μαμα με αγχος αποχωρισμου??!

[argini]

Απέκτησα την κορη μου σε σχετικα μεγαλη ηλικια και από την αρχη την ενιωσα ως το μεγαλυτερο δωρο μου στην ζωη. Είμαστε πολύ δεμενες και η μικρη είναι ιδιαιτερα εκφραστικο μωρο. Δεν την εχω αφησει ποτε πανω από 3-4 ωρες και αυτό σπανίως. Το τελευταιο διαστημα είναι πιο κολλημενη επανω μου αλλα είναι 11 μηνων και είναι φυσιολογικο. Το πρόβλημα είναι ότι πλεον και εγω δεν αντεχω να λειπω από το σπιτι χωρις να είναι μαζι μου...υποφερω...εχω τυψεις...τρεχω σαν την τρελλη..ισως φταιει ότι συντομα θα γυρισω στην δουλεια και αισθανομαι ότι θα της λειψω...κλαιω και προσπαθω να περασουμε οσο περισσοτερο χρόνο γινεται μεχρι να επιστρεψω στην δουλεια σε κανεναν μηνα περιπου...πως μπορω να την προετοιμασω? Πως θα το παρει που θα λειπω 8 ωρες συνεχομενες??

[xena]

Το πρόβλημα είναι ότι πλεον και εγω δεν αντεχω να λειπω από το σπιτι χωρις να είναι μαζι μου...υποφερω...εχω τυψεις...τρεχω σαν την τρελλη..

 

Με αυτό θα μάθεις να ζεις.. δεν αλλάζει, τουλάχιστον αυτό βλέπω απ' τον εαυτό μου.

Μην σε τρομάζει πάντως το συναίσθημα αυτό, θα απασχοληθείς από την δουλειά σου και όσο για το μικρούλι... τα παιδιά προσαρμόζονται απίστευτα γρήγορα!

Καλό είναι πάντως να ξεκινήσετε λίγες εβδομάδες πριν την επιστροφή σου με μερικές ώρες δοκιμαστικά, ή και ημέρες, έτσι για προσαρμογή με τον άνθρωπο που θα το κρατά. Επίσης ποτέ μα ποτέ μην φύγεις κρυφά, πάντοτε να χαιρετάς το παιδάκι σου, να ξέρει πότε φεύγεις - εκείνο θα κάνει υπομονή ώσπου να γυρίσεις. Δεν θα νιώθει αβεβαιότητα για το που είναι η μαμά και ότι το άφησε μόνο του!!

 

Θ

[love4]

Απέκτησα την κορη μου σε σχετικα μεγαλη ηλικια και από την αρχη την ενιωσα ως το μεγαλυτερο δωρο μου στην ζωη. Είμαστε πολύ δεμενες και η μικρη είναι ιδιαιτερα εκφραστικο μωρο. Δεν την εχω αφησει ποτε πανω από 3-4 ωρες και αυτό σπανίως. Το τελευταιο διαστημα είναι πιο κολλημενη επανω μου αλλα είναι 11 μηνων και είναι φυσιολογικο. Το πρόβλημα είναι ότι πλεον και εγω δεν αντεχω να λειπω από το σπιτι χωρις να είναι μαζι μου...υποφερω...εχω τυψεις...τρεχω σαν την τρελλη..ισως φταιει ότι συντομα θα γυρισω στην δουλεια και αισθανομαι ότι θα της λειψω...κλαιω και προσπαθω να περασουμε οσο περισσοτερο χρόνο γινεται μεχρι να επιστρεψω στην δουλεια σε κανεναν μηνα περιπου...πως μπορω να την προετοιμασω? Πως θα το παρει που θα λειπω 8 ωρες συνεχομενες??

 

Θα αντεξεις, θα αντεξεις, οπως αντεχουμε τοσες και τοσες μαμαδες...!! Απλα τωρα "χωμενη" μεσα σε μια κατασταση και δεν μπορεις να δεις τη συνεχιση της ζωης σας, που περιλαμβανει σχολεια, δουλειες και μεγαλυτερη ανεξαρτησια...ενα μικρο διαστημα ειναι το δυσκολο...θα περασει και μετα θα χαιρεσαι που θα εχεις το παιδι ΚΑΙ τη δουλεια σου