εχω χασει τον εαυτο μου!!

[christiana000]

καλησπερα!ο λογος που ανοιγω το θεμα ειναι οτι πραγματικα δε μ αναγνωριζω και θα ηθελα να με βοηθησετε.λοιπον απο τοτε που γεννηθηκε η μπεμπουλα μου πριν 5,5 μηνες δηλαδη νοιωθω οτι εχω παραμελησει τελειως τον εαυτο μου,τους φιλους μου και τον αντρα μου.δεν εχω διαθεση για τιποτα φοραω οτι βρω μπροστα μου δεν βαφομαι ποτε(που εγω παντα βαφομουν)και γενικα νοιωθω σαν να εχω πατσαβουρεψει λιγο!στην αρχη βεβαια περασαμε δυσκολα με κολικους και που μυαλο αλλα τωρα?δε μου κανει κεφι για τιποτα..θα μου πειτε τωρα να παμε για κανα καφεδακι με το μωρο και τον αντρα μου να ξεσκασω αλλα ουτε αυτο γινεται γιατι η μικρη δεν καθεται λεπτο πουθενα!!κλαιει ειναι πολυ παραπονιαρα και οσες φορες το επιχειρησαμε αυτο που καταφεραμε ειναι να μας κοιταει ολο ο μαγαζι απ τις φωνες της.ουφ..ειμαι 29 χρονων και νοιωθω 60,βοηθηστε με κοριτσια please!!

[πασχαλιτσακι]

Ποσο σε νοιωθω γλυκια μου...

Ειναι σαν να το εγραψα εγω το μυνημα σου. Ακριβως ετσι νοιωθω και το ιδιο ειναι το πριγκηποπουλο μου, γκρινιαρης και ανησυχος....

Εγω που ημουν πολυ λουσατζου, τωρα βαριεμαι τα παντα, η σεξουαλικη μου ζωη ανυπαρκτη και κοινωνικη ζωη 0.

Αλλα απο την αλλη λεω "δοξα τω θεο". Αλλες κοπελες εχουν ολα τα αλλα και το σπιτι τους αδειο... οπως λεει και η γιαγια μου, σπιτι χωρις παιδι - κλουβι χωρις πουλι.

Ας ειναι! Υπομονη. Θα μεγαλωσουν τα βλασταρια μας και θα γινουμε οπως πριν και καλυτερα μη σου πω. Θα μας κοιτανε και θα λενε : πω πω τι ομορφες μανουλες!!!!!!! Οσο για τους αντρες μας... πιστευω οτι μας καταλαβαινουν, κι ας μη το λενε.

Να μη στεναχωριεσαι, ενταξει?????? Φιλακια

[cristina112]

Μην στεναχωριέστε κορίτσια μου...εγώ έχω όλα αυτά που λέτε,αλλά όχι επειδή έχω παιδάκι...για άλλο λόγο,πολύ χειρότερο.Εσείς τουλάχιστον έχετε τα μωράκια σας...και όσο μεγαλώνουν,θα αλλάζουν τα πράγματα προς το καλύτερο.Φάση είναι και θα περάσει.

[Φαίη06]

Πόπο λες και ακούω την αδερφή μου...κι η αδερφή μου 27 με 2 παιδιά και λέει τα ίδια.βέβαια είναι πολύ ήσυχα τα ανηψάκια μου.Πάντως κορίτσια δεν είστε μόνες σας!!!πολλά κορίτσια νιώθουν σαν εσάς!Υπομονή και θα περάσει,είναι μία φάση απο την αλλαγή που σας έφερε το παιδί.

[sternchen]

καλησπερα!ο λογος που ανοιγω το θεμα ειναι οτι πραγματικα δε μ αναγνωριζω και θα ηθελα να με βοηθησετε.λοιπον απο τοτε που γεννηθηκε η μπεμπουλα μου πριν 5,5 μηνες δηλαδη νοιωθω οτι εχω παραμελησει τελειως τον εαυτο μου,τους φιλους μου και τον αντρα μου.δεν εχω διαθεση για τιποτα φοραω οτι βρω μπροστα μου δεν βαφομαι ποτε(που εγω παντα βαφομουν)και γενικα νοιωθω σαν να εχω πατσαβουρεψει λιγο!στην αρχη βεβαια περασαμε δυσκολα με κολικους και που μυαλο αλλα τωρα?δε μου κανει κεφι για τιποτα..θα μου πειτε τωρα να παμε για κανα καφεδακι με το μωρο και τον αντρα μου να ξεσκασω αλλα ουτε αυτο γινεται γιατι η μικρη δεν καθεται λεπτο πουθενα!!κλαιει ειναι πολυ παραπονιαρα και οσες φορες το επιχειρησαμε αυτο που καταφεραμε ειναι να μας κοιταει ολο ο μαγαζι απ τις φωνες της.ουφ..ειμαι 29 χρονων και νοιωθω 60,βοηθηστε με κοριτσια please!!

 

Nα σου ζήσει το μωράκι σου !!!

Τίποτα δεν έχεις πάθει, μην το πολυσκέφτεσαι, απλά περνάς ένα στάδιο προσαρμογής και είναι πολύ λογικό να αισθάνεσαι έτσι.

Η ζωή σου έχει αλλάξει ριζικά και σιγά σιγά θα βρεις τους ρυθμούς σου.

Οι περισσότερες όταν το μωρό μας ήταν τόσο μικρό και ήμασταν συνέχεια στο σπίτι, κάπως έτσι αισθανόμασταν κι εμείς.

Προσπάθησε να βλέπεις τους φίλους σου και να βγαίνεις πιο συχνά έξω.

Μπορείς π.χ. να πηγαίνεις με το μικρό για μικρά ψώνια και να ξεσκάς, να καλείς φίλους στο σπίτι, να κανονίσεις να πας στο κομμωτήριο και πολλά άλλα.

Να ξυπνάς το πρωί και να σκέφτεσαι ότι ξημέρωσε μια νέα μέρα και να απολαμβάνεις τις μικρές χαρές που μας δίνει η ζωή.

Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας, εγώ όταν με πιάνει αυτό που περιγράφεις, σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι, που ζω σε ένα κανονικό σπίτι και δεν είμαι π.χ. άστεγη, που έχω την υγεία μου και δεν είμαι σε κάποιο νοσοκομείο και αμέσως έρχομαι στα "ίσια" μου.

Θετική σκέψη και να μην το βάζεις κάτω !!!

[Aeriko]

Χριστιάννα καλησπέρα Καταρχήν ελπίζω να σου άρεσε το ντοκιμαντέρ

 

Θα σου πω πως βίωσα εγώ τους 9 πρώτους μήνες της μικρής: Ξύπναγα χωρίς να βγάλω πυζάμες, ασχολιόμουν με το παιδί, κοιμόταν το παιδί, μαγείρευα, ξύπναγε το παιδί, ασχολιόμουν το παιδί κ.λπ. Έφτανε 6.00 που γυρνούσε ο άντρας μου και ήμουν ή με τις πυζάμες ή με τη φόρμα με την οποία είχαμε πάει παιδική χαρά. Το μαλλί δε κοτσίδα συνέχεια ή πιασμένο όπως όπως με κλάμερ! Μέχρι που πήγε η μικρή παιδικό κι εγώ γύρισα στη δουλειά... και λέω ωραία τώρα θα αρχίσω να περιποιούμαι τον εαυτό μου... ναι καλά πως! Ευτυχώς που δεν μπορώ να πάω με τη φόρμα ή την πυζάμα στη δουλειά. Ακόμα δεν έχω βρει το κέφι να περιποιηθώ τον εαυτό μου... φρύδι μόνο και σε καμια ειδική περίσταση γάμου ή βάφτισης άντε να κάνω και νύχι σε ό,τι έχει απομείνει από αυτά... Τώρα τελευταία πήγα να σηκώσω κεφάλι αλλά αρρώστησα και με ξαναπήρε από κάτω...

 

Συνεπώς... Ξυπνάς πριν το μωρό ή περιμένεις να κοιμηθεί, κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες "τώρα είναι η ώρα η δικιά μου!" Με αποφασιστικότητα! Δεν μένεις με τις πυζάμες σπίτι! Βάζεις ρούχα άνετα μεν που να σου αρέσουν δε γιατί και στο μωρό θα αρέσει να βλέπει τη μαμά του όμορφη... Εγώ πήρα τα πάνω μου όταν με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια η κόρη μου την ώρα που είχα βαφτεί και την ετοίμαζα να πάμε σε βάφτιση! Με χάιδευε με φίλαγε... της άρεσε το αποτέλεσμα. Ήταν καλό κίνητρο για να πάρω τα πάνω μου Εσύ λοιπόν πάρτην συμβουλή έτοιμη

 

Το παιδί είναι 5.5 μηνών... μπορείς να προσαρμόσεις λίγο από το πρόγραμμά του στο δικό σου πρόγραμμα έτσι για αλλαγή μιας και τόσο καιρό προσαρμόζεις τη ζωή σου στο δικό του πρόγραμμα

 

Όπως και να 'χει... δεν θα είναι για πάντα

 

Καλή επιτυχία.

 

Υ.Γ.: Θα βοηθήσει πολύ να πας κομμωτήριο και να κάνεις μια αλλαγή

[christiana000]

σας ευχαριστω κοριτσια!!μου δινετε κουραγιο μιας και δεν ειμαι μονη αποτι βλεπω!απλα μωρε δεν εχουμε και κανεναν να μας βοηθαει γονεις ,πεθερικα μενουν μακρια δυστηχως η ευτυχωςκαι οσες φορες εχω προσπαθησει να μιλησω με τον αντρα μουγια αυτα που με απασχολουν νευριαζει και μουτρωνει γιατι νομιζει πως τον κατηγορω(παραπονιαρης και αυτος σαν τη μικρη!)

 

 

ΥΓ.αερικο φοβερο dvd δε χορταινω να το βλεπω ξανα και ξανα!!φιλια

[Aeriko]

Μην του τα εξηγείς! Απλώς ζήτα του να μείνει ένα δίωρο μόνος του με τη μικρή Ένα δίωρο ΜΟΝΟ για σένα! Κανόνισε το κομμωτήριο και ταυτόχρονα με ό,τι κάνεις ένα μανικιούρ - πετικιούρ όσο θα περιμένεις τη βαφή ή ό,τι κάνεις.

[my billy]

κ εγω στο κλαμπ των απεριποιητων. φρυδι σαν του καραμανλη, μαλλι αβαφο, νυχι σκοροφαγωμενο, γαμπα σαν του Σαραβακου,γκαρναρομπα αστα να πανε... κ ενω ειχα αδυνατισει ξαναπαχυνα απ τα αχγη μου, διαθεση για ανανεωση γκαρνταρομπας ανυπαρκτη. καθε φορα που παω για ψωνια γυρισω με φορμες κ πιτζαμες(κ ενα σωρο ρουχα για τον μπεμπη)!!!!!! οσο για τον αντρα μου πληρη κατανοηση δεν λεω! πηγε κ μου ψωνισε ρουχα small παντελονι λευκο! κ medium μπλουζα. ενω εγω φοραω 1 νουμερο μεγαλυτερο κ στα 2!!!!!!! τι να πω ή τα πηρε για καμμια γκομενιτσα ή για μενα αλλα μερικα χρονια πριν..........

που θα παει φαση ειναι κ θα περασει!!!!!!!!

[litsa79]

αχ βρε κοριτσια ολες τα ιδια περναμε .εμενα κοντευει τα 2 και ακομα δεν εχω διαθεση .ιδιαιτερα αυτες τις μερες που λειπει και ο καλος μου και ειμαι ολη μερα κλεισμενη μεσα με το μωρο ειναι δραμαααα

βεβαιε το σεξουαλικο μας εφτιαξε περιπου 1 χρονο μετα τη γεννα αλλα η διαθεση ειναι με τις μερες.ολη μερα σημερα ημουνα με τις πιτζαμες,το μαλλι με κλαμερ και μολλις κοιτιωμουν στον καθρεφτη γινομουν χειροτερα

ετσι λοιπον κατα τις7 ντυθηκα,βαφτηκα λιγο,εφτιαξα κ το μαλι μπας και νιωσω λιγακι γυναικα

ο αντρας μου καθε φορα που το συζηταμε μου λεει πως πρεπει να νιωθω τυχερη που εχουμε την υγεια μας,το παιδακι μας,και που εχουμε την ανεση να μη δουλευω κ να μεγαλωνω το παιδι μας

ολα αυτα που λεει οκ αλλα δεν μπορει να καταλαβει πως ειναι να εισαι κλεισμενη ολη μερα μεσα...μενουμε εξω απο την πολη σε μονοκατοικια,ουτε γειτωνια ουτε τπτ

απο την αλλη η μικρη μου ειναι πολυ ζωηρη και οπου και να παω μαζι της ειναι μαρτυριο,δεν καθεται ουτε στο καροτσι του σμ,οποτε καλυτερα σπιτι

[mamavasia]

Να προστεθώ και εγώ στην παρέα, έχω δύο κόρες 5 και 2 και πραγματικά όλη μου η ενέργεια βγαίνει σε αυτές...δεν έχω όρεξη για τίποτα άλλο, όλη μέρα με μπιτζάμες και φόρμες, δουλειές σπιτιού, ασχολία με παιδιά και όταν το μεσημέρι κοιμηθούν είμαι τόσο κουρασμένη που κοιμάμαι επίσης, δεν έχω δύναμη να ασχοληθώ με τον εαυτό μου...Αυτό πάντως με το κούρεμα πιάνει, και εγώ με κοτσίδα ήμουν μέχρι που τα έκοψα ένα κατηφορικό καρέ και ανανεώθηκα και τέλος το πιασμένο μαλλί.

 

Επίσης τον τελευταίο καιρό το έχω σκεφτεί το ζήτημα και λέω ότι αντί να κάθομαι και να κλαίω την μοίρα μου που έχω κλειστεί στο σπίτι, πρέπει να δω τα θετικά του πράγματος και να πάρω τα πάνω μου...σκέψου ότι έχεις μια ωραία οικογένεια, έχεις το παιδάκι σου και όλα καλά...

[Μαριλίνα]

Χριστιάννα μου,

η αλλαγή που φέρνει στη ζωή μας ειδικά το πρώτο παιδάκι είναι μεγάλη.

Αλλά, θα ήθελα να σε ρωτήσω:

Δεν αρέσει στο μωρό η βόλτα με το καροτσάκι; Η δικιά μου τρελαίνεται. Και ο γιος μου επίσης. Αλλά μικρές σχετικά βόλτες.

Σήμερα το απόγευμα, πήγαμε στην πλατεία Δαβάκη οικογενειακώς, έπαιξε ο μικρός, έκανε κούνια η μικρή και μετά κάτσαμε σε καφετέρια που έχει ακριβώς απέξω και ήπιαμε καφεδάκι. Ήμασταν μόνοι μας, και να φώναζε κανένα... καρφάκι δεν μας καιγόταν...

Που στην Καλλιθέα μένεις; Γενικά πιστεύω ότι είναι περιοχή με ωραία πάρκα για βόλτες... έτσι, για να βγάλεις τις πιτζάμες και να ντυθείς με ρουχαλάκια!!!

Μην ανησυχείς... και να κλαίει πιθανώς θα ηρεμήσει, και όσοι σας κοιτάζουνε... ας πρόσεχαν!!! Μην δίνεις σημασία!!! Έτσι είναι τα μωρά!!!

[christiana000]

Χριστιάννα μου,

η αλλαγή που φέρνει στη ζωή μας ειδικά το πρώτο παιδάκι είναι μεγάλη.

Αλλά, θα ήθελα να σε ρωτήσω:

Δεν αρέσει στο μωρό η βόλτα με το καροτσάκι; Η δικιά μου τρελαίνεται. Και ο γιος μου επίσης. Αλλά μικρές σχετικά βόλτες.

Σήμερα το απόγευμα, πήγαμε στην πλατεία Δαβάκη οικογενειακώς, έπαιξε ο μικρός, έκανε κούνια η μικρή και μετά κάτσαμε σε καφετέρια που έχει ακριβώς απέξω και ήπιαμε καφεδάκι. Ήμασταν μόνοι μας, και να φώναζε κανένα... καρφάκι δεν μας καιγόταν...

Που στην Καλλιθέα μένεις; Γενικά πιστεύω ότι είναι περιοχή με ωραία πάρκα για βόλτες... έτσι, για να βγάλεις τις πιτζάμες και να ντυθείς με ρουχαλάκια!!!

Μην ανησυχείς... και να κλαίει πιθανώς θα ηρεμήσει, και όσοι σας κοιτάζουνε... ας πρόσεχαν!!! Μην δίνεις σημασία!!! Έτσι είναι τα μωρά!!!

μαριλινα μου μενω πολυ κοντα στην πλατεια δαβακη και πηγαινουμε συχνα βολτουλες με τη μικρη αν εχει κεφια.το προβλημα της δικιας μου ειναι οταν καθομαστε καπου και μενει ακινητο το καροτσακι σηκωνει ολο το κοσμο απο τις φωνες και συνεπως ασχολουμαστε μονο μαζι της,τν παιρνουμε αγκαλιτσα για να μην κλαιει και στο τελος σπανε τα νευρα μας και φευγουμε..ζηλευω τα παιδακια που κοιμουνται ανενοχλητα στο καροτσι τους!ειναι τοσο ανησυχο και νευρικο μωρο που ακομη και νεογεννητο δεν κοιμοταν πανω απο 4 ωρες το 24ωρο.αφου εχω αρχισει και ανησυχω και γι αυτο δηλ γιατι εχει τοσα πολλα νευρα