Εξωσωματική.Πότε????

[mil_sof]

Πότε προχωρήσατε σε εξωσωματική? Σύντομα ή αργά? Τι πρόβλημα υπήρχε?

Τι προσπάθειες κάνατε πριν το βήμα αυτό?

[mil_sof]

Πότε πρέπει να προχωρήσει ένα ζευγάρι σε εξωσωματική?

[MINNI]

Επειδή κάποια στιγμή το είχα συζητήσει με το γιατρό μου, μου είχε πεί μετά απο ένα χρόνο ελεύθερων επαφών χωρίς αποτέλεσμα, ξεκινάς εξετάσεις να δείς τί φταίει... Βέβαια παίζει ρόλο και η ηλικία... Αν είσαι 35 χρόνων και πάνω, δε περιμένεις ένα χρόνο, ξεκινάς εξετάσεις στο εξάμηνο!

Απο εκεί και πέρα, αναλόγως το πρόβλημα που υπάρχει, προχωράς σε επέμβαση γυναικολογική, σπερματέγχυση ή εξωσωματική ή οτιδήποτε άλλο!

[ProudMom]

Λογικά μετά απο αρκετά μεγάλο διάστημα άκαρπων προσπαθειών.

Συνήθως ο γιατρός ανάλογα με το ιστορικό του ζευγαριού, συνηστά κάτι τέτοιο.

[kale]

Mil_sof γιατί δε μας δίνεις κάποια στοιχεία για την «κατάστασή» σας (ηλικίες, τυχόν εξετάσεις, διάστημα προσπαθειών κλπ) ώστε να μπορεί να σου πει κάποιος τι θα έκανε στη θέση σου…..

[mil_sof]

Είμαι 29 και ο σύζυγος 35.

Εγώ με σύνδρομο πολυκυστικών και δεν κάνω ωορρηξία.

Είπαμε να ξεκινήσω τα σερπαφάρ και έτσι κάναμε σπερμοδιάγραμμα, το οποίο βγήκε μέτριο, δηλ είχαμε οριακή ασθενοσπερμία και χαμηλή μορφολογία.

Αυτό το μήνα πήρα τα σερπαφάρ έκανα 1 ωάριο και περιμένω...

Προσπαθούμε 7 μήνες

[kale]

επειδή έχω κι εγώ πολυκυστικές παρόλο που συνήθως έχω κανονικά ωορρηξία ο γιατρός μου επέμεινε ιδιαίτερα να κάνω μια σειρά ορμονικές εξετάσεις και καμπύλη σακχάρου-ινσουλίνης. Είχε δίκιο γιατί διαγνώστηκα με ινσουλινοναντίσταση, η οποία είναι ιδιαιτέρως κοινή στο ΣΠΩ. Όσον αφορά το σπέρμα του συζύγου πιστεύω πως ακόμα κι αν είστε κοντά στα φυσιολογικά όρια καλό θα ήταν να επισκεφτείτε ανδρολόγο. Τι θέλω να πω? Πως στη θέση σας και λόγω της ηλικίας σας, χωρίς άγχος, θα συνέχιζα να ψάχνω μερικά βασικά πράγματα, θα διόρθωνα το θέμα της ωορρηξίας με το γυναικολόγο μου, θα την παρακολουθούσα είτε μαζί του είτε με τεστ (προσωπικά θα προτιμούσα για αρχή τα τεστ)και φυσικά θα «πουσάραμε» και το σπέρμα (θέλει τουλαχ. 70ημέρες)σύμφωνα με τις οδηγίες του ουρολόγου.

Εμείς κάναμε μια προσπάθεια μόνοι μας ενός έτους και είμαστε 35 και 43. Μετά προχωρήσαμε σε σπερματέγχυση (την οποία δε θα έκανα αν γνώριζα όσα ξέρω σήμερα) και κατοπιν σε εξωσωματική. Το πόσο θα περιμένεις εξαρτάται από εσάς αποκλειστικά. Μην εξαντληθείς ψυχικά σε απεγνωσμένες προσπάθειες, ούτε να τρέξεις να επιβαρύνεις το σώμα σου πριν διαπιστώσεις ότι μάλλον χρειάζεται……

[skountoufla]

Mil_sof, καλησπέρα!

 

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά όλο και κάτι σου "δίνει" η εμπειρία του άλλου, γι' αυτό θα σου πω τι συνέβη με μένα.

Είμαι 34 χρονών. Έχω πολυκυστικές ωοθήκες, δεν κάνω καθόλου ωορρηξία, δεν έχω ποτέ περίοδο χωρίς φάρμακα (τουλάχιστον τα τελευταία 10-12 χρόνια που θυμάμαι καλά τα γυναικολογικά μου). Έχω κάνει δύο σπερματεγχύσεις και δύο εξωσωματικές. Δεν θα σου πω αν ήταν απαραίτητες τελικά, γιατί ακόμα προσπαθώ να το αξιολογήσω.

Στο δια ταύτα: κάποια στιγμή μέσα σ' όλες αυτές τις διαδικασίες, ανακάλυψα ένα διάφραγμα στη μήτρα, το οποίο αφαίρεσα.

Μετά από όλα αυτά, πήγα ένα-δυο βήματα πίσω και πήρα απλώς φάρμακα για πρόκληση ωορρηξίας (όχι σερπαφάρ γιατί είναι πολύ ήπια για μένα-δεν μου ωριμάζει κανένα ωάριο-, αλλά ενέσιμες ορμόνες, σε μικρή ποσότητα-όχι όσο στις εξωσωματικές), έκανα την πρεγκνυλ και ήρθαμε σε φυσική επαφή σε συγκεκριμένες μέρες (με καθοδήγηση από τον γιατρό μου), από την οποία προέκυψε η εγκυμοσύνη μου.

Η δική μου εκτίμηση είναι ότι σε μένα έπαιξε βασικό ρόλο η αφαίρεση του διαφράγματος, που μάλλον εμπόδιζε την εμφύτευση. Την λήψη ορμονών για την ωρίμανση των ωαρίων μου, ξέρω ότι δεν γίνεται να την αποφύγω, αφού μετά από πολλές εξετάσεις όλοι οι γιατροί που κατά καιρούς είδα, μου είπαν ότι δύσκολα παίρνουν μπρος οι ωοθήκες μου, δηλαδή θέλουν σίγουρα φάρμακα.

Δεν είχαμε ποτέ μόνιμο πρόβλημα με το σπέρμα, αλλά ανά περιόδους κάποια σπερμοδιαγράμματα έβγαιναν λιγότερο καλά από άποψη κινητικότητας, αλλά αυτό θεωρούνταν θέμα συγκυρίας.

Δεν θα καταλήξω σε συμβουλή εννοείται, απλά η δική μου εμπειρία μου έδειξε, όσον αφορά στις πολυκυστικές και όσον αφορά την μεριά της γυναίκας στο θέμα της σύλληψης, ότι αν ωριμάσει ωάριο/α, έστω και με φάρμακα, και αν το ενδομήτριό σου είναι οκ, τότε έχεις όλες τις πιθανότητες που έχει μία γυναίκα χωρίς προβλήματα. Μην ξεχνάς όμως οτι και τα ζευγάρια που δεν έχουν κανένα θέμα, συχνά αργούν να συλλάβουν.

Πάντως, ό,τι πρόβλημα βρίσκετε και διορθώνετε, είναι ένα βήμα μπροστά. Καλή επιτυχία και με το καλό το επιθυμητό αποτέλεσμα!