Η γοπ χειροτερεύει με τον καιρο;

[λουκουμαδάκι]

Κορίτσια καλησπέρα. Εχω ενα βρεφος σχεδον 12 εβδομαδων που γεννήθηκε πρόωρα και σιτιστηκε από την αρχη μικτά. Συνεχίζουμε το ίδιο μοτίβο με μισα μισα γεύματα με άντληση και σκόνη. Τον πρώτο μηνα έτρωγε κανονικά και το μητρικό και ενα γάλα ειδικής διατροφής για πρόωρα. Καποια στιγμή αρχισε να μη τρώει καλα,να προτιμά να κοιμάται μετά από τα πρώτα ml και αργότερα τις αναγωγές και την γκρίνια και η παιδίατρος υπέδειξε "αλλεργία" και μου έκοψε τα γαλακτοκομικά και περάσαμε σε γαλα ΗΑ. Η κατάσταση συνεχίστηκε αλλά επειδή έβαζε ικανοποιητικό βάρος μείναμε εκει. Εδώ και δύο τρεις εβδομάδες όμως έχει ξεφύγει το πράγμα. Γίνεται πόλεμος. Τρώει δεκα ml και ξεσπάει σε κλάματα. Περνάνε δυο λεπτά ξαναψαχνει το μπουκάλι πίνει λιγο ξανα κλάμα. Αυτό συνεχίζεται μεχρι να πιει 50 60 ml και μετά μάλλον από την κούραση σταματάει να τρώει. Αποτελεσμα δεν εχει πάρει το αναμενόμενο βάρος,πετάμε μητρικό που το έχουμε τοσο ανάγκη,πετάμε και σκόνη αβερτα, και το πιο σημαντικο το βρέφος είναι ανάστατο όλες τις ώρες καθώς πεινάει προφανώς συνέχεια και ενδιάμεσα στα γεύματα κάνει αναγωγές κλπ κλπ.

Και έχω και την παιδίατρο να το έχει ανάγει ολο αυτό από την αρχή σε αλλεργία,να υποστηρίζει οτι αν το παιδί δεν κάνει εμετό δεν μιλάμε για γοπ και να μη θέλει να αλλάξουμε τιποτα αφού είναι "φάση" και θα περάσει.

Εμένα η λογική μου λέει οτι από την αρχή δεν ήταν αλλεργία καθότι τίποτα δεν άλλαξε στην έξοδο του γάλακτος (πάνες κλπ) ενώ σταδιακά όλα χειροτερεύουν στην είσοδο (στομάχι) ! Ρώτησα και τον σύζυγο μήπως δεν τα επικοινωνώ σωστά στην παιδίατρο με αποτέλεσμα να μη το βλέπει τοσο σοβαρά αλλά μου είπε οτι τα λέω όπως είναι. Οπότε. Γίνεται να υπάρχει γοπ χωρίς εμετό και να χειροτερεύει αντί να καλυτερεύει οσο μεγαλώνει το μωρό εξού και η χειροτέρευση των συμπτωμάτων; είναι αλλεργία; είναι κάτι άλλο; το κλάμα έχει να κάνει με τι; με ζημιά στον οισοφαγο; 

 

[mama16]

πρίν από 9 λεπτά , λουκουμαδάκι είπε:

Κορίτσια καλησπέρα. Εχω ενα βρεφος σχεδον 12 εβδομαδων που γεννήθηκε πρόωρα και σιτιστηκε από την αρχη μικτά. Συνεχίζουμε το ίδιο μοτίβο με μισα μισα γεύματα με άντληση και σκόνη. Τον πρώτο μηνα έτρωγε κανονικά και το μητρικό και ενα γάλα ειδικής διατροφής για πρόωρα. Καποια στιγμή αρχισε να μη τρώει καλα,να προτιμά να κοιμάται μετά από τα πρώτα ml και αργότερα τις αναγωγές και την γκρίνια και η παιδίατρος υπέδειξε "αλλεργία" και μου έκοψε τα γαλακτοκομικά και περάσαμε σε γαλα ΗΑ. Η κατάσταση συνεχίστηκε αλλά επειδή έβαζε ικανοποιητικό βάρος μείναμε εκει. Εδώ και δύο τρεις εβδομάδες όμως έχει ξεφύγει το πράγμα. Γίνεται πόλεμος. Τρώει δεκα ml και ξεσπάει σε κλάματα. Περνάνε δυο λεπτά ξαναψαχνει το μπουκάλι πίνει λιγο ξανα κλάμα. Αυτό συνεχίζεται μεχρι να πιει 50 60 ml και μετά μάλλον από την κούραση σταματάει να τρώει. Αποτελεσμα δεν εχει πάρει το αναμενόμενο βάρος,πετάμε μητρικό που το έχουμε τοσο ανάγκη,πετάμε και σκόνη αβερτα, και το πιο σημαντικο το βρέφος είναι ανάστατο όλες τις ώρες καθώς πεινάει προφανώς συνέχεια και ενδιάμεσα στα γεύματα κάνει αναγωγές κλπ κλπ.

Και έχω και την παιδίατρο να το έχει ανάγει ολο αυτό από την αρχή σε αλλεργία,να υποστηρίζει οτι αν το παιδί δεν κάνει εμετό δεν μιλάμε για γοπ και να μη θέλει να αλλάξουμε τιποτα αφού είναι "φάση" και θα περάσει.

Εμένα η λογική μου λέει οτι από την αρχή δεν ήταν αλλεργία καθότι τίποτα δεν άλλαξε στην έξοδο του γάλακτος (πάνες κλπ) ενώ σταδιακά όλα χειροτερεύουν στην είσοδο (στομάχι) ! Ρώτησα και τον σύζυγο μήπως δεν τα επικοινωνώ σωστά στην παιδίατρο με αποτέλεσμα να μη το βλέπει τοσο σοβαρά αλλά μου είπε οτι τα λέω όπως είναι. Οπότε. Γίνεται να υπάρχει γοπ χωρίς εμετό και να χειροτερεύει αντί να καλυτερεύει οσο μεγαλώνει το μωρό εξού και η χειροτέρευση των συμπτωμάτων; είναι αλλεργία; είναι κάτι άλλο; το κλάμα έχει να κάνει με τι; με ζημιά στον οισοφαγο; 

 

Εννοείται ότι γίνεται να υπάρχει γοπ χωρίς εμετό... Είναι η κρυφή γοπ που είναι χειρότερη γιατί δεν την παίρνεις εύκολα χαμπαρι.. Γνώμη μου είναι αφού η γιατρός επιμένει τόσο να πας κ σε κανέναν άλλον.. Απ τη στιγμή που δεν παίρνει κ το αναμενόμενο βάρος πρέπει να το ελεγξετε. Αν έχει όντως γοπ μπορεί να έχει πάθει κ οισοφαγίτιδα κ να χρειάζεται φαρμακακι. Το αποκορύφωμα της παλινδρόμησης είναι γύρω στον τέταρτο μήνα με πεμπτο μηνα εκεί μπορεί να είναι πιο έντονα τα συμπτώματα. Μετά τους 6 που μπαίνουν κ οι στερεές αρχίζει να υποχωρει. Πάντως μην το αφήνεις αν μένεις Αθηνά ή Θεσ/νικη πήγαινε κ σε παιδογαστρεντερολογο για να σε κατευθύνει καλύτερα. Κ κάτι ακόμα, αν βγαζεις ικανοποιητική ποσότητα μητρικού κ φτάνει για να φάει το μωρό καλό θα ήταν να συνεχίσεις μόνο με αυτό γιατί δεν επιδεινώνει τόσο την παλινδρόμηση, την οισοφαγιτιδα κπέφτει πιο ελαφρύ στο στομαχακι

[ΑΡΓΚ]

6 ώρες πρίν, λουκουμαδάκι είπε:

Κορίτσια καλησπέρα. Εχω ενα βρεφος σχεδον 12 εβδομαδων που γεννήθηκε πρόωρα και σιτιστηκε από την αρχη μικτά. Συνεχίζουμε το ίδιο μοτίβο με μισα μισα γεύματα με άντληση και σκόνη. Τον πρώτο μηνα έτρωγε κανονικά και το μητρικό και ενα γάλα ειδικής διατροφής για πρόωρα. Καποια στιγμή αρχισε να μη τρώει καλα,να προτιμά να κοιμάται μετά από τα πρώτα ml και αργότερα τις αναγωγές και την γκρίνια και η παιδίατρος υπέδειξε "αλλεργία" και μου έκοψε τα γαλακτοκομικά και περάσαμε σε γαλα ΗΑ. Η κατάσταση συνεχίστηκε αλλά επειδή έβαζε ικανοποιητικό βάρος μείναμε εκει. Εδώ και δύο τρεις εβδομάδες όμως έχει ξεφύγει το πράγμα. Γίνεται πόλεμος. Τρώει δεκα ml και ξεσπάει σε κλάματα. Περνάνε δυο λεπτά ξαναψαχνει το μπουκάλι πίνει λιγο ξανα κλάμα. Αυτό συνεχίζεται μεχρι να πιει 50 60 ml και μετά μάλλον από την κούραση σταματάει να τρώει. Αποτελεσμα δεν εχει πάρει το αναμενόμενο βάρος,πετάμε μητρικό που το έχουμε τοσο ανάγκη,πετάμε και σκόνη αβερτα, και το πιο σημαντικο το βρέφος είναι ανάστατο όλες τις ώρες καθώς πεινάει προφανώς συνέχεια και ενδιάμεσα στα γεύματα κάνει αναγωγές κλπ κλπ.

Και έχω και την παιδίατρο να το έχει ανάγει ολο αυτό από την αρχή σε αλλεργία,να υποστηρίζει οτι αν το παιδί δεν κάνει εμετό δεν μιλάμε για γοπ και να μη θέλει να αλλάξουμε τιποτα αφού είναι "φάση" και θα περάσει.

Εμένα η λογική μου λέει οτι από την αρχή δεν ήταν αλλεργία καθότι τίποτα δεν άλλαξε στην έξοδο του γάλακτος (πάνες κλπ) ενώ σταδιακά όλα χειροτερεύουν στην είσοδο (στομάχι) ! Ρώτησα και τον σύζυγο μήπως δεν τα επικοινωνώ σωστά στην παιδίατρο με αποτέλεσμα να μη το βλέπει τοσο σοβαρά αλλά μου είπε οτι τα λέω όπως είναι. Οπότε. Γίνεται να υπάρχει γοπ χωρίς εμετό και να χειροτερεύει αντί να καλυτερεύει οσο μεγαλώνει το μωρό εξού και η χειροτέρευση των συμπτωμάτων; είναι αλλεργία; είναι κάτι άλλο; το κλάμα έχει να κάνει με τι; με ζημιά στον οισοφαγο; 

 

 

Τρώτε αργά; Εχει αυστηρα πολύ αργή θηλή νεογέννητου; Κάνετε στάσεις κάθε 10-20 ml για να ρευτεί το μωρό; Αν έχει ΓΟΠ όλα αυτά βοηθούν, όπως και τα μικρά και συχνά γεύματα. Ετσι κι αλλιώς, ο κανόνας για το μητρικό είναι ένα γεύμα 50-60ml ανα 2 ώρες και σε ένα υγιέστατο μωράκι.

[Josephine]

@λουκουμαδάκι, γιατί δεν επισκέπτεσαι έναν καλό παιδογαστρεντερολόγο; εμείς με γοπ κάπου εκεί κατευθυνόμαστε, αν και ήπια σε σχέση με αυτά που περιγράφεις. Υπάρχουν καλοί στην Αθήνα αν είσαι, η αλλεργία ειναι μόνο μία απ' τις αιτίες έντονης γοπ, υπάρχουν και φυσικά αίτια λόγω απλής ανωριμότητας πεπτικού αλλά και μερικά άλλα πιο σπάνια, στένωση πυλωρού κ.λπ. δεν νομίζω ότι θα 'ναι αυτή η περίπτωσή σας, αλλά ο παιδογαστρεντερολόγος θα σε κατευθύνει στις σωστές εξετάσεις. Πιθανότατα το μωράκι σου να έχει κάποια πληγή στον οισοφάγο που τον πονάει όταν καταπίνει και ενώ πεινάει δεν καταφέρνει να πιει αυτό που θέλει. Αν δεν με κάλυπτε η παιδίατρος θα έκανα μια επίσκεψη και στον πιο ειδικό να πάψω να χάνω χρόνο και να ταλαιπωρούμαστε. Η γοπ είναι όντως πάρα πολύ συχνή και σιγά σιγά θα σας περάσει όπως και να 'χει, αλλά ίσως χρειάζεται μια ανακούφιση το μικρό σου

και όπως λένε και τα κορίτσια το μητρικό αν έχεις δυνατότητα να αντλείς δεν είναι τόσο όξινο όσο το ξένο. Ακόμα και το αντιαναγωγικό το ξένο μπορεί να έχει πηκτική ουσία για να μένει στο στομαχάκι, αλλά τα γαστρικά υγρά πηγαινοέρχονται στον οισοφάγο ακόμα κι έτσι και δυστυχώς απλώς συγκαλύπτει το πρόβλημα. Μπες στην ιστοσελίδα παιδογαστρεντερολόγων να ενημερωθείς, είναι πολύ κατατοπιστικές οι πληροφορίες, όπως και αν ψάξεις επίσης εδώ μέσα άρθρο και μελέτη παιδογαστρεντερολόγου που είχε δημοσιεύσει παλιότερα η αγλαΐα θα κατανοήσεις πολλά για το θέμα. Ψάξε με μια απ' τα παρακάτω του τίτλου "ΓΟΠ - πώς υπερθεραπεύεται και συχνά λάθη", κάπως έτσι είναι ο τίτλος, εδώ στα ποστ θα το βρεις

http://www.iatrikionline.gr/Deltio_53c_2006/6.pdf

 

Σας μεταφέρω μέρος της μελέτης της Ε. Ρώμα-Γιαννίκου, που είναι μια καλή κριτική και αξιολόγηση των συνηθισμένων πρακτικών των παιδιάτρων.

 

...Ο στόχος της θεραπείας, όταν μάλιστα αφορά σε βρέφη και μικρά παιδιά, είναι να υπάρξει ισορροπία μεταξύ της βελτίωσης των συμπτωμάτων και των επιπλοκών από την ίδια τη θεραπεία.

 

Είναι βέβαιο ότι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση υπερθεραπεύεται, επειδή τα συμπτώματα είναι συχνά και μη ειδικά, ενώ δυστυχώς δεν υπάρχει αξιόπιστη διαγνωστική δοκιμασία.

 

Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει 3 σκέλη (πίνακας 10): τη μη φαρμακευτική, όπως είναι οι οδηγίες σιτίσεως, η θέση και τα ειδικά γάλατα, τη φαρμακευτική και τη χειρουργική.

 

Φάρμακα χρειάζονται μόνο στη βαριά παλινδρομική νόσο και λιγότερο συχνά στην ήπια και μέτρια. Πολλή συζήτηση έχει γίνει για τη θέση που πρέπει να τοποθετείται το βρέφος. Οι μελέτες με pΗ-μετρία άλλαξαν τις απόψεις που υπήρχαν παλαιότερα. Βρέθηκε (πίνακας 11) ότι η υπερυψωμένη θέση αυξάνει την παλινδρόμηση, όπως επίσης η ύπτια και η δεξιά πλάγια. Εξακολουθεί και ισχύει το πλεονέκτημα της πρηνούς υπερυψωμένης και πρηνούς οριζόντιας θέσης για τη μείωση της ΓΟΠ, αλλά ο κίνδυνος του αιφνιδίου θανάτου στερεί τα βρέφη από το πλεονέκτημα αυτής της θέσης. Η αριστερή πλάγια επίσης μειώνει τη ΓΟΠ. Παρʼ όλα αυτά, πολύ συχνά τοποθετούνται τα βρέφη στα καρεκλάκια ως βασικό μέρος της θεραπείας (εικόνα 2).

 

Ο όγκος και το είδος του γάλατος επηρεάζουν τη ΓΟΠ. Αυξημένος όγκος και αυξημένη ωσμωτικότητα την αυξάνουν, ενώ το υποαλλεργικό γάλα με πεπτίδια μειώνει τη ΓΟΠ. Τα γάλατα με πηκτικές ουσίες (AR) μειώνουν τις αναγωγές, αλλά αυξάνουν την έκθεση του οισοφάγου στο οξύ. Είναι

γνωστές σε όλους οι οδηγίες για τη μη φαρμακευτική αγωγή, όπως είναι τα συχνά μικρά γεύματα, συχνό ρέψιμο, όχι άσκοπες αλλαγές γαλάτων, όχι

πίεση στην κοιλιά μετά τη σίτιση, όχι κάπνισμα στο δωμάτιο του βρέφους και οπωσδήποτε όχι διακοπή του μητρικού θηλασμού, γιατί η παλινδρόμηση είναι λιγότερη στα θηλάζοντα.

 

Τα τελευταία χρόνια, η αγορά κατακλύσθηκε από τα λεγόμενα

γάλατα για την παλινδρόμηση (AR). Δυστυχώς, η ονομασία τους και μόνο συχνά αποτελεί σχεδόν «επιτακτικό καθήκον» στον ασκούντα παιδίατρο μόλις υποψιασθεί ή διαγνώσει ΓΟΠ να τα χορηγήσει, ακόμα και θυσιάζοντας το μητρικό γάλα.

(εδώ θα ήθελα να προσέξετε τα εισαγωγικά...)

 

Είναι όμως χωρίς παρενέργειες τα γάλατα αυτά; Στον πίνακα 12 φαίνονται τα οφέλη αλλά οι παρενέργειες, που είναι πολύ περισσότερες κυρίως στα νεογνά, πρόωρα και νεαρά βρέφη. Συνήθως μειώνουν τους εμέτους και εφησυχάζουν γονείς και γιατρό, όμως δε μειώνουν την παλινδρόμηση στον οισοφάγο.

 

Χρειάζονται οι αναγωγές γάλατα με πηκτικά; Ναι, όταν το βρέφος δεν παίρνει βάρος, παρά το γεγονός ότι λαμβάνει αρκετό γάλα, δηλαδή όταν η

στασιμότητα βάρους οφείλεται στη μεγάλη απώλεια εμεσμάτων.

 

Οπωσδήποτε δεν χορηγούνται σε βρέφη με οισοφαγίτιδα, αναπνευστικά προβλήματα, πρόωρα και νεογνά και όταν υπάρχει αλλεργία στα πηκτικά. Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Διατροφής εκφράζει σαφώς την άποψή της για τη μείωση της κατάχρησης και την αποφυγή της χρήσης τους όταν υπάρχει πιθανότητα παρενεργειών.

 

Η συνήθης τακτική αρκετών παιδιάτρων μετά τη διάγνωση της ΓΟΠ σε νεογνό ή βρέφος είναι να συνιστούν Cilroton με ή χωρίς ρανιτιδίνη και γάλα AR. Είναι σωστή και ασφαλής η αντιμετώπιση αυτή;

 

Η απάντηση είναι ότι δεν είναι σωστή, επειδή δεν χρειάζεται φάρμακο σε κάθε περίπτωση, το Cilroton είναι αναποτελεσματικό και πιθανόν επικίνδυνο, το γάλα AR ίσως επιδεινώσει τη ΓΟΠ ή να έχει παρενέργειες, ενώ τα συμπτώματα ίσως οφείλονται σε αλλεργία στο γάλα αγελάδος .

 

Η παλινδρομική νόσος είναι βαριά όταν δεν υποχωρούν τα συμπτώματα στη μη φαρμακευτική αγωγή, οπότε σημαίνει οισοφαγίτιδα ή συνυπάρχουσα

αλλεργία στο γάλα.

 

Στον πίνακα 13 φαίνονται τα φάρμακα που χορηγούνται στη ΓΟΠ. Τα αντιεκκριτικά και προκινητικά φάρμακα χορηγούνται συχνά, αλλά ίσως

δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τις παρενέργειές τους.

Η απόσυρση από την κυκλοφορία της σισαπρίδης, που είχε τεκμηριωμένη αντιπαλινδρομική δράση, έχει ως αποτέλεσμα την εξίσου κατάχρηση της δομπεριδόνης (Cilroton). Τα αντιόξινα έχουν μειωμένη δράση και χρειάζονται τεράστιες δόσεις για να μειώσουν τη γαστρική οξύτητα και, επιπλέον, ιδιαίτερα στα βρέφη, προκαλούν παρενέργειες από το νάτριο, μαγνήσιο και αργίλιο που περιέχουν.

 

Τα μοναδικά φάρμακα που παραμένουν για την αντιμετώπιση της ΓΟΠ είναι η ρανιτιδίνη και οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων.

 

Μελέτες (πίνακας 14) έδειξαν ότι η δομπεριδόνη (Cilroton) δεν αυξάνει τον τόνο του ΚΟΣ, δε μειώνει την οισοφαγίτιδα, προκαλεί αϋπνία, άγχος,

εκνευρισμό, αδυναμία και τις ίδιες παρενέργειες από την καρδιά όπως η σισαπρίδη.

 

Γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει προς το παρόν αποτελεσματικό

και ασφαλές προκινητικό φάρμακο. Η κατάργηση της σισαπρίδης οδήγησε στην κατάχρηση της δομπεριδόνης (Cilroton), μη αποτελεσματικού, εξίσου

επικινδύνου φαρμάκου.

 

Συνεπώς, η φαρμακευτική αγωγή για τη ΓΟΠ περιλαμβάνει μόνο τα αντιεκκριτικά φάρμακα που και αυτά, όμως, δεν στερούνται παρενεργειών (πίνακας 15).

 

 

 

Είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να δώσουμε σαφείς οδηγίες αφού δεν υπάρχει προκινητικό φάρμακο. Σύνηθες φάρμακο παραμένει η ρανιτιδίνη, ενώ σε βαριά ΓΟΠ και συνήθως σε μεγαλύτερα παιδιά ΡΡΙ. Στη φυσιολογική

ΓΟΠ δεν απαιτείται θεραπευτική παρέμβαση, στην ήπια ΓΟΠ συνήθως αρκούν οι διαιτητικές οδηγίες και, όπου υπάρχουν ενδείξεις αλλεργίας στο γάλα, χορηγείται υποαλλεργικό γάλα (πίνακας 16). Παραμένει ακόμα γνωστο πώς και πότε θα γίνει το follow up των παιδιών με ΓΟΠ.

 

 

Συμπερασματικά, η ΓΟΠ χρειάζεται έγκαιρη και σωστή αντιμετώπιση, όχι κατάχρηση επικίνδυνων φαρμάκων και προσοχή μήπως, από τα λάθη και

τις υπερβολές στην αντιμετώπιση, αυξήσουμε τα συμπτώματα και τελικά προκαλέσουμε παρενέργειες από τη θεραπεία. Θα πρέπει εξάλλου κανόνας

και οδηγός μας πάντα να είναι η γνωστή ρήση του

Ιπποκράτους: «ωφελέειν μη βλάπτειν».

 

....

[sweety**]

Καλησπέρα σας!ήθελα να ρωτησω και εγω για την γοπ!

το μωρακι μου ειναι τώρα 3 μηνών!ξεκίνησε να βγάζει γουλιές και σιγα σιγα όλο και περισσοτερο..οταν εκλεισε τον 2ο μηνα μου ειπε η παιδίατρος να του δώσουμε αντιαναγωγικο γάλα καθώς είχε καποια φλεγμονη στο στομαχακι του μας έδωσε και ενα σιροπακι. το γαλα δυστυχως δεν έκανε τίποτα!το μωρό συνεχισε να βγάζει το γάλα αφού έχει υπερβολικη γκρίνια κυρίως πριν βγάλει την γουλια!το θεμα ειναι το μωρό ενψ πεφτει για υπνπο ξυπνα κλαιγοντας,βηχωντας,βγαζει την γουλια και μετα παλι τα ιδια!τωρα του δίνουμε ένα άλλο γάλα που ειναι υποτιθεται υποαλλεργικο..θεωρείται ότι κανουν κατι τα ειδικα γάλατα?εχω παρατηρησει ότι αυτές τισ μερες δεν ταλαιπωρείται τοσο στον υπνο..αλλα δεν ξερω αν ειναι τυχαιο!!

[Josephine]

Διάβασε παραπάνω να ενημερωθείς για τα αντιαναγωγικα΄γάλατα. 

[λουκουμαδάκι]

Κορίτσια άργησα αλλά ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Τελικά αλλάξαμε σε αντιαναγωγικό να κάνουμε μια δοκιμή (μετά θα πηγαίναμε σε εντελώς υποαλλεργικο)  και τέλος και τα κλάματα και ο πόνος και η αφαγία! Τώρα είχε όντως κρυφή γοπ η απλά δεν ταίριαζαν τα απλά γάλατα δεν ξέρω,μάλλον πάντως κάτι πήγαινε κρυφά στραβά!  Πίνει και το μητρικό χωρίς πρόβλημα πλέον! Περιμένω να φτάσουμε στις στέρεες να τις εδραιώσουμε και να φτάνει το μητρικό και να μην ξανασχοληθουμε με του εμπορίου!