πεθερικα στην ιδια πολυκατοικία

[marina.l***]

Καλησπέρα μανούλες! Ο γιος μου είναι 8 μηνων και μένουμε με τον άντρα μου στην ίδια πολυκατοικία με τους γονείς του τα αδέρφια του τους θειους του κ πάει λέγοντας. Η κατάσταση έχει ως εξης:οι γονείς μου μένουν σε άλλη περιοχη σχετικά μακριά αλλά έρχονται όσο μπορούν κ με βοηθάνε με το σπίτι κ πάω κι εγώ μια φορά την εβδομάδα στο σπίτι τους κ κάθομαι μερικές ώρες γιατί ο αντρας μου δουλεύει πρωί απόγευμα. Τα πεθερικά δεν έχουν προσφέρει πότε τη βοήθεια τους σε τίποτα ειδικά η πεθερά κι όλο γκρινιάζουν να βλέπουν το μωρό παραπάνω γιατί λέει οι γονείς μου το βλέπουν περισσοτερο.2απογευματα την εβδομάδα πηγαίνουμε εκεί για να τον βλέπουν κ λέω 2 γιατι τα υπόλοιπα απογεύματα η πεθερά δουλεύει κ τα σκ φεύγουν πάντα στο εξοχικό οπότε δεν μπορούμε να πάμε άλλο απόγευμα. Παρόλαυτα αυτοί γκρινιάζουν συνέχεια κι επηρεάζουν τον άντρα μου αρνητικά. Επιπλέον για να δουν παραπάνω το μωρό χτυπάνε τα μεσημέρια η τα βράδια ενώ ξέρουν ότι από τις 9 κι έπειτα τον κάνω μπάνιο τον ταΐζω κ τον κοιμιζω κι έχω ζητήσει για αυτό το λόγο οι επισκέψεις να γίνονται υο πολύ μέχρι τις 9 με γράφουν όμως κανονικοτατα.τελος να πω ότι σε ότι κι αν ζητάω κάνουν του κεφαλιού τους κ δε με σέβονται καθόλου έχω ζητήσει όχι φιλιά στο πρόσωπο κ τα χέρια του μωρού κι όχι χέρια στο πρόσωπο κ κυρίως το στόμα κ τα κάνουν όλα μπροστά στα μάτια μου κ αν πω κάτι λένε θα το κάνουν όταν δε θα βλέπω. Για να μην αναφέρω ότι όσο είμαστε εκεί δε με αφήνουν σχεδόν να πλησιάσω το παιδί πάρα μόνο αν κλάψει πολύ. Αλλιώς μου το αρπάζουν συνέχεια από αγκαλιά σε αγκαλιά κ τρέχουν δεξιά κι αριστερά ν μην τους βλέπω. Εσεις πως διαχειριζεστε τα πεθερικά σας κι ειδικά όσες μένετε κοντά? Γιατί κοντεύουμε να χωρίσουμε με τον άντρα μου! !(Συγγνώμη για το μέγεθος του μνμ αλλά τι να πρωτοπω)

[AMD080911]

Bρες μια φτηνη μεταφορικη για τη μετακομιση! Οσο πιο γρηγορα την κανετε τοσο λιγοτερα χρηματα θα χαλασεις για ψυχοφαρμακα!!

[marina.l***]

Ωραία θα ήταν αλλά έλα που δεν ανέφερα ότι ο αντρας μου δουλεύει στην ίδια δουλειά με τους γονείς του κι εκείνοι κάνουν κουμάντο στα οικονομικά του μαγαζιού οπότε δεν υπάρχει η δυνατότητα για ενοίκιο. ...άσε που δεν συζητάει καν να φύγει από το σπίτι του..θεωρεί ότι εγώ έχω το πρόβλημα.

[v for varemeni!]

Λοιπον αν δεν μπορεις να μετακομίσεις που είναι η ιδανικη λυση τοτε

 

Α) Εξηγησε στον άντρα σου ότι το μωρο χρειάζεται ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ! Δεν μπορυν να ερχονται οποτε τους καπνισει. Εξηγησε του ότι το αποσυντονισουν και μετα ταλαιπωρειται. Πρεπει να εχετε κανονες που να μην παραβιάζονται από κανεναν. Εγω επειδή ειχα αναλογα προβλήματα μετα τις 9 το βραδυ βγαζω το τηλεφωνο από την πριζα, σβηνω τηλεοράσεις , φωτα κτλ και επιβαλω στο σπιτι πληρη συσκοτιση και ησυχια μεχρι να κοιμηθεί το μωρο.

Β) Την επομενη φορα που τχον αρρωστησει το μωρο κατηγορησε τους ανοιχτα ότι με τον εγωισμο τους δεν καταλαβαινουν ότι μπορει να μεταφερουν μικροβια ακίνδυνα γι αυτους αλλα επικινδυνα γι αυτό. Αλλωστε αυτοι ξενυχτάνε ή ταλαιπωρουνται με το αρρωστο μωρακι?? Το μωρο δεν είναι κουκλα για να συμπεριφερονται λες και είναι παιχνιδι...

Γ) Κανε μια καλη συζητηση με τον αντρα σου διοτι αυτος οφειλει να τους κοψει τον βηχα...από την σταση του παίρνουν θαρρος...

Δ) Αν δεν βγαλεις ακρη παρε το μωρο και φύγε προς άγνωστη κατευθυνση!!!

[marina.l***]

Την έχω κάνει τη συζήτηση με τον άντρα μου κι υποτίθεται ότι τους τα εξήγησε όλα αυτά αλλά η κατάσταση ελάχιστα βελτιώθηκε. ...κι αυτός τώρα δε τους λέει τπτ δεν τους αρνείται τπτ..ότι θέλεις κάνε μου λέει εγώ δεν μπορώ άλλο δεν ανακατεύεται. Ακόμα κι αν επιβάλλω τη συσκότιση που λες είναι λες κ παραμονεύουν. .έτσι κ μας ακούσουν να μιλάμε στο μωρό ακόμη κ 10 το βράδυ λένε ξύπνιο είναι και χτυπάνε η στην καλύτερη περίπτωση παίρνουν τον άντρα μου τηλ κ τον παρακαλάνε να κατέβουν για λίγο κι εκείνος φυσικά δεν αρνείται πότε! !! !!απελπισία. ..κ για εκείνον εγώ φυσικά είμαι η κακιά γιατί εκείνοι το κάνουν από αγάπη! !

[ravT]

Το πρόβλημα το έχεις με τον άνδρα σου. Αν δεν συμφωνήσεις στην ίδια γραμμή με εκείνον, θα εχεις ΠΑΝΤΑ προβλήματα.

[v for varemeni!]

Mα χρυση μου παίρνουν τηλ διοτι αφηνεις το τηλεφωνο στην πριζα! Πως θα πάρουν αν δεν λειτουργει το τηλεφωνο?? Και επιπλέον τι θα πει χτυπανε την πόρτα?? Πας εσυ πχ πεντε το πρωι που ξυπνα το μωρο και οτους χτυπας την πόρτα για να το "δουνε"??? Γι απειλησε λίγο τον αντρα σου ότι την επόμενη φορα που θα ξυπνησει το μωρο θα τους το κατεβασεις!! ή μόλις ετοιμάζονται να φυγουν για το εξοχικο κατεβα εσυ με το μωρο και μπαστακώσου και πες "τι φευγετε?? καθηστε να δειτε το εγγονακι σας!!":evil:

Θα συμφωνησω ότι το κυριο πρόβήμα είναι ο άντρας σου! Και εγω ζω στο ιδιο σπιτι με την πεθερα μου. Η οποια πιστευε ότι μπορουσε να "σουρτουκευει" με το μωρο όπου και όποτε ήθελε αυτή. Μια χαρα επέβαλα ότι το μωρο εχει ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ. Διοτι 1-2 φορες που το αρπαξε η πεθερα και ετρεχε με τις φιλενάδες και το γυρισε νυσταγμενο και νηστικο και καταχεσμενο (διοτι ήταν η ωρα που το μωρο θα κοιμοταν και ετρωγε και αυτή το εσερνε με το καροτσι για καφεδες) φωναξα τον άντρα μου, του έδωσα το μωρο και του είπε επι λέξη "αντε βαλτο σε σε σειρα εσυ τωρα!!"

[iouliana]

και εγω μενω διπλα με τα πεθερικα μου και μπορω να σου πω ότι από τοτε που αποφασισα να συνεννουουμαι εγω με την πεθερα μου ειμαστε μια χαρα, η δικη μου συμβουλη είναι η εξης: εφόσον δεν μπορεις να τους αποφυγεις (και δεν υπαρχει και κανενας λογος ) θα βαζεις εσυ τους ορους δηλαδή θα της λες πχ από την προηγουμενη η από το πρωι (αναλογα με τις δουλειες σου) θα σου τον φερω την ταδε ωρα οποτε και εσυ θα κανεις ο,τι δυσκολευεσαι να κανεις με το μωρο και ολοι θα είναι ευχαριστημένοι και γενικα ο,τι θελεις να το λες ευθεως (με ευγενεια παντα) και όλα λυνονται

[marina.l***]

Καταρχάς ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.την ίδια γραμμή με τον άντρα μου δεν πρόκειται να την αποκτήσουμε γιατί όπως λέει μπορει να εχω δικιο αλλα δε θέλει να στεναχωρησει τους γονείς του κι ειδικά τον πατέρα του που είναι πολύ εγωιστής κι ισχυρογνωμων οπότε παρεξηγειται με ότι πεις.v for varemeni τέλεια ιδέα αλλά έλα που κανείς τους ούτε καν ο αντρας μου δεν μπορεί να φέρει βόλτα τον μικρό και το Λυπάμαι το καημένο μου να ταλαιπωρηθεί στα χέρια όλων τους(όσο για το άλλο όταν το έκανα κάτσαμε 5 λεπτά τον είδαν και φύγαν τρέχοντας για το εξοχικό μν τους πιάσει η ζεστη).iouliana κι εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι πλέον. Μάλλον πρέπει να αρχίσω να μιλάω εγώ απλά δεν ξέρω αν είναι σωστό να κάνω μια κουβέντα έφολης της ύλης κυρίως με την πεθερά η αν πρέπει να κοπανάω αυτό που θέλω τη στιγμή που γίνεται η πατάτα από πλευράς τους...

[november rain]

Την εκατσες την βαρκα κοριτσι μου,μονο αυτο εχω να σου πω!! Σου μιλαει μια πεθεροπληκτη και ψυχικα ταλαιπωρημενη επειδη ο αντρας της δεν ηθελε να στεναχωρει την μανουλα του Μετα απο 5 χρονια εχω δει μια διαφορα προς το οτι καταλαβαινει ο συζυγος μου,ενω με τα πεθερικα το αναμενομενο: δεν μιλιομαστε πλεον και ηρεμησα....δεν θα αλλαξουν αυτοι,τα γουρουνια θα εχουν παντα την ιδια μουρη,εσυ ανοιξε το στοματακι σου κιας σε πουνε κακια νυφη.ουτως η'αλλως και τωρα τα ακους τα σχολιανα σου,μην ανησυχεις γιαυτο! Εμενα τα παιδια μου τα ειχανε περασει για κτημα τους και τωρα που τα βλεπουν σαν μουσαφιρεοι ειδανε τι εστι βερυκοκο!! γιατι οταν γ@% μουνα εγω στα τρεξιματα και τις ταλαιπωριες δεν ηρθε καμια συμπεθερα να βοηθησει,αρα δεν εχουν δικαιωματα παραπανω απο αυτα που τους αναλογουν.ΤΕΛΟΣ.

[november rain]

Και οσο για αυτο που ειπωθηκε απο κοπελα οτι δεν υπαρχει λογος να τους αποφυγεις, υπαρχει και πολυ σοβαρος μαλιστα.Δεν γουσταρει η μανα και τελειωνει εκει.γιατι δεν δινω εγω τη ζωη μου στην ανατροφη ενος παιδιου για να ερθει μια γιαγια,ενας παππους,να τα διαλυσει ολα.Καπετανατο δηλαδη......Τους ξερω πολυ καλα αυτης της ηλικιας τι μαλακυνση εγκεφαλου εχουν παθει.και το ριχνουν και καλα μεγαλοι ανθρωποι οτι ειναι με ιδιοτροπιες.....ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ.Ξερουν πολυ καλα τι κανουν....

[marina.l***]

Δεν θέλω να φτάσω σε ακραία σημεία γιατί ξέρω ότι θα την πληρώσουν κι οι δικοί μου γονείς. Κι αυτό γιατί ενώ ο αντρας μου παραδέχεται ότι οι γονείς μου είναι άψογοι κ πολύ διακριτικό αφού πότε δεν έρχονται όταν είναι κι ο αντρας μου σπίτι κ μας βοηθάνε κ πολύ οικονομικά κ με υο σπίτι όπως προανέφερα (έχουν καταλάβει κ τον ανταγωνισμό που νιώθει σε σχέση με το πόσο βλέπουν το παιδί κ δεν επιμένουν πότε να τους επισκεφθούμε εμεις)Παρόλαυτα όμως κάθε φορά που κάνουν κάτι οι γονείς του κ του το λέω η είναι μπροστά αρχίζει να ξεσπάει πάλι σε σχέση με τους δικούς μου.θελω να μιλήσω ώστε με κπ τρόπο να συμβιβασώ την κατάσταση αλλά δεν ξέρω πως!!

[marina.l***]

Όσο για αυτό που είπες November rain ότι το ρίχνουν στην ηλικία πόσο δίκιο έχεις. .όσες φορές κι αν ζητήσαμε από τον πεθερά να μη χτυπάει κουδούνι γιατί ξυπνάει το μωρό που είναι κ δύσκολο στον ύπνο του εκείνος το βιολί του. .κι αν καμιά φορά ξεχαστεί κ χτυπήσει πόρτα στο καπάκι θα χτυπήσει κ κουδούνι έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. ..κι αν τον ρωτήσεις μα δεν είπαμε όχι κουδούνια αχ μωρέ το η έχασα θα σου πει.

[iouliana]

iouliana κι εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι πλέον. Μάλλον πρέπει να αρχίσω να μιλάω εγώ απλά δεν ξέρω αν είναι σωστό να κάνω μια κουβέντα έφολης της ύλης κυρίως με την πεθερά η αν πρέπει να κοπανάω αυτό που θέλω τη στιγμή που γίνεται η πατάτα από πλευράς τους...

 

αν θελεις την γνωμη μου μην κατσεις να κανεις κουβεντα τετοιου τυπου με την πεθερα,,απλα προσπαθησε να παρεις τα <ηνια>,,,προσπαθησε να το στρεψεις ολο αυτό υπερ σου,,,τωρα για τον αντρα σου προσπαθησε να μην τον πιπιλίζεις συνεχεια και είμαι σιγουρη ότι θα το εκτιμήσει,,ασε εκεινους να του γκρινιαζουν ..

 

επισης αν καταλαβα καλα πας εσυ 2 φορες την εβδομαδα για να δουν τον μικρο? αν ναι γιατι δεν τον αφηνεις απλα για να κανεις εσυ εκεινη την ωρα κατι άλλο? θα καταλάβεις αμεσως από τις αντιδράσεις του μικρου αν περναει η όχι καλα,,

[november rain]

αν θελεις την γνωμη μου μην κατσεις να κανεις κουβεντα τετοιου τυπου με την πεθερα,,απλα προσπαθησε να παρεις τα <ηνια>,,,προσπαθησε να το στρεψεις ολο αυτό υπερ σου,,,τωρα για τον αντρα σου προσπαθησε να μην τον πιπιλίζεις συνεχεια και είμαι σιγουρη ότι θα το εκτιμήσει,,ασε εκεινους να του γκρινιαζουν ..

 

επισης αν καταλαβα καλα πας εσυ 2 φορες την εβδομαδα για να δουν τον μικρο? αν ναι γιατι δεν τον αφηνεις απλα για να κανεις εσυ εκεινη την ωρα κατι άλλο? θα καταλάβεις αμεσως από τις αντιδράσεις του μικρου αν περναει η όχι καλα,,

 

8 μηνων μωρο και θα το αφησει χωρις επιβλεψη σε παππουδογιαγιαδες?συγνωμη που ξαναχωνομαι στην κουβεντα αλλα δεν μπορω να μην γραψω σε αυτα που διαβαζω! Εχεις εσυ εμπιστοσυνη στα πεθερικα σου να διαπαιδαγωγησουν το παιδι σου?? Και μην μου πεις οτι μια ωρα θα το κρατησουν οχι μια μερα, ακομα και μια ωρα ειναι αρκετη να γινει η ζημια.τι εννοω? Εμενα η πεθερα εδινε σοκολατακια ,καραμελες(ζελεδακια) απο 10-11 μηνων στην κορη μου που της την αφηνα για να παω στη δουλεια μου,με την δικαιολογια να δοκιμασει γευσεις το μωρο. λες και δεν εχει μπροστα του χρονια το παιδι να φαει ολα αυτα.Επρεπε να ξεκινησουμε απο μηνων?Εμπιστοσυνη μου λες μετα.....Δικος σου ανθρωπος.......Προτιμω τον βρεφονηπιακο σταθμο πλεον που τους πληρωνεις και κανουν οτι θελεις;παρα την ξεροκεφαλια των παππουδογιαγιαδων........ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝΕ σου λεω,ΔΕΝ θελουνε να καταλαβουνε και σε αυτο σιγονταρουν και οι αντρες μας που δεν τους βαζουν ΟΡΙΑ.....

[marina.l***]

Τον Τον πρώτο καιρό της ζωής του τον πήγαινε ο αντρας μου και δεν ήθελε να πηγαίνω εγώ. Το μωρο όμως έκλαιγε συνέχεια και δεν ηρεμουσε αν δεν με έβλεπε οπότε άρχισα να πηγαίνω κι εγώ γιατί μόνο έτσι μπορούσαμε να κάτσουμε αρκετή ώρα ώστε να τον δούνε και να τον χαρούνε.2 φορές μόνο αποπειράθηκαμε να τον αφήσουμε στην πεθερά για να κοιμηθούμε λίγο μετά από επιμονή του άντρα μου και στο εικοσάλεπτο πήγα τρέχοντας να τον πάρω γιατί σπαράζει στο κλάμα τη δεύτερη φορά του είχε κοπεί η αναπνοή του καημενουλη! !! Τώρα η αλήθεια είναι ότι πέρα από το γεγονός ότι και ο μπεμπης θέλει απ ότι φαίνεται να με έχει στο οπτικό του πεδιο κι εγώ να είμαι μαζί του,δεν νιώθω εμπιστοσύνη αφού οι ίδιοι μου λένε ότι θα κάνουν πίσω από την πλάτη μου ότι θέλουν. Κατά καιρούς έχουν ειπωθεί και τα διάφορα τύπου να δοκιμάσει το μωρό τραχανά να δοκιμάσει το τάδε η το αλλο κι είμαι λιγάκι φοβισμένη. ..

[marina.l***]

Όσο για την κουβέντα κι εγώ αυτό σκεφτόμουν γιατί ννιώθω πολύ άβολα για κάτι τέτοιο αλλά έλα που τόσο καιρό με τα μη και μη που λέω την ώρα που τα κάνουν δεν έχω αποτέλεσμα. ...Έχω φτάσει σε απελπισία πραγματικά. ..

[kardoulini]

Καλημέρα κοριτσακι μου......έμενα και εγω ακριβώς σε μια τέτοια πολυκατοικία με τα ίδια ακριβως προβλήματα.......το συμπέρασμα : ότι και να κάνεις θα γκρινιάζουν !!!

 

Εμείς ευτυχώς μετακομίσαμε μετά από 10 χρόνια συγκατοίκησης...αλλιώς θα χωρίζαμε.

 

Προσπάθησε γενικώς να μην δίνεις πολύ θάρος στα ανέβα- κατέβα ....και γενικώς στο να ασχολούνται με το τι ώρα μπήκατε που είναι το παιδί που θα πάτε γιατί κλπ

 

Εγώ ενοιωθα συνεχώς σαν να ζω σε big brother.....

[v for varemeni!]

Εδώ υπάρχουν δυο προβλήματα . 1) Τα πεθερικα δεν είναι διακριτικα άτομα 2) Αντιμετωπίζουν το παιδι σαν παιχνιδι και δεν σεβονται τςι ανάγκες του.

Εγω απορω...όταν χτυπάνε το κουδουνι και ξυπνάνε το μωρο μετα δεν νιωθουν άσχημα???

Πρακτικες λύσεις? α) αποσυνδεσε το κουδουνι...αμα σε ρωτησουν γιατι..πες τους διοτι ξυπνατε το μωρο... β) Ζητα τους να έρχονται συγκεκριμένες ώρες ενώ εισαι στο σπιτι για να το κρατανε ενώ εσυ πχ κανεις δουλειες κτλ δηλ ζητα το σαν διευκολυνση...εγω πιστευω ότι δεν θα ερθουν...από αυτά που γραφεις δεν πιστευω ότι θελουν να βοηθησουν απλώς όποτε τους καπνισει θέλουν να παιζουν με το παιδι...απλως αν εσυ τους προτείνεις ένα πρόγραμμα και αυτοι δεν ερχονται εκεινες τις ωρες μετά θα μπορεις πιο ευκολα να τους βάλεις στην θεση τους...

Για μενα ο κίνδυνος είναι να συνεχισουν την συμπεριφορα τους και αργοτερα οποτε η ζημεια για το παιδι θα είναι μεγαλύτερη...ότι χτιζεις εσυ θα το γκρεμιζουν....

[iouliana]

november rain τους εμπιστεύομαι με την μικρη παρα πολύ,,την προσεχουν και την διασκεδαζουν πολύ και εμενα αυτό με χαροποιει,,μεγαλωσα χωρις παππουδογιαγιαδες και πραγματικα θεωρω την κορη μου τυχερη που την αγαπουν τοσο πολλοι ανθρωποι,,για την διαπαιδαγωγηση που με ρωτας όχι δεν εχω εμπιστοσυνη αυτή είναι δικη μου δουλεια και όχι δικη τους αλλα αυτό είναι κατι εντελως διαφορετικο,,για τα φαγητά που λες τους δινω παντα εγω όλα της τα σνακ- φαγητά αν είναι να λειψω πολύ ωρα οποτε προλαμβανω καταστασεις

[novak]

Καταλαβαίνω απόλυτα την κατάσταση, και έχω να σου πω τα εξής:

 

Το βασικότερο: ΜΗΝ τσακώνεσαι με τον άντρα σου. Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να σε βοηθήσει παραπάνω, το μόνο που θα καταφέρνεις είναι να συγκρούεσαι μαζί του και εν τέλει να τα βάζει μαζί σου. Μαμάκιας; Καλομαθημένος; Εξαρτημένος; Όλα τα παραπάνω; Δεν έχει σημασία. Το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να περιμένεις υποστήριξη. Θα τους αντιμετωπίζεις μόνη σου και - θα με θυμηθείς - δεν θα τον ενοχλεί καθόλου το να τους πεις και μια κουβέντα παραπάνω, αρκεί να μην τους κακολογείς σε αυτόν και να μην του ζητάς να την πει την κουβέντα αυτός.

 

(Με τον άντρα μου κοντέψαμε να σκοτωθούμε επειδή του ζήταγα επίμονα να βάλει την ανεκδιήγητη μαμά του στη θέση της και επειδή του κλαιγόμουν ότι δεν με υπερασπίζεται και δεν με υποστηρίζει...Άπαξ και αποφάσισα ότι θα την αντιμετωπίζω μόνη μου, με έχει ακούσει να της αντιμιλάω, να της τη λέω, να την αγνοώ...και δεν έχει πει κουβέντα. Άβυσσος!)

 

Και το δεύτερο: Ίσως ακουστώ λίγο σκληρή, αλλά υποθέτω γνώριζες εκ των προτέρων για τη συγκατοίκηση στην ίδια πολυκατοικία και για την οικονομική και επαγγελματική αλληλεπίδραση με τα πεθερικά...και θα πρέπει να σου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα υπάρξουν θέματα (θα υπήρχαν και με τους διακριτικότερους των ανθρώπων υπό τέτοιες συνθήκες)...Δεν το λέω αυτό για να σε επικρίνω που παραπονιέσαι, έχεις κάθε δίκιο. ΟΜΩΣ είναι κάτι που το γνώριζες, που ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο, οπότε θα σου έλεγα να επανεξετάσεις λίγο τις προσδοκίες σου, να αποδεχτείς την κατάσταση και να πάρεις απόφαση κάποια πράγματα (εσύ θα αποφασίσεις ποια θα είναι αυτά), ώστε να μην σου φαίνεται βουνό η κατάσταση.

 

Για κάποια άλλα θέματα, θα δώσεις τη μάχη, και για να κερδίσεις τα "βασικά", και για να περάσεις και κάποια μηνύματα στην άλλη πλευρά...θα τη δώσεις όμως μόνη σου.

 

Πρακτικά tips: δεν σηκώνεις τηλέφωνα και δεν απαντάς κουδούνια σε ακατάλληλες ώρες, δεν πά να σηκώσουν την πολυκατοικία στο πόδι. Δεν επιτρέπεις να σου παίρνουν το παιδί από τα χέρια (το παίρνεις, το βάζεις κατευθείαν στο καρότσι και φεύγεις). Τους λες ότι είπες στο παιδίατρο ότι φιλάνε το παιδί στα χέρια και στο πρόσωπο και έφριξε.

 

Κουράγιο!

 

(Έχε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου τη μετακόμιση...μπορεί κάποια στιγμή να ωριμάσουν οι συνθήκες και να το θέσεις...)

[katerinag]

Καταλαβαίνω απόλυτα την κατάσταση, και έχω να σου πω τα εξής:

 

Το βασικότερο: ΜΗΝ τσακώνεσαι με τον άντρα σου. Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να σε βοηθήσει παραπάνω, το μόνο που θα καταφέρνεις είναι να συγκρούεσαι μαζί του και εν τέλει να τα βάζει μαζί σου. Μαμάκιας; Καλομαθημένος; Εξαρτημένος; Όλα τα παραπάνω; Δεν έχει σημασία. Το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να περιμένεις υποστήριξη. Θα τους αντιμετωπίζεις μόνη σου και - θα με θυμηθείς - δεν θα τον ενοχλεί καθόλου το να τους πεις και μια κουβέντα παραπάνω, αρκεί να μην τους κακολογείς σε αυτόν και να μην του ζητάς να την πει την κουβέντα αυτός.

 

(Με τον άντρα μου κοντέψαμε να σκοτωθούμε επειδή του ζήταγα επίμονα να βάλει την ανεκδιήγητη μαμά του στη θέση της και επειδή του κλαιγόμουν ότι δεν με υπερασπίζεται και δεν με υποστηρίζει...Άπαξ και αποφάσισα ότι θα την αντιμετωπίζω μόνη μου, με έχει ακούσει να της αντιμιλάω, να της τη λέω, να την αγνοώ...και δεν έχει πει κουβέντα. Άβυσσος!)

 

Και το δεύτερο: Ίσως ακουστώ λίγο σκληρή, αλλά υποθέτω γνώριζες εκ των προτέρων για τη συγκατοίκηση στην ίδια πολυκατοικία και για την οικονομική και επαγγελματική αλληλεπίδραση με τα πεθερικά...και θα πρέπει να σου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα υπάρξουν θέματα (θα υπήρχαν και με τους διακριτικότερους των ανθρώπων υπό τέτοιες συνθήκες)...Δεν το λέω αυτό για να σε επικρίνω που παραπονιέσαι, έχεις κάθε δίκιο. ΟΜΩΣ είναι κάτι που το γνώριζες, που ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο, οπότε θα σου έλεγα να επανεξετάσεις λίγο τις προσδοκίες σου, να αποδεχτείς την κατάσταση και να πάρεις απόφαση κάποια πράγματα (εσύ θα αποφασίσεις ποια θα είναι αυτά), ώστε να μην σου φαίνεται βουνό η κατάσταση.

 

Για κάποια άλλα θέματα, θα δώσεις τη μάχη, και για να κερδίσεις τα "βασικά", και για να περάσεις και κάποια μηνύματα στην άλλη πλευρά...θα τη δώσεις όμως μόνη σου.

 

Πρακτικά tips: δεν σηκώνεις τηλέφωνα και δεν απαντάς κουδούνια σε ακατάλληλες ώρες, δεν πά να σηκώσουν την πολυκατοικία στο πόδι. Δεν επιτρέπεις να σου παίρνουν το παιδί από τα χέρια (το παίρνεις, το βάζεις κατευθείαν στο καρότσι και φεύγεις). Τους λες ότι είπες στο παιδίατρο ότι φιλάνε το παιδί στα χέρια και στο πρόσωπο και έφριξε.

 

Κουράγιο!

 

(Έχε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου τη μετακόμιση...μπορεί κάποια στιγμή να ωριμάσουν οι συνθήκες και να το θέσεις...)

 

 

Εγώ πάντως έχοντας στο μυαλό μου όλα αυτά προτίμησα να νοικιάσουμε σπίτι και να είμαστε μακριά και αγαπημένοι με τους δικούς μου γονείς και αδέρφια…. Πόσο μάλλον αν είναι και πεθερικά…

[Χαρα-Μαρια2]

Με-τα-κο-μι-ση!!

 

Δεν κανει η συγκατοικηση για ολους. Εγω για να μην τσακωνομαι δεν τη δεχτηκα, απλα.

 

Παντα υπαρχουν τροποι να πεισεις το συζυγο, οσο για το σπιτι που μενετε σημερα, μπορειτε καλλιστα να το νοικιασετε και να νοικιαζετε με αυτα τα χρηματα αλλο. Συμφωνω οτι σε αυτον πρεπει να μιλησεις. Λιγο λιγο, θα καταλαβει μην περιμενεις απο την πρωτη φορα. Ειναι θεμα σεβασμου προς το προσωπο σου και τις αναγκες ενος μωρου, τιποτα αλλο.

 

Οσο για τα πεθερικα, α) βγαλε τηλεφωνο απο πριζα β) αν ωστοσο ξαναρθουν 1. εμφανισου με νεγκλιζε διαφανο και μασκα προσωπου, πες τους καληνυχτα, παρε το μωρο, πηγαινε μεσα και πεστε για υπνο και 2. το επομενο ΣΚ εμφανισου σπιτι τους 6 το πρωι πριν φυγουν. Πιστεψε με, θα καταλαβουν καποια στιγμη.

[marina.l***]

Kardoulini πως κατάφερες να τον πείσεις για τη μετακόμιση? Εμένα νομίζω ότι προτιμάει να ζήσει εδώ χωρίς εμένα και το γιο μας πάρα να φύγει από το σπίτι του όπως το λέει.v for varemeni ο πεθερός είναι που χτυπάει τα κουδούνια κι είμαι σίγουρη πλέον ότι γίνεται επίτηδες για να ξυπνήσει το παιδί γιατί αλλιώς δε θα το δει εκείνη την ώρα. Πολλές φορές βλέπεις που το πηγαίνω να το δουν εκείνος φεύγει στο καφενείο ενώ τον έχω ενημερώσει ότι θα ερθουμε. .novac το ήξερα ότι θα υπάρχουν προβλήματα αλλά το θέμα είναι ότι είχαμε κάνει μια συζήτηση με τον άντρα μου και μου είχε ξεκαθαρίσει ότι αν υπήρχε οποιαδήποτε παρέμβαση από πλευράς των γονιών του στη ζωή μας τότε θα με έπαιρνε και θα φεύγαμε οπουδήποτε αλλού αρκεί να είμαστε μακριά. Τώρα όμως που του το λέω μου λέει ότι τα προβλήματα που εγώ αναφέρω είναι τίποτα κι ότι δεν είναι λόγος αυτός να φύγουμε καθώς δεν έχει γίνει τπτ το σοβαρό. .δεν με έχουν βρίσει κιόλας όπως χαρακτηριστικα λέει οπότε γιατί παραπονιέμαι.. αυτό που λες μου το είπε κι εκείνος. Μιλά εσύ πες ότι θες σκοτωθείτε κιόλας δεν έχω πρόβλημα(ενώ στην αρχή δε με άφηνε να πω κουβέντα ) αρκεί να μη βάζεις εμένα διαμέσολαβητη.οσο για το να νοικιάσουμε αυτό το σπίτι δεν ανέφερα ότι δε μένουμε στο κανονικό σπίτι που ανήκει στον άντρα μου γιατί για να του δοθεί θα πρέπει να φύγουν από εκείνο τον όροφο οι γονείς του και για να γίνει αυτό θα πρέπει πρώτα να παντρευτούν και τα άλλα αδέρφια οπότε απλά μένουμε σε ένα μέρος του μέχρι τώρα σπιτιού του που έχουν κλείσει για να δημιουργηθεί αυτοτελές διαμέρισμα αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα να νοικιάστει για να νοικιάσουμε κάπου αλλού. Κορυφαια Η ιδεα για το νεγκλιζε και τη μασκα χαρά Μαρία 2. ....άμεση εφαρμογή! !!