δεν ειμαι καλα

[XΡΙΣΤΙΝΑ]

δεν θελω να σας χαλασω την ωραια διαθεση που εχετε αλλλα καπου θελω να τα πω...δεν ειμαι καλα εχω βαρεθει να υποκρινομαι.δεν θελω ομως το μπεμπακι μου να με βλεπει λυπημενη και θαβω την λυπη μου βαθια..νιωθω μονη μου τελειως..εφυγα απο την αθηνα και ηρθα επαρχεια για καλυτερη ποιοτητα ζωης αλλα αφησα πισω μου οικογενεια , φιλους και δουλεια νιωθω διαφορετικη απο τον κοσμο εδω και προσπαθω προσπαθω να ταιριαξω αλλα δεν μπορω με τον αντρα μου εχουμε αποξενωθει τελειως συνεχεια νιωθω πως με κρινει, δεν μου εχει εμπιστοσυνη με το παιδι ενω στην ουσια νιωθω καλη μητερα, ψαχνομαι για την διατροφη της ηθελα παρα πολυ να την θηλασω γενικα ψαχνομαι, εκεινος τιποτα!μια φορα δεν της εχει αλλαξει πανα 10 λεπτα να την κρατησει να παιξει μαζι της πολυ ειναι να κανω ενε μπανιο ρε παιδι μου μιση ωρα αλλα να ξερω οτι θα την κρατησει αυτος...ε στο 10 λεπτο την κατεβαζει στους δικους του κατω..δουλεθει πολυ...να το καταλαβω....του εχουν λειψει οι εξοδοι να το καταλαβω δεν πηγε καλα η δουλεια να το καταλαβω...δεν μπορω ομως θελω κι εμενα να με καταλαβει καποιος..του λειψε η εξοδος?ε αντε να βγουμε το βραδυ, να γυρισουμε 5-6 το πρωι ενταξει λοιπον...την επομενη φορα να κανουμε ομως κατι αλλο!!!οχι να παω παλι ν'ακουσω τον dj vlima μεχρι το πρωι..δεν ξερω αν ακουγομαι καπως ..βγαινουν λιγο ατσαλα ολα αυτη την στιγμη

Σημερα εκλεινε 1 χρονο το κοριτσακι ενος φιλικου του ζευγαριου...εγω τους εχω δει 1 φορα..τεσπα...ειπαμε να παμε με την μπεμπα...ε με παρατησε εκει σ'ενα καναπε και εςκεινος φυσικα στο καπνιστηριο ολη την ωρα και να πινει...τουριστας δηλαδη..δεν ειμαι καλα ειναι τοσα πολλα που θελω να πω εχω βαρεθει την συμπεριφορα του..μιαλει αποτομα...αυτο το ειχε παντα αλλα το ειχαμε συζητησει και ειχαμε συμφωνησει πως ειναι ενα ελαττωμα που πρεπει να κοψει..εκανε καποιες προσπαθειες αλλα...στα δυσκολα τον χρειαζομαι...μολις γεννησα τοσο συγκινημενη ημουν ηταν και μαζι μου την ωρα της γεννας...πιστευα πως ηρθαμε πιο κοντα αλλα μαλλον δικα μου αισθηματα ηταν...εχουμε κανει ερωτα 2 φορες απο τοτε που γεννησα και αυτο....περαστε σκουπηστε τελειωσατε...αυτο ηταν λοιπον?τελειωσαν ολα τοσο γρηγορα?1,5 χρονο παντεμενη 3 χρονια συνολο μαζι?τι εφταιξε?δεν με σκεφτεται καθολου ,,,αν νιωθει πιεσμενος να βγαινει μονος του...αλλα καποιες μερες να περνει εμενα και το μωρο ν ακανου,ε κατι σαν οικογενεια...δεν κανει ουτε αυτο...παει για καφε και δεν μου το λεει ..μου λεει ψεμματα....μπαινει στο σπιτι και το μονο μου κοιταει ειναι πως θα ξαναφυγει..δεν δουλευω γιατι εγω θελω να μεγαλωσω το παιδι μου και γιατι εχω την δυνατοτητα...διαλεξα να μεινω στην επαρχεια και να κανω οικογενεια να κανω οικογενεια ομως ...οχι παρεα με την πεθερα μου...με αυτον που παντρευτηκα ηταν επιλογη μου ολα αυτα δεν αντιλεγω...δεν τα ειχα ομως ακριβως ετσι στο νου μου...τον αγαπαω αλλα νιωθω να μου εχει κλεισει την πορτα στην μουρη,δεν με υποστηριζει,δεν μ'αγαπαει πια δεν με ποθει...δεν θελω να δυστηχισω μαζι και το παιδι μου.....θελω να φυγω...

συγγνωμη που εγινα κουραστικη...δεν ξερω αν θα βγαλετε ακρη καν μ'αυτα που λεω

[ssttaa]

Έχεις προσπαθήσει να του πείς πως αισθάνεσαι?

[fotinip]

Ήταν έτσι πάντα ή μετά το παιδί άρχισαν αυτά??

υπάρχει περίπτωση να έχει μπεί ανάμεσά σας τρίτο πρόσωπο??

Το ότι έχετε κάνει έρωτα 2 φορές εδώ και 6 μήνες, με προβληματίζει...

[ΛΕΝΑΝΕΚ]

Ρε γμτ, τι σκ@τ@ τους πιάνει μερικούς άντρες μετά το παιδί?

Και αν σταματήσουμε τη δουλειά για να αφοσιωθούμε στη οικογένεια γιατί

ελλατώνουν σταδιακά το ενδιαφέρον και σταματάνε να μας υπολογίζουν?

Πότε θα καταλάβουν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει

κι εμείς δεν είμαστε σαν τις περισσότερες από τις μαμάδες μας και τις γιαγιάδες μας?

XΡΙΣΤΙΝΑ ο δικός σου δεν θέλει κανακέματα για να επανέλθει.Ταρακούνημα θέλει και γερό μάλιστα!

Δεν ξέρω τι άλλο να πω! Εκνευρίστικα κι όλας.........

Σου εύχομαι να βγάλεις άκρη και γρήγορα μάλιστα!!!!!

[helen18]

Χριστίνα μου,εκείνος τι λέει για όλα αυτά?

Του έχεις μιλήσει?

Τώρα μου περνάει κάτι από το μυαλό και θα τολμήσω να το πω.Ελπίζω να μην φανεί οτι βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα,ερώτηση κάνω.

Μήπως το οτι ήταν μπροστά στην γέννα είχε το αντίθετο αποτέλεσμα απ΄αυτό που περίμενε? Καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Μήπως αυτό τον έχει επιρεάσει?

Ρώτησέ τον ανοιχτά.

 

Και κάτι που δεν κατάλαβα.Βγαίνει μόνος του τα βράδυα και ξενυχτάει ή μαζί?

[ΒάσωΚ]

Χριστίνα γειά σου.

Έπεσαν όλα μαζεμένα, ήσουν χείμαρος, δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Όπως παρουσιάζεις την κατάστασή σου εκτός από τη σχέση σου με την κορούλα σου, όλα τα υπόλοιπα είναι μαύρα. Είναι όμως ? Μήπως περνάς φάση και δεν είναι όλα τόσο άσχημα ?

Αν είναι όντως όλα έτσι όπως τα παρουσιάζεις, τότε τι κάνεις ?

Δεν μπορώ να φανταστώ πως ένας νέος άνθρωπος υπομένει τον "εγκλεισμό" του και τον αποκλεισμό του από τον υπόλοιπο κόσμο, χωρίς να κάνει τίποτα.

Είναι ξεκάθαρο οτι έχετε πρόβλημα στην σχέση σου με τον άντρα σου. Ξέρεις οι άντρες περνάνε μια φάση όταν γεννιέται το παιδί τους. Θεωρούν οτι η γυναίκα τους δεν τους ανήκει πλέον, οτι έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Και έτσι είναι, απλώς δεν είναι αρκετά ώριμοι να δουν τα πράγματα από την λογική τους πλευρά. Οτι όταν κάνεις ένα παιδί οφείλεις να του αφοσωθείς ολοκληρωτικά για τον πρώτο χρόνο της ζωής του τουλάχιστον. Οι περισσότεροι άντρες το βλέπουν ανταγωνιστικά.

Κάποιοι από αυτούς απλώς το ξεπερνάνε γρήγορα και έρχονται στα συγκαλά τους. Ξαναχτίζουν τη σχέση από την αρχή με τα νέα πια δεδομένα και πορεύονται στην οικογενειακή τους ζωή.

Κάποιοι άλλοι δεν το ξεπερνούν ποτέ και η σχέση τους με την γυναίκα τους υπάρχει έτσι για να υπάρχει, και καλά για τα παιδιά. Συνήθως αυτοί είναι που γυρίζουν και ψάχνουν κάποια γυναίκα για παράλληλη σχέση γιατί λέει δεν υπάρχει πια ένταση στη σεξουαλική τους ζωή με τη γυναίκα τους.

Αυτά για τους άντρες.

Με εσένα τι γίνεται ? Πως αισθάνεσαι ? Το γεγονός οτι είσαι μακρυά από τους δικούς σου, σίγουρα σε κάνει να αισθάνεσαι ανασφάλεια. Αυτή την ασφάλεια ζητάς από τον άντρα σου ? Ζητάς από αυτόν να σου καλύψει το κενό όλων αυτών που έχεις αφήσει πίσω ? (συγγενείς, φίλους, δουλειά).

Με το σεξουαλικό τι γίνεται ? Εσύ τον θέλεις ? Έχεις προσπαθήσει να τον προκαλέσεις και εκείνος ήταν αδιάφορος ? Πως δέχεσαι να έχετε σεξουαλική επαφή 2 φορές μέσα σε ένα εξάμηνο ?

Είσαι ερωτευμένη ακόμη με τον άντρα σου ? Αισθάνεσαι την ανάγκη του ? Σου λείπει εκείνος ή βαριέσαι απλώς να κάθεσαι μόνη σου στο σπίτι ?

Έχω τη γνώμη πως σε αυτά πρέπει να απαντήσεις πρώτα.

Το τι μας κάνει ο άλλος μπορούμε εύκολα να το δούμε και να το κρίνουμε. Το θέμα όμως είναι το πως αισθανόμαστε εμείς. Τι θέλουμε να κάνουμε. Τι μας γεμίζει.

Γράψε πάλι για όλα αυτά, αλλά με εσένα σαν πρωταγωνίστρια.

Εμείς εδώ είμαστε να σε ακούσουμε και να σου προτείνουμε.

Δεν είσαι μόνη σου. Έχεις παρέα όλες εμάς.

Βέβαια υπάρχει και το εξής ρηθέν "Μη με συμβουλεύεται, μπορώ και μόνος μου να κάνω λάθη"

Εντάξει μπορεί να μην είμαστε ειδικοί, όμως οτι σου πούμε θα είναι από καρδιάς. Να ξέρεις πως είμαστε εδώ.

[mybabygirl]

Χριστίνα καλημερα όσον αφορά το θέμα της μοναξιάς σε καταλαβαίνω απόλυτα.Πριν μερικά χρόνια έφυγα και εγώ από την Αθήνα για να μείνω στην επαρχία με τον άντρα μου.Είναι πολύ δύσκολο να προσαρμοστείς σε ΄νέο περιβάλλον και ειδικά σε επαρχία και να μενεις όπως κι εγώ κοντά με πεθερά και κουνιάδα οι οποιες είναι η μία χειροτερη από την αλλη.Εγώ έχω μιλήσει παρα πολλές φορές με το συζυγο μου γι αυτο ο θέμα και έχουμε καταλήξει αφού δε ταιριαζω με τη μανα του να έχουμε τυπικες σχεσεις.Τους γονεις σου τους βλεπεις?Εγώ παντως έχω παρατηρησει ότι όποτε έχω καιρό να δω τους γονείς μου μου φταίνε όλα και πιο πολύ ο αντρας μου.Τα βλέπω όλα μαύρα.Μήπως να πηγαινες αφου δε δουλεύεις κιολας στους γονείς σου για λίγες μέρες να ξελαμπικάρεις να πας για κανένα καφεδάκι με καμμιά φίλη σου?Εγω την ΄΄αλλη εβδομαδα θα παω στους δικους μου να αφήσω τη μικρή μέχρι τα Χριστουγεννα που θα παμε με τον αντρα μου και μου έχει φτιαξει η διαθεση επειδη θα δω τους δικους μου θα δω τους φίλους μου θα παω για ένα καφε χωρίς το μωρο θα καταχαρουν οι δικοι μου που θα δουν την εγγονη τους δε θα βλεπω για λιγες μέρες τη σκατ......τσα της πεθερας και θα περασω μολις γυρισω και δεν έχουμε και μωρο λιγες μέρες ανεμελα με τον αντρα μου.Για σκεψου το..........

[christiana08]

Kαλημερα,Χριστινακι.Διαβασα πρωι,πρωι αυτα που εγραψες και στενοχωρηθηκα.Θα σου πω την αποψη μου επι του θεματος,γιατι κι'εγω ζουσα χρονια στην Αθηνα και εδω και τρια χρονια ζω στην επαρχια,απο τοτα που εχω παντρευτει.Πιστευω,καρδουλα μου οτι το ολο προβλημα σου ειναι ο συζυγος,ολα τα αλλα ειναι απλως συνεπειες της συμπεριφορας του,το οτι σου λειπει το εξω,οι φιλοι σου κτλ....Γνωμη μου ηταν οτι εαν ο συζυγος σου ηταν μαζι σου γλυκος,τρυφερος,σε βοηθουσε (λιγα πραγματα,δεν ειπαμε να τα κανει ολα,ολοι οι αντρες κουραζονται,αλλα λιγο παιχνιδι,μια αγκαλια το μωρακι σας,ενα μπανακι,εχει πλακα για εναν καινουριο μπαμπα,δεν ειναι αγγαρια),ολα θα σου φαινοντουσαν διαφορετικα...Θα το θεωρουσες χαβαλε να βγειτε να δειτε τον dj vlima,θα σου ελειπαν λιγοτερο οι φιλοι σου,θα ειχες την διαθεση να προσαρμοστεις στο καινουριο περιβαλλον,αφου ουτως η αλλως αυτο ξεκινησες να κανεις οταν παντρευτηκες.Δωσε το παιδι στην πεθερα σου για να μην σας διακοψει απο την συζητηση,βαλτον κατω,πεστου ολα αυτα που μας ειπες και πραττεις αναλογα.Και ξεκαθαρισε του οτι το παιδι ειναι δικο σας,η γιαγια εχει συμπληρωματικο ρολο και στην τελικη να σου πει την σχολη που πηγαινε η μαμα του οταν εμεινε εγκυος και εγινε η σουπερ μαμα οταν γεννησε,οχι τιποτε αλλο,να πας κι'εσυ....Ουτε εκεινη τα ηξερε ολα...συγγνωμη,αλλα αυτο με εκνευρισε πολυ,μην αφηνεις να σε ακυρωνουν σαν μανα,εσυ ξερεις το καλο του μωρου σου καλυτερα απο τον καθενα.Καλη η καταννοηση,αλλα και μενα ο αντρας μου κανει μια απο τις πιο δυσκολες δουλειες και το να ερθει σπιτι να παιξει με τα ΔΥΟ κοριτσια μας,να τ'αλλαξει και να τα κανει μπανιο,ειναι κατι που τον χαλαρωνει....Δουλεψε το λιγο,κουκλα μου και βλεπεις το αποτελεσμα...

[sol]

Αχ, ρε Χριστινάκι, σε αρκετά απ' όσα γράφεις είδα τον εαυτό μου. Δεν έχω λύσεις να σου προτείνω, κι εμένα εκεί στο εξάμηνο του παιδιού το θέμα χάλασε τελείως κι ήθελα κι εγώ να πάρω το μωρό και να την κάνω. Δεν το έκανα και δεν το μετάνιωσα. Κι εγώ ένα εξάμηνο σχεδόν έχω να κάνω σεξ, από τη σύλληψη του δεύτερου γιου μου κι ο άντρας μου δεν έχει πάει με άλλη κι ας είναι πολλοί αυτοί που θα το αμφισβητήσουν, στο λέω μην τυχόν σε τρώει κάτι τέτοιο. Το ότι μένεις μακριά από τους δικούς σου είναι πρόβλημα αλλά αφού δε δουλεύεις γιατί δεν κάνεις μερικές μεγάλες επισκέψεις, π.χ. 10 μέρες τώρα, 10 μέρες σε 3 μήνες, σίγουρα θα σε ανανεώσουν.

 

Κι εγώ σταμάτησα να δουλεύω όταν ο μικρός μου ήταν 8 μηνών κι ένιωσα άγρια κλεισμένη, είχα συνηθίσει κιόλας να έχω τα χρήματά μου και να μη ζητάω από κανέναν... τελικά αφού έτρωγα κι εγώ πόρτα στα μούτρα κι αφού του είχα μιλήσει αρκετές φορές ώστε να καταλάβει ότι υπάρχει πρόβλημα, τελικά σαν φυσική αντίδραση -όχι δηλαδή ότι πήρα καμιά βαρύγδουπη απόφαση- άρχισα να προσπαθώ να μην τον έχω ανάγκη, να βρίσκω πράγματα μέσα στο σπίτι να κάνω για να απασχολούμαι, π.χ. κατάφερα να αρχειοθετήσω όλες μας τις φωτογραφίες που ήταν σκόρπιες για χρόνια, πήρα βιβλίο συνταγών και πειραματιζόμουν, άλλαζα θέση στα πράγματα του σπιτιού (κλασικό δείγμα ότι κόντευε να λασκάρει η βίδα, χαχαχα), μιλούσα με φίλες που δούλευαν από το MSN και ξεχνιόμουν κάπως και διάβαζα πολύ, ακόμα κι όταν θήλαζα, όταν ήμουν τουαλέτα, όταν έτρωγα, όταν κοίμιζα τον μπέμπη... διάβαζα απίστευτα (αυτό το τελευταίο με έκανε να βγαίνω εκτός πραγματικότητας, από τη μία δεν ήταν πολύ καλό, ήταν σαν ναρκωτικό, αποφεύγω κάτι για να μην το αντιμετωπίσω όμως σε εκείνη τη φάση με βοήθησε πολύ να αντέξω).

 

Όπως και να 'χει έχεις μάχη να δώσεις αλλά να μη δειλιάσεις, είσαι νέα κι έχεις και το μωράκι σου άρα έχεις και εφόδια και ελπίδα. Εγώ δε συμβουλεύω να σκέφτεσαι τον χωρισμό, είμαι πολύ εναντίον κάτι τέτοιου και τόσο νωρίς, 10 μέρες στη μαμά σου θα σου έκαναν ενδεχομένως πολύ καλό για να ξεφύγεις τώρα και μετά πάλι από την αρχή προσπάθεια για κάτι καλύτερο.

[XΡΙΣΤΙΝΑ]

Σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας κοριτσια Η αληθεια ειναι οτι εχτες ειμουν χαλια. Συνεχεια τα σκεφτομαι δηλαδη απλα χτες ψιλοξεσπασα.

ssttaa ναι εχω προσπαθησει να του πω πως αισθανομαι..βεβαια οχι να τον βαλω κατω να του τα πω..λογια σκορπια , του εχω γραψει καποια γραμματα ξεκαθαρα, του δειχνω τι με πειραζει.δεν θελω να του λεω τα αυτονοητα..προσπαθω αλλα μαλλον δεν τα καταφερνω..

fotinip οχι δεν ηταν παντα ετσι...ισως γιατι εκανε οτι ηθελε δεν ειχε περιορισμους..δεν μπορει να καταλαβει πως για να παμε μια βολτα οι 2 μας πρεπει να το κανονισω να βγαλω γαλα κτλ για να παρουμε και το παιδι χρειαζεται παλι καποια προετοιμασια..δεν μπορει να το καταλαβει αυτο νομιζει πως ετσι φυγαμε χυμα στο κυμα.. δεν νομιζω να εχει μπει τριτο προσωπο τι να πω...αυτο μας ελειπε κιολας...εχει παψει να περιποιητε τον εαυτο του αλλο προβλημα κι αυτο..κανα καφεδακι πισω απ την πλατη μου με καμια πρωην σιγουρα

ΛΕΝΑΝΕΚ μου σέυχαριστω σκεφτομαι να φυγω για λιγες μερες...το μυαλο μου ομως μενει παντα πισω και εχω αγχος δεν ξερω...νομιζω πως παραιτουμαι, φευγω και τον αφηνω να κανει οτι θελει λες και ειμαστε βαρος που ξεφορτωθηκε

helen18 το οτι ηταν μπροστα στην γεννα και επηρεαστηκε το χω σκεφτει κι εγω ειχε χλωμιασει και λιγο..πιστευα ομως πως θα το ειχε ξεπερασει μεχρι τωρα..και να σας πω κατι αν με αγαπουσε πραγματικα δεν θα το εβλεπε ετσι...ολες οι γυναικες μετα απο μια εγκυμοσυνη που εχει αλλαξει το σωμα μας εχουμε τραβηξει τεραστια αλλαγη μετα θελουμε να μας ανεβασει ο αντρας μας να νιωσουμε ποθητες το εχουμε αναγκη..μπορει να πηρα 22 κιλα στην εγκυμοσυνη μου αλλα ημουν 48 κιλα οταν εμεινα εγκυος και τωρα ειμαι 55 μονο κοιλιτσα εχω δεν ειμαι τερας πια θελω να μ'εκτιμισει ως γυναικα και ως μανα.Δεν το χουμε συζητησει το ενδεχομενο να επιρρεαστηκε στον τοκετο...

μαζι δεν βγαινουμε συχνα αλλα και μονος του δεν βγαινει συχνα..αν ολα ηταν καλα και ηταν σωστος δεν θα με πειραζε να βγει να ξεσκασει..εστω και οι λιγες φορες που θα βγουμε θα θελει να ξενυχτησουμε..δεν το χω αναγκη αυτο...θελω ΚΑΙ αλλα πραγματα..στην πρωτη επετειο μας ουτε ενα λουλουδι δεν μου πηρε οχι να με παει καπου ωραια

ΒάσωΚ κοριτσακι μου...αν αφηνα τον εαυτο μου να με παρει απο κατω...τωρα δεν θα ημουν ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ.τα κραταω και δεν αφηνω τον εαυτο μου να αναλωθει..δεν πρεπει...εχω το μωρο μου και πρεπει να με βλεπει χαρουμενη...απλα περναω καποιες φασεις ξεσπασματος αυτο ειναι σιγουρο...τον υπολοιπο καιρο τα προβληματα θαβοντε στην αποθηκη. δεν εχω φιλους...ολες μου οι φιλες ανυπαντρες και μακρια!!δηλαδη ξεχαστηκα με λιγα λογια...δεν ειμαι το κοριτσι του παρτυ πια...εχω 2 ανθρωπους που βλεπω αρεα και που και μιλαμε στο τηλ...και μια κοπελα που γνωρισα εδω που εχουμε πολλα κοινα..αλλα οπως και να χει..δεν μου αρεσει να λεω τα οικογενειακα μου γιατι την εχω πατησει..αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια..

οκ λοιπον να καταλαβω την φαση που περνανε οι αντρες..ποιος τραβηξε ομως το μεγαλυτερο ζορι?να κανει καποια κινηση πως θελει να ειμαστε καλα σαν οικογενεια κι εγω χαλι να με πατησει θα γινω..και το ξερει πολυ καλα...μου λειπουν οι γονεις μου σιγουρα...θα μου αρεσε ομως η ζωη εδω αν ειχα τον αντρα μου....αυτο ζηταω μονο...τον αντρα μου πισω..οχι στο βρακι μου ομως...μου αρεσει να ειμαι σπιτι,να ειμαι με το μωρο μου, να μαγειρευω, να κανω χειροτεχνειες, κηπουρικη να κανω πολλα πραγματα αλλα αν δεν εχω τον αντρα μου τπτ απο αυτα δεν εχει σημασια..σ'ευχαριστω και παλι

mybabygirl αυτο θα κανω κι εγω!!με τον αντρα μου δεν ξερω αν θα παμε καπου εγω παντος θα παω αθηνα...βεβαια στα ρεπο της μανας μου γιατι ...

christiana08 νιωθω πως με καταλαβαινεις...κανω το καλυτερο για το παιδι μου...το μωρο μου ηταν το πρωτο μωρο που κρατησα στα χερια μου....τοση εμπειρια..κι ομως πιστευω πως τα εχω καταφερει πολυ καλα και μονη μου μακαρι να ηταν ετσι κι ο δικος μου

sol θα φυγω για λιγες μερες το χω αναγκη

ειμαι κι εγω ονειροπολα πολυ...σαν υδροχοος αλλα οποτε επιανα τον εαυτο μου να ονειροπολει κατι δεν πηγαινε καλα με την σχεση μου....ξυπνησε η μπουμπου..πρεπει να κλεισω....ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΕΣ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ

[maggie73]

καλημερα σας , τελικα καθε μερα εχουμε και ενα κρουσμα.

Καταρχην σε ποιο μερος της Ελλαδας εχεις παει, και για ποιο λογο εφυγες?.Στο λεω γιατι και εγω εχω μπει πολλες φορες σε αυτο το διλλημα μα φυγω απο την Αθηνα .Ο ανδρας μου ειναι στα σωματα ασφαλειας και μπορει να παρει μεταθεση , αλλα παντα σκεφτομαι , να αφησω την δουλεια μου , την οικογενεια μου που ειναι στο κατω κατω και οι μονοι που με εχουν βοηθησει , αλλα το κυριοτερο ο τροπος ζωης .

Κακα τα ψεματα στην επαρχεια ο τροπος ζωης ειναι διαφορετικος , μπορει η ποιοτητα να ειναι καλυτερη αλλα ζουν με διαφορετικους ρυθμους .

Παρε την κατασταση στα χερια σου , αφου εχεις την πεθερα σου γιατι δεν της ζητας να σου κραταει καποιες ωρες το μωρο και να βρεις καποια δουλεια εστω και part -time.Να ξεφυγεις , να γνωρισεις λιγο την κοινωνια που αποφασισες να ζησεις, και μετα βλέπεις τι θα κανεις με τον καλο σου.

Τωρα οσον αφορα το σεξ , τι να σου πω αυτο ειναι μεγαλο θεμα και εξαρταται καθαρα απο εσενα και αυτον δεν υπαρχουν συνταγες.

[christiana08]

Χριστινακι μου και βεβαια σε καταλαβαινω κι'εγω και πολλα κοριτσια εδω.Κι'εγω το πρωτο μωρο που κρατησα ηταν η μεγαλη η κορη μου,ποτε πριν εστω καποιο ξενο μωρακι,δεν ηξερα να κανω ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα,αλλα εμαθα σιγα,σιγα...Κακη μανα,αποκλειεται να εισαι,και μονο η αγαπη που δειχνεις και οτι νοιαζεσαι να μαθεις,ειναι αρκετα για να κανεις τα παντα...Κι'εγω ειμαι εδω 3 χρονια στην Πατρα και εγω δεν εχω ακομα ουτε μια φιλη,ολο εγκυος ημουνα,εκανα 2 παιδια σε 21 μηνες και δεν εβγαινα καθολου και γι'αυτο πιστευω οτι φταιει η σχεση με τον συζυγο,γιατι περα απο το οτι βαριεμαι καμια φορα,δεν μου λειπουν οι φιλιες οσο σε σενα.Και ο αντρας μου λειπει 8 μηνες τον χρονο,ομως εστω και αυτο το τηλεφωνο,με την αγαπη του και την υποστηριξη του,σβηνει ολες τις ελλειψεις.Ασε που τωρα που γραφτηκα στο φορουμ,δεν το σκεφτομαι καθολου,εχω παρεα εδω.Το οτι δεν περιποιητε ο συζυγος τον εαυτο του αυτο,για μενα παντα,ειναι τρανταχτη αποδειξει οτι ΔΕΝ σε απαταει,τωρα για καφε με τις πρωην,μην ρωτας εμενα γιατι ξεσαλωνω...Υδροχοινα ειναι η κορουλα μου,τα καλυτερα παιδια.Το σεξ,αν και ειναι καθαρα προσωπικο θεμα,μην σε ανησυχει η διαρκεια,αν το κανεις μια φορα τον χρονο και δυο λεπτα να κρατησει πολυ ειναι ,αλλα να σε ανησυχει η συχνοτητα.Επισης κι'εγω πηρα 24 κιλα στην εγκυμοσυνη,τωρα ειμαι 45 και ο αντρας μου λεει να παχυνω γιατι χαλασε το προσωπο μου ,ειχα φτασει ομως 69...Μια χαρα ειναι 55 κιλα,κι'εγω που τα εχασα τι καταλαβα .Μην τα παρατας,ειναι δυσκολη η προσαρμογη για ολους,παλεψε το και οποτε σε παιρνει απο κατω,εδω ειμαστε εμεις.

Μaggie μου,οπως ειπα πιο πανω,πιστευω οτι αναλογα με την σχεση που εχεις με τον ανθρωπο σου η οποιαδηποτε αλλαγη γινεται πιο ευκολη.Εγω μεγαλωσα Αθηνα,ειχα πολυ εντονα νεανικα χρονια απο αποψη διασκεδασης και τωρα ηρθα Πατρα και σιγα,σιγα αρχιζει και μου φαινεται κι'αυτη σαν την Αθηνα.Σκεφτομαστε με τον αντρα μου να πανε ολα καλα,να παμε ακομα πιο εξω,σε κανενα χωριο.Ειναι ομως,σε ολα,μεγαλη ευκολια η επαρχια.

[maggie73]

.Ειναι ομως,σε ολα,μεγαλη ευκολια η επαρχια.

 

το ξερω και συμφωνω αλλα πρεπει να εισαι αποφασισμενος για τις αλλαγες , και φυσικα να εισαι καλα μεσα στο γαμο σου.

[christiana08]

.Ειναι ομως,σε ολα,μεγαλη ευκολια η επαρχια.

 

το ξερω και συμφωνω αλλα πρεπει να εισαι αποφασισμενος για τις αλλαγες , και φυσικα να εισαι καλα μεσα στο γαμο σου.

 

Σιγουρα.Αυτο ειναι το βασικο σε ολα.Εγω που γεννησα 2 παιδια,σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα,μονη μου και στις γεννες και στο μεγαλωμα επειδη ο αντρας μου ελειπε,χωρις φιλους,μονο με τα πεθερικα μου κοντα,που ειναι αγιοι ανθρωποι,δεν θα τα καταφερνα με τιποτα αν ο ιδιος ο αντρας μου δεν το εκανε να αξιζει....η επαρχια εννοω και η μοναξια,τα κοριτσια μου αξιζουν τα παντα.

[XΡΙΣΤΙΝΑ]

maggie73 μου εφυγα απο την αθηνα γιατι γνωρισα κι ερωτευτηκα τον αντρα μου που εμενε επαρχεια..μια μεση λυση δεν υπηρχε αφου εδω εχει επιχειρηση..ειμαι 1,5 ωρα απο την αθηνα δεν ειμαι μακρια.οπως ειπα και πριν ηταν επιλογη μου να κανω ενα τοσο μεγαλο βημα και το εκανα με μεγαλη μου χαρα και ενθουσιασμο ..ειχα ζησει και ενα χρονο εδω πριν παντρευτω ηξερα πως ηταν τα πραγματα..ειμαι γυναικα χαμαιλεων προσαρμοζομαι πολυ ευκολα καπου αρκει ομως να υπαρχει αγαπη και κατανοηση αλλιως ολα ειναι ανουσια. Δεν ξερω τι εχει φταιξει και εχει αλλαξει τοσο...νομιζει πως τον καταπιεζω μα αυτος πνιγεται μονος του σε μια κουταλια νερο..Πιστευω πως δεν το σκεφτηκε καλα το θεμα οικογενειας..οταν αποφασισαμε να παντρευτουμε δεν ειχαμε στο προγραμμα ενα παιδι αλλα να που ηρθε πολυ γρηγορα.τρομαξα λιγο στην αρχη αλλα ολα αυτα τωρα μοιαζουν χαζα δεν θα αλλαζα τπτ γιατι εχω το κοριτσακι μου.ο αντρας μου μαλλον δεν τα περιμενε ετσι τα πραγματα και πιστευει μαλλον πως τα παιδια μεγαλωνουν μονα τους! Πριν παντρευτουμε εγω ημουν η διστακτικη οταν συναντουσαμε μαζι ενα μωρο και δεν ηξερα πως να φερθω και αυτος ο τρυφερος ο εμπειρος με τα παιδια..τωρα αλλαξε εντελως προς το αντιθετο..πιστευω πως δεν εχει υπομονη και επειδη ειναι μικρη ακομα θελει υπομονη στο παιχνιδι..τι να πω δεν ξερω.σημερα ειναι σαν βρεγμενη γατα..στο παιδικο παρτυ που πηγαμε καθοταν επινε κρασι ειχε πιει ηδη απο πριν και τσακωθηκαμε που οδηγησε κοντινη η αποσταση αλλα και παλι ανευθηνοτητα και κατηγορω και τον εαυτο μου σάυτο οχι μονο αυτον...γυρισαμε σπιτι επεσε για υπνο αμεσως δεν παραδεχοταν οτι ειχε πιει και μου ελεγε οτι λεω βλακειες και μου φωναξε κιολας!!τι πραγματα ειναι αυτα...τον ειπα ανευθυνο...ουφ σημερα ειναι σαν βρεγμενη γατα αλλα δεν μου φτανει να καταλαβαινει τα λαθη του πια ..θελω πραξεις..δεν μπορω να λεω τα ιδια και τα ιδια...ειναι κουραστικο...το παλευω ομως τι να κανω...φοβαμαι ομως για την υγεια μου..την καταπιεση που εγω στην τελικη νιωθω..σαν γονεις μαθαινουμε την υπομονη...αυτο εκανα κι εγω για το παιδι μου και γενικα σαν ανθρωπος.εχω αλλαξει δεν ειμαι η ιδια...εχω φοβους ανασφαλειες για το μελλον πια μανα ομως δεν εχει???

 

christiana08 μου εχεις δυναμη μεσα σου κοριτσαρα μου...και αυτη η δυναμη ειναι η δυναμη της οικογενειας..να χαιρεσαι τα κοριτσακια σου

ουφ...συγγνωμη για τα μεγαλα ποστ...εχω παλι τοσα να γραψω...περασε η ωρα και η μικρη κοιμηθηκε το μισαωρακι της...μπαμ μπαμ...φιλακια σε ολες

[maggie73]

xristina κοιτα , η φαση αυτη θα την περνουσες σε οποια πολη και να ησουν, σε οποια κατασταση.Η ευθυνη ενος παιδιου η μετατοπιση του ενδιαφεροντος στο μωρακι , η γενικη αναμπομπουλα σιγουρα αποδιωργανωνει το ζευγαρι , ποσο μαλλον εσας που δεν το ειχατε προγραμματισει .Αφου ηταν επιλογη σου η εγκατασταση στην επαρχεια και κατα καποιον τροπο παραμερισες τα δικασου θελω για χαρη αυτης της σχεσης και κατ΄επεκταση οικογενειας εχεις νομιζω ενα γερο χαρτι στα χερια σου απεναντι του.Σκεψου παντως ξανα το θεμα της δουλειας, η ζωη στο σπιτι μονο με το παιδι και την πεθερα ειναι ........................

[ssttaa]

χριστίνα η αποφαση σου να αφήσεις τη δουλειά σου και να πας να μείνεις στην επαρχία σε απόσταση αναπνοής απο την πεθερά δείχνει αν μη τι άλλο ότι τον ερωτεύτηκες αυτόν τον άντρα. Νομίζω πρέπει να τον διεκδικήσεις. Μία κουβέντα εφ' όλης της ύλης δεν είναι απαραίτητα καυγάς και είναι καλύτερη από μικρές καθημερινές "γκρίνιες". Εξήγησε του ότι έχετε σοβαρό πρόβλημα. Μπορεί να προκύψει και κάποιο δικό σου λάθος που δεν φαντάζεσαι (θεωρητικά). Επίσης δεν πρέπει να αποκτήσεις ανασφάλεια με την εμφάνιση σου (έλεος! 55 κιλά είμουνα στο γυμνάσιο!!!). Αντιθέτως καθώς το παιδί μεγαλώνει θα πρέπει να κάνεις κινήσεις που θα τονώνουν την αυτοεκτίμηση σου και θα ανεβάζουν την ψυχολογία σου. Βρές ευχάριστες ασχολίες. Έχεις ήδη μία φίλη. Δεν είναι ανάγκη να συζητάτε τα οικογενειακά σου, αλλά μπορείτε να πηγαίνετε καμιά βόλτα και επίσης να συζητάτε για ζώδια, μόδα, κουτσομπολιά. Κι εγώ απο τότε που έμεινα έγκυος έφαγα πόρτα απο τις φίλες μου, χωρίς να αλλάξω πόλη. Βρες μία δουλίτσα έστω για κάποιες ώρες, παίρνε το αυτοκίνητο και πηγαινε Αθήνα για λίγες ώρες να τους δεις! Αρκεί να πάψεις να περιμένεις τον άντρα σου για να βγείς απο το σπίτι. Σταδιακά θα βρείς κάποιες ισσοροπίες! Αυτή η φάση που το μωρό είναι "απασχόληση με πλήρες ωράριο" είναι η δυσκολότερη για τη σχέση σας. Επίσης η καλύτερη μαμά που θα μπορούσε να έχει το συγκεκριμένο μωρό είσαι εσυ! Μην έχεις αμφιβολίες για τα αυτονόητα! Τέλος έχω να σου πώ ότι αν η κόρη σου είναι το μωρό στη φωτο είναι κούυυυκλα!!!!!!

[micnat]

Χριστίνα μου, ελπίζω να πάνε όλα καλά σ'εσένα και την οικογένειά σου!

 

Απ'όσα διάβασα, έχω την εντύπωση πως ο άντρας σου έχει φρικάρει εντελώς με το μωρό... Μου φαίνεται πως θα είχες επιτυχία αν τον έπιανες με το καλό να τον καθυσηχάσεις και να τον παροτρύνεις να κάνετε πράγματα μαζί... Πες του πως τον έχεις ανάγκη και τον χρειάζεσαι κοντά σου και το ίδιο και το μωράκι σας...

 

Δεν προσπαθώ να τον δικαιολογήσω, απλά από όσα γράφεις μου μοιάζει πως προσπαθεί να αποφύγει το σπίτι και την οικογένειά του γενικότερα (ήπιε λίγο παραπάνω στο πάρτυ και δεν καθόταν κοντά σας, με το παραμικρό πάει το μωρό στη μαμά του), μήπως νοιώθει ανασφάλεια με το μωρό και φοβάται πως κάνει κάτι λάθος;;; Γι'αυτό λέω να τον πάρεις με το μαλακό για να πειστεί πως είναι πιο εύκολα τα πράγματα από ότι φαίνονται...

 

Αυτό που έγραψες στην αρχή πως σε κρίνει και δεν σε εμπιστεύεται για το παιδί τι εννοείς;;;

[XΡΙΣΤΙΝΑ]

Γεια σας κοριτσακια!

maggie73 μου το σκεφτομαι για καποια δουλεια αλλα αργοτερα και στην συγκεκριμενη φαση μαλλον θα μας απομακρυνει περισσοτερο...καλο θα μου κανει σιγουρα.ενδιαφεροντα ομως εχω δεν μπορω να πω...μονη μου ομως Στην συζητηση εχουμε κολλησει..χτες το βραδυ ηταν στεναχωρημενος. Ξεχασα να σας πω πως την ωρα που φευγαμε απο το παιδικο παρτυ ενας φιλος του του ειπε στο χαβαλε .. ναι ρε φιλαρακι αλλα ολο την κυρα βλεπω με το μωρο εσενα δεν σε ειδα καθολου..εκει κολλησε..νομιζω πως δεν το ειχε συνειδητοποιησει γενικα.Εμενα να μαλλιασει η γλωσσα μου οταν ομως το ακουσει απο αλλον τοτε καταλαβαινει.λες και τα λογια τα δικα μου δεν εχουν καμια βαρυτητα.

ssttaa κοριτσακι μου σ'ευχαριστω πολυ.συντομα θα εχεις αγκαλιτσα και το δικο σου κουκλακι.

Συμφωνω μαζι σου πρεπει να τον διεκδικισω αλλα χρειαζομαι κι εγω τον χρονο μου και απο εκεινον να συνελθει και μετα μαζι να ξαναχτισουμε την σχεση μας. Εναν καλο λογο δεν εχω ακουσει απ το στομα του..μονο σχολια για τα γλυκα που τρωω..ξερω οτι δεν ειμαι καμια χοντρη και καλα κανει που με φερνει στην θεση μου με τα γλυκα και γω το ιδιο θα εκανα αλλα μεχρι ενος σημειου.

micnat σέυχαριστω πολυ!

ναι εχει φρικαρει τελειως αλλα το παιζει και ανετος.ποτε δεν του μιλισα σκληρα..μπορω να καταλαβω οτι ισως φοβηθηκε το μωρο λιγο οκ περασαν 6 μηνες ομως!!το μωρο θα κλαιει μαζι του δεν θα τον θελει.εχτες εκανε μια προσπαθεια να κοιμηθουν μαζι στο κρεβατι ε το μωρο πλανταξε στο κλαμα..ε αυτο θα τον στεναχωρει περισσοτερο αργοτερα...ολα με το καλο του τα φερνω δεν θελω να τον πιεσω και καμια φορα προσπαθω υπογειως να τον καταφερω...δεν δεχομαι ομως να μου λεει οτι τον καταπιεζω!τρελαινομαι.αν ηταν καμια αλλη θα εβλεπε την γλυκα...τεσπα...σιγουρα εχω κανει λαθη κι εγω..αλλα ειμαι ετοιμη να τα παραδεχτω και να αρχισω απ την αρχη.

Τον ειδα χτες εκανε μια πρσπαθεια και μου λεει κιολας να ειδες ποση ωρα εκατσα μαζι της? τι να πω...μαλλον του φανηκε αιωνας...μιση ωρα δεν ηταν σιγουρα..ευχομαι να συνελθει γιατι τον αγαπαω πολυ..καποια στιγμη ομως θα ξενερωσω τελειως και δεν θελω

ευχαριστω που μ'ακουτε κοριτσια

[XΡΙΣΤΙΝΑ]

Αυτό που έγραψες στην αρχή πως σε κρίνει και δεν σε εμπιστεύεται για το παιδί τι εννοείς;;;

 

ισως το ειπα κι εγω καπως πανω στην συγχηση μου..ειναι ο τονος της φωνης του, το βλεμμα του μου με κανουν και νιωθω ετσι..το παιδι ρευεται καμια φορα οταν καθεται ας πουμε και μου λεει καλα ρε χριστινα δεν εβαλες το παιδι να ρευτε ι και κατι τετοιες βλακειες..ουφ...ολα αυτα μπορει να σας ακουγοντε βλακειες..αλλα οταν συνοδευοντε με το αποδοκιμαστικο βλεμμα του συντροφου σας ειναι απαισια

[christiana08]

Ειναι οντως βλακεια αυτο που σου ειπε,γιατι εμενα η μικρη μου ρευεται 2 φορες οταν φαει και μπορει να ξαναρευτει μετα απο δυο ωρες.Οι αντρες δεν ξερουν.....

[maggie73]

Αυτα που διαβαζω με στεναχωρουν απο μια πλευρα απο την αλλη σου λεω οτι σε λιγα χρονια θα τα θυμασαι ( αν τα θυμασαι ) και θα λες < σιγα τα προβληματα>.Τα ζορια των παιδιων δεν ειναι τωρα , οταν αρχιζουν να μεγαλωνουν να δεις.

Εκει που θα πρεπει να κρατησεις την ιδια σταση με τον πατερα , που πρεπει να δωσεις μια συμβουλη , να αρνηθεις σε μια παραλογη απαιτηση του παιδιου και κτλ, κτλ.

Σιγουρα καθε ηλικια εχει τα καλα & τα κακα της , ομως τελικα οταν σκεφτομαι πως μερικοι ανδρες λενε < θελω να γινω πατερας των παιδιων σου > δεν ξερουν πραγματικά τι κουβεντα ξεστομιζουν

[micnat]

Στην συζητηση εχουμε κολλησει..χτες το βραδυ ηταν στεναχωρημενος. Ξεχασα να σας πω πως την ωρα που φευγαμε απο το παιδικο παρτυ ενας φιλος του του ειπε στο χαβαλε .. ναι ρε φιλαρακι αλλα ολο την κυρα βλεπω με το μωρο εσενα δεν σε ειδα καθολου..εκει κολλησε..νομιζω πως δεν το ειχε συνειδητοποιησει γενικα.Εμενα να μαλλιασει η γλωσσα μου οταν ομως το ακουσει απο αλλον τοτε καταλαβαινει.λες και τα λογια τα δικα μου δεν εχουν καμια βαρυτητα.

 

Έτσι είναι, ταρακουνιούνται όταν τους τα πει κάποιος έξω. Αν μιλάς εσύ είναι σα να μη λες τίποτε... Δεν ξέρω αν είναι ίδιον του αντρικού είδους, και ο δικός μου τα ίδια κάνει...

 

Πολύ θετικό είναι πάντως το ότι το έχει πια υπ'όψη του...

 

Τον ειδα χτες εκανε μια πρσπαθεια και μου λεει κιολας να ειδες ποση ωρα εκατσα μαζι της? τι να πω...μαλλον του φανηκε αιωνας...μιση ωρα δεν ηταν σιγουρα...

 

Έλα, σε καλό δρόμο είσαστε!!! Να πάρει μπρος, να την ταϊσει κιόλας καμμιά φορά, να την αλλάξει και να συμμετέχει πιο ενεργά... Και θα στρώσει...

[vouraikos]

Αχχχχ αυτο το αφησα την Αθηνα και πηγα στην επαρχια ......και εγω το εκανα. Αφησα τα παντα στην αθηνα (δουλεια,φιλους,ασχολειες-πολλες-)και ηρθαμε επαρχιαα.Και μαζι με αυτο κλειστηκα και σπιτι με 2 μωρα.ΕΕΕΕΕ οσο να πεις "την ακουσα". και φυσικα ειμαι πολυ πιο ευαισθητη και σε ολα. Δεν εχω κατι να σου προτεινω. Περα απο το να του δωσεις να διαβασει οσα μας εγραψες. Εγω αυτο κανω. Καθε φορα που νιωθω πνιγμενη, ή τα λεω, ή του τα γραφω. Ποτε πιανει , ποτε οχι. Αλλα δεν εχω και πολλες επιλογες. Το επομενο βημα ειναι να πιασεις δουλεια, να αποκτησεις ενδιαφεροντα να βγεις, να ντυθεις , να φτιαχτεις!!!

Τι να πω αλλο??μακαρι να πανε ολα καλυτερα

[petalouda]

Διαβασα ολα αυτα που εχουν γραψει ολα τα κοριτσια κ οπως κ στην περιπτωση της αγκαλιτσας ηθελα να το πω κ ολο συζητουσαμε αλλα θεματα κ το ξεχνουσα!

Γλυκια μου Χριστινα ενας φιλος του αντρα μου οταν ειχαμε κι εμεις παρομοια θεματα στις αρχες,μετα τη γεννα της κορης μας, μου ειχε πει οτι οι αντρες γενικοτερα καθυστερουν να καταλαβουν οτι εχουν κανει οικογενεια. Και οσο περνουσε ο καιρος τοσο περισσοτερο καταλαβαινα τη σημασια της κουβεντας αυτης. Κ επισης οι αντρες αργουν να δεθουν με τα παιδια τους.

Θεωρω ομως οτι τωρα πρεπει να εστιασεις περισσοτερο στη μεταξυ σας σχεση και μετα στην οικογενεια. Γιατι αν δεν ειστε καλα μετξυ σας και πρωτευοντα σεξουαλικα σιγουρα δε θα ειναι καλα τιποτα και δε θα σου φαινεται τιποτα καλα! Μιλαω πολυ γενικα γιατι οκαθε αντρας κ οκαθε ανθρωπος δηλ θελει το δικο του χειρισμο. Με λιγα λογια οτι κιαν εχει μεσολαβησει μεταξυ σας καντον νασε ξαναερωτευτει.Μονο εσυ ξερεις ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος και πανω απολα βαλε το μυαλοσου σε ταξη να μη συγχεεις την οικογενεια με τη σχεση σας γιατι το ενα φερνει το αλλο.

Αυτος ο φιλος του δικου μου αντρα με βοηθησε πολυ να καταλαβω την ψυχολογια του εκεινο τον καιρο. Ισως αν μιλουσες κι εσυ με καποιον φιλο του μηπως ξεμπερδευες καλυτερα το κουβαρι στο μυαλο σου.

Ελπιζω να σε βοηθανε αυτα που σου ειπα κ με σιγουρια σου λεω οτι ολα τα κοριτσια εδω θα σου δωσουν πολυτιμες κ χρησιμες συμβουλες.