ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ

[MUMBASHA]

Καλησπερα σε ολους.Θα ηθελα τη βοηθεια σας στο προβλημα μου.Δεν μπορεσα να βρω αντιστοιχο θεμα γι αυτο και ανοιξα νεο.Μολις εκλεισα την 12η εβδομαδα και μεχρι και την 10η η εγκυμοσυνη μου ειχε μεν προβληματακια αλλα η κατασταση ηταν πιο βατη.Ειχα δηλαδη καποιεσ μικροαποκολλησεισ και και καποιεσ συσπασεισ αλλα το παλεψαμε με χαπια και ξαπλα.Την ημερα που εκλεινα τη 10η εβδομαδα και ενω ειχα επιστρεψει στη δουλεια μου ηδη απο πολλες μερες,επειτα απο εναν τρικουβερτο καυγα με τα αφεντικα μου ξεκινησε αιμοραγια.Εφυγα τρεχοντασ για το γιατρο ο οποιοσ εντελωσ αποκαρδιωτικα με προετοιμασε για το χειροτερο καθωσ διεγνωσε τεραστια αποκολληση σακου σε σημειο που κρατιοταν απο μια ...κλωστη.Μ εστειλε πισω στο σπιτι αυξανοντασ μου τα ουτρο σε 9 την ημερα για απολυτη ακινησια.Ενω φτανοντασ σπιτι η αιμοραγια ειχε μετριαστει λιγο μετα που ξαπλωσα ξεκινησε ακατασχετη αιμορραγια και εκανα αμεσα εισαγωγη στο Ρεα οπου νοσηλευτηκα για 5 ημερεσ.Ο γιατροσ ηταν πολυ καθυσηχαστικοσ την ημερα που βγηκα καθως μου ειπε οτι αφου καβατζαραμε τις πρωτεσ ημερες το πιτσιρικι μαλλον την παλευει.Ωστοσο δεν με αφησε να χαλαρωσω αλλα μου ειπε αυστηρα ακινησια τουλαχιστον για τον πρωτο μηνα και βλεπουμε.Για να μην γινομαι κουραστικη ενω μου εκανε καποιεσ εξετασεισ για την πηκτικοτητα του αιματοσ παρολα αυτα ενω βηκαν καλες επελεξε να μου ξεκινησει και χαμηλη δοσολογια ηπαρινης για να γλυτωσουμε τα χειροτερα.Εχουν περασει 2 εβδομαδες.Οσο παραμενω στο κρεβατι το αιμα πλεον ειναι ελαχιστο η καθολου,μολις ομως σηκωθω για τουαλεττα επιτοπου ξεκινα καφε αλλοτε αραιο και αλλοτε πηχτο και πολυ σκουρο.Οποια περασε κατι παρομοιο σας παρακαλω πειτε μου ειναι λογικο να εχω ακομα αιμα?Το γιατρο τον ψιλοανησυχει που παρολα αυτα δεν εχει σταματησει ακομα και συζητα και τη χρηση κορτιζονησ για να γλυτωσουμε το επερχομενο ανοιγμα του τραχηλου καποια στιγμη και αρα και την...αποβολη.Σας ευχαριστω παρα πολυ και ζητω συγνωμη για το τερασστιο μηνυμα.

[black_rose]

Καταρχήν ψυχραιμία!!!Το έπαθα και εγώ αυτό.Στην 9η εβδομάδα είχα ξαφνικά αιμορραγία χωρίς πόνο.Ο γιατρός μου σύστησε τα ίδια που σύστησε και σε σένα ο δικός σου.Καφέ σκούρο αίμα όμως είχα για αρκετό καιρό.Νομίζω γύρω στις 15 μέρες.Εμένα όμως η αποκόλληση ήταν πολύ μικρή.Άρα λογικά εσένα πρέπει να σου κρατήσουν παραπάνω μέρες τα καφέ.Ο γιατρός μου κάθε φορά που τον έπαιρνα τηλ ανήσυχη ότι έχω πάλι καφέ και πότε θα τελειώσουν μου είπε ΔΕΝ μας πειράζουν τα καφέ,είναι σκοτωμένο αίμα.Το έντονο κόκκινο μας ανησυχεί και ιδίως αν συνοδεύεται απο πόνο.Άποψη μου αν ήταν να αποβάλλεις θα είχες αποβάλλει ήδη!Πέρασε πια η αποκόλληση τώρα είσαι στη φάση της επούλωσης.Πολλή ξεκούραση και όλα θα πάνε καλά!Το 30% των εγκυμοσύνων έχουν αιμορραγίες!

[MUMBASHA]

Κοριτσαρα μου δεν φανταζεσαι ποσο πολυ κουραγιο μου δινεις.Να εισαι παντα καλα και ο Θεος να σου χαριζε ευτυχια στο σπιτι σου.Ξερεις κατι?δεν με πειραζει να ειμαι ακινητη ειναι το τελευταιο που σκεφτομαι εχω απολυτη αναγκη ομως να κανω ονειρα για το μελλον.Δεν ανεφερα οτι ειχα και μια αποβολη πριν μεινω παλι εγκυοσ οποτε το αγχος μου ειναι δεκαπλασσιο.Και παλι σε ευχαριστω.

[Annette 1977]

Τελικά κορίτσια τι έχει συμβεί με την περίπτωση σας?γιατί έχω δυστυχώς κι εγω μεγάλη αποκόλληση κα είμαι στη 14 εβδομάδα.Τρίτη μέρα σήμερα στο κρεβάτι με όλα τα κλασσικά φάρμακα.ας μείνω έτσι για μήνες.δεν με νοιάζει για τίποτα άλλο πια.όμως ανησυχώ για το μωρό.εάν τρέφεται σωστά, η εάν οι σκουρεσβλενες που βγαίνουν με το σκουπίσμακουμπανε το μωρό μέσα στη μήτρα.mumbasha τι συνεβει απο το τελευταίο μήνυμα?έχεις εξελίξεις?

[MUMBASHA]

Ανετ μου καλη σου μερα.Εμενα εχει περασει πλεον 1,5 μηνας απο το περιστατικο μου.Πριν 2 εβδομαδες με ειδε τελετυαια φορα ο γιατρος και φανηκε επιτελους διαφορα.Βεβαια θελω να διευκρινισω κατι,Δεν εχω παθει αποκολληση πλακουντα αλλα σακου.Δεν ξερω αν η περιπτωση σου ειναι η ιδια.Εμενα ηταν απο τις πιο δυσκολες περιπτωσεις μιας και ειχε αποκολληθει πανω απο το 40% της επιφανειας του σακου.Αιμα ειχα καθημερινα μεχρι και 6 μερες πριν και οχι απλα βλεννες.Ειμαι σο κρεβατι και εγω ολον αυτον τον καιρο και τωρα ισα που με αφηνει να πηγαινω μεχρι το σαλονι.Θ με ξαναδει την επομενη εβδομαδα οπου το περιμενω με τεραστια αγωνια,οχι μονο για να δω τι εγινε αλλα γιατι εχω αποκτησει τεραστιο φοβο με το θεμα.Τοσο που τωρα τελευταια που δεν ποναω αλλα δεν νιωθω ακομα και το μωρακι βαζω αλλα με το μυαλο μου.Νομιζω ομως οτι ειναι η αγωνια της μανουλας!!!Δεν μου ακουγεται τοσο σοβαρη η περιπτωση σου.Εγω ξεκινησα μετα απο αυτο και ηπαρινες και κορτιζονη ,πηρα και αντιβιωση,επαιρνα 9 ουτροτζεσταν την ημερα και πολλα αλλα και νομιζω οτι τουλαχιστον απο αυτο τη σκαπουλαραμε.Γραφε μου σε αυτο το τοπικ η με προσωπικα μηνυματα αν θελεις γιατι ξερω καλα τις στιγμες αγωνιας και απογνωσης που περνας.Αληθεια πως σου συνεβη?

[Annette 1977]

Ευχαριστώ για τη γρηγόρη απάντηση!χαίρομαι που πέρασε το πιο δύσκολο και απομακρύνεται απο εσένα.Όντως η περίπρετεια που πέρασες ήταν πολύ επικίνδυνη, αλλά κι εγω τα χρειαστηκα το σαββατο γιατί θα μπορούσα να έχω αποβάλλει.Φοβάμαι κυρίως ξέρεις, για το μωρο, εάν η θρεψη του και η ανάπτυξη του θα ειναι σωστή.κυρίως γιατί κ αι στον υπερηχο το είδα υπερκινητικο και αγχωμενο!επιπλέον δεν ξέρω εάν αυτά τα σκούρα καφέ πηγματα που αποβαλλονται αποτην πληγή που κλείνει, δημιουργούν δυσφορία στο μωρο.Τ ο έπαθα όταν έκανα την αυθόρμητη κίνηση να βάλω τις μποτες μου και τραβοντας τις ήμουν κάθιστη κι έβαλα ώθηση.Ασκησα πίεση και ξέρεις, δεν εχα συνειδητοποίησε εκείνη τη στιγμη τόσο γρήγορα που έγινε τι έκανα.Τώρα θα χρειαστούν τουλάχιστο δυο μήνες κρεββατι, χωριά που ελπίζω το παιδάκι να μην έχει θέμα θρεψης.Θα μάθω στην εομενη επίσκεψη .ΕΣενα η αποκόλληση είχε επίπτωση στη θρεψη του μωρού?Και πάλι σου εύχομαι καλή συνέχεια στην προσπάθεια.πιστεύω ότι το χειρότερο πέρασε.

[MUMBASHA]

Μωρε μπραβο,αποκολληση απο μποτα δεν εχω ξανακουσει.Δεν μου απαντησες,αποκολληση σακου η πλακουντα εχεις παθει?Ακουσε με.Κατ αρχην το μωρο να χαιρεσαι που ηταν υπερκινητο και να μη σε φοβιζει.Εμενα στην αρχη ο γιατρος του εφτανε να ακουσει απλα ιχνος καρδιακου παλμου,και μην ξεχνας οτι ημουν και 4 εβδομαδες νωριτερα απο εενα οταν το επαθα που η σταθεροτητα του εμβρυου ηταν πολυ μικροτερη.Ειδικα στην περιπτωση που η αποκολληση ειναι σακου,το μωρο ειναι αψογα προστατευμενο εφοσον δεν επαθε κατι εκεινη την ωρα και τα επομενα 1-2 24ωρα.Τωρα αν η αποκολληση ειναι πλακουντα,εχει θεμα ΜΟΝΟ αν ειναι ολικη η ρηξη του πλακουντα που σημαινει οτι θα ειχες ηδη αποβαλλει.Δε στο παιζω γιατρος απλα αυτον τον καιρο ασχοληθηκα ιδιαιτερα με το ζητημα και μιλουσα με το γιατρο μου 2 και 3 φορες την ημερα για οτι με αγχωνε.Εδειξε ιδιαιτερη καταννοηση γιατι σε αυτη τη φαση θεωρουμαστε επειγοντα περιστατικα και οχι απλα οπως ολες οι εγκυουλες που φοβομαστε για μικροπραγματα.Το αιμα σου ειπα ειχα μεχρι και λιγες μερες πριν και ειμαι σιγουρη οτι θα ξαναδω.Σημαντικο ειναι να μην βγαινει κοκκινο οσο παιρνουν οι μερες.Δε θα σου πω ψεμματα,εχεις δρομο μπροστα σου οπως και εγω ακομα.Κανε ομως αυτα που σου λεει ο γιατρος.Η απολυτη ακινησια παιζει τεραστιο ρολο.Τις πρωτες 3 εβδομαδες ετρωγα σχεδον εντελως ξαπλωμενη φαντασου.Ξερω πως νιωθεις.Και κατι τελευταιο.ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ.Οχι μονο γιατι το νιωθει το μωρο σου αλλα γιατι κανεις συσπαση στην κοιλια σου.Επισης φροντισε τη διατροφη σου ωστε να πηγαινεις ευκολα στην τουαλετα και να μην πιεζεσαι.Καποιο σιροπακι ισως σε βοηθησει.Μιλα με το γιατρο σου.Προσπαθησε να μη φοβασαι και βλεπε μακρια.Γραφε μου οποτε θελεις ,κι εγω παρεουλα θελω.

[Annette 1977]

Σε ευχαριστώ.Ξεεις τι θέλω?Αυτό που είπες για την ακινησία ειναι σημαντικό.Θέλω να με κατσαδιαζεις χοντρά γιατί νιώθω ότι ξεθαρρευω όταν τα πράγματα πανε καλύτερα και δεν πρέπει.μερική αποκόλληση πλακουντα έχω, αρκετά μεγάλη, δεν ξέρω ειλικρινά πιστεύω ότι το μωρακι κινδυνεύει.Κι εμένα ο γιατρός μου με το Ρέα συνεργάζεται αλλα έχω ερώτηση.μέχρι στιγμής με τς μαιες του νταραβεριζομαι.Δε λέω, με παρέλαβαν στο νοσοκομειο και τον ενημέρωναν αυτές.Όμως απο την αρχή της εγκυμσυνης είχα κάθε μήνα μικρή

 

διαρροή ροζ υγρών.Και όλο μου έλεγαν ultrogestan και ξεκούραση.τίποτα άλλο.αυτό περνάτε, αλλα δεν μου έλεγαν ούτε απο που προέρχεται ούτε πόσο σημαντικό ειναι.εάν μου έλεγαν ότι ο πλακουντας σου έχει πρόβλημα και πρόσεχε,δεν θα ήμουν κι εγω πιο προσεχτικη?επίσης οι υπερηχοι δεν έλεγαν κάτι ανησυχητικό τόσο καιρο.τι πιστεύεις?εσένα ο γιατρός σου μιλάει απευθείας μαζί σου και σεενημερωνει πλήρως?συνεργάζεται με το Ρέα εάν κατάλαβα καλα.

[MUMBASHA]

Κοριτσακι ειναι λογικο να μη φαινεται απο νωριτερα κατι αφου ο πλακουτας αρχιζει να φαινεται απο τη 13η εβδομαδα.Το οτι ειχες απο την αρχη μια ευαισθησια ειναι αλλο θεμα.Οσο για το γιατρο,εγω οσο νοσηλευτηκα ερχοταν καθε μερα στο δωματιο και μιλουσαμε και καναμε και υπερηχο.Και απο τη μερα που βγηκα η επικοινωνια ηταν απευθειας στο κινητο του.Ηταν σε ολα αψογος μεχρι τωρα.Ακουσε με ενα πραγμα που αξιζει να διεκδικησεις ειναι η αμεση επικοινωνια με το γιατρο σου.Αν μη τι αλλο ειναι η δουλεια του.Εμενα με βοηθησε απιστευτα η επικοινωνια που ειχα μαζι του,απο την πρωτη στιγμη.Σκεψου μπηκα στο ΡΕΑ 12.00 το βραδυ και ειχε φτασει νωριτερα απο μενα και με περιμενε.Την αλλη μερα 12.00 το πρωι Σαββατο ηταν παλι εκει και ηρθε στο δωματιο μαζι με τη μαια να συζητησουμε και κατοπιν με πηρε και για υπερηχο.Να μη σου πω για τις εξετασεις που μου εδωσε να κανω(οχι για το ΡΕΑ) αλλα μεσω της ασφαλειας μου για να μην πληρωσω και τιποτα.Ειναι σημαντικα πραγματα αυτα.Επισης ειναι πολυ μα παρα πολυ νωρις για να νιωθεις οτι ξεθαρρευεις.Βρες τροπους να μερνας την ωρα σου και ανθρωπους να σου κανουν τα ΠΑΝΤΑ.Δεν ειναι υπερβολη,δεν ημουν ποτε απο εκεινες που θεωρουσαν οτι στην εγκυμοσυνη πρεπει να σε υπηρετουν.Εδω ομως αλλαζει.Σηκω μονο για τουαλετα.Το μωρο σου καθε μερα που περναει θα μειωνονται πιο πολυ τα ποσοστα να του συμβει κατι.Ψυχραιμια!!!Πρεπει να πεσεις σε νιρβανα.Ξεχνα ους προηγουμενους ρυθμους για λιγ καιρο.Αυτο στο λεει ενα ατομο ακρως νευρωτικο που ομως εχω φτασει σε σημειο να εχω αλλαξει ακομα και τον ηχο του κινητου μου για να μη με τρομαζει.Ειναι το πρωτο σου παιδακι?

[ilian]

MUMBASHA γεια σου! τώρα διάβασα την περιπέτεια σου με την αποκόλληση και μου θυμισες τα δικά μου θεματα με την εγκυμοσυνη μου! στην 7 εβδομάδα έπαθα μια αποκόλληση απο τις λίγες....αίμα ποταμι σε σημειο που νόμιζα ότι εχω χάσει το παιδι. Εμεινα στο κρεβάτι ακίνητη μεχρι τον 7 μηνα σχεδον.Μονο τουαλέτα πηγαινα. Τελικα γέννησα τελει'ομηνο ένα αγορακι που τωρα ειναι 5 μηνων. Ευχομαι να σου πάνε όλα τελεια και να έρθει στον κόσμο το μωράκι σου γερό. Καλή συνέχεια και καλή δυναμη

[MUMBASHA]

Ιλιαν μου σ ευχαριστω πολυ.Ετσι ηταν ακριβως και εμενα.Οταν μπηκα στο νοσοκομειο με τον αντρα μου πστο δρομο προσπαθουσαμε να σκεφτουμε τουσ τροπους με τους οποιους θα ξεπερνουσαμε την απωλεια,αλλα...μας την εσκασε το μικρουλι,ηταν ακομη εκει.Ενα πραγμα εχω καταλαβει παντως αφου εχω περασει και αποβολη.Αμα ειναια ποφασισμενο να μεινει το σκατουλι θα μεινει,ειτε κραταμε την ανασα μας ,ειτε κανουμε κωλοτουμπες!!!Πραγματικα καθημερινα παρακαλαω οχι μονο για μενα αλλα και για ολα τα κοριτσια που ζουν αυτη την αγωνια να ξημερωσει μια ακομη φωτεινη ημερα.Και μια προσευχουλα δεν κανει κακο...

[ilian]

σε μενα το λές? απο προσευχες τπτ αλλο σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσυνης. Βέβαια σε εμενα όπως αποδειχθεικε η αποκόλληση ειχε λόγο που έγινε. Εχω δίκερο μητρα πράγμα που ειναι πολυ επικίνδυνο και στις περισσότερες κοπέλες απο ότι εμθα προκαλει αποβολες. Ημουν τυχερη που το μωρακι μου γεννηθηκε. Βεβαια πιστεψε με τα πολλα αγχη ερχονται μετα τη γεννα οπου κυριολεκτικα τον πρωτο καιρο εισαι διαρκως απο πάνω του. Θα τα ζήσεις με το καλό και θα με θυμιθεις!

[Annette 1977]

Mumbasha καλημέρα.Με βρίσκω λίγο πιο ψύχραιμη σήμερα, αν και πάντα φοβισμένη για το τι ξημερώνει για το παιδάκι.άτομα που έχουν ακούσει τέτοιες περιπτώσεις μου επιβεβαιώνουν κι αυτά ότι θέλω τουλάχιστο τρεις μήνες ξαπλωμενη.Το μωρακι να ειναι καλα μόνο.δεν έχω άλλο παιδι.Να έχεις μια καλή ημέρα κι ΕΣΥ και το μικρό σου.ένα ειναι σίγουρο.ότι τέτοια περιστατικά τους κάνουν όλους να νιώθουν τι έχει αξία στη ζωή.Κι αν πούμε έστω ότι οι γυναίκες ειναι αποτην αρχή πιο έτοιμες, τουλάχιστον αφυπνιζονται οι άντρες.εμένα μόνο με τους νέους φόρους ασχολούνταν.Τώρα όμως.....κατάλαβε τι παει να πει βυσσινο.anyway,καλή μέρα σε όλες τις μαμμαδες που τραβάνε ζόρι!

[apricot]

ευχομαι να πανε ολα καλα!!!! μην ξεθαρευεις φυσικα. ειχα 2 εγκυμοσυνες κρεββατομενη....ειδικα η κορη μου απορω πως γεννηθηκε! στον 8ο μεν αλλα ουτε θερμοκοιτιδα δεν μπηκαμε! συμβαινει συχνα αυτο αλλα αντιμετωπιζεται!!!! καλη συνεχεια σε σενα και στο μικρακι σου (τα μικρα ειναι πολυ δυνατα και δεν το βαζουν κατω με την 1η ευκολια)

[rafa]

Πρώταα απόλα εύχομαι με το καλό τα μωράκια σας και να πάνε όλα καλά!!! Αυτό που με τσαντίζει είναι η ασυνηδισία κάποιων ανθρώπων ειδικά προισταμένων και διευθυντών. Είναι δυνατόν σε μια εγκυο να κάνεισ καβγά??? Δε κατα;λαβαίνεις τίποτα δηλαδή??? Και εγώ στο τρίτο μήνα είχα καβγά με το προιστάμενο μου και ευτυχώς είχα μόνο πλακούντα χαμηλά σόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.Ευτυχώς δεν είδα αίμα και όλα πήγαν καλά! Όμως η απάντηση του στο ότι οι έγκυες έχουν ορμόνες που τρελαίνονται ήταν ότι και αυτός έχει ορμές γιατί η κοπέλα του είναι μακριά!!! Και σα να μην έφτανε αυτό μου έκανε και αναφορά ότι του επιτέθηκα!!! Δηλαδή έλεος δε σεβόμαστε τίποτα πια!!! Συγνώμη για το ολίγον ασχετο αλλά όταν διάβασα το μήνυμα για το καβγά με το αφεντικό μου ήρθαν όλα στο μυαλό και λέω δε μπορέι ρε παιδί μου να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι!!! Όλα να πάνε καλά!!

[Annette 1977]

Παίρνω θάρρος απο τις απαντήσεις σας.Να είστε καλαΒεβαια θα ησυχασω μόνο εάν δω να ειναι όλα οκστον υπερηχο και ακόμη και για το πως θα μεταφερθω εκεί με το αμάξι ανησυχώ.

[Elisa Twins]

Κορίτσια καλημέρα.

Μπαίνω και 'γω στην παρέα σας για την δική μου μικρή - αισιόδοξη - ιστορία.

Είχα και 'γω αποκόλληση σχεδόν από την 7η-8η και μεγάλη μάλιστα. Είχα δύο μωράκια και κυρίως το ένα, αυτό δίπλα στην αποκόλληση κινδύνευε άμεσα. Έμεινα ξάπλα για 2 1/2 μήνες.

Το αποτέλεσμα:

ο αγόραρός μου γεννήθηκε 3440γρ τη στιγμή που ο αδερφούλης του γεννήθηκε 2280γρ!!!!

Τώρα, σχεδόν 8 μηνών, είναι και οι δύο μια χαρά και μας τρελαίνουν με τις φωνούλες τους.

Αισιοδοξία, αισιοδοξία, αισιοδοξία....

Εσείς κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε!

[Annette 1977]

elisa μπράβο, να ακούμε τέτοια να εμψυχωνομαστε λιγάκι.Να είσαι καλα κι ΕΣΥ κι ολόκληρη η οικογένεια σου.ήταν μεγάλη η αποκόλληση?τι φάρμακα πήρες?ήσουν πλήρως ακίνητη?ελπίζω να ην σε ζαλισα

[Elisa Twins]

elisa μπράβο, να ακούμε τέτοια να εμψυχωνομαστε λιγάκι.Να είσαι καλα κι ΕΣΥ κι ολόκληρη η οικογένεια σου.ήταν μεγάλη η αποκόλληση?τι φάρμακα πήρες?ήσουν πλήρως ακίνητη?ελπίζω να ην σε ζαλισα

Ήταν αρκετά μεγάλη η αποκόλληση. Όσο για φάρμακα, το Utrogestan και το Divina. Utrogestan στην αρχή κολπικά και μετά από το στόμα (νομίζω κάποια στιγμή έπαιρνα 6 την ημέρα, αν δεν κάνω λάθος.... πω πω... τα έχω κιόλας ξεχάσει!!!!!). + Felicine + σίδηρο + μαγνήσιο + συμπλήρωμα D.

Η αλήθεια είναι πως έπαιρνα κουράγιο και από μια φίλη μου που και αυτή ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδάκι και είχε και εκείνη αποκόλληση (και στην πρώτη εγκυμοσύνη). Έλεγα λοιπόν: αφού έχει (και είχε και στο πρώτο παιδί) αιμοραγία και όλα της πάνε καλά, γιατί να μην πάνε και για μένα???

Σιγά σιγά, έμαθα να ζω με την ιδέα της αιμοραγίας η οποία ως εκ του θαύματος, σιγά σιγά μειώθηκε και κάποια στιγμή - μετά από αρκετές εβδομάδες - σταμάτησε εντελώς.

Δεν ήμουν όμως πλήρως ακίνητη. Πήγαινα από το κρεβάτι στον καναπέ, στην τουαλέτα κλπ. Στην κουζίνα πχ δεν έμπαινα όχι λόγω αποκόλλησης αλλά λόγω αναγούλας!

Δεν έκανα όμως τίποτα. Ούτε καν τα πιάτα στο πλυντήριο δεν έβαζα. Απλά...καθόμουν, κοίταζα το ταβάνι, άκουγα μουσική και έκανα όνειρα.

Βοήθησε τον εαυτό σου και το μωράκι σου... Προσπάθησε να κλείσεις τα αυτιά σου σε ότι αρνητικό. Κάνε πράγματα που σε χαλαρώνουν και σε ευχαριστούν και κάνε ότι περνάει από το χέρι σου για να βοηθήσεις να πάνε τα πράγματα καλά. Από 'κει και πέρα... ότι είναι να γίνει θα γίνει και εσύ θα είσαι σίγουρη ότι έκανες ότι ήταν δυνατό. Εξάλλου, τόσες και τόσες γυναίκες έχουν βρεθεί στη θέση σου και έχουν καταφέρει να κρατήσουν το ζουζούνι τους μετά από λίγους μήνες αγκαλιά. Γιατί όχι και 'συ???

[Annette 1977]

Είσαι θετικός άνθρωπος και αισιόδοξος.ευχαριστώ για τις συμβουλές.

[dimmi]

MUMBASHA πως είσαι?

[MUMBASHA]

Dimmi μου καλημερα.Ειμαι καλα νομιζω.Ραντεβου με το γιατρο εχω τη Δευτερα και προς το παρον μενω στα συμπτωματα αν ειναι καλα η ασχημα.Βασικα επιτελους δειχνει να σταματησε μονιμα το αιμα που κρατησε σχεδον 1,5 μηνα.Εφιαλτης!!!Την τελευταια φορα ο υπερηχος ηταν καλος.Το αιματωμα απο την αποκολληση ειχε αρχισει να καλυπτεται πλεον απο το σακο που συνεχως μεγαλωνει και ετσι η αναλογια του αιματωματος σε σεχεση με το μεγεθος της μητρας και του σακου ειναι πλεον ασημαντο μειωνοντας ετσι τις πιθανοτητες να συμβει ξανα κατι απο το ιδιο σημειο.Βεβαια εχω συνεχως πονους,ποτς ψηλα,ποτε χαμηλα απλα δε δινω σημασια οσο δε βλεπω αιμα.Διαβασα και τη δημοσιευση σου σε αλλο τοπικ που ελεγες για τα καφε υγρα και το στρες.Αν διαβασες την αρχικη μου δημοσιευση θα ειδες οτι ο λογος που επαθα οτι επαθα ηταν ενας καυγας στη δουλεια οπου αρχισα και εγω να τους τα σουρνω και κατεληξα στο νοσοκομειο με ακατασχετη αιμορραγια.Δεν ειναι σκοπος να σε τρομαξω απλα οπως λεω και σε ολους πρεπει να πεσουμε σε ΝΙΡΒΑΝΑ!!!Μου το ελεγαν κι εμενα και τους θεωρουσα υπερβολικους.Κανε πραγματα που σε ευχαριστουν και σε εκτονωνουν.Εσυ κι ολας που μπορεις και κινεισαι δεν ειναι τοσο δυσκολο.Τι να πω κι εγω που κοντευω 2 μηνες ακινητη στη γυαλα!!Ανετ εσυ πως εισαι?Φιλια σε ολες σας!!!

[dimmi]

έχεις δίκιο σε νιρβάνα και χειμερία νάρκη μη σου πώ!

Πολύ χαίρομαι που είσαι καλύτερα, εμένα δεν ήταν καφέ τελικά, :Dno worries!

Από τη δική σου περίπτωση και 1-2 άλλες έχω μόνιμο φόβο όταν συγχιστώ και τσεκάρω το χρώμα τους! Κόλλημα όχι αστεία!

Δόξα το Θεό οι τρέλες που σκέφτομαι δεν πραγματοποιούνται!

Μακάρι κοπέλα μου να σηκωθείς και απότ ο κρεβάτι σύντομα, να ξανανιώσεις!

[jackrussel]

το εχω ξαναγραψει επαθα σημαντικη αποκολληση πλακουντα στην 12 εβδομαδα,,,επι 40 ημερες ειχα αιμα πολυ,,,τις πρωτες μερες ημουν σε μια λιμνη απο αιμα

με πιστη, ξαπλα επι 40 μερες, μονο τουαλετα πηγαινα,,,και ουτροτζεσταν ξανακολλησε

σε ολη την εγκυμοσυνη στη συνεχεια πηγαινα σαν κοτα

κολλησε τοσο καλα ο πλακουντας αφου οταν γεννησα τον μικρο μου εκανα κατακρατηση πλακουντα,,,δεν εβγαινε με τιποτα,,,,με κοίμισαν και μου τον εβγαλαν με το χερι

[dimmi]

πώς έπαθες την αποκόλληση γλυκός?