Diazygio : pernaei apo to myalo sas

[Marilena]

Kalhspera,

 

genika opos sas exo pei me ton antra mou eimaste aytokolhtoi kai poly agaphmenoi (toulaxsiston etsi nomizo). Yparxoun omos merikes fores pou apo kapoia pragmata pou kanei thelo na xoriso. Eimai se mia tetoia fash apo exthes...

Den einai tragika ta problhmata mas, alla ithela na iksera... symbainei kai se esas ?

 

Filakia

[Polina]

Μαριλένα, δεν είσαι η μόνη... κάθε φορά που περνάμε μια κρίση το σκέφτομαι. Ωστόσο όταν ηρεμήσουμε ξεχνάω αυτές τις σκέψεις...

[Marilena]

To kako einai oti tora teleytaia to skeftomai olo kai pio syxna - einai kai oi ormones ths egkymosynhs.... Asta na pane...

 

Den ksero, elpizo oti einai perastiko....

[ssidi]

Ααααχχχχ αυτές οι ορμόνες.... κι εγώ Μαριλένα μια από τα ίδια! Τσατίζομαι και λέω θα σηκωθώ να φύγω! Ευτυχώς δεν το λέω στον ίδιο γιατί μετά μου περνάει! Με έπιαναν από την εγκυμοσύνη κάτι κρίσεις και τώρα το ρίχνω στις ορμόνες λόγω θηλασμού....Οπότε λέω ότι όταν σταματήσω να θηλάζω θα δω...

[Sophia]

Το έχω σκεφτεί και ΄γω αλλά θα ήθελα να το κάνω για εκείνον όχι για μένα. Μερικές φορές νομίζω ότι δεν του αξίζω, ότι με αγαπάει πιο πολύ απ΄ ότι εγώ. Μερικές φορές η αγάπη του με πνίγει αλλά επειδή δεν έχουμε απολύτως κανένα πρόβλημα δεν θα χώριζα γι΄ αυτό το λόγο. Απλά νομίζω ότι είναι άδικο για εκείνον.

[Jean]

Ρε καθιστε καλα... Κοπελια εσυ με τις ορμονες... θα σου περασει...

Ολες το σκεφτομαστε πανω στα νευρα... εγω του το πεταω κιολας αλλα μετα οταν ηρεμησω αισθομαι πολυ πολυ ηλιθια... Ποιος αλλος θα μεγαλωσει με τοση αγαπη το παιδι μου;;;; Ποιος θα μου κραταει το χερι στα δυσκολα;;

[Νίκη]

Τρελές ορμόνες.... Όλα θα πάνε καλά...

[Sam]

Αν περνάει από το μυαλό μας

Κάθε μέρα αλλά έτσι όπως έρχεται έτσι φεύγει

Ορμόνες και πάλι ορμόνες

[Kelly25]

Όλες μα και όλοι οι άντρες πιστεύω το περνάνε αυτό...αλλά είναι περαστικό θεωρώ...δηλαδή το λέμε πάνω στα νεύρα μας και μετά έτσι όπως ήρθε αυτή η σκέψη έτσι και φεύγει...

[Marilena]

Ki ego etsi leo oti einai perastiko alla merikes fores.... den pernaei....

To kako einai oti paei gyrevontas o syzyks kai to trabaei to sxoini...

Den mas blepo kai poly kala...

[ΧΑΡΗΣ]

Πιστεύω ότι όποιος αγαπάει αληθινά δεν χωρίζει. Έχω προσωπική πείρα για αυτά που λέω. Η αγάπη έχει μεγάλη δύναμη. Δεν πρέπει να αφήνουμε τους άλλους να επεμβαίνουν στη σχέση. Όλοι περνούμε δύσκολες φάσεις αλλά όταν έχεις αγάπη και υπομονή στο τέλος ηρεμούν όλα. Το να χωρίσεις είναι η εύκολη λύση. Αυτό που έχει αξία είναι να παλεύεις καθημερινά για να κρατήσεις την σχέση σου. Όταν υπάρχουν και παιδιά το σκέφτεσαι πιο σοβαρά, γιατί τι χρωστούν οι αθώες ψυχούλες να πληρώνουν λάθη δικά μας.

Αγώνας φίλοι μου, αυτό είναι η ζωή, συνεχής αγώνας! Ο γάμος είναι συνεχής αγώνας για να γίνουμε καλύτεροι χαρακτήρες και να βοηθούμε τον άλλο να βελτιώνει το χαρακτήρα του.

[Renia]

Σκεψου οτι με ενα διαζυγιο μπαινεις σε εναν αγωνα διεκδικησης!Ποτε και ποσο θα βλεπει το παιδι,ποτε και ποσο θα ερχεται σε επαφη μαζι σου!πως θα αντιδρασει σε κατι τετοιο(αρνητικα,θετικα).Πως θα νοιωθεις εσυ που θα εχεις να αντιμετωπισεις την συζυγικη μοναξια και την ανατροφη του παιδιου!Και φυσικα το παιδι που θα αντιληφθει καποια στιγμη πως η οικογενεια του δεν ειναι οπως των αλλω ενωμενη!

Αν ολα αυτα ειναι ασυμαντα μπροστα σε αυτα που περνας τωρα.....τι να σου πω....προχωρα το!

[Marilena]

Nomiza oti tha kshmerosei mia kalyterh mera shmera alla ... tipota, ta idia kai xeirotera...

[Sophia]

Marilena, μήπως η ψυχολογία σου δεν είναι καλή και τα βλέπεις όλα χάλια και τελικά τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όπως τα περιγράφεις ή αφήνεις να εννοηθούν?

Προσπάθησε να δεις μέσα σου τι συμβαίνει και τι πραγματικά είναι αυτό που θες.

Εγώ όταν ήμουν έγκυος -ειδικά στο δεύτερο παιδί- τους κατηγορούσα όλους ότι είναι λάθος εκτός από ΄μένα, νευριάζα όταν κάτι δεν γινόταν όπως το είχα πει, έκλαιγα χωρίς λόγο, ήθελα να μείνω μόνη κ.α.

[Marilena]

Sigoura den eimai kai sta kalytera mou, an skefteis oti se 20 meres gennao, eimai mesa sto agxos kai ton paniko klp alla ti ton exei piasei ki ayton den mporo na katalabo... Les kai to kanei epithdes epeidh kserei oti eimai etsi kai thelei na me kanei xeirotera....

 

Alloste pote den ftaiei mono o enas...

 

Den ksero an leo blakeies tora apla den mas blepo kai poly kala...

[Sophia]

Το έχεις συζητήσει μαζί του? Δεν ξέρω πιο είναι το θέμα αλλά πες του τι είναι αυτό που σε ενοχλεί. Τώρα αν δεν θέλεις καν να μιλήσεις μαζί του, άστο γιατί ίσως και να το κάνεις χειρότερα αν πιεστείς. Καμμιά φορά είναι καλύτερα έτσι.

[Renia]

Εγω πιστευω οτι εχει κι αυτος πολυ αγχος οσο πλησιαζει η γεννα γιαυτο και αντιδρα ετσι!Εξηγησε του ομως οτι εσυ εισαι αυτη που κουβαλαει το μωρο και οτι εσυ θα γεννησεις επομενως εσυ χρειαζεσαι και την ηρεμια που δεν εχεις!!!!!!!!!!Ισως αν πηγαινες μεχρι την γεννα να μεινεις στους δικους σου να ελυνε το προβλημα και να τον συνεφερε κιαυτον λιγακι?

[Marilena]

A oxi Renia mou, ayto me tipota......... Protimo na pao se ksenodoxeio... Stous goneis mou me tipota !!!

 

Gia na doume, elpizo avrio na exo nea.

[ssidi]

Μαριλένα μου, κοιτα να είσαι χαλαρή εσύ! Κοντεύουν οι μέρες για να γεννήσεις, δεν είναι καλό να αγχώνεσαι! Προσπάθησε να δίνεις λίγο τόπο στην οργή, να μην πιάνεσαι από λεπτομέρειες κλπ... Είναι και η ψυχολογία σου κάπως τώρα, και όσες υπήρξαμε έγκυες το καταλαβαίνουμε!

Το σημαντικό για τώρα είναι να έρθει με το καλό το παιδάκι σου!

Να είσαι καλά!

[ilonka19]

Κάθε φορά που μαλώνω με τον αντρα μου σκέφτομαι το διαζύγιο, με πιάνουν επίσης εκέινες τις στιγμές τάσεις φυγής. Ευτυχώς τα νεύρα μου περνάνε μετά από κανένα πεντάλεπτο και επιστρέφω στα λογικά μου

[angela]

Σε στιγμές έντονης συναισθηματικής φόρτησης δεν βλέπουμε τα πράγματα καθαρά. Νοιώθουμε να πνιγόμαστε ασφυκτιούμαι και υποφέρουμε. Αν δεν ξεσπάσουμε σε κλάματα το καλύτερο είναι να πάμε μόνοι μας μια βόλτα να πάρουμε καθαρό αέρα να αλλάξουμε παραστάσεις. Αν και αυτό δεν πιάσει καλό θα είναι να μείνουμε για ένα διάστημα μόνοι μας σε άλλο μέρος χωρίς επιρροές από τρίτους. Τότε μας δίνεται η δυνατότητα να σκεφτούμε πιο καθαρά και προπάντων να ηρεμήσουμε ζυγίζοντας τα πράγματα σωστά... Πάντα πιάνει!!! Το λέω εκ μεγάλης πείρας μια και να μεγαλώνεις ένα παιδί με ιδιαιτερότητες μόνο εύκολο δεν είναι...! Το δρόμο της κατάθλιψης και της τρέλας τον συνάντησα πολλές φορές αλλά κατάφερα πάντα με την μέθοδο αυτή να τον προσπεράσω...!ΥΠΟΜΟΝΗ ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ!!!

[Μαρια Στυλιανακη]

Marilena μου, θα γεννήσεις σε λίγες μέρες!!! τι τυχερή που είσαι!

ήρθε η ώρα, να κοιτάξεις πόσο τυχερή είσαι, να αισθανθείς ευγνωμοσύνη απέναντι στον δημιουργό σε όποιον πιστεύεις, που έχεις την υγεία σου,.

 

προσπάθησε να βγάλεις απο αυτή την εικόνα τα οποιαδήποτε νεύρα του άντρα σου,...

είμαι σίγουρη ότι και αυτός καταβάθος αισθάνεται χάλια, και απλώς δεν ξέρει πως να βγάλει την έντασή του... πρέπει οπωσδήποτε ή να κάτσετε να συζητήσετε, ή, να του πείς εκείνος εάν αισθάνεται τόσο χάλια, να κάνει κάτι για αυτό,

πρότεινέ του να σου μιλήσει, με όση ειλικρίνεια έχει, να σου πεί τους φόβους του, τα αίτια της συμπεριφοράς του.

πιθανόν και εκείνος να μη σου τους λέει για να μη σε επιβαρύνει και στο τέλος ξεσπάει αλλιώς και το τρώς εσύ με αρνητικό τρόπο. πολύ πιθανό αν συζητήσετε να βελτιωθούν τα πράγματα.

 

αν δεν πετύχει αυτό, πές του οπωσδήποτε (δεν ξέρω τι κάνει ακριβώς και σε κάνει να αισθάνεσαι χάλια) ότι η συμπεριφορά του δεν σε βοηθάει, και επειδή αυτές οι μέρες είναι δύσκολες ότι έχεις ανάγκη την υποστήριξή του,

εάν δεν μπορεί, δεν σε βοηθάει, είσαι που είσαι κάπως (φυσιολογικότατα) σε κάνει να αισθάνεσαι ακόμα χειρότερα.

μην ντρέπεσαι να του το πείς,

μεγάλος άνθρωπος είναι, πρέπει να ξέρει ότι μια έγκυος γυναίκα ετοιμόγεννη κιόλας, έχει ανάγκες!

εάν βλέπεις ότι δεν είναι ικανός να μπεί σε αυτό το ρόλο, τότε χρειάζεται εκείνος να φύγει για λίγες μέρες.

πες του να πάει κάπου, να οδηγήσει λίγο μακριά με το αυτοκίνητο , δεν ξέρω, ... να ξεχαστεί λίγο.

μην αφήνεις ΤΙΠΟΤΕ να σε στεναχωρεί τέτοιες μέρες.

δεν είσαστε παιδάκια, είσαστε μεγάλοι άνθρωποι. οπότε φέρσου και εσύ με κατανόηση όσο μπορείς, και αν δεν μπορείς άλλο, πρότεινε μια βραχυπρόθεσμη λύση, μέχρι να γεννήσεις.

οπωσδήποτε πάντως, ΜΗΝ αφήνεις το μυαλό σου να συζητάει με τον εαυτό σου, χωρίς εκείνον. αυτό είναι το χειρότερο πιστεύω. Μιλα μαζί του. Άκου, και εκφράσου, και να έχεις και απο εκείνον την απαίτηση να κάνει το ίδιο.

να έχεις στο μυαλό σου, ποιό είναι το πρόβλημα.

ότι δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να σε υποστηρίξει?

τότε έχει κάποιο πρόβλημα.

ποιό είναι.?

μπορείς να βοηθήσεις να λυθεί?

μπορεί εκείνος να το λύσει?

όχι?

το ποιό σημαντικό είναι η υγεία σου ψυχολογική και σωματική αυτή τη στιγμή. ζήτα του να το σεβαστει και εάν δεν μπορεί να σε υποστηρίξει, να κάνει κάτι τουλάχιστον για τον εαυτό του, ας πάει με τα φιλαράκια του για μπάνιο ή ψαροντούφεκο, δεν ξέρω, ότι του αρέσει. (κάνει τέτοια πράγματα? ή κάτι άλλο?)

αυτά απο μακριά, ελπίζω να βοηθήσουν....

 

κατά τα άλλα,,,, ΣΕ 20 ΜΕΡΕΣ ΓΕΝΝΑΣ!!!!>>>>> τι τυχερή που είσαι! στο ξαναλέω για να μη το ξεχάσεις. ίσως εάν το δείς αυτό, μπορέσεις να βρείς και δύναμη για να βοηθήσεις εσύ τον άντρα σου.

κάπου είχαμε συμφωνήσει ότι και οι άντρες μερικές φορές έχουν ανάγκη απο την ίδια υποστήριξη/καθοδήγηση όσο και τα μικρά παιδιά.

(ίσως επειδή όταν εκείνα ήταν παιδιά κανείς δεν τους έδειξε πως να το κάνουν αυτό στον εαυτό τους, για να είναι σκληρά και να μπορούν μόνα τους να αντιμετωπίζουν συναισθηματικά προβλήματα... ενώ εμείς τα κορίτσια πάντα παίρναμε μια κούκλα και την παρηγορούσαμε πχ,... ή ένα σκυλάκι ή ότιδήποτε,... αυτά είναι σαν να "χαιδεύεις" τον εαυτό σου... έτσι λέει η ψυχολογία... πιστεύω είναι ένας λόγος για το ότι οι άντρες δεν έχουν μάθει να φροντίζουν συναισθηματικά τον εαυτό τους, και σε τέτοιες καταστάσεις μπορεί να βρεθούν ΤΟΣΟ ΑΒΟΗΘΗΤΟΙ που όχι μόνο βρίσκονται σε τρελλές εντάσεις αλλά συμπαρασύρουν και τους υπόλοιπους... .. σκέψου ίσως,... το ότι εκείνος είναι ο αβοήθητος.... δεν μπορεί να κάνει τίποτα.... εσύ απεναντίας, έχεις μέσα σου μια νέα ζωή, ένα ακατανόητο θαύμα, θα την γεννήσεις, δεν έχεις ανάγκη κάτι άλλο, γιατί αυτό θα συμβεί ότι και να κάνει εκείνος... είτε νευριάσει είτε κάνει ότιδήποτε.. ίσως έτσι το βλέπουν οι άντρες...)

[dora]

Όλοι καποια στιγμη μπορεινα σκεφτουμε το διαζυγιο. Εδω καθε φορα που τσακωνομαστε με τον αντρα μου του λεω.. μην μου μιλας πλέον.. θα τα πεις με τον δικηγορο μου..

Οπότε πλέον με εχει παρει στο ψιλο.. Αμα με βλέπει νευριασμενη παιρνει το τηλέφωνο και λέει.. για πες το τηλέφωνο του δικηγόρου σου.. θέλω να σου πω κατι..

Όμως ποτε δεν το εχω σκεφτει πολύ στα σοβαρα.. Γιατι πλέον αυτος ο ανθρωπος εκτος από συζυγος, εραστης και φίλος μου, ειναι και πατερας του παιδιου μου. Και ακόμα και αν χωρισουμε θα εχουμε μεταξυ μας εναν πολύ ισχυρο δεσμο.. Δεν μας ενωνει πλέον μονο η αγαπη.. αλλα πολλα περισσοτερα.

[Σοφία_Άγγελος]

Σίγουρα το διαζύγιο είναι μια δύσκολη υπόθεση και θα πρέπει να αναφέρεται ή να γίνεται μετά από πολλή σκέψη και περισυλλογή(νομίζω).

Γενικά πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να χωρίζουν μόνο αν δεν γίνεται αλλιώς.Δηλαδή αν ο ένας από τους δύο έχει βασικά προβλήματα στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά του, προβλήματα που επαναλαμβάνονται συνέχεια και δεν αφήνουν την σχέση να προχωρήσει.

Πολλοί θέλουν να παντρευτούν και λίγοι να χωρίσουν.ΟΜΩΣ δεν πρέπει να μπερδεύουμε τις επιθυμίες μας με την πραγματικότητα. Αλλο είναι θέλω να παντρευτώ ή είναι η ώρα να παντρευτούμε, κι άλλο θέλω να ΣΕ παντρευτώ.

Έτσι άλλο είναι και το θέλω να χωρίσω ή δεν γίνεται κάτι άλλο από το να χωρίσω, κι άλλο το θέλω να ΣΕ χωρίσω.

[Kelly25]

Σοφία έτσι είναι...συμφωνώ μαζί σου.

Ένας γάμος δεν είναι απλά μια σχέση...θέλει πολύ δουλειά, καθημερινή θα έλεγα. Λογικό είναι να υπάρχουν προβλήματα και εντάσεις αλλά αυτά έρχονται και φεύγουν...

Η συζήτηση για μένα, όταν βέβαια θα είστε και οι δυο ήρεμοι, είναι ότι καλύτερο.