Παππουδες - Γιαγιαδες: Δωρα, υποχρεωσεις κλπ.

[mimika]

Σημερα προκειται να παμε με τη μαμα μου και την γιαγια μου να παρουμε τα πρωτα ρουχαλακια του μπεμπη και μεχρι τελος της εβδομαδας να παραγγειλουμε κουνιες, καροτσια κλπ.

 

Απο την μερια του αντρα μου δεν εχουν ενδιαφερθει καθολου εως τωρα για το αν θελουμε κατι για το μωρο, παρολο που εχει γινει συζητηση μπροστα τους και ιδιαιτερα στην πεθερα μου και εγω εχω ηδη μπει στον ογδοο. Το συζητησα με τον αντρα μου και καθε φορα μου λεει "θα δουμε τι θα γινει".

 

Δεν ξερω αν πρεπει και πως να αντιδρασω. Οι δικοι μου γενικοτερα εχουν παρει απο κατι ηδη στο μωρο και οι δικοι του τιποτα και μετα βιας ρωτανε τι κανω. Οχι οτι δεν εχουμε καλες σχεσεις απλα ειναι στην κοσμαρα τους.

 

Εχω βεβαια τη μαμα μου που μου λεει να μην ασχολουμαι κι οτι θα την παρει τηλεφωνο να συννενοηθουν για το τι θα παρει ο καθενας. Δεν θα επρεπε ομως να μας εχουν ηδη ρωτησει απο μονοι τους αφου εχει γινει τοσες φορες κουβεντα; Εδω μας ρωτανε φιλοι και γνωστοι κι αυτοι τιποτα. Κι οχι τιποτα αλλο αλλα βλεπω και τον αντρα μου οτι ψιλοστεναχωριεται και θελει να δωσει και το ονομα του πεθερου μου (κατι το οποιο φυσικα εγω δεν θελω!)

[Μαρια Στυλιανακη]

χμμμ..... δύσκολα...

 

παίζουν άλλα θέματα ή είναι απλώς μεγάλοι και δεν βγαίνουν απο το σπίτι και προτιμούν ίσως να σας δώσουν ένα φάκελο με χρήματα για να κάνετε εσείς τα ψώνια?

 

μια συνάντηση για καφέ ή ταβέρνα θα ήταν καλή,(όλη η οικογένεια) και εκεί να συζητήσετε casually για τα πράγματα που θα αγοράσετε τις επόμενες μέρες, να πεί και η μητέρα σου ότι θέλει να σας βοηθήσειι οικονομικά, ε τι θα κάνουν δεν θα πούν και αυτοί?

[ilonka19]

Εγώ ζήτησα από τους γονείς μου χρήματα γιατί ηθελα κάποια τα ψώνια να τα κάνω με τον άντρα μου. Είναι το πρώτο μας παιδί και χαιρόμαστε όταν του ψωνίζουμε κάτι σαν μικρά παιδιά. Είπα στο αντρα μου να ζητήσει από τους γονείς του χρήματα, δεν το έκανε και τους είπα με ΄τρόπο πόσα έδωσαν οι δικοί μου για το μωρό για να ξέρουν πόσο πάει η ταρίφα. Πηγα στο μαγαζί με την πεθερά μου για να του διαλέξει καποια ρουχαλάκια (χάρηκε πολύ), αλλά δεν θα επέτρεπα ούτε στους δικούς μου ούτε στα πεθερικά να πάρουν λ.χ. κρεβατάκι το οποίο μετά δεν θα μου άρεζε. Εξάλλου, νομίζω ότι είναι καλύτερα είναι να σου δώσουν χρήματα, γιατί στο μαγαζί μπορεί να βάλλεις στο μάτι ενα πολύ ακριβό καροτσάκι και να ντρέπεσε να τους πεις να σου το πάρουν ενώ αν εχεις το "ρευστο" κανεις το "κουμάντο" σου μόνη σου.

[mama]

Ομολογώ ότι έχω παρεξενευτεί λιγο.... Ισως τα 4 χρόνια που 'χουν περασει καιρός από τοτε που γέννησα το 2ο να'χουν αλλάξει τα πράγματα και οι συνήθειες αλλα....δεν θεωρησα ποτέ δεδομένο ότι οι γονεις μας έχουν υποχρέωση να συμβάλλουν στην "προικα" του μωρου. Η άποψή μας ήταν ότι αυτό ήταν δική μας ευθυνη/υποχρέωση/υπόθεση - αγορασαμε τα πάντα μόνοι μας. δεν θεωρουσαμε δηλ. οτι οι γονεις εχουν υποχρέωση να μας πάρουν κατι περισσοτερο από ένα απλο δωρο - ό,τι εκεινοι ήθελαν. Τελικά οι μεν μας πληρωσαν - μετα από πολυ πιεση δικη τους- το κρεβατακι ενω οι αλλοι πηραν, παραδοσιακα, κατι χρυσαφικο και ρουχαλακια. Δεν "μετρησαμε" ομως ποτέ ποσα έδωσε ο καθενας - και μπορω να πω οτι περισσότερη αξια ειχαν για μενα τα ζακετακια και η κουβερτουλα που επλεξε μη μια γιαγια και η προικα που εραψε η άλλη, γιατι εγιναν με αγαπη και δεν μετριουνται με χρηματα!

Τωρα, το όνομα είναι μια άλλη μεγαλη και πολυ "λεπτη" ιστορία....

[Sofia]

Θα συμφωνήσω με την mama...

δεν θεωρώ κι εγώ ότι οι γονείς μας έχουν την Υποχρέωση να δώσουν ένα κάρο λεφτά για το εγγονάκι τους.....

Βέβαια, όταν γέννησα την Μαρία, και οι γονείς μου και η πεθερά μου ήθελαν και έδωσαν (χωρίς να τους το ζητήσουμε) από ένα μεγάλο ποσό (1000 ευρώ) ο καθένας... ήταν και για τους 2 το πρώτο εγγόνι ....

Τώρα στο δεύτερο, δεν έχω συζητήσει τίποτα (φυσικά τα περισσότερα τα έχουμε, δεν θα χρειαστούμε κάτι ιδιαίτερα ακριβό).

Και θα συμφωνήσω ότι τα παιδιά είναι δική μας υποχρέωση και όχι των γιαγιάδων.... τώρα αν θέλουν μόνοι τους να δώσουν ή να ψωνίσουν κάτι, πολύ ευχρίστως να το δεχτώ... ή αν με ρωτήσουν τί χρειάζομαι, να τους πω...

Η μαμά μου ας πούμε έχει κάνει όλη την γκαρνταρόμπα της μικρής από τότε που γεννήθηκε... αλλά το κάνει μόνη της... χωρίς να της το ζητήσουμε... γιατί της αρέσει...

Εάν κάποιος (είτε η μαμά μου είτε η πεθερά μου) δεν ήθελε να δώσει τίποτα, δεν θα ζητούσα.... Όσο για το όνομα... είναι το τελευταίο πράγμα στον κόσμο για το οποίο θα μάλωνα.... και δεν θεωρώ ότι το αξίζει αυτός που πλήρωσε τα περισσότερα....

[ilonka19]

Δεν θεωρησα ποτέ υποχρέωση κανενός να μου πάρει τίποτα, αλλά από το να μου παίρνουν πράγματα (και όταν γεννιέται ένα μωρό οι γιαγιάδες σχεδόν πάντα παίρνουν) που δεν θα μου αρέσουν προτιμώ να τα διαλέξω εγώ. Οσον αφορά τα δώρα πριν ένα χρόνο η πεθερά μου μας πήρε ένα πανάκριβο πίνακα για το σαλόνι ο οποίος είναι απαίσιος Από ευγένεια και και επειδή τα πεθερικά μου είναι χρυσοί ανθρωπο τον έχω κρεμασμένο στο σαλόνι , ενώ κανονικά θα έπρεπε να τον έχω στο μπαλκόνι. Τέτοιες καταστάσεις προσπαθω να αποφύγω, να δείνει ο άλλος πολλά χρήματα για κάτι, σε εσένα να μην αρέσει και να τα κρατάς μόνο για να μην προσβάλλεις τον άλλο.

[Sofia]

[Νίκη]

Δίκιο έχετε ... Είναι άδικο και για εκείνους να ξοδεύουν σε κάτι που δεν αρέσει αλλά και για εμάς που προφανώς δεν είναι του γούστου μας

[maria]

Και εγώ συμφωνώ με την mama και πράγματι έτσι συναίβει και σε εμάς.

 

Οι γονείς μου πήραν την κούνια, προίκα και διάφορα άλλα ψιλολόγια, ενώ τα πεθερικά μου πήραν κάποια ρουχαλάκια και χρυσαφικό...

 

Εξάλλου, το τι ποσό θα δώσουν εξαρτάται και από την οικονομική κατάσταση του καθενός...

 

Έπειτα σε γιορτές τα πεθερικά μυο του κάνουν πάντα ένα τυπικό δωράκι, ρούχο και παιχνίδι, ενώ οι γονείς μου δεν του έχυον πάρει κάτι συγκεκριμένο, όμως επειδή τον καρατάνε που και που του παίρνουν κανένα ρουχαλάκι, ή παιχνίδι (ασχέτος γιορτής) και πληρώνουν το φαγητό του (πάραγγέλνουμε κρέας από τοχωριό, ή από γνωστό χασάπη). Λεφτά δεν παίρνουν με τίποτα, αλλά αυτά που προσφέρουν νομίζω ότι παραείναι αρκετά...

 

γενικά ότι μπορεί ο καθένας δίνει, ενώ πιστεύω ότι εάν είχαμε πραγματική ανάγκη να από λεφτά και οι 2 θα μας δίναν ότι είχαν στην άκρη..

 

Εξάλλου, οι παππούδες θα ξοδεύονται από ΄εδώ και πέρα έτσι και αλλιώς, και το πόσο καλά φέρονται στο παιδί και το τι του δίνουν (πνευματικά ή υλικά) θα το κρίνει μόνο του όταν έρθει η ώρα και θα έχει και αυτό τις προτιμήσεις του...Μην αγχώνεσαι λοιπόν με τους παππούδες...

[mimika]

Δεν απαιτησα ποτε απο κανεναν και τιποτα, ουτε απο τα πεθερικα μου ουτε απο τους γονεις μου.Ουτε θεωρω οτι ειναι υποχρεωση τους να παρουν κατι στο μωρο μου.

Απλα οι γονεις μου θεωρησαν αυτονοητο οτι θα κανουν ενα καλο δωρο στο μωρο, μιας και για αυτους ειναι το πρωτο εγγονι, μας το ειπαν και ρωτησαν τι θα θελαμε εμεις να ειναι αυτο για να μην παρουν κατι απο μονοι τους που ειτε δεν θα μας αρεσε η θα μας ηταν αχρηστο. Φυσικα και ειναι δικη μου υποχρεωση το παιδι μου, αλλα εδω που τα λεμε νομιζω οτι δεν ειναι και τοσο τρομερο να εχουν κατι καλο απο τους παππουδες τα μωρακια.

 

Απορω με τα πεθερικα γιατι απο οτι ξερω στα αλλα τους εγγονια (εχουν 2 κοριτσια 12 και 14) οταν ηρθαν στον κοσμο τα εκαναν ΟΛΑ αυτοι και η κορη τους δεν εβαλε ουτε δεκαρα. Εχω παραπονο πιο πολυ, παρα με νοιαζουν τα λεφτα η τα δωρα τους. Οπως εχω ξαναπει σε αλλο τοπικ ουτε αν θελω βοηθεια δεν εχουν ρωτησει οσο καιρο ειμαι εγκυος οχι απο κακια αλλα ειναι τοσο απασχολημενοι και απορροφημενοι απο την κορη τους και τις εγγονες τους, που να μεινει χρονος για το αλλο τους παιδι? Οταν ομως χρειαστουν κατι, τον αντρα μου φωναζουν, ε δεν ειναι αδικια αυτο???

 

Το μονο που μου ειπε χθες η πεθερα μου ειναι οτι ξεθαψε κατι υφασματινες πανες και θα τις πλυνει να μου τις δωσει!

 

Να τονισω εδω πως δεν εχουν οικονομικο προβλημα, ειναι μεν σχετικα μεγαλοι αλλα μια χαρα μετακινουνται, ουτε ειναι απο τους ανθρωπους που θα πουν παρε αυτο το ποσο και καντο οτι θες. (απαντω στη Μαρια)

 

Ο αντρας μου δεν αισθανεται και τοσο καλα απεναντι στους δικους του γιατι βλεπει τον ενθουσιασμο των δικων μου και σου λεει "οι δικοι μου δεν κανουν τιποτα απολυτως" και φυσικα στεναχωριεται με την ολη σταση τους.

 

Οσο για το ονομα επουδενι δεν πρεπει να το παρει αυτος που εδωσε παραπανω χρηματα, αλλα αυτος που πραγματικα αξιζει να το παρει και που ενδιαφερεται για τα παιδια και τα εγγονια του κι οχι αυτος που σε θυμαται μονο οταν εχει προβλημα.

Στη δικη μου περιπτωση, ο πεθερος μου ειτε ζω ειτε πεθανα χε...κε, μετα συγχωρησεως, χωρις να του εχω κανει απολυτως τιποτα, και μαλιστα οταν ο αντρας μου του ειπε οτι θα ερθει να με ζητησει (προ τετραετιας!) προσπαθουσε να του κανει προξενια με κορες φιλων του!!!

 

Πως ειναι δυνατον να θελω να παρει το παιδι μου το ονομα του οταν εγω δεν θελω ουτε να τον βλεπω? (φυσικα η συμπεριφορα μου απεναντι του ειναι αψογη για τον αντρα μου και μονο) Ο καλος μου βεβαια το εχει δεδομενο αλλα θα προτιμουσα το παιδι μου να παρει ενα ασχετο ονομα. Ουτε του μπαμπα μου ουτε του πεθερου μου. Και φυσιακ δεν θελω να τσακωθω με τον καλο μου για αυτον.

[Νίκη]

Ο μιμίκα... μια από τα ίδια τράβηξα εμείς αρραβωνιασμένοι και η πεθερά μου του έκανε προξενιό άλλες... το θέμα είναι να είστε καλά οι 2 σας μεταξύ σας δεν πάνε να λένε όλοι οι άλλοι... Εκείνος να είναι εντάξει απέναντί σου...

[mimika]

Ειναι τελειος απεναντι σε μενα ο καλος μου γι' αυτο και τον λατρευω!

 

Δεν εχω αναγκη ουτε το παραμικρο απο αυτους. Και στην τελικη ισως και να στεναχωριεμια πιο πολυ για τον αντρα μου που δυστυχως ξερει για τις διακρισεις που γινονται αλλα τι να πει? Γονεις του ειναι.

[dora]

Η μαμα μου πηρε στο μπεμπουλη κουνια, αλλαξιερα σχεδον όλη την προικα (σεντονακια,πανιτσες, κουβερτουλες κλπ κλπ) και σχεδον ολα τα ρουχαλακια που ειχαμε οταν γεννηθηκε (παρα πολλα).

Η αδελφη μου πηρε το καρότσι με όλα τα εξαρτηματα και ενα καρο μικροπραγματα που χρειαζονται (πηγε δυο φορες στα Τζαμπο και γυρισε με 400 ευρω πραγματα).

Η αδελφη του πατερα μου μας πηρε το καρεκλάκι για το αυτοκινητο και επισης ενα σωρο άλλα πράγματα..

Η αδελφη της μαμας μου μου εδωσε 200 ευρω για να παρω οτι μου λειπει από ψιλολογια..

Και όλα αυτα πριν γεννηθει το παιδι.. Οταν γεννηθηκε εφεραν όλοι από το σοι μου (οχι μονο αυτες οι θειες που ειναι οι πιο αγαπημενες μου αλλα και ολοι οι υπόλοιποι μεχρι και δευτερα ξαδελφια κλπ.χρυσο στο παιδι, μαζι με παρα πολλα παιχνιδια, ρουχαλακια κλπ κλπ. Και μαλιστα τα ξαδελφια ου του επερναν χωριστα από τις μαναδες τους ασχετα αν ηταν ανυπαντρα και ζουσαν στο ιδιο σπίτι.

Τα πεθερικα εφεραν οταν γεννηθηκε, μια κουβερτα, 1 φορμακι, 2 φανελακια και 3 σαλιαρες..

Η κουνιαδα 1 κουβερτα φλις και εναμπουρνουζακι το οποίο μαλιστα ηταν μια σταλια και ποτε δεν χρησιμοποιησα.

Μια μόνο ξαδελφη του που ηρθε να δει το παιδι, μια κουβερτα και 1 σετακι ρουχα.

Μετα από δυο μηνες μας εφεραν και μια στρατα...

Εν τω μεταξυ όλους αυτους τους μήνες επειδη το παιδι συνεχεια μεγαλώνει και δεν του κανουν ρουχα παπουτσια και συνεχεια χρειαζεται πράγματα η μαμα μου του κανει το "δωρο της Δευτερα" δηλαδη του περνει κατι καθε Δευτερα και η Θεια μου το "Δωρο της Πεμπτης"

Η αδελγη μου που της αρεσουν τα Τζαμπο παει και του ψωνιζει συνεχεια από κει παιχνιδια και διαφορα και η πεθερα μου μια φορα που πηγαμε μου εδωσε ενα ζευγαρι καλτσακια για παιδι 4ων χρονων...

 

Ο καθενας κανει οτι θέλει...

[mimika]

Ακριβως ετσι και σε εμας.

Οι δικοι μου να σκιζονται και οι αλλοι ενετλως αδιαφοροι.

 

Τρεις λαλουν και δυο χορευουν......

[Νίκη]

Πως να νιώθει άραγε για τους γονείς του... Χάλια μάλλον

[maria]

Μην αγχώνεστε με τους άλλους..

 

Εφόσον ο άντρας σας ξέρει τι συμβαίνει αυτό αρκεί...

 

Όσο αναφορά τα δώρα και η συμπεριφορά των παππούδων προς το παιδί. Όπως είπα και πριν, μην σας αγχώνει αυτό. Εάν δεν ενδιαφέρονται, θα το εισπράξει το παιδί και θα κάνει την σύγκριση με αυτούς που ενδιαφέρονται..

 

Όταν έρθει η στιγμή που θα δηλώνει τις προτιμήσεις του, θα λάβουν την απάντηση τους..Εάν δεν τους πειράξει, τότε δεν χρειάζεται να σας πειράζει ούτε και εσάς..

 

Εάν πάλι τότε έχουν απαιτήσεις, απλά αγνοήστε τους...

 

Όπως και να έχει το πράγμα οι σχέσεις είναι αμφίδρομες. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, εγώ σε γενικές γραμμές δεν έχω παράπονα από κανένα..

 

Έχω θέσει κάποια όρια και δεν τα ξεπερνάνε, αν και πολλές φορές γίνονται διάφορες συζητήσεις..Βέβαια με τον άντρα μου έχουμε την ίδια άποψη (περίπου η σεβόμαστε ο ένας τον άλλο)

 

Αυτό που φροντίζουμε είναι να έχει το παιδί μας τα βασικά, εάν μας κάνουν κάτι δώρο, τότε κρατάμε τα λεφτά που είχαμε στην άκρη για κάτι άλλο...

 

Μπορείτε εάν θέλετε να αρχίσετε μια συζήτηση ότι αυτό τον καιρό θα πάτε για π.χ. κούνια, καρεκλάκι κλπ, ή να ζητήσετε να πάτε μαζί με τους γονείς ή τα πεθερικά σας. Εαν σκοπεύουν να δώσουν χρήματα, θα το κάνουν τότε ή θα προσφερθούν να πληρώσουν, εάν όχι τότε είναι πιθανό να μην σκοπεύουν να το κάνουν καθόλου και να του πάρουν κάτι μικρό...

 

Εγώ, πήγα με τους γονείς μου για κουνια (τα πεθερικά μου δουλευουν οπότε δεν μπορουσα να τους κουβαλάω μαζί μου για ψώνια), τα διαλέξαμε και όταν ήρθε η στιγμή ο πατέρας μου πλήρωσε τα περισσότερα...ήθελε να τα πληρώσει όλα, αλλά κάποια δεν τα δέχτηκα γιατί ξέρω ότι δεν τους περισσέυαν.

 

Εάν μιλάμε για ειδικές περιπτώσεις περίεργων ανθρώπων, κάντε τουλάχιστον τα ελάχιστα τυπικά και μην περιμένετε πολλά από αυτούς...

Ίσα ίσα που θα πρέπει να έχετε έστω την ελάχιστη σχέση για να μην στεναχωριούνται και τα παιδιά σας στο μέλλον...

("Γιατί δεν με αγαπάει η γιαγιά τάδε?", τότε τι του λές??)

[ilonka19]

Εμένα μου έτυχε παρόμοια περίπτωση με τους παππουδες μου, που ενώ στα ξαδέρφια μου νοικιάζουν μέχρι και αυτοκίνητο όταν πάνε διακοπές, σε εμένα δεν πήραν ούτε μία κούκλα όταν ήμουν μικρή. Η μήτερα μου ήταν υπεράνω χρημάτων και δώρων και εμένα μου έμεινε ο καημός.

[Μαρια Στυλιανακη]

να σας πώ κάτι εμένα μου ακούγεται σαν κάποιοι γονείς παλιά, που είχαν για κάποιους λόγους, μεγαλύτερη προτίμηση στο ένα αδερφό αδερφή,

με αποτέλεσμα και στα εγγόνια του ενός ή του άλλου να φέρονται διαφορετικά.... πολύ άσχημο πράγμα, αλλά το καταλαβαίνω...

ο πατέρας μου έλεγε πάντα για την αδερφή μου ότι είναι κλαούρα και όλη της τη ζωή θα κλαίει,.. και της φερόταν διαφορετιικά. Εγώ όμως κάνω ότι μπορώ και κάπως το έχω καταφέρει, για να δεί πόσο άσχημο είναι,

να το δείχνει ότι προτιμά περισσότερο τη μία απο την άλλη.

Του έκανα τρομερές φασαρίες για αυτό το πράγμα, γιατί το θεωρώ απαράδεκτο, και μπορεί να χαλάσει εντελώς τις σχέσεις με τα αδέρφια,... και να ακολουθήσει σε κάτι τέτοιο. Τώρα προσέχει πολύ πιό πολύ τι κάνει και τι λέει.

 

Νομίζω ο μόνος τρόπος είναι (αφού υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση στα παιδιά του ενός με τα παιδιά του άλλου αδερφού/αδερφής) είναι μέσω καλών σχέσεων των δύο (αν έχουν) να το συζητήσουν και να ευαισθητοποιήσουν τους γονείς για αυτή τη διαφορά...

Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να κρατούν τις ισορροπίες στα παιδιά τους.. αλλά αυτό νομίζω δεν είναι θέμα οικονομικό είναι πολύ πιο βαθύ... και αν θες να αλλαξεις κάτι ίσως χρειαστεί να μπείς σε βαθιά νερά ...

[maria]

Το να φέρονται διαφορετικά οι παππούδες μεταξύ στα αδέρφια είναι άλλο θέμα και το έχω ήδη ξεκαθαρίσει από τώρα ότι αν δω ή μάθω να συμβαίνει κάτι τέτοιο θα γίνει χαμός. Ο κύριος λόγος που αδέρφια τσακώνονται και φτάνουν σε σημείο στο να μη μιλάνε είναι η διαφορετική-άδικη αντιμετώπιση τους από το οικογενειακό τους περιβάλλον.

 

Αυτός είναι επίσης ένας λόγος που είμαι ενάντια στο να παίρνει το παιδί το όνομα του παππου ή γιαγιάς, (έχω και άλλους πολλούς) όμως στην περίπτωση μας δεν άνοιξα καν το στόμα μου (αυτή ή ίστορία είναι θέμα που χωράει μεγάλη συζήτηση σε άλλο topic), γιατί εκεί εκδηλώνονται οι προτιμήσεις και με το παραπάνω...

 

Ακόμα δεν έχει τύχει να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο, αλλά εάν συμβεί δεν σηκώνω κουβέντα...Γενικά είμαι ελαστική και υπομονετική σε πολλά θέματα, είναι όμως κάποια (τα οποία τα ξεκαθαρίζω από την αρχή) στα οποία δεν κάνω πίσω σε καμοία περίπτωση και το ξέρουν πολύ καλά αυτό...

[IOKASTH]

Ομολογώ ότι έχω παρεξενευτεί λιγο.... Ισως τα 4 χρόνια που 'χουν περασει καιρός από τοτε που γέννησα το 2ο να'χουν αλλάξει τα πράγματα και οι συνήθειες αλλα....δεν θεωρησα ποτέ δεδομένο ότι οι γονεις μας έχουν υποχρέωση να συμβάλλουν στην "προικα" του μωρου. Η άποψή μας ήταν ότι αυτό ήταν δική μας ευθυνη/υποχρέωση/υπόθεση - αγορασαμε τα πάντα μόνοι μας. δεν θεωρουσαμε δηλ. οτι οι γονεις εχουν υποχρέωση να μας πάρουν κατι περισσοτερο από ένα απλο δωρο - ό,τι εκεινοι ήθελαν. Τελικά οι μεν μας πληρωσαν - μετα από πολυ πιεση δικη τους- το κρεβατακι ενω οι αλλοι πηραν, παραδοσιακα, κατι χρυσαφικο και ρουχαλακια. Δεν "μετρησαμε" ομως ποτέ ποσα έδωσε ο καθενας - και μπορω να πω οτι περισσότερη αξια ειχαν για μενα τα ζακετακια και η κουβερτουλα που επλεξε μη μια γιαγια και η προικα που εραψε η άλλη, γιατι εγιναν με αγαπη και δεν μετριουνται με χρηματα!

Τωρα, το όνομα είναι μια άλλη μεγαλη και πολυ "λεπτη" ιστορία....

 

 

 

 

 

συμφωνω πολυτα με την μαμα ομοιδεατισσα κι εγω κι ο αντρας μου τα αγορασαμε ολα απο μονοι μας,οπως φτιαξαμε και το σπιτι μας,οπως και παντρευτηκαμε ολα μονοι μας τωρα αν θελησει καποιος να συμβαλλει εχει καλωςκαι τον υπερευχριστουμε δεν το θεωρω υποχρεωση κανενος το δικο μου το παιδι...οσο για το ονομα κι εμεις του πεθερου μου θα δωσουμε γιατι τον λατρευουμε και γιατι αγαπω πολυ τον αντρα μου και θελω ο γιος του να συνεχισει την παραδοση κι οχι γιατι μας πηρε τα περισσοτερα δωρα,το σωστο παντα κατα την αποψη μου ειναι να κανεις αυτο που αισθανεσαι μην υποχρεωνεσαι πουθενα..

[mimika]

Οταν ομως σε εκμεταλλευονται (τον αντρα μου) και εχουν δωσει τα παντα στα αλλα τους εγγονια (της κορης τους) νιωθεις ενα παραπονο. Και θελουν και τ'ονομα ? Με ποιον να πρωτοτσακωθεις???????????????

 

Ασε που δεν μπορω να νιωθω υποχρεωμενη σε κανεναν (κυριως σ'αυτους). Απλα εχω μεγαααααααλο παραπονο!

[Νίκη]

Μιμίκα σε νιώθω... συμφωνώ... και ΕΠΑΥΞΑΝΩ

[IOKASTH]

Οταν ομως σε εκμεταλλευονται (τον αντρα μου) και εχουν δωσει τα παντα στα αλλα τους εγγονια (της κορης τους) νιωθεις ενα παραπονο. Και θελουν και τ'ονομα ? Με ποιον να πρωτοτσακωθεις???????????????

 

Ασε που δεν μπορω να νιωθω υποχρεωμενη σε κανεναν (κυριως σ'αυτους). Απλα εχω μεγαααααααλο παραπονο!

 

 

 

αστους να τα δωσουν οπου θελουν εσυ εχεις τον αντρα σου και το παιδακι σου δεν νομιζω οτι υπαρχει χωρος αναμεσα σας για υποχρεωσεις ο καθενας δινει τον οβολο του οπου θελει..

[Polina]

εμείς αν και μένουμε μακριά και απο τους δύο, μας στέλνουν κατά καιρούς διάφορα για τον μικρό. Ιδιαίτερα η μαμά μου γιατί έρχονται συχνότερα απο τη Χίο που μένουν. Η αδερφή μου δε, κάθε τρείς και λίγο τσοουυυυπ νάτη! Είχε έρθει πρόσφατα και αφού της είχα πεί ότι έχει πολλά παιχνίδια ο μικρός και απλά να του πάρει ένα αυτοκινητάκι ίσα ίσα για την δεί ¨θετικά¨, πήγε και του αγόρασε 10 μικρά μεταλλικά και 2 μεγαλύτερα, συν όοοολο το ρουχομάνι που μου έφερε. Και η μαμά μου επίσης πάντα του αγοράζει σε γιορτές κλπ ή όταν έρχεται κάποιος. Η άλλη του γιαγιά είναι πολύ φειδωλή, δεν είναι ότι δεν έχει χρήματα, ή ότι δεν τον αγαπάει...μάλλον δεν το σκέφτεται; δεν ξέρω, αλλά εμένα με ενοχλεί αυτό.

[IOKASTH]

εμείς αν και μένουμε μακριά και απο τους δύο, μας στέλνουν κατά καιρούς διάφορα για τον μικρό. Ιδιαίτερα η μαμά μου γιατί έρχονται συχνότερα απο τη Χίο που μένουν. Η αδερφή μου δε, κάθε τρείς και λίγο τσοουυυυπ νάτη! Είχε έρθει πρόσφατα και αφού της είχα πεί ότι έχει πολλά παιχνίδια ο μικρός και απλά να του πάρει ένα αυτοκινητάκι ίσα ίσα για την δεί ¨θετικά¨, πήγε και του αγόρασε 10 μικρά μεταλλικά και 2 μεγαλύτερα, συν όοοολο το ρουχομάνι που μου έφερε. Και η μαμά μου επίσης πάντα του αγοράζει σε γιορτές κλπ ή όταν έρχεται κάποιος. Η άλλη του γιαγιά είναι πολύ φειδωλή, δεν είναι ότι δεν έχει χρήματα, ή ότι δεν τον αγαπάει...μάλλον δεν το σκέφτεται; δεν ξέρω, αλλά εμένα με ενοχλεί αυτό.

 

 

 

βρε κοριτσια αφηστε τους αλλους να κανουν οτι θελουν εξαλλου ο καθενας εκφραζει διαφορετικα το ενδιαφερον του για το παιδι το θεμα ειναι οτι το αγαπουν δεν μετραει για μενα ποιος εφερε τι εφερε κλπ μου αρκει να ξερω πως αν χρειαστει ποτε κατι στην ζωη του θα εχει ανθρωπους να το στηριξουν το παιδι δεν πρεπει να μαθει να αγαπαει γιατι του δινουν γιατι μολις βγει στην ζουγκλα που λεγεται ζωη θα χτυπαει το κεφαλι του...ουφ!πολυ μακρια το πηγα ε΄????