Η δική μου εμπειρία

[Rob_09]

Καλησπέρα σας. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας όλα όσα μου συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό... Ίσως μακρυγορήσω αλλά χρειάζομαι τη γνώμη σας.

Με τον άντρα μου είμαστε παντρεμένοι 3 χρόνια. Είχαμε μια πολύ όμορφη σχέση χωρίς καθόλου τσακωμούς. Πριν 2 χρόνια, όταν πήρα το πτυχίο μου, πήγα να δουλέψω προσωρινά μαζί του στο μαγαζί που είναι υπάλληλος. Το αφεντικό μας - και κουμπάρος στο γάμο μας - ήταν πολύ καλός μαζί μου. 6-7 μήνες αργότερα όμως, άρχισε να μου κολλάει (παντρεμένος με 3 παιδιά). Περίμενε να φύγει ο άντρας μου από το μαγαζί για να με αγγίξει δήθεν καταλάθος και μου έριχνε συνέχεια υπονοούμενα για να κάνουμε σεξ μέσω ίντερνετ, το οποίο κατά τη γνώμη του δε θεωρείται απιστία. Όταν κατάλαβε ότι δεν ενδιαφερόμουν άλλαξε απέναντί μου. Έγινε επιθετικός, με προσέβαλλε μπροστά στους πελάτες με διέταζε και προσπαθούσε συνεχώς να με πείσει για το πόσο καλύτερη ήταν η γυναίκα του από μένα, ενώ μέχρι πρόσφατα μου έλεγε πόσο δυστυχισμένος ήταν μαζί της. Στον άντρα μου δεν τα είπα αμέσως όλα αυτά γιατί δεν ήξερα πώς θα αντιδρούσε. Του τα είπα 4 μήνες μετά, θύμωσε, είπε πως θα παραιτηθεί αλλά τελικά δεν έκανε τίποτα.

Πέρσι τον Ιούλιο, βρήκα αφορμή την εγκυμοσύνη μου και σταμάτησα τελικά από το μαγαζί. Τελικά σιγά σιγά η ένταση συνέχισε να κλιμακώνεται. Eκείνος βρήκε μια εικοσάρα για να απατά τη σύζυγο και ξεκίνησαν σπόντες μέσω facebook. Μάλιστα κατά καιρούς προσπαθούσε να στρέψει και τις φίλες μου με το μέρος του.

Μια μέρα μέσα στον Νιόβρη, ενώ εγώ ήμουν 5 μηνών έγκυος, πήγε ο άντρας μου στη δουλειά και τότε εκείνος άρχισε να του φωνάζει για κάτι που είχα γράψει εγώ στο facebook. Έπαθε έκρηξη, ήρθε σπίτι, μάζεψε τα πράγματά του κι εξαφανίστηκε. Κανείς δεν ήξερε που πήγε, και το τηλέφωνο του δεν το είχε πάρει μαζί του. Εγώ πάθαινα τη μία κρίση πάνω στην άλλη και τελικά κατέληξα στο νοσοκομείο. Επέστρεψε 4 μέρες αργότερα, απολογήθηκε, είπε ότι απλά χρειαζόταν χρόνο να σκεφτεί κι εγώ τον δέκτηκα πίσω.

Όταν γέννησα πριν από 3 μήνες, δεν τον άφησε να πάρει άδεια από τη δουλειά για να μείνει μαζί μου. Προχτές το πρωί αποκοιμήθηκε γιατί δε κτύπησε το ξυπνητήρι και του έκοψε 50 ευρώ από τον εβδομαδιαίο μισθό του, ο οποίος είναι 250 ευρώ...

Πέρα απ'τον τύπο αυτό, και ο ίδιος μου ο άντρας δεν προσπαθεί πια για μας, ή τουλάχιστον έτσι νιώθω εγώ. Μετά την γέννα αρρώστησα βαριά και χρειαζόμουν κάποια βοήθεια μέχρι να ορθοποδήσω. Του ζήτησα να πάρει άδεια και αρνήθηκε. Επίσης, θέλει να δουλεύει από τις 9 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ χωρίς να πληρώνεται υπερωρίες, απλά για να του δώσει ίσως κάποια αύξηση στο μέλλον. Είναι συνέχεια μέσα στα νεύρα, του φταίει ο σκύλος που δεν έχει ώρα να τον πάει περίπατο, του φταίει η μάνα του που δεν έρχεται να προσέχει το μωρό για να μην έχω απαιτήσεις εγώ απο εκείνον... Σε γενικές γραμμές δεν επικοινωνούμε πια. Δεν προσπαθεί να καταλάβει τι του λέω, ενδιαφέρεται μόνο για προαγωγές, αυξήσεις και τους λογαριασμούς που τρέχουν. Εγώ εδώ και 3 εβδομάδες κυκλοφορώ μέσα στο σπίτι σαν φάντασμα. Δε μιλάω, δε γελώ, μόνο κλαίω όποτε δεν είναι εδώ.

[χριστινάκι π.]

Καλημέρα...Διάβασα προσεκτικά την ιστορία σου κι έχω καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα για το τι μπορεί να συμβαίνει στον άντρα σου...Μου φαίνεται πως ενώ από τη μία πλευρά ήθελε να σπάσει στο ξύλο το αφεντικό του για το ότι σου κολλούσε και μετά να παραιτηθεί, από την άλλη πλευρά δεν τον ''έπαιρνε'' να μείνει άνεργος, ειδικά αφού έχετε και παιδάκι, και το κατάπιε με καταστροφικές συνέπειες στην ψυχολογία του. Στραπατσαρίστηκε η αντρική του αξιοπρέπεια και αυτό βγαίνει πια στις σχέσεις του με όλους σας. Δηλαδή τα έχει πάρει με εσένα και ίσως θα προτιμούσε να μην του το έχεις πει (ιδανικά να μην έχει γίνει), μπορεί να του βάζει λόγια και το αφεντικό (ότι και καλά τον προκαλούσες) και να γίνεται πόλεμος μέσα του. Βγάζει λοιπόν μια άρνηση προς εσένα, το μωρό, τη μάνα του, όλους και όλα...Και δουλεύει όλο και πιο πολύ για να ξεφεύγει από τις σκέψεις του.

 

Πρέπει να κάνετε μια μεγάλη κουβέντα σε ήρεμους τόνους (ίσως εκτός σπιτιού)...Να του πεις πώς νιώθεις, πώς θα ήθελες να είστε, πώς είστε τώρα, και πού θα οδηγήσει αυτό...Ίσως να του πεις ότι δεν περίμενες από αυτόν να παραιτηθεί επειδή το αφεντικό είναι γελοίος και να τον διαβεβαιώσεις ότι δεν έχει πέσει στα μάτια σου...Να τον προειδοποιήσεις ότι αν συνεχίσει έτσι μπορεί να φτάσετε στο σημείο χωρίς γυρισμό, κάτι που δεν θέλεις με τίποτα, γιατί τον αγαπάς και γιατί έχετε και ένα μωράκι...

 

Περνάτε μια άσχημη φάση αλλά άμα θες να σώσεις τον γάμο σου αξίζει να κάνεις μια τιτάνια -ομολογουμένως- προσπάθεια να τον προσεγγίσεις με γλύκα και αγάπη και όχι με κατηγόριες. Αυτή τη στιγμή δεν χωράνε εγωισμοί, ο άνθρωπος έχει θιχτεί και στο μυαλό του η ευθύνη έχει μετατοπιστεί σε εσένα, αφού δεν μπορεί να αντιταχθεί στον ένοχο-το αφεντικό δηλαδή- αντιτάσσεται σε εσένα...Πολλή πολλή αγάπη, γλύκες, όπως παλιά...Μπορείς να προτείνεις και ένα σύμβουλο γάμου (του δήμου για να είναι δωρεάν)...Καλό κουράγιο!

[ster]

Εγώ δεν κατάλαβα γιατί εξαφανίστηκε 4 ημέρες από το σπίτι, για ποιό λόγο; Και μετά εσύ τον δέχτηκες πίσω. Εξήγησε αν θέλεις..

[Rob_09]

Μου είχε ζητήσει να σταματήσω να ασχολούμαι και να απαντώ σε σχόλια μέσω facebook γιατί ένιωθε ότι βρισκόταν στο μέσο μιας κατάστασης που δεν τον αφορούσε άμεσα. Ερχόταν στο σπίτι και άκουγε να κατηγορώ έναν άνθρωπο με τον οποίο έπρεπε να δουλεύει επι ώρες. Πήγαινε δουλειά και άκουγε να του κατηγορούν τη γυναίκα του. Μια μέρα που του έβαλε τις φωνές ο άλλος για κάτι που έκανα εγώ, έφυγε. Πήγε στα βουνά να ηρεμήσει για 4 μέρες και μετά επέστρεψε. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα πονάω γι'αυτό, και πολλές φορές ξυπνώ μέσα στη νύχτα και τον ψάχνω. Υπέφερα τόσο πολύ που νόμιζα πως θα χάσω το μωρό... Τον συγχώρεσα όμως γιατί είπε ότι ήθελε να δουλέψουμε και οι 2 για να δυναμώσουμε τη σχέση μας...

[kounelitsa]

Καλησπέρα! Αν κατάλαβα καλά με το αφεντικό είστε ακόμα φίλοι στο facebook???

[dimmi]

Rob κλείσε το pc, πραγματικά δε λέει όλο αυτό. Κι άσε τον άνθρωπο να δουλέψει χωρίς να παρεμβαίνεις. Μη πηγαίνεις καν από τη δουλειά του. Αστον να κάνει τη δουλειά του κι εσύ τις δικές σου και σε λίγο καιρό όλοι θα είσαστε καλύτερα.

Απολαύστε το μωρό σας, θυμαμαι με πολύ κόπο το κράτησες. (αιμορραγίες και ξάπλα ή θυμάμαι λάθος?)

Τώρα τί άλλαξε και ασχολείστε με φεισμπουκ και αφεντικά? Ασχοληθείτε με το παιδί και αφήστε τα άλλα.

[ζώπυρον]

Βρε κορίτσι μου, τι μπέρδεμα είναι αυτό? Όλα ξεκίνησαν και συνεχίζονται εξαιτίας μόνο του αφεντικού? Θέλω να πω - πριν απ' αυτό και γενικά, η σχέση σας ήταν καλή? Εξαφανίστηκε ο άντρας σου 4 μέρες ενώ ήσουν έγκυος γιατί κάποιος (έστω και πολύ φορτικά, έστω και το αφεντικό του) σε φλέρταρε??

 

Συγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις αλλά αναρωτιέμαι πως... από την σεξουαλική παρενόχληση του εργοδότη, φθάσατε ως εδώ.

 

Ο άντρας σου έχει προσπαθήσει να βρει άλλη δουλειά? Γιατί από τις κουβέντες που φαντάζομαι ότι θα έχουν κάνει με το αφεντικό, προφανώς δεν έχει βγει άκρη.

Και κυρίως, εσύ γιατί δεν καταργείς τον λογαριασμό σου στο φατσοβιβλίο (είμαι κι άσχετη, νομίζω όμως πως γίνεται) για να μην έχετε συνεχείς τριβές, τουλάχιστον από τα ποσταρίσματα σου/του?

 

Πάντως, γενικότερα και οικονομικά είμαστε όλοι πολύ αγχωμένοι (αναφέρομαι σ' αυτό που λες ότι ο άντρας σου ενδιαφέρεται μόνο για την εξέλιξη της δουλειάς του και τα χρήματα) και η περίοδος μετά την γέννηση ενός μωρού είναι δύσκολη και φορτισμένη για όλους. Για διαφορετικούς λόγους ίσως για τον καθένα από τους εμπλεκόμενους αλλά είναι άστα να πάνε.

[zouzounix]

Rob κλείσε το pc, πραγματικά δε λέει όλο αυτό. Κι άσε τον άνθρωπο να δουλέψει χωρίς να παρεμβαίνεις. Μη πηγαίνεις καν από τη δουλειά του. Αστον να κάνει τη δουλειά του κι εσύ τις δικές σου και σε λίγο καιρό όλοι θα είσαστε καλύτερα.

Απολαύστε το μωρό σας, θυμαμαι με πολύ κόπο το κράτησες. (αιμορραγίες και ξάπλα ή θυμάμαι λάθος?)

Τώρα τί άλλαξε και ασχολείστε με φεισμπουκ και αφεντικά? Ασχοληθείτε με το παιδί και αφήστε τα άλλα.

ακριβως αυτο!!!!!!!!

[Rob_09]

Καλησπέρα! Αν κατάλαβα καλά με το αφεντικό είστε ακόμα φίλοι στο facebook???

 

kounelitsa όχι, με είχε κάνει block πριν γίνουν όλα αυτά. Γι'αυτό ένιωθα κι εγώ πιο ελεύθερη να εκφράζομαι και να πετάω "σπόντες". Γιατί εφόσων ο άντρας μου δεν ήθελε να ακούει γι'αυτό το θέμα και ήθελε να μένει εκτός, ένιωθα ότι μπορούσα έτσι να εκφράζομαι δημόσια, έστω και έμμεσα, επειδή το αφεντικό του δεν είχε πρόσβαση στο λογαριασμό μου. Νόμιζα ότι δεν έβλεπε τί έγραφα, αλλά προφανώς είχε βάλει άλλους να με τσεκάρουν...

[Rob_09]

Βρε κορίτσι μου, τι μπέρδεμα είναι αυτό? Όλα ξεκίνησαν και συνεχίζονται εξαιτίας μόνο του αφεντικού? Θέλω να πω - πριν απ' αυτό και γενικά, η σχέση σας ήταν καλή? Εξαφανίστηκε ο άντρας σου 4 μέρες ενώ ήσουν έγκυος γιατί κάποιος (έστω και πολύ φορτικά, έστω και το αφεντικό του) σε φλέρταρε??

 

Ο άντρας σου έχει προσπαθήσει να βρει άλλη δουλειά? QUOTE]

 

Όλα αυτά για το αφεντικό, ναι! Η σχεση μας πριν απ'αυτό ήταν αηδιαστικά τέλεια! Εξαφανίστηκε τότε γιατί ένιωθε ότι πιεζόταν και στη δουλειά και στο σπίτι. Κι απλά ξέσπασε.

Αλλη δουλειά σε ετσι καιρούς δυσκολα βρισκεις. Ειδικά αν σκεφτείς ότι δεν έχει ούτε απολυτήριο λυκείου. Και είναι και μέτοχος στο μαγαζί εκεί...

[Rob_09]

Nα προσθέσω και κάτι άλλο που με στενοχωρεί αφάνταστα :

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου αντιμετώπιζα κάποια προβλήματα υγείας. Όταν γέννησα τα προβλήματα αυτά επιδεινώθηκαν αφού γέννησα και κλιμακώθηκαν πριν 3 εβδομάδες. Ζήτησα από τον άντρα μου αν μπορεί να πάρει μερικές μέρες άδεια για να μείνει μαζί μου, να με βοηθάει λίγο με το μωρό. Είπε όχι γιατί χρειαζόμαστε τα λεφτά. Στενοχωρήθηκα πολύ γιατί στη φάση που ήμουν τα λεφτά δεν είχαν και πολλή σημασία. Μετά ξεκίνησα θεραπείες 1 φορά τη βδομάδα, για τις οποίες έπρεπε να φεύγω εκτός πόλεως. Του ζήτησα να μένει σπίτι μόνο εκείνες τις ημέρες με το μωρό και πάλι μου αρνήθηκε γιατί τις μέρες που είχα ραντεβού είχαν πολλή δουλειά.

Τελικά του εξέφρασα το παράπονο μου, του εξήγησα ότι αισθάνομαι απόρριψη, μιλήσαμε ψύχραιμα και μου υποσχέθηκε ότι αν του ξαναζητούσα να πάρει άδεια θα το έκανε. Τελικά την Πέμπτη που μας πέρασε υποτροπίασα και μεταφέρθηκα στις πρώτες βοήθειες. Εκείνος ΔΕΝ ήταν εκεί, έπρεπε να δουλέψει. Μέχρι το απόγευμα πήγα πίσω στο σπίτι και έπιασε άδεια από τη δουλειά για εκείνο το απόγευμα. Τον ρώτησα αν θα μπορούσε να μείνει μαζί μας Παρασκευή και Σάββατο μέχρι να δυναμώσω λίγο. Είπε οκ αλλά ήταν όλη μέρα με κατεβασμένα μούτρα. Τελικά ξέσπασε, άρχισε να φωνάζει πάλι για τα λεφτά, να μου λέει ότι δεν καταλαβαίνω σε πόσο άσχημη κατάσταση είμαστε οικονομικά κ.α και επέστρεψε κανονικά στη δουλειά του.

Πληγώθηκα πολύ γιατί ένιωσα ότι δε με αγαπάει, κι ότι μου λέει ψέματα ότι θα είναι δίπλα μου αν τον χρειαστώ.

Υπόψην ότι όταν γέννησα το αφεντικό του δεν του επέτρεψε να πιάσει άδεια για να μείνει μαζί μας....

Στην τελική, όχι μόνο δε θα μείνει καθόλου στο σπίτι τώρα που είμαι άρρωστη, αλλά θα δουλεύει και υπερωρίες...

[dimmi]

Κούκλα μου τα οικονομικά όλων είναι χάλια, κοιτάμε όλοι πως θα βγάλουμε 50-100 ευρώ παραπάνω από τα...ήδη κομμένα.

Οι ελεύθεροι επαγγελματίς έτσι είναι, ειδικά εφόσον είναι μέτοχος είναι δύσκολα τα πράγματα.

Μην τον παρεξηγείς, οι άντρες βάζουν προτεραιότητες, γι'αυτόν σημαντικό είναι τώρα να ανταπεξέλθει στ ανέα οικογενειακά έξοδα με την τεράστια κρίση που περνάμε...

Μη κακιώνεις του άντρα σου, άσε τα περί εμπιστοσύνης στην άκρη, ξέρεις πολύ καλά πόσο σου έχει σταθεί όταν μπορούσε (έτσι πιστεύω δηλαδή, πιθανολογώ).

Ζήτα βοήθεια από κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας του - σου, και ξέκοψε με το αφεντικό και με το φεισμπουκ, μη γράφεις γι'αυτόν εκεί. Τα εν οίκω μη εν δήμο (σόρυ για την ανορθογραφία αν δε γράφεται έτσι )

Είναι που είναι δύσκλο διάστημα αυτό μετά τη γέννα, μην ανοίγεις κι άλλα θέματα, όσο μπορείς μαζέψου, κάνε υπομονή, μίλα του χωρίς απαιτήσεις, μόνο να έχεις κάποιοννα σε καταλάβει είναι αρκετό.

Ολα καλά θα πάνε, τώρα τα γιγαντώνεις και όλα στο μυαλό σου και είναι λογικό.

[Rob_09]

Σ'ευχαριστώ dimmi, έχεις δίκιο. Μου στάθηκε πολύ αυτός ο άνθρωπος και ξέρω ότι αγαπάει κι εμένα και την κόρη μας. Απλά λίγο οι ορμόνες, λίγο η κούραση που είμαι όλη μέρα μόνη μου με το μωρό, με κάνουν πιο ευάλωτη τελευταία. Όσο για το facebook, αυτά έχουν σταματήσει εδώ και πολλούς μήνες

[dimmi]

Μη στεναχωριέσαι πραγματικά, σε λίγες μέρες θα είναι όλα σαν κακό όνειρο (τα άσχημα)

και το μωρό σας σαν την πιο υπέροχη πραγματικότητα! οχι δεν είναι όνειρο δε θα σταματήσει ποτέ! Ησουν τόσο υπομονετική στην κύηση, λίγη ακόμη και τώρα καλό μου...

[maela]

Μη στεναχωριέσαι πραγματικά, σε λίγες μέρες θα είναι όλα σαν κακό όνειρο (τα άσχημα)

και το μωρό σας σαν την πιο υπέροχη πραγματικότητα! οχι δεν είναι όνειρο δε θα σταματήσει ποτέ! Ησουν τόσο υπομονετική στην κύηση, λίγη ακόμη και τώρα καλό μου...

Συμφωνω μαζι σου ... μπορα ειναι .. θα περασει .. τουλαχιστον η σχεση μεταξυ τους.. γτ για τα οικονομικα δεν υποσχομαι για κανεναν!Και εφοσον η κοπελα εχει κοψει τα φασεμποουκ ολα καποια στιγμη θα ηρεμησουν!

Υπομονη κοπελα μου.. σκεψου το μωρο σου που μεγαλωνει σιγα σιγα και θα σου ομορφαινει τη ζωη.Σκεψου τι δημιουργηαστε με τον αντρα σου.. και ολα τα αλλα ειναι περιττα!

[Μαριλίνα]

Κοριτσάκι μου,

νομίζω ότι πολλά σας συνέβησαν μαζεμένα τους τελευταίους μήνες και είναι δύσκολο να τα διαχειριστείτε...

1. Σταματησες τη δουλεία - μειωμένο εισόδημα.

2. Εγκυμοσύνη και μάλιστα με προβλήματα

3. Το αφεντικό κλπ που, όπως ανέφερε κάποια κοπέλα παραπάνω, θα ήθελε ο άντρας σου να του σπάσει τα μούτρα, αλλά δεν το κάνει λόγω της οικονομικής κρίσης.

4. Το μωράκι σας, που, όσο και αν το θέλατε και το αγαπάτε, διατάραξε την ισορροπία που υπήρχε.

5. Η αρρώστια σου.

6. Η φυγή του άντρα σου.

7. Η λοχεία που επηρεάζει πολυ μία γυναίκα...

 

Εάν μπορεί να σε βοηθήσει κάποιος στο σπίτι (μάνα, πεθερά), δώσε στον άντρα σου λίγο χώρο και χρόνο... άσε τον να δουλεύει λίγο παραπάνω αν αυτό θέλει, προσπάθησε εσύ να βρεις τους ρυθμούς σου με το μωρό και σιγά σιγά θα επανέλθετε.

Αναφέρεις ότι του ζήτησες να πάρει άδεια και πιο πάνω αναφέρεις ότι το αφεντικό του δεν του έδινε άδεια όταν γένναγες... μήπως δεν του έδωσε και τότε;; μήπως τον έφερε σε δύσκολη θέση όταν πήρε;; για σκέψου τα όλα αυτά...

Μην πάρεις βιαστικές αποφάσεις.

Αφήστε να περάσει λίγο ο χρόνος και βλεπετε... εύχομαι το καλύτερο για σένα και την οικογένειά σου...

[Rob_09]

Τα πεθερικά μου ζουν στο εξωτερικό. Η μητέρα μου δουλεύει πολλές ώρες και τον περισσότερο από τον ελεύθερο της χρόνο τον περνάει με την αδελφή μου η οποία έχει 3 παιδάκια (το τελευταίο 5 μηνών). Η μόνη βοήθεια που έχω είναι 1 φορά τη βδομάδα που της πάω λίγο το μωρό για να πάμε καμιά βόλτα με τον άντρα μου. Τώρα τελευταία της την πήγαινα 2 φορές τη βδομάδα για να μαλλώνουμε με την ησυχία μας.

Δεν έχω πια καθόλου χρόνο για μένα, νιώθω πολύ μόνη μου, έχω συνέχεια ένα βάρος στο στήθος και όταν το μωρό κοιμάται, κάθομαι στον καναπέ και κλαίω ασταμάτητα.

Ο άντρας μου νομίζει ότι είμαστε καλά τώρα, δεν αντιλαμβάνεται ότι κάποια πράγματα πονάνε ακόμα, ούτε καταλαβαίνει πόσο δύσκολα περνάω. Νομίζω πως έχω πάθει κατάθλιψη. Περνάνε κακές σκέψεις απ'το μυαλό μου. Το μόνο πράγμα που με κρατάει και δεν καταρρέω είναι το κοριτσάκι μου... Μόνο όταν την κοιτάω χαμογελάω...

[dimmi]

Rob μετά τη γέννα όλες λίγο πολύ έτσι είμασταν, αν είχες πάθει κατάθλιψη δεν θα το ήξερες.

Πιστεύω είναι φάση και θα περάσει, αλλά αν σε ταλαιπωρεί επιλόχειος αντιμετώπισε το. Μια συζήτησ με ψυχολόγο δε βλάπτει.

Προσωπικά είχα συμβουλευτεί μια φίλη ψυχίατρο.

Πάντως βίωσα κι γω πολύ δύσκολες εβδομάδες μετά τη γέννα, κι όμως όπως ήρθαν έφυγαν! Ως δια μαγείας! (τώρα κάνω το σταυρό μου που δεν έφυγε κι ο άντρας μου μαζί )

[kounelitsa]

Πάντως βρε Rob έδωσες κι εσύ πολλά δικαιώματα και αφορμές. Γιατί να συνεχίσεις να ασχολείσαι με το αφεντικό και να ρίχνεις σπόντες στο fb? Δεν ήταν ήδη δύσκολη η θέση του άντρα σου? Λογικό να πάρει ο άνθρωπος τα βουνά αφού έβλεπε ότι συνέχιζες το παιχνίδι του αφεντικού (κι εγώ έτσι θα σκεφτόμουν). Έφυγες από τη δουλειά και ακόμα ασχολιόσουν μαζί του (και το έβλεπαν και όλοι οι φίλοι σου/σας). Και ενω ο άνθρωπος σου είχε πει να τα σταματήσεις όλα και να μην ξαναγράψεις σχόλια, παρόλα αυτά εσύ συνέχιζες....

[χριστινάκι π.]

Πάντως βρε Rob έδωσες κι εσύ πολλά δικαιώματα και αφορμές. Γιατί να συνεχίσεις να ασχολείσαι με το αφεντικό και να ρίχνεις σπόντες στο fb? Δεν ήταν ήδη δύσκολη η θέση του άντρα σου? Λογικό να πάρει ο άνθρωπος τα βουνά αφού έβλεπε ότι συνέχιζες το παιχνίδι του αφεντικού (κι εγώ έτσι θα σκεφτόμουν). Έφυγες από τη δουλειά και ακόμα ασχολιόσουν μαζί του (και το έβλεπαν και όλοι οι φίλοι σου/σας). Και ενω ο άνθρωπος σου είχε πει να τα σταματήσεις όλα και να μην ξαναγράψεις σχόλια, παρόλα αυτά εσύ συνέχιζες....

 

Αυτό με to facebook που λέει η κουνελίτσα, ούτε κι εγώ το κατάλαβα...Γιατί γλυκό μου κορίτσι αν τον έκραζες (το αφεντικό) μέσω fb και έλεγες ότι σου την έπεφτε σε άλλους, τότε εμμέσως έκανες ρεζίλι τον άντρα σου, αφού όλοι θα έλεγαν ''μα καλά και ο άντρας της τόσο κότα είναι που δεν του σπάει τα μούτρα;'' Μήπως αυτό τον πείραξε περισσότερο και γι'αυτό έφυγε τότε;

[Rob_09]

Eχετε δίκιο για το fb. Οι σπόντες που έριχνα όμως ήταν τόσο έμμεσες που και ο ίδιος ακόμα θα ήταν δύσκολο να της καταλάβει. Επειδή όμως με είχε μπλοκαρισμένη, ούτως ή άλλως δεν έβλεπε τι έγραφα - υποτίθεται. Ήταν μια υπόθεση που ήξερε μόνο ο άντρας μου και ο ίδιος αρνιόταν να συζητήσει μαζί μου. Ένιωθα μόνη, πληγωμένη και θυμωμένη και τα σχόλια που έκανα ήταν ένας τροπος να ξεσπάσω...

[Rob_09]

Στο μεταξύ κάθε μέρα βρίσκουμε κι ένα νέο λόγο για να μαλλώνουμε. Εχω κουραστεί τόσο πολύ που θέλω να πάρω τη μικρή και να πάω στους γονείς μου....

[iosifina123]

Αχ αυτό το κωλοfacebook............

[Katerina.S]

καλημέρα!

εγώ θα σου έλεγα να σταματήσεις να ασχολείσαι με το αφεντικό σου και το facebook, αφού βλέπεις πως μόνο κακό κάνουν στον γάμο σου βάλε μια τελεία..

τώρα αν ο άντρας σου θεωρείς απαραίτητο να δουλέψει επειδή αν δεν δουλέψει δεν θα έχετε λεφτά δεν είναι κακό, λογικό μου ακούγεται, αν δεν έχετε άλλα εισοδήματα έχεις σκεφτεί τι θα κάνετε αν δεν δουλέψει πχ μια βδομάδα?

Εμένα αυτό που κάνει εντύπωση απο όλα όσα είπες είναι ότι σε άφησε μόνη 5 μηνών, με δύσκολη εγκυμοσύνη και πήρε τα βουνά, αυτό δεν μου φαίνεται καθόλου λογικό.

Εντελώς αλλοπρόλαλλη αντίδραση, και όλο αυτό γιατί?για κάτι που είχες γράψει στο facebook για το αφεντικό??υπερβολική αντίδραση.

[χριστινάκι π.]

Στο μεταξύ κάθε μέρα βρίσκουμε κι ένα νέο λόγο για να μαλλώνουμε. Εχω κουραστεί τόσο πολύ που θέλω να πάρω τη μικρή και να πάω στους γονείς μου....

 

Πήγαινε, όχι για να χωρίσετε αλλά για να ηρεμήσετε. Είναι προφανές ότι χρειάζεστε ένα διάλειμμα και αυτό το διάλειμμα μπορεί να σας φέρει πιο κοντά..Μην σκέφτεσαι πώς θα νιώσει, εδώ σε άφησε έγκυο γυναίκα κι έφυγε, τι να λέμε τώρα...Δεν λέω να το κάνεις από εκδίκηση αλλά να σκεφτείς λίγο και τον εαυτό σου και την ηρεμία σου, πώς νιώθεις εσύ όχι μόνο πώς νιώθει ο άντρας σου...Να του λείψεις και λίγο, να δει πώς θα είναι άμα σας χάσει, ίσως έτσι ηρεμήσει αρκετά...