Ύπνος στη βολτα..

[Mummyof2]

Κορίτσια γεια σας!θελω γνώμες και ίσως tips για να τη κάνω μα κοιμηθεί εκτός σπιτιού!!

Θα δωσω παράδειγμα για να γινει κατανοητό. Σήμερα πηγαμε σε γάμο 11:30 πρωί ωρα που κοιμάται σρο σπίτι στη κούνια της. Άρα κοιμήθηκε μόνο στο αυτοκίνητο κ μετα μέχρι τη ωρα που γυρίσαμε σπίτι κατα τις 15:00 ( ήταν απο της 07:30 ξύπνια) ενώ κουτουλαγιε στο καρότσι δε κατάφερε να κλείσει μάτι.

Γενικά αν πχ κατι τύχει κ πρεπει να ειμαστε εκτός σπιτιού αρκετές ώρες με δυσκολία μπορει να κοιμηθεί στο καρότσι δε γκρινιαζει ευτυχώς όμως τη λυπάμαι ως τη βλέπω να νυστάζει κ να μη κοιμάται.

Εχουμε για παρΑδειγμαμια υποχρέωση εκτός Αθηνών που θα πρεπει να γυρίσουμε αργά απογευμα κ ξέρω οτι θα παιδευτεί να κοιμηθεί εκτός.

Στο σπίτι κοιμάται 2 φορές την ημέρα όση ωρα θέλει στο δωμάτιο της χωρίς ήλιο.

Τι θα κάνω για να μπορέσει να κοιμάται κ λιγο εκτός;!;ειναι 8,5 μηνων..

Να πω οτι τη χουχουλιάζω στο καρότσι με πιπίλα αλλα μόνο γλαρωμενη κάθεται.

[AthinaP]

Έτσι όπως το γράφεις ακούγεται ότι και εσάς το αυτοκίνητο είναι το στανταράκι σας. Τα δικά μου κοιμόντουσαν και στο καρότσι, αλλά το είχα πάρει επίτηδες άνετο και δεν είχαν πρόβλημα. Καμιά φορά όμως συντόνιζα το πρόγραμμά μας ανάλογα με τις αυτοκινητάδες. Δηλαδή ήταν η ώρα μας είτε να πάμε να δούμε ένα μέρος με την ησυχία μας, είτε να μιλήσουμε με τον άντρα μου.

 

Να λες καλά που δεν γκρινιάζει το παιδί.

[Deena]

Κορίτσια γεια σας!θελω γνώμες και ίσως tips για να τη κάνω μα κοιμηθεί εκτός σπιτιού!!

Θα δωσω παράδειγμα για να γινει κατανοητό. Σήμερα πηγαμε σε γάμο 11:30 πρωί ωρα που κοιμάται σρο σπίτι στη κούνια της. Άρα κοιμήθηκε μόνο στο αυτοκίνητο κ μετα μέχρι τη ωρα που γυρίσαμε σπίτι κατα τις 15:00 ( ήταν απο της 07:30 ξύπνια) ενώ κουτουλαγιε στο καρότσι δε κατάφερε να κλείσει μάτι.

Γενικά αν πχ κατι τύχει κ πρεπει να ειμαστε εκτός σπιτιού αρκετές ώρες με δυσκολία μπορει να κοιμηθεί στο καρότσι δε γκρινιαζει ευτυχώς όμως τη λυπάμαι ως τη βλέπω να νυστάζει κ να μη κοιμάται.

Εχουμε για παρΑδειγμαμια υποχρέωση εκτός Αθηνών που θα πρεπει να γυρίσουμε αργά απογευμα κ ξέρω οτι θα παιδευτεί να κοιμηθεί εκτός.

Στο σπίτι κοιμάται 2 φορές την ημέρα όση ωρα θέλει στο δωμάτιο της χωρίς ήλιο.

Τι θα κάνω για να μπορέσει να κοιμάται κ λιγο εκτός;!;ειναι 8,5 μηνων..

Να πω οτι τη χουχουλιάζω στο καρότσι με πιπίλα αλλα μόνο γλαρωμενη κάθεται.

 

Γνώμη μου : μην κάνεις τίποτα!

 

Υπάρχουν παιδιά που απλά δεν μπορούν να κοιμηθούν στο καρότσι, ειδικά αυτά που έχουν μάθει σε συγκεκριμένη ρουτίνα και ιδανικές συνθήκες ύπνου στο σπίτι τους.

 

Για τα 2-2,5 χρόνια που διαρκούν συνολικά οι ημερήσιοι ύπνοι, αναγκαστικά θα κάνεις κάποιες θυσίες (θα γυρνάς νωρίτερα το μεσημέρι για να κοιμηθεί, ενδεχομένως θα χάσεις κάποιες κοινωνικές εξόδους κλπ) αλλά θα έχεις το κέρδος των καλών συνηθειών ύπνου που θα τις κρατήσει μια ζωή και που σου διευκολύνουν την καθημερινότητα.

 

Έτσι είναι και τα δικά μου παιδιά, και τα δύο. Ειδικά η κόρη μου, που κοντεύει τώρα 2 ετών, δεν έχει κοιμηθεί εκτός σπιτιού σχεδόν ποτέ, δεν κοιμάται ούτε καν στο αυτοκίνητο. Το αποδίδω στο ότι τηρούμε ευλαβική ρουτίνα από 2 μηνών, αλλά είναι η ρουτίνα αυτή τόσο πολύτιμη για την καθημερινότητά μας που δεν μου περνάει από το μυαλό ούτε καν να δυσανασχετήσω που δεν μπορεί να κοιμηθεί έστω μια φορά στο καρότσι, για να είμαστε πιο ευέλικτοι στις εξόδους μας.

[Mummyof2]

Έτσι όπως το γράφεις ακούγεται ότι και εσάς το αυτοκίνητο είναι το στανταράκι σας. Τα δικά μου κοιμόντουσαν και στο καρότσι, αλλά το είχα πάρει επίτηδες άνετο και δεν είχαν πρόβλημα. Καμιά φορά όμως συντόνιζα το πρόγραμμά μας ανάλογα με τις αυτοκινητάδες. Δηλαδή ήταν η ώρα μας είτε να πάμε να δούμε ένα μέρος με την ησυχία μας, είτε να μιλήσουμε με τον άντρα μου.

 

Να λες καλά που δεν γκρινιάζει το παιδί.

 

Ναι παλι καλα, δεν εχω παράπονο.

Στο αυτοκίνητο κοιμάται αλλα κ εκεί σε κανά ταξίδι Χαχαχα

Σε μισάωρη απόσταση με το ζόρι..

Εννοείται οτι προτιμώ να είμαι στο σπίτι της ώρες που κοιμάται αλλα

Βρε παιδι κατι θα τύχει έστω μια Κυριακάτικη βολτα κάπου πιο μακρυά, ε δε θα κοιμηθεί και δε θελω να χάνει ύπνους

Μαλλον πρεπει μα την εκπαίδευσω είς το καρότσι!!

Έμαθε ησυχία και κρεβάτι απο 4,5 μηνων κ μετα.

Δε με χαλάει αλλα ειναι αγχωτικό να είμαι έξω μακρυά απο το σπίτι να ξέρω οτι ειναι η ωρα της και μα μη μπορει να κοιμηθεί.

[Mummyof2]

Γνώμη μου : μην κάνεις τίποτα!

 

Υπάρχουν παιδιά που απλά δεν μπορούν να κοιμηθούν στο καρότσι, ειδικά αυτά που έχουν μάθει σε συγκεκριμένη ρουτίνα και ιδανικές συνθήκες ύπνου στο σπίτι τους.

 

Για τα 2-2,5 χρόνια που διαρκούν συνολικά οι ημερήσιοι ύπνοι, αναγκαστικά θα κάνεις κάποιες θυσίες (θα γυρνάς νωρίτερα το μεσημέρι για να κοιμηθεί, ενδεχομένως θα χάσεις κάποιες κοινωνικές εξόδους κλπ) αλλά θα έχεις το κέρδος των καλών συνηθειών ύπνου που θα τις κρατήσει μια ζωή και που σου διευκολύνουν την καθημερινότητα.

 

Έτσι είναι και τα δικά μου παιδιά, και τα δύο. Ειδικά η κόρη μου, που κοντεύει τώρα 2 ετών, δεν έχει κοιμηθεί εκτός σπιτιού σχεδόν ποτέ, δεν κοιμάται ούτε καν στο αυτοκίνητο. Το αποδίδω στο ότι τηρούμε ευλαβική ρουτίνα από 2 μηνών, αλλά είναι η ρουτίνα αυτή τόσο πολύτιμη για την καθημερινότητά μας που δεν μου περνάει από το μυαλό ούτε καν να δυσανασχετήσω που δεν μπορεί να κοιμηθεί έστω μια φορά στο καρότσι, για να είμαστε πιο ευέλικτοι στις εξόδους μας.

 

Αρκεί να μη της κάνω κακό οταν πρεπει να είμαι έξω πολλές ώρες..

Γάμοι βαφτίσια ( ειναι κ πολλά) τραπεζόματα όταν και αν συμβούν τέλος πάντων

Ισχύει αυτό με τη ρουτίνα και αυγκεκριμενα πραγματάκια που της θυμίζουν ωρα για νάνι.

Και βλέπω κατι αλλα μωράκια που ρίχνουν τον υπνάκο τους στη καροτσαδα και λεω τι καλα ας κοιμόταν κ μένα λιγο!!

Σήμερα ας πούμε κοιμήθηκε 20' λεπτά στο αυτοκίνητο και 1 ωρα το μεσημέρι που γύρισα

Ε 20:00 ήταν ξερή στη κούνια με λιιιγο υπερένταση.

Αλήθεια Deena ήθελα να ρωτήσω καιρό, στη περίπτωση υπερένταση πως το χειρίζεσαι το μωρό; Καμία φορά που παω να το κοιμίσω όπως σήμερα που κοιμήθηκε λιγο κάνει διάφορα, χέρια πόδια δε σταματούν ενώ νυστάζει

Ευχαριστώ για τις απάντησες!!

[Deena]

Αρκεί να μη της κάνω κακό οταν πρεπει να είμαι έξω πολλές ώρες..

Γάμοι βαφτίσια ( ειναι κ πολλά) τραπεζόματα όταν και αν συμβούν τέλος πάντων

Ισχύει αυτό με τη ρουτίνα και αυγκεκριμενα πραγματάκια που της θυμίζουν ωρα για νάνι.

Και βλέπω κατι αλλα μωράκια που ρίχνουν τον υπνάκο τους στη καροτσαδα και λεω τι καλα ας κοιμόταν κ μένα λιγο!!

Σήμερα ας πούμε κοιμήθηκε 20' λεπτά στο αυτοκίνητο και 1 ωρα το μεσημέρι που γύρισα

Ε 20:00 ήταν ξερή στη κούνια με λιιιγο υπερένταση.

Αλήθεια Deena ήθελα να ρωτήσω καιρό, στη περίπτωση υπερένταση πως το χειρίζεσαι το μωρό; Καμία φορά που παω να το κοιμίσω όπως σήμερα που κοιμήθηκε λιγο κάνει διάφορα, χέρια πόδια δε σταματούν ενώ νυστάζει

Ευχαριστώ για τις απάντησες!!

 

Η υπερένταση καλό είναι να αποφεύγεται, αλλά φυσικά αυτό δεν είναι δυνατόν πάντα. Στην περίπτωση αυτή, αφαιρείς τα πολλά ερεθίσματα και δεν καθυστερείς. Όταν δηλαδή το παιδί είναι τσίτα το βράδυ, κάνεις τα πάντα πιο γρήγορα από ότι συνήθως, χωρίς όμως να μιλάς δυνατά ή να λές τραγουδάκια κλπ. Τελειώνεις γρήγορα την ρουτίνα σας και την βάζεις για ύπνο χωρίς πολλά - πολλά, προετοιμάζεσαι και για λίγο εκτονωτικό κλάμα και περιμένεις, θα ταλαιπωρηθεί παραπάνω, αλλά θα κοιμηθεί!

[Josephine]

Kι εμείς στην ίδια φάση με εσάς, 8.5 μηνών, ως 6.5 μηνών κοιμόταν με αγκαλίτσα και πολύυυ περπάτημα πάνω κάτω στον διάδρομο, ωσότου τα κιλά του έγιναν πολλά (εδώ και καιρό δηλαδή) και η μέση μας δεινοπάθησε! Αποφασίσαμε και τον μάθαμε να κοιμάται στην κούνια του με πολλή υπομονή και αγκαλιές, χωρίς καθόλου κλάμα (και με μια πολύωρη ιεροτελεστία που σιγά σιγά μειώθηκε), μια εβδομάδα μας πήρε και εδώ και 2 μήνες η κούνια είναι το αγαπημένο του μέρος όπου ηρεμεί και χαλαρώνει χωρίς ερεθίσματα και αμέσως αρχίζει να τρίβει ματάκια και κοιμάται. Αυτή η εισαγωγή είναι για να πω ότι έκτοτε κι εμένα δεν καταφέρνει να κοιμηθεί πουθενά μα πουθενά αλλού (ενώ παλιά κοιμόταν παντού!). Στο σπίτι της γιαγιάς το τερματίζει από αϋπνία πρώτα και σκουντουφλάει για ώρες προτού πέσει για ύπνο, ενώ αν είμαστε ολοήμερη βόλτα, ε, δε θα κοιμηθεί παρά μόνο στο αυτοκίνητο!

 

Παρ' όλα αυτά είναι τόσο ωραία (κι επαναστατική αλλαγή για εμάς) που κοιμάται πανεύκολα στην κούνια του που οι υπόλοιπες εξωτερικές περιστάσεις δε μας πειράζουν. Θέλει το κρεβατάκι του, εκεί νιώθει χαλάρωση και ηρεμία. Εξαντλείται σίγουρα όταν είμαστε εκτός πολλές ώρες, αλλά το βλέπεις ότι στην ηλικία αυτή τον εξιτάρει και το παραμικρό ερέθισμα! Έχω προσπαθήσει να τον περπατήσω στο διάδρομο για να αποκοιμηθεί όπως παλιά όταν είμαστε σε άλλο σπίτι, αλλά μέχρι και τον ηλεκτρολογικό πίνακα, τα πόμολα, τον τοίχο θα βρει για να ασχοληθεί και να περιεργαστεί, δεν κλείνει το ματάκι του με τίποτα!

[Mummyof2]

Kι εμείς στην ίδια φάση με εσάς, 8.5 μηνών, ως 6.5 μηνών κοιμόταν με αγκαλίτσα και πολύυυ περπάτημα πάνω κάτω στον διάδρομο, ωσότου τα κιλά του έγιναν πολλά (εδώ και καιρό δηλαδή) και η μέση μας δεινοπάθησε! Αποφασίσαμε και τον μάθαμε να κοιμάται στην κούνια του με πολλή υπομονή και αγκαλιές, χωρίς καθόλου κλάμα (και με μια πολύωρη ιεροτελεστία που σιγά σιγά μειώθηκε), μια εβδομάδα μας πήρε και εδώ και 2 μήνες η κούνια είναι το αγαπημένο του μέρος όπου ηρεμεί και χαλαρώνει χωρίς ερεθίσματα και αμέσως αρχίζει να τρίβει ματάκια και κοιμάται. Αυτή η εισαγωγή είναι για να πω ότι έκτοτε κι εμένα δεν καταφέρνει να κοιμηθεί πουθενά μα πουθενά αλλού (ενώ παλιά κοιμόταν παντού!). Στο σπίτι της γιαγιάς το τερματίζει από αϋπνία πρώτα και σκουντουφλάει για ώρες προτού πέσει για ύπνο, ενώ αν είμαστε ολοήμερη βόλτα, ε, δε θα κοιμηθεί παρά μόνο στο αυτοκίνητο!

 

Παρ' όλα αυτά είναι τόσο ωραία (κι επαναστατική αλλαγή για εμάς) που κοιμάται πανεύκολα στην κούνια του που οι υπόλοιπες εξωτερικές περιστάσεις δε μας πειράζουν. Θέλει το κρεβατάκι του, εκεί νιώθει χαλάρωση και ηρεμία. Εξαντλείται σίγουρα όταν είμαστε εκτός πολλές ώρες, αλλά το βλέπεις ότι στην ηλικία αυτή τον εξιτάρει και το παραμικρό ερέθισμα! Έχω προσπαθήσει να τον περπατήσω στο διάδρομο για να αποκοιμηθεί όπως παλιά όταν είμαστε σε άλλο σπίτι, αλλά μέχρι και τον ηλεκτρολογικό πίνακα, τα πόμολα, τον τοίχο θα βρει για να ασχοληθεί και να περιεργαστεί, δεν κλείνει το ματάκι του με τίποτα!

 

και μένα κάπως έτσι μόνο που ποτέ δε της αρεσε το πάνω κάτω. Κοιμάται σχετικά εύκολα απο μωρό μωρό.απλα ποτέ έξω ή σε άλλο σπίτι πλέον και αυτό με τα πόμολα ισχύει!!!

Εγω όποτε ειναι να κοιμηθεί τη βάζω σε μαξιλάρι θηλασμού τη δίνω κατι να κρατάει στο πρόσωπο της και με πιπίλα κλείνει ματάκια και μετα τη βάζω κούνια.

Εσείς τον βάζετε ξύπνιο;

Πως το καταφέρατε;;

Δεν εχω κανει απόπειρα ακόμα.

[Josephine]

και μένα κάπως έτσι μόνο που ποτέ δε της αρεσε το πάνω κάτω. Κοιμάται σχετικά εύκολα απο μωρό μωρό.απλα ποτέ έξω ή σε άλλο σπίτι πλέον και αυτό με τα πόμολα ισχύει!!!

Εγω όποτε ειναι να κοιμηθεί τη βάζω σε μαξιλάρι θηλασμού τη δίνω κατι να κρατάει στο πρόσωπο της και με πιπίλα κλείνει ματάκια και μετα τη βάζω κούνια.

Εσείς τον βάζετε ξύπνιο;

Πως το καταφέρατε;;

Δεν εχω κανει απόπειρα ακόμα.

 

Ε τότε, είστε πολύ καλά, αφού κοιμάται σταθερή και χωρίς νανούρισμα από περπάτημα/κούνημα είστε κοντά! Ξύπνιο τον βάζουμε, το κάναμε σταδιακά. Εμάς δεν βολευόταν πια τόσο μεγάλο παιδί στην αγκαλιά με περπάτημα και όλο έκλαιγε και γκρίνιαζε, αλλά φυσικά αφού έτσι είχε μάθει δεν κοιμόταν και διαφορετικά. Οπότε αρχικά είπαμε αφού νανουρίζεται με περπάτημα θα πρέπει να του μάθουμε να κοιμάται σε στρώμα χωρίς κούνημα, κι έτσι τις πρώτες 3 βραδιές τον έπαιρνα εγώ την ώρα του ύπνου στο κρεβάτι μας, ξαπλώναμε μαζί και φυσικά αυτός άρχιζε να παίζει, να αρπάζει τα βιβλία απ' τα κομοδίνα, λογικό αφού εκεί μέχρι πρότινος για να παίξουμε πηγαίναμε. Αλλά μόλις έφτασε η ώρα που σκουντούφλαγε κυριολεκτικά από τον ύπνο (δηλ. τον άφησα τελείως να εξαντληθεί, δε γινόταν κι αλλιώς) τον έβαλα στο πλάι και ξαπλώσαμε δίπλα δίπλα, του μουρμούραγα και του χάιδευα το χεράκι ώσπου κοιμήθηκε. Μετά τον μετέφερα στην κούνια. Αυτό έγινε για 3 βραδιές για να καταλάβει ότι μπορείς και να αποκοιμηθείς ξαπλωμένος, αν ηρεμήσεις και κλείσεις ματάκια, χωρίς απαραίτητα να νανουρίζεσαι από κούνημα/περπάτημα. (Εσύ φαντάζομαι μπορείς πια απευθείας να τη βάλεις στην κούνια, αρκεί να χτίσεις μια μικρή ρουτίνα.)

 

Μετά τις 3 βραδιές λοιπόν πήγαμε κούνια και εκεί του έβαλα μια μουσικούλα απ' το φεγγαράκι καληνύχτας της chicco και στη διάρκειά της του έλεγα τι όμορφα που περάσαμε, τι θα κάνουμε αύριο και πως πρέπει να ξεκουραστούμε για να τα κάνουμε και πως όταν τελειώσει η μουσικούλα μας θα πάμε για ύπνο. Την πρώτη βραδιά που το κάναμε, όταν τέλειωσε η μουσική και ξάπλωσε ξανασηκώθηκε 14 φορές και 14 φορές τον πήρα αγκαλίτσα γιατί γκρίνιαξε. Γενικώς είχα πει ότι δεν θα τον αφήσω να εκνευριστεί, γιατί όντως αυτό τον ξαγρυπνάει και δεν ήθελα και να συνδέσει την ώρα του ύπνου με κλάματα και γκρίνια (αυτά ήθελα να αποφεύγουμε κοιμίζοντάς τον στην κούνια). Οπότε γκρίνια και αγκαλίτσα και μετά πάλι κούνια. Ε, τη 2η νύχτα ζήτησε μόνο 4 φορές αγκαλίτσα και την 3η καμία. Τον βάζω στο πλάι, του χαϊδεύω χέρια ή πλάτη ή κεφαλάκι και κοιμάται.

 

Τα βασικά για να πετύχει νομίζω και να μη χάσεις την υπομονή σου είναι να μην έχεις τρελές προσδοκίες εξαρχής, αλλά να δώσεις χρόνο:

 

- Θα πάρεις απόφαση ότι θα σου πάρει μπορεί και 1 ολόκληρη ώρα η διαδικασία, θα έχεις άπειρη υπομονή, καθόλου νεύρα, θα θυμάσαι ότι το παιδάκι σου σε απολαμβάνει και σ' έχει ανάγκη γι' αυτό και θέλει να μείνει μαζί σου όση ώρα περισσότερη μπορεί. Οπότε για μερικά βράδια αυτή θα είναι η βραδινή σου ενασχόληση! Λίγο θα κρατήσει και θα μειωθεί ο χρόνος πολύ πολύ σύντομα. Αξίζει όμως, γιατί αποφεύγεις άλλα κλάματα λόγω μη βολικής θέσης π.χ. στην αγκαλιά σε εμάς, ή λόγω κρύου. Όμως μη νομίζεις ότι αυτός ο τρόπος είναι πιο γρήγορος, εμένα ακόμα και 2 μήνες μετά μου παίρνει άλλες φορές μισή ώρα, άλλες φορές 3 λεπτά. Πιο γρήγορα τον έβαζα με αγκαλιά και περπάτημα, αυτό να λέγεται! Απλώς έφτασε η ώρα που παραήταν μεγάλο παιδί σε βάρος και ύψος γι' αυτό.

 

- Στη γκρίνια ή στο κλάμα θα σου πρότεινα να μην τη φέρεις στα άκρα, μην την αφήσεις καθόλου κατά προτίμηση να εντείνει τον εκνευρισμό της. Στη γκρίνια εγώ τον έπαιρνα αγκαλίτσα και αν είχε έντονο εκνευρισμό πρώτα τον έκανα να ξεχαστεί και να ηρεμήσει π.χ. με το νάνι του ή άλλο κουκλάκι και μετά ξανά στην κούνια. Είναι μέχρι να μάθει ότι αυτή είναι η βραδινή σας ρουτίνα, θέλει λίγες νύχτες για να το μάθει και μετά να έρχονται όλα αντανακλαστικά.

 

- Στην ηλικία των μωρών μας θα έχεις δει κι εσύ ότι όταν τους λες κάτι το αντιλαμβάνονται πια κανονικά, οπότε μίλα της, εξήγησέ της τι γίνεται ήρεμα και γλυκά, να ξέρει τι να περιμένει και να νιώθει ασφάλεια. Καλό είναι π.χ. αν έχετε μουσικό ηρεμιστικό παιχνιδάκι να ξέρει ότι μόλις τελειώσει πάμε όλοι για ύπνο. Εμένα όταν τελειώνει βγάζει ένα επιφώνημα, λέει "ωωω" και με κοιτάει, καταλαβαίνει ότι τώρα πάμε να κοιμηθούμε. Επίσης όταν κάνει παύση το παιχνίδι για αλλαγή μελωδίας και ο μπέμπης νομίσει ότι τέλειωσε η μουσική πάλι με κοιτάει με νόημα σα να λέει "τώρα ύπνο;" και μόλις ξαναρχίσει βάζει κάτι γέλια! Οπότε μια χαρά θα τα καταλάβει όλα, γι' αυτό πάρε χρόνο να της εξηγείς και να της λες ότι μπλα μπλα μπλα, θα κάνουμε νάνι κ.λπ.

 

Τέλος, μετά από 2 μήνες εμείς πίνουμε πια γάλα, τον βάζω κούνια, θα σηκωθεί και θα την περπατήσει απ' άκρη σ' άκρη άπειρες φορές όση ώρα παίζει η μουσική, δεν απαιτώ να μείνει ξαπλωμένος εξαρχής σε καμία περίπτωση -είναι και πολύ ζιζάνιο- και εκεί στο 5λ. σβήνω πια τη μουσική μόνη μου, δεν περιμένω να τελειώσει και ξαπλώνει και τον χαϊδεύω και κοιμάται. Μέσος όρος άντε να κάτσω 10 με 20 λεπτάκια. Αλλά ακόμα και μετά τη μουσική να σηκωθεί δεν εκνευρίζομαι ποτέ, άλλες μέρες τους είναι πιο δύσκολο να πέσουν για ύπνο, όπως εμείς ποτέ δεν πέφτουμε με το ρολόι, θέλουν χρόνο και πιστεύω ότι αν είσαι χαλαρή θα το συναισθανθεί και θα πάνε όλα μια χαρά!

[Mummyof2]

Ε τότε, είστε πολύ καλά, αφού κοιμάται σταθερή και χωρίς νανούρισμα από περπάτημα/κούνημα είστε κοντά! Ξύπνιο τον βάζουμε, το κάναμε σταδιακά. Εμάς δεν βολευόταν πια τόσο μεγάλο παιδί στην αγκαλιά με περπάτημα και όλο έκλαιγε και γκρίνιαζε, αλλά φυσικά αφού έτσι είχε μάθει δεν κοιμόταν και διαφορετικά. Οπότε αρχικά είπαμε αφού νανουρίζεται με περπάτημα θα πρέπει να του μάθουμε να κοιμάται σε στρώμα χωρίς κούνημα, κι έτσι τις πρώτες 3 βραδιές τον έπαιρνα εγώ την ώρα του ύπνου στο κρεβάτι μας, ξαπλώναμε μαζί και φυσικά αυτός άρχιζε να παίζει, να αρπάζει τα βιβλία απ' τα κομοδίνα, λογικό αφού εκεί μέχρι πρότινος για να παίξουμε πηγαίναμε. Αλλά μόλις έφτασε η ώρα που σκουντούφλαγε κυριολεκτικά από τον ύπνο (δηλ. τον άφησα τελείως να εξαντληθεί, δε γινόταν κι αλλιώς) τον έβαλα στο πλάι και ξαπλώσαμε δίπλα δίπλα, του μουρμούραγα και του χάιδευα το χεράκι ώσπου κοιμήθηκε. Μετά τον μετέφερα στην κούνια. Αυτό έγινε για 3 βραδιές για να καταλάβει ότι μπορείς και να αποκοιμηθείς ξαπλωμένος, αν ηρεμήσεις και κλείσεις ματάκια, χωρίς απαραίτητα να νανουρίζεσαι από κούνημα/περπάτημα. (Εσύ φαντάζομαι μπορείς πια απευθείας να τη βάλεις στην κούνια, αρκεί να χτίσεις μια μικρή ρουτίνα.)

 

Μετά τις 3 βραδιές λοιπόν πήγαμε κούνια και εκεί του έβαλα μια μουσικούλα απ' το φεγγαράκι καληνύχτας της chicco και στη διάρκειά της του έλεγα τι όμορφα που περάσαμε, τι θα κάνουμε αύριο και πως πρέπει να ξεκουραστούμε για να τα κάνουμε και πως όταν τελειώσει η μουσικούλα μας θα πάμε για ύπνο. Την πρώτη βραδιά που το κάναμε, όταν τέλειωσε η μουσική και ξάπλωσε ξανασηκώθηκε 14 φορές και 14 φορές τον πήρα αγκαλίτσα γιατί γκρίνιαξε. Γενικώς είχα πει ότι δεν θα τον αφήσω να εκνευριστεί, γιατί όντως αυτό τον ξαγρυπνάει και δεν ήθελα και να συνδέσει την ώρα του ύπνου με κλάματα και γκρίνια (αυτά ήθελα να αποφεύγουμε κοιμίζοντάς τον στην κούνια). Οπότε γκρίνια και αγκαλίτσα και μετά πάλι κούνια. Ε, τη 2η νύχτα ζήτησε μόνο 4 φορές αγκαλίτσα και την 3η καμία. Τον βάζω στο πλάι, του χαϊδεύω χέρια ή πλάτη ή κεφαλάκι και κοιμάται.

 

Τα βασικά για να πετύχει νομίζω και να μη χάσεις την υπομονή σου είναι να μην έχεις τρελές προσδοκίες εξαρχής, αλλά να δώσεις χρόνο:

 

- Θα πάρεις απόφαση ότι θα σου πάρει μπορεί και 1 ολόκληρη ώρα η διαδικασία, θα έχεις άπειρη υπομονή, καθόλου νεύρα, θα θυμάσαι ότι το παιδάκι σου σε απολαμβάνει και σ' έχει ανάγκη γι' αυτό και θέλει να μείνει μαζί σου όση ώρα περισσότερη μπορεί. Οπότε για μερικά βράδια αυτή θα είναι η βραδινή σου ενασχόληση! Λίγο θα κρατήσει και θα μειωθεί ο χρόνος πολύ πολύ σύντομα. Αξίζει όμως, γιατί αποφεύγεις άλλα κλάματα λόγω μη βολικής θέσης π.χ. στην αγκαλιά σε εμάς, ή λόγω κρύου. Όμως μη νομίζεις ότι αυτός ο τρόπος είναι πιο γρήγορος, εμένα ακόμα και 2 μήνες μετά μου παίρνει άλλες φορές μισή ώρα, άλλες φορές 3 λεπτά. Πιο γρήγορα τον έβαζα με αγκαλιά και περπάτημα, αυτό να λέγεται! Απλώς έφτασε η ώρα που παραήταν μεγάλο παιδί σε βάρος και ύψος γι' αυτό.

 

- Στη γκρίνια ή στο κλάμα θα σου πρότεινα να μην τη φέρεις στα άκρα, μην την αφήσεις καθόλου κατά προτίμηση να εντείνει τον εκνευρισμό της. Στη γκρίνια εγώ τον έπαιρνα αγκαλίτσα και αν είχε έντονο εκνευρισμό πρώτα τον έκανα να ξεχαστεί και να ηρεμήσει π.χ. με το νάνι του ή άλλο κουκλάκι και μετά ξανά στην κούνια. Είναι μέχρι να μάθει ότι αυτή είναι η βραδινή σας ρουτίνα, θέλει λίγες νύχτες για να το μάθει και μετά να έρχονται όλα αντανακλαστικά.

 

- Στην ηλικία των μωρών μας θα έχεις δει κι εσύ ότι όταν τους λες κάτι το αντιλαμβάνονται πια κανονικά, οπότε μίλα της, εξήγησέ της τι γίνεται ήρεμα και γλυκά, να ξέρει τι να περιμένει και να νιώθει ασφάλεια. Καλό είναι π.χ. αν έχετε μουσικό ηρεμιστικό παιχνιδάκι να ξέρει ότι μόλις τελειώσει πάμε όλοι για ύπνο. Εμένα όταν τελειώνει βγάζει ένα επιφώνημα, λέει "ωωω" και με κοιτάει, καταλαβαίνει ότι τώρα πάμε να κοιμηθούμε. Επίσης όταν κάνει παύση το παιχνίδι για αλλαγή μελωδίας και ο μπέμπης νομίσει ότι τέλειωσε η μουσική πάλι με κοιτάει με νόημα σα να λέει "τώρα ύπνο;" και μόλις ξαναρχίσει βάζει κάτι γέλια! Οπότε μια χαρά θα τα καταλάβει όλα, γι' αυτό πάρε χρόνο να της εξηγείς και να της λες ότι μπλα μπλα μπλα, θα κάνουμε νάνι κ.λπ.

 

Τέλος, μετά από 2 μήνες εμείς πίνουμε πια γάλα, τον βάζω κούνια, θα σηκωθεί και θα την περπατήσει απ' άκρη σ' άκρη άπειρες φορές όση ώρα παίζει η μουσική, δεν απαιτώ να μείνει ξαπλωμένος εξαρχής σε καμία περίπτωση -είναι και πολύ ζιζάνιο- και εκεί στο 5λ. σβήνω πια τη μουσική μόνη μου, δεν περιμένω να τελειώσει και ξαπλώνει και τον χαϊδεύω και κοιμάται. Μέσος όρος άντε να κάτσω 10 με 20 λεπτάκια. Αλλά ακόμα και μετά τη μουσική να σηκωθεί δεν εκνευρίζομαι ποτέ, άλλες μέρες τους είναι πιο δύσκολο να πέσουν για ύπνο, όπως εμείς ποτέ δεν πέφτουμε με το ρολόι, θέλουν χρόνο και πιστεύω ότι αν είσαι χαλαρή θα το συναισθανθεί και θα πάνε όλα μια χαρά!

 

Συγνώμη για τη καθυστερημένη απάντηση!

Σε ευχαριστω πολυ γι αυτά που έγραψες!

 

Κυρίως βοηθούν ψυχολογικά και φυσικά θα τα προσαρμόσω στη μικρη!

Εύχομαι να πάει καλα!

Ειναι βολικό κοριτσάκι και μπαίνει στη ρουτίνα εύκολα!

Θα σε ενημερώσω αν τα καταφέρω εδω στο θεμα!!!!