για τις "σπερματοχτυπημενες"

[karkinaki]

καλημερα κοριτσια και χρονια πολλα και παλι

 

ηθελα να καταθεσω την εμεπιρια μου η οποια ειναι πολυ προσφατη και θελω να διδαχτειτε και να παρετε κουραγιο ασχετς της δικης μου εκβασης...

να ευχαριστησω οσα κοριτσια γραψανε στο θεμα "χαμηλη χοριακη και πολυ αγχος" που ανοιξα πριν απο 1 μερα...

 

δυστυχως σημερα αδιαθετησα. το ονειρο κρατησε μονο 5 μερες...ομως κρατω οτι ελαβα ενα πολυτιμο + μετα απο 1,5 χρονο προσπαθειων με το συζυγο μου. το σπερμα μας ηταν 9 εκατομμυρια(ειχαμε ξεκινησει απο 2,5) και η κινητικοτητα 35%ζωηρα και 30% μετρια...συνολικα ειχαμε 13 εκατομμυρια...πριν απο 2 μηνες εκανα τη πρωτη μου ωοληψια σε φυσικο κυκλο και το ωαριο ηταν κυστικο. ο εξωσωματικος μου μου ειπε να κανουμε τον αλλο μηνα νεα προσπαθεια αλλα ηθελα να τα ξεχασω ολα...του απαντω απο το νεο ετος και εγινε το ΘΑΥΜΑ!!! χαλαρωσαμε ξεκουραστηκαμε ...ναι ειχα τρελο αγχος για τη δουλεια μου αλλα σε καμια περιπτωση για το παιδι...

ηταν ο πρωτος μηνας και σας το καταθετω που πεταξα ολα τα τεστ ωορηξιας, δεν εκανα ουτε μια μετρηση και εκανα μονο 2 φορες επαφη....

 

αρα κρατω το + σαν ενα πολυτιμο εφοδιο, κρατω οτι ο γιατρος μου ηταν παρα πολυ ευχαριστημενος εστω και με τη βιοχημικη, θα αποσυρθω για λιγο απο το θεμα υποβοηθουμενη αναπαραγωγη και θα κοιταξω ναγεμισω μπαταριες..

δε ξερω αν πρεπει να χαρω ή να κλαψω ...τα δακρυα μου βγαινουν ακομα και τωρα που σας γραφω ...ειανι πολυ προσφατο αλλα θελω πραγματικα απο αυτην την εμπειρια μου να παρετε θαρρος και να δειτε οτι οι αντρες σας ειναι εκει και μπορουν ..μη χανετε την πιστη σας και μη χανετε τη σεση σας...σκεφτειτε οτι οσο δυσκολο για σας αλλο το σο ειναι για τους αντρες σας που νιωθουν υπαιτιοι για τη δυσκολια σας...

 

σας ευχομαι καλες γιορτες..

και το 2011 να ειναι το καλυτερο για ολες μας!!!

[newbie G]

Θα δεις που σε λίγους μήνες θα είσαι πάλι εγκυούλα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Η βιοχημική σου έδειξε ότι μπορείς κι ότι ο οργανισμός σου πήρε μπρος. Πρέπει να χαλαρώσουμε και να κοιτάμε να περνάμε καλά. Τα λέω της νύφης να τ' ακούει η πεθερά.

[dinami]

Καλή επιτυχία σου εύχομαι κοπέλα μου... και το ίδιο και σε΄μας... κι εμείς ξεκινήσαμε από τα 2 εκατομμύρια και βρεθήκαμε μέχρι τα 106! Τώρα έχουμε σταθεροποιηθεί περίπου στα 50 αλλά το θέμα δεν είναι εκεί... το θέμα είναι ότι έχω αποφασίσει κι εγώ να αποστασιοποιηθώ όπως λες. Μετά από δυο χρόνια προσπαθειών (και καμία εγκυμοσύνη - ούτε τώρα ούτε ποτε πριν στη ζωή μου) κουράστηκα. Εύχομαι το 2011 να είναι πιο τυχερό για όλες μας.

[συννεφακι]

καλημερα κοριτσια και χρονια πολλα και παλι

 

ηθελα να καταθεσω την εμεπιρια μου η οποια ειναι πολυ προσφατη και θελω να διδαχτειτε και να παρετε κουραγιο ασχετς της δικης μου εκβασης...

να ευχαριστησω οσα κοριτσια γραψανε στο θεμα "χαμηλη χοριακη και πολυ αγχος" που ανοιξα πριν απο 1 μερα...

 

δυστυχως σημερα αδιαθετησα. το ονειρο κρατησε μονο 5 μερες...ομως κρατω οτι ελαβα ενα πολυτιμο + μετα απο 1,5 χρονο προσπαθειων με το συζυγο μου. το σπερμα μας ηταν 9 εκατομμυρια(ειχαμε ξεκινησει απο 2,5) και η κινητικοτητα 35%ζωηρα και 30% μετρια...συνολικα ειχαμε 13 εκατομμυρια...πριν απο 2 μηνες εκανα τη πρωτη μου ωοληψια σε φυσικο κυκλο και το ωαριο ηταν κυστικο. ο εξωσωματικος μου μου ειπε να κανουμε τον αλλο μηνα νεα προσπαθεια αλλα ηθελα να τα ξεχασω ολα...του απαντω απο το νεο ετος και εγινε το ΘΑΥΜΑ!!! χαλαρωσαμε ξεκουραστηκαμε ...ναι ειχα τρελο αγχος για τη δουλεια μου αλλα σε καμια περιπτωση για το παιδι...

ηταν ο πρωτος μηνας και σας το καταθετω που πεταξα ολα τα τεστ ωορηξιας, δεν εκανα ουτε μια μετρηση και εκανα μονο 2 φορες επαφη....

 

αρα κρατω το + σαν ενα πολυτιμο εφοδιο, κρατω οτι ο γιατρος μου ηταν παρα πολυ ευχαριστημενος εστω και με τη βιοχημικη, θα αποσυρθω για λιγο απο το θεμα υποβοηθουμενη αναπαραγωγη και θα κοιταξω ναγεμισω μπαταριες..

δε ξερω αν πρεπει να χαρω ή να κλαψω ...τα δακρυα μου βγαινουν ακομα και τωρα που σας γραφω ...ειανι πολυ προσφατο αλλα θελω πραγματικα απο αυτην την εμπειρια μου να παρετε θαρρος και να δειτε οτι οι αντρες σας ειναι εκει και μπορουν ..μη χανετε την πιστη σας και μη χανετε τη σεση σας...σκεφτειτε οτι οσο δυσκολο για σας αλλο το σο ειναι για τους αντρες σας που νιωθουν υπαιτιοι για τη δυσκολια σας...

 

σας ευχομαι καλες γιορτες..

και το 2011 να ειναι το καλυτερο για ολες μας!!!

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

[philipv]

Καλή επιτυχία σου εύχομαι κοπέλα μου... και το ίδιο και σε΄μας... κι εμείς ξεκινήσαμε από τα 2 εκατομμύρια και βρεθήκαμε μέχρι τα 106! Τώρα έχουμε σταθεροποιηθεί περίπου στα 50 αλλά το θέμα δεν είναι εκεί... το θέμα είναι ότι έχω αποφασίσει κι εγώ να αποστασιοποιηθώ όπως λες. Μετά από δυο χρόνια προσπαθειών (και καμία εγκυμοσύνη - ούτε τώρα ούτε ποτε πριν στη ζωή μου) κουράστηκα. Εύχομαι το 2011 να είναι πιο τυχερό για όλες μας.

 

Πως πετύχατε τόσο μεγάλη διαφορά θέλεις να μου πεις ?

Εμείς ξεκινήσαμε από τα 2 εκ. και πήγαμε στα 5 μόνο.

Πήρε ο σύζυγος κάποια βοηθήματα και ποιά ?

[dinami]

Είμαστε πολύ κατά των φαρμάκων και οι δυο. Το έχω πει σε πολλές κοπέλες που με έχουν ρωτήσει. Κάναμε ομοιοπαθητική. Δηλαδή εγώ κάνω πάνω από 10 χρόνια και έχω αντιμετωπίσει ασθένειες που οι "κλασσικοί" γιατροί θεωρούσαν ανίατες (π.χ. ψωρίαση) αλλά ο αντρας μου έκανε πρώτη φορά για αυτή την περίπτωση. Μετά από 3 μήνες θεραπείας το νούμερο πήγε από τα 2εκ στα 106! Ούτε ο Λυμπερόπουλος δεν το πίστευε που κάνουμε εκεί όλα τα σπερμοδιαγράμματα (και είναι πολύ σοβαρό εργαστήριο αν έχεις ακούσει). Τώρα συμβουλεύει πολλούς από τους πελάτες του να κανουν ομοιοπαθητική. Το κακό είναι ότι ενώ το "διορθώσαμε" κι αυτό... μπεμπέ ακόμα άφαντο. Και αυτό είναι που μου τη δίνει περισσότερο.

[philipv]

Είμαστε πολύ κατά των φαρμάκων και οι δυο. Το έχω πει σε πολλές κοπέλες που με έχουν ρωτήσει. Κάναμε ομοιοπαθητική. Δηλαδή εγώ κάνω πάνω από 10 χρόνια και έχω αντιμετωπίσει ασθένειες που οι "κλασσικοί" γιατροί θεωρούσαν ανίατες (π.χ. ψωρίαση) αλλά ο αντρας μου έκανε πρώτη φορά για αυτή την περίπτωση. Μετά από 3 μήνες θεραπείας το νούμερο πήγε από τα 2εκ στα 106! Ούτε ο Λυμπερόπουλος δεν το πίστευε που κάνουμε εκεί όλα τα σπερμοδιαγράμματα (και είναι πολύ σοβαρό εργαστήριο αν έχεις ακούσει). Τώρα συμβουλεύει πολλούς από τους πελάτες του να κανουν ομοιοπαθητική. Το κακό είναι ότι ενώ το "διορθώσαμε" κι αυτό... μπεμπέ ακόμα άφαντο. Και αυτό είναι που μου τη δίνει περισσότερο.

 

Εκπληκτικό !!!

Στο ίδιο εργαστήριο πήγε και ο άνδρας μου.

Με αυτά τα νούμερα σίγουρα θα πετύχετε εγκυμοσύνη...λίγη υπομονή ακόμη.

Εμείς δυστυχώς και λόγω ηλικίας θα καταφύγουμε στην εξωσωματική.

Εύχομαι ολόψυχα να έρθει γρήγορα το μπεμπέ

 

Ο σύζυγος πήγε σε κάποιο συγκεκριμένο γιατρό ομοιοπαθητικής ?

Πόσος καιρός χρειάστηκε για την θεραπεία ?

Θέλεις να μου στείλεις τα στοιχεία του ?

Γιατί όχι να δοκιμάσει και ο δικός μου σύζυγος

[margi]

dinami, μπορείς να μας πεις τι συνέστησε ο ομοιοπαθητικός στον άντρα σου;;;

[margi]

karkinaki, το θετικό είναι ότι τα καταφέρατε. Αυτό σημαίνει ότι θα τα καταφέρετε πάλι, αρκεί να το βγάλεις από την σκέψη σου.

[karkinaki]

πραγματι κοριτσια απλα η ηλικια μου λιγο με αγχωνει αλλα οκ ουτε η πρωτη ειμαι ουτε η τελυταια που θα κανω μπε μπε σε μεγαλουτσικη ηλικια))

το πολυ θετικο ειναι οτι ξαναβρηκα τον αντρα μου και τη σχεση μου , το τελευταιο διαστημα το θεμα σεξουαλικη επαφη ειχε γινει αγγαρεια, σχεδον δε το πιστευαμε και ειδικα οταν ξεκινησαμε την εξωσωματικη προσπαθεια σχεδον μεσα μας "πεθαναμε"!!

μετα απο αυτο αρχισαμε να αναπτερωνομαστε οτι δεν ειμαστε τελειωμενοι...ειναι τοσο απιστευτα τα σταδια που περνας μεσα απο την υπογονιμοτητα...

 

δυναμη θυμαμαι πολυ καλα την περιπτωση σας μεσα απο αλλο φορουμ, μου ειχε κανει πολυ εντυπωση απο τοτε η τρομερη ανακαμψη του σπερματος σας. Μπραβο ...ολα θα γινουν (!!!) Ο γιατρος μου μου εδωσε την εξης συμβουλη: ενισχυσε την πιστη σου με τον αντρα σου..μπορειτε, πιστεψτε το και θα γινει...λογια που δε περιμενεις να τα ακουσεις απο γιατρο και ομως...τελικα το θεμα παιδι ειναι η πιστη και εκει τελικα πιστευω οτι παιζεται ολο το παιχνιδι... εκει καταληγω!

[newbie G]

πραγματι κοριτσια απλα η ηλικια μου λιγο με αγχωνει αλλα οκ ουτε η πρωτη ειμαι ουτε η τελυταια που θα κανω μπε μπε σε μεγαλουτσικη ηλικια))

το πολυ θετικο ειναι οτι ξαναβρηκα τον αντρα μου και τη σχεση μου , το τελευταιο διαστημα το θεμα σεξουαλικη επαφη ειχε γινει αγγαρεια, σχεδον δε το πιστευαμε και ειδικα οταν ξεκινησαμε την εξωσωματικη προσπαθεια σχεδον μεσα μας "πεθαναμε"!!

μετα απο αυτο αρχισαμε να αναπτερωνομαστε οτι δεν ειμαστε τελειωμενοι...ειναι τοσο απιστευτα τα σταδια που περνας μεσα απο την υπογονιμοτητα...

 

δυναμη θυμαμαι πολυ καλα την περιπτωση σας μεσα απο αλλο φορουμ, μου ειχε κανει πολυ εντυπωση απο τοτε η τρομερη ανακαμψη του σπερματος σας. Μπραβο ...ολα θα γινουν (!!!) Ο γιατρος μου μου εδωσε την εξης συμβουλη: ενισχυσε την πιστη σου με τον αντρα σου..μπορειτε, πιστεψτε το και θα γινει...λογια που δε περιμενεις να τα ακουσεις απο γιατρο και ομως...τελικα το θεμα παιδι ειναι η πιστη και εκει τελικα πιστευω οτι παιζεται ολο το παιχνιδι... εκει καταληγω!

 

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.

[dinami]

Κορίτσια, ως τώρα δίνω τα στοιχεία σε προσωπικά μηνύματα γιατί δεν θέλω να θεωρηθεί διαφήμιση, όμως επειδή με ρωτάτε πολλές, τα γράφω εδώ ελπίζοντας να μη με "μπλοκάρουν". Εγώ έχω μια καταπληκτική προσωπική γιατρό που πηγαίνω χρόνια όμως με παρέπεμψε σε ομάδα ομοιοπαθητικών που ειδικεύονται στην υπογονιμότητα. Μπορείτε να έρθετε σε επαφή μαζί τους στο Κέντρο Ομοιοπαθητικής στο Μαρούσι στο 2108052871. Υπεύθυνος γιατρός είναι ο Δημοσθένης Παπαμεθοδίου και συνεργάζονται με τον μοναδικό κύριο Βυθούλκα στην Αλόνησο, τον μεγαλύτερο εν ζωή ομοιοπαθητικό αν έχετε ακουστά. Η θεραπεία δεν είναι συγκεκριμένη, ο γιατρός παίρνει αυτό που λέμε "ψυχογράφημά" σου και ακολουθείς εξειδικευμένη θεραπεία.

 

Τώρα όσον αφορά το θέμα της πίστης, ομολογώ ότι προσωπικά περνάω μεγάλη κρίση πάνω σ'αυτό. Προσεύχομαι, προσπαθώ να ξεχάσω την εμμονή μου με το παιδί όμως δεν τα καταφέρνω. Σήμερα κλαίω όλη μέρα πάλι - με έχω βαρεθεί, θα με βαρεθεί και ο άντρας μου σε λίγο - βγήκα για λίγο με φίλους και τους μαύρισα την ψυχή. Έγινα αυτό που σιχαινόμουν, οι άνθρωποι που μόνο γκρινιάζουν για την ατυχία τους, το θυμό τους, τα βάζουν με όλους αντί να παλεύουν. Όμως κουράστηκα να παλεύω. Να μου λέει η γιατρός μου "Δεν έχετε τίποτα, σίγουρα θα μείνεις έγκυος" και μετά "Μην ελπίζεις, μην προσδοκάς κάθε μήνα ότι θα είσαι έγκυος, ξεχάσου"... Πως γίνεται να μην ελπίζεις όταν ξέρεις ότι μπορείς; όταν το θες τόσο πολύ; Δεν τα'χω καταφέρει να το κάνω και δεν νομίζω ότι θα τα καταφέρω κιόλας. Το μόνο που παρακαλάω πια είναι το Θεό αν έχει αποφασίσει να μην το φέρει ποτέ, να μου πάρει και την τόσο μεγάλη επιθυμία. Να μην το θέλω πια, να ησυχάσω. Να συμβιβαστώ και να συνεχίσω τη ζωή μου, μόνη μου με τον άντρα μου αν έτσι θέλει Αυτός. Ξέρω ανθρώπους που λένε "δεν ήθελα ποτέ παιδιά, δεν μου έλειψαν που δεν έκανα"... ας γίνω ένας από αυτούς κι εγώ λοιπόν, αντί να βασανίζομαι τόσο.

Σόρυ που σας μαυρίζω κι εσάς όμως μπαίνει η νέα χρονιά - μια ακόμα χρονιά χωρίς εγκυμοσύνη - η τρίτη στη σειρά και με έχει πάρει τόσο από κάτω... Μεθαύριο φεύγουμε ταξίδι στην Ισπανία, όμως τίποτα δεν μου δίνει πια χαρά, τίποτα. Ο άντρας μου κάνει ό,τι μπορεί να με παρηγορεί, να με στηρίζει, να μου κάνει όλα τα χατίρια κι εγώ μόνο κλαίω.. ετοιμάζω βαλίτσες και σκέφτομαι... "ε βέβαια, εμείς τα τρώμε σε ταξίδια αφού δεν έχουμε παιδιά"... ακόμα και για το ταξίδι αναψυχής κλαίω! Έλεος.

Κορίτσια, αν έχετε καμιά καλή συμβουλή για το πως θα φύγει αυτή η θλίψη δεκτή. Και ψυχολόγο που πήγαινα, δεν βοήθησε πολύ και λόγω περικοπών την έκοψα κι αυτή.

Συγνώμη για τη μεγάλη απάντηση.

[newbie G]

dimami, δεν ξέρω το ιστορικό σου, δεν ξέρω πόσα χρόνια προσπαθείς, τι πρόβλημα υπάρχει, αν έχεις μείνει έγκυος κι αν απέβαλες... το μόνο που ξέρω είναι αυτο που διαβάζω, ότι δλδ δεν έχεις το μωράκι που τόσο θέλεις.

 

Θα ήταν ένας ιδανικός κόσμος αν όλοι μας είχαμε αυτό που επιθυμούσαμε. Λες ότι πιστεύεις στο θεό, εγώ δεν πιστεύω, τουλάχιστον όχι έτσι όπως πιστεύει ο περισσότερος κόσμος. Σκέψου λοιπόν ότι για όλους μας υπάρχει μια τυχαία πορεία κι ότι σε κάποιους δίνονται απλόχερα κάποια πράγματα, ενώ σε άλλους όχι. Μη συγκρίνεις τον εαυτό σου με γυναίκες που έχουν παιδιά, γιατί εκείνες μπορεί να μην έχουν κάτι που έχεις εσύ. Και μη συνδέεις την ευτυχία με την απόκτηση ενος παιδιού μόνο. Έχεις έναν υπέροχο σύζυγο που σε στηρίζει και θέλει να σε βλέπει ευτυχισμένη. Μη μαυρίζεις την κοινή ζωή σας επειδή δεν έχει έρθει ένα παιδάκι ακόμα. Προσπάθησε να δεχτείς ότι αυτή είναι η ζωή κι ότι θα τη ζήσεις καλά όπως κι αν έρθουν τα πράγματα. Τα παιδιά δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός μας. Και ειλικρινά το πιστεύω ότι αν εμείς δεν είμαστε καλά με τον εαυτό μας, τα παιδιά δεν θα έρθουν ποτέ.

 

ΠΡΕΠΕΙ να συνέλθεις και να δεις τα πράγματα χαλαρά. Κάνε ασκήσεις καθημερινά, προσπαθώντας να βρίσκεις μιρκά ασήμαντα πράγματα που σε χαροποιούν. Κάνε λίστες με το τι σε κάνει να αισθάνεσαι έστω και λίγο όμορφα και λίστα με το αντίθετο, αυτό που σε θλίβει. Σε λίγες μέρες θα βλέπεις τη μια λίστα να μεγαλώνει και στην άλλη να υπάρχει μόνο ένα πράγμα, το ότι δεν υπάρχει ένα μωράκι στην αγκαλιά σου. Όμως γύρω μας υπάρχουν αμέτρητα πράγματα για τα οποία πρέπει να είμαστε ευγνώμωνες καθημερινά.

 

Αν σε βοηθάει αυτό καθόλου, εγώ προσπάθησα να κάνω παιδί και στον πρώτο μου γάμο, αλλά δεν τα κατάφερα. Στο δεύτερο γάμο μου προσπαθούμε 2μισυ χρόνια και το μωράκι ήρθε με σπερματέγχυση, αλλά παλινδρόμησε κι έτσι είμαι πάλι εκεί όπου ξεκίνησα. Τον Ιανουάριο ξεκινάω την πρώτη μου (και τελευταία ίσως) εξωσωματική. Είπα πως αν δεν έρθει, δεν πειράζει, εμείς να'μαστε καλά και υπάρχουν κι άλλα πράγματα στη ζωή. Θα κάνω ταξίδια, θα χαίρομαι τις διακοπές μου με τον άντρα μου, δεν θα έχω ευθύνες και υποχρεώσεις. Θα κάνω πιο πολλά δώρα στα μωρά που έχουν οι φίλες μου, θα επισκέπτομαι ορφανοτροφεία να δίνω χαρά σε άλλα παιδάκια. Δεν θα πέσω να πεθάνω. Πρέπει να έχουμε θετική σκέψη. Και πίστεψέ με είχα κι εγώ βαθειά θλίψη μέσα μου για χρόνια, γιατί δεν είχα σύντροφο σωστό για μια δεκαετία. Κι έτσι τώρα που έχω, έμαθα να τον εκτιμώ περισσότερο.

 

Γι αυτο σου λέω, δες τι έχεις και μην κολάς στο τι δεν έχεις. Όταν το συνειδητοποιήσεις αυτό, θα δεις που το μωράκι θα έρθει αβίαστα. Δεν στο λέω για να σε παρηγορήσω, αλλά γιατί πραγματικά το πιστεύω.

 

Καλή χρονιά εύχομαι σε όλες και μακάρι ο νέος χρόνος να μας βρει πιο ώριμες, πιο συνειδητοποιημένες, πιο ευτυχισμένες, και με αγκαλιές γεμάτες (με μωρά κατά προτίμηση). Out with old, in with the new!

[dinami]

Newbie μου σ'ευχαριστώ για τις συμβουλές σου. Είναι απολύτως σωστές και σε ένα μεγάλο βαθμό τις ακολουθώ, είμαι ευγνώμων καθημερινά για άπειρα πράγματα στη ζωή μου, όμως υπάρχουν στιγμές που κερδίζει το συναίσθημα πάνω στη λογική μου και απλά κλαίω. Το δέχομαι και αυτό, όπως έχω ξαναπει, κομμάτι μου είναι και έχει δικαίωμα να πονάει, να ζηλεύει, να θλίβεται, να θυμώνει. Το αφήνω να ξεσπάσει και σιγά σιγά ξαναπατάω στα πόδια μου. Απλά, θέλω τόσο να τελειώνω με όλο αυτόν τον φαύλο κύκλο.. Και βασικά να αποφασίσω αν πρέπει κι εγώ (αν και υπέρμαχος της ομοιοπαθητικής - που με αποτρέπει καιρό τωρα) να κάνω επιτέλους εξωσωματική. Σκέφτομαι σκέφτομαι σκέφτομαι... και πιστεύω ότι κοιτώντας βαθειά μέσα μου θα βρω τη λύση που μου ταιριάζει, γιατί δεν ταιριάζουν σε όλες οι ίδιες μέθοδοι.

Είχα παρακολουθήσει την ιστορία σου από τα γραφόμενά σου και ξέρω για την περιπέτειά σου, εύχομαι πραγματικά να σε ανταμείψει ο Θεός (η τύχη; το σύμπαν; όπως θες πες το) με ένα μωρό με τον κατάλληλο σύντροφο που έχεις τώρα. Αφού βρήκες τη δύναμη να φύγεις από τη σχέση που δεν σε ικανοποιούσε, σημαίνει ότι έχεις τα κότσια να τα καταφέρεις όλα. Και η ζωή, όπως μου έχει αποδείξει χιλιάδες φορές ως τώρα, επιβραβεύει το θάρρος μας και την εμπιστοσύνη μας να ακολουθούμε το θέλω μας.

Καλή χρονιά σε όλες και με πολλά μωρά!

[karkinaki]

πραγματι η συζητηση που ανοιξατε πιανει τοσο βαθια κομματια που ειλικρινα χαιρομαι που μιλαμε την ιδια γλωσσα και καταλαβαινουμε η μια την αλλη τοσο πολυ....

δυναμη αυτα που γραφεις τα βιωσαμε τα βιωνουμε και θα τα βιωνουμε μεχρι να ερθει το θετικο αποτελεσμα....

 

δε θα μπορουσα παρα να συμφωνησω με τη newbie g και απο την αλλη αν μπουν σ αυτο το τοπικ τα υπολοιπα κοριτσια ολες θα πουν πανω κατω τα ιδια...

 

οι μεταπτωσεις ειναι απιστευτες και πιστεψε με καταννοω απολυτα σε συναισθηματικο κομματι τί προσδοκίες ματαιωνονται σε σενα και το συντροφο σου και ποσο αδειοι και μονοι νιωθετε....εγω μας αποκαλω με το συζυγο μου μαγκουφηδες!!

 

για την "περιπτωση " σου ξερεις τί σε συμβουλευω;;; παρε τα γκεμια και κανε την ανατροπη σου!!! εχετε δεν εχετε προβλημα το αποτελεσμα ειναι μη ορατο!! κανε εξωσωματικη ή τελος παντων παρε το ρισκο να βρεις ενα τροπο να αντιδρασεις! αν απ την αλλη η Ivf ειναι κατι που δε σου παει σα φιλοσοφια ζωης , υιοθετησε ενα ζωακι ειναι βαλσαμο ψυχης, δες ακομα και την περιπτωση υιοθεσιας . Πιστευω ακραδαντα οτι τοτε θα ξεμπλοκαρεε και θα αλλαξει η αυρα σας που ειναι τοσο πολυ μπλοκαρισμενη...

 

δες και εμενα μολις εκανα μια ωοληψια σαν κατι μεσα μου να ξεμπλοκαρε και να με βοηθησε να δω και μια αλλη οπτικη...μπορει το αποτελεσμα να ειναι μηδεν εις το πηλικο αλλα εκει προσπαθω..κοιτα εχω πεσει στα πατωματα, εχω πεσει σε θλιψη και εχω κανει και θεραπεια 2 χρονια οποτε πιστεψε με δεν ειμαι και ο πιο θετικος ανθρωπος στη ζωη αλλα προσπαθω να βρω τροπο, οποως και η newbie και οπως πολλες κοπελες εδω μεσα

 

δε μας μαυριζεις τη ψυχη εξαλλου ολες εδω γκριζες τις εχουμε:shock: αλλα να τα βγαζεις απο μεσα σου...εγω ευχομαι να περασετε τελεια στην ισπανια και να μη σκεφτειτε ουτε μωρα ουτε αυγα....πιες και ξεδωσε οσο μπορεις!

 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !! ΤΟ 2 0 1 1 θα τα κατεφερουμε μ ακουτε;;;; σιγουρα.....

[margi]

Κορίτσια, ως τώρα δίνω τα στοιχεία σε προσωπικά μηνύματα γιατί δεν θέλω να θεωρηθεί διαφήμιση, όμως επειδή με ρωτάτε πολλές, τα γράφω εδώ ελπίζοντας να μη με "μπλοκάρουν". Εγώ έχω μια καταπληκτική προσωπική γιατρό που πηγαίνω χρόνια όμως με παρέπεμψε σε ομάδα ομοιοπαθητικών που ειδικεύονται στην υπογονιμότητα. Μπορείτε να έρθετε σε επαφή μαζί τους στο Κέντρο Ομοιοπαθητικής στο Μαρούσι στο 2108052871. Υπεύθυνος γιατρός είναι ο Δημοσθένης Παπαμεθοδίου και συνεργάζονται με τον μοναδικό κύριο Βυθούλκα στην Αλόνησο, τον μεγαλύτερο εν ζωή ομοιοπαθητικό αν έχετε ακουστά. Η θεραπεία δεν είναι συγκεκριμένη, ο γιατρός παίρνει αυτό που λέμε "ψυχογράφημά" σου και ακολουθείς εξειδικευμένη θεραπεία.

 

Τώρα όσον αφορά το θέμα της πίστης, ομολογώ ότι προσωπικά περνάω μεγάλη κρίση πάνω σ'αυτό. Προσεύχομαι, προσπαθώ να ξεχάσω την εμμονή μου με το παιδί όμως δεν τα καταφέρνω. Σήμερα κλαίω όλη μέρα πάλι - με έχω βαρεθεί, θα με βαρεθεί και ο άντρας μου σε λίγο - βγήκα για λίγο με φίλους και τους μαύρισα την ψυχή. Έγινα αυτό που σιχαινόμουν, οι άνθρωποι που μόνο γκρινιάζουν για την ατυχία τους, το θυμό τους, τα βάζουν με όλους αντί να παλεύουν. Όμως κουράστηκα να παλεύω. Να μου λέει η γιατρός μου "Δεν έχετε τίποτα, σίγουρα θα μείνεις έγκυος" και μετά "Μην ελπίζεις, μην προσδοκάς κάθε μήνα ότι θα είσαι έγκυος, ξεχάσου"... Πως γίνεται να μην ελπίζεις όταν ξέρεις ότι μπορείς; όταν το θες τόσο πολύ; Δεν τα'χω καταφέρει να το κάνω και δεν νομίζω ότι θα τα καταφέρω κιόλας. Το μόνο που παρακαλάω πια είναι το Θεό αν έχει αποφασίσει να μην το φέρει ποτέ, να μου πάρει και την τόσο μεγάλη επιθυμία. Να μην το θέλω πια, να ησυχάσω. Να συμβιβαστώ και να συνεχίσω τη ζωή μου, μόνη μου με τον άντρα μου αν έτσι θέλει Αυτός. Ξέρω ανθρώπους που λένε "δεν ήθελα ποτέ παιδιά, δεν μου έλειψαν που δεν έκανα"... ας γίνω ένας από αυτούς κι εγώ λοιπόν, αντί να βασανίζομαι τόσο.

Σόρυ που σας μαυρίζω κι εσάς όμως μπαίνει η νέα χρονιά - μια ακόμα χρονιά χωρίς εγκυμοσύνη - η τρίτη στη σειρά και με έχει πάρει τόσο από κάτω... Μεθαύριο φεύγουμε ταξίδι στην Ισπανία, όμως τίποτα δεν μου δίνει πια χαρά, τίποτα. Ο άντρας μου κάνει ό,τι μπορεί να με παρηγορεί, να με στηρίζει, να μου κάνει όλα τα χατίρια κι εγώ μόνο κλαίω.. ετοιμάζω βαλίτσες και σκέφτομαι... "ε βέβαια, εμείς τα τρώμε σε ταξίδια αφού δεν έχουμε παιδιά"... ακόμα και για το ταξίδι αναψυχής κλαίω! Έλεος.

Κορίτσια, αν έχετε καμιά καλή συμβουλή για το πως θα φύγει αυτή η θλίψη δεκτή. Και ψυχολόγο που πήγαινα, δεν βοήθησε πολύ και λόγω περικοπών την έκοψα κι αυτή.

Συγνώμη για τη μεγάλη απάντηση.

Λοπόν, είναι σαν να μιλάω εγώ!!! Τα ίδια ακριβώς με σένα αισθάνομαι κοπέλα μου. Θα σου πω τι έκανα χθες το βράδυ και σήμερα το πρωι: ΕΚΛΑΙΓΑ. Κι εκλαιγα γιατί φοβάμαι πως κατι συμβαίνει με τη μήτρα μου, αφού ο τράχηλος έχει πέσει πολύ χαμηλά και ο γιατρός στο gyn μίλησε για πρόπτωση μήτρας. Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο, τη Δευτέρα θα ξέρω που θα πάω να με δει η γιατρός, αλλά και μόνο η σκέψη πως υπάρχει τέτοια πιθανότητα με έκανε να καταλάβω την αξία του να είναι καλά η μήτρα μου, για να έχω τουλάχιστον μία ελπίδα με την εξωσωματική. Μέχρι τώρα τη φοβόμουν κι έλεγα " όχι, θα μείνω φυσιολογικά". Τώρα, η σκέψη ότι μπορεί μία στις χίλιες να έχει φύγει η μήτρα από τη θέση της με τρομάζει...Τώρα δεν λυπάμαι για τη σάλπιγγα που έχασα μετά από εξωμήτριο, τώρα φοβάμαι για άλλα....

Γιαυτό σε συμβουλεύω να πάρεις την γνώμμη των γιατρών και αν πρέπει να καταφύγεις στην εξωσωματική, να το κάνεις τώρα που μπορείς . Πόσες φορές σήμερα δεν το σκέφτηκα, πως έπρεπε αμέσως μετά το εξωμήτριο να πάω για εξωσωματικη. Μην αφήνεις χρόνο να περνάει. Αν με μένα πάνε όλα καλά, εγώ η πολέμιος της εξωσωματικής, θα ξεκινήσω από το πάσχα και μετα.

Τι να κάνεις για να χαλαρώσεις. Σου έιπα ότι έκλαιγα όλο το πρωι. Με έκανε να αισθανθώ καλύτερα ο καφές με μία φίλη. Πρόσεξε όχι φίλη με παιδιά, γατιά, σκυλιά ( βγήκα χθες με τέτοια φίλη και δεν άλλαξε τίποτα από τη χάλια ψυχολογία μου), φίλη που προσπαθεί για παιδί κι έχει κάνει 3 αποτυχημένες προσπάθειες. Είχα να τη δω πάνω από εναμισι χρόνο. Συναντηθήκαμε κι επιτέλους....μετά το εξωμήτριο, βρήκα έναν άνθρωπο που ένιωσα ότι με καταλάβαινε, γιατί πέρασε πάνω κατω τα ίδια. Πιστεύω πως κάνει καλό η "ομοιοπαθητική" τελικά. Απόφυγε άτομα που σε κάνουν να αισθάνεσαι μειονεκτικά είτε το θέλουν είτε όχι. Ψάξε στον περιγυρό σου....Θα υπάρχει κάποια κοπέλα που θα βιώνει τα ίδια με σένα. Μόνο αυτή θα σε καταλάβει....Κι εμείς βέβαια. Εμείς όμως δεν βρισκόμαστε δίπλα σου, να σε ακούσουμε, να σε δούμε. Είμαστε απλά μηνύματα στον υπολογιστή. Μακάρι να έμενες στην πόλη μου!

[karkinaki]

margi,

πραγματικα εχεις απολυτο δικιο!

μεσα στις γιορτες ολες οι παρεες μου(ειναι και 36) ειναι με τις οικογενειες τουςμ τα παιδια τους μου ηταν α δυ να το μετα απο αυτο που περασα χρονιαρες μερες ξαφνικα να φορεσω το καλυτερο μου χαμογελο και να το παοξω ανετη και ωραια! ε οχι βρεθηκα με ζευγαρι που επισης δενε χου παιδακι αλλα μια σκυλιτσα και περασαμε ηρεμα και ομορφα τη μερα της πρωτοχρονιας!

σου ευχομαι να πανε ολα καλα και να εχεις τα καλυτερα νεα απο τις εξετασεις με το γιατρο σου και να σου τα φερει το 11 ολα δεξια με ενα ακομα και 2 μωρακια!

φυσικα και η εξωσωματικη δεν ειναι ουτε βεβαια πανακεια αλλα ουτε και κατι τρομακτικο. ειδικα και μετα την ωοληψια που εκανα την εχω απομυθοποιησει εντελως. το μονο αρνητικο σημειο ειναι οι ορμονες αλλα αν χρειαστει θα τις παρουμε και αυτες!