ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΤΗ ΒΙΑ?

[ΟΛΓΑ78]

Έχω ένα ερώτημα, το οποίο φαντάζομαι ότι μπορεί και να αφορά τις περισσότερες μαμάδες εδώ. Τί ακριβώς να συμβουλεύσω τον γιο μου -θα κλείσει τα 5 σε λίγους μήνες- έτσι ώστε να είναι αντικειμενικά σωστό, όσον αφορά τη βίαιη συμπεριφορά που μπορεί να έχουν άλλα παιδάκια απέναντί του? -αναφέρομαι σε ξύλο, σπρωξιές, απότομο τρόπο κλπ- Μέχρι στιγμής, ποτέ δεν τον έχω ενθαρρύνει να ανταποδίδει, πάντα του λέω να το λέει στην δασκάλα του -όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στο σχολείο- ή σε μένα όταν είμαστε επίσκεψη ή σπίτι με άλλα παιδάκια. Τις προάλλες λοιπόν, πήγαμε σε μια φίλη, το παιδάκι μου ήταν μέσα και έπαιζε και έρχεται σε λίγη ώρα με μια τεράστια γρατζουνιά ακριβώς κάτω από το μάτι, και λίγο αίμα να τρέχει. Σημειωτέον: τον έχω δει όταν κάποιο άλλο παιδί τον σπρώχνει ή πάει να του ρίξει καμιά, ο δικός μου να προσπαθεί να κάνει διάλογο του τύπου: " Δεν είναι σωστό να χτυπάς τους φίλους σου γιατί πονάνε" και στη συνέχεια να τις τρώει. Δεν ανταποδίδει ποτέ, από τη μία είμαι περήφανη που είναι ώριμος και καταλαβαίνει, αλλά από την άλλη, πώς πρέπει να του πω να μάθει να αμύνεται και να υπερασπίζει τον εαυτό του, χωρίς να παίζει ξύλο και ο ίδιος?

Δεν θέλω να τον θεωρούν μαλ..... και το εύκολο θύμα, ξέρω ότι πρέπει εγώ να τον καθοδηγήσω, αλλά τί ακριβώς να του πω? Πώς θα υπερασπιστεί τον εαυτό του χωρίς να ανταποδώσει το ίδιο? Γενικά είναι ένα ήρεμο παιδί, δεν είναι καθόλου επιθετικός και δείχνει πάντα πολύ θετικός απέναντι στα άλλα παιδιά. Τελικά, μήπως κάτι δεν έχω κάνει εγώ σωστά? Θέλω να στέκεται στα πόδια του και να μην έρχεται κάθε 3 και λίγο και να μου λέει: " Μαμά ο ταδε με έσπρωξε", "ο ταδε με χτύπησε" "ο ταδε με έβρισε". Αλλά δεν είναι και σωστό να του πω "Κάνε του και συ το ίδιο" Στο τέλος όμως.....αυτό δε θα γίνει? Εσείς πώς χειρίζεστε τέτοια θέματα?

[ΟΛΓΑ78]

Κανείς????????

[jannis]

είναι δύσκολο το θέμα σου για αύτό. Θέλω το παιδί μου να είναι δυνατό και να υποστηρίζει τον εαυτό του αλλά δεν θέλω να κτυπάει τα άλλα. Να έχει πυγμή, θάρος να μιλήσει για τον εαυτό του και να μην τρέχει κλαίγοντας με το παραμικρό να καταγγέλει αλλά να μην είναι επιθετικός. Είναι δύσκολο για τα αγόρια ιδίως.

Αμα βρεις την λύση πες μου. Εμενα ο δικός μου το παίζει σε 2 ταμπλό, ανάλογα με το που τον παίρνει...

Οταν ήταν πιο μικρός ήταν περισσότερο επιθετικός ιδίως αν ήταν του χεριού του. Τώρα έρχεται κλαίγοντας με το παραμικρό (έτσι γλυτώνει το μάλωμα το έμαθε από την αδελφή του...)

Προσπαθώ να τους μάθω να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους με λόγια αλλά αυτό δεν δουλεύει πάντα με τα παιδάκια.

[nelly28]

μπραβο τι καλο παιδακι.... να το χαιρεσαι, πραγματικα πολυ δυσκολο αυτο το θεμα, εχω προβληματιστει και εγω, βεβαια ειναι μικρος ακομα αλλα ξεκινησαμε παιδικο στη μεση του χειμωνα και ειναι ο μικροτερος μεσα και μια μερα βρεθηκαμε στον δρομο με μια αλλη μαμα κια το παιδαι της και χτυπησε τον δικο μου με ενα μπαλονι και του ειπα "να ο χαζος γιαννης" δεν με πειραξε που τον αποκαλεσε ετσι γιατι ειναι λογικο ενα παιδακι πριν το προνιπιο να βλεπει ετσι ενα 2,5 χρονων το οποιο εχει ενα μηνα στον παιδικο και δεν εχει παρει θαρος ακομα, ο μικρος μου παραπονεθηκε γιατι τον χτυπησε και αφου του εξηγισα οτι επαιξε με το μπαλονι του ειπα οτι δεν πρεπει να καθεται και να κλαιει μετα και εκει κολλισα γιατι σκευτικα ολα τα παρα πανω. του λες να ανταποδωσει??? του λες να πηγαινει να το λεει στην δασκαλα του?(αφου τον ρωτησα αν γινεται το ιδιο και στον παιδικο) και ισως να γινει αυριο μεθαυριο καρφι?? τι του λες??????

[natassa-tasos]

Εγώ του έχω πει να ανταποδίδει. Όταν τον χτυπήσει κάποιος να κάνει κι αυτός το ίδιο. Τι δηλαδή να κάθεται να τις τρώει ; Ή κάθε φορά που τον χτυπάνε να τρέχει στη μαμά και τη δασκάλα για βοήθεια;

[mmaria]

αχ... μεγαλο προβλημα. εγω παντως τολμω να πω οτι του εχω πει οταν βλεπεις καποιον να σηκωνει το χερι να σε χτυπησει να προσπαθεις κατ'αρχην να αποφυγεις τη σφαλιαρα (οτι καταλαβαινει) και να ανταποδιδεις.

για πολυ καιρο του ελεγα ολα αυτα "να του φωναζεις δυνατα σταματα" κτλ κτλ. δεν ειδα να εχει αποτελεσμα! κυριως γιατι ενω ερχοταν γρατζουνισμενος, μου ελεγε οτι δεν εκανε τιποτα γιατι δεν πονεσε! ε! επειδη δεν ποναει να καθεται και να τις τρωει?

δεν υποστηριζω οτι βρηκα τη λυση.

[magdoulini]

η βια φερνει την βια για μενα και ποτε δεν ξερουμε απο που θα ξεκινησει μια κατασταση και που θα καταλιξει...προς το παρον, στον γιο μου λεω να απαντα στο παιδακι που τον χτυπησε οτι πονεσε και οτι δεν πρεπει να χτυπαμε και να απομακρυνεται απο το συγκεκριμενο παιδι...και ναι,ας το πει και στην δασκαλα,γιατι κακο ειναι??παντως αυτο που εχω δει, ειναι οτι οταν τον χτυπανε η τον σπρωχνουν κτλ, ρωτα θυμωμενος το παιδακι γιατι το κανει,αλλα φευγει απο κοντα του μετα και τον απορριπτει για το υπολοιπο της ωρας...

[eleni1]

Τα ιδια και εμεις....

ο μεγαλος μου ειναι πολυ καλο παιδακι....του εχω πει οτι δεν χτυπαμε δεν σπρωχνουμε και δεν κανουμε τιποτα εις βαρος των αλλον .Αν θελουμε κατι το ζηταμε η αν μας πειραξει καποιος παμε και το λεμε αμεσως στην δασκαλα.

Προσοχη ομως....

σε περιπτωση που καποιο παιδι η ενηλικας κινηθει εναντιον σου με σκοπο να σε βλαψει θα κανεις οτι περναει απο το χερι σου για να το αποφυγεις....ειτε αυτο σημαινει να τρεξεις να φωναξεις βοηθεια η να ανταποδωσεις.

(Η παιδαγωγος στο νηπιο μου το εχει πει).

[Luce]

Δύσκολο θέμα, όντως. Λοιπόν, ο γιος μου, 10 ετών, έχει δεχτεί τα εξής κατά καιρούς: Μπουνιές στο κεφάλι, κλωτσιές σε όλο το σώμα, κλωτσιά στα γεννητικά όργανα που τον έριξε κάτω, απίστευτη βία από ένα (προβληματικό στη συμπεριφορά) κορίτσι πολύ μεγαλύτερό του πριν από δύο χρόνια που τον έβαλε κάτω και του χτυπούσε το κεφάλι στα μάρμαρα της εισόδου της πολυκατοικίας, ένα σπασμένο δόντι (ευτυχώς όχι το μόνιμο), γρατσουνιές, χτυπήματα κλπ. Τα περισσότερα από αυτά από 2-3 συγκεκριμένα άτομα. Ο γιος μου είναι ζωηρός και μπορεί να γίνει προκλητικός μερικές φορές, ωστόσο δεν χτυπάει μικρότερα παιδιά και γενικά δεν αρχίζει πρώτος. Μίλησα με τους γονείς των επιθετικών παιδιών και δεν έβγαλα άκρη, τα υποστηρίζουν. Μέχρι και στον εισαγγελέ έφτασα. Πείτε μου τώρα εσείς τι πρέπει να κάνω, να αφήσω το γιο μου να τρώει το ξύλο της αρκούδας; Δυστυχώς τις άρπαζε μάλλον παθητικά, όμως τον τελευταίο καιρό αμύνεται, δόξα τω Θεώ. Του είπα να φωνάζει να τσιρίζει και να ρίχνει και μερικές, ε μα πια, χρειάζεται και μια δόση κακίας να επιβιώσεις σήμερα. Αν δηλαδή του λέω να μην χτυπάει και να αμύνεται τι θα γίνει όταν πάει φαντάρος ας πούμε; Θα τον φάνε λάχανο, κάτι τέτοια ευαίσθητα παιδιά αυτοκτονούν στον στρατό. Του είπα λοιπόν να μην χτυπάει πρώτος αλλά αν τον χτυπάνε να αμύνεται, να φωνάζει βοήθεια, να έρχεται να το λέει σε εμάς ή στους δασκάλους. Από τότε που άρχισε να ανταποδίδει τα χτυπήματα σταμάτησαν να χτυπάνε και οι άλλοι τόσο πολύ. Και η πλάκα είναι ότι οι γονείς των επιθετικών παιδιών όταν ήρθαν να διαμαρτυρηθούν για το γιο μου που τους ανταπέδωσε τα χτυπήματα, ε ρε γλέντια εκεί, τους στόλισα μια χαρά (αυτοί δεν με άκουγαν όταν χτυπούσε το δικό τους παιδί, δεν είναι τυχαίο σας λέω, τα παιδιά τους τα έχουν χωρίς όρια γενικά).

[ΟΛΓΑ78]

Τα ιδια και εμεις....

ο μεγαλος μου ειναι πολυ καλο παιδακι....του εχω πει οτι δεν χτυπαμε δεν σπρωχνουμε και δεν κανουμε τιποτα εις βαρος των αλλον .Αν θελουμε κατι το ζηταμε η αν μας πειραξει καποιος παμε και το λεμε αμεσως στην δασκαλα.

Προσοχη ομως....

σε περιπτωση που καποιο παιδι η ενηλικας κινηθει εναντιον σου με σκοπο να σε βλαψει θα κανεις οτι περναει απο το χερι σου για να το αποφυγεις....ειτε αυτο σημαινει να τρεξεις να φωναξεις βοηθεια η να ανταποδωσεις.

(Η παιδαγωγος στο νηπιο μου το εχει πει).

 

Τελικά αυτό μου φαίνεται και μένα το πιο σωστό. Το θέμα είναι -χτύπα ξύλο- να μην συμβεί κανένα κακό στο άλλο παιδί -ειδικά όταν είναι μικρότερο- και τρέχουμε και δεν φτάνουμε μετά.

[ΟΛΓΑ78]

Δύσκολο θέμα, όντως. Λοιπόν, ο γιος μου, 10 ετών, έχει δεχτεί τα εξής κατά καιρούς: Μπουνιές στο κεφάλι, κλωτσιές σε όλο το σώμα, κλωτσιά στα γεννητικά όργανα που τον έριξε κάτω, απίστευτη βία από ένα (προβληματικό στη συμπεριφορά) κορίτσι πολύ μεγαλύτερό του πριν από δύο χρόνια που τον έβαλε κάτω και του χτυπούσε το κεφάλι στα μάρμαρα της εισόδου της πολυκατοικίας, ένα σπασμένο δόντι (ευτυχώς όχι το μόνιμο), γρατσουνιές, χτυπήματα κλπ. Τα περισσότερα από αυτά από 2-3 συγκεκριμένα άτομα. Ο γιος μου είναι ζωηρός και μπορεί να γίνει προκλητικός μερικές φορές, ωστόσο δεν χτυπάει μικρότερα παιδιά και γενικά δεν αρχίζει πρώτος. Μίλησα με τους γονείς των επιθετικών παιδιών και δεν έβγαλα άκρη, τα υποστηρίζουν. Μέχρι και στον εισαγγελέ έφτασα. Πείτε μου τώρα εσείς τι πρέπει να κάνω, να αφήσω το γιο μου να τρώει το ξύλο της αρκούδας; Δυστυχώς τις άρπαζε μάλλον παθητικά, όμως τον τελευταίο καιρό αμύνεται, δόξα τω Θεώ. Του είπα να φωνάζει να τσιρίζει και να ρίχνει και μερικές, ε μα πια, χρειάζεται και μια δόση κακίας να επιβιώσεις σήμερα. Αν δηλαδή του λέω να μην χτυπάει και να αμύνεται τι θα γίνει όταν πάει φαντάρος ας πούμε; Θα τον φάνε λάχανο, κάτι τέτοια ευαίσθητα παιδιά αυτοκτονούν στον στρατό. Του είπα λοιπόν να μην χτυπάει πρώτος αλλά αν τον χτυπάνε να αμύνεται, να φωνάζει βοήθεια, να έρχεται να το λέει σε εμάς ή στους δασκάλους. Από τότε που άρχισε να ανταποδίδει τα χτυπήματα σταμάτησαν να χτυπάνε και οι άλλοι τόσο πολύ. Και η πλάκα είναι ότι οι γονείς των επιθετικών παιδιών όταν ήρθαν να διαμαρτυρηθούν για το γιο μου που τους ανταπέδωσε τα χτυπήματα, ε ρε γλέντια εκεί, τους στόλισα μια χαρά (αυτοί δεν με άκουγαν όταν χτυπούσε το δικό τους παιδί, δεν είναι τυχαίο σας λέω, τα παιδιά τους τα έχουν χωρίς όρια γενικά).

 

Καλά του το΄πες. Μου φαίνεται όλοι εκεί θα καταλήξουμε στο τέλος. Φωνάζουμε στα παιδιά μας όταν χτυπάνε τα άλλα αλλά τελικά... καλύτερα να ανταποδίδουν παρά να καταντάνε ξυλοφορτωμένα ή με χάλια την αυτοπεποίθησή τους. Ακούγεται λίγο "αναίσθητο" όπως το λέω, νομίζω...

[nelly28]

Καλά του το΄πες. Μου φαίνεται όλοι εκεί θα καταλήξουμε στο τέλος. Φωνάζουμε στα παιδιά μας όταν χτυπάνε τα άλλα αλλά τελικά... καλύτερα να ανταποδίδουν παρά να καταντάνε ξυλοφορτωμένα ή με χάλια την αυτοπεποίθησή τους. Ακούγεται λίγο "αναίσθητο" όπως το λέω, νομίζω...

 

και εγω μαλλον θα συμφωνήσω οτι αυτη ακούγεται η καλυτερη λυση.

[mamavasia]

Εμένα η δικιά μου είναι 6 ετών....απο μικρή της έλεγα ότι δεν κάνει να βαράμε κάποιον αλλά έχουμε στόμα να μιλήσουμε και να του πούμε αυτό που θέλουμε....αν κάποιο μικρότερο παιδάκι την πείραζε άθελα του και μου το έλεγε της έλεγα ότι είναι μικρό και δεν καταλαβαίνει....επίσης αν καταλάθος κάποιο την χτύπαγε, σκούνταγε πάλι της έλεγα ότι δεν το ήθελε....

 

ΟΜΩΣ της έχω πεί και το έχει καταλάβει ότι αν κάποιος σε πειράξει επίτηδες (χτυπήσει, κλωστήσει, τσιμπήσει) τότε την πρώτη φορά θα το πείς στην δασκάλα , αν ξαναγίνει θα το πεις στην μαμά σου και θα κανονίσω εγώ αν όμως γίνει και τρίτη φορά τότε όρμα του και δείξε του ότι δεν πρέπει να σε ενοχλεί !

 

Πέρσυ της έβαζε ένα κοριτσάκι στο καράτε συνέχεια τρικλοποδιά όποτε εκείνη δεν έβλεπε....μου το έλεγε και της είπα πές το στο δάσκαλο, το είπε αλλά το κοριτσάκι συνέχισε, τότε εγώ είπα στο κοριτσάκι "πρέπει να είστε φίλες, μην την ρίχνεις κάτω δεν είναι σωστό"....εκείνο συνέχισε.....τότε ήρθε στενοχωρημένη η δικιά μου και μου το είπε και τότε της είπα...τώρα είναι η σειρά σου, φάτην λάχανο.....τελικά της έβαλε και η δκικά μου μια τρικλοποδιά στην τάξη παρουσία δασκάλου!!! Απο τότε σταμάτησε να την ενοχλεί η άλλη και η δικιά μου ένιωσε ότι την έβαλε στην θέση της!

[marchalina]

Κι εμένα με ανησυχει πολυ αυτο το θέμα απο τωρα.

Προσπαθω ήδη να την μαθω να φωναζει δυνατα'ΦΎΓΕ' 'ασε με ' "πονάω" οταν καποιο παιδακι την τσιγκλαει επικυνδινα

Αλλα δεν θελω να ανταποδωσει..ετσι θα μπει σ'ενα κυκλο βιας (τον οποιο και θα νομιμοποιησει μεσα της)που θα νικαει πάντα ο σωματικα πιο ισχυρος

 

Αλλα ο,τι και να πω ..ειναι πολυ μικρη ακομα και υπο την πληρη προστασια μου...και με ανυσηχει πολυ το μέλλον

[eleni1]

Εμένα η δικιά μου είναι 6 ετών....απο μικρή της έλεγα ότι δεν κάνει να βαράμε κάποιον αλλά έχουμε στόμα να μιλήσουμε και να του πούμε αυτό που θέλουμε....αν κάποιο μικρότερο παιδάκι την πείραζε άθελα του και μου το έλεγε της έλεγα ότι είναι μικρό και δεν καταλαβαίνει....επίσης αν καταλάθος κάποιο την χτύπαγε, σκούνταγε πάλι της έλεγα ότι δεν το ήθελε....

 

ΟΜΩΣ της έχω πεί και το έχει καταλάβει ότι αν κάποιος σε πειράξει επίτηδες (χτυπήσει, κλωστήσει, τσιμπήσει) τότε την πρώτη φορά θα το πείς στην δασκάλα , αν ξαναγίνει θα το πεις στην μαμά σου και θα κανονίσω εγώ αν όμως γίνει και τρίτη φορά τότε όρμα του και δείξε του ότι δεν πρέπει να σε ενοχλεί !

 

Ακριβως αυτο !!!!!!

[Luce]

Αλλα δεν θελω να ανταποδωσει..ετσι θα μπει σ'ενα κυκλο βιας (τον οποιο και θα νομιμοποιησει μεσα της)που θα νικαει πάντα ο σωματικα πιο ισχυρος

 

/QUOTE]

Kι εγώ έτσι έκανα και το σκυλομετάνιωσα. Τον είχαν πάρει χαμπάρι οι άλλοι ότι δεν ανταποδίδει και τον έκαναν του αλατιού. Θα το δεις και μόνη σου στην πορεία. Δεν επικροτούμε τη βία αλλά αν ένας εγκληματίας μπει σπίτι σου και προσπαθήσει να σε σκοτώσει τι θα κάνεις; Θα καθίσεις να σε σκοτώσει ή να βλάψει τα παιδιά σου; Προσωπικά θα αμυνόμουνα και αν έβλεπα ότι κινδύνευα θα προσπαθούσα το λιγότερο να τον τραυματίσω βαριά να μην μπορεί να με βλάψει. Ακραίο το παράδειγμα θα μου πεις αλλά στη ζωή όλα συμβαίνουν. Μη ξεχνάτε το ευγενικό τρυφερό και ευαίσθητο παιδί τον Άλεξ. Και πολλά άλλα παραδείγματα που έχω διαβάσει, ως και αυτοκτονίες εφήβων λόγω bulling (σχολικής τρομοκρατίας).

[Melina22]

Έχω ένα ερώτημα, το οποίο φαντάζομαι ότι μπορεί και να αφορά τις περισσότερες μαμάδες εδώ. Τί ακριβώς να συμβουλεύσω τον γιο μου -θα κλείσει τα 5 σε λίγους μήνες- έτσι ώστε να είναι αντικειμενικά σωστό, όσον αφορά τη βίαιη συμπεριφορά που μπορεί να έχουν άλλα παιδάκια απέναντί του? -αναφέρομαι σε ξύλο, σπρωξιές, απότομο τρόπο κλπ- Μέχρι στιγμής, ποτέ δεν τον έχω ενθαρρύνει να ανταποδίδει, πάντα του λέω να το λέει στην δασκάλα του -όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στο σχολείο- ή σε μένα όταν είμαστε επίσκεψη ή σπίτι με άλλα παιδάκια. Τις προάλλες λοιπόν, πήγαμε σε μια φίλη, το παιδάκι μου ήταν μέσα και έπαιζε και έρχεται σε λίγη ώρα με μια τεράστια γρατζουνιά ακριβώς κάτω από το μάτι, και λίγο αίμα να τρέχει. Σημειωτέον: τον έχω δει όταν κάποιο άλλο παιδί τον σπρώχνει ή πάει να του ρίξει καμιά, ο δικός μου να προσπαθεί να κάνει διάλογο του τύπου: " Δεν είναι σωστό να χτυπάς τους φίλους σου γιατί πονάνε" και στη συνέχεια να τις τρώει. Δεν ανταποδίδει ποτέ, από τη μία είμαι περήφανη που είναι ώριμος και καταλαβαίνει, αλλά από την άλλη, πώς πρέπει να του πω να μάθει να αμύνεται και να υπερασπίζει τον εαυτό του, χωρίς να παίζει ξύλο και ο ίδιος?

Δεν θέλω να τον θεωρούν μαλ..... και το εύκολο θύμα, ξέρω ότι πρέπει εγώ να τον καθοδηγήσω, αλλά τί ακριβώς να του πω? Πώς θα υπερασπιστεί τον εαυτό του χωρίς να ανταποδώσει το ίδιο? Γενικά είναι ένα ήρεμο παιδί, δεν είναι καθόλου επιθετικός και δείχνει πάντα πολύ θετικός απέναντι στα άλλα παιδιά. Τελικά, μήπως κάτι δεν έχω κάνει εγώ σωστά? Θέλω να στέκεται στα πόδια του και να μην έρχεται κάθε 3 και λίγο και να μου λέει: " Μαμά ο ταδε με έσπρωξε", "ο ταδε με χτύπησε" "ο ταδε με έβρισε". Αλλά δεν είναι και σωστό να του πω "Κάνε του και συ το ίδιο" Στο τέλος όμως.....αυτό δε θα γίνει? Εσείς πώς χειρίζεστε τέτοια θέματα?

 

Δες κ εδώ που έχει ξανασυζητηθεί. http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=20262

(#4)

 

κ εδώ πάλι

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=85127

 

 

http://parents.org.gr/psych/a39

 

Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού είναι διαφορετική η αντιμετώπιση.