Δίλλημα εσωτερικός χώρος ή παιδαγωγοί για κριτήριο?

[Ειρήνη]

Σας γράφω πραγματικά με ένα μυαλό γεμάτο… γεμάτο συναισθήματα, νιώθοντας πόνο, στεναχώρια…

 

Διαβάζω με πόνο ψυχής (χωρίς καμία υπερβολή) τα όσα γράφονται από φίλους & φίλες για διάφορους «καλούς» παιδικούς σταθμούς, που «αγαπάνε» τα παιδάκια που τους εμπιστευόμαστε μόνο για τα λεφτά που λαμβάνουν κάθε μήνα και τελικά καταφέρνουν να «μειώνουν» την ψυχούλα των μωρών αυτών.… Διαβάζω για σταθμούς που τα ταΐζουν με σκουπίδια, που τα προσβάλουν και πονάνε την ψυχούλα τους που αναρωτιέται γιατί, που αδιαφορούν και κάνουν τα παιδάκια μας να αισθάνονται φυλακισμένα και παραμελημένα… Είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά? Είναι δυνατόν να τους εμπιστευόμαστε παιδάκια, παιδικές ψυχούλες και να τους συμπεριφέρονται κατʼ αυτόν τον τρόπο…?

 

Εδώ έρχεται το δίλημμά μου… Έχω μια γνωστή (σχεδόν φίλη) η οποία εργάζεται σε δημοτικό σταθμό της Καλλιθέας. Είχαμε λοιπόν συζητήσει να πάει ο Ανδρεούλης μου εκεί για λίγες ώρες (από τις 9 έως την 1), ίσα-ίσα να χαίρεται παιχνίδι & δραστηριότητες με παιδάκια της ηλικίας του και επιπλέον να μπορέσω και γω να εργαστώ μερικές ώρες για να καλυτερέψουν τα οικονομικά μας.

 

Στον συγκεκριμένο παιδικό σταθμό γνωρίζω και άλλη μία κοπέλα (επίσης πολύ καλή και σαν προσωπικότητα και στην δουλειά της) δηλαδή σύνολο 2 από τις 3 δασκάλες που εργάζονται στον συγκεκριμένο σταθμό.

 

Χθες λοιπόν πήγα πρωί-πρωί (όπως είχα συμφωνήσει με την γνωστή μου) να δω τον σταθμό. Δεν μου άρεσε… ήταν καταθλιπτικός χώρος με κακό φωτισμό (και ήταν 9 το πρωί!), παλιές εγκαταστάσεις, οι τουαλέτες γενικά καθαρές αλλά παλιές… και γενικά έπαθα ψυχο-πλάκωμα με το που μπήκα… σοκαρίστηκα!!! «Εδώ δηλαδή αφήνουμε τόσες μανούλες τα παιδάκια μας???» (σκέφτηκα αμέσως).

 

Από την άλλη ο χώρος ήταν «γεμάτος» παιδιά. Δηλαδή στους τοίχους υπήρχαν ατελείωτες εργασίες παιδιών, ζωγραφιές και ένα σωρό πράγματα που μαρτυρούσαν πως ζουν τα παιδιά σε αυτόν τον χώρο και δεν τον έχουν για «ομορφιά»… Οι κοπέλες από την άλλη έπαιζαν με τα παιδιά, είδα τα τμήματα και άκουγα τα όμορφα παιχνίδια που τους έβαζαν σαν «άσκηση». Έδειχναν ενδιαφέρον, ειλικρινά.

 

Σας ερωτώ και παρακαλώ απαντήστε μου με κάθε ειλικρίνεια. Θα αφήνατε το παιδί σας σε έναν σταθμό με κακές & «άσχημες», ψυχοπλακωτικές εγκαταστάσεις που όμως θα ζει με άτομα που γνωρίζετε πως θα περνούν καλά ή θα επιλέγατε έναν καταπληκτικό χώρο με όμορφες και φωτεινές εγκαταστάσεις με άτομα που δεν γνωρίζετε και δεν ξέρετε εάν τους φέρονται όπως πρέπει?

 

Ίσως θα μπορούσαν να συνυπάρχουν και τα 2 (και ειλικρινά θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν και τέτοιοι παιδικοί σταθμοί.... και καλές εγκαταστάσεις και καλοί άνθρωποι. Εγώ όμως δεν μπορώ να το ξέρω τελικά με σιγουριά…

 

Σας ευχαριστώ για τις όποιες απαντήσεις σας.

 

Φιλικά

[ΜΑΡΙΑ30]

Ειρήνη,

 

για μένα το βασικό σε κάθε δραστηριότητα και εκδήλωση είναι οι άνθρωποι.

Αν είσαι σίγουρη γιαυτούς, τότε πήγαινε το παιδάκι σου.

Τι να κάνεις ένα χώρο που δείχνει άψογος, χαμογελαστές δασκάλες και υπέροχες ζωγραφίες, όταν στην κουζίνα μαγειρεύονται σάπια κρέατα και στις τουαλέτες μαυρίζουν τα παιδιά στο ξύλο..........

Το άκουσα από μια δασκάλα πριν λίγες μέρες η οποία από ευσυνειδησία παραιτήθηκε, με πρόσχημα εγκυμοσύνη, από ακριβό σταθμό των Β. Προαστείων.

Λόγω μη προσωπικής εμπειρίας δε θα τον αναφέρω.

[alvadi]

Ειρήνη μου δεν το συζητώ! Θα διάλεγα τους ανθρώπους που ξέρω! Σε αυτή την ηλικία έχει σημασία να ειναι καθαρός ο χώρος, να μην κακομεταχειρίζονται τα παιδάκια μας και να περνούν όμορφα!

 

Πολλές φορές παραμυθιαζομαστε από τις εγκαταστάσεις και τις παροχές που προσφέρει ο σταθμός. Όλοι οι ιδιωτικοί προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες, όλοι κάνουν αγγλικά (εκτός από κάποιους που κάνουν και γαλλικά, όλοι πηγαίνουν κολυμβητήριο ή ακόμα και τέννις, παντού υπάρχουν δημιουργίες, θέατρα κτλ.). Εχω γυρίσει πολλούς σταθμούς και έχουν περάσει από τα χέρια μου πολλά διαφημιστικά! Είχα παραμυθιαστεί και γω από κάποιο σταθμό! Καλές οι δασκάλες αλλά είδα τελικώς ότι με έβλεπαν σαν 600,00 ευρώ το μήνα.

[Ειρήνη]

Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.

 

Να ρωτήσω και κάτι άλλο? Χθες το βράδυ που τα σκεφτόμουν όλα αυτά, ένιωθα πως ναι, πρέπει να τον πάω γιατί σημασία έχουν οι άνθρωποι που θα μου το προσέχουν... Το πιστεύετε όμως πως ένιωθα τύψεις, αφόρητες τύψεις, γιατί ένιωθα λες και θα δώσω στο παιδί μου λιγότερα από αυτά που μπορώ...?

 

Είναι τρελό να σκέφτομαι έτσι μόνο για τις εγκαταστάσεις??

[vagia01]

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΠΗΓΑ ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΠΙΣΙΝΕΣ ΚΛΠ. ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΓΚΑ... ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΜΙΛΗΣΑ ΜΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ. ΨΑΞΑΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΣΤΑΘΜΟ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ, ΠΑΛΙΟ ΚΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟ, ΟΜΩΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ Η ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ. ΕΙΧΕ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΝΕΠΝΕΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΑΝ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1,5 ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ.

ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ Ο ΟΜΟΡΦΟΣ ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ 8 ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΝΙΩΘΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ.

[Litsa T]

Εχω γυρίσει πολλούς σταθμούς και έχουν περάσει από τα χέρια μου πολλά διαφημιστικά! Είχα παραμυθιαστεί και γω από κάποιο σταθμό! Καλές οι δασκάλες αλλά είδα τελικώς ότι με έβλεπαν σαν 600,00 ευρώ το μήνα.

 

Ετσι ακριβως. Για μένα οι σταθμοι και τα σχολεια που στελνουν συνεχως διαφημηστικα και μαλιστα με το επιθετο του συζυγου - που δειχνει ατοματως ότι τα στοιχεια μας τα πηραν απο τα μαιευτηρια- είναι καθαρα επιχειρήσεις. Και δυστυχως οι περισσοτερες επιχειρησεις ειναι απρόσωπες με αποτερο σκοπο το κερδος. Και εγω προτιμησα για τα παιδια μου σταθμο με παλιες εγκαταστασεις γεματο όμως αγαπη και μερακι για τα παιδια.

[dora]

Ο σταθμός που θελω να παω εγω τον μικρο του χρονου (ο δημοτικος της περιοχής μου) στεγαζεται σε ενα παναρχαιο κτιριο που αν γιενι σεισμός στανταρ θα πεσει.. το 99 επαθε μεγαλη ζημια, ψιλοεπισκευαστηκε και ξαναλειτουργησε..

Ειναι στο δευτερο οροφο του κτιριου, χωρις αυλή. Χωραει με το ζορι 30 παιδακια και τοσα παιρνουν (και γι αυτο δεν ξερω αν θα τον παρουν).

Από αποψη ασφαλειας μηδεν... ουτε πυρασφαλεια ουτε τιποτα.. κατι πυροσβεστηρες τις κακιας ωρας εχουν αλλα μαλλον σε περιπτωση πυρκαγια θα πεταξουν τα παιδια απο το μπαλκονι..

προσφατα εκλεισε περιπου για 20 μερες γιατι γεμισε ο χωρος με ποντικια (απο τα υπόγεια που δεν ανηκουν στον παιδικο.. )

 

Όμως εγω θελω να τον παω εκει..

Γιατι ξερω οτι μπορει ο σταθμός να γεμίσει ποντικια ξαφνικα και να κλεισει αλλα ο μαγειρας προσεχει το φαγητο τοσο οσο δεν το κανει ουτε στο σπιτι του.. οτι η καθαρίστρια τρεχει με την χλωρίνη καθε φορα που ενα παιδακι θα παει στην τουαλέτα.. και οτι γενικα τουλαχιστον οι χωροι που ανηκουν στον σταθμο (και εχει προσβαση το προσωπικο και τα παιδια αστραφτουν)

Ξερω επίσης οτι αν παω το παιδι μου μια μερα με κοκκινισμενο πισινο ή δασκαλα θα πει "α την ατιμη , την αφιλότιμη.. αφησε το παιδι της να συγκαει.. καλα δεν ντρεπεται λίγο, δεν το λυπαται? κατσε να το φταξουμε το καημενο.."

Και θα του βαλει κρεμα με τοση προσοχη οσο θα εκανε και στο δικό της..

Θα το ταιζει και θα του λεει παραμυθακι και δεν υπαρχει περιπτωση να μην φαει γιατι τα φαγητα ειναι τοσο περιποιημενα και νοστιμα που εγω οταν δουλευα εκει εφαγα "πουρε" που δεν ειχα φαει ποτε στη ζωή μου...

Και οσον αφορα το παιδαγωγικο προγραμμα? δεν υπαρχει περιπτωση να μην κανουν καθημερινα 1000 πραγματα. Ακόμα και τα μωρα μωρα (εχει απο 6 μηνών ) θα βρεθει τροπος να απασχοληθουν δημιουργικα.

[Ντέπυ]

Προσωπικά θα σου έλεγα πως είναι συνδιασμός και των δύο. Και τους ανθρώπους θα πρέπει να τσεκάρεις αλλά και τις εγκαταστάσεις. Ολα παίζουν το ρόλο τους. Και μάλιστα ειδικοί ερευνητές είχαν πει πως όπως νιώθουμε εμείς νιώθει και το παιδάκι μας. Και για να είσαι σίγουρη και να σου φύγουν οι σκέψεις που σε περιτριγυρίζουν, θα σου έλεγα να πας το παιδάκι σου εκεί για μια πρώτη επαφή για να δεις πως θ' αντιδράσει.

[Ντέπυ]

Ο σταθμός που θελω να παω εγω τον μικρο του χρονου (ο δημοτικος της περιοχής μου) στεγαζεται σε ενα παναρχαιο κτιριο που αν γιενι σεισμός στανταρ θα πεσει.. το 99 επαθε μεγαλη ζημια, ψιλοεπισκευαστηκε και ξαναλειτουργησε..

Ειναι στο δευτερο οροφο του κτιριου, χωρις αυλή. Χωραει με το ζορι 30 παιδακια και τοσα παιρνουν (και γι αυτο δεν ξερω αν θα τον παρουν).

Από αποψη ασφαλειας μηδεν... ουτε πυρασφαλεια ουτε τιποτα.. κατι πυροσβεστηρες τις κακιας ωρας εχουν αλλα μαλλον σε περιπτωση πυρκαγια θα πεταξουν τα παιδια απο το μπαλκονι..

προσφατα εκλεισε περιπου για 20 μερες γιατι γεμισε ο χωρος με ποντικια (απο τα υπόγεια που δεν ανηκουν στον παιδικο.. )

 

Όμως εγω θελω να τον παω εκει..

Γιατι ξερω οτι μπορει ο σταθμός να γεμίσει ποντικια ξαφνικα και να κλεισει αλλα ο μαγειρας προσεχει το φαγητο τοσο οσο δεν το κανει ουτε στο σπιτι του.. οτι η καθαρίστρια τρεχει με την χλωρίνη καθε φορα που ενα παιδακι θα παει στην τουαλέτα.. και οτι γενικα τουλαχιστον οι χωροι που ανηκουν στον σταθμο (και εχει προσβαση το προσωπικο και τα παιδια αστραφτουν)

Ξερω επίσης οτι αν παω το παιδι μου μια μερα με κοκκινισμενο πισινο ή δασκαλα θα πει "α την ατιμη , την αφιλότιμη.. αφησε το παιδι της να συγκαει.. καλα δεν ντρεπεται λίγο, δεν το λυπαται? κατσε να το φταξουμε το καημενο.."

Και θα του βαλει κρεμα με τοση προσοχη οσο θα εκανε και στο δικό της..

Θα το ταιζει και θα του λεει παραμυθακι και δεν υπαρχει περιπτωση να μην φαει γιατι τα φαγητα ειναι τοσο περιποιημενα και νοστιμα που εγω οταν δουλευα εκει εφαγα "πουρε" που δεν ειχα φαει ποτε στη ζωή μου...

Και οσον αφορα το παιδαγωγικο προγραμμα? δεν υπαρχει περιπτωση να μην κανουν καθημερινα 1000 πραγματα. Ακόμα και τα μωρα μωρα (εχει απο 6 μηνών ) θα βρεθει τροπος να απασχοληθουν δημιουργικα.

 

Καλημέρα - διαβάζοντας το μήνυμά σου πραγματικά σοκαρίστηκα . Στέλνεις το παιδάκι σου σ' ενα παιδικό σταθμό που δεν έχει γερά θεμέλια και που με τον πρώτο σεισμό θα πέσει, δεν έχει αυλή (πολύ σημαντικό για ένα σχολείο), δεν έχει πυρασφάλεια, έχει ποντίκια και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο απλά για να έχει μια καλή δασκάλα? Δηλαδή παίζεις κορόνα γράμματα την ζωή του παιδιου σου επι καθημερινής βάσης είτε απο σεισμό (που η Ελλάδα θεωρείτε σεισμογενής χώρα), είτε απο πυρκαγιά, είτε απο θέμα υγιενής για να ένα καλό πιάτο φαγητό ή για τις καλές χειρονομίες της δασκάλας?

Σίγουρα σαν μάνα θεωρείς ότι αυτό είναι καλό για το παιδάκι σου αλλά εγώ προσωπικά δεν θα το έκανα. Υπάρχουν σχολεία που διαθέτουν και καλές εγκαταστάσεις και καλούς δασκάλους. Και εκτός αυτού σε όλα τα σχολεία υπάρχουν μικροπαράπονα για τους δασκάλους αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα διακινδύνευα τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού μου.

[ΜΑΡΙΑ30]

Και εγώ δεν νομίζω ότι θα έστελνα το παιδί μου σε ένα σταθμό έτσι όπως τον περιγράφει η Δώρα, κυρίως γιατί αναφέρεται σε θέματα ασφάλειας.

Πάντως σίγουρα, προτεραιότητά μου δεν είναι οι εγκαταστάσεις, αλλά οι άνθρωποι.

Επίσης, μεγαλώνοντας δε θέλω να κρίνει κάποιον από την ομορφιά ή την ασχήμια του (ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΟ), όλα είναι περιτύλιγμα και ωραιοποιούν μια κατάσταση.

[Ντέπυ]

Και εγώ δεν νομίζω ότι θα έστελνα το παιδί μου σε ένα σταθμό έτσι όπως τον περιγράφει η Δώρα, κυρίως γιατί αναφέρεται σε θέματα ασφάλειας.

Πάντως σίγουρα, προτεραιότητά μου δεν είναι οι εγκαταστάσεις, αλλά οι άνθρωποι.

Επίσης, μεγαλώνοντας δε θέλω να κρίνει κάποιον από την ομορφιά ή την ασχήμια του (ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΟ), όλα είναι περιτύλιγμα και ωραιοποιούν μια κατάσταση.

 

Καλή μου Μαρία - δεν θα έλεγα πως το παιδί θα μάθει να χαρακτηρίζει τους ανθρώπους όμορφους ή άσχημους απο τις εγκαταστάσεις ενός σχολείου. Το θέμα είναι πως το περνάς εσύ στο παιδί σου και με τι επιχειρήματα θα του δώσεις να καταλάβει για ποιον λόγο το στέλνεις στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις.

[ΜΑΡΙΑ30]

Νομίζω ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει ομορφιά και ασχήμια. Εμείς τα κάνουμε έτσι, να βλέπουν και να κρίνουν το τι φαίνεται και όχι την πραγματική διάσταση και ουσία των πραγμάτων και των ανθρώπων.

Και επιμένω ότι η ασχήμια ή η ομορφιά με την έννοια που έχουν για την πλειοψηφία των ανθρώπων, δηλώνει την εξωτερική και μόνο εμφάνιση των πραγμάτων και ανθρώπων.

Επίσης, εγώ μίλησα για θέμα ασφάλειας και όχι για θέματα καλλωπισμού του χώρου. Μην ξεχνάς ότι υπάρχουν σχολεία, πολύ γνωστά και ακριβά που στεγάζονται σε κτίρια που χτίστηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Αυτά τι ασφάλεια παρέχουν?

[Maya]

Dora, τί λες? Είπαμε, όλοι πιστεύουμε ότι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι το παν, όμως αυτό που λές είναι ακραίο. Γιατί πίσω από όλα αυτά τα προβλήματα που έχει αυτός ο σταθμός, κρύβονται αδιάφοροι άνθρωποι. Τέλος πάντως, εγώ παρεμβαίνω για να εκφράσω την διαφωνία μου με τις περισσότερες. Εγώ δεν θέλω κανέναν να 'αγαπήσει' το παιδί μου. Νομίζω δε ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Θέλω να το αντιμετωπίζουν με σεβασμό, άνθρωποι που κάνουν με κέφι και συνείδηση τη δουλειά τους. Και σεβασμός σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, ωραίος και ευπρεπής χώρος. Έχω πάει σε μικρούς παιδικούς σταθμούς που ο ιδιοκτήτης δεν δέχονταν πάνω από 10 παιδιά στην τάξη και σε άλλους που στην ίδια αίθουσα έβαζαν 17 παιδιά. Τί σημασία έχει εδώ ποιος 'αγαπάει' περισσότερο τα παιδιά, όταν το μωρό μου θα είναι στιβαγμένο μαζί με άλλα 16 παιδάκια σε ένα ανήλιαγο δωμάτιο? Ο πρώτος το σέβεται περισσότερο και εκείνο και εμένα. Είδα σταθμούς που τα παιδιά έπαιζαν με τσουλίθρες, πάνω σε πλακάκια. Είναι αυτό σεβασμός??? Η δασκάλα, ένα μάλαμα. Ε λοιπόν, αυτό δεν μου αρκεί εμένα.

Γενικά η λύση δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχουν σταθμοί με αξιοπρεπείς, ασφαλείς, εγκαταστάσεις που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Ας μην πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο. Και ο επιχειρηματίας, ναι, θα σε δει ως έσοδο. Το ίδιο θα γίνει και στο σχολείο, το ίδιο και στο φροντιστήριο. Και τί σημαίνει αυτό? Εγώ δεν θα τον δω σας προϊόν προς πώληση? Τί μου προσφέρει? Και ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί θα περάσει τη μισή του ζωή εκεί μέσα. Πρέπει να συνηθίσει σε ένα ωραίο, καθαρό και ασφαλές περιβάλον.

Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου, αλλά νομίζω ότι με λίγο ψάξιμο παραπάνω, βρισκει κανείς ακριβώς αυτό που θέλει.

[Ντέπυ]

Dora, τί λες? Είπαμε, όλοι πιστεύουμε ότι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι το παν, όμως αυτό που λές είναι ακραίο. Γιατί πίσω από όλα αυτά τα προβλήματα που έχει αυτός ο σταθμός, κρύβονται αδιάφοροι άνθρωποι. Τέλος πάντως, εγώ παρεμβαίνω για να εκφράσω την διαφωνία μου με τις περισσότερες. Εγώ δεν θέλω κανέναν να 'αγαπήσει' το παιδί μου. Νομίζω δε ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Θέλω να το αντιμετωπίζουν με σεβασμό, άνθρωποι που κάνουν με κέφι και συνείδηση τη δουλειά τους. Και σεβασμός σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, ωραίος και ευπρεπής χώρος. Έχω πάει σε μικρούς παιδικούς σταθμούς που ο ιδιοκτήτης δεν δέχονταν πάνω από 10 παιδιά στην τάξη και σε άλλους που στην ίδια αίθουσα έβαζαν 17 παιδιά. Τί σημασία έχει εδώ ποιος 'αγαπάει' περισσότερο τα παιδιά, όταν το μωρό μου θα είναι στιβαγμένο μαζί με άλλα 16 παιδάκια σε ένα ανήλιαγο δωμάτιο? Ο πρώτος το σέβεται περισσότερο και εκείνο και εμένα. Είδα σταθμούς που τα παιδιά έπαιζαν με τσουλίθρες, πάνω σε πλακάκια. Είναι αυτό σεβασμός??? Η δασκάλα, ένα μάλαμα. Ε λοιπόν, αυτό δεν μου αρκεί εμένα.

Γενικά η λύση δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχουν σταθμοί με αξιοπρεπείς, ασφαλείς, εγκαταστάσεις που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Ας μην πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο. Και ο επιχειρηματίας, ναι, θα σε δει ως έσοδο. Το ίδιο θα γίνει και στο σχολείο, το ίδιο και στο φροντιστήριο. Και τί σημαίνει αυτό? Εγώ δεν θα τον δω σας προϊόν προς πώληση? Τί μου προσφέρει? Και ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί θα περάσει τη μισή του ζωή εκεί μέσα. Πρέπει να συνηθίσει σε ένα ωραίο, καθαρό και ασφαλές περιβάλον.

Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου, αλλά νομίζω ότι με λίγο ψάξιμο παραπάνω, βρισκει κανείς ακριβώς αυτό που θέλει.

 

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ!!!

[Ντέπυ]

Νομίζω ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει ομορφιά και ασχήμια. Εμείς τα κάνουμε έτσι, να βλέπουν και να κρίνουν το τι φαίνεται και όχι την πραγματική διάσταση και ουσία των πραγμάτων και των ανθρώπων.

Και επιμένω ότι η ασχήμια ή η ομορφιά με την έννοια που έχουν για την πλειοψηφία των ανθρώπων, δηλώνει την εξωτερική και μόνο εμφάνιση των πραγμάτων και ανθρώπων.

Επίσης, εγώ μίλησα για θέμα ασφάλειας και όχι για θέματα καλλωπισμού του χώρου. Μην ξεχνάς ότι υπάρχουν σχολεία, πολύ γνωστά και ακριβά που στεγάζονται σε κτίρια που χτίστηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Αυτά τι ασφάλεια παρέχουν?

 

Ομορφο ή άσχημο, καλό ή κακό, το θέμα είναι - θα πω και πάλι - με ποιον τρόπο το περνας στο παιδί σου.

 

Τώρα όσον αφορά τις εγκαταστάσεις σχολείων, τα πάντα μπορεί να δεις. Αμα ψάξεις όμως θα δεις και σχολεία που είναι νεόχτιστα και τα δίδακτρα ποικίλουν.

[elenik]

Aσυζητητη εκει που γνωριζω τους ανθρώπους.

Μπορει να σε βαλουν σε παλάτι και να αισθάνεσαι σαν να εισαι σε φυλακη αν δεν περνας καλα.

 

ΥΓ. Dora αυτο με τα ποντικια μπρρρρρρ με ανατριχιασε.

[ΜΑΡΙΑ30]

Το θέμα τελικά είναι το πως μεγαλώνεις το παιδί σου και το τι περιμένεις από το σταθμό και από τους παιδαγωγούς.

Θεωρώ απαράδεκτο ένα παιδί να βρίσκεται σε ένα όμορφο περιβάλλον αλλά οι παιδαγωγοί να είναι άσχετοι ή αδιάφοροι.

Έχω δουλέψει σε παιδότοπο στην απασχόληση παιδιών (δεν είμαι παιδαγωγός) σε όλη τη φοιτητική μου ζωή (4,5 χρόνια). Είδα παιδιά και παιδιά. Δεν περνούσα όλη τη μέρα μαζί τους και ξεχώριζαν από μακρυά, ποιά πάνε σε ιδιωτικά σχολεία, ποιά πάνε σε δημόσια και ποιά είναι σωστά μεγαλωμένα και με αρχές, ποιά είναι παιδιά χωρισμένων γονιών, ποιά μεγαλώνουν με νταντάδες ά ή β κατηγορίας, εγχώριες ή εισαγώμενες. Το πιο σημαντικό που διέκρινα ήταν ποια παιδιά μεγαλώνουν με αγάπη και ενδιαφέρον.

Και όταν βλέπεις τόσα παιδιά σε καθημερινή βάση μπορείς να κρίνεις με διαφορετικό μάτι.

Πάντα όμως εξαρτάται από το τι θέλει ο καθένας για το παιδί του!!!!

[ΡΟΥΛΑ]

Κορίτσια σημασία έχει το ανθρωπινο δυναμικό σε ενα σχολείο και όχι οι τοίχοι, δεν λέω βέβαια να είναι το σχολείο έτσι όπως το περιγράφει η Dora, όμως από την άλλη τι να το κάνω εγω το όμορφο σχολείο αν ο δάσκαλος προσβάλει, χτυπάει το παιδί και γενικώς δεν ενδιαφέρεται, και πιστέψτε με έχουμε περάσει από τέτοιο σχολείο!!!!!!

[ΜΑΡΙΑ30]

Ρούλα,

Δυστυχώς όμως η πλειοψηφία κρίνει από την εμφάνιση των τοίχων.

 

Δώρα,

τα αίματα άναψαν....

[ΡΟΥΛΑ]

ΜΑΡΙΑ30 το ξέρω και δυστυχώς το ξέρουν και οι ιδιοκτήτες αυτών των σχολείων και παίζουν μια χαρά το παιχνδάκι με τις τσεπες μας!!!!!

[Ντέπυ]

Το θέμα τελικά είναι το πως μεγαλώνεις το παιδί σου και το τι περιμένεις από το σταθμό και από τους παιδαγωγούς.

Θεωρώ απαράδεκτο ένα παιδί να βρίσκεται σε ένα όμορφο περιβάλλον αλλά οι παιδαγωγοί να είναι άσχετοι ή αδιάφοροι.

Έχω δουλέψει σε παιδότοπο στην απασχόληση παιδιών (δεν είμαι παιδαγωγός) σε όλη τη φοιτητική μου ζωή (4,5 χρόνια). Είδα παιδιά και παιδιά. Δεν περνούσα όλη τη μέρα μαζί τους και ξεχώριζαν από μακρυά, ποιά πάνε σε ιδιωτικά σχολεία, ποιά πάνε σε δημόσια και ποιά είναι σωστά μεγαλωμένα και με αρχές, ποιά είναι παιδιά χωρισμένων γονιών, ποιά μεγαλώνουν με νταντάδες ά ή β κατηγορίας, εγχώριες ή εισαγώμενες. Το πιο σημαντικό που διέκρινα ήταν ποια παιδιά μεγαλώνουν με αγάπη και ενδιαφέρον.

Και όταν βλέπεις τόσα παιδιά σε καθημερινή βάση μπορείς να κρίνεις με διαφορετικό μάτι.

Πάντα όμως εξαρτάται από το τι θέλει ο καθένας για το παιδί του!!!!

 

Ναι, όλοι οι γονείς κινούνται με βάση το τι ακριβώς θέλουν για τα πιαδιά τους. Ετσι είναι. Υπάρχουν όμως και σχολεία με καλές εγκαταστάσεις και καλούς δασκάλους. Δεν καταλαβαίνω γιατί πηγαίνετε στ' άκρα.

[Maya]

Χθες λοιπόν πήγα πρωί-πρωί (όπως είχα συμφωνήσει με την γνωστή μου) να δω τον σταθμό. Δεν μου άρεσε… ήταν καταθλιπτικός χώρος με κακό φωτισμό (και ήταν 9 το πρωί!), παλιές εγκαταστάσεις, οι τουαλέτες γενικά καθαρές αλλά παλιές… και γενικά έπαθα ψυχο-πλάκωμα με το που μπήκα… σοκαρίστηκα!!! «Εδώ δηλαδή αφήνουμε τόσες μανούλες τα παιδάκια μας???» (σκέφτηκα αμέσως).

 

 

 

Βρε κορίτσια, για να μην μιλάμε θεωρητικά, ξαναδιαβάστε λίγο τί λέει η κοπέλα. Σοκαρίστηκε, λέει. Κακός φωτισμός, λέει. Καταθλιπιτικός χώρος, λέει. Εκεί τη συμβουλεύετε να στείλει το παιδάκι της, να περνάει τη μισή του μέρα?

[Ντέπυ]

Χθες λοιπόν πήγα πρωί-πρωί (όπως είχα συμφωνήσει με την γνωστή μου) να δω τον σταθμό. Δεν μου άρεσε… ήταν καταθλιπτικός χώρος με κακό φωτισμό (και ήταν 9 το πρωί!), παλιές εγκαταστάσεις, οι τουαλέτες γενικά καθαρές αλλά παλιές… και γενικά έπαθα ψυχο-πλάκωμα με το που μπήκα… σοκαρίστηκα!!! «Εδώ δηλαδή αφήνουμε τόσες μανούλες τα παιδάκια μας???» (σκέφτηκα αμέσως).

 

 

 

Βρε κορίτσια, για να μην μιλάμε θεωρητικά, ξαναδιαβάστε λίγο τί λέει η κοπέλα. Σοκαρίστηκε, λέει. Κακός φωτισμός, λέει. Καταθλιπιτικός χώρος, λέει. Εκεί τη συμβουλεύετε να στείλει το παιδάκι της, να περνάει τη μισή του μέρα?

 

 

Σύμφωνα με τ' ανωτέρω που γράφουν κάποιες μαμάδες αυτό της λένε. Να στείλει το παιδί της σ' ενα χώρο χωρίς φωτισμό, ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ που ακόμα και η ίδια σοκαρίστηκε για να έχει μια δασκάλα που θα το "αγαπάει"....

[ΡΟΥΛΑ]

Δεν νομίζω να συμβούλεψα καμμία να παει το παιδί της σε καταθλιπτικό ή μη καταθλιπτικό σχολείο, όμως την γνωμη μας νομίζω ότι μπορούμε να την λεμε.

[ΜΑΡΙΑ30]

Υπάρχουν όμως και σχολεία με καλές εγκαταστάσεις και καλούς δασκάλους. Δεν καταλαβαίνω γιατί πηγαίνετε στ' άκρα.

 

Πολύ θα ήθελα να μάθω ποιά είναι αυτά.

Πήγα σε 15 παιδικούς και μίλησα με άλλους 20 τηλεφωνικά. Όποιος έχει εγκαταστάσεις στηρίζεται σε αυτές. Και δε θέλω να συνεχίσω τη συγκεκριμένη κουβέντα γιατί βλέπω ότι σε μένα απαντάς συνέχεια.