Μπερδεμένη ...

[MariaG12]

Γειά σας.. Λοιπόν είμαι 21 ετών.. και έχω σχέση με ένα αγόρι εδώ και 2.5 χρόνια..είμαστε συνέχεια μαζί και έχουν γνωριστεί και οι οικογένειες μας.. Γενικά τα πάμε καλά..όμως νομίζω πως πλέον δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του.. και αν νιώθω έτσι από τώρα που είμαστε 2.5 χρόνια μαζί αργότερα δηλαδή τι θα κάνω.. τελοσπάντων.. αυτό που με απασχολεί τώρα είναι ότι πριν μια 'βδομάδα γνώρισα τον ξάδερφό του (20 ετών)ο οποίος σήμερα πάει φαντάρος..και ειλικρινά από την πρώτη στιγμή που τον είδα τον ερωτεύτηκα.. είναι το πιό όμορφο αγόρι που έχω δει ποτέ μου. Ευγενέστατος ,καλοσυνάτος και πανέμορφος!!!!!! Δεν έχω ξανανιώσει έτσι ποτέ μου..ούτε καν για το αγόρι μου.. Τον σκέφτομαι όλη την ώρα χωρίς να το θέλω.. δεν μπορώ να τον βγάλω απ το μυαλό μου όσο και αν ξέρω οτι αυτό είναι πολύ μεγάλο λάθος!!!!!Κάθομαι και ακούω μουσική όλη την ώρα και το σκέφτομαι!!δεν εχω μιλήσει σε κανέναν εννοείται!.. ακόμα και όταν πέφτω για ύπνο αυον σκέφτομαι!! Πως θα τον βγάλω απ το μυαλό μου,;;;;;;;;;ΒΟΗΘΕΙΑΑ! και αυτός απ τη μεριά του έριχνε ματιές και ήταν πολύ αμήχανος.. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ όλο αυτό.. δεν θέλω να τον ξαναδώ.. . Απ τη μια είναι το αγόρι μου που είμαστε 2.5 χρόνια μαζί.. και γνωρίζονται και οι οικογένειες μας.. και απ την άλλη ο άλλος που είμαι τρελά ερωτευμένη μαζί του.!!έχει βρεθεί κανείς σε παρόμοια κατάσταση;; βοηθήστε με δεν ξέρω τι να κάνω. Και ούτε μπορώ να μιλήσω πουθενά!!!! ΛΙΩΝΩ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ

[MariaG12]

Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο!!

[despina88]

Ακολουθησε την καρδια σου...!

 

Εισαι πολυ μικρη για να βασανιζεσαι τοσο!

[Κάντι]

Εγω να δεις πως μπερδεύτηκα......

Εισαι ας πούμε 21 ή 22 χρόνων.....

Εχεις σχέση 2,5 χρόνια, χωρίς να έχετε ολοκληρώσει.....

Γνωρίστηκαν και οι οικογένειες σας.....

Γνώρισες και τον ξάδερφο που ειναι καλύτερος απο τον δικό σου (βλέπε Το νησί για να ξέρεις τι παθαίνουν τα άτακτα κορίτσια)

Αν ζούσαμε το 1950 θα ειχε λογική το μήνυμα σου. Σήμερα όμως που μας τα γράφεις να ξέρεις κάτι δεν πάει καλά.....

 

Θα θα σου δώσω μια συμβουλή όταν κάποιον δεν τον θελουμε, τον αποδεσμευουμε. Δεν τον ταλαιπωρούμε. Μ αυτόν τον τροπο γινόμαστε άνθρωποι με Α κεφάλαιο!

Και αν δεν κατάλαβες το παραπάνω σχόλιο ένα σωρό άνδρες κυκλοφορούν εκεί έξω μείνε μακρυά απο τον ξάδερφο. Πολλοί άνδρες μπορεί να μας γυαλίσουν υπάρχουν και αρχές- ηθικοί φραγμοί. Τωρα που διαμορφώνεις τον χαρακτήρα σου εσύ θα διαλέξεις τι είδους ανθρωπος θέλεις να εισαι.

[MariaG12]

Θέλω να είμαι όσο πιό σωστή μπορώ απέναντι σε όλους γενικά. Και να βελτιώνομαι συνεχώς. Να γίνομαι συνέχεια καλύτερος άνθρωπος. Και λυπάμαι που δεν μπορούμε να πούμε στην καρδιά μας τι να κάνει.. τι είναι λάθος και τι σωστό.. και ο λόγος που δεν θέλω να χωρίσουμε είναι επειδή δεν θέλω να τον πληγώσω επίσης οι γονείς μου τον έχουν αγαπήσει πολύ

[vivien9]

Άσχετα με το κόλλημα που έχεις φάει με τον ξάδερφο, για το οποίο προφανώς δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, απλώς θα ξεθωριάσει κάποια στιγμή, παρ΄το απόφαση και χώρισε. Τι να κάτσεις να κάνεις από τα 22 σου με κάποιον που δεν θέλεις πιά !!!

Αφού θες να είσαι σωστή απέναντι σε όλους και να βελτιώνεσαι, πρέπει να χωρίσιες.

 

 

 

• 
  

 

 

 

• 
  

[vvassoula]

Χώρισε και βουρ για τον ξάδερφο!

Στάχτη και μπούρμπερι και ο Θεός βοηθός !!!!!

 

(Γιατί ακριβώς δεσμεύτηκες με οικογένειες και σχέσεις απο τόσο μικρή ;;;

[laughter]

εγω λεω να καθισεις και να το συζητησεις με το παιδι που εχεις σχεση να βρειτε τι εχει συμβει και απο τοσο νωρις εχεις ξενερωσει.. αν δεν μπορεις αλλο σ αυτη τη σχεση χωρισε. Οταν χωρισεις αν τοσο πολυ δεν μπορεις να.ξεπερασεις τον ξαδερφο,πιασε τον,μιλησε του και αν νιωθει και αυτος το ιδιο μη σε νοιαζει τι θα πει ο κοσμος!!!!

[mkcm]

Ρε καλό μου κοριτσάκι. Είσαι 22 χρονών, τι περιμένεις έναν να γνωρίσεις έναν να παντρευτείς; Αν σου καθόταν καλώς, αλλά αφού σου "πέρασε" τι το σκαλίζεις; Εδώ άνθρωποι παντρεμένοι με παιδιά όταν τους τελειώσει το τελειώνουν. Μην εγκλωβίζεσαι σε μια σχέση που δεν τη θες πια και μην εγκλωβίζεις και τον άλλον σε μια σχέση όπου δεν θα παίρνει αυτά που του αξίζουν. Γνωρίστηκαν οι οικογένειες και τον αγάπησαν οι γονείς σου. Καταρχήν, μέγα σφάλμα αυτό με τις οικογένειες. Αλλά και που έγινε έτσι, οι οικογένειες θα μείνουν μαζί ή οι γονείς σου με εκείνον; Έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Χώρισε, ζήσε τη ζωή σου και όταν θα γνωρίσεις τον κατάλληλο θα το ξέρεις.

Όσο για τον ξάδερφο, γνώμη μου είναι don't touch. Είναι χοντρό να περάσεις από τον ξάδερφο στον ξάδερφο. Δε θα το ευχαριστηθείς, γιατί θα υπάρχει πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού σου η αμφιβολία.

[lelaki1980]

οταν δεν εισαι ερωτευμενη με καποιον φευγεις......δεν εχεις δικαιωμα να τον ταλαιπωρεις δινοντας του φρουδες ελπιδες γιατι ο ανθρωπος μπορει οντως να ειναι ερωτευμενος μαζι σου..ενω εσυ οχι..υποστηριζω και εσενα αυτη την φαση με αυτα που γραφω γιατι πανω απο ολα πρεπει και εσυ να αισθανεσε καλα με αυτον που εισαι..οσο αφορα τις οικογενειες λαθος που γνωριστηκανε μπορουσε απλω να γνωρισεις εσυ τους δικους του και αυτος τους δικου σου...οσο αφορα τον ξαδερφο απλα το κανεις delete τωρα γιαιτ μετα θα σε πουν και τιποτα αλλο...οχι οτι εισαι αλλα καταλαβαινεις τωρα.........με λιγα λογια χωριζεις,δεν ξανασκεφτεσε ποτε το αγορι-ξαδερφο-φανταρο,μενεις για λιγο καιρο μονη σου και μετα βρισκεις κατι αλλο..μην κολλας και προπαντων μην ΜΠΛΕΚΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ!

[MariaG12]

Τον αγαπω. Απλως δεν ειμαι ερωτευμενη μαζι του

... ειμαι παρα πολυ μπερδεμενη. Δεν ξερω τι να κανω.. να συνεχισω μαζι του η οχι.. κ εχω ακουσει να λενε οτι ουτως η αλλως ο ερωτας περναει καποια στιγμη.. ισχυει αυτο??

[mkcm]

Γιατί κοπέλα μου στα 22 σου χρόνια να διαγράψεις τον έρωτα; Σου ρίχνω 17 χρόνια κι έχω να σου πω, πως τη δεκαετία των 20 χρόνων μου αυτό που απόλαυσα περισσότερο απ' όλα ήταν ο έρωτας!!!!!!!!!

Επίσης, αν αγαπούσες το σύντροφό σου, με την έννοια της ολοκλήρωσης και της ωρίμανσης του έρωτα δεν θα ερωτευόσουν όπως λες παράφορα τον ξάδερφο. Ψάχνεσαι και ψάχνεσαι γιατί ακριβώς η ηλικία σου είναι τέτοια που θέλει το θυελλώδες, το παθιασμένο.

Εγώ είμαι παντρεμένη με παιδιά. Ο σύζυγός μου είναι η ζωή μου όλη και τον αγαπώ με κάθε κύτταρο του σώματός μου, όμως δεν τον ερωτεύτηκα ποτέ. Όσους είχα ερωτευτεί συνήθως μετά μου τελείωνε και δε με γέμιζε η σχέση που είχα. Άραξα εκεί, όπου ένιωσα από την πρώτη στιγμή ότι παρόλο που δεν υπήρχε αυτό το head over heals υπήρχε κάτι πολύ πιο βαθύ και αληθινό που θα κρατούσε χρόνια και χρόνια και απλά θα βάθαινε.

[MariaG12]

Νομιζω η απαντηση σου με καλυψε αρκετα.. οποτε με λιγα λογια μου λες να μεινω μαζι του.. να μην χωρισω

[demi1981]

Νομιζω η απαντηση σου με καλυψε αρκετα.. οποτε με λιγα λογια μου λες να μεινω μαζι του.. να μην χωρισω

 

Όχι, δεν νομίζω ότι σου λέει αυτό. Είσαι μ' αυτόν τον άνθρωπο κάποια χρόνια, πέρασες καλά, σου έχουν μείνει ωραίες αναμνήσεις και στοργή, τίποτα άλλο. Από την ώρα που νιώθεις κάτι για κάποιον άλλον δεν είναι σαν να τον κοροϊδεύεις? Άφησε τον να τραβήξει τον δρόμο του και να τραβήξεις και εσύ τον δικό σου, είσαι πολύ νέα και έχεις πολλά να δεις και πολλά να μάθεις. Για τον έρωτα και την αγάπη δεν υπάρχει κανόνας, θα αποκτήσεις τις δικές σου εμπειρίες και θα πάρεις μέσα από αυτές τις απαντήσεις σου. Όσο για τον ξάδερφο, νόμιζω ότι αν αγγίξεις απλώς κάνει "τζιζ" είναι και το απαγοερευμένο που σε ελκύει

[MariaG12]

Ομως τον αγαπω.. και τον νοιαζομαι πολυ.. μπορει να μην τοσο ωραιος οπως αλλοι. Αλλα ειναι ο εαυτος του. Και με αγαπαει και εκεινος πολυ. Αν τον χωρισω πιστευω θα στενοχωρηθω πολυ.. και δεν ξερω πως θα τον ξεπερασω.. εχουμε περασει πολλα μαζι.. φοβαμαι μην κανω βλακεια χωριζοντας τον. Μετα γυρισμο δεν εχει....

[BabyCute]

Αν τον χωρισω πιστευω θα στενοχωρηθω πολυ.. και δεν ξερω πως θα τον ξεπερασω.. εχουμε περασει πολλα μαζι.. φοβαμαι μην κανω βλακεια χωριζοντας τον...

ναι μαλλον θα κανεις βλακεία αν τον αφήσεις και μπορει και να μην βρεις και ποτε κανενα καλύτερο και να χτυπάς και το κεφάλι σου στον τοίχο μια ζωη αλλα εισαι πολυ ανώριμη, που ειναι φυσιολογικοτατο για την ηλικία σου, για αυτο κανένας δεν γνωρίζει οικογένειες σε αυτές τις ηλικίες

Αλλα να εισαι με το παιδι και να κοιτάς τον ξάδερφο του.. Έλεος δεν σου αξίζει το παιδι αστο να παει να βρει κάποια που θα τον εκτιμά καλυτερα

Τωρα για το πως θα το ξεπεράσεις.... Τι περιμένεις να σου πουν εδω τα κοριτςια;

[Lorien]

Θα συμφωνήσω με τα κορίτσια. Από τη στιγμή που σου τελειωσε και δεν είσαι πια ερωτευμενη μαζί του και μάλιστα σου γυαλισε και ο ξαδερφος, το καλύτερο θα ήταν να χωρίσετε, γιατί όπως έγραψε κάποια κοπέλα μπορεί το αγόρι σου να είναι ερωτευμένο μαζί σου και δεν του αξίζει να τον κοροιδεύεις ουσιαστικά μένοντας σε μια σχέση όπου δεν είσαι ερωτευμένη. Μικρή είσαι δεν σε πήραν τα χρόνια, οκ 2 χρόνια είστε μαζί αλλά δεν είστε και παντρεμένοι (εδώ παντρεμενοι και χωρίζουν), θα κάνεις κι εσύ κι άλλες σχέσεις το ίδιο και αυτός, και σου εύχομαι να βρεις κάποιον που να τον ερωτευτείς

[mkcm]

Δε σου είπα να ΜΗΝ χωρίσεις, όπως και δε σου λέω χώρισε. Σου λέω, ότι στην ηλικία σου ο έρωτας θα πρέπει να είναι δεδομένος αφενός, αφετέρου για να υπάρχει μια ερωτική σχέση η αγάπη και η έγνοια για έναν άνθρωπο πρέπει να είναι ερωτική. Πως λες ότι τον αγαπάς και τον νοιάζεσαι τη στιγμή που σου έχει πάρει τα μυαλά ο ξάδερφος; Σήμερα θα είναι ο ξάδερφος, αύριο ένας τύπος άλλος σε ένα μπαρ, μεθαύριο ένας συμφοιτητής ή ένος συνάδελφος, κλπ. Όταν αγαπάμε έναν άνθρωπο ως ερωτικό σύντροφο το σύνηθες είναι να μη λοξοκοιτάμε. Όταν φτάνουμε στο σημείο να λοξοκοιτάμε η αγάπη και η έγνοια δεν έχουν πλέον ερωτική χροιά, αλλά απλή ανθρώπινη χροιά, όπως π.χ. αγαπάω και νοιάζομαι τον κουμπάρο μου, τον κολλητό μου, κοκ, που όμως δεν τους "φαντασιώνομαι" ως ερωτικούς παρτενέρ.

Είσαι πολύ νέα για συμβιβασμούς. Αν καταπιεστείς σήμερα, αύριο θα γυρίσει μπούμερανγκ και θα σου βγουν απωθημένα.

Επιπλέον, αν τον αγαπάς όπως λές δε θα θέλεις να τον ταλαιπωρείς και να τον κοροϊδεύεις. Πως θα σου φαινόταν αν ο σύντροφός σου ενώ ήσασταν μαζί γλυκοκοίταζε την ξαδέρφη σου, την κολλητή σου, την αδερφή σου, κοκ, κι ας ορκιζόταν ότι σε αγαπάει...

[MariaG12]

Μονο που ειναι λιγο δυσκολο με ολο αυτο το δεσιμο(οικογενειες κτλ)να χωρισουμε.... θα με πουν...

(Τον ξαδερφο τον ξεχναμε. Τελος)

[skountoufla]

Μονο που ειναι λιγο δυσκολο με ολο αυτο το δεσιμο(οικογενειες κτλ)να χωρισουμε.... θα με πουν...

(Τον ξαδερφο τον ξεχναμε. Τελος)

 

Ή αυτοί θα σε πουν έτσι ή εσύ θα πεις τον εαυτό σου κάπως αλλιώς μετά από λίγα χρόνια. Διαλέγεις και παίρνεις.

Πάντως, διαβάζοντας κανείς ολόκληρο το ποστ και τις απαντήσεις, είναι σαν όλοι να προσπαθούν να σου δώσουν μια Α προοπτική να δεις το πρόβλημά σου και να λάβεις τις αποφάσεις σου κι εσύ, εκεί, κολλημένη, να επιμένεις ότι "δεν γίνεται να χωρίσω". Δεν είδα πουθενά να λες "ναι ρε παιδιά, αυτό δεν το είχα σκεφτεί, για να το δω κι έτσι όπως το λέτε". Επομένως, αν νομίζεις ότι δεν γίνεται να χωρίσεις, μην χωρίζεις. Με το "τραβάτε με κι ας κλαίω" δεν γίνεται ποτέ προκοπή (δες το σαν μια ελαφριά συμβουλή για τη ζωή γενικότερα).

Καλή τύχη σε ό,τι κι αν αποφασίσεις.

[Niki81]

Μονο που ειναι λιγο δυσκολο με ολο αυτο το δεσιμο(οικογενειες κτλ)να χωρισουμε.... θα με πουν...

(Τον ξαδερφο τον ξεχναμε. Τελος)

 

Λιγο δυσκολο θα ηταν αν ησασταν παντρεμένοι και ειχατε και 2-3 παιδακια.Τοτε ναι θα ηταν λιγο δυσκολο.Τωρα είναι απλα χαζο και ασκοπο να μενεις με καποιον που δε θελεις.Και είναι και αδικο για εκεινον.

 

Α και μια συμβουλη...εισαι μικρη για να μπλεκονατι στη μεση οικογενειες καθε φορα που εχεις σχεση με καποιον.