Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Zήλεια μεταξύ αδερφών


linav

Recommended Posts

Η μεγάλη μου κόρη είναι 8 και η μικρή 4. Εδώ και 1 χρόνο περίπου η κατάσταση μεταξύ τους από θέμα ζήλειας είναι φοβερή, ειδικά η μεγάλη προς τη μικρή. Οταν πάρουμε τη μικρή αγκαλιά ή της δείξουμε ενδιαφέρον, η μεγάλη αντιδράει ζητώντας να της κάνουμε το ίδιο, φυσικά και το κάνουμε ή προσπαθούμε να μην το κάνουμε στη μικρή για να μην το βλέπει η μεγάλη. Αυτό που με στενοχωρεί ιδιαίτερα είναι ότι η μεγάλη μιλάει πάντα άσχημα και απότομα στην αδερφή της ακόμα και όταν παίζουν μεταξύ τους. Η μικρή την αγκαλιάζει πολλές φορές και ζητάει να είναι μαζί της, αλλά η μεγάλη την αντιμετωπίζει πάντα ψυχρά και αδιάφορα. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ γιατί δεν ξεχωρίζουμε με τίποτα τα παιδιά μας, ίσα-ίσα που ασχολούμαστε περισσότερο με την μεγάλη για να μην νιώθει άσχημα, αλλά λέτε να συνεχιστεί για πολύ αυτό? Εγώ με τον αδερφό μου είμαστε τόσο αγαπημένοι και δεμένοι, ειλικρινά σας μιλάω ότι και σαν μικρά δεν θυμάμαι να τσακωνόμασταν ποτέ, το λέει και η μαμά μου αυτό και πάντα προσέχαμε πολύ ο ένας τον άλλο. Θα ξεπεραστούν αυτές οι κρίσεις ζήλειας? Εχτές η μικρή μάλιστα έπεσε καθώς έπαιζε και χτύπησε λιγάκι και έκλαιγε και η μεγάλη ούτε που της έδωσε σημασία. Στενοχωριέμαι πολύ, καμία γνώμη? Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς και πως αισθάνεσαι. Είναι άσχημο να βλέπεις το ένα αδερφάκι να εκφράζει τόση ζήλια και να αντιδρά ασχημα προς το άλλο. Τα παιδιά το έχουν μέσα τους από την φύση τους να ζηλεύουν (εδώ που τα λέμε και οι μεγάλοι..απλά άλλα πράγματα ζηλεύουμε) και θέλει πολύ δουλειά να κάνει η οικογένεια, από την αρχή που χτίζεται αυτή η μεταξύ τους αδερφική σχέση. Κι εμένα δεν με ζήλευε η αδερφή μου αλλά έχω καταλήξει οτι ήταν η εξάιρεση. Τα μεγάλα ζηλεύουν τα μικρά, κι εμένα 2 χρόνια τώρα αυτό κάνει ο μεγάλος, αυτά τα χρόνια έχω δει ένα τελείως άλλο παιδί από αυτό που ήξερα πριν. Ο μικρός ΛΑΤΡΕΥΕΙ τον μεγάλο, αν χτυπήσει η τον μαλώσουμε και κλάψει, πάει αμέσως και τον παίρνει αγκαλιά και τον χαιδεύει, τον κάνει "οοοο καλό".

Είναι απίστευτα συγκηνητικό! Αν γίνει το αντίθετο συνήθως ο μεγάλος γελάει. Προσπαθώ να τονίσω αυτό που κάνει ο μικρός και του λέω, όταν είναι κλαμένος ο μικρός, πήγαινε να τον πάρεις αγκαλιά, εσύ είσαι το στήριγμα του...Επίσης μπροστά στον μεγάλο δεν κάνω πολλές αγκαλίστες τον μικρό και σε άσχετες φάσεις προσπαθώ να δείχνω πολύ τρυφερότητα και αγάπη στον μεγάλο. Τη ώρα που παίζει πχ, "έλα να σε πάρω μια αγκαλίστα, να σου δώσω ένα φιλί, σ' αγαπώ"! Επίσης κάποιες φορές που αντιδρά ασχημα και ξεσπάει στον αδερφό του, τον αφήνω να ηρεμήσει και μετά του κάνω κουβέντα να του θυμίσω ότι τον αγαπάμε το ίδιο με πριν, ότι δεν αλλαξε κάτι με την γέννηση του μικρού ως προς τα αισθήματα μας, μόνο έχουμε λογότερο χρόνο και του λέω πως τον καταλαβαίνω ότι αυτό τον στεναχωρεί (είναι βασικό να νιώσει ότι την καταλαβαίνεις). Προσπάθω επίσης να εστιάσω στα καλά του ότι έχει αδερφό, έχει πάντα παρέα στο παιχνιδι, δεν κοιμάται μόνος του, έχει έναν αδεφρό που τον λατρεύει και είναι για εκείνος το ΠΡΟΤΥΠΟ του, που μιμείται ότι κάνει εκείνος, ως μεγάλος, που αργότερα θα λένε τα μυστικά τους και θα κρύβονται από τη μαμά. Να νιώσει ότι έχει έναν σύμμαχο στην οικογένεια και ΟΧΙ έναν αντίπαλο. Επίσης κάτι βασικό είναι να μην ανακατεύεσαι όταν τσακώνονται, να ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ, εκτός και αν ξεφύγουν τα πράγματα...Τα παιδιά θα τσακωθούν και σε 10 λεπτά θα ξεχαστούν, την δική σου ανάμειξη δεν την ξεχνάνε και το βλέπουν ότι παίρνεις του μέρος του άλλου παιδιού με αποτέλεσμα να ζηλεύουν χειρότερα!

Τώρα τελευταία και μετά από τρομέρες εντάσεις, βλέπω διαφορές προς το καλύτερο. Έχουν πολλές στιγμές που είναι πολύ αγαπημένοι και παίζουν μαζί και είναι χάρμα οφθαλμών!!

Συγνωμη για το σεντόνι.

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Επίσης η μεγάλη συνεχώς της λέει "σταμάτα να με αντιγράφεις" με πολύ θυμωμένο τρόπο, κάτι δηλαδή που κάνουν συνέχεια τα μικρότερα παιδιά έχοντας μεγαλύτερα αδέρφια. Και βέβαια όταν τσακώνονται δεν παίρνω το μέρος κανενός, τις αφήνω να ησυχάζουν μόνες τους εκτός και πάνε να ξεφύγουν, αλλά επίσης με στενοχωρεί το γεγονός ότι η μεγάλη λόγω ζήλειας κάποιες φορές αρνείται να φάει, κρατάει άπειρες ώρες το φαγητό στο στόμα της και πάντα κοιτάζει την μικρή που τρώει τα πάντα με μισό μάτι. Προφανώς της βγαίνει έτσι το ψυχολογικό και εγώ τρελαίνομαι γιατί γενικά ήταν πολύ κακόφαγο παιδί από μωρό. Τώρα το καλοκαίρι μάλιστα που δεν είχαμε σχολείο και ήταν συνεχώς μαζί, η μεγάλη έγινε συλφίδα από την αδυναμία. Αχ τί θα κάνω, στενοχωριέμαι πολύ.

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια κι εγώ το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζω και δεν ξέρω τι να κάνω. Έχω 2 κόρες 6 και 10 και αυτό που με στενοχωρεί ιδιαίτερα είναι ο θυμός της μεγάλης. Η μικρή είναι ιδιαίτερα απαιτητική, αντίθετα από τη μεγάλη που είναι συζητήσιμο παιδί, αλλά και δεν απαιτεί καθόλου τα θέλω της με αποτέλεσμα να κρύβει θυμό. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι την πιθανότητα να ζητήσω επαγγελματική βοήθεια. :(

74Qtp3.png2SeRp3.png
Link to comment
Share on other sites

Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς και πως αισθάνεσαι. Είναι άσχημο να βλέπεις το ένα αδερφάκι να εκφράζει τόση ζήλια και να αντιδρά ασχημα προς το άλλο. Τα παιδιά το έχουν μέσα τους από την φύση τους να ζηλεύουν (εδώ που τα λέμε και οι μεγάλοι..απλά άλλα πράγματα ζηλεύουμε) και θέλει πολύ δουλειά να κάνει η οικογένεια, από την αρχή που χτίζεται αυτή η μεταξύ τους αδερφική σχέση. Κι εμένα δεν με ζήλευε η αδερφή μου αλλά έχω καταλήξει οτι ήταν η εξάιρεση. Τα μεγάλα ζηλεύουν τα μικρά, κι εμένα 2 χρόνια τώρα αυτό κάνει ο μεγάλος, αυτά τα χρόνια έχω δει ένα τελείως άλλο παιδί από αυτό που ήξερα πριν. Ο μικρός ΛΑΤΡΕΥΕΙ τον μεγάλο, αν χτυπήσει η τον μαλώσουμε και κλάψει, πάει αμέσως και τον παίρνει αγκαλιά και τον χαιδεύει, τον κάνει "οοοο καλό".

 

Κι εγώ αυτό νόμιζα ότι συνέβαινε μέχρι που φέτος άκουσα τον δεύτερο (και όχι πια μικρό) γιο μου να μου λέει: μαμά, κάποιος μου είπε ότι οι μανούλες αγαπάνε περισσότερο τα μικρά τους παιδάκια:shock::lol::lol:

Μπα, του λέω (και καλά αδιάφορα), δεν τα ξέρει καλά αυτός που το είπε... και φυσικά δεν επέμεινε προς το παρόν, αλλά κάτι μου λέει ότι θα επανέλθουμε στο θέμα:rolleyes:.

Εμένα πρόσφατα έχουν αντιστραφεί οι όροι. Ίσως επειδή τους φερόμαστε όλοι πια με τον ίδιο τρόπο (δύο χρόνια διαφορά), ο δεύτερος έχασε το πλεονέκτημα του μωρού, που του έδινε ασφάλεια και αποφάσισε να μην το παίζει τόσο υπεράνω.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κι εγώ αυτό νόμιζα ότι συνέβαινε μέχρι που φέτος άκουσα τον δεύτερο (και όχι πια μικρό) γιο μου να μου λέει: μαμά, κάποιος μου είπε ότι οι μανούλες αγαπάνε περισσότερο τα μικρά τους παιδάκια:shock::lol::lol:

Μπα, του λέω (και καλά αδιάφορα), δεν τα ξέρει καλά αυτός που το είπε... και φυσικά δεν επέμεινε προς το παρόν, αλλά κάτι μου λέει ότι θα επανέλθουμε στο θέμα:rolleyes:.

Εμένα πρόσφατα έχουν αντιστραφεί οι όροι. Ίσως επειδή τους φερόμαστε όλοι πια με τον ίδιο τρόπο (δύο χρόνια διαφορά), ο δεύτερος έχασε το πλεονέκτημα του μωρού, που του έδινε ασφάλεια και αποφάσισε να μην το παίζει τόσο υπεράνω.

 

Σε αυτό μπορεί να έχεις δίκιο, ο χρόνος θα δείξει, για μένα είναι ακόμη νωρίς.

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

μήπως η ζήλια είναι πιό έντονη όταν τα αδερφάκια είναι του ίδιου φύλου?

εμένα τα δικά μου δε ζηλεύουν καθόλου, σε σημείο που ανησυχώ:?

Link to comment
Share on other sites

μήπως η ζήλια είναι πιό έντονη όταν τα αδερφάκια είναι του ίδιου φύλου?

εμένα τα δικά μου δε ζηλεύουν καθόλου, σε σημείο που ανησυχώ:?

 

Ανησυχείς?? Ξέρεις πόσο πολύ θα ανησυχούσες και θα στεναχωριόσουν αν ζήλευαν? Τι εντάσεις θα είχες μέσα στο σπίτι σου? Να χαίρεσαι και να ευλογείς τον θεό και τα παιδάκια σου, που είσαι τυχερή και δεν ζηλεύουν!Μακάρι να ήταν και στην δική μου την περίπτωση έστι. Εγώ ενώ σκεφτόμουν για 3ο παιδί, εχω δει τόσο μεγάλες αλλαγές στον μεγάλο προς το κακό εννοώ και τόσο άσχημες καταστάσεις να δημιουργούνται, που δεν θέλω πλέον ούτε να ακούω για 3ο! Και δεν με σκέφτομαι ότι θα ξενυχτάω, θα θηλάζω όλη μέρα, θα φροντίζω 3 παιδιά, σκέφτομαι πως δεν μπορώ να αντιμετωπίσω πάλι τόση άρνηση, ζήλια, αντίδραση εις διπλούν ξανά!!

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Ανησυχείς?? Ξέρεις πόσο πολύ θα ανησυχούσες και θα στεναχωριόσουν αν ζήλευαν? Τι εντάσεις θα είχες μέσα στο σπίτι σου? Να χαίρεσαι και να ευλογείς τον θεό και τα παιδάκια σου, που είσαι τυχερή και δεν ζηλεύουν!Μακάρι να ήταν και στην δική μου την περίπτωση έστι. Εγώ ενώ σκεφτόμουν για 3ο παιδί, εχω δει τόσο μεγάλες αλλαγές στον μεγάλο προς το κακό εννοώ και τόσο άσχημες καταστάσεις να δημιουργούνται, που δεν θέλω πλέον ούτε να ακούω για 3ο! Και δεν με σκέφτομαι ότι θα ξενυχτάω, θα θηλάζω όλη μέρα, θα φροντίζω 3 παιδιά, σκέφτομαι πως δεν μπορώ να αντιμετωπίσω πάλι τόση άρνηση, ζήλια, αντίδραση εις διπλούν ξανά!!

 

απλά,μου φαίνεται περίεργο που δεν έχω εντοπίσει κάποιο σημάδι ζήλειας. μόνο όταν ο γιος μου με είχε πρωτοδεί να θηλάζω τη μικρή, είχε ζητήσει κι αυτός να κάνει το ίδιο, αλλά από τότε τίποτα άλλο...

αφού ρωτούσα και στο σχολείο αν βλέπουν κάτι που εγώ δεν εντοπίζω στο σπίτι αλλά κι από κει μου είπαν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα.

βέβαια, νωρίς είναι ακόμη.... ίσως η μικρή μου βγει ζηλιάρα.

 

κουράγιο μανούλες, φάση είναι κι αυτή και θα περάσει...

Link to comment
Share on other sites

τα δικα μου εχουν διαφορα 3 χρονια και ειναι ιδιου φυλου. Ο μεγαλος ζηλευει λιγο αλλα κατα καποιον τροπο το καταλαβαινει οτι κακως ζηλευει και το προσπαθει. Ο μικρος ζηλευει πολυ αλλα με αστειο τροπο και επειδη γελαμε ισως το κανει και επτηδες.

Με λιγα λογια πιστευω οτι ολα ζηλευουν....αλλα σε λογικα πλαισια. Η αγαπη παντα υπερτερει. Τα παιδια δεν γεννιουνται αγαπωντας το αδελφακι τους, τα μαθαινουμε να τα αγαπανε. Και εκ των πραγματων ερχεται η στιγμη που τηνιωθουν αυτην την αγαπη και που ξεπερναει οποιο αλλο συναισθημα.

Σαν γονεις πιστευω οτι πρεπει

1) να περναμε ξεχωριστο χρονο με το καθε μας παιδι. Να βρισκουμε τροπο να του αφιερωνουμε χρονο αποκλειστικα.

2) να εξηγουμε στο καθε ενα ξεχωριστα ποσο το αγαπαμε και ποσο ευτυχισμενους και περηφανους μας κανει.

3) να μην περιμενουμε απο κανενα παιδακι μας και ειδικα το μεγαλυτερο να συμπεριφερεται ως ενηλικας...παιδακι ειναι και αυτο, θα κανει βλακειες.

4) Να μην κανουμε καμια διακριση

5) Να προσπαθουμε να περναμε χρονο 'εκτος εδρας'. Οταν βρισκονται τα αδερφια σε ξενο μερος εστω για διακοπες, δενονται περισσοτερο.

6) Οταν καποιο αδερφακι γιορταζει η εχει γεννεθλια η παει πρωτη μερα σχολειο να προσπαθουμε να μεταδωσουμε στο αλλο τον ενθουσιασμο μας...να συμμετεχει στη χαρα μας.

 

Αυτα σκεφτηκα προχειρα και τηρω και νομιζω βοηθανε...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Σαν γονεις πιστευω οτι πρεπει

1) να περναμε ξεχωριστο χρονο με το καθε μας παιδι. Να βρισκουμε τροπο να του αφιερωνουμε χρονο αποκλειστικα.

2) να εξηγουμε στο καθε ενα ξεχωριστα ποσο το αγαπαμε και ποσο ευτυχισμενους και περηφανους μας κανει.

3) να μην περιμενουμε απο κανενα παιδακι μας και ειδικα το μεγαλυτερο να συμπεριφερεται ως ενηλικας...παιδακι ειναι και αυτο, θα κανει βλακειες.

4) Να μην κανουμε καμια διακριση

5) Να προσπαθουμε να περναμε χρονο 'εκτος εδρας'. Οταν βρισκονται τα αδερφια σε ξενο μερος εστω για διακοπες, δενονται περισσοτερο.

6) Οταν καποιο αδερφακι γιορταζει η εχει γεννεθλια η παει πρωτη μερα σχολειο να προσπαθουμε να μεταδωσουμε στο αλλο τον ενθουσιασμο μας...να συμμετεχει στη χαρα μας.

 

Αυτα σκεφτηκα προχειρα και τηρω και νομιζω βοηθανε...

 

Συμφωνώ απόλυτα. Ίσως μία επιφύλαξη για το νο 4, γιατί, όταν υπάρχει μία έστω και μικρή διαφορά ηλικίας δεν μπορείς να τα μεγαλώνεις σαν να είναι συνομήλικα. Για παράδειγμα το 7χρονο μπορεί να κατεβεί να παίξει στο κήπο με φίλους χωρίς εποπτεία, το 5χρονο δεν μπορεί. Ίσως να ζηλεύει τον αδερφό του γι αυτό, αλλά καταλαβαίνει ότι δεν η διάκριση δεν γίνεται επειδή δεν τον αγαπάω αλλά επειδή έτσι λέει ο κανόνας. Όταν είναι κανείς 7 έχει κάποια προνόμια παραπάνω και κάποιες υποχρεώσεις που τα συνοδεύουν...

Δεν θα έλεγα λοιπόν ότι δεν πρέπει να γίνεται διάκριση, αλλά ότι, όταν γίνεται, να γίνεται με σεβασμό και να δίνονται πολύ συγκεκριμένες εξηγήσεις. Τα παιδιά (τουλάχιστον τα δικά μου), έχουν πολύ αυξημένο αίσθημα δικαίου. Θα εκφράσουν βέβαια τη διαμαρτυρία τους, αλλά στο τέλος καταλαβαίνουν ότι έτσι πρέπει να γίνει -με το αζημίωτο βέβαια, κάποιο προνόμιο θα κερδίσει και ο άλλος, δεν θα πέσει αμαχητί...:lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...