Αδυναμια συντονισμου με τη νταντα

[argyroxag]

Πριν απο ενα μήνα γέννησα το δεύτερο μωρό το πρώτο είναι 3 και είμαι στο σπίτι μαζί με τη νταντα τις καθημερινές το πρωι. Επικρατει μια κόλαση Η μεγάλη δεν την ακούει καθόλου και την κάνει ότι θέλει και εγώ χάνω την ψυχραιμία μου και φωνάζω. Μια φίλη βρεφοκόμος μου πρότεινε να αλλάξω νταντα αλλά το σκέφτομαι, αυτή η κυρία είναι καλή αλλά η μεγάλη την έχει του χεριού της. σκεφτομαι ότι τον Ιανουαριο που θα γυρίσω στη δουλειά δεν θα τα βγάλει πέρα και με τα δύο παιδία μόνη της.

 

Τι πρότείνετε?

[Sofiade]

Να αλλάξεις νταντά... εκτός αν πιστεύεις ότι η συμπεριφορά της κόρης σου είναι παροδική (π.χ. οφείλεται στο νέο μωρό) ή διαφορετική όταν είναι μόνη της με τη νταντά.

[AthinaP]

To παιδί ήταν και πριν με την ίδια νταντά; Πώς περνούσε τη μέρα του; Γενικά, πώς θα περνάει τη μέρα του το τρίχρονο με μια νταντά στο σπίτι;

 

Σε λίγους μήνες θα έχει μπει και το μικρό σε μια σειρά... Πάντως, αφού δεν φαίνεται να μπορεί να βάλει όρια μια νταντά μπροστά σου με κάποιο θεμιτό τρόπο, εικάζω ότι όταν δεν είσαι μπροστά κάποια μαϊμουδιά μπορεί να χρησιμοποιεί. Να φοβερίζει με ψευτιές, να σηκώνει χέρι... Το τρίχρονο όταν δεν κάνει σκανταλιές, πώς απασχολείται;

 

Από την άλλη, το παιδί μπορεί να βγάζει αντίδραση επειδή αισθάνεται ότι το "παρκάρεις" και ασχολεισαι με το μωρό... Για φαντάσου... Το ίδιο θα αντιδρούσε αν την άφηνες με γιαγιά ή μπαμπά;

[Izaki]

Την νταντά την είχατε και πριν γεννήσεις και αν ναι πώς ήταν τότε τα πράγματα; Σίγουρα εώς ένα βαθμό η κόρη σου αντιδρά στον ερχομό του μωρού. Γιατί δεν εκμεταλλεύεσαι την παρουσία της νταντάς ώστε να περνάς χρόνο παίζοντας, διαβάζοντας κλπ μαζί με τη μικρή και έκεινη να έχει το νού της στο μωρό; και η νταντά θα μπορούσε να την πάει καμιά βολτούλα να μείνουν οι δυό τους και να δεθούν λίγο. Επίσης να έχεις υπόψη σου ότι η παρουσία της μαμάς πολλές φορές δρα ανασταλτικά στην "εξουσία" ενός τρίτου προσώπου (νταντάς, δασκάλας). Εμένα μου έχει τύχει παιδιά που όταν δεν ήταν μπροστά οι γονείς ήταν αγγελούδια και με άκουγαν πάντα σε περιπτώσεις που ερχόντουσαν οι γονείς απλά με έγραφαν και έκαναν ότι ήθελαν. Καταλαβαίνουν την ιεραρχία και δρουν ανάλογα, τα παιδιά είναι πανέξυπνα! Το παιδάκι μπορεί να σκέφτεται ότι αφού είναι η μαμά μου εδώ σιγά μην ακούσω εσένα και σε συνδιασμό με την αντίδραση για το νέο μωρό γίνεται το χάος. Εγώ πάντως αποδίδω την συμπεριφορά της στο μωρό.

[argyroxag]

Ναι την εχουμε από τότε που η κόρη μου είναι 6 μηνών αλλά δεν ήμουν εγώ στο σπίτι και μάλλον αυτό την αποσυντονίζει. Πώς όμως να εξηγήσω και στη νταντα ότι πρέπει να είναι λίγο περισσότερο ανεξάρτητη να παίρνει πρωτοβουλίες και να μην περιμένει εμένα. Με ανησυχεί ότι δεν θα τα καταφέρει όταν θα μείνει και με τα δύο σπίτι ή μήπως τότε είναι καλύτερα????

[Izaki]

Κοίτα, δεν μπορώ να ξέρω πώς ήταν η κατάσταση μεταξύ τους παλιότερα αλλά εγώ στη θέση σου θα μιλούσα μαζί της. Αφού την έχετε τόσο καιρό λογικά θα είσαστε ευχαριστημένοι από εκείνη οπότε ίσως το πρόβλημα είναι η αμηχανία της λόγω της παρουσίας σου και της αντίδρασης της μικρής στο μωρό. Ρώτησε την αν έχει παρατηρήσει ξανά τέτοια συμπεριφορά στη μικρή, και ορίστε μία κοινή γραμμή αντιμετώπισης της κατάστασης. Πιθανότατα μέχρι να χρειαστεί να γυρίσεις στη δουλειά η μικρούλα να έχει ηρεμήσει και να μην αισθάνεται την ανάγκη να σου τραβάει συνέχεια την προσοχή όπως κάνει τώρα. Ξέρω ότι ο πρώτος καιρός με το μωρό είναι ζόρικος μέχρι να βρείτε όλοι το ρυθμό σας, πόσο μάλλον με ένα μεγαλύτερο παιδάκι που φυσιολογικά αισθάνεται ανασφάλεια αλλά πιστεύω ότι με το πέρασμα του χρόνου θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Να σου ζήσει το μωράκι και να χαίρεσαι την κορούλα σου!

[zunix]

Γιατί δεν εκμεταλλεύεσαι την παρουσία της νταντάς ώστε να περνάς χρόνο παίζοντας, διαβάζοντας κλπ μαζί με τη μικρή και έκεινη να έχει το νού της στο μωρό; Επίσης να έχεις υπόψη σου ότι η παρουσία της μαμάς πολλές φορές δρα ανασταλτικά στην "εξουσία" ενός τρίτου προσώπου (νταντάς, δασκάλας). Καταλαβαίνουν την ιεραρχία και δρουν ανάλογα, τα παιδιά είναι πανέξυπνα! Το παιδάκι μπορεί να σκέφτεται ότι αφού είναι η μαμά μου εδώ σιγά μην ακούσω εσένα και σε συνδιασμό με την αντίδραση για το νέο μωρό γίνεται το χάος. Εγώ πάντως αποδίδω την συμπεριφορά της στο μωρό.

 

Ακριβώς αυτό. Πέρασα τα ίδια. Οι νέες ισορροπίες στη σχέση της νταντάς με τα παιδιά θα έρθουν όταν θα είναι μόνοι τους (χωρίς τη μαμά). Προσωπικά θα πρότεινα η "μεγάλη" να πάει παιδικό λίγες ώρες από το Γενάρη ώστε να απασχολείται δημιουργικά και η νταντά να μπορεί να αφοσιωθεί στο νεογέννητο πιο απερίσπαστα. Είναι δύσκολος ο πρώτος καιρός για όλους...

[AthinaP]

To ότι η κυρία μέχρι τώρα ήταν καλή τι σημαίνει; Ότι δεν ειχε δώσει σημάδια ότι είναι κακή; Για να λες ότι ήταν καλή κάτι συγκεκριμένο θα είχες προσέξει. Το παιδί πώς της φερόταν; Στενοχωριόταν που έφευγε; Χαιρόταν να τη βλέπει; Αν και τα μικρά παιδιά μπορούν να "εκπαιδευτούν" και να κάνουν χαρές σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Στο ενδιάμεσο όμως πέφτει πολύ παρκάρισμα. Επειδή έχω "καεί" από κυρίες, τις βλέπω όλες ένοχες μέχρι αποδείξεως του εναντίου... Σόρυ κιόλας, αλλά όλες καλές είναι ή έτσι δείχνουν στην αρχή. Το θέμα είναι όταν λείπεις τι γίνεται.

[katerinak]

μηπως δεν θελει να σε παρακαμψει;

[Sofiade]

Πώς όμως να εξηγήσω και στη νταντα ότι πρέπει να είναι λίγο περισσότερο ανεξάρτητη να παίρνει πρωτοβουλίες και να μην περιμένει εμένα.

Έτσι ακριβώς όπως το εξηγείς και σε μας. Πού να ξέρει η γυναίκα ότι περιμένεις να αναλάβει πρωτοβουλίες παρουσία σου, αν δεν της το πεις?

[AthinaP]

Εγώ ακούγοντας "κυρία" και όσα περιγράφονται, αυτομάτως σκέφτομαι εκπρόσωπο της παλιάς γενιάς, που οι όποιες πρωτοβουλίες θα έπαιρνε, θα ήταν φωνές, καμιά στα μαλακά και παραμύθια για τέρατα έτσι και το παιδί δεν "κάθεται καλά"... Με αυτή την έννοια θα έλεγα να σου περάσει από το μυαλό το σενάριο να έκανες μια κακή επιλογή, όσο και αν σε πονάει να το παραδεχτείς και να μη συνεχιστεί όλο αυτό και στο δεύτερο παιδί. Εκτός αν υπάρχουν εμφανή σημάδια στο πρώτο παιδί ότι η κυρία αυτή ήταν καλή.

 

Το καλό για τον κάθε άνθρωπο έχει διαφορετική έννοια... Καλή μπορεί να αξιολογείται επειδή τάιζε ένα παιδί και πάχυνε, επειδή όταν ήταν πιο μικρό το έμαθε να περνάει τη μέρα στο παρκοκρέβατο και να μην εξερευνά, επειδή το έμαθε να κοιμάται πολλές ώρες το μεσημέρι (για να είναι και αυτή ήσυχη) και το έβαλε και καλά σε πρόγραμμα... Ή ακόμα επειδή κάνει καλά κάποιες δουλειές όσο τα παιδιά κοιμούνται, που αυτό είναι μεγάλη βοήθεια για μια εργαζόμενη μητέρα, έτσι ώστε να μπορεί εκείνη να ασχοληθεί δημιουργικά με τα παιδιά της.

 

Πώς απασχολείται το παιδί; Δεν απάντησες... Το παιδί που δεν ξέρει τι να κάνει με τη μέρα του, κάποια στιγμή θα αρχίσει να τρελαίνεται από την πλήξη...

 

Με αυτό το σκεπτικό, αν έβλεπα αρνητικά σημάδια σε ένα παιδι που μπορεί και εκφράζεται θα ήμουν πάρα πολύ επιφυλακτική στο να αφήσω αυτό το άτομο με ένα μωρό.

 

Αρνητικά σενάρια παρουσιάζω, που συμβαίνουν εκεί έξω γενικά. Δεν θεωρώ σίγουρα ότι είστε σε αυτή την περίπτωση, αλλά τίποτα από αυτά που γράφεις δεν διαψεύδει και αυτό το σενάριο κιόλας.

 

Εναλλακτικά, αν δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν αρκετά σημάδια να πρέπει να την αντικαταστήσεις όπως σου είπε η φίλη σου, τότε με αυτή τη σειρά.

 

Α. Της δίνεις μια ευκαιρία να εφαρμόσει τις πρακτικές της, της το λες με λόγια... "Πες ότι δεν είμαι εδώ". Τι κάνεις για να ησυχάσει το παιδί; Αν η απάντησή της είναι να το επιπλήττει, να το παρακαλάει, να μουρμουράει, είναι λάθος απάντηση. Αν το απασχολεί με κάποιον τρόπο (γιατι αυτό ήταν μέρος της δουλειάς της μέχρι τώρα, από ότι κατάλαβα) καλώς. Αλλά δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα!

 

Β. Της δείχνεις με πράξεις και της εξηγείς τι να κάνει, πώς οριοθετείς το παιδί. Με φωνές; Αν το κάνεις με φωνές και δεν σε πειράζει μπορεί να χρησιμοποιήσει εκείνη τις φωνές; Το καλύτερο πάντως είναι να απασχολείται το παιδί όσο γίνεται δημιουργικά. Και αν ξεφύγει, να υπάρχουν συνέπειες. Όχι φωνές. Πράξεις. Υπάρχουν και τόπικς εδώ φαντάζομαι, κάπου στην κεντρική σελίδα;

 

Καλά, κάποια τρίχρονα δυσκολεύουν και τους γονείς τους, αλλά λέμε τώρα...

 

Στην τελική μιλάμε για το σενάριο ότι η κυρία μπορεί να αποδειχτηκε όχι και τόσο καλή τελικά όσο σε άφηνε να πιστεύεις. Αν δεν θέλεις να τη διώξεις, μπορείς να της μάθεις πάλι, πώς θέλεις να γίνεται η δουλειά και να ελπίζεις ότι όταν θα ξαναμείνει μόνη της θα την κάνει όπως θέλεις. Αλλά πόσο σίγουρο είναι αυτό με ένα μωράκι; Δυστυχώς, μετά από χρόνια έρχομαι στα λόγια κάποιου που είχα διαβάσει πριν, ότι μεγάλη μερίδα από τέτοιες κυρίες αντιμετωπίζουν αυτή τη δουλειά ως μια δουλειά χαλαρή, επειδή δεν ελέγχονται. Και επιλέγουν αυτή τη δουλειά επειδή "βαριούνται" να κάνουν μια κανονική δουλειά, όχι επειδή έχουν κάποια "κάψα" να προσέχουν παιδιά. Ασφαλώς μιλάω για απλές κυρίες, όχι για ανθρώπους που επέλεξαν να σπουδάσουν κάτι τέτοιο.

 

Πάντως, πέρα από όλα αυτά και το μεγάλο παιδί συνεχίζει να χρειάζεται την παρουσία σου. Αν της την στερήσεις τώρα, θα έχετε ζήλιες και άλλα παρατράγουδα που μπορεί να κρατήσουν καιρό.

 

-------------------------------------

 

A και κάτι ακόμα για αυτό το θέμα που με εμπνέει γιατί έχω καεί...

 

Αφού περνάτε αρκετές ώρες μαζί τώρα, τον τόνο τον δίνεις εσύ... Αν φαίνεται ότι η ενασχόληση με τα παιδιά είναι κάτι που θέλεις να "πασάρεις", πρόσεξε εσύ που είσαι η μαμά τους, περιμένεις μια ξένη στην οικογένεια γυναίκα να το δει πιο ζεστά; Η άλλη μπορεί να μην το επεξεργάζεται, ότι εσύ έχεις άλλες υποχρεώσεις και θέλεις να ξελασκάρεις τις ώρες που είναι εκείνη εκεί... Και να κρίνει μόνο από όσα βλέπει. Αν δείχνεις ότι εσύ περνάς καλά με τα παιδιά σου, θα βοηθήσεις και τους άλλους να τα δουν πιο θετικά. Αυτό ισχύει για όλους όσους μπορεί να θέλουν να βοηθήσουν, γιαγιάδες, μπαμπάδες κτλ.

[AthinaP]

Και κάτι ακόμα... Αν αυτή η γυναίκα σε είχε πείσει ότι όλα ήταν πρίμα ενώ δεν ήταν, παράλληλα περνούσε και κάποια μηνύματα στο παιδί. Ότι είναι ΟΚ να λέμε αρλούμπες και ψέματα προκειμένου να κερδίσουμε οτιδήποτε. Και αν δεις τώρα ή σε λίγο καιρό το παιδί να λέει με τη σειρά του ψέματα σε εσένα, μην αναρωτηθείς από πού τα έμαθε.

 

Αν και σε όσους ασχολούνται με παιδιά το έχω δει να είναι διαδεδομένο... Στους παιδικούς στην προσαρμογή:

 

Θα έρθει η μαμά να σε πάρει σε λίγο...

 

και άλλα πολλά σε αυτό το στυλ.

[argyroxag]

Αthina σε ευχαριστω για το χρόνο που διαθέτεις για τον προβληματισμό μου

 

Όταν λέω ότι ειμαι ευχαριστημένη από τη γυναίκα εννοώ ότι βλέπω κυρίως το παιδί ικανοποιημένο, ότι την αναζητά και επίσης στη συμπεριφορά του τα διάφορα που της μαθαίνει. Δηλαδή τραγούδια παιχνίδια, ζωγραφιές κατασκευές. επίσης πηγαίνουν βόλτα στην παιδική χαρά όπου έχει κάνει η μικρή τις παρέες της. Σε καμια περίπτωση δεν κάνει "δουλειές" σε βάρος του παιδιού, πχ μαγείρεμα, σιδερωμα, παρά μόνο αν κ εφόσον εκείνη κοιμηθεί.

 

ίσως δεν είναι τόσο αυστηρή όσο θα έπρεπε. η μάλλον δεν έχει δώσει το όριό της.

 

με την μικρή πηγαίνουμε μαζι σε δραστηριότητες τα απογεύματα και όσο μπορώ και προλαβαίνω ασχολούμαι μαζί της την υπόλοιπη μέρα. ίσως εγώ δεν είμαι η σούπερ μαμά που τα καταφέρνει όλα τέλεια....

 

zunix

 

το θέμα του παιδικού το σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά με τον αντρα μου, παρά το τιμημα των ιώσεων...

 

ευχαριστώ

[ravT]

Μισό λεπτό βρε AthinaP...

Επιμένεις έχοντας προφανώς προσωπική άσχημη εμπειρία και λες στη γυναίκα ότι επί 3 χρόνια έχει μέσα στο σπίτι της νταντά του παιδιού της η οποία δεν είναι αυτή που φαίνεται...

Γνωρίζεις βέβαια ότι τα παιδιά δε γελιούνται, ξέρουν ποιος είναι καλός και ποιος κακός. Επίσης, σίγουρα σε αυτά τα χρόνια θα είχαν φανεί τυχόν κακώς κείμενα.

Προσωπικά θεωρώ πως η μεγάλη σου ζορίζεται με τον ερχομό του νέου μέλους. Μήπως να εξετάζαμε το ενδεχόμενο η νταντά να γνωρίζει από που προέρχεται η συμπεριφορά του μεγάλου παιδιού; Και τέλος, επιβάλλεται μια συζήτηση μαμάς και νταντάς ώστε να ξέρει η νταντά πώς συμπεριφέρεται παρουσία μαμάς. Για παράδειγμα, εγώ έχω πει στους παππούδες πως όταν ο μπαμπας και η μαμά είναι παρόντες, εκείνοι ελέγχουν το -εκτός ελέγχου- παιδί και όχι εκείνοι. Αν λοιπόν η νταντά δεν έχει σαφείς οδηγίες, πως περιμένεις να κάνει αυτό που επιθυμείς;

[AthinaP]

Έχω γνωρίσει αρκετό κόσμο που δηλώνει ικανοποιημένος από τα πρόσωπα που προσέχουν το παιδί. Από άποψη ή επειδή δεν θέλουν να το ψάξουν, υποστηρίζουν την επιλογή τους. Τα ίδια πρόσωπα, όταν αλλάξουν οι συνθήκες, πχ πάει το παιδί παιδικό, αναγνωρίζουν από τη συμπεριφορά του παιδιού ότι υπήρχε και πολύ καλύτερη λύση εξαρχής. Όλοι ευχαριστημένοι δηλώνουν, να το πάρουμε και έτσι, αλλά η συμπεριφορά των παιδιών δεν δείχνει ότι όλα μεγαλώνουν και με τον ιδανικό τρόπο. Θα μου πεις τώρα, το τι έχει κανείς στο μυαλό του ως ιδανικό, είναι σχετικό και αυτό.

 

Όσα έγραψα τα έγραψα επειδή μέχρι εκείνη τη στιγμή και μετά από αρκετά ποστς, δεν είχε φανεί ξεκάθαρα τι έκανε τη μαμά να υποστηρίζει την αρχική της επιλογή... Και εν πάσει περιπτώσει, μείναμε και με την απορία, πώς οριοθετεί η συγκεκριμένη το παιδί όταν η μαμά δεν είναι εκεί.

 

Τέλος πάντων, ακούγεται τελικά μάλλον καλή περίπτωση και η αλήθεια ειναι ότι δεν είναι γεμάτος ο κόσμος από καλές κυρίες, οπότε αξίζει να της δώσετε μια ευκαιρία.