Η ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ.....

[michel]

Οταν,το 2006,το θεμα "παιδι" περασε για μας στις πρωτες θεσεις προτεριοτητων,δεν πιστευα ποτε,οτι 4 χρονια μετα,θα βρισκομουν και παλι στο σημειο μηδεν!!!!

....ολα ξεκινησαν οταν,4 μερες πριν την αναμενομηνη περιοδο εκανα το πρωτο μου τεστ εγκυμοσυνης,και ειδα ενα μεγαλο +.

...η χαρα ηταν μεγαλη,απο την πρωτη στιγμη κι'ολας αρχισαμε να κανουμε ονειρα "επιτελους θα κανουμε οικογενεια!..θα γινω μανουλα!!!!"....τελος στη ζωη που ξεραμε μεχρι τοτε...τελος στις βολτες,στα ξενυχτια,στα διημερα,τελος στις ατελειωτες διακοπες...τελος στο τσιγαρο,ελεγα τοτε,ετσι και αλλιως δεν εχει να μου προσφερει τιποτα....

....

.....συμβιβαστηκα με τα παντα,αλλαξα πολλα στην καθημερινοτητα μου,και περιμενα με αγωνια τον πρωτο υπερηχο!

....ολα καλα,μου ελεγε ο ιατρος! αλλα 3 μερες αργοτερα με ξαναφωναξε για υπερηχο.Το ιδιο εκανε και μετα,ξανα υπερηχο,μετα απο αλλες 3 μερες.....

.........το λεω σε μια γειτονησα,που μολις ειχε γεννησει,και με ρωταει "γιατι τοσους υπερηχους?".....αυτο με εβαλε σε σκεψεις.....

 

.....λιγες μερες αργοτερα,και αφου ειχα κανει μεσα σε 2 εβδομαδες,5 υπερηχους,μου λεει ο ιατρος"κουκλα,δεν σου εχω καλα νεα!".....παγωσα!!!...

.....λιγη ωρα αργοτερα,με μαζευαν απο το πατωμα,οι μαιες του!!!τηλεφωνο στον ανδρα μου,ερχεται βολιδα"δεν υπαρχει μωρο! το χασαμε!!!!!".......

 

...........ασφιξα τα δοντια,δεν θυμαμαι καν πως περασα την νυχτα εκεινη,και την αλλη μερα το πρωι,βρεθηκα στο "μητερα",να φοραω την μπλε ρομπιτσα ,και να περιμενω να ερθουν να με παρουν,για να.....μπω σε χειρουργειο!!!!

...

.....εκλαψα πολυ.....εκλαψα τοσο,που πλημυριζαν οι δρομοι της πολης που ζω....ο πονος μου δεν ειχε τελειωμο.....ποναγε η ψυχη μου,τοσο πολυ,που δεν πιστευα με τιποτα οτι θα συνελθω ποτε......

.......

.......και ομως το ξεπερασα!....κλειστηκα στον εαυτο μου....εφτιαξα εναν δικο μου κοσμο,και δεν αφηνα κανεναν να περασει τον τοιχο που ειχα χτισει γυρο μου....ουτε καν τον ανδρα μου!....

.....οι μερες περνουσαν και εγω αρχισα να ψαχνω πληροφοριες για αυτο που επαθα...για το τι θα μπορουσα να κανω μετα ,και μεσα μου ειχα την ελπιδα οτι συντομα θα ξαναμεινω εγκυος!!!

............

.....................επεμενα να κανω εξετασεις,να το ψαξω.....ο ιατρος,τιποτα!"τυχαιο γεγονος",μας ελεγε!!!! .μετα ηρθε το καλοκαιρι...διακοπες...μπανια...βολτες...παλι τα ιδια,ειπα!...βαρεθηκα! τα εχω χορτασει ολα στην ζωη μου,θελω επιτελους να αλλαξω σελιδα,και να κανουμε οικογενεια!

..........

................ενα ωραιο πρωι...ξανακανω τεστ! τρεχω και για χοριακη,θετικη και μεγαλη! ηθελα να χαρω και δεν μπορουσα! συγκρατημενη πηγα με μια εβδομαδα καθυστερηση ,να δουμε πως παμε!....προσεχα τις γκριματσες του ιατρου οταν εβλεπε στον υπερηχο την εικονα,και....σαν κατι να μην του αρεσε....

.....στην θεση της χαρας που θα μπορουσα να εχω,περασε και παλι η αγωνια και ο φοβος,οτι......κατι δεν παει καλα......

..........τελικα,μετα απο 3 υπερηχους ,εβγαλε διαγνωση "κενος σακος"....

.....δεν ηθελα να το πιστεψω! την αλλη μερα το πρωι,τρεχω για Αθηνα,σε 2 νοσοκομεια...και σε αλλους 2 ιατρους εδω στην πολη! .....η διαγνωση?..."κενος σακος!".......

.........2 μερες αργοτερα ,ξανα η μπλε ρομπιτσα με περιμενε στο "μητερα",για την γνωστη διαδικασια!....

 

..........αργοτερα,εγω να επιμενω στο ιατρο,να κανω εξετασεις,και εκεινος να λεει "εισαι καλα,δεν εχεις τιποτα! θα μεινεις συντομα εγκυος και ολα θα πανε καλα!"...

.....εφυγα απο εκει,πηγα σε αλλον,ξεκινησα ενα σωρο εξετασεις,σαλπιγγογραφιες...ιστοριες....βρεθηκα,να εχω μια σαλπιγγα,μονο,η αλλη βουλωμενη....ελεγα"να που ειχα δικιο,για'αυτο τα χανω..."......μην ξεροντας οτι αυτο,δεν παιζει και πολυ μεγαλο ρολο!!!!

............

..................περναει το καλοκαιρι.....και ενα ωραιο πρωι,παω να δωσω αιμα για χοριακη(το ειχα πλεον συνηθησει....ειχα και καλη φλεβα....".....και να'το παλι!.....μεγαλη χοριακη,που ανεβαινει φυσιολογικα!"yeeesssss!!!"σκεφτηκα!...αυτο ειναι! δεν μπορει,αυτη τη φορα,θα πανε ολα καλα!....δεν ειχα,ομως την δυναμη να κανω μεγαλες χαρες...γιατι φοβομουν!!!!!!

 

..........οταν στον υπερηχο ο ιατρος μου ειπε οτι ακουμε καρδουλα αλλα...πολυ λιγο.....ο φοβος παλι με νικησε!....μια εβδομαδα αργοτερα....παλι τα ιδια! παλινδρομη! ...ξανα στο νοσοκομειο,ξανα εγω να ρωταω τις μαιες"πεθανε κανεις απο αυτο?...γιατι τωρα αυτο με ενδιαφερει...να βγω ζωντανη απο εδω!"...και οι μαιες να γελανε και να μου λενε"ειναι διαδικασια ρουτινας!μεινε ησυχη!".....

 

.........λιγο καιρο αργοτρα,ξεκινησα παλι,εξετασεις παρα εξετασεις,Αθηνα ολη την ωρα,εμβολια,κεντρα( ιδιωτικα,και δημοσια),ιατρους...σε διαφορες περιοχες της αθηνας,μες στη ζεστη ολο το καλοκαιρι,να τρεχω και να λιωνω στους δρομους,ψαχνοντας "τον καταλληλο!"...εκανα τα παντα.....δεν ειχα αφησει ουτε μια εξεταση που να μην την ειχα κανει!....το προβλημα?...πουθενα!!!!

..

..........αργοτερα ,και ψαχνοντας το καλα,αποφασιζω,για οικονομικους λογους να κανω μια εξωσωμ.σε δημοσιο νοσοκ.

...η εμπειρια μου δεν ηταν και οτι καλυτερο,γιατι στα δημοσια,επικρατει αυτο το χάλι,που δεν σου δινει και πολλες ελπιδες!

.....εγω ,ομως ειχα,το κρυφο μου χαρτι,την νυχτα που γονιμοποιηθηκαν τα ωαρια μου,πεθανε η πεθερα μου,και ειπα μεσα μου"αυτο δεν ειναι τυχαιο! ειναι σημαδιακο..μια ζωη φευγει...και δινει χορο σε μια αλλη που ερχεται,και αυτο θα ειναι το παιδι μου!".....

 

........12 μερες μετα,ηρθε το αιμα.....και το ονειρο μου πηρε τελος! αυτο ηταν!!!εκλαψα παλι πολυ....παρα πολυ,εξηγησεις,κανεις δεν μπορουσε να μου δωσει......ομως δεν το εβαλα κατω! αρχισα παλι το ψαξιμο και κατεληξα στο Αττικο",ωραιο περιβαλλον,μου αρεσε,ο ιατρος ανθρωπος! σαν να ειχα μια ελπιδα,οτι..θα ειμαι η εξαιρεση και θα πανε ολα καλα!

 

..........15 μερες αργοτερα,παλι αιμα!...απογοητευση!! τοσα φαρμακα...τοση ταλαιπωρια....τοση αγωνια,γμτ....και παλι τα ιδια!!!!!Πιανω δουλεια για να ξεχαστω! μαζευω τους μισθους στην ακρη και λεω"η επομενη προσπαθεια θα ειναι σε ιδιωτικο!"....

....2 μηνες αργοτερα,εκει που δεν το περιμενα,κανω μια χοριακη....θετικη! 2 μερες μετα,η χοριακη πεφτει....και μετα....ηρθε παλι το αιμα!"βιοχημικη",ειπαν οι ιατροι......

.....ενδιαμεσα σε ολα αυτα,εκανα και κατι κυκλους,διεγερση,με ενεσεις εξωσωματικης....με χαπια,και ενα σωρο αλλα σκευασματα!(θυμαμαι μια φορα,που ηταν να κανω την πρεγνυλ,βρισκομουν σε ουζερι,στις 11 το βραδυ,και αφου το καταστημα δεν ειχε οινοπνευμα,ζητησα λιγο τσιπουρο ,και βαμβακι και την εκανα την ενεση,μεσα στην τουαλετα,η τρελη!!!!!"

..................

....................................αλλα και παλι τιποτα!ειχα κουραστει,πλεον...η απογοητευση μεγαλη...αλλα,ειπα"δεν τα παραταω!!!θα το παλεψω!"....μετα απο αρκετες επισκεψεις εδω και εκει,σε διαφορους ιατρους και κεντρα,αναρωτιομουν μηπως δεν εχω βρει τον καταλληλο,και γι'αυτο δεν παει τιποτα καλα!

......ολα μου φταιγανε!ακομα και ο γαμος μας κλονιστηκε αρκετα!! αποστασιοποιηθηκαμε πολυ......ζουσαμε μαζι αλλα...ειμασταν 2 ξενοι στο ιδιο σπιτι......εκεινος ξεχνιοτανε με διαφορες δραστηριοτηες..με την δουλεια του...εγω,ολη την ημερα,εδω..να κλαιω τη μοιρα μου!!!!..

......

...αργοτερα ακολουθησαν παρακολουθησεις κυκλων,για το ποτε κανω ωορηξια,πολλες πρεγνυλ....επαφες προγραμματισμενες...ο ανδρας μου να λεει συχνα"ο ερωτας μας εχει γινει πλεον -3 επαφες το μηνα στην ..ταδε ημερομηνια!".......δεν του εδινα σημασια πια.....επρεπε πλεον να κοιταξω τον εαυτο μου.....και το σκοπο μου!!!!!

...............

......................και ετσι...ψαχνοντας το θεμα,αποφασιζω να κανω ΚΑΙ την υστεροσκοπηση ,που τοσο φοβομουν....ολα καλα και εκει,δεν χρειζοταν να την κανω.....ξεκιναω μια θεραπεια για την "υποτιθεμενη "ενδομητριωση,με διακοπη περιοδου! περιμενω υπομονετικα να ερθει η πρωτη περιοδος,ερχεται,περναει ενας κυκλος,ξαναρχεται η περιοδος...και...να'το!!! στην επομενη ημερομηνια....ξανα,θετικη χοριακη.Και μεγαλη....αρκετα μεγαλη! ........

..............η χαρα μου κρατησε για λιγο,γιατι δεν αυξανοταν φυσιολογικα!παρ'ολα αυτα,στον υπερηχο ολα καλα! για πρωτη φορα στην ζωη μου ακουσα καμπανα,την καρδουλα του,και τοτε ολοι ειπαμε,οτι μιλαμε για ενα θαυμα!!!!

...........

.................ελα που τα θαυματα μαλλον ειναι μονο για λιγο! .....ολες ξερετε ποσο κρατησε αυτη η συγκρατημενη χαρα ,μεχρι που εγινα 9 εδβομαδων,και.......δυστυχως!!!! "η καρδουλα του σταματησε" μου ειπαν παλι....!

 

.........και εγω για αλλη μια φορα,εχασα τη γη κατω απο τα ποδια μου!!!!δεν ειναι δυνατων....ναι...και ομως ειναι!!!!!..τι ειναι αυτο που δεν αφηνει το εμβρυακι να συνεχισει το δρομο του,......μαλλον θα μου απαντησουν απο το κεντρο που πλεον αποφασισα να πηγαινω απο εδω και περα,και ο ιατρος που αποφασισα να του εχω εμπιστοσυνη...γιατι... δεν βγαινει πουθενα αν δεν εμπιστευτω ανρθωπο........

...........

.................ετσι αποφασισα μετα απο πολυ ψαξιμο να εμιστευτω τον χασιακο,και θελω να ευχαριστησω τα κοριτσια απο εδω μεσα,που με επεισαν να παω σε αυτον!

...................

(..........η συνεχεια σε λιγο)

*********************************************

*********

--------------------------------------------------------------------------------

 

...Και αφου το ειδαμε και το ξαναειδαμε ...και η καρδια πουθενα......αποφασισα να παω στον ιατρο που λεγαμε,να με δει! ....η καρδουλα του ειχε σταματησει στις 8+5 ημερες,και εμεις καθε μερα το χαιδευαμε,του μιλαγαμε,του καναμε ολα τα κεφια....και προσευχομασταν να συνεχισει τον αγωνα του,,για τη ζωη!!!!!!.......

...........που να ξεραμε οτι......δεν υπαρχει πια........

...........την τεταρτη,οπως ξερετε ημουν στο ιατρειο στην αθηνα,,αλλα...ενα εκτακτο περιστατικο,τον κρατησε στο νοσοκομειο,και με ειδε η συνεργατηδα του!το επιβεβαιωσε και εκεινη.....πραγματι,δεν βλεπουμε καρδιακους παλμους!!!!.........

.....................................................

"να περιμενετε τηλ απο το ιατρο,να κανονισετε την αποξεση!",μου ειπε....εμενα πλεον η λεξη "αποξεση"...δεν με τρομαζει........και περιμενα,......περιμενα....και την πεμπτη βραδυ,τον πηρα εγω......με τον φοβο οτι,μπορει να εχω καμια αιμοραγγια,αφου εχω κοψει ολα τα φαρμακα!"μην φοβασαι τιποτα,μου ειπε! αλλα ο'τι και να συμβει,παρε με τηλεφωνο!"....αυτο με καθησυχασε πολυ!

.....

...............και ετσι περιμενοντας να περασουν καποιες μερες,απο την ημερα που σταματησα τα σαλοσπιρ(για την αραιωση αιματως),χθες το απογευμα,βλεω ξαφνηκα αιμα στο εσωρουχο μου!ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ!!!!! ...του τηλεφωνω αμεσως,και μου λεει,"αν δεν ειναι πολυ,μην φοβασαι,θα σταματησει!"..........

..αργοτερα...αρχισαν δειλα δειλα οι πονοι.....περασε μια ωρα ,και επρεπε να του τηλεφωνησω και παλι,οπως μου ειπε.Το αιμα?...περισσοτερο,και μαζι με αυτο,κομματια μεγαλα πεφτανε στην τουαλετα,και εγω αρχισα να τρεμω απο το φοβο μου.....και να κλαιω με λυγμους.......ο ανδρας μου τα εχασε....δεν ξεραμε τι να κανουμε,ποτέ....μα ποτε δεν μας ειχε συμβει κατι τετοιο...και ο ιατρος να ειναι τοσο μακρια......

..........ξανα τηλεφωνο.........πεσε για υπνο ,μου λεει!

"δεν μπορω,ιατρε,με τιποτα! ποναω...και τις 3 φορες που πηγα τουαλετα εδω και 2 ωρες,φευγουν κομματια μεγαλα ,πιχτά,και....φοβαμαι!"

...........στις 9 χθες το βραδυ,διπλωμενη στα δυο απο τους πονους,του λεω"νιωθω οτι θα πεθανω!η πιση μου επεσε στα "8 μαι 5",χανω αιμα,θα πεθανω!!!!".

....."ελα τωρα να σε δω",μου λεει! .....

....στις 11 το βραδυ,με 180 στην εθνικη,τρεχουμε στο αρεταιειο.Ερχεται μου βαζει τον υπερηχο,το εμβρυο ηταν εκει,...πιο μικρο....αλλα ηταν εκει.....το αιμα?..λιγοτερο!

......."να πας σπιτι να πεσεις για υπνο και αυριο πρωι παρε με τηλ"...μου ειπε!

........

.................1 ωρα ,και εω βρισκομαι στο κρεβατι μου,ξεκινανε οι πονοι και εγω καθε 10 λεπτα στην τουαλετα,να χανω μεγαλα κομματια πηχτο αιμα....κατα τις 1.30 παιρνω ενα δυνατο παυσιπονο...αλλα...τιποτα!

.............ολη νυχτα δεν εκλεισα ματι,καθε 15 λεπτα στην τουαλετα...να βλεπω αιμα...πολυ αιμα.....να ουρλιαζω απο τους πονους,...και να εχω τον ανδρα μου,να φωναζει και να κλαει σαν μικρο παιδι "Θεε μου,τι ειναι αυτο που μας βρηκε!!!.....αγγελουδακι μου,ας παρουμε τηλ.το ιατρο,φοβαμαι πολυ!!!!!".....

...........

........και εγω η ξεροκεφαλι να λεω"θα το αντεξω....ασε να ξημερωσει!".....

.......κοριτσια...ολη την νυχτα,σερνομουν στα πατωματα απο τους πονους...αφου καποια στιγμη ειπα"ως εδω ηταν! δεν θα βγω ζωντανη απο αυτη την ιστορια!".....

.............

......................η ωρα εχει παει 2.30....3......3.30.....4......5.......και εγω να σερνομαι κατω απο τους πονους,να ουρλιαζω..να κλαιω.....και να χανω δυναμεις...... η ωρα εχει παει 6 και εγω νιωθω οτι στον επομενο τονο,θα σβησω!...θα τελειωσω!....εκεινη τη στιγμη πιανω το κινητο και τηλεφωνω στο ιατρο!!!!............ευτυχως...καλει...το εχει ανοιχτο!!!............αλλα δεν απαντα! ...δεν φοβαμαι,ομως,ξερω οτι σε λιγα λεπτα θα με παρει εκεινος!

...

.....οπως και εγινε! με το που το σηκωνω του λεω"σερνομαι στα πατωματα απο τους πονους...πεθαινω!!! εχασα πολυ αιμα....ο πονος δεν περναει ουτε με ισχυρα παυσιπονα,ΤΙ ΚΑΝΩΩΩ????"............

..........."Πηγαινε αμεσως στο Ρεα ,και ερχομαι!".............. "

......

.................."χριστε μου,γιατι μας το κανεις αυτο",να φωναζω εγω..."θεε μου,δωσε μας δυναμη...και μυαλο στο γυναικακι μου,που κανει του κεφαλιου της",να λεει ο ανδρας μου(οποιος ,παρεπιπτωντος,ειναι τελικα πιο φοβιτσιαρης απο μενα!...και δεν το ηξερα...αλλα,οπως μου τα λεει τωρα,πρωτη φορα στη ζωη του,φοβηθηκε,πραγματικα, οτι θα με εχανε,και ενιωθε και τοσο αχρηστος,να κανει κατι...να με βοηθησει......)

......... ολο το δρομο,να με χαιδευει και να μου λεει "αγγελουδι μου,αν μου παθεις τιποτα ,θα πεθανω!!!...."........

..........φτανουμε στο νοσοκομειο στις 9,οι πονοι ψιλουποχωρισαν,αλλα εγω ακομα φοβαμαι πολυ....φοραω τη ρομπιτσα...τα πατουσακια....και παω τουαλετα!...εκει... πεφτει αλλο ενα κομματι τεραστιο...σαν ενα πορτοκαλι,περιπου.......ερχεται η γλυκεια νοσοκομα,και παμε για μεσα!

.......

........ο συμπαθητικος αναισθησιολογος με ρωταει ποσες μερες εχω που σταματησα τα σαλοσπιρ(ειχαμε ενα θεμα με αυτο..ειπαμε),μου χαιδευει τα μαλλια, μου βαζει μια μασκα στη μουρη,και χαμογελαει ανετος!!!...."τι ωραιο ονομα που εχεις"...μου λεει,κοιταζοντας τα χαρτια μου!

............

........................στον επομενο τονο,ανοιξα τα ματια μου,και το χερι πλεον μου το κραταγε ο ιατρος μας, "ολα ενταξει,κουκλα μου! ολα καλα θα πανε!θα τα πουμε σε λιγο!".....ειπε,και εφυγε!

..............

.....................εγω...δεν ποναω πια......νιωθω ενα μεγαλο κενο.....στο σωμα και στην ψυχη !!!!!!!!!!....κοιταω το ταβανι,και θελω να φωναξω δυνατα .."ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙ...ΘΕΕΕ ΜΟΥ.....ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙ????????????"........δεν εχω ουτε δυναμη να κλαψω.....ουτε να μιλησω.......απλα νιωθω οτι ειμαι πολυ τυχερη,που βγηκα ζωντανη απο αυτη την περιπετεια!.....

...........αργοτερα,καταλαβα ποσο επικινδυνο ηταν αυτο που εζησα.....θα μπορουσα να ειχα πεθανει....και ολο αυτο,γιατι ντρεπομουν να του τηλεφωνησω νωριτερα....και περιμενα να ξημερωσει για να το κανω!!!ποιος ξερει τι με περιμενε....αν αργουσα και αλλο!!!!!!!!

..........

................ηθελα τοσο πολυ ενα τσιγαρο........και ενα καφε.......να το απολαυσω επιτελους!!!!!ΝΑΙ....χαιρομουν που ημουν ζωντανη!.....και γι'αυτο μαλλον,παλι το Θεο,θα ευχαριστησω....και ας μου εδωσε τοσο πονο......αφου ειμαι εδω τωρα και σας γραφω....ειμαι καλα!!!!!!

__________________

********************************

********************************

********************************

[georgia1974]

οχι ρε Μichel οχι παλι ρε γ#$#το οχι

και κατι υποψιαστηκα που δεν ειχα δει νεα σου.....

γιατι ρε κοριτσακι μου ?????

Εχεις μια μεγαλη αγκαλια απο μενα και ειμαι σιγουρη οτι ο Θεος δεν θα σε ξεχασει δεν μπορει ρε ειναι αδικο.....

θα προσευχομαι για σενα και ας μην σε ξερω ......και οταν θα γινεις μανουλα θα γινεις η καλυτερη μανουλα που υπαρχει !!!!!!

[lenaki87]

Χριστε μου........κοριτσι μου.......τι εχεις περασει?????

Δεν εχω λογια......το μονο που θα σου ευχηθω ειναι να ερθει ενα μωρακι γερο.....ενα μωρακι που θα ερθει και θα μεινει....και θα σε κανει μια ευτυχισμενη μανουλα......

Εισαι δυνατη....φαινεται...και ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταφερεις......!!!!!

Με το καλο και πολυ συντομα γλυκια μου...

[SOULITSA]

αχ βρε κοριτσακι μου τι εχεις περασει. εχω χασει κι εγω ενα παιδακι εξωσωματικης και ξερω ποσο ποναει. αλλα τοσες φορες......... ? Ο θεος να σου δινει δυναμη. αν εισαι απο αθηνα , ειναι ενας εξαιρετικος ιατρός στο κέντρο locus medicus στους αμπελοκηπους που ασχολειται με αυτα τα θεματα. αν εχεις κουραγιο ρωτα μια γνωμη ακομα. ευχομαι να γεμισει συντομα η αγκαλια σου γιατι πραγματικα το αξιζεις.

[michel]

**********************

εχω προσθεσει και το 2ο μερος ,στο πρωτο μηνυμα.

 

............************........................

[ValiaK]

michel, τι να πω... μια μεγαλη αγκαλιά...

[georkost]

ειλικρινα δεν ξερω τι να πω..κ αισθανομαι και ενοχη...κανε κουραγιο..δεν ξερω τι να σου πω..σβηνω γραφω και μου φαινονται ολα λιγα και μ.......ες.

[nenapant]

τι να πω δεν ξερω πραγματικα τα εχω χασει κοπελα μου,να εισαι γερη πανω απο ολα και με το καλο ο θεος να σου χαρισει ενα παιδακι,μερικοι ανθρωποι ειναι αξιοι να γινονται γονεις και δεν γινονται και αλλοι τα ''σκοτωνουν''χαρα στην υπομονη και το κουραγιο σου,να σε εχει ο θεος καλα και να πραγματοποιησεις το ονειρο σου!

[misspigi]

οταν ο πονος περισσευει, οι λεξεις χανουν το νοημα τους. αν η συμπαθεια που νιωθω για σενα ηταν φτερα θα σε ειχε αγκαλιασει ολοκληρη. δεν ξερω τι νοημα θα ειχε να σου ευχηθω αυτο που πραγματικα ποθεις. καποια στιγμη το συμπαν (βλ. Θεος) θα σου δωσει αυτο που θελεις γιατι θα γινεις καλη μανα.

[newbie G]

Ειλικρινά, ό,τι και να πω, δεν φτάνει... Λυπάμαι πολύ...

[natasa2002]

Έσκασα απο την στεναχώρια, λυπάμαι πραγματικά για όλα όσα έχεις περάσει δεν ξέρω τι να σου ευχηθώ............. να είσαι γερή και ποτέ να μη χρειαστεί να ξανά περάσεις αυτή την διαδικασία μα ποτέ!!!!!!!!!!!!!

[aspateo]

Μόλις διάβασα την ιστορία σου και συγκλονίστηκα... Ξύπνησαν τόσες άσχημες αναμνήσεις... Τους πόνους της γέννας δεν τους θυμάμαι, τους πόνους όμως της αποβολής, αυτή την αίσθηση ότι σου σκίζουν τα σωθικά και την ψυχή ταυτόχρονα, δεν θα τους ξεχάσω ΠΟΤΕ! Πέρασα 5 μέρες (!!!) έτσι, ήταν Πάσχα και ο γιατρός μου έλεγε τα ίδια με τον δικό σου... Δεν είναι τίποτα, κάνε κάτι ενέσεις... γιατρέ του έλεγα, λιποθύμησα από τον πόνο... Και κάθε φορά να πηγαίνω τουαλέτα και να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτό που βλέπω δεν είναι αίμα αλλά... λίγο αίμα... μια στάλα... τέλος πάντων... Σου εύχομαι από την καρδιά μου ό,τι ποθείς να το βρεις...

[Τόνια 1712]

Σήμερα το πρωι στο γραφειο ειδα το τικερακι σου και φωναξα ε οχι παλι ρε γαμωτο!!!! τωρα που διαβασα και την τελευταια δοκιμασία δεν ξερω τι να πω.. σου στελνω μια αγκαλια και προσευχομαι να βρεις την δυναμη να συνεχισεις.

[ΑΝΝΑ4]

δεν ξερω τι να πω....εχω νιωσει κ εγω αυτο το ''κενο''...

μια αγκαλια,κ πολλες πολλες ευχες για να μπορεσεις να κοιταξεις μπροστα....

[Kristianna]

Δεν εχω λογια,ειλικρινα στεναχωρηθηκα παρα πολυ..........

Μισελακι μου αν χρειαστεις καλο γιατρο πες μου να σου στειλω πμ

[robenula]

κοριτσακι μου να εισαι εσυ σιδερενια και ολα τα αλλα θα γινουν,να εισαι σιγουρη!να ειναι η τελευταια πικρα σου!

[annathi]

λυπαμαι παρα πολυ... ενα κοντινο μου προσωπο περναει αυτη την στιγμη τα ιδια με σενα. Τα εμβρυακια που εχει χασει μετρανε 5 στον αριθμο και πλεον εχει χασει και την μια σαλπιγγα της μετα απο εξωμητριο. θα σου πω οτι λεω και σε αυτην "υπομονη, σε αγαπω πολυ, ολοι σε αγαπαμε"

[arleta]

λυπάμαι για το πόνο σου........

[nikena]

μονο εσυ ξερεις τι βιωνεις..οτι και να πουμε σιγουρα τα εχεις ξανακουσει και ηχουν στο κεφαλακι σου εντελως βαρετα και χαζα.

 

Ζεις και αυτο εχει σημασια! ξεχνα το για λιγο, ειναι δυσκολο, αλλα ασχολησου λιγο με τον εαυτο σου και βαλε στην ακρη λιγο το μπεμπε. γεμισε μπαταριες και αρχισε πιο δυνατα απο ποτε!

 

Τι να σου πω βρε κοπελα μου..εισαι πολυ ισορροπημενη ψυχικα και αυτο ειναι καλο, στεκεσαι στα ποδια σου και ευχαριστεις το θεο για τη ζωη σου! μπραβο σου!

 

προσευχομαι για σενα...

[φίλη]

Καλή μου Μισέλ τι να πώ; Είσαι τόσο παραστατική στην περιγραφή σου που ανατρίχιασα, αν και λίγο πολύ έχω παρακολουθήσει τις ατυχίες σου και λυπάμαι για άλλη μια φορά. Εχασα κι εγώ ένα παιδάκι εξωσωμ. στην 8η βδομάδα και χάθηκε ο κόσμος μου για πολύ καιρό μετά. Αλλά τόσες φορές; Κοριτσάκι μου όσο απλό και κενό να σου ακούγεται αυτή τη στιγμή, πρέπει να ξανασηκωθείς και αφού ευτυχώς είσαι καλά σωματικά, να διαφυλάξεις και την ψυχολογική σου υγεία. Εχεις τον άντρα σου που σε λατρεύει και σε στηρίζει και είμαι σίγουρη ότι θα ανταμειφθείς πολύ γρήγορα. Θα βρεθεί η λύση και όλα θα είναι ένα κακό παρελθόν που θα ξεχάσεις, αρκεί να είσαι εσύ καλά. Ολοι αυτοί οι γιατροί που πήγες και όλες αυτές οι εξετάσεις που έκανες δεν έδειξαν κάτι; Οπως και να έχει, αποκλείεται να μείνεις χωρίς παιδάκι. Πιστεύω και εύχομαι πάνω απ'όλα η χαρά να σε περιμένει στην επόμενη γωνία, διπλή και τρίδιπλη. Να είσαι πάντα δυνατή και αισιόδοξη :-P:-P:-P:-P:-P:-P:-P:-P:-P:-P

[BLUBLU]

Λυπαμαι ειλικρινα! Είναι τοσο συγκλονιστικο! Ευχομαι ο Αγιος Εφραιμ να γεμισει συντομα την κοιλιτσα σου κ μετα την αγκαλιτσα σου με μωράκι! Σε φιλω γλυκα Μισελ μου, ευχομαι ολα να φανταζουν ενα μακρινο κακο ονειρο!

[mpampouska]

διαβαζω πρωτη φορα την ιστορια σου και δεν θα σου κρυψω οτι εκλαψα οπως σιγουρα και οσα κοριτσια σε διαβασαν η σε γνωριζουν,ειμαι σιγουρη οτι μια μερα συντομα θα μας κανεις ολες να χαμογελασουμε,και εκεινη τη μερα να αλλαξεις το ψευδωνυμο σου και να το κανεις ΜΑΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ!!!Σου ευχομαι να ερθει πολυ γρηγορα αυτη η μερα!!!

[domnina]

Συμπεθέρα μου... πρώτη φορά συνειδητοποιώ τι έχεις τραβήξει όλο αυτό τον καιρό.. βλέπεις τόσο καιρό δεν μας είχες ανοιχτεί.. κι εγώ ήξερα μόνο για την προσπάθεια της εξωσωματικής...

 

Λυπήθηκα απίστευτα με όλα αυτά και ιδιαιτέρως με την κατάληξη της τελευταίας εγκυμοσύνης σου.. Είμαι εδώ όποτε το θελήσεις, να το ξέρεις αυτό..

 

Μια απλή ερώτηση διότι δεν θυμάμαι αν το έχουμε συζητήσει το θέμα.. Εξέταση κατάτμησης έχει κάνει ο άνδρας σου;

 

Σε φιλώ και σε σκέφτομαι συνέχεια!

[elachl]

michel λυπαμαι πολυ!ελπιζω να γινει συντομα αυτο που ποθεις!

[apricot]

:( να σε εχει ο Θεος καλα και να σε προσεχει, ευχομαι να ερθει και αυτο που λαχταρας....ας ηταν ο τελευταιος πονος σου απο λυπη.