Βρίζει & επίσης φοβάται την τουαλέτα (μην πέσει μέσα!)

[mam]

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους. Χριστός Ανέστη! Είπα να γράψω βασικά από απελπισία περισσότερο. Εχω δύο θέματα που με απασχολούν ως μητέρα. Κοίταξα τα θέματα, διάβασα και εψαξα αλλά ειδικά για το θέμα της τουαλέτας, δεν βρήκα να έχει γράψει κάποιος κάτι παρόμοιο. Εχω ένα αγοράκι 3 ετών ο οποίος φοράει ακόμα πάνα. Κάναμε καποιες προσπάθειες πέρυσι το καλοκαίρι να τις βγαλουμε αλλά δεν πετυχαν, θεωρώ ότι δεν ήταν έτοιμο το παιδί, διότι τώρα μου λέει ότι θα κάνει τα κακά του και τα κάνει οπότε ειναι και πιο συνειδοτοποιημένος. Προσπαθώ να τον πηγαίνω στο μπάνιο για να τα κάνει (στην πάνα του, ορθιος οπως μου ζητάει) ώστε να εξοικειωθεί με το χωρο εκεί αντί να μου πηγαίνει πίσω από την κουρτίνα, μέσα στην αποθήκη κλπ. ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ δεν θέλει να καθήσει στη λεκάνη (ούτε βεβαια στο γιογιό από πείσμα μάλλον) διότι φοβάται ότι θα πέσει μέσα στη λεκάνη. Τι να του λέω θα κρατιόμαστε αγκαλίτσα, θα σου κρατώ το χέρι. ΤΙΠΟΤΑ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχω κάτι να του πω για να αντικρούσω τον φόβο του. Του λέω δεν θα πέσεις, δεν χωράς, μη φοβάσαι, αλλά δεν τον πείθω. Καμμιά ιδέα??

 

Το άλλο θέμα είναι οτι τελευταία χρησιμοποιεί συχνά τη λέξη βλάκας, βλακεία και πρόσφατα και "μ..λά..ας". Οταν θυμώνει μαζί μας, αραιά και για πλάκα κλπ. Α και που και που μας χτυπάει όταν θυμώνει. Τον απείλησα να σταματήσει, χρησιμοποίησα λίγο τιμωρία, αδιαφόρησα, του έδωσα και κανά δυο, φώναξα, έκανα κάποιες φορές συνδυασμό των άνω (φωνή & τιμωρία πχ). Σημερα λίγο το έχασα: είχε φωνή, ξυλιές (2-3 στο ποπό), επεξήγηση για ποιο λόγο να μην το κάνει, του έβαλα τιμωρία το αγαπημένο αυτοκινητάκι του. Αποτέλεσμα ο μικρός να κλαίει, εγώ να τρέμω από νεύρα και μετά φυσικά εκλαιγα γιατί είχα τύψεις για τη συμπεριφορά μου γιατί είμαι σίγουρη ότι τιποτα θετικό δεν εδωσα στο παιδί για να καταλάβει ότι πρεπει να σταματήσει με το καλό.

 

Διαβάζω σε όλα τα θέματα που μας απασχολούν ότι πρεπει να εχουμε υπομονή. Το παλεύω. Δεν θέλω να φωνάζω, δεν θέλω να τον τιμωρώ, δεν θέλω να νευριάζω με το παιδί μου όμως τελικά δεν τα καταφέρνω πάντα (τις περισσότερες φορές).

 

Ειμαι ανοικτή σε σχόλια και κριτική αλλά και σε συμβουλές για το πως να χειριστώ κάποια θέματα. Μην μου πείτε υπομονή. Θα νευριάσω. Θέλω να γίνω καλύτερη για το γιο μου και τον ανδρα μου αλλά θέλω να μάθω να εφαρμόζω πράγματα που έχουν αποτέλεσμα και που θα φανούν ώστε να μπορέσω λίγο να ανέβω και ψυχολογικά.

 

Από αύριο αποφάσισα να αδιαφορήσω όταν ακούω λέξεις που δεν θα πρέπει να λέει και να του εξηγήσω όμορφα ότι δεν πρέπει να τις λέει.

 

Ευχαριστώ.

[mom]

1. για τον φόβο μη πέσει μέσα στη λεκάνη... Έχεις πάρει το ειδικό καθισματάκι για τη λεκάνη?

2. για τις βρισιές ... Είναι πολύ μικρός για να κατανοήσει ότι είναι απρεπές να λέει αυτές τις λέξεις. Γνώμη μου είναι ότι η καλύτερη μέθοδος στην προκειμένη, είναι η παντελής αδιαφορία. Όσο τον μαλώνεις ή τον διορθώνεις θα συνεχίσει να σε προκαλεί. Πλήρης αδιαφορία. Θα τα πει 1-2-3 , 5, 10 φορές και μετά θα βαρεθεί. Και προς Θεού ποτέ να μην συζητάτε μπροστά του για τις άσχημες συνήθειες του. Π.χ. αν σε ακούει να περιγράφεις στη γιαγιά όσα κάνει, εκείνος το εκλαμβάνει σαν κατόρθωμα και το επαναλαμβάνει. Στα δικά του αυτιά, είναι κάτι το οποίο είναι άξιο συζήτησης και τραβάει την προσοχή, οπότε και το ξανακάνει αποζητώντας την προσοχή σας.

[rkt]

Για τις κακές λέξεις, συμφωνώ. Πλήρης αδιαφορία. Σαν να μην ειπωθηκαν. Αλλιώς, το έχασες το παιχνίδι.

Σε ότι αφορά την τουαλέτα. Παιδικό καθισματάκι, πήρες? Κατά τα λοιπά, δεν μπορώ να βοηθάσω, καθότι με την μία μου κόρη, ακόμα το παλεύω να κάνει κακά στην τουαλέτα. Τσίσα κάνει, άρα φόβος τέτοιος δεν είναι.... Κάτι άλλο είναι και τελευταία κάνω τον Πουαρώ μπας και το ανακαλύψω....

[mariakr]

Εγώ δεν έχω εμπειρία από ανατροφή παιδιών γι' αυτό το λόγο δεν θεωρώ τον εαυτό μου αρμόδιο να συμβουλεύσω. Όμως αναρωτιέμαι αν στο σπίτι χρησιμοποιεί κάποιος τέτοιες ανάρμοστες λέξεις ή από άλλα παιδάκια που έρχεται σε επαφή ο μικρός και αυτά αντιγράφει ο μικρός και βρίζει. Και έχει συνδέσει το θυμό και τα νεύρα με τη βρισιά. Όσο για το ότι χειροδικεί μάλλον αντιγράφει εσένα που όταν θυμώνεις του ρίχνεις και καμιά και θεωρεί ότι αυτός είναι ο τρόπος να δείξει το θυμό και την αντίδρασή του...Δύσκολη τελικά υπόθεση η ανατροφή των παιδιών! Διαβάζω διάφορα εδώ και έχω αρχίσει να αισθάνομαι ανασφάλεια για το πώς θα καταφέρω να χειριστώ κι εγώ παρόμοια θέματα. Καλή δύναμη

[mam]

1. για τον φόβο μη πέσει μέσα στη λεκάνη... Έχεις πάρει το ειδικό καθισματάκι για τη λεκάνη?

2. για τις βρισιές ... Είναι πολύ μικρός για να κατανοήσει ότι είναι απρεπές να λέει αυτές τις λέξεις. Γνώμη μου είναι ότι η καλύτερη μέθοδος στην προκειμένη, είναι η παντελής αδιαφορία. Όσο τον μαλώνεις ή τον διορθώνεις θα συνεχίσει να σε προκαλεί. Πλήρης αδιαφορία. Θα τα πει 1-2-3 , 5, 10 φορές και μετά θα βαρεθεί. Και προς Θεού ποτέ να μην συζητάτε μπροστά του για τις άσχημες συνήθειες του. Π.χ. αν σε ακούει να περιγράφεις στη γιαγιά όσα κάνει, εκείνος το εκλαμβάνει σαν κατόρθωμα και το επαναλαμβάνει. Στα δικά του αυτιά, είναι κάτι το οποίο είναι άξιο συζήτησης και τραβάει την προσοχή, οπότε και το ξανακάνει αποζητώντας την προσοχή σας.

 

Ααααααααχ! Εχουμε πάρει γιογιό όπου το καθισμάτακι εφαρμόζει στη λεκάνη. Το δε γιογιό όταν κανει τσίσα ή κακά το παιδάκι βγάζει μουσική. Τιποτα. Δεν το θέλει καν το λεκανάκι. Του λεω δεν θα πεσει μέσα, δεν θέλω να τον πιέσω γιατί φοβάμαι ότι θα χάσω τη μάχη με τα κακά, να πηγαίνουμε στο μπάνιο για να τα κάνει ή να μου τα λεει και φετος πρεπει να βγαλουμε πάνα γιατί από Σεπτέμβριο θα παμε (ελπίζω) παιδικό. Αλλά όταν μου λεει οτι φοβάται μην πέσει μέσα, δεν ξερω τι να του πω....Ξέρω οτι σίγουρα φοβάται γιατί όταν βλεπει άλλα παιδάκια που πάνει τουαλέτα (φίλοι του, ξαδέρφια) τους ρωτάει: "Δεν φοβάσαι?"

 

Για τις βρισιές, θα αδιαφορήσω. Από αύριο νέα αρχή.Οταν θα τις λεει, ούτε θα τον κοιτάω να βλέπει οτι το ακουσα. Αυτό για το κατόρθωμα ναι το γνωρίζω. Το ξέρω ότι θέλει υπομονή....αλλά μερικές φορές λυγίζω και ξεσπάω....

 

Τι θα κάνω? Τι θα κάνω?

[mam]

Εγώ δεν έχω εμπειρία από ανατροφή παιδιών γι' αυτό το λόγο δεν θεωρώ τον εαυτό μου αρμόδιο να συμβουλεύσω. Όμως αναρωτιέμαι αν στο σπίτι χρησιμοποιεί κάποιος τέτοιες ανάρμοστες λέξεις ή από άλλα παιδάκια που έρχεται σε επαφή ο μικρός και αυτά αντιγράφει ο μικρός και βρίζει. Και έχει συνδέσει το θυμό και τα νεύρα με τη βρισιά. Όσο για το ότι χειροδικεί μάλλον αντιγράφει εσένα που όταν θυμώνεις του ρίχνεις και καμιά και θεωρεί ότι αυτός είναι ο τρόπος να δείξει το θυμό και την αντίδρασή του...Δύσκολη τελικά υπόθεση η ανατροφή των παιδιών! Διαβάζω διάφορα εδώ και έχω αρχίσει να αισθάνομαι ανασφάλεια για το πώς θα καταφέρω να χειριστώ κι εγώ παρόμοια θέματα. Καλή δύναμη

 

Η αλήθεια είναι ότι τη λέξη βλάκας την έχει ακούσει από τον πατέρα του, καποια στιγμή την είπε στο παιδί πριν μήνες. Απλά του μικρού ΤΩΡΑ του θυμήθηκε. Και ξέρω όταν μας χτυπάει είναι γιατί εισπράττει μερικές φορές από εμένα το ίδιο. Ομως, (για να δικαιολογήσω τον εαυτό μου) καποτε πρέπει να δει πότε θυμώνει τη μαμα/μπαμπά ώστε να δει ότι δεν αστειεύομαι και ότι δεν είναι αποδεκτά όλα. Και αυτό γινεται μερικές φορές με τη φωνή (ή φωνές από εμένα, και το κάνω για να μην το δείρω. προτιμώ να του φωνάξω αλλιώς νομίζω ότι θα σκάσω εάν κρατηθώ). Ξερω ότι αυτά τώρα που κάνει το παιδί δεν φταιει γιατί του δόθηκαν λάθος πρότυπα και θέλω να τα διορθώσω γιατί εγώ φταίω περισσότερο, αφού περνάω περισσότερο χρόνο μαζί του, οπότε το κακό παράδειγμα είμαι εγώ. Για αυτό και νιώθω τοσες τυψεις γιατί όταν τον ακούσει καποιος να μιλάει έτσι δεν θα πει "ααα ειναι της ηλικίας φάση" αλλά θα κατηγορήσει τη μάνα για την ανατροφή του. Και θεωρώ ότι δεν τα κάνω ολα λάθος...

[mom]

Ααααααααχ! Εχουμε πάρει γιογιό όπου το καθισμάτακι εφαρμόζει στη λεκάνη. Το δε γιογιό όταν κανει τσίσα ή κακά το παιδάκι βγάζει μουσική. Τιποτα. Δεν το θέλει καν το λεκανάκι. Του λεω δεν θα πεσει μέσα, δεν θέλω να τον πιέσω γιατί φοβάμαι ότι θα χάσω τη μάχη με τα κακά, να πηγαίνουμε στο μπάνιο για να τα κάνει ή να μου τα λεει και φετος πρεπει να βγαλουμε πάνα γιατί από Σεπτέμβριο θα παμε (ελπίζω) παιδικό. Αλλά όταν μου λεει οτι φοβάται μην πέσει μέσα, δεν ξερω τι να του πω....Ξέρω οτι σίγουρα φοβάται γιατί όταν βλεπει άλλα παιδάκια που πάνει τουαλέτα (φίλοι του, ξαδέρφια) τους ρωτάει: "Δεν φοβάσαι?"

 

Για τις βρισιές, θα αδιαφορήσω. Από αύριο νέα αρχή.Οταν θα τις λεει, ούτε θα τον κοιτάω να βλέπει οτι το ακουσα. Αυτό για το κατόρθωμα ναι το γνωρίζω. Το ξέρω ότι θέλει υπομονή....αλλά μερικές φορές λυγίζω και ξεσπάω....

 

Τι θα κάνω? Τι θα κάνω?

 

 

Αυτό το εκμεταλλεύτηκα εγώ στον 1ο μου γιο. Επειδή ήταν πολύ κοινωνικό παιδάκι και επειδή στον κύκλο μας δεν είχαμε άλλα παιδάκια συνομίληκα για να παίξει και για να πετύχω και το "καθάρισμα" (αλλά και την ομαλή ένταξη στον παιδικό), του έλεγα απο την Άνοιξη κιόλας, ότι αν καταφέρει να βγάλει την πάνα, θα τον πάρουν επιτέλους στο σχολείο!! Θα μπορεί να πάει κι αυτός όπως τα άλλα παιδάκια και θα έχει παρέα και θα παίζουν κλπ.κλπ. Με αυτό το "πιπίλισμα" κατάφερα και την πάνα να κόψουμε, αλλά και τον παιδικό να τον βλέπει σαν εκδρομή στη Eurodisney και δεν είχε κανένα πρόβλημα προσαρμογής, γιατί θεωρούσε πια τον εαυτό του πολύ τυχερό που ΚΑΤΑΦΕΡΕ να πάει!

Υπόψην, ότι το έκανα συνέχεια και σε ανύποπτο χρόνο να ξέρεις... Όχι δηλαδή σαν συζήτηση-κήρυγμα. Για παράδειγμα, στον δρόμο για το super market, περνούσαμε έξω απο έναν παιδικό. Τα παιδάκια έπαιζαν στην αυλή κι εγώ έλεγα: "αχ, τι κρίμα που δεν μπορείς να πας κι εσύ να παίξεις... εκεί πηγαίνουν μόνο τα παιδάκια που δεν φοράνε πάνες"

Την 1η φορά δε, που βγάλαμε την πάνα, άρχισα να πανηγυρίζω και να λέω: "Γιούπι!!! επιτέλους μπορείς κι εσύ να πας στο σχολείο τώρα!!! "

[Μαρια Στυλιανακη]

αναγκαστικά πρέπει να παίξετε λιγο με την έκφραση "θα πέσει" μέσα στην τουαλέτα.

 

βρείτε μια πλαστική μπάλα που είναι όσο μεγάλη όσο ο ποπός του

 

μια μέρα θα εξετάσετε τι πραγματικά συμβαίνει αν "πέσει" κάποιος ή κάτι τόσο μεγάλο όσο κάποιος ανθρωπος ή παιδί,

 

μέσα στην τουαλέτα.

 

θα του πείς, πάρε την μπάλα, για δές είναι τόσο μεγάλη όσο ο ποπός σου?

ναι ?

 

ναι.

είναι τοσο στρογγυλή όπως ο ποπός σου?

ναι.

 

πείτε στο παιδάκι σας,

"πάρε την μπάλα και ρίξε την στην τουαλέτα. "

 

αν δεν περνάει απο το κάθισμα ζουλήξτε την προς τα κάτω να περάσει,

μαζί.

 

δείτε τι θα συμβεί όταν γίνει αυτό.

τραβήξτε το καζανάκι.

ειναι ακόμα εκεί η μπάλα? ναι! ))

 

άραγε έπαθε κάτι ? (με ύφος κάποιου που είναι ανίδεος)

 

(μην απαντάτε εκ μέρους του παιδιού!! αφήστε μονο του να πει τι βλέπει αλλιώς μπορεί να αντιδράσει σε αυτό που θα πειτε με πείσμα!!!)

 

λογικά θα πει "δεν έφυγε!"

 

βγάλτε την (εννοείται ότι θα το κανετε με μολις καθαρισμενη τουαλέτα πχ)

και παρατηρήστε τη μπάλα.

τι έπαθε? (με ύφος κάποιου που είναι ανίδεος)

 

..βράχηκε.

 

τι άλλο έγινε? (τίποτα! )

 

δοκιμαστε και με ένα μπαλόνι έτσι για πλάκα.

 

Μην συζητήσετε κάτι άλλο ή πολλά πράγματα εκείνη την ώρα. αφήστε το παιδί να επεξεργαστεί αυτό που είδε.

δώστε φιλάκια κτλ

 

κρατήστε την μπαλα η το μπαλόνι στο μπάνιο διπλα στη λεκάνη τις επόμενες ημέρες.

 

όταν το βλέπει θα θυμαται την εικόνα και λογικά, πιστευω οτι θα του περάσει.. και στην τελική κάντε και την επόμενη μέρα το ίδιο πείραμα πάλι

 

(πριν παει τουαλεττα)

με το σκεπτικό

 

"για να δούμε, λές να άλλαξε σήμερα κάτι με την τουαλέττα?

μπορεί σήμερα το μπαλόνι να εξαφανιστεί! "

 

 

όσο του επιβεβαιώνεται ότι δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα ακομα και αν γλυστρήσει μεσα στην τουαλέτα, τόσο δε θα φοβαται .

 

αρκετά παιδιά φοβούνται ότι η τουαλέττα θα τα "καταπιεί!" ..

[mam]

Το εχουμε συζητήσει αυτό για τον παιδικό. Εχουμε παει σε όλους τους κρατικούς στην περιοχή μας, και ειναι χαρουμενος οτι θα μεγαλώσει και θα παει σχολείο. Εχουμε παρει ένα βιβλίο που του αρέσει πολύ και αναφέρεται σε ένα Κοάλα που πάει στον παιδικό σταθμό. Του έχω εξηγήσει ότι στο σχολείο θα τον πάρουν μόνο άν δεν φοράει πάνα κλπ. Ισως δεν το εχει πάρει σοβαρά το θέμα της πάνας. βεβαια τον προετοιμάζω και αλλιώς διότι δυσκολεύομαι να βρω πάνες για την ηλικία του. Μόλις παχύνει λίγο θα έχουμε πρόβλημα και ήδη του λέω ότι σε λίγο δεν θα βρίσκουμε πάνες....

 

Ειπαμε υπομονή.....το ξέρω. Θα είναι ένα μακρύ και δύσκολο καλοκαίρι.....

[mam]

Κυρία Στυλιανάκη, σας ευχαριστώ για την καθοδήγηση. Είναι ένα τρυκ που σίγουρα θα χρησιμοποιήσω. Πιστεύω ότι το μυαλουδάκι του κάτι θα καταλάβει έστω και με χρονοκαθυστέρηση.

 

Με το θέμα της βρισιάς τι συμβουλεύετε εάν δεν σας κουράζω?

 

Ευχαριστώ και πάλι (πήρα μια ανάσα ανακούφισης ότι θα μπορώ να απαντήσω και να αποδείξω στο παιδί ότι δεν θα χρειάζεται να φοβάται)

[Morchelina]

Εφαρμόζει καλά αυτό το καθισματάκι του γιογιό στη λεκάνη; Εγώ έβαζα στα πόδια του και ένα σκαμνάκι μπάνιου από το ικέα, αυτό που χρησιμοποιούσε για να φτάνει το νιπτήρα. Ακουμπώντας τα πόδια σταθερά αισθανόταν μεγαλύτερη σιγουριά.

[mom]

Εφαρμόζει καλά αυτό το καθισματάκι του γιογιό στη λεκάνη; Εγώ έβαζα στα πόδια του και ένα σκαμνάκι μπάνιου από το ικέα, αυτό που χρησιμοποιούσε για να φτάνει το νιπτήρα. Ακουμπώντας τα πόδια σταθερά αισθανόταν μεγαλύτερη σιγουριά.

 

Α ναι! κι εγώ το είχα αυτό απο την πρώτη στιγμή για να μην κρέμονται τα πόδια και νιώθει ότι χάνει την ισορροπία του και θα πέσει.

 

 

Καλά ξεμπερδέματα με την μπάλα!! Σε βλέπω μετά να προσπαθείς απεγνωσμένα να τον πείσεις, ότι δεν ρίχνουμε πράγματα στην τουαλέτα!! :lol::lol:

Βέβαια, αν είναι ο μόνος τρόπος κι εγώ θα το επιχειρούσα κι ας πάλευα να το μαζέψω μετά.

[mam]

Morchelina, εφαρμόζει μια χαρά. Και το σκαμπώ από το ΙΚΕΑ εχουμε και ανεβαίνει για να πλένει τα χεράκια του μια χαρά μεχρι εκεί. Δεν πλησιάζει τη λεκάνη όμως. Καζανάκι τραβάει για την πλάκα του, εκεί δεν μασάει. Μάλλον τελικά θα κάνω το πειραμα με τη μπάλα....Δεν βλέπω πολλές επιλογές να μου απομένουν.

[Morchelina]

Καλά έχεις λίγο καιρό μέχρι το καλοκαίρι. Τα μάζεψες τα χαλιά και θέλεις να βγάλεις πάνα; Και ο δικός μου 3 και 3 μηνών την έβγαλε αλλά μαχαίρι. Ενώ η κόρη μου που τη βγάλαμε στα 2 μας πήρε 3 μήνες.

[mam]

Mom, είναι ένα ρισκο με τη μπάλα αλλά το βρίσκω έξυπνο. Ο άντρας μου δεν με υποστηρίζει καθόλου στο θέμα της τουαλέτας, ποτέ δεν τον έχει παει στο μπανιο όπως κάνω εγώ, θεωρεί ότι αυτά ειναι "καραγκιοζιλίκια". Βέβαια τον έχει πάει στο μπανιο να του δείξει πως κάνει τσισα ο μπαμπάς, παλιότερα ειχε κανει προσπάθεια με το γιογιό (ο αντρας μου) αλλά η θεωρία με την πράξη εχει διαφορά. Εγώ θα βγάλω μάλλον το φίδι από την τρύπα.

 

Thanks κορίτσια για ολες τις συμβουλές!

[mam]

Εχω καιρό μεχρι το καλοκαιρι, χαλιά δεν μαζεψα. ειπαμε ξεκινάμε από το χώρο, να εξοικειοθούμε. Ειπα να το ξεκινήσουμε με το μαλακό για να δουμε τι μας περιμένει. Καλέ ούτε το παντελόνι να κατεβάσουμε δεν θέλει. Πείσμα.

[Μαρια Στυλιανακη]

"Από αύριο αποφάσισα να αδιαφορήσω όταν ακούω λέξεις που δεν θα πρέπει να λέει και να του εξηγήσω όμορφα ότι δεν πρέπει να τις λέει. "

 

είναι πολύ καλό αυτό.

 

το ομορφα μπορείς να το κανεις ως εξής.

ετσι το καναμε στον παιδικό. αν θυμαμαι καλα την καναμε την τεχνική αυτή κατοπιν παροτρυνσης απο την Τινα Γκουντή (κλινικη ψυχολογος) αλλά πανε χρονια και δε θυμαμαι πια.

 

δουλευει επειδη σε αυτη την ηλικία ταπ αιδιά πιστευουν ακριβως αυτό που τους λές στην κυριολεξία με την παιδική τους φαντασία.

 

τους αρεσουν τα παιχνιδια με τις λεξεις ,

 

"οπ! ακουσα μια λέξη που πρέπει να πετάξουμε απο το παράθυρο... χμ μαλλον ξέρεις ποια είναι.. !! να κοιτα τι θα κάνουμε απο εδώ και πέρα.

 

λοιπον πάμε στο παράθυρο (ή κοιτάμε/δείχνουμε προς το παραθυρο) και λέμε

 

παρε την λέξη, (κινηση) βγάλε την απο το στόμα,

 

κοιταμε το χερι σαν να εχει μεσα την λεξη,

 

το κρατάς καλά ?

έχεις δυναμη στα χεράκια σου ?

 

για να δω!!! (πιάνεις το χέρι να δεις αν ειναι σφιγμένο δυνατά)

 

είσαι έτοιμος??? τα χέρια ψηλά, σφιχτά και πάρτε φόρα ...

μιααααα δυυυοοοο στο τρία πετάμε τις λέξεις απο το παράθυρο ?!!

 

(ανοιγεις το παραθυρο πριν το κανεις "κατσε να ανοιξουμε το παραθυρο να μπορουν να βγούν " )

 

καιιι.... ΠΑΜΕ (κανετε οοολη την χαρακτηριστική κίνηση!)

 

(δεν ξαναλες τις λεξεις το παιδί ξερει πολύ καλα τι εννοείς)

 

τα παιδιά το βλεπουν σαν παιχνίδι και νομίζω ότι όντως με αυτό το τρόπο,

αισθάνονται σαν να "έβγαλαν" αυτές τις λέξεις...

 

ΟΠΟΤΕ το έκανα σε ΤΑΞΗ με 2-3 χρονα ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΙΝΕ το ομαδικο βρισιδι ))) !!

 

(η επαναληψη λεξεων απο ενα παιδι και απο τα αλλα παιδιά και μετά όλα μαζί να λένε την λέξη ... ναι )

 

 

χρειαζεται να το κανεις σαν παιχνιδι, και να εισαι πολυυ χαλαρη. μονο ετσι θα το δει σαν παιχνίδι.

μην το παρεις στα σοβαρα.

 

μπορεί να χρειαστεί να οτ ξαναθυμισεις αλλη μερα

 

|" οπ! μια λέξη! οχ μηπως την ξέχασες !? κατσε να ανοιξω το παραθυρο να την στείλουμε απέξω!!! .. (. ίδια διαδικασία ξανά ) "

 

αν επαναλαμβανεται, αρχιζεις και δινεις λιγοτερη σημασια ένταση στο παιχνιδι και το κανεις πιο ήρεμα...

μετά θα το βαρεθεί και δεν θα λεει τις λεξεις.

 

 

επίσης δες αν χρησιμοποιει τις λεξεις για το οτι θυμωσε.

(μπορεί και όχι και να ειναι απλως παιχνιδι, αλλά μπορεί και ναι)

αν ναι πρεπει να δεις αν ειναι εξεικοιωμένος με αυτο το συναισθημα.

δείτε του οτι μπορεί να λέει οτι ΄θύμωσαα! και δειξε του το παραδειγμα σε σενα

 

πχ την αλλη φορά όταν μου πεσε το γάλα απο το ράφι θύμωσα !!! κανε τη ν αναλογη εκφραση και πατα το ποδι στο πατωμα! θύμωσα πολύ !

 

αν θελει να λεει κατι νομιζω επιτρέπετια να λέει φτού! ? ή "αμάν πια γάλα που πας και πέφτεις πάνω στο πόδι μου"

 

1) στόχος να εχει το παιδί σου την ορθή διέξοδο του θυμού του, εύρεση ποιων λεξεων ταιριάζουν

 

2) ταυτιση του συναισθήματος με τις ορθές λέξεις (παραδειγματα καθε μερα!)

 

2) πέταγμα στην ανακυκλωση των παλιών λανθασμένων λέξεων

 

 

κανεις ενα reprogramming του θυμου και του πως τον εκφράζει!

πρεπει να μπορεί να το κανει και πρεπει να του δείξετε το κατάλληλο τρόπο. ! (με θεατρικό τρόπο λίγο για να το καταλάβει σα παιχνιδι , όχι λέγοντάς του τι να πεί!)

[emmaki]

Εγώ στο νηπιαγωγείο (με τα νήπια αλλά και με τα προνήπια) εφάρμοζα και το εξής, κάθε φορά που έλεγαν μια λεξη ου δεν έπρεπε, τα φώναζα (όχι τα μάλωνα, μάλλον τα καλούσα) και τους έλεγα "Ξέρεις τι θα πει αυτή η λέξη;" Συνήθως ήταν λέξεις που άκουγαν από αλλού, και φυσικά δεν ήξεραν τι θα πουν (π.χ. μα...ς ή γαμ...). "Λέξεις που δεν ξέρουν τι σημαίνουν ζρησιμοποιούν οι χαζοί και εσύ δεν είσαι καθόλου χαζός. Είσαι ένα πολύ έξυπνο παιδί, άρα;" Οι "κακιές" λέξεις κοβόταν μαχαίρι!!!!!!!!

[mam]

Super ακούγεται αυτό με το παράθυρο. Το μόνο που με φοβίζει είναι να μην το πολυπάρει σαν παιχνίδι και αρχίσει να τις λεει ακόμα πιο συχνά. Σημερα η μέρα ήταν καλύτερη. μια φορά ακουσα τη λέξη βλάκας. Αυριο μπορεί να χειροτερέψει, κανείς δεν ξερει.Από την άλλη, πρεπει να του δειξω να εκφράζει τον θυμό του όταν το νιώθει πραγματικά και να μην καταλήγει στη βρισιά ή στο χτυπημα. Σημερα έδωσε μια στο πρόσωπο του ανδρα μου και απορώ πως κρατήθηκε και εκεινος γιατί πρεπει να τον πονεσε. Θα δειξει.

 

Ευχαριστώ για ΟΛΕΣ τις συμβουλές.