Πώς συμπεριφέρεται το παιδί σας στον παιδίατρο;

[ranel]

Καλησπέρα! Έχω ένα κοριτσάκι 13μηνών και θα ήθελα να μάθω πώς αντιδρούν άλλα παιδάκια σε αυτή την ηλικία περίπου όταν επισκέπτονται τον παιδίατρο.Εμείς απ' όταν γεννήθηκε δεν αλλάξαμε παιδίατρο αλλά πλέον σκέφτομαι να δοκιμάσω κάποιον άλλο. Το πρόβλημά μου είναι ότι μόλις τον βλέπει η Ελενίτσα πλαντάζει στο κλάμα και δεν σταματάει καθ' όλη τη διάρκεια της εξέτασης. Χτυπιέται και γαντζώνεται πάνω μας τόσο που δεν μπορεί ούτε να τη ζυγίσει!!!Την τελευταία φορά την κρατούσαμε κάτω μαζί με τον άντρα μου για να την εξετάσει και πάλι δεν κατάφερε να την εξετάσει πλήρως! Σπάνε αγγεία στο πρόσωπό της από το πολύ κλάμα. Ο γιατρός λέει πως όλα τα παιδιά τον μισούν μέχρι 2 ετών. Καταλαβαίνω ότι το παιδί μπορεί να κλάψει λίγο στο εμβόλιο αλλά αυτό που γίνεται φοβάμαι ότι θα δημιουργήσει τραύμα στο παιδί. Πέρα από αυτό δεν έχω παράπονο από τον γιατρό. Όποτε τον παίρνω απαντά στο τηλέφωνο, δεν δίνει φάρμακα με το παραμικρό, αλλά η συμπεριφορά της μικρής με προβληματίζει! Ποιά η γνώμη σας;

[Niki81]

Α καλα....ο μεγάλος μου αρχίζει να κλαίει από το παρκιν.με το που καταλαβαίνει που είμαστε αρχίζει.σταματαει μόνο οταν φύγουμε.και πίστεψε με 2 ετών είναι πολυυυυυ δύσκολο να τον κρατήσω ακίνητο για να του κάνει εμβόλιο.απο την πρώτη στιγμη έσκουζε έτσι με το γιατρό.ο μικρός μου πάλι για την ώρα δε βγάζει κιχ...ισα ίσα γελάει κιόλας.οποτε δε νομίζω ότι είναι θέμα γιατρου..μαλλον θέμα παιδιού.καλε εδω ο μεγάλος μου ελλαιγε στο χασάπη γιατί τον έβλεπε με την άσπρη μπλούζα και νόμιζε ότι είναι γιατρος.

[goody]

Εμενα απο μικρος το ειχε παρει πολυ καλα το θεμα του γιατρου, λιγα δευτερολεπτα στο τσιμπημα του εμβολιου κλαιει και μετα σταματαει. Αλλα παντα τον προετοιμαζα ενθουσιασμενα, ξερεις τελειως χαζοχαρουμενα ''α τι καλα θα παμε για εμβολιο, και θα σου κανει ο γιατρος ενα τσιμπι εδω στο χερακι και μετα θα φαμε καραμελιτσα, τι ωραια'' και γενικα επιανε. Αλλα και η παιδιατρος που ειχα τον καλοπιανε παντα και ειχε καποιο κουκλακι να του αποσπασει την προσοχη.

Αν εισαι ευχαριστημενη απο τον γιατρο ειναι κριμα να τον αλλαξεις γιαυτο το λογο. Δοκιμασε μια φορα να την πας σε αλλον για να δεις αντιδρασεις αλλα προσπαθησε να της αποσπας την προσοχη. Ή μπορειτε να κανετε και εξασκηση στο σπιτι, οτι και καλα εισαι η γιατρος και τετοια. Ειναι και μικρουλα ακομα μωρε!

[AthinaP]

Τα δικά μου δεν είχαν και πολύ πρόβλημα, αλλά δεν ξέρω ακριβώς σε τι οφείλεται αυτό. Τα εμβόλια συνήθως τα πηγαίναμε εμείς και κοίταζα να έχουν θερμοκρασία δωματιου μέχρι να φτάσουμε. Νομίζω αυτό παίζει κάποιο ρόλο στον πόνο που αντικειμενικά θα νιώσει το παιδί.

 

Επίσης, κάπως πιο πρόσφατα νομίζω λέγαμε στη γιατρό να κάνει το εμβόλιο στην αρχή της επίσκεψης, έτσι ώστε δεν είχαν αγωνία για το αν θα πονέσουν. Δηλαδή μετά το εμβόλιο λέγαμε τέλος, πάει, το καταλάβαινε το παιδί και ήταν πιο ήρεμο μετά. Ήταν όμως πιο μεγάλα όταν το κάναμε αυτό και δεν ξέρω τι γίνεται με ένα πιο μικρό παιδάκι.

 

Επίσης, ποτε δεν τους είπα ότι δεν θα πονέσουν. Τους είπα ότι θα πονέσουν, αλλά ότι μετά από λίγο θα περάσει. Αντικειμενικά, έτσι ήταν. Το έβλεπα από τις αντιδράσεις τους. Γενικά, δεν έκλαιγαν ποτέ χωρίς να πονάνε, δεν έκλαιγαν για να χαϊδευτούν. Επίσης, τα παιδιά με έβλεπαν ήρεμη σε όλη τη διάρκεια. Και αυτό ίσως έπαιξε ρόλο.

 

Αν αλλάξεις παιδίατρο για μια φορά και μάλιστα για εμβόλιο, θα το καταλάβει ο αρχικός παιδίατρος από το βιβλιάριο... Αν θέλεις δηλαδή να δεις μήπως είναι το "χέρι" του παιδιάτρου που κάνει τη διαφορά. Εμείς αλλάξαμε δύο, λόγω μετακόμισης και η συμπεριφορά των παιδιών ήταν παρόμοια.

 

Ο δικός μου ο γιος χάλασε όμως τον κόσμο, πιο μεγάλος, όταν πήγαμε σε νοσοκομείο για αιμοληψία και του είπαν ότι δεν θα πονέσει ενώ πονούσε. Και μάλιστα του λέγαν ταυτόχρονα και κάτι παραμυθάκια δήθεν για νεράιδες, για να τον ηρεμήσουν! Σου λέει ποιος ξέρει τι άλλο θα μου κάνουν, αφού για μια απλή διαδικασία με βελόνα μου λένε τέτοια παραμύθια. Δηλαδή φώναζε σαν να ήθελε να πει ότι δεν είναι χαζός, αισθανόταν ότι τον κορόιδευαν και είχε μεγάλη ανασφάλεια, μιλάμε χάλασε τον κόσμο. Κουνιόταν και πονούσε περισσότερο, ενώ δεν κατάφερναν να του πάρουν αίμα. Ηρέμησε όταν μπήκα μέσα και τον κράτησα και του είπα να μην κουνιέται και να κάνει υπομονή και θα τελειώσει γρήγορα.

 

Μετά από λίγη ώρα στο ίδιο νοσοκομείο σε άλλο συνεργείο αιμοληψίας, όταν του έβαλαν την πεταλούδα και ενώ με ανάγκασαν να μην είμαι μαζί, μου είπαν ότι σπανίως βλέπουν τέτοιο συνεργάσιμο και ήρεμο παιδί.

[ranel]

Το πρόβλημα είναι ότι είναι μικρούλα ακόμη για να συζητήσουμε!Στον προθάλαμο του ιατρείου κάθεται μια χαρά. Μόλις τον δει όμως...Ο γιατρός δεν μπορεί να την εξετάσει και αναγκαζόμαστε να τη ζορίζουμε πολύ για να κάτσει και πάλι "δουλειά" δεν γίνεται. Δεν μπορώ να πω ότι ο γιατρός της κάνει ιδιαίτερα κόλπα για να την καλοπιάσει και επίσης ο ίδιος ισχυρίζεται ότι όλα τα παιδιά κλαίνε. Αναρωτιέμαι αν φταίει εκείνος.

[AthinaP]

Σε αυτή την ηλικία δεν είναι δύσκολο να του μάθεις το "πάει" και να μάθει να το "λέει" και το παιδί. Αν κάνει κάποια σήματα με το χέρι του, όπως το γεια, το πάει μπορει να το μάθει τινάζοντας τα χέρια, όπως είναι η παραδοσιακή ελληνική χειρονομία.

 

Αυτό που είπε ο ίδιος ο παιδίατρος για τα παιδιά με προβλημάτισε και εμένα, να σου πω την αλήθεια.... Το έχω ακούσει για γνωστό μου παιδίατρο, ότι απέφευγε να εμβολιάζει παιδάκια από τον κύκλο του, γιατί τον έβλεπαν στο άσχετο και κλαίγανε!! Δεν μπορεί όμως να πει κανείς τι ακριβώς μπορεί να συμβαίνει.

[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]

Oταν καταλαβε η μεγαλη μου κορη τι σημαινει γιατρος (την βλεπαμε μονο για τα εμβολια ..καθως δεν αρρωσταινε) ..με το που την εβλεπε δεν ηθελε και οταν εκανε και το εμβολιο..φωναζε-εκλαιγε. Μετα τα 2 καποια στιγμη ηρεμησε (ετσι κι αλλιως αραιωσαν και τα εμβολια )

Αυτη την στιγμη ειναι 11,5 και οι μικρες 9,5 και την αγαπουν πολυ την παιδιατρο τους και χαιρονται οταν την βλεπουν

Εγω εβλεπα την γιατρο πως φεροταν σ ολη την διαρκεια..και εβλεπα οτι αγαπα τα παιδια...ηταν γλυκια εκει που επρεπε και αυστηρη εκει που επρεπε παλι

Απ την στιγμη που ειναι πολυ καλη γιατρος,δεν δινει ευκολα φαρμακα και της εχω εμπιστοσυνη...δεν την αλλαζω (σκεψου οτι φυγαμε και 45 χιλιομετρα μακρια..και παλι δεν την αλλαξα )

Νομιζω σου απαντησα μεσα απ την δικη μου εμπειρα και τι εκανα εγω

[AthinaP]

Το πρόβλημα είναι ότι είναι μικρούλα ακόμη για να συζητήσουμε!

 

Να προσθέσω ότι και βέβαια δεν θα καταλάβει όλα όσα της λες, αλλά και μόνο να της τα λες και ό,τι πιάσει, με ήρεμη φωνή, κάπως θα την καλμάρει.

 

Δηλαδή όταν δει να έρχεται κατά πάνω της το εμβόλιο να της πεις, να το εμβόλιο, θα πονέσει λίγο (αυτό μάλλον δεν θα το καταλάβει) και όταν τελειώσει θα της πεις πάει το εμβόλιο, τέλος. Κάπως θα καταλάβει ότι δεν την περιμένει άλλο εμβόλιο στη γωνία. Και βέβαια να είναι αλήθεια ό,τι της λες.

 

Και όσο για άλλες φρασούλες, οπως αυτό πονάει, αυτό δεν πονάει, πάει, πέρασε, όσο πιο πολύ αργείς να τις πεις τη στιγμή που συμβαίνει μια τέτοια εμπειρία στο παιδί, τόσο το παιδί θα αργήσει να τις καταλάβει.

[mmdad]

Εμενα εχουν και οι δυο τον ιδιο παιδιατρο. Ο μεγαλος ποτε δεν εκλαψε. Ουτε σε εμβολια. Επερνε δωρο μπαλονια επειδη δεν εκλαιγε!!! Ο μικρος πλανταζε απο την πορτα. Το ιδιο ομως και σε οποιον αλλον γιατρο εβλεπε. Δεν ηταν ευκολο να δουν τον λαιμο του γιατι παντα ηταν κοκκινος απο τα ουρλιαχτα. Φερναμε γιατρο στο σπιτι και δεν μπορουσε να τον ακροαστει!!!

Στα 2 ξαφνικα αλλαξε. Και ενω ο μεγαλος ειναι βαρυς και κοιταει το πατωμα, ο μικρος της σκαει και ενα χαμογελο και τουλαχιστον απανταει κουνοντας το κεφαλι του αν καταλαβε την ερωτηση,

[Niki81]

Εμενα παντως ο μεγαλος κλαιει ανεξαρτητως εμβολιου...δεν ειναι το εμβολιο που φοβαται.Κι εγω ηρεμοτατη ειμαι...ετσι κι αλλιως δεν πανικοβαλλομαι με το κλαμα των παιδιων...και κουβεντουλα απο νωρις και περιγραφη του τι θα κανει ο γιατρος...και ποσο μας αγαπαει ο γιατρος και ολα...κανενα αποτελεσμα...το κλαμα κλαμα.Και δεν εχω και κλαψιαρικο παιδι.Περιττο να πω τι εγινε οταν νοσηλευτηκαμε στο παιδων και χρειαστηκε να του παρουν αιμα...ουρα...να βαλει ορο κλπ...

 

Σημερα ηταν η πρωτη φορα που δεν εκλαψε κι αυτο γιατι του ειχα εξηγησει πολλες φορες οτι ο γιατρος σημερα θα δει μονο τον αδερφο του.Και παλι οταν ο γιατρος του ζητησε απλα να ανεβει στη ζυγαρια να δουμε ποσα κιλα ειναι αρχισε τη γκρινια.

[MarcoPolo]

Εγω εχω αλλαξει δυο παιδιατρους και τελικα καταληξαμε στον τριτο. Το παιδι μου και στους 3 η μια γυναικα και οι δυο αντρες εσκουζε κυριολεκτικα λες και το σκοτωναν και ας μην εκανε εμβολιο. Μαλιστα μετα τα 2 καθε επισκεψη ηταν τραυματικη εμπειρια για τον γιατρο που εφευγε δαρμενος, παλευε σαν θηριο να ξεφυγει και δεν συνεργαζοταν σε τιποτα.

Τωρα ειναι 3 κα μισο περιπου και ξαφνικα αλλαξε λες και τον ακουμπησε με το μαγικο ραβδι ο γιατρος. Ηρθε μια μερα δεν εκλαψε του επιασε ανετα κουβεντα το παιδι μου και ακολουθουσε τις οδηγιες κανονικα και συνεργαστηκε αψογα. Μεχρι και ο γιατρος απορησε με τετοια ξαφνικη αλλαγη.

Ειπα και εγω μηπως ηταν τυχαιο, τον ξαναειδε ομως παλι απο τοτε και μια χαρα ολα. Προφανως ειναι θεμα χαρακτηρα παιδιου και ηλικιας.

 

Καλα οταν ειχε χρειαστει να νοσηλευτει περυσι δεν μπορω να περιγραψω τι εγινε εβγαζε τους ορους εσπαγε τις φλεβες εδειρε το μισο νοσοκομειο ηταν σε τρελη κατασταση και με παρακαλουσε να φυγουμε.

[miriki]

Στις αρχές γινόταν της κολάσεως. Μέχρι τη στιγμή που πήρα στο ιατρείο ένα κουκλάκι και τα 'εργαλεία του γιατρού" του μικρού. Η παιδίατρος το πιασε αμέσως και εξετάσανε μαζί το κουκλάκι εκείνη με τα δικά της κι ο μικρός με τα δικά του και το αποκορύφωμα ήταν όταν τον άφησε να ακούσει την καρδιά του με το στηθοσκόπιο. Αυτά δύο ετών. Από τότε πάει κι έρχεται χαρά χαρούμενος. Αρκεί να του δώσει για λίγο το στηθοσκόπιο.

[moon child]

κλαμα κλαμα κλαμα... μεχρι τα 2,5...

 

κατεβαζε ρολα, μονο κοιτουσε λιγο και εκλαιγε...

 

τωρα στα 4 έρχεται ακόμη και όταν δεν είναι άρρωστη και πάμε για το μωρό... ψόφια να κάνει επίδειξη..

 

και σε άλλους γιατρούς, τα ίδια, να πει ιστορίες, να συνεργαστεί άψογα...

 

της διάβαζα και γω κάποια στιγμή ένα παραμύθι για μια οικογένεια που πάει στον γιατρό και τι συμβαίνει εκεί.. είχα δει τόση διαφορά που παρόλο που το σκισε το κράτησα και για το μωρό...

 

φάση είναι, θα περάσει

[stella261011]

δεν πιστευω οτι φταιει ο παιδιατρος σας,ειναι θεμα παιδιου,κ εμεις απο την ηλικια σας πλανταζουμε στο κλαμα.δεν καθετε ουτε για ζυγισμα ουτε για τιποτε .μερικους μηνες μετα θα δεις οτι θα αλλαζει καθε φορα ,τωρα πχ του δινουμε την καραμελιτσα στο τελος και τα ξεχναει ολα!στον προθαλαμο κ εμεις μια χαρα ειμαστε ,οταν ανοιγει η πορτα τον τραβαμε να μπει μεσα με το ζορι!

[budekina]

Εμενα από βρεφος έκλαιγε όταν τον εξεταζε η γιατρός και έσκουζε όταν τον τσιμπουσε το εμβολιο. 8 με 12 μηνών ήταν αρκετά καλύτερα έκλαιγε μονο στο τσιμπημα που το θεωρώ φυσιολογικό.

Προχτές που πήγαμε όμως με το που σηκώθηκε η γιατρός από την καρέκλα της και έβαλε τα ακουστικά άρχισε να κλαίει και να χτυπιέται και να δείχνει την έξοδο. Στεναχωρήθηκα πολύ γιατί πλέον έχει μνήμες και πολυ φοβάμαι πως και οι επόμενες επισκεψεις μας έτσι θα είναι.

[ranel]

Και εγώ αυτό φοβάμαι. Η μικρή μου είναι γενικά ήρεμο παιδάκι και αρκετά κοινωνικό. Δεν θέλω να της γίνει τραύμα η επίσκεψη στον παιδίατρο. Είναι άσχημο να την κρατάνε τρία άτομα με το ζόρι κάτω για να την εξετάσει ο γιατρός. Ίσως πρέπει να την καλοπιάνει περισσότερο ο γιατρός. Δεν ξέρω μήπως πρέπει να βρω γυναίκα γιατρό.

[ekavi_]

Τα περισσότερα παιδάκια σε αυτή την ηλικία κλαίνε και είναι κρίμα να αλλάξετε παιδίατρο πιστεύοντας ότι στον επόμενο δεν θα κλάψει.

Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να προσφέρεις εσύ παρηγοριά στο παιδί εκείνη την ώρα. Ο παιδίατρος ο,τι και να κάνει δεν θα έχει αποτέλεσμα.

Σε μεγαλύτερη ηλικία θα δεις ότι σιγά σιγά θα μετριαστεί η αντίδραση του παιδιού.

[katerinak]

Η δικια μου συνεργαζετα κ ανεβαζει κ την μπ΄λουζα για την εξεταση!κ γενικα στην παιδιατρο ολα ηρεμα τα βλεπω

[goody]

Κι εμενα παρολο που οπως ειπα το ειχε παρει απο μικρος αρκετα θετικα, οταν ηταν περιπου ενος αρρωστησε και ταλαιπωρηθηκε πολυ στο νοσοκομειο και μετα επι ενα τριμηνο οποτε εβλεπε γιατρο λυσαγε αλλα ευτυχως του εφυγε.

Απο οτι εχω δει παντως δεν παιζει ρολο το φυλο του γιατρου, υπαρχουν και ψυχρες γυναικες παιδιατροι και τρυφεροι αντρες.

Θα βοηθησει νομιζω η δικη σας ψυχολογια, μην δειχνετε αγχος ή φοβο, εγω προσπαθω παντα να ειμαι χαλαρη οταν ειναι αρρωστος και ενθουσιασμενη στα εμβολια. Και παντα του λεω τι παμε να κανουμε αναλυτικα,πως θα τον εξετασει η γιατρος, γιατι κτλ.

[harPo]

θα συμφωνήσω με την goody - τον δικό μου γιο τον βοηθάει πολύ να του εξηγώ αναλυτικά τι θα του κάνει η γιατρός. μέχρι τον 6ο-7ο μήνα περίπου πηγαίναμε και ήταν μια χαρά, έκλαιγε λίγο όταν τον τρύπαγε για το εμβόλιο και αυτό ήταν όλο. από κει και μετά όμως άρχισε να θυμάται την δυσάρεστη εμπειρία και κάθε επίσκεψη ήταν λίγο και πιο δύσκολη από την προηγούμενη. άρχισε να αντιδρά... στην αρχή όταν τον γδύναμε, μετά μόλις έβλεπε τη γιατρό, μετά μόλις έβλεπε την πόρτα του ιατρείου, μετά μόλις παρκάραμε έξω από την πολυκατοικία. τώρα είναι 20 μηνών και τις δύο τελευταίες φορές που πηγαμε πέρασα όλη τη μέρα να του εξηγώ τι θα του έκανε η γιατρός το απόγευμα και γιατί έπρεπε να το κάνουμε. πολλές φορές.. μάλλιασε η γλώσσα μου. το αποτέλεσμα όμως ήταν πολύ θετικό. παρόλο που αναγνώρισε το ιατρείο από το αμάξι κι όλας και είπε ένα-δυο "οχι" εγώ του θύμισα όλα όσα είχαμε πει για τη γιατρό και ηρέμησε. και στην εξέταση ήταν πολύ πιο χαλαρός.. ένα δυο δάκρυα στο εμβόλιο τα ρίξαμε αλλά ως εκεί.

επίσης έχω παρατηρήσει πως το δικό μου τουλάχιστον παιδί αγχώνεται λιγότερο όταν πηγαίνει με ένα μόνο άτομο (δηλ. εμένα) παρά όταν τον πηγαίνουμε δυο. όσες φορές έχω πάρει μαζί τον μπαμπά ή τη γιαγιά μας ο μικρός είναι πιο παραπονιάρης.

[fenval]

ειναι αληθεια πως οσο πιο πολυ τα εξηγησεις τοσο καλυτερα..βεβαια οταν αρχιζουν και θυμουνται εκει κοντα στο ετος ειναι πιο δυσκολα αλλα μετα τον 1.5 χρ ειναι λιγο πιο ευκολα τα πραγματα με πολυ επεξηγηση βεβαια!