Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Δεν με παίζουν τα παιδιά στο σχολείο...κλαίω μέσα μου..


Recommended Posts

Ο μικρός μου , κοντεύει τα 5 τώρα πια , παραπονιέται συνέχεια ότι δεν τον παίζουν τα αλλά παιδιά στο νήπιο.

Βέβαια αυτός είναι ένα από τα τρία προ-νήπια , σε τμήμα νηπίων . Η νηπιαγωγός λέει ότι θα βρεί τον τρόπο του και τον χρόνο του, αλλά εγώ δεν το βλέπω αυτό ακόμα.

Μάλιστα σήμερα μου είπε πάλι οτι κλέει μέσα του, στα διαλείμματα και ότι στεναχωριέται πολύ που είναι μόνος............

Οταν πρωτοπήγε σχολείο έκανε παρέα με κάποια αγόρια , τα οποίο όμως, μετά από μία εβδομάδα τον χτυπάγανε στο στομάχι και τον φτύνανε και τον βρίζανε...Στεναχωρέθηκε πολύ.

Αλλαξε λοιπόν ομάδα και απο τότε δεν βρήκε κάποιο παιδάκι να κάνει παρέα.

Μετά τα χριστούγεννα , τον έφερα πολύ κοντα σε επαφή με ένα κοριτσάκι το οποίο έκανε πολύ καλή παρέα, αλλά δεν του πολυάρεσε καθότι ήταν κορίτσι...

 

Δεν αρνείται ποτέ το σχολείο απο την άλλη.

 

Πως να τον βοηθήσω σε αυτο????

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Με λίγα λόγια θα πρότεινα τώρα που ανοίγει ο καιρός να τον βγάζεις πιο πολύ έξω εκεί που είναι πιθανό να συναντήσει τους συμμαθητές του από το σχολείο σε πιο μικρές ομάδες και ίσως τον παίξουν. Λες να χειροτερέψουν τα πράγματα;

 

Από την άλλη, αρκετά παιδιά χρειάζεται να μάθουν πώς να είναι μαζί με άλλα παιδιά. Το παιδί γενικά βγαίνει συχνά, είναι με άλλα παιδιά; Πώς τον βλέπεις εκεί;

 

Το σχολείο είναι περίεργη φάση, μπορεί ένα παιδι σχετικά κοινωνινό να "ξεχάσει" πώς να προσεγγίζει άλλα παιδιά. Έτσι έκανε ο δικός μου στην αρχή αυτής της χρονιάς, παρόλο που είναι από τα πιο κοινωνικά παιδιά που υπάρχουν. Έπρεπε εγώ να του θυμίζω ότι μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού κάναμε ένα σωρό πράγματα... Τα παιδιά ξεχνάνε εύκολα σε αυτές τις ηλικίες.

 

Για τη στάση της δασκάλας, δεν ξέρω, από αυτά που γράφεις, δεν μου πολυαρέσει, αλλά στην ουσία μπορείς να δείς το δικό σου παιδί πώς φέρεται.

 

Στη θέση σου θα έστηνα και λίγο καραούλι στο διάλειμμα διακριτικά να καταλάβω ποιο είναι το θέμα ακριβώς.

 

Πχ μπορεί να ενδιαφέρονται τα αγοράκια για ποδόσφαιρο και ο δικός σου να μην παίζει καλά. Ή να δεις κάτι άλλο, το οποίο δεν μπορεί να εκφράσει το παιδί και να του μιλήσεις εκ των υστέρων για αυτό προτείνοντάς του τι να κάνει. Γενικά όμως, ό,τι και να προτείνεις, μην το προτείνεις ως μαγική λύση, γιατί αν δεν πιάσει μπορεί το παιδί να απογοητευτεί πιο πολύ. Δοκιμάζετε και βλέπετε. Και ίσως χρειαστεί κάποια άλλη κουβέντα καλόπιστη με τη δασκάλα, αν και νομίζω από τις ηλικίες αυτές και πέρα κάποιες δεν βλέπουν ότι είναι στο ρόλο τους το κοινωνικό κομμάτι τόσο πολύ. Και δεν το λέω τόσο στο να κάνει ο γιος σου παρέες όσο στο να μην υπάρχει βία στο σχολείο. Μου έκανε πολλή εντύπωση. Αλλά υπάρχουν διάφορα σενάρια που εμφανίζονται ως νορμάλ εκεί έξω.

Link to comment
Share on other sites

σωστα αυτα που λεει η αθηνα αλλα χωρις να εχω βρεθει ακομα σε παρομοια κατασταση καθοτι η δικια μου ειναι μονο 2.5 χρονων αν ημουν στην θεση σου το πρωτο πραγμα που θα εκανα θα ηταν να μιλησω μονο με την δασκαλα (παντα σε ευγενικους τονους) γιατι σε αυτες της ηλικιες (δηλ πριν πανε πρωτη δημοτικου) νομιζω οτι η δασκαλα πρεπει να ασχολειται και με τις συμπεριφορες των παιδιων που αναλαμβανει ωστε να διατηρειται ενας αλληλοσεβασμος με τα παιδια και να τους μαθαινει την ομαδικοτητα και γενικως να τα κοινωνικοποιει.και βεβαια υπαρχουνε παιδακια τα οποια ειναι και πιο ζωηρα,δυστυχως βριζουνε (ειναι απαραδεκτο αυτο) αλλα η δασκαλα γιαυτο ειναι εκει..και για να βοηθησει το δικο σου το παιδι αλλα και για να "παρατηρει"τα παιδια των αλλων γονεων ωστε και οι αλλοι γονεις να γνωριζουνε τι συμβαινει και να δωσουν πλεον μονοι τους την καταλληλη διαπαιδαγωγηση στα παιδια τους οταν πανε σχολειο...αλλα εγω επιμενω πολυ για την δασκαλα..ευχομαι ολα να πανε καλα!!:P:p

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω κι εγώ ότι πρέπει να μιλήσεις με τη δασκάλα. Αυτή θα μπορέσει να βρει έναν τρόπο να "δημιουργήσει" μία στοιχειωδώς ομοειδή ομάδα. Ίσως όχι κατευθείαν την ώρα του δειαλείματος. Ίσως να το ξεκινήσει από μέσα από την ΄ταξη φτιάχνοντας "ομάδες εργασίας" και οθώντας τα παιδιά να γνωριστούν.

Η δασκάλα γνωρίζει πια όλα τα παιδιά και προφανώς θα το έχει προσέξει αν υπάρχει κάποια τάση απομόνωσης.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ και εγώ με τις προηγούμενες κοπέλες να μεσολαβησει η δασκάλα, γιατί αυτή είναι η πιο κατάλληλη να τα κοινωνικοποιήσει , να τα διδάξει να λειτουργούν σαν ομάδα και να καλλιεργήσει τον αλληλοσεβασμό.

Η επιθετική συμπεριφορά των προηγούμενων παιδιών σίγουρα του έχει δημιουργήσει κάποιο ψυχολογικό τραύμα , του έχει μειώσει την αυτοπεποίθηση με αποτέλεσμα να έχει γίνει πιο επιφυλακτικός και δυστακτικος με τα αλλα παιδια. . Χρειάζεται πολλή ενθάρρυνση.. Να το βγάζεις συχνά έξω και να τον ενθαρρύνεις όσο μπορείς να παίζει και με ξένα παιδάκια σε παιδικές χαρές και παιδότοπους. Να τον μαθεις να αντιδρα σε επιθετικες συμπεριφορες, ωστε να μην νιωθει θυμα .

 

Συγγνώμη, εάν θα βγω λιγο από το θέμα,

Αλλα διαβάζοντας αυτό

Οταν πρωτοπήγε σχολείο έκανε παρέα με κάποια αγόρια , τα οποίο όμως, μετά από μία εβδομάδα τον χτυπάγανε στο στομάχι και τον φτύνανε και τον βρίζανε...Στεναχωρέθηκε πολύ.

και διαφορα αλλα σχετικα θεματα για κρουσματα επιθετικοτητας σε προσχολικες ηλικιες, προβληματιζομαι πολύ κυρίως για τον τρόπο που μεγαλώνουμε εμείς οι γονείς σήμερα τα παιδιά μας και για τα παραδείγματα συμπεριφοράς που τους δίνουμε, αλλα και για την ικανοτητα των εκπαιδευτικων που συμβαινουν τετοια γεγονοτα στο χωρο του σχολειου.

Δεν θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, να υπηρχαν πολλα τετοια περιστατικα , παιδιά που έφτυναν έβριζαν κορόιδευαν και χτυπουσαν. Τουλαχιστον δεν συνεβαιναν στο χωρο σχολειου η ηταν πολυ περιορισμενα. Αυτά τα παιδια ήταν η εξαίρεση και συνήθως τα υπόλοιπα παιδιά τα απομόνωναν. Σήμερα κάνουν ομάδες οι πιο ΄΄δυνατοι΄΄ και κοροϊδεύουν ή χτυπούν άλλα παιδιά μεμονωμένα που δείχνουν πιο ΄΄αδυναμα΄΄ και επιβεβαιώνονται μέσα από αυτή την άσχημη συμπεριφορά. Θεωρουν τους εαυτους τους αρχηγους. Επίσης υπάρχουν παρα πολλά παιδάκια που συχνά επιτίθενται λεκτικά, μιλώντας άσχημα κάνοντας χαρακτηρισμούς και προσβάλλουν τα άλλα . Παλαιοτέρα, έχω την εντύπωση ότι τα παιδιά μεγάλωναν με μεγαλύτερο σεβασμό σε σχεση με σήμερα . Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά δυστυχώς μου το επιβεβαιώνουν και κάποιοι εκπαιδευτικοί μεγαλύτερης ηλικίας. Ισως φταινε και τα παιδικα προγραμματα στην τηλεοραση που προωθουν επιθετικες συμπεριφορες.

 

Εδω εχει ενα ωραιο αρθρο για την επιθετικη συμπεριφορα

http://parents.org.gr/psych/a456

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δεν θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, να υπηρχαν πολλα τετοια περιστατικα , παιδιά που έφτυναν έβριζαν κορόιδευαν και χτυπουσαν. Τουλαχιστον δεν συνεβαιναν στο χωρο σχολειου η ηταν πολυ περιορισμενα. Αυτά τα παιδια ήταν η εξαίρεση και συνήθως τα υπόλοιπα παιδιά τα απομόνωναν. Σήμερα κάνουν ομάδες οι πιο ΄΄δυνατοι΄΄ και κοροϊδεύουν ή χτυπούν άλλα παιδιά μεμονωμένα που δείχνουν πιο ΄΄αδυναμα΄΄ και επιβεβαιώνονται μέσα από αυτή την άσχημη συμπεριφορά. Θεωρουν τους εαυτους τους αρχηγους. Επίσης υπάρχουν παρα πολλά παιδάκια που συχνά επιτίθενται λεκτικά, μιλώντας άσχημα κάνοντας χαρακτηρισμούς και προσβάλλουν τα άλλα . Παλαιοτέρα, έχω την εντύπωση ότι τα παιδιά μεγάλωναν με μεγαλύτερο σεβασμό σε σχεση με σήμερα .

 

 

http://parents.org.gr/psych/a456

 

Νομίζω ότι έχεις απόλυτο δίκιο. Κι εγώ δεν θυμάμαι να 'τολμούσε' κανένας να έχει τέτοια συμπεριφορά στην αυλή. Και δεν μας έδερναν οι δάσκαλοι, επίσης τους αγαπούσαμε και τους θαυμάζαμε. Αλλά μας το ενέπνεαν οι γονείς μας αυτό. Όταν ακούει το παιδί μέρα νύχτα τους γονείς να απαξιώνουν τη δασκάλα, πώς να την υπακούσει το παιδί. Από την άλλη η δασκάλα, δεν πολυενδιαφέρεται και είναι φαύλος κύκλος αυτό.

Το ξέρω ότι ο σεβασμός δεν είναι της μόδας. Επίσης υπάρχει η παρανόηση ότι σεβόμαστε μόνο όσους εκτιμάμε και ξεχνάμε ότι κάποιους ανθρώπους πρέπει να τους σεβόμαστε μόνο και μόνο επειδή έχουν έναν συγκεκριμένο ρόλο.

 

Στο θέμα. Αν το παιδάκι σου είναι ένα μοναχικό παιδί, δώσε του το χρόνο του.

Αν όμως είναι ένα τρομαγμένο παιδί, πρέπει να συζητήσεις με τη δασκάλα και να πάρει πρωτοβουλίες.

Link to comment
Share on other sites

Σίγουρα είναι καλό να συζητήσεις τους προβληματισμους σου με τη δασκάλα. Καλή ιδέα είναι να αρχίσεις να καλείς κάποια παιδάκια απ'την τάξη με τους γονείς τους για παιχνίδι στο σπίτι... μια φίλη που έχει παρόμοιο πρόβλημα με την πιτσιρίκα της αυτό θα κάνει και μου φάνηκε πολύ καλή ιδέα.

 

Το τρίτο κοντό μου ανθρωπάκι τσουυυυυπ βγήκε στις 8/12/2011!!!

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικά στεναχωρήθηκα διαβάζοντας το μήνυμά σου...Πόσο σκληρά είναι τα παιδιά...

Ειλικρινά αν μου έλεγε αυτά τα πράγματα το παιδί μου, θα πήγαινα την άλλη μέρα στο σχολείο και θα έλεγα στη δασκάλα ότι το παιδί μου το πάω στο προνήπιο για να κοινωνικοποιηθεί και όχι για να τρομοκρατηθεί. Θα της έλεγα (με όση ευγένεια μπορεί να έχει μια μάνα όταν βλέπει να θίγεται αδίκως το παιδί της) ότι με τον τρόπο της οφείλει να βοηθήσει όλα τα παιδιά που έχει στην ευθύνη της. Ίσως να τους έβαζε δραστηριότητες ανα δύο παιδάκια που έτσι να έχει το κάθε παιδί το χρόνο για να συνεργαστεί και να γνωριστεί καλύτερα με το άλλο παιδάκι.

Ίσως να έκανες κάποιο πάρτυ (τώρα που είναι και εποχή καρναβαλιού) που να καλούσες όλα τα παιδάκια της τάξης του. Θεωρώ ότι το παιδί σου θα αισθανθεί υπερηφάνεια που θα είναι ο "οικοδεσπότης" και παράλληλα θα "ανέβει" στα μάτια των συμμαθητών του. Ίσως και το καθιερωμένο δώρο που κάνει το παιδί "οικοδεσπότης" στους καλεσμένους του να έχει το συμβολισμό του...

Δεν ξέρω...σίγουρα πάντως πρέπει να κάνεις κάτι γιατί είναι πολύ βασικό να αισθάνεται αποδεκτός απο την παρέα των συνομιλήκων του...μην σε αγχώνω όμως, απλά ίσως εγώ είμαι πολύ ευαίσθητη σε αυτά τα θέματα.

Εμένα μια φορά στην παιδική χαρά 2 παιδάκια σηκώσανε την κόρη μου (τότε ήταν 2 χρονών) και της φωνάζανε (δεν είχε κάνει κάτι η δικιά μου) και ειλικρινά σου λέω μου ερχότανε να τα βουτήξω!!!!!

EVvep3.png6SUnp3.png

 

 

Αγάπες μου σας λατρεύω!

30.06.2011: Το αδελφάκι σας, το αστεράκι μου, πήγε στον ουρανό πριν ακόμα γεννηθεί...

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια καλημέρα! εργάζομαι σε μια εταιρεία που (δεν ξέρω πώς το έχουμε καταφέρει αυτό) όλοι έχουμε μικρά παιδιά. ένας συνάδελφος όταν του συζυτάω για θέματα σαν αυτό ξέρετε τί μου λέει? Να την αφήσω να τα βγάλει πέρα μόνη της. εκεί έξω είναι μόνη της δεν είσαι κι εσύ μαζί ούτε θα σε παίρνει δικηγόρο μαζί της αργότερα που θα είναι μεγαλύτερη. Δεν ξέρω μήπως το παρακάνουμε κι εμείς καμιά φορά με την υπερπροστασία?

FPh8p3.png
Link to comment
Share on other sites

Μάλιστα σήμερα μου είπε πάλι οτι κλέει μέσα του, στα διαλείμματα και ότι στεναχωριέται πολύ που είναι μόνος............

:-(Βοήθησε τον να εκφράσει όσο μπορεί τη στεναχώρια του σε σένα και ρώτησε τον τι σκέφτεται να κάνει.

 

Αλλαξε λοιπόν ομάδα και απο τότε δεν βρήκε κάποιο παιδάκι να κάνει παρέα.

Μετά τα χριστούγεννα , τον έφερα πολύ κοντα σε επαφή με ένα κοριτσάκι το οποίο έκανε πολύ καλή παρέα, αλλά δεν του πολυάρεσε καθότι ήταν κορίτσι...

 

Τι εννοείς άλλαξε ομάδα? Μόνος του? Τον ώθησε η δασκάλα? Το κοριτσάκι αυτό ήταν στην τάξη του? Πως τους έφερες εσυ κοντά?

Επίσης εξήγησε του, φέρνοντας στην κουβέντα παραδείγματα από τα παιδικά σου χρόνια, ότι τα αγοράκια μπορούν μια χαρά να παίζουν με τα κοριτσάκια.

 

Δεν αρνείται ποτέ το σχολείο απο την άλλη.

 

Πως να τον βοηθήσω σε αυτο????

Να τον ακούς. Να του λες ότι καταλαβαίνεις ότι είναι στεναχωρημένος, να τον οδηγήσεις να βρει τις λύσεις μόνος του. Επίσης όταν αντιμετωπίζει επιθετικές συμπεριφορές να αμύνεται. Υπάρχει εδω άρθρο γι αυτό.

 

Εννοείται, όπως σου είπαν και παραπάνω, θα μιλήσεις στη δασκάλα. Τέτοιες βίαιες συμπεριφορές όπως αυτή που πριέγραψες πρέπει να ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ από τις δασκάλες στο σχολείο. Εκείνη που ήταν όταν έφτυναν και χτυπούσαν στο στομάχι το παιδί? Μετά έκανε τουλάχιστον κάτι γι αυτό?

9XkKp3.png

HArNp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

και εγω της αποψης να μην πολυανακατεβεται η μαμα ειμαι. Οχι για να μην επαναπαυονται οτι θα τους λυνουμε τα προβληματα αλλα μηπως δεν μπορουμε να τα λυσουμε και τα απογοητευσουμε.

Ειναι κριμα που ενα τοσο ευεσθητο παιδακι ειναι μονο του. Μπορουμε ομως να βαλουμε τα αλλα παιδακια να κανουν παρεα με το ζορι μαζι του?

Εχω ξαναπει οτι ο Κ ειναι ντροπαλος αλλα ειναι μονο με τους μεγαλους και ο μικρος γενικα ειναι ανετος οποτε με τα παιδια δεν εχουν προβλημα απο παρεες. Ομως,,,

Την πρωτη χρονια ηταν ενα παιδακι που θεωρουσαμε κολλητο του Κ και ολα συζηταγαμε ποτε να το καλεσουμε. Η μαμα του παιδιου δεν ηθελε τον Κ και ζητησε (και καταφερε) να τους χωρησουν,

Την δευτερη χρονια καλεσαμε 2 πιαδακια σε ραντευου στις κουνιες - δεν ηρθε κανενα!

Φετος εχουμε καλεσει μεχρι τωρα 5 παιδακια και δεν ηρθε κανενα

(Ανθρωποδιωκτη εχουμε ε?)

Μονο με μια οικογενεια ελληνων που μιλαει βασικα η μαμα μου με την μαμα των παιδιων εχουμε ανταλλαξε επισκεψεις.

 

Φανταζεστε να οργανωσεται ενα παρτυ και να μην ερθει κανενα? Φανταζεσται να εροθυν στο παρτυ και να μην παιζουν με τον οικοδεσποτη? (ηττα και στον χωρο του δηλαδη).

 

Ο Κ με την Θ πανε απο περσυ μαζι σχολειο καθε σαββατο και συναντιουνται την Κυριακη στην εκκλησια που την θεωρουν παιδικη χαρα. Δεν μιλανε μεταξυ τους!

Αντιθετα ο Κ κανει παρεα με την Ε που την βλεπει μονο στην εκκλησια, Με αυτη εκανε κιλκ,,,

 

Και κατι ακομη. επειδη ο Κ ειναι ζωρος (ως παραπολυ) στο νηπιο ειναι σε μια ομαδα με 4 κοριτσακια για να εξυσορροπει. Μηπως γιαυτο τον εβαλε η νηπιαγωγος στην αγρια ομαδα? ελπιζοντας οτι θα γινει πιο δυναμικος???

 

Θα συζηταγα με την δασκαλα τι γινεται στο σχολειο και τι κανει αυτη για να τον ενταξυ σε μια ομαδα. Και σε ποια,,,,

Link to comment
Share on other sites

Ο μικρός μου , κοντεύει τα 5 τώρα πια , παραπονιέται συνέχεια ότι δεν τον παίζουν τα αλλά παιδιά στο νήπιο.

Βέβαια αυτός είναι ένα από τα τρία προ-νήπια , σε τμήμα νηπίων . Η νηπιαγωγός λέει ότι θα βρεί τον τρόπο του και τον χρόνο του, αλλά εγώ δεν το βλέπω αυτό ακόμα.

Μάλιστα σήμερα μου είπε πάλι οτι κλέει μέσα του, στα διαλείμματα και ότι στεναχωριέται πολύ που είναι μόνος............

Οταν πρωτοπήγε σχολείο έκανε παρέα με κάποια αγόρια , τα οποίο όμως, μετά από μία εβδομάδα τον χτυπάγανε στο στομάχι και τον φτύνανε και τον βρίζανε...Στεναχωρέθηκε πολύ.

Αλλαξε λοιπόν ομάδα και απο τότε δεν βρήκε κάποιο παιδάκι να κάνει παρέα.

Μετά τα χριστούγεννα , τον έφερα πολύ κοντα σε επαφή με ένα κοριτσάκι το οποίο έκανε πολύ καλή παρέα, αλλά δεν του πολυάρεσε καθότι ήταν κορίτσι...

 

Δεν αρνείται ποτέ το σχολείο απο την άλλη.

 

Πως να τον βοηθήσω σε αυτο????

 

Ετσι οπως το γράφεις φαίνεται απλα μια παραβατικότητα στη συμπεριφορά των αλλων παιδιών. Η Δασκάλα τι σου εχει πει για αυτο? Κάποια παιδιά ειναι πιο σκληρά απο αλλα, πιο επιθετικά ενω αλλά ειναι πιο ευαίσθητα και μαλθακά χωρίς αυτο να ειναι πρόβλημα βέβαια. Το να το φτύνουν και να τον χτυπάνε δεν νομίζω οτι θα πρεπει να "τιμωρείται" με αλλαγή ομάδας το δικό σου αλλα το παιδάκι που χτυπάει για παράδειγμα.

 

Το να μην πολυανακατεύονται οι γονείς δεν διαφωνώ αλλα σίγουρα θα πρέπει να δίνουμε στα παιδιά μας τρόπους και δρόμους για να σκέφτονται και να κατανοούν τα προβληματα τους οχι απλά να τα αφήνουμε να τα λύνουν μονα τους ετσι απλα και ακριτα.

ltPsp2.png
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...