Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

απαραδεκτη συμπεριφορα γονεα


maria79

Recommended Posts

καλησπερα σας και απο εμενα.. δυστυχως αυτες τις μερες αν γινοταν διαγωνισμος χειροτερης μητερας θα τον κερδιζα εγω...

κατσαμε με τον 8χρονο γιο μου να διαβασει... μαθηματικα...επρεπε να ανεβει 10-10 και δεν το καταλαβενε με τιποτα ..

και γω δυστυχως φορτωσα με τη μια!!! το τι ειπα του παιδιου δεν λεγεται.. μεχρι που του εδωσα και δυο σφαλιαρες!!!:(

γενικα δε χτυπαω αντε καμια στο πωπω μια δυο φορες το χρονο...

αλλα χτες βγηκα εκτος εαυτου.

μαλλον γενικα οταν καθομαι να τον διαβασω βγαινω εκτος εαυτου.. μπορει να μην το βρισω αλλα σιγουρα φωναζω

τι να κανω?? με σιχαινομαι οταν φερομαι ετσι στο παιδι μου... ολη νυχτα εκλαιγα .. τι να το κανεις θα μου πεις το μετα ... ειμαι απελπισμενη..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καταρχην αν δεν εισαι η ιδια εκπαιδευτικος και εφοσον έχεις την οικονομικη δυνατοτητα προσέλαβε μια δασκάλα για να βοηθησει το παιδι αφου κρινεις οτι εχει αναγκη βοηθειας. Ενα παιδι 8 ετων κανονικα διαβαζει μονο του ή τουλαχιστον καλο θα ηταν να διαβαζει μονο του. Προφανως και με την συμπεριφορα σου δεν βοηθας το παιδι καθολου. Γιατι χρειαζεται να διαβασεις μαζι του? Δεν κάθεται μονος του? Εχει απορίες?? Δεν γινεται επαρκης δουλεια στο σχολειο??Αισθανεσαι ότι ειναι ανεπαρκές το παιδι ?? Οι δασκαλοι του σχολειου σου εχουν εκφρασει καποια ανησυχία για τις επιδόσεις του?

Φωναζοντας και τρομοκρατωντας το παιδι θα του δημιουργησεις απεχθεια προς τα μαθηματα. Αν δεν μπορεις να προσλάβεις δασκάλα τότε μιλησε με τους δασκάλους στο σχολειο και ζητα να το βοηθησουν περισσοτερο εκει αν βεβαια το χρειαζεται το παιδι. Καλύτερα να παει αδιαβαστο στο σχολείο παρα να συνδυασει το διαβασμα με φωνες και στεναχώρια...

Link to comment
Share on other sites

δυστυχως δεν εχουμε την οικονομικη ανεση για δασκαλο στο σπιτι. διαβαζουμε μαζι τα μαθηματικα συνηθως. δεν μπορει να κατανοησει τι πραξη πρεπει να κανει . μολις του το πουμε τοτε τα λυνει μονος του. απλα προσπαθω να μη του πω τι πρεπει να κανει.. θα το συζητησω και με τη δασκαλα του να δω μηπως μπορει να τον βοηθησει να κατανοησει καλυτερα τα μαθηματα του. φετος που πηραμε βαθμους η δασκαλα μου ειπε οτι ισως διακρινει διασπαση προσοχης. θελω να το κοιταξω και αυτο... δε ξερω αν παιζει ρολο στην επιδοση του

Link to comment
Share on other sites

maria 79

 

Ξεκίνα ως εξής , δέξου οτι δεν μπορεί και δεν έχει καταλάβει μόνος τι πρέπει να κανει στα μαθήματα Δεξου οτι σε χρειάζεται δίπλα του και ναι,,, οτι δεν μπορεί να διαβάσει μόνο του..Και ΝΑΙ του εξηγείς εσυ τι να κάνει στην ασκηση οπως είπες.Γιατι όχι!!!! Δεν είναι καθόλου λάθος ή κακό!!!!Εκτος αν βαριέσαι και θες την ησυχία σου που βέβαια δεν είναι αυτο:wink:

 

Ειναι 8 αρα πάει β ΄γ δημοτικου μην τρελαθούμε... δεν διαβάζουν όλα τα παιδια μόνα τους πίστεψε με.Δεν είνα ιόλα τα παιδιά το ίδιο και δεν σημαίνει οτι υστερεί σε κάτι στη συνέχεια.

 

Εαν του εξηγείς εσυ και κάνεις ενα παραδειγμα στην αρχή πχ την πρώτη πράξη σιγα σιγά θα δεις αλλαγη.

 

Με φωνες προσβολές δεν βοηθάς να καταλάβει κάτι περισσότερο , το καταλαβαίνεις αυτό.

 

Αυτη η διάσπαση πια...... αηδία έχει καταντήσει .......βαρέθηκα να την χρησιμοποιούν όλοι με την μία!!!!!!

 

Δοκιμάστε τα απλά δηλαδη βοηθεια στο παιδί και αφήστε την διάσπαση.

 

***Σφαλιάρα να υποθέσω φάπα έτσι????

Link to comment
Share on other sites

καλησπερα σας και απο εμενα.. δυστυχως αυτες τις μερες αν γινοταν διαγωνισμος χειροτερης μητερας θα τον κερδιζα εγω...

κατσαμε με τον 8χρονο γιο μου να διαβασει... μαθηματικα...επρεπε να ανεβει 10-10 και δεν το καταλαβενε με τιποτα ..

και γω δυστυχως φορτωσα με τη μια!!! το τι ειπα του παιδιου δεν λεγεται.. μεχρι που του εδωσα και δυο σφαλιαρες!!!:(

γενικα δε χτυπαω αντε καμια στο πωπω μια δυο φορες το χρονο...

αλλα χτες βγηκα εκτος εαυτου.

μαλλον γενικα οταν καθομαι να τον διαβασω βγαινω εκτος εαυτου.. μπορει να μην το βρισω αλλα σιγουρα φωναζω

τι να κανω?? με σιχαινομαι οταν φερομαι ετσι στο παιδι μου... ολη νυχτα εκλαιγα .. τι να το κανεις θα μου πεις το μετα ... ειμαι απελπισμενη..

 

Μην το ξανακάνεις ΠΟΤΕ αυτό. Καλά έκανες και έκλαιγες, ήταν πραγματικά απαράδεκτο και πάρα πολύ βλαβερό για το παιδί.

 

Αν εσένα σε βάζανε τώρα να διαβάσεις χημεία της Γ Λυκείου (δε λέω αστροφυσική) και μόλις μπερδευόσουν σου τράβαγε κάποιος δυο σφαλιάρες και σε έλεγε χαζή και άχρηστη πως θα ένιωθες?? Και είσαι και ενήλικη.

Συγνώμη που είμαι σκληρή, αλλά είναι πραγματικά πολύ σοβαρό.

Αυτή η συμπεριφορά αν επαναλαμβάνεται μπορεί να δημιουργήσει ένα σωρό προβλήματα στο παιδί, από έλλειψη αυτοεκτίμησης μέχρι μόνιμη κακή επίδοση στο σχολείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον επαγγελματικό του προσανατολισμό.

 

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς, αν του το πούμε το λύνει μόνος του αλλά προσπαθώ να μην του πω????? :confused:

Μυστικό του το κρατάς??? Γι αυτό κάθεσαι εκεί για να του εξηγήσεις την άσκηση και να κάνετε τα πρώτα παραδείγματα μαζί.

Αν δεν του εξηγείς αλλά μόνο του φωνάζεις δεν προσφέρεις κάτι, μόνο προβλήματα δημιουργείς.

Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results.

Albert Einstein

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

καλησπερα σας και απο εμενα.. δυστυχως αυτες τις μερες αν γινοταν διαγωνισμος χειροτερης μητερας θα τον κερδιζα εγω...

κατσαμε με τον 8χρονο γιο μου να διαβασει... μαθηματικα...επρεπε να ανεβει 10-10 και δεν το καταλαβενε με τιποτα ..

και γω δυστυχως φορτωσα με τη μια!!! το τι ειπα του παιδιου δεν λεγεται.. μεχρι που του εδωσα και δυο σφαλιαρες!!!:(

γενικα δε χτυπαω αντε καμια στο πωπω μια δυο φορες το χρονο...

αλλα χτες βγηκα εκτος εαυτου.

μαλλον γενικα οταν καθομαι να τον διαβασω βγαινω εκτος εαυτου.. μπορει να μην το βρισω αλλα σιγουρα φωναζω

τι να κανω?? με σιχαινομαι οταν φερομαι ετσι στο παιδι μου... ολη νυχτα εκλαιγα .. τι να το κανεις θα μου πεις το μετα ... ειμαι απελπισμενη..

 

Καταλαβαίνεις από μόνη σου ότι η αντίδρασή σου ήταν απαράδεκτη, οπότε δεν θα πω κάτι παραπάνω...Μα σφαλιάρες;;; Γιατί;;;

 

Δεν σου κάνω την έξυπνη, κι εμένα μου έχει ξεφύγει μια ξυλιά σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τί είναι αυτό που σε εξόργισε τόσο πολύ! Πιστεύω εκεί πρέπει να εστιάσεις: γιατί βγαίνεις εκτός εαυτού με το διάβασμα; Σε απογοητεύει που δεν ανταποκρίνεται; Μήπως είναι κάτι που σε αγχώνει πολύ, το να έχει καλές επιδόσεις στο σχολείο; Ή μήπως, αντίθετα, είναι κάτι που το βαριέσαι και σε καταπιέζει; Ή απλά σου βγήκε ένταση από κάτι άλλο, πχ. προσωπικό ή επαγγελματικό;

 

Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι είναι κάτι που δεν έχει να κάνει τόσο με το παιδί, όσο με εσένα, και καλό θα ήταν να το εντοπίσεις για να μπορέσεις να το διαχειριστείς. Το παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς και τις δικές του δυνατότητες. Εκτός από το να του δημιουργήσεις άγχος, απογοήτευση και απέχθεια για το διάβασμα, υπάρχει ο κίνδυνος να του δημιουργήσεις και μειωμένη αυτοεκτίμηση.

 

Αν πραγματικά νιώθεις ότι είναι κάτι που σε αγχώνει και σε εκνευρίζει πολύ, δεν είσαι υποχρεωμένη να το κάνεις και αυτό δεν είναι κακό. Μπορεί πχ. να το αναλάβει ο μπαμπάς.

 

Κατά τη γνώμη μου δεν είναι κακό να του εξηγείς...Αν όμως θες να το περιορίσεις, βρες τρόπο να του δώσεις ένα κίνητρο να το κάνει μόνος του...Ρώτα και τη δασκάλα τί κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις.

 

Μην απελπίζεσαι...Αφού κατάλαβες το λάθος σου, καταρχήν ηρέμησε, ζήτα συγνώμη από το παιδί και εξήγησέ του ότι παραφέρθηκες και δεν θα ξανασυμβεί, και κάθησε με ψυχραιμία να σκεφτείς πώς μπορεί να γίνει πιο ευχάριστη η διαδικασία και για τους δύο σας.

Link to comment
Share on other sites

προς ολες τις απελπισμένες μανούλες: ΑΠΟΔΕΧΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΝΤΟΤΗΕΣ ΤΟΥΣ!!

ΕΙΣΑΣΤΕ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΟ ΜΙΜΙΘΟΥΝ ΑΥΡΙΟ,Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΠΟΤΕ!!!ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ!!!ΤΙ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΑ??????????ΑΥΤΑ!!ΚΥΡΑΓΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ!!ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΖΗΛΕΥΩ!!

Link to comment
Share on other sites

Ο γιος μου παει νηπιαγωγειο.Δε γουσταρει το σχολειο και ειναι ενα παιδι που δυσκολα καθεται να του δειξεις κατι.Και αν αρχισεις να τον διορθωνεις κιολας μαυρο φιδι που σε εφαγε.Ειμαι σιγουρη θα δεινοπαθησουμε του χρονου στην πρωτη.Απο την αλλη εγω δεν εχω καθολου υπομονη.Απο φετος που εχουμε αρχισει να γραφουμε και βλεπω τι μου ερχεται το δουλευω στο μυαλο μου ωστε να μαθω να ειμαι υπομονετικη.Ακριβως για να μη κανω χειροτερα τα πραγματα.Οταν παμε να γραψουμε, ζωγραφισουμε κατι και αρχιζει τα δικα του...και αρχισει να ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι μου...κλεινω το στομα μου και αποχωρω για 5 λεπτα.Κανω ενα τσιγαρο παιρνω βαθιες ανασες...επανερχομαι και συνεχιζουμε.Δε εχω διαθεση να σε κριν ...εξαλλου εχεις καταλαβει το λαθος σου.Το να σε κανω ν αισθανθεις χειροτερα δεν εχει νοημα.Για να εισαι εδω και να προβληματιζεσαι και να ψαχνεις λυση σημαινει οτι εισαι καλη μαμα και λατρευεις το παιδακι σου...λαθη ολοι κανουμε.Συζητησε το μαζι του, ζητα του συγγνωμη και μην αυτομαστιγωνεσαι αλλο.Δουλεψε το με τον εαυτο σου γιατι το προβλημα ειναι δικο σιυ οχι του παιδιου.Αν κατι ειναι ευκολο για εμας δε σημαινει οτι ειναι ευκολο και για το παιδι.

 

Ως προς τις σφαλιαρες και τους χαρακτηρισμου θα πω οτι αλλο ειναι να ριξεις μια στον ποπο στο τριχρονο...αλλα 8 χρονων το παιδι ειναι μεγαλο...το προσβαλεις.Σκεψου το ετσι.Κανεις κακο στην αυτοεκτιμηση του.Χαρακτηρισμοι του τυπου...χαζο εισαι...ειναι ανεπιτρεπτες σε ολες τις ηλικιες.Οταν φτανεις στα ορια σου μπες στο μπανιο, ριξε λιγο νερο στη μουρη σου , βαθιες ανασες και μετα συνεχιζεις.

Link to comment
Share on other sites

Πως θα ένιωθες αν όταν έκανες μαθήματα οδήγησης ο δάσκαλος σου έσκαγε δυο σφαλιάρες κάθε φορά που σου έσβηνε το αυτοκίνητο ή μπέρδευες τις ταχύτητες;;;

 

Σίγουρα δε θα σε υποκινούσε η κατάσταση να βελτιωθείς, αλλα περισσότερο θα θύμωνες με το δάσκαλο και θα ήθελες ευχαρίστως να του σκάσεις δυο φάπες ( μετ. για τη ferby) ...

 

Σε κάνα δυο χρόνια ίσως σε περνά και σε ύψος οπότε πρόσεχε!!!

Άν δεν είσαι σε διαθεση να διαβάσετε λόγω κούρασης πχ καλύτερα να τον διαβάσει ο μπαμπάς ή κανένας!

 

Συμφωνώ με τη Νίκι 81 εδώ! Δεν είναι τρίχρονο!

Link to comment
Share on other sites

Πρέπει να μάθεις αν ελέγχεις τον εαυτό σου!

Εαν δεν μπορεις φύγε απο το σπίτι για μια βόλτα μεχρι να ηρεμήσεις....

Ή μην ξανά ασχοληθείς με το διάβασμα!

Και κλείσε ένα ραντεβού σε ψυχολόγο!

Ειναι δυνατόν να βγαίνεις εκτός εαυτού;

Εαν το παιδί σου παει στο σχολείο και χτυπήσει αλλα παιδάκια τι θα πεις στην δασκάλα; "Απορώ απο που το είδε;"

Δηλαδή αν το παιδί σου γενικά δεν ειναι καλός μαθητής και ποτε δεν διαβάσει καλα (γιατι υπάρχουν και τέτοια παιδιά) τι θα κανεις;

Θα τον βαράς για να διαβασει;

Εαν δεν εχει σκοπό να το κανει δεν θα το κανει ποτε!!!!!!!

Και μονο που μπήκες εδω να το γράψεις δείχνει πως κατανοείς το λάθος σου αλλα πρέπει να κανεις κατι γι αυτο! Άμεσα!!!

Τα παιδιά δεν αξίζουν τέτοια συμπεριφορά!

Ακόμη και το χειρότερο παιδί του κόσμου να μεγάλωνεις εσυ εισαι η μαμα του και πρέπει να το αποδέχεσαι και να προσπαθείς για το καλυτερο!!!

Το ότι το χτυπήσες άλλαξε μονο την σχέση μεταξύ σας και οχι την σχέση του με το διάβασμα!!!

Υπομονή και ηρέμησε!!!

Κατα τα αλλα συμφωνώ με τις υπόλοιπες!

 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Για τα νεύρα συμφωνώ ότι είναι δικό σου πρόβλημα. Καταρχήν, θα απολογηθείς στο παιδί. Θα του πεις ότι αυτό που έκανες ήταν ανεπίτρεπτο, ότι η μαμά δεν είχε δικαίωμα να το χτυπήσει και να φωνάξει κι ότι θα κάνεις τα πάντα να μην επαναληφθεί. Δε σε ώθησε η συμπεριφορά του στη συγκεκριμένη πράξη, εσύ την επέλεξες. Χαίρομαι που το μετάνιωσες και κατάλαβες πως είναι λάθος και που δεν προσπαθείς να δικαιολογηθείς.

 

Εγώ δε θα υποβαθμίσω την κουβέντα για τη διάσπαση προσοχής. Συμφωνώ μεν ότι έχει γίνει καραμέλα, από την άλλη όμως εφόσον υπάρχει υποψία θα βοηθούσε να απευθυνθείς σε ένα κέντρο προκειμένου να υπάρξει διάγνωση ή μη. Σε περίπτωση που υπάρξει τέτοια διάγνωση το παιδί θα χρειαστεί επαγγελματική βοήθεια, προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σχολείου και όχι μόνο. Αν ισχύει κάτι τέτοιο να ξέρεις ότι όσο και να προσπαθεί το ίδιο ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να κατανοήσει ορισμένα πράγματα και οι φωνές απλά επιδεινώνουν την κατάσταση.

 

Καλή συνέχεις, και δεν είναι κακιά μαμά, απλά είχες μια κακιά στιγμή.

Link to comment
Share on other sites

Βρε κορίτσια που ωφελούν τα μηνύματα "μαστίγωσης" προς τη κοπελα; Το ξέρει το λάθος της, το κατάλαβε και έχει απίστευτες τύψεις αρα γιατί να την κάνουμε να αισθάνεται πιο χάλια;

Στο τελος του μηνυματος γραφει οτι ειναι απελπισμενη ας την βοηθησουμε καπως ψυχολογικα και να μην την απελπιζουμε κι αλλο

 

Εγω θα σου πω να ηρεμησεις, να χαλαρωσεις και να σκεφτεις οτι δεν εισαι η μονη που χανει τον ελεγχο. Οι περισσοτερες μανουλες ( δε λεω ολες για να μη γενικευω) εχουμε χασει τον ελεγχο μας και εχουμε κανει πραγματα που εχουμε μετανιωσει. Λαθος ΑΛΛΑ μπορει να συμβει σε ολες μας. Ειτε γιατι εχουμε νευρα, ειτε επειδη ειμαστε κουρασμενες, ειτε περιμενουμε μια συγκεκριμενη συμπεριφορα απο το παιδι και αυτο δεν ανταποκρινεται στις προσδοκιες μας, ειτε επειδη ακουμε αλλες μαμαδες ποσο τελειες ειναι αυτες και τα παιδια τους, ειτε ειτε ειτε...Υπαρχουν πολλα λοιπον ειτε, το θεμα ειναι να βρεις τι φταει στη δικη σου συμπεριφορα.

Μην τρελαινεσαι κοριτσι μου παρε βαθια ανασα και προσπαθησε να ακουσεις λιγο το παιδι, ισως αυτο να σε καθοδηγησει.

 

 

Υγ. Δε θα ξεχάσω περισυ μιλαγα με μια φιλη μαμά και της έλεγα ποσο την θαυμαζω που είναι ήρεμη, δε φωνάζει ποτε στα κορίτσια της και δε χάνει τον έλεγχο. Και αρχίζει να μου λέει οτι προσπαθει να το κανει αυτό και οτι δεν είναι έτσι παντα. Μου είπε οτι μέχρι πριν λίγο καιρό φώναζε πολύ και το παλεύει τώρα να μη το ξανακάνει. Και συγκεκριμένα μου είπε οτι την τελευταία φορά που φώναζε έτυχε να δει τον εαυτό της στο καθρέπτη και τρόμαξε με την εικόνα της και έτσι προσπάθησε να αλλάξει. Αυτό που θέλω να πω είναι οτι δεν της φαινόταν με τίποτα οτι έχανε τον έλεγχο και εκεί κατάλαβα οτι ολοι κάνουμε λάθη. Ας μη μας συγκρίνουμε με τις "τελειες" μαμαδες και γινόμαστε πιο χαλια γιατί τέλειος απλα δεν υπαρχει.

Link to comment
Share on other sites

Εννοειται ολες κανουμε λαθη...τελεια μαμα για μενα δεν υπαρχει...ειτε το παραδεχομαστε ειτε οχι ολες καποια στιγμη τυχαινει να ξεφευγουμε.Επισης σημερα ειναι μια αλλη μερα...μια καινουρια μερα.Μη πελαγωνεις με το χθες...κοιτα απλα να κανεις τκ σημερα ομορφο.Εγω επιμενω απλα στο να μιλησει στο παιδι...θεωρω βασικο ως μαμαδες να εχουμε το θαρρος να παραδεχομαστε τα λαθη μας στα παιδια και να ζηταμε συγγνωμη.Υποσχεσεις του τυπου...δε θα ξανασυμβει δεν εχουν νοημα...ομως το να ζηταμε συγγνωμη στα λαθη μας εχει μεγαλη σημασια.Παρτο αλλιως...δεν τι μλορεις να αλλαξεις στον τροπο μελετης του παιδιου...και θυμησου...οταν ξεφευγεις αποχωρησε για λιγο μεχρι να επανελθεις.

Link to comment
Share on other sites

Είμαι απόλύτως κατά του μαστιγώματος εδώ μέσα...γενικά.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση πιστεύω ότι χρειάζεται ένα ταρακούνημα για τον εξής λόγο: τίποτα πιο δυνατό από τη συνήθεια. Έτσι και παγιωθεί αυτή η κατάσταση, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει. Και συχνά επαναλαμβάνουμε το ίδιο λάθος, απλά επειδή μας έρχεται αυθόρμητα.

Είναι πολύ σημαντικό για τη συγκεκριμένη αλλά και για όλες μας, να έχουμε επίγνωση της συμπεριφοράς μας.

Καθόμαστε και διυλίζουμε τον κώνωπα για τις συμπεριφορές των παιδιών μας: μήπως έχει διάσπαση προσοχής, μήπως είναι ανώριμο, μήπως δεν έχει υπομονή, μήπως δεν συγκεντρώνεται, μήπως είναι χειριστικό, μήπως είναι εγωιστικό, μήπως δεν είναι οριοθετημένο κλπ κλπ

Φυσικά όλα αυτά είναι σημαντικά και άξια να μας απασχολήσουν.

Να μην ξεχνάμε όμως να βλέπουμε και τον καθρέφτη (σαν τη φίλης της Μαρίτας). Η δική μας συμπεριφορά που ταξινομείται? Με τα ίδια υψηλά στάνταρ πρέπει να αξιολογούμε και το πως φερόμαστε εμείς απέναντι στο παιδί. Και φυσικά, να μας δίνουμε και ανοχή και χρόνο για τη βελτίωσή μας, αρκεί να προσπαθούμε.

Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results.

Albert Einstein

Link to comment
Share on other sites

Αννα συμφωνώ μαζί σου, συνήθως κάτι μας φταίει εμας όταν έχουμε άσχημη συμπεριφορα προς το παιδι και οχι το παιδι.

Ή προηγούμενη βδομάδα ηταν λίγο ζορικη για εμας και καβγαδιζαμε συνέχεια. Άρχισα να διαβάζω στο ίντερνετ για συμπεριφορές 7 χρονων και ποτε ξεκινά ή προεφηβεια, για τα νεύρα τους κλπ κλπ. Μετα απο αυτό όμως αναρωτήθηκα γιατί είχα εγώ νευρα. Μόλις λοιπον βρήκα την αιτία, ηρέμησα και άλλαξα συμπεριφορά προς το παιδι (και προς τον άντρα μου) ειχαμε μια φοβερή και ήρεμη βδομάδα.

Δε μου έφταιγε λοιπον το παιδι και ή προεφηβεια του αλλά μου έφταιγα εγώ.

Ή κάθε περιπτωση είναι βέβαια διαφορετική γιατί υπάρχουν και δύσκολα παιδιά οπου καταλαβαίνω τις μανουλες αν χάνουν τη μπάλα που και που.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Hara 86 Σφαλιάρα = χαστούκι! Απλά αδυνατώ να φανταστώ μια μανούλα επειδη το παιδι της δεν καταλαβαίνει μαθηματικά ..... να τρωει οχι 1 αλλα δύο χαστούκια! Φαντάστηκα οτι πρέπει να εννοει καμμιά απαλή φαπα στον σβέρκο γαιτι ήδη είναι πολύ πιεσμένη για να φανταζόμαστε τέρατα:-(

 

mkcm δεν υποτιμώ την διάσπαση προσοχής αλλα ενα παιδι που δεν καταλαβαίνει μαθηματικά (όπως και το 95% όλων των μαθητών στο λύκειο) ή που χαζευει , είναι αφηρημένο ΔΕΝ ΕΧΕΙ διάσπαση προσοχής !!

Σεβομαι τις ειδικότητες αλλα η διάγνωση δεν γίνεται απο τις δασκάλες , τις λογοθεραπευτριες , εργοθεραπευτριες που τα τελευταία χρόνια πλέον δεν ακούς τίποτα άλλο μόλις δυσκολευτούν κάπου.Καταλαβαίνω την ευαισθησία τους αλλα οχι την υπερευαισθησία.Ουρές τα παιδιά στα κέντρα....

 

Ετσι για την ιστορία.... ενα υπερβολικά αφηρημένο παιδι που όλη μέρα ονειρεύεται και δεν ακουει τι του λές.... εαν του δώσεις μέχρι και ενα δυνατό χαστούκι αλλα δυνατό,,,, και γυρίσει.... κατα την ιατρική για εμας τους γιατρούς το παιδι ειναι φυσιολογικότατο.

Απο εκει και πέρα, ναι να το βοηθήσεις, αλλα πρέπει να ξέρεις που βαδίζεις για να το βοηθήσεις, και πρέπει να μπορείς να ξέρεις που σταματάς και απλά να το αποδέχεσαι.

 

Συγνώμη όλα τα παραπάνω δεν αφορούν την κοπέλα λίγο ξέφυγα σε γενικά θέματα αλλα και αυτά έχουν ενα ενδιαφέρον.

 

Η συγκεκριμένη μανούλα πρέπει να ξεκινήσει απλά βοηθώντας το παιδί , ακόμη και να του λεει τις λύσεις των ασκήσεων με μια σύντομή αλλα ουσιαστική ανάλυση και όχι πάνω απο 30 λεπτα. Αυτη είναι η αρχή και μετά βλέπουμε....Το θεώρησε λάθος αυτό, πιστευει οτι πρέπει το παιδί να τα σκεφτεί μόνο του ....αλλα εκει είναι το δικό της λάθος σε αυτήν την φαση.Θα έρεθει και αυτο αργότερα.

Link to comment
Share on other sites

Ως προς τη διασπαση θα συμφωνησω με τη ferby...ελεος πλεον...με το παραμικρο διασπαση προσοχης.Και προσωπικα δε με ενοχλουν οι δασκαλες οταν το λενε με ενοχλουν οι μαμαδες που αντι να προσπαθησουν λιγο παραπανω αμεσως προβληματιζονατι μπα και εχει το παιδι διασπαση.Τεινει να γινει η διασπαση δικαιολογια για τα λαθη τα δικα μας.Δε το λε για τη θεματοθετρια..δε το εθεσε ετσι αυτη.

Link to comment
Share on other sites

καλησπερα σας και απο εμενα.. δυστυχως αυτες τις μερες αν γινοταν διαγωνισμος χειροτερης μητερας θα τον κερδιζα εγω...

κατσαμε με τον 8χρονο γιο μου να διαβασει... μαθηματικα...επρεπε να ανεβει 10-10 και δεν το καταλαβενε με τιποτα ..

και γω δυστυχως φορτωσα με τη μια!!! το τι ειπα του παιδιου δεν λεγεται.. μεχρι που του εδωσα και δυο σφαλιαρες!!!:(

γενικα δε χτυπαω αντε καμια στο πωπω μια δυο φορες το χρονο...

αλλα χτες βγηκα εκτος εαυτου.

μαλλον γενικα οταν καθομαι να τον διαβασω βγαινω εκτος εαυτου.. μπορει να μην το βρισω αλλα σιγουρα φωναζω

τι να κανω?? με σιχαινομαι οταν φερομαι ετσι στο παιδι μου... ολη νυχτα εκλαιγα .. τι να το κανεις θα μου πεις το μετα ... ειμαι απελπισμενη..

 

αντιπαρέρχομαι τις σφαλιάρες και το βρισίδι και γράφω σε αυτό το θέμα γιατί θέλω να βοήθησω το παιδί ... κόψε από αλλού και πάρε μία κοπέλα να διαβάζει το παιδί.. ψάξου στον κύκλο σου σίγουρα θα υπάρχει μία κοπέλα / μία φοιτήτρια κάτι που για λίγα χρήματα διαβάζουν τα παιδιά.. είναι 8 χρονών, όταν το διάβασμα στο σπίτι το κάνει κάποιος άλλος εκτός της μαμάς τους παίρνει πολύ λιγότερο χρόνο....

Ζήτω η παιδική χαρά!!!

Link to comment
Share on other sites

Ως προς τη διασπαση θα συμφωνησω με τη ferby...ελεος πλεον...με το παραμικρο διασπαση προσοχης.Και προσωπικα δε με ενοχλουν οι δασκαλες οταν το λενε με ενοχλουν οι μαμαδες που αντι να προσπαθησουν λιγο παραπανω αμεσως προβληματιζονατι μπα και εχει το παιδι διασπαση.Τεινει να γινει η διασπαση δικαιολογια για τα λαθη τα δικα μας.Δε το λε για τη θεματοθετρια..δε το εθεσε ετσι αυτη.

 

 

Θα πιαστώ από εδώ για να πω ότι το Σύνδρομο Διάπσασης Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα σε απλά λόγια σημαίνει ότι ένα παιδί δεν μπορεί να καθίσει 5 λεπτά στον ποπό του και να κάνει κάτι που του αρέσει (ό,τι και αν είναι αυτό). Βέβαια, αυτό είναι μια πολύ απλοϊκή ερμηνεία, αλλά βασικά αυτό είναι. Ένας πιο εξειδικευμένος ορισμός περιλαμβάνει και πολλά άλλα.

Έτσι, ένα παιδί που δεν μπορεί να καθίσει στην καρέκλα του για να κάνει μαθηματικά (παράδειγμα δίνω) αλλά κάθεται και ζωγραφίζει, τότε δεν έχει ΔΕΠ/Υ. Μπορεί να ταξιδεύει το μυαλό του, αλλά δεν είναι το "παθολογικό" που διαγιγνώσκεται.

Επίσης, μια τέτοια διάγνωση δεν την κάνει ο δάσκαλος (ακόμα και αν είναι ειδικής αγωγής) ούτε ο λογοθεραπευτής, εργοθεραπευτής, φυσιοθεραπευτής. Τη διάγνωση την κάνει παιδοψυχίατρος ή αναπτυξιολόγος.

Link to comment
Share on other sites

σας ευχαριστω ολες για τις συμβουλες αλλα και για τη σωστη κριτικη! του ζητησα συγνωμη και του ειπα οτι αλλη φορα αν δεις τη μαμα να νευριαζει θα της πεις μαμα τωρα σταματαμε λιγο να ηρεμησεις. δε ξερω αν κανω σωστα που το αφηνω στο παιδι. εννοειτε οτι δεν το κανω συνεχεια... δεν τον διαβαζω παντα εγω. μαλλον τις λιγοτερες φορες, λογω δουλειας. ξερω οτι φταιω εγω για τη συμπεριφορα μου οχι το παιδι. μαλλον το γεγονος οτι δεν κανω και γω κατι για τον εαυτο μου κ το στρες της καθημερηνοτητας το ξεσπαω πανω στο παιδι. και περυσι ειχα παλι μια τετοια εξαρση νευρων και πηγα το παιδι στο ψυχολογο για να δω αν του χω κανει ζημια. βεβαια πρεπει να παω εγω προφανως. κοριτσια δεν ειμαι τελεια αλλα φερθηκα ασχημα στο παιδι μου και το αναγνωριζω, θελω να διορθωθω και θα το κανω. θελω να μαγαπουν τα παιδια μου οχι να με φοβουντε

Link to comment
Share on other sites

σας ευχαριστω ολες για τις συμβουλες αλλα και για τη σωστη κριτικη! του ζητησα συγνωμη και του ειπα οτι αλλη φορα αν δεις τη μαμα να νευριαζει θα της πεις μαμα τωρα σταματαμε λιγο να ηρεμησεις. δε ξερω αν κανω σωστα που το αφηνω στο παιδι. εννοειτε οτι δεν το κανω συνεχεια... δεν τον διαβαζω παντα εγω. μαλλον τις λιγοτερες φορες, λογω δουλειας. ξερω οτι φταιω εγω για τη συμπεριφορα μου οχι το παιδι. μαλλον το γεγονος οτι δεν κανω και γω κατι για τον εαυτο μου κ το στρες της καθημερηνοτητας το ξεσπαω πανω στο παιδι. και περυσι ειχα παλι μια τετοια εξαρση νευρων και πηγα το παιδι στο ψυχολογο για να δω αν του χω κανει ζημια. βεβαια πρεπει να παω εγω προφανως. κοριτσια δεν ειμαι τελεια αλλα φερθηκα ασχημα στο παιδι μου και το αναγνωριζω, θελω να διορθωθω και θα το κανω. θελω να μαγαπουν τα παιδια μου οχι να με φοβουντε

 

Κορίτσι μου όλοι κάνουμε λάθη και θα ξανακάνουμε, κανείς δεν είναι τέλειος. Και το αν είμαστε καλοί γονείς θα το πουν τα παιδιά στο μέλλον και κανένας άλλος.

Αγκάλιασε το παιδί σου όσο περισσότερο μπορείς και μαζί θα βρείτε στον σωστό τρόπο.

Link to comment
Share on other sites

σας ευχαριστω ολες για τις συμβουλες αλλα και για τη σωστη κριτικη! του ζητησα συγνωμη και του ειπα οτι αλλη φορα αν δεις τη μαμα να νευριαζει θα της πεις μαμα τωρα σταματαμε λιγο να ηρεμησεις. δε ξερω αν κανω σωστα που το αφηνω στο παιδι. εννοειτε οτι δεν το κανω συνεχεια... δεν τον διαβαζω παντα εγω. μαλλον τις λιγοτερες φορες, λογω δουλειας. ξερω οτι φταιω εγω για τη συμπεριφορα μου οχι το παιδι. μαλλον το γεγονος οτι δεν κανω και γω κατι για τον εαυτο μου κ το στρες της καθημερηνοτητας το ξεσπαω πανω στο παιδι. και περυσι ειχα παλι μια τετοια εξαρση νευρων και πηγα το παιδι στο ψυχολογο για να δω αν του χω κανει ζημια. βεβαια πρεπει να παω εγω προφανως. κοριτσια δεν ειμαι τελεια αλλα φερθηκα ασχημα στο παιδι μου και το αναγνωριζω, θελω να διορθωθω και θα το κανω. θελω να μαγαπουν τα παιδια μου οχι να με φοβουντε

 

ναι πρέπει να πας εσύ και να το λύσεις.... για το οικονομικό κόβεις από αλλού (όπου μπορείς, πάντα υπάρχει κάτι) και το δίνεις για κοπέλα....

Ζήτω η παιδική χαρά!!!

Link to comment
Share on other sites

Μπράβο που μίλησες στο παιδί, είναι πολύ σημαντικό βήμα. Το ότι αναγνωρίζεις το λάθος χειρισμό είναι η μισή δουλειά.

Αν δεν μπορείς αυτό τον καιρό να χειριστείς το διάβασμά του, άσε κάποιον άλλο να το κάνει. Και κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου για να φροντίσεις τον εαυτό σου. Να αισθάνεσαι καλύτερα για να έχεις και περισσότερα περιθώρια υπομονής!!!

Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results.

Albert Einstein

Link to comment
Share on other sites

Χωρίς να έχω διαβάσει ολες τις απαντήσεις στο θέμα σου,έχω να πω πως κι εγώ κάπως έτσι λειτουργώ όταν διαβάζω την 6χρονη κόρη μου. Όχι χαστούκια όμως,ούτε χαρακτηρισμοί.Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και εγώ είμαι άνθρωπος που το καθημερινό άγχος χτυπάει κόκκινο. Τα κάνω όλα μόνη μου και φυσικά και το διάβασμα της μικρής. Δεν συμφωνώ όμως με τον να τον αφήσεις να διαβαζει μόνος του όπως πρότεινε κάποια κοπέλα. Οι ειδικοί λένε ότι μέχρι και την 4η Δημοτικού ο γονιός πρέπει να στέκεται δίπλα. Οσο για το αγχος καλα λενε οι ψυχολογοι οτι ειναι υπευθυνο για την οποια συμπεριφορα μας,αλλά οι λύσεις που προτείνουν τουλάχιστον για μένα δεν είναι εφικτές. Χρειαζόμαστε βοήθεια και από τους ανθρώπους του περιβάλλοντος μας για να τα βγάλουμε πέρα. Ψυχολόγος εμένα μου ειπε: άσε μια φορά τη μικρή αδιάβαστη,μη την κάνεις μπάνιο καθημερινά, μη σε πειράζει αν μια φορά φάει κάτι έτοιμο κ.λ. π. "Κατέβασε"ταχύτητες μου είπε χαρακτηριστικα.

Ωραία η θεωρία,αλλά η πράξη είναι άλλο τελικά πράγμα. Μη νιώθεις ενοχές,απλά φρόντισε να μην ξαναγίνει. Την ώρα της αιχμής απομακρυνσου για λίγο. Όταν έρθει το βράδυ θα δεις ότι τελικά ολα εγιναν και επομενως δεν υπηρχε λογος να "φορτωσεις"τοσο. Οι ψυχολογοι θα σε φορτωσουν λυσεις που ομως καποιες απο αυτες δεν θα ευδοκιμησουν γιατί όπως ξαναειπα ,άλλο η θεωρία ,άλλο η πράξη.

Link to comment
Share on other sites

Βρε συ, τι ψυχολόγος. Ένα λάθος έκανες. Μεγάλο; Μεγάλο. Άνθρωποι είμαστε και αλοίμονο αν ήμασταν τέλειοι σε όλα. Ούτε ψυχολόγος σου χρειάζεται, ούτε αυτομαστίγωμα. Να αλλάξεις ίσως προτεραιότητες. Τ α και το ω να είναι το παιδί, μετά εσύ και σε αυτό βάζω και τη σχέση σου με τον άντρα σου και μετά δουλειές σπιτιών, κλπ... Χαλάρωσε, ξεαγχώσου. Αν την ώρα που είναι να διαβάσει το παιδί νιώθεις κουρασμένη, βάλτο να κάνει τα μαθήματα που μπορεί μόνος του και στη συνέχεια προχώρα σε αυτά που σε χρειάζεται δίπλα του.

Πολύ σωστό που του ζήτησες συγνώμη, όμως δε με βρίσκει σύμφωνη το να του "αναθέσεις τη συμμόρφωσή σου". Δεν είναι δουλειά του παιδιού να σε διαπαιδαγωγήσει, δίκη σου δουλειά είναι να διαπαιδαγωγήσεις εκείνο. Μην το "φορτώνεις" με ευθύνες που δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει...

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...