Φοβάμαι....

[Rea_1971]

Σε λίγες μέρες επιστρέφω στη δουλειά. Θα είναι η πρώτη φορά που θα αποχωριστώ το Ηλεκτράκι μου για τόσες ώρες. Σε καθημερινή βάση.

 

Και φοβάμαι. Μήπως με "ξεχάσει". Μήπως χαθεί η σχέση που εχουμε. Μήπως δεθεί περισσότερο με την κυρία που θα τη προσέχει. Μήπως μπω σε δεύτερη μοιρα στη ζωή της.

 

Ζηλεύω. Που κάποιος άλλος θα της δίνει το γάλα μου. Ζηλεύω τη νταντά. Ζηλεύω τον πατέρα της.

 

Για το Ηλεκτράκι μου έχω νιώσει όπως δεν ένιωσα ποτέ για άνθρωπο. Πριν ακόμα γεννηθεί. Απόλυτη λατρεία. Που πολλές φορές μου φέρνει δάκρια όταν τη κοιτάω.

 

Παναγία μου βοήθησέ με...

[aleca]

Μη φοβασαι.....ποτε δεν θα νιωσει με αλλον ανθρωπο αυτο που νιωθει με εσενα.....και συγχωρεστε με οσες διαφωνειτε αλλα ουτε καν με τον πατερα της...

Στην αρχη μπορει να ειναι δυσκολα αλλα μεσα σε 2 εβδομαδες το πολυ θα εχετε προσαρμοστει και οι δυο.....

Καλη αρχη να εχεις

[love4four]

Ρέα μου να σου ζήσει καταρχήν (δεν τα έχουμε πει) !

 

Πολύ συγκινητικό το ποστ σου... αλλά μην φοβάσαι, τίποτε απολύτως δεν πρόκειται να χαθεί ούτε το μωρό σου θα σε ξεχάσει. Καλώς ή κακώς πρέπει να εργαζόμαστε. Ο πρώτος καιρός θα είναι δύσκολος καθότι θα χρειαστεί να προσαρμοστείτε σε νέα δεδομένα, αλλά, γρήγορα, θα βρείτε τους ρυθμούς σας !

Και μη ξεχνάς εκείνο το παλιό γνωμικό που λέει "Πλύνε με, τάϊσέ με, άλλαξέ με και ξέρω ποιά είναι η μανούλα μου"... κάτι ήξεραν και οι παλιές !

[sternchen]

Κοριτσάκι μου γλυκό, δεν θέλω να σε αισθάνομαι λυπημένη.

Διάβασα το μήνυμα σου και δάκρυσα (όχι ότι θέλω και πολύ).

Το Ηλεκτράκι σου σε λατρεύει και δεν υπάρχει περίπτωση να σε βάλει σε δεύτερη μοίρα, στο υπογράφω και στο υπόσχομαι.

θα δεις με πόση χαρά θα σε καλοσωρίζει και θα σε υποδέχεται, όταν θα επιστρέφεις από την δουλειά και θα αισθάνεσαι την απέραντη αγάπη της για σένα.

Σε καταλαβαίνω και τα συναισθήματα σου είναι απόλυτως δικαιολογημένα, τα έχω νιώσει κι εγώ.

Κάθε αρχή και δύσκολη, μετά όλα θα πάρουν την σειρά τους.

Αχ βρε κοριτσάκι μου, έγινες μανούλα και μου έγινες κι εσύ πολύ ευαισθητούλα (το κάνει αυτό η μητρότητα)!

Για το Ηλεκτράκι σου είσαι το πιο αγαπημένο της άτομο, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, ίσαι ίσα που τώρα θα δεθείτε περισσότερο!

Θα την βλέπεις πως θα αρπάζει το στήθος, όταν θα επιστρέφεις, γιατί θα της λείπει και θα είναι σαν να μην έχεις λείψει στιγμή γι'αυτήν.

Φιλάκια και στις δυο σας!

[depybal]

μέσα στο μυαλό μου είσαι Ρεα μου....και γω θα πάω για δουλειά όπου ναναι...το σκέφτομαι και κλαίω..που θα αφήσω αυτό το διαμαντάκι..που από τότε που γεννήθηκε είμαστε μαζί 24ώρες το 24ωρο.πως θα της φανεί..?θα μπορέσει η νταντά να την καθησυχάζει όταν γκρινιάζει..?θα μπορέσει να παίζει και να ξεκαρδίζεται..όπως και μαζί μου?θα τρώει όλο της φαγάκι..?εγώ τις κάνω τα χίλια καραγκιοζιλίκια να την καταφέρω..θαχει άλλος τον τρόπο και την υπομονή?θα μου λείπει...πως θα το αντέξω..?για μένα δεν με νοιάζει..το ξέρω ότι στην αρχή θα υποφέρω..αλλά αυτή?θα περνάει καλά?έχω τόσο άγχος....μακάρι να μπορούσα να μείνω κοντά της κιάλλο...κάμια φορά σκέφτομαι να μείνω έγκυος..μόνο και μόνο για να μείνω κοντά της...αλλά ξέρω ότι είμαι λάθος..ότι δεν μπορώ τώρα 2ο μωρό.θέλω ναναι καλά το μικρό μου.τόσες ώρες...πρέπει να αρχίσω σιγά σιγά να λείπω από το σπίτι τα πρωινά...να αρχίζει να το συνηθίζει...ειδικά την ώρα που νυστάζει...ξέρω ότι θέλει μόνο εμένα..τι μπορώ να κάνω για να την βοηθήσω?και ο θηλασμός που τόσο μας αρέσει..?και το μπιμπερό που ούτε θέλουμε να το βλέπουμε..?εσύ τι θα κάνεις..?πες μου..κουράγιο.όλες το πέρασαν.θα το περάσουμε και εμείς.

[Babycakes]

Συγκινήθηκα με το ποστ σου...κι εγώ τα σκέφτομαι αυτά από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε το μωρό μου...πώς θα επιστρέψω στη δουλειά...πώς θα το αφήσω από τα χέρια μου και την αγκαλιά μου...

Γι'αυτό το λόγο ενώ όταν ήμουνα έγκυος είχα πει ότι δεν θα έπαιρνα και το εξάμηνο του ΟΑΕΔ, τώρα θέλω να συζητήσω με τον εργοδότη αν θα δεχτεί να μου το δώσει...να κερδίσω όσο παραπάνω χρόνο μπορώ με το μωρό μου...

[ZOYZOYNIA]

το μυστικό είναι να συνειδητοποιήσεις ότι αυτή είναι η νέα καθημερινότητά σας & να αφήσεις πίσω τις τύψεις... & εγώ γύρισα με δυσκολίες, ειδικά μετά τη 2η εγκυμοσύνη, όπου ο μεγάλος με είχε 2χρόνια μαζί του. στην πρώτη εγκυμοσύνη γύρισα βασίλισσα, μόνο βάρδιες & αυτές ολιγόωρες & βατές, ήμουν βλέπετε ήδη έγκυος ξανά! τώρα είχα εφημερίες, ένα μωρό που αρνούταν το μπιμπερό, παρόλο που ήταν δικό μου γάλα & ένα στήθος να τρέχει σε κάθε πίεση της δουλειάς & ενώ εγώ είχα ακόμα 3 ώρες βάρδια. δεν με άφησα όμως ποτέ εκτός εργαστηρίου, μόλις τα παιδιά κοιμόντουσαν & για λίγη ώρα δεν ήμουν μαμά θυμόμουν πόσο μου αρέσει η δουλειά μου, τα γάντια μου, οι αναλυτές μου... & όταν τέλος γύρισα δεν σκεφτόμουν πού ήμουν & τι έκανα μερικές μόνο μέρες πριν, ούτε επέτρεπα να αναρωτηθώ τι να κάνουν άραγε & αν περνάνε καλά. έπαιρνα μόνο 1 τηλέφωνο τη βάρδια & επέστρεφα σπίτι χωρίς τύψεις. ακόμα & τώρα, όταν έχω 48ωρη εφημερία τα ετοιμάζω για τη γιαγιά σα να πηγαίνουν εκδρομή & περνάμε όλοι ξέγνοιαστα!!! ελπίζω να βοηθάω κάπως, καλή επιστροφή!!!!

[Twinmum81]

Μην εχεις τετοιες φοβιες.Ειναι δυνατον ενα μωρο να ξεχασει τη μανουλα του?Κι εγω γυρισα στη δουλεια οταν τα διδυμα ηταν 2 μηνων και τα κραταγε ο αντρας μου το πρωϊ (δουλευουμε παντα αναποδες βαρδιες).Οταν γυριζα λοιπον και τα επερνα αγκαλια ηταν σαν να μην ειχα λειψει καθολου.

Θα δεις οτι και για σενα θα ειναι καλυτερα.Μπορει τωρα να σου φενεται βουνο αλλα σε πλοιροφορω οτι οταν θα γυρνας σπιτι θα εισαι πολυ πιο ευδιαθετη.

Ασε που ειναι πολυ καλυτερα να συνηθιζει σε αυτη τη κατασταση απο τοσο μικρο γιατι αν πας για δουλεια π.χ. οταν θα ειναι 2 χρονων και πλεον θα καταλαβαινει τα παντα οσο να ΄ναι θα του φανει τεραστια η αλλαγη.

Καλη δουλεια λοιπον και μη φοβασαι τιποτα.Ολα καλα θα πανε και στη μανουλα και στο μωρακι της

[goody]

Αχ ποσο σε καταλαβαινω, ειναι πολυ δυσκολο να αποχωριστεις το μωρο σου!

Κι εγω γυρισα στη δουλεια πριν ενα μηνα, τις πρωτες μερες ολα καλα, χαιρομουν που εβγαινα εξω και εκανα κατι διαφορετικο (βεβαια ειχα συνεχεια στο μυαλο μου το παιδακι μου), την 4η μερα με επιασε μια μελαγχολια και ημουν ετοιμη να τα παρατησω και να ξανακατσω σπιτι με το μωρο μου, μου ελειπε παρα πολυ!

Τωρα συνηθισαμε και οι δυο και μπορω να σου πω οτι σιγουρα δεν θα σε ξεχασει ισα ισα θα σου δειχνει πιο πολυ την αγαπη του (οπως μπορει γιατι ειναι και μικρουλι).

Εμενα μολις ανοιγω την πορτα χοροπηδαει και λαμπουν τα ματακια του απο χαρα και ερχεται σφαιρα πανω μου για αγκαλιτσα! Ουτε να τη φτυσει τη νταντα!

Και πολλες φορες εκει που παιζουμε ερχεται και ξαπλωνει το κεφαλακι του πανω μου χαδιαρικα, γενικοτερα θελει να τον εχω αγκαλιτσα συνεχεια (του λειπω προφανως και δεν ξεκολλαει απο διπλα μου).

Αλλα για να ειμαι ειλικρινης ακομα ζοριζομαι τα πρωινα που φευγω.. τι να κανουμε ομως δυστυχως ετσι πρεπει...

[erma79]

Καλημέρα σας

Σε λίγο καιρό αρχίζω και εγώ δουλειά.Δεν το εχώ συνειδητοποιήσει ακόμα καλά αλλά πιστεύω και εγω θα κλαίω.Το μυαλό μου θα είναι συνέχεια εκεί.Το μόνο που λέω είναι να δουλέψω για να "φάει" το παιδάκι μου.Αυτό με κρατάει ακόμα.Εγώ φοβάμαι μήπως το καταλάβει και άλλαξει συμπεριφορά .Κουράγιο σε όλες μας.

[MARIAEVA]

αχ, βρε κοριτσάκια,

οι πρώτες μέρες είναι δύσκολες, αλλά σύντομα μαθαίνεις να ζεις με το νέο πρόγραμμα....

 

το Ηλεκτράκι (και τα υπόλοιπα παιδάκια) σύντομα θα συνηθίσουν

και η μανούλα θα είναι πάντα η μεγάλη αγάπη

[tsixlofouska]

Όταν γύρναγε η μαμά μου από τη δουλειά την περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία.Έτρεχα και κλεινόμουν στην αγκαλιά της.Η κυρία που με πρόσεχε δεν υπήρχε πια στο χώρο.Έβλεπα μόνο τη μανούλα μου.Ήμουν περήφανη που είχα μια μαμά όμορφη,περιποιημένη με ωραία ρούχα που γύριζε από το γραφείο της.Μάλιστα όταν πήρε την πρώτη της προαγωγή ήμουν 6 χρόνων και ειλικρινά σας μιλάω,θυμάμαι ακόμα πώς είχα νιώσει! Την έβλεπα λίγο όμως ο χρόνος μαζί της ήταν γεμάτος.Το μόνο αρνητικό είναι ότι ήταν απόυσα στις σχολικές γιορτές.Είναι σημαντικό για ένα μικρό παιδί να βλέπει στο κοινό τη μαμά του ενώ εκείνο υποδύεται το αγγελάκι ή τη Σουλιώτισσα.

Η κόρη μου μεγαλώνει με τον ίδιο τρόπο.Αυτή την περίοδο εργάζομαι λιγότερο αλλά αναγκάστικα,σαν εσένα Ρέα,να την αφήσω από πολύ μικρή για να επιστρέψω σε μια απαιτητική δουλειά,με δύσκολο ωράριο,πολλά ταξίδια που λόγω οικογένειας σχεδόν τα εκμηδένισα και αρκετή δουλειά στο σπίτι.Ρέα η Ηλέκτρα θα περνάει μια χαρά στο σπίτι.Απόλυτα ασφαλής θα δέχεται τη φροντίδα της νταντάς και θα περιμένει τη μανούλα της για ατελείωτο παιχνίδι