Ποιος πρεπει να ειναι πιο αυστηρος αν.....

[my_angel]

Κοριτσια την πιστευετε οτι ο ενας απο τους δυο γονεις πρεπει να ειναι πιο αυστηρος?? Το μωρακι μου ειναι ακομα πολυ μικρο αλλα ρωταω για το μελλον για να ξερω και τι συμβαινει και στις γυρω οικογενειες.

Συγκεκριμενα εμενα ο αντρας μου ειναι ναυτικος και ταξιδευει 6-8 μηνες το χρονο. Σε αυτη την περιπτωση τι ειναι πιο σωστο? Να ειμαι εγω πιο αυστηρη η ο αντρας μου?

(Λεγοντας αυστηρη δεν εννοω τιποτα ακραιο μην παρεξηγηθω..)

 

[Melina22]

Και οι δύο πρέπει να ακολουθείτε κοινή γραμμή στην διαπαιδαγώγηση. Αυτή η αντίληψη που προέρχεται από παλαιότερες γενιές ( "όταν έρθει ο πατέρας σου θα σε αναλάβει! ή κάτσε να το πω στην μάνα σου!) είναι λανθασμένη κ έχει ως αποτέλεσμα να μπερδεύονται τα παιδιά ως προς το τι είναι σωστό κ να χρησιμοποιούν τους γονείς ανάλογα με το τι θέλουν να πετύχουν. Π.χ. όταν θέλω κ άλλο γλυκό θα το ζητήσω απ' τον μπαμπά...ή όταν θέλω καινούργιο παιχνίδι θα το ζητήσω απ' την μαμά...

 

Είναι πολύ σημαντικό ακόμα κ αν διαφωνείτε σε σχέση με τους κανόνες που ισχύουν στο σπίτι σας, μπροστά στα παιδιά να μην φαίνεται αυτό. Χρειάζεται συνέπεια ώστε να μάθουν κάθε συμπεριφορά τι αποτέλεσμα έχει όποιος κ απ' τους δυο γονείς κ να είναι παρών. Διαφορετικά νιώθουν ανασφάλεια γιατί δεν ξέρουν τι να περιμένουν. Και όποια προσπάθεια κ πρόοδος γίνεται από τον ένα θα σαμποτάρεται -γκρεμίζεται από τον άλλο.

 

Επιπλέον όταν συμβαίνει κάτι πρέπει να αντιμετωπίζεται επιτόπου εκείνη την στιγμή δηλαδή. Αν η μαμά περιμένει απ' τον μπαμπά να είναι ο "σκληρός" το παιδί σπάνια θα ακούει την μαμά κ το αντίστροφο.

 

Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να ενημερωθείτε από τώρα σχετικά με τέτοια θέματα ώστε να αποφύγετε καταστάσεις που θα δημιουργήσουν χωρίς να το θέλετε πρόβλημα. Κυκλοφορούν πολλά σχετικά βιβλία με απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα...θα είναι απ' τα καλύτερα δώρα για το μωράκι σας.

[salvia:)]

λοιπον κοριτσι μου, κατα τη δικη μου γνωμη, ενας πρεπει να ειναι ο καθημερινος καθοδηγητης του παιδιου (στην δικη σας περιπτωση εσυ, εφοσον εσυ θα εχεις τις περισσοτερες ωρες με το παιδι) οπου θα το συμβουλευεις καθε μερα, θα του επισημαινεις τα λαθη του, στην αναγκη θα του υψωνεις λιγο τη φωνη, αλλα κυριως εσυ θα εισαι αυτη που θα εισαι εκει για τις καθημερινες αναγκες, τα παιχνιδια, τις αταξιες, τις ζουζουνιες του παιδιου σου, ενω ο πατερας του θα ειναι αυτος που θα λυνει και θα δενει. αυτος θα πρεπει να ειναι το ατομο που θα μιλαει και θα φωναζει λιγοτερο (για να μην γινει συνηθειο στο παιδι και καταληξει να τον αγνοει) και θα παιρνει τις σημαντικες αποφασεις και θα επιπληττει το παιδι στις σοβαρες αταξιες. για να εχει βαρος η γνωμη του.

[Μαρια2010]

Και οι δύο πρέπει να ακολουθείτε κοινή γραμμή στην διαπαιδαγώγηση. Αυτή η αντίληψη που προέρχεται από παλαιότερες γενιές ( "όταν έρθει ο πατέρας σου θα σε αναλάβει! ή κάτσε να το πω στην μάνα σου!) είναι λανθασμένη κ έχει ως αποτέλεσμα να μπερδεύονται τα παιδιά ως προς το τι είναι σωστό κ να χρησιμοποιούν τους γονείς ανάλογα με το τι θέλουν να πετύχουν. Π.χ. όταν θέλω κ άλλο γλυκό θα το ζητήσω απ' τον μπαμπά...ή όταν θέλω καινούργιο παιχνίδι θα το ζητήσω απ' την μαμά...

 

Είναι πολύ σημαντικό ακόμα κ αν διαφωνείτε σε σχέση με τους κανόνες που ισχύουν στο σπίτι σας, μπροστά στα παιδιά να μην φαίνεται αυτό. Χρειάζεται συνέπεια ώστε να μάθουν κάθε συμπεριφορά τι αποτέλεσμα έχει όποιος κ απ' τους δυο γονείς κ να είναι παρών. Διαφορετικά νιώθουν ανασφάλεια γιατί δεν ξέρουν τι να περιμένουν. Και όποια προσπάθεια κ πρόοδος γίνεται από τον ένα θα σαμποτάρεται -γκρεμίζεται από τον άλλο.

 

Επιπλέον όταν συμβαίνει κάτι πρέπει να αντιμετωπίζεται επιτόπου εκείνη την στιγμή δηλαδή. Αν η μαμά περιμένει απ' τον μπαμπά να είναι ο "σκληρός" το παιδί σπάνια θα ακούει την μαμά κ το αντίστροφο.

 

Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να ενημερωθείτε από τώρα σχετικά με τέτοια θέματα ώστε να αποφύγετε καταστάσεις που θα δημιουργήσουν χωρίς να το θέλετε πρόβλημα. Κυκλοφορούν πολλά σχετικά βιβλία με απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα...θα είναι απ' τα καλύτερα δώρα για το μωράκι σας.

ακριβως αυτο πιστευω κι εγω κοινη γραμμη γιατι αλλιως το παιδι μπερεδευεται

[Morchelina]

Δεν έχεις και άλλη επιλογή αφού λείπει ο άντρας σου για τόσο καιρό. Εσύ θα καθορίζεις τη γραμμή πλεύσης και θα φροντίζεις για την εφαρμογή της. Έχει και τα καλά του γιατί δεν θα έχεις διαφωνίες με τον άντρα σου αλλά γενικά θα περνάει η γνώμη σου. Ένας θα είναι το αφεντικό στο σπίτι δηλ. εσύ. Το αρνητικό είναι ότι δεν θα υπάρχει κάποιος να σε συγκρατεί όταν θα φτάνεις σε υπερβολές. Και η ευθύνη είναι ίσως μεγαλύτερη.

[salomi]

υποτίθεται πως το σωστό ειναι κοινή γραμμή αλλα εγω προσωπικά επειδη η μητερα μου ηταν η ελαστική και ο πατέρας μου ο αυστηρός πάντα ειχα εναν απο τους 2 ''εξομολογητή'' ο οποίος ήξερε ανα πάσα στιγμή που ήμουν και με ποιον. αν ηταν και οι 2 αυστηροί θα αναγκαζόμουν να κρύβω πράγματα κάτι που δεν θέλω να κάνει το παιδί μου. μικρότερη εκανα και γω τις τρέλες μου αλλα πάντα με την μητέρα μου συνένοχο η οποία επενέβενε οπου χρειαζόταν χωρις να γίνεται αυστηρή και ο τρόπος που μου το εθετε δεν μ εκανε να της πάω κόντρα.βέβαια αυτο καθιστά τον πατέρα μπαμπούλα αλλα νιώθω πως προστάτεψε και εμενα αλλα και τους ίδιους.

[Melina22]

υποτίθεται πως το σωστό ειναι κοινή γραμμή αλλα εγω προσωπικά επειδη η μητερα μου ηταν η ελαστική και ο πατέρας μου ο αυστηρός πάντα ειχα εναν απο τους 2 ''εξομολογητή'' ο οποίος ήξερε ανα πάσα στιγμή που ήμουν και με ποιον. αν ηταν και οι 2 αυστηροί θα αναγκαζόμουν να κρύβω πράγματα κάτι που δεν θέλω να κάνει το παιδί μου. μικρότερη εκανα και γω τις τρέλες μου αλλα πάντα με την μητέρα μου συνένοχο η οποία επενέβενε οπου χρειαζόταν χωρις να γίνεται αυστηρή και ο τρόπος που μου το εθετε δεν μ εκανε να της πάω κόντρα.βέβαια αυτο καθιστά τον πατέρα μπαμπούλα αλλα νιώθω πως προστάτεψε και εμενα αλλα και τους ίδιους.

 

Το ενδεχόμενο να ήταν κ οι δύο κοντά σου κ όχι κ οι δυο αυστηροί; Γιατί το σκέφτεσαι μόνο από αυτήν την πλευρά; Αυτό δεν θα σε βοηθούσε ακόμα περισσότερο; Δεν θα ένιωθες πολύ καλύτερα να μην αναγκάζεσαι να "κρύβεις" πράγματα από τον μπαμπά σου;

[salomi]

Το ενδεχόμενο να ήταν κ οι δύο κοντά σου κ όχι κ οι δυο αυστηροί; Γιατί το σκέφτεσαι μόνο από αυτήν την πλευρά; Αυτό δεν θα σε βοηθούσε ακόμα περισσότερο; Δεν θα ένιωθες πολύ καλύτερα να μην αναγκάζεσαι να "κρύβεις" πράγματα από τον μπαμπά σου;

 

εγω απλα εξιστορώ την δική μου εμπειρία. πιστεύω πως αυτο θα ήταν το ιδανικό αλλα δύσκολα συμβαίνει. ασε που εκ των υστέρων εμαθα οτι ο πατέρας μου ήξερε περισσότερα απ οσα φανταζόμουν και φυσικά απο την μητέρα μου ομως και πάλι κρατούσε το προφίλ του αυστηρού. οπως και να χει πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια. τα όρια στον γιο μου συνήθως τα βάζω εγω γιατι ο αντρας μου λιώνει σαν το βούτυρο με το που τον κοιτά. καλα μην φανταστείς πως και εγω ειμαι σκληρή. αν και ειναι μικρός ακόμη και αρκετα συνεργάσιμο παιδί οπου χρειαστεί λεω οχι.

[kel]

H κοινη γραμμη βοηθαει στο να μην αναπτυσσουν τα παιδια χειριστικες συμπεριφορες. Οταν το παιδι αντιληφθει οτι δεν υπαρχει κοινη σταση τοτε βρισκει τροπο να εισχωρησει στη ρωγμη της αδυναμης αντιμετωπισης δηλαδη θα αναπτυξει τροπους συμπεριφορας που θα ανταποκρινονται καθε φορα σε αυτο που θελει να πετυχει αναλογα με το ποιον εχει απεναντι του.

Επισης δεν πρεπει η μητερα να μεταθετει ζητηματα για το οταν θα ερθει ο πατερας για να αποφασισει αυτος. Φαινεται αδυναμη και απεκδυεεται το γονεικο της ρολο. Αν ειναι κατι πολυ σημαντικο μπορει να πει οτι θα το αποφασισουν απο κοινου με τον πατερα. Εξαλλου το να υιοθετει καποιος το ρολο του "κακού" στην ολη υποθεση δεν ειναι δικαιο για το συγκεκριμενο γονιο γιατι χαλαει τη σχεση του με το παιδι. Φοβαμαι δε σημαινει σεβομαι. Και ο σεβασμος κερδιζεται με την ηρεμια, την αποφασιστικοτητα, την υποστηριξη και την αγαπη.

[kel]

Επίσης οταν ο ενας επιτρεπει και ο αλλος απαγορευει τοτε το παιδι παιρνει διπλο μηνυμα και δεν του ειναι ευδιακριτο τι επιτρεπεται και τι οχι.

[Melina22]

εγω απλα εξιστορώ την δική μου εμπειρία. πιστεύω πως αυτο θα ήταν το ιδανικό αλλα δύσκολα συμβαίνει. ασε που εκ των υστέρων εμαθα οτι ο πατέρας μου ήξερε περισσότερα απ οσα φανταζόμουν και φυσικά απο την μητέρα μου ομως και πάλι κρατούσε το προφίλ του αυστηρού. οπως και να χει πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια. τα όρια στον γιο μου συνήθως τα βάζω εγω γιατι ο αντρας μου λιώνει σαν το βούτυρο με το που τον κοιτά. καλα μην φανταστείς πως και εγω ειμαι σκληρή. αν και ειναι μικρός ακόμη και αρκετα συνεργάσιμο παιδί οπου χρειαστεί λεω οχι.

 

Το κατά πόσο θα το εφαρμόσει μια οικογένεια (εννοώ την κοινή γραμμή) κ το κατά πόσο είναι δύσκολο, είναι άλλο ζήτημα...Για άλλους μπορεί να είναι πολύ δύσκολο για άλλους πιο εύκολο. Σίγουρα απαιτείται προσπάθεια γιατί κάθε μέλος ενός ζευγαριού έχει ανατραφεί σε διαφορετική οικογένεια κ έχει αντίστοιχες επιρροές.

 

Το θέμα είναι πιο θεωρείται το σωστό, νομίζω αυτό ρώτησε η κοπέλα, τι θα πρέπει δηλαδή να γίνεται ώστε να έχουμε θετικά αποτελέσματα για το παιδί. Οπότε με βάση αυτό οφείλουμε να απαντήσουμε έτσι δεν είναι; 'Οχι με βάση το τι ισχύει, είτε γενικά, είτε μεμονωμένα.

 

Σύμφωνα λοιπόν με τα σύγχρονα παιδαγωγικά κ ψυχολογικά δεδομένα, σωστά θεωρούνται όλα όσα αναφέρθηκαν για την από κοινού συνεργασία σε βασικά πράγματα που αφορούν την θέση της οικογένειας...(σε αυτό εμπεριέχονται κ τα όρια που πολύ σωστά ανέφερες ότι πρέπει να υπάρχουν). Όσο πιο ενωμένοι είναι οι γονείς, τόσο περισσότερο βοηθάνε το παιδί τους να κατανοήσει τον κόσμο κ να νιώσει σιγουριά.

[DALIA]

υποτίθεται πως το σωστό ειναι κοινή γραμμή αλλα εγω προσωπικά επειδη η μητερα μου ηταν η ελαστική και ο πατέρας μου ο αυστηρός πάντα ειχα εναν απο τους 2 ''εξομολογητή'' ο οποίος ήξερε ανα πάσα στιγμή που ήμουν και με ποιον. αν ηταν και οι 2 αυστηροί θα αναγκαζόμουν να κρύβω πράγματα κάτι που δεν θέλω να κάνει το παιδί μου. μικρότερη εκανα και γω τις τρέλες μου αλλα πάντα με την μητέρα μου συνένοχο η οποία επενέβενε οπου χρειαζόταν χωρις να γίνεται αυστηρή και ο τρόπος που μου το εθετε δεν μ εκανε να της πάω κόντρα.βέβαια αυτο καθιστά τον πατέρα μπαμπούλα αλλα νιώθω πως προστάτεψε και εμενα αλλα και τους ίδιους.

 

κάτι τέτοιο συνέβαινε και στην δική μας οικογένεια αλλά μεγαλώνοντας διαπίστωσα ότι τελικά την ίδια πλεύση είχαν απλά ήθελαν κάτι τέτοιο να φαίνεται σε μας...Στα 32 πλέον πιστεύω ότι ο πατέρας μου ήξερε τα πάντα..

[PASOUMI]

εγω παλι πιστευω οτι σιγουρα πρεπει να υπαρχει κοινη γραμη διαπαιδαγωγησης στο σπιτι αλλα καλο θα ειναι να υπαρχουν 2 ρολοι ενας πιο χαλαρος και ενας πιο αυστηρος που να κραταει τις ισσοροπιες. Τωρα πως μοιραζονται οι ρολοι, μαλλον ο πιο αυστηρος θα πρεπει να ειναι αυτος που ασχολειται περισσοτερο με το παιδι.

[Melina22]

H κοινη γραμμη βοηθαει στο να μην αναπτυσσουν τα παιδια χειριστικες συμπεριφορες. Οταν το παιδι αντιληφθει οτι δεν υπαρχει κοινη σταση τοτε βρισκει τροπο να εισχωρησει στη ρωγμη της αδυναμης αντιμετωπισης δηλαδη θα αναπτυξει τροπους συμπεριφορας που θα ανταποκρινονται καθε φορα σε αυτο που θελει να πετυχει αναλογα με το ποιον εχει απεναντι του.

Επισης δεν πρεπει η μητερα να μεταθετει ζητηματα για το οταν θα ερθει ο πατερας για να αποφασισει αυτος. Φαινεται αδυναμη και απεκδυεεται το γονεικο της ρολο. Αν ειναι κατι πολυ σημαντικο μπορει να πει οτι θα το αποφασισουν απο κοινου με τον πατερα. Εξαλλου το να υιοθετει καποιος το ρολο του "κακού" στην ολη υποθεση δεν ειναι δικαιο για το συγκεκριμενο γονιο γιατι χαλαει τη σχεση του με το παιδι. Φοβαμαι δε σημαινει σεβομαι. Και ο σεβασμος κερδιζεται με την ηρεμια, την αποφασιστικοτητα, την υποστηριξη και την αγαπη.

 

Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες. Να πω ότι η μαυρισμένη πρόταση είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα παράμετρος που έκανες πολύ καλά κ την ανέφερες. Έτσι είναι όπως το λες κ δεν θα πρέπει να μπερδεύουμε αυτήν την στάση (αναβολή για να το συζητήσουμε κ να αποφασίσουμε μαζί) με την στάση που ανέφερα στην αρχή δηλ το "όταν έρθει ο πατέρας σου θα σε αναλάβει! ή κάτσε να το πω στην μάνα σου που είναι πιο αυστηρή!"

 

Διαφέρουν πάρα μα πάρα πολύ αυτές οι δύο συμπεριφορές...

[Melina22]

εγω παλι πιστευω οτι σιγουρα πρεπει να υπαρχει κοινη γραμη διαπαιδαγωγησης στο σπιτι αλλα καλο θα ειναι να υπαρχουν 2 ρολοι ενας πιο χαλαρος και ενας πιο αυστηρος που να κραταει τις ισσοροπιες. Τωρα πως μοιραζονται οι ρολοι, μαλλον ο πιο αυστηρος θα πρεπει να ειναι αυτος που ασχολειται περισσοτερο με το παιδι.

 

Μα όταν ο ένας είναι πιο χαλαρός κ ο άλλος πιο αυστηρός δεν υπάρχει κοινή γραμμή....Ο πιο αυστηρός θα έχει άλλη θέση διαφορετική από τον χαλαρό. Κ οι δύο τον ίδιο ρόλο καλούνται να παίξουν. Να καθοδηγήσουν το παιδί κ να το βοηθήσουν να μάθει...

[anastasiaspil]

κάτι τέτοιο συνέβαινε και στην δική μας οικογένεια αλλά μεγαλώνοντας διαπίστωσα ότι τελικά την ίδια πλεύση είχαν απλά ήθελαν κάτι τέτοιο να φαίνεται σε μας...Στα 32 πλέον πιστεύω ότι ο πατέρας μου ήξερε τα πάντα..

 

 

Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και με εμάς. Και πραγματικά ο πατέρας μας όπως αποδείχτηκε αργότερα, γνώριζε τα πάντα .