Θέλω τοκετό χωρίς επισκληρίδιο κι ο γιατρός λέει μέθη για το ράψιμο....

[Marouskaki]

Καλησπέρα.Διανύω τη 10η εβδομάδα της τέταρτης εγκυμοσύνης μου. Τα 3 παιδιά μου γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό στο νοσοκομείο.Αλλά επειδή τώρα στα νοσοκομεία είναι ψιλομπάχαλο και φοβάμαι σε αυτήν την εγκυμοσύνη για τους υπερήχους πηγαίνω σε ιδιώτη.Σήμερα λοιπόν και σε ερώτησή μου για το κόστος της γέννας στην κλινική αφού μου είπε τιμή μου είπε ότι περιλαμβάνει και την επισκληρίδιο-την οποία εγώ δε θέλω....Αν δεν κάνω επισκληρίδιο όμως μου είπε ότι για το ράψιμο θα εφαρμοστεί νάρκωση (μέθη μου είπε) και σκέφτομαι εγώ: θα γλιτώσω την αναισθησία στη γέννα και να τη φάω μετά????:roll:

[mmdad]

Εμενα (Βελγιο) με εραψε με λιδοκαινη

[Marouskaki]

Εμενα (Βελγιο) με εραψε με λιδοκαινη

 

Mα κι εμένα στο νοσοκομείο κάτι τέτοιο πρέπει να έβαζαν γιατί τα καταλάβαινα όλα.Ευχαριστώ και να χαίρεσαι τα θαυματάκια σου!

[mmdad]

Δεν νομιζω οτι καταλαβα τα ραμματα. Γενικα νομιζω οτι κανουν κατι για να ειναι σιγουροι οι γιατροι οτι δεν θα πεταχτεις απο την καρεκλα απο τον πονο.

Παντως την δευτερη φορα που εκανα επισκληριδιο γενικα ημουν πιιο "ανετη" και ο αντρας μου ειχε λιγοτερες μελανιες στο χερι

Με το καλο το μωρακι σου

[hara86]

Στην πρώτη μου γέννα χωρίς επισκληριδιο με έραψε χωρίς νάρκωση....μπροστά στον πόνο που είχα τραβήξει τα ράμματα ούτε που τα κατάλαβα...

γιατί οπωσδήποτε να σε νεκρώσει;

[Alexia1985]

Υπαρχει περίπτωση νε μην σκιστεις καθολου.Μην τον αφήσεις να σε σκίσει με ψαλίδι χωρις λόγο.Ειδικά για σένα που ειναι 4η φορα πιστευω θα ειναι ολα πολυ εύκολα.Επισης εγω θα του έλεγα οτι δεν θελω μέθη και αντέχω τον πόνο και τελος.Γιατι να είσαι ζαβλακομενη ενω πρεπει να θηλασεις το μωρακι σου το συντομότερο;

[Scratée]

Είναι φως-φανάρι ότι έχει δικό του αναισθησιολόγο και θέλει πάσει θυσία να εξασφαλίσει την παρουσία του (και την αμοιβή του...).

 

Φυσικά και δε χρειάζεται μέθη για τα ράμματα, αλλά μόνο τοπική αναισθησία, την οποία δεν την κάνει αναισθησιολογος!

[Marouskaki]

Ευχαριστώ ρε κορίτσια, όλα αυτά σκέφτηκα κι εγώ χθες βράδυ.Αντί να χαίρομαι που το μικράκι μεγαλώνει καλά, καθόμουν κι έσκαγα για την παλιομέθη.Ναι ρε μάγκα, τρία παιδιά γέννησα χωρίς αναισθησία και μόνο λιδοκαίνη στα ράμματα, γιατί να μη μπορώ να πάρω αμέσως το μωρό μου αγκαλιά και να το θηλάσω?Γιατί να είμαι σα ζαβλακωμένη πόσες ώρες μετά?Οκ, αν χρειαστεί καισαρική, να πάω πάσο, αλλά σε φυσιολογικό τοκετό???Έλεος!

Σκέφτομαι να πηγαίνω μέχρι τον πέμπτο κορίτσια σε αυτόν για τους υπερήχους μιας και στο νοσοκομείο δεν κάνουν κάθε μήνα και μετά νοσοκομείο ως τη γέννα-πάλι.Τώρα άμα ξινιστεί...ξύδι, τι να πω...

Σας ευχαριστώ πολύ που απαντήσατε, έσκασα χθες και τώρα βλέπω ότι δεν είμαι παράλογη....

[sofi@p]

Εγω παντως δεν θυμαμαι τον πονο της γεννας αλλα τον πονο απο το ραψιμο...

αφου ομως εσυ το εχεις ξανακανει 3 φορες, τί προβλημα εχει ο γιατρος??

[Marouskaki]

Εγω παντως δεν θυμαμαι τον πονο της γεννας αλλα τον πονο απο το ραψιμο...

αφου ομως εσυ το εχεις ξανακανει 3 φορες, τί προβλημα εχει ο γιατρος??

 

τι να σου πω κοριτσακι μου.απο ιδιωτες και τοκετους σε κλινικες δεν ηξερα καθολου ως χθες.το πιο πιθανο αυτο που ανεφερε η scratee παραπανω για τον αναισθησιολογο...τι να πω....

[pax]

Εγω παντως δεν θυμαμαι τον πονο της γεννας αλλα τον πονο απο το ραψιμο...

αφου ομως εσυ το εχεις ξανακανει 3 φορες, τί προβλημα εχει ο γιατρος??

 

Αυτό που λες έχει μια πολύ απλή εξήγηση: η ανάμνηση ή η λήθη μιας οδυνηρής εμπειρίας ξεκινά από τον εγκέφαλο και έχει καθαρά βιολογικά/εξελικτικά αίτια. Θυμόμαστε τον πόνο για να μην επαναλάβουμε κάτι επικίνδυνο, αλλά ειδικά τους πόνους της γέννας τους ξεχνάμε γιατί οδηγούν στη διαιώνιση του είδους. Δεν θυμάμαι τις ιατρικές λεπτομέρειες, αλλά έχει μελετηθεί το φαινόμενο και δεν είναι ψυχολογικό.

 

Επί του παρόντος δηλαδή, ακόμη κι αν οι πόνοι της γέννας ήταν πιο δυνατοί, εσύ θα τους ξεχνούσες σε λίγες μέρες, ενώ τους πόνους από το ράψιμο τους θυμάσαι γιατί ο εγκέφαλός σου είναι προγραμματισμένος να τους αποθηκεύει

[sandy_b]

καλησπέρα

 

γέννησα φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο, ήταν πολύ επίπονο δε λέω, αλλά μετά από τόσο πόνο στις οδύνες και τη γέννα, τα ράματα (που παρεμπιπτόντως επειδή έκαναν "λάθος" τα ξήλωσαν και ξαναέραψαν...) μου φάνηκαν πολύ υποφερτά.