Αντιμετώπιση κτητικότητας άλλων παιδιών

[fotiniv]

Κατ'ρχάς ένα μεγαααάλο γειά σας, γιατί έχω τόσο καιρό να γράψω.

Όσον μεγαλώνει, τόσο λιγοστεύει ο χρόνος μου, νομίζω.

 

Έχω το εξής θέμα και θα ήθελα τις πολύτιμες γνώμες σας και τη βοήθειά σας, γιατί πραγματικά δεν ξέρω πώς να το χειριστώ.

1) Η μικρή μου, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν είναι καθόλου κτητική. Μοιράζεται τα παιχνίδια της, το φαγητό της, την αγκαλιά της μαμάς της κλπ.

Τα 2-3 παιδάκια όμως που κάνουμε παρέα, έχουν αναπτύξει αυτή την κτητικότητα και βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη θέση, όταν έρχεται η ώρα να μπω στη μέση.

Δε θέλω ν'αδικώ συνεχώς το παιδί μου, δίνοντας το παιχνίδι στο άλλο παιδί, αλλά δεν ξέρω και τι άλλο να κάνω! Το άλλο κλαίει, χτυπιέται κλπ. Η μαμά του φυσικά, προσπαθεί να το ηρεμήσει ή να του δώσει κάτι άλλο, αλλά δεν.

Τι να κάνω σε τέτοιες περιπτώσεις, ώστε να μη παρεξηγηθώ και με τις άλλες μαμάδες αλλά και να μη "ρίχνω" το παιδί μου;

[mel]

Αχ,fotiniv, τι θεμα ανοιξες...

δεν μπορω να πω οτι δεν ειναι κτητικη η κόρη μου αλλά οσες φορες εχει δημιουργηθει θέμα είναι λόγο της κτητικότητας των αλλων παιδιών...

παντως σιγουρα δεν είναι πολύ κτητικη.

και εγω εχω ακριβως τους ιδιους προβληματισμους...

Μήπως θα μπορουσε κ η Μαρια Στυλιανακη να μας πει τη γνωμη της...

[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]

Εγω αυτο που εφαρμοζα..με τα παιδακια των φιλων μας ηταν το εξης...αν ειμασταν παρων και βλεπαμε πχ ποιο παιδακι το ειχε πρωτο..παρεμενε εκει το παιχνιδι(ακομα και εαν υπηρχε διαφορα ηλικιας) αν δεν ειμασταν παρων..τους ζηταγαμε να παιξουν ομορφα μαζι..αλλιως το παιχνιδι θα εξαφανιστει και απ τους δυο (ή και οι δυο δλδ ή κανενας...αυτο βεβαια γινοταν εξαιρετικα σπανια...μονο δλδ αν δεν ξεραμε ποιος το ειχε..οποτε απ το ν αδικησουμα... )

Εμεις αυτα καναμε..και μπορω να πω οτι επιανε..αρκει να ειστε εσεις σταθεροι

[oixalia]

Εγω αυτο που εφαρμοζα..με τα παιδακια των φιλων μας ηταν το εξης...αν ειμασταν παρων και βλεπαμε πχ ποιο παιδακι το ειχε πρωτο..παρεμενε εκει το παιχνιδι(ακομα και εαν υπηρχε διαφορα ηλικιας) αν δεν ειμασταν παρων..τους ζηταγαμε να παιξουν ομορφα μαζι..αλλιως το παιχνιδι θα εξαφανιστει και απ τους δυο (ή και οι δυο δλδ ή κανενας...αυτο βεβαια γινοταν εξαιρετικα σπανια...μονο δλδ αν δεν ξεραμε ποιος το ειχε..οποτε απ το ν αδικησουμα... )

Εμεις αυτα καναμε..και μπορω να πω οτι επιανε..αρκει να ειστε εσεις σταθεροι

 

ΚΑΛΗΜΕΡΑ... ΑΠ' ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΒΕΒΑΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΜΕ ΠΡΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ... ΟΤΑΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ Η ΤΑ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ (ΕΤΣΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ) Η ΔΙΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ. ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΙΑΝΕΙ...

[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]

Εγω αυτο που εφαρμοζα..με τα παιδακια των φιλων μας ηταν το εξης...αν ειμασταν παρων και βλεπαμε πχ ποιο παιδακι το ειχε πρωτο..παρεμενε εκει το παιχνιδι(ακομα και εαν υπηρχε διαφορα ηλικιας) αν δεν ειμασταν παρων..τους ζηταγαμε να παιξουν ομορφα μαζι..αλλιως το παιχνιδι θα εξαφανιστει και απ τους δυο (ή και οι δυο δλδ ή κανενας...αυτο βεβαια γινοταν εξαιρετικα σπανια...μονο δλδ αν δεν ξεραμε ποιος το ειχε..οποτε απ το ν αδικησουμα... )

Εμεις αυτα καναμε..και μπορω να πω οτι επιανε..αρκει να ειστε εσεις σταθεροι

 

ΚΑΛΗΜΕΡΑ... ΑΠ' ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΒΕΒΑΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΜΕ ΠΡΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ... ΟΤΑΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ Η ΤΑ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ (ΕΤΣΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ) Η ΔΙΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ. ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΙΑΝΕΙ...

 

Ειπαμε οτι το παιχνιδι παει σ οποιον το ειχε πρωτος...αν κατα τυχη (που αυτο συνεβαινε σπανια) δεν ειχαμε δει την φαση..απ το να γινει μεγαλυτερη αδικια...απλα εφευγε το παιχνιδι αυτο....

[elenik]

Το ιδιο θεματακι αντιμετωπιζουμε και εμεις.

Οταν πηγαίνουμε βόλτα παντα λεω του Βασιλη να βαλει 2-3 αγαπημενα πράγματα στην τσαντουλα του ώστε να παίζει με αυτα.

Τελικα δυστυχως ειμαι η μόνη που το κανει με αποτελεσμα να εχω να αντιμετωπισω τα υπολοιπα παιδακια.

Συνηθως εξηγω στον Βασιλη πριν παρουμε οτιδηποτε μαζι οτι απο την στιγμη που θα το παρει στην βολτα θα το δινει σε οποιο παιδακι το ζητησει "για λιγο" και μετα εκεινο θα το επιστρεφει.

[Μαρια Στυλιανακη]

το νόημα της παρέμβασης του γονέα σε αυτή τη φάση,

 

δεν ειναι για το παιχνίδι φυσικά

αλλά για να δείξει στο παιδί του ότι μπορεί να πεί όχι, ακόμα και στο πιο αποφασισμένο άτομο που θα θέλει στο μέλλον να του επιβληθεί.

 

για αυτό το λόγο ειναι πολυ σημαντικο ο γονέας να επεμβαίνει.

 

Πιάνει το παιχνίδι, για να μη μπορεί η "φαση" να συνεχιστεί, το πιανει δηλαδή στην μεση αναμεσα στα δυο παιδιά, παει στο υψος τους και λεει

με πολύ γλυκό αλλα και αποφασιστικό τόνο φωνης,

 

"το εχει η A αυτό. το θέλεις εσύ??. ζήτα το ευγενικά", ή "πες παρακαλώ" δείξτε με το χερι σας την καρδιά αν δεν μιλάει ακόμα το παιδάκι αυτό.

δωστε επιλογές "πες να στο δωσει σε λίγο" ή στο παιδί σας "θελεις να το δώσεις σε λίγο?" το συζητάτε αλλα δεν αφήνετε και το άλλο παιδί να τραβήξει το παιχνίδι με το ζόρι.

 

ακομα και αν χοροπηδαει χτυπιεται και ουρλιάζει εσείς θα κοιτάτε το παιδί σας,

και θα το ηρεμείτε με το βλέμμα σας, αν το άλλο παιδί δεν ειναι συζητίσιμο (κατι συχνό).

λογικά η άλλη μητέρα θα πρέπει να έρθει να ηρεμήσει εκείνη το παιδί της.

 

δεν ειναι δική σας υπευθυνότητα να κρατησετε ηρεμο ενα παιδί που δεν δεχεται αυτή την παρέμβαση,

δική σας υπευθυνότητα ειναι απλώς να δείξετε στο παιδί σας τι μπορεί να κανει ή να πει.

 

και θα κανετε καλό, στο παιδί σας αλλά και στο άλλο παιδί, αν δείξετε σταθερή στις προθέσεις σας, μιας και τους μαθαίνετε κατι πολύ σημαντικό.

 

δεν ειναι λοιπον το παιχνίδι το θέμα.

και ουτε ειναι καλο τα παιδιά να αφήνονται να τα βρίσκουν μόνα τους.

εκεί το παιδί που απο μονο του ειναι πιο δυναμικό παντα θα υπερισχύει και το άλλο παιδί που ισως ειναι πιο εσωστρεφές και λιγότερο αποφασιστικό θα μαθει οτι παντα εκείνο θα υποχωρεί.

Αυτό θεωρώ οτι ειναι άδικο, καθώς ενα εσωστρεφες και λιγότερο αποφασιστικό παιδί, είναι αυτό που χρειάζεται την καθοδήγηση του γονεα να ειναι περισσότερο δυναμικό,

ενώ το άλλο παιδί που ειναι δυναμικό ειναι απαραίτητο να μαθει και να υποχωρεί, και να βλεπει πέρα απο αυτά που θέλει για τον εαυτό του!

 

τι πιο σημαντικό μάθημα απο αυτό....

για αυτό λοιπόν, δεν θα πτοείστε εσείς, όσο και αποφασισμένο να είναι το άλλο παιδί,

και θα δείχνετε στο παιδί σας σαν παράδειγμα οτι δεν ειναι καθόλου απαραίτητο να δεχτεί το να του τραβάει καποιος το παιχνίδι απο τα χέρια.

ειναι απο τα πρώτα μαθήματα, που βοηθούν τα παιδιά να κοινωνικοποιούνται και να περνάνε καλά μαζί με τα άλλα παιδιά.

[Μαρια Στυλιανακη]

όσον αφορά το μοιρασμα αγαπημενων παιχνιδιών δεν ειναι κατι ευκολο, ειναι καλύτερο να παιρνετε μαζί παιχνίδια που δεν ειναι αγαπημενα,...

θα αποφυγετε έτσι μεγάλες συναισθηματικές εκρήξεις...

 

αν παρετε μαζί αγαπημένα παιχνίδια καντε συμφωνια πριν και πειτε οτι αν δε θελουν να τα μοιράζονται θα πρεπει τα παιχνίδια αυτά να μένουν στην τσάντα... - αλλιώς να μενουν στο σπίτι - επειδή ειναι πολυ ευκολο να χαθούν να σπάσουν, και να θελει καποιο άλλο παιδί να τα πάρει για δικά του.

Πείτε το όμως με ένα τόνο φωνής που να δείχνει οτι το λετε για το συμφέρον του παιδιού σας, και όχι για να μην υπάρχει προβλημε με τα αλλα παιδιά.

Για να μη χάσει το παιδί σας το αγαπημένο του παιχνίδι,

οχι για να μην έρθουν τα αλλα παιδιά και να θελουν να το πάρουν.

Είναι μια λεπτή διαφορά την οποια όμως τα παιδιά καταλαβαίνουν, οταν ακουσουν ότι προκειται για το συμφέρον τους και οτι το γεγονός αυτό η παρέμβαση αυτή του γονέα γινεται για να μην στεναχωρηθούν εκείνα κ όχι για το τι θα κανουν τα άλλα παιδιά για το αν θα τσακώνονται ή το αν δεν θελει να τα μοιραστεί με αυτά.

 

παντως οτι και να γινει, ειναι ενα ευαισθητο θεμα τα αγαπημένα παιχνίδια, που τα παιδιά μαθαίνουν σταδιακά πως να το μεταχειρίζονται, δεν ειναι κατι που μαθαινεται γρήγορα.

[DALIA]

ενώ το άλλο παιδί που ειναι δυναμικό ειναι απαραίτητο να μαθει και να υποχωρεί, και να βλεπει πέρα απο αυτά που θέλει για τον εαυτό του!

 

 

και πως μαθενεται αυτο μαρία μου σε ενα παιδακι 2,5 ετών? γιατί εγώ εχω απογοητευτεί τελικα? Υπάρχουν φορες που αισθανομαι παρα πολυ ασχημα

( εχω ανοιξει παλιοτερα και αλλο θεμα με το ακριβως αντιθετο,προσπαθησα να εφαρμοσω τις συμβουλες σου αλλα χωρις αποτελεσμα ).Αυτο που παρατηρω και μου κανει τρομερη εντυπωση ειναι η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΜΟΝΗ του.Δεν προκειται να σταματησει να διεκδηκει αυτο που θελει με ΤΙΠΟΤΑ

[mel]

Μαρία ευχαριστούμε για την απάντησή σου.

Θα ξέρω από εδώ και πέρα.

Και πιστεύω πως αν το άλλο παιδάκι επιμένει θα πρέπει να έρθει η μαμα του και να το βάλει στη θεση του.

[fotiniv]

ευχαριστω πολυ για τις απαντήσεις σας!

ηθελα να μαθω ομως τι γινεται αν το δικο μας παιδακι, πολυ ευγενικα ζητησει το παιχνιδι κλπ κλπ και το αλλο ειναι ανενδοτο;;;τι μαθημα παιρνει τοτε το 2χρονο;

ή από την άλλη αν ζηταει παντα ευγενικα κατι, θα πρεπει παντα και να παιρνει αυτο που θελει;;;ή αν του το ζητανε ευγενικα, θα πρεπει να το δινει παντα;;;

νομιζω ειναι πολυ πολυ λεπτες οι ισορροπιες εδω περα και ειλικρινα και πολυ δυσκολη η θεση μας.

τελος, αν το παιχνιδι ανηκει σε αλλο παιδακι, θα ενιωθα ασχημα να το επαιρνα και να το κρατουσα εγω μεχρι να διευθετηθει η υποθεση. οπως δε θα μπορουσα και να κανω παρατηρηση σε αλλο παιδακι. το τι και ποτε θα κανει η αλλη μαμα ειναι παντα σχετικο.

εγω προσωπικα, ακομα δεν ξερω πως να φερθω...

[mamavasia]

Είμαι και εγώ πολύ προβληματισμένη με αυτό το θέμα... Τόσες μέρες παρακολουθώ αυτήν την ενότητα και συμφωνώ σε όλα όσα λέγονται...εγώ έχω το εξής θέμα.. η κόρη μου έχει μάθει να μοιράζεται όλα της τα παιχνίδια και να παίζει με τα παιδάκια πολύ ωραία ή κάποιες φορές να παίζει και μόνη της χωρίς να ενοχλεί τα υπόλοιπα παιδιά.. επίσης σημαντικό είναι ότι δεν βαράει...

 

Το τελευταιο 8μηνο παίζει με δύο παιδάκια που μένουν απο πάνω μας και το ένα κοριτσάκι είναι ένα χρόνο μεγαλύτερο και πάει παιδικό ενώ το άλλο το αγοράκι είναι 8 μήνες μικρότερο..(έμένα η κόρη μου θα πάέι παιδικό του χρόνου και το λέω αυτό επειδή ακόμα δεν έχει μάθει να συναναστρέφεται με πολλά παιδιά μαζί και δεν έχει αναπτύξει άμυνες).

 

Το πρόβλημα μου είναι ότι ενώ με το κοριτσάκι είναι πολύ καλές φίλες και αγαπιούνται πολύ τον τελευταίο καιρό επειδή παίζουν συνέχεια μαζί μάλλον έχουν λίγο παραγνωριστεί...Τι εννοώ; Το κοριτσάκι αυτό καθότι μεγαλύτερο έχει αρχίσει να επιβάλλεται στην κόρη μου...δεν την αφήνει να παίζει με τα παιχνίδια της και ότι έχει η δικιά μου η κόρη πάει και της το παίρνει...με αποτέλεσμα η δικιά μου να κλαίει και το άλλο κοριτσάκι να κάθεται και να την κοιτάει...μόλις της δίνω κάτι άλλο...πάει πάλι και της το παίρνει...Όσο και να της φωνάζει η μαμά της, όσο και να την μαλώνει, όσο και να της μιλάω και εγώ εκεινη δεν ακούει....

 

Το αποτέλεσμα της όλης κατάστασης είναι ότι μόλις βρεθούν να παίξουν η κόρη μου αρχίζει να τρέχει για να μην της πάρει το παιχνίδι...και αν τελικά της το πάρει αρχίζει να κλαίει, εγώ προσπαθώ να εξηγήσω, και τελικά άκρη δεν βγάζω... Το αποκορύφωμα ήταν εχτές όταν η κόρη μου αγανάκτησε πια και της έδωσε ένα απαλό χαστούκι (απορώ που το έμαθε αυτό) και σε μια άλλη φάση την έσπρωξε δυνατά και της έδωσε και μια στο κεφάλι.

 

Δεν θέλω να βλέπω την κόρη μου να κλαίει συνέχεια επειδή θέλει να πάρει τα παιχνίδια του άλλου παιδιού, πάντα όταν πηγαίνουμε να παίξουμε η κόρη μου παίρνει μαζί και δικά της παιχνίδια για να τα δώσει στο άλλο κοριτσάκι να παίξει και εκείνο τα δέχεται και παίζει..μετά απο λίγο όμως που αρχίζει να βαριέται αρχίζει το σκηνικό....

 

Το παιδί μου καταλαβαίνω ότι έχει αρχίσει να αναπτύσσει άμυνες, και προσπαθεί να επιβιώσει στο παιχνίδι, και εγώ όσο μπορώ παίρνω το μέρος της αλλά χωρίς αποτέλεσμα...η λύση "κρατάει ο καθένας το δικό του παιχνίδι δεν πιάνει".

 

Έχω σκεφτεί να τα απομακρύνω για λίγο δηλαδή να μην βρεθούν για λίγο καιρό ώστε να υποστούν τις συνέπειες του ότι δεν παίζουν σωστά και καλά, εξηγώντας πάντα τους λόγους και στα δυο παιδάκια..αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστό αυτό...

 

HELPPPPPP