Ποια είναι τα όρια?

[my_Kelly]

Με την μεγάλη αδερφή του άντρα μου έχουμε άκρως τυπικές σχέσεις. Βρισκόμαστε αραιά και που, συνήθως στο σπίτι της πεθεράς μου που μένουν από κάτω της. Βέβαια όταν βρισκόμαστε, όλα μέλι γάλα..

Χτες λοιπόν, ήρθε στο σπίτι μας η μικρή αδερφή του άντρα μου φέρνοντας μαζί της το παιδάκι της πρώτης. Ο μικρός είναι 3,5 χρονών και αντικειμενικά μιλώντας, κακομαθημένος. Είναι πανέξυπνος όμως και γλυκούλης και γι'αυτό του συγχωρούνται πολλά από όλους μας. Κι εγώ πρέπει να πω πως του έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Ο μικρός λοιπόν έβγαλε οοοοοοοολα τα παιχνίδια της μπέμπας, τα άδειασε στο πάτωμα και έπαιζε, με τη δικιά μου να κοιτάει γελώντας. Του δώσαμε και το δώρο του για τις γιορτές, το περιεργάστηκε λίγο και το παράτησε. Σε κάποια φάση κίνησε την περιέργειά του ένα αεροπλανάκι, από αυτά που βάζεις στο πάτωμα και κινούνται για να το κυνηγάει το παιδί που μπουσουλάει. Χωρίς να ρωτήσει, τρέχει να το αρπάξει. Η κουνιάδα μου με ωραίο τρόπο του είπε πως για να το πάρει πρέπει πρώτα να ρωτήσει, και δεν τον άφησε να το πάρει. Κι εκεί κάπου ο μικρός άρχισε τις τσιρίδες και το ψεύτικο κλάμα. Χωρίς βέβαια να κάνει υποχώρηση και να το ζητήσει, ούτε καν για τους τύπους. Η κουνιάδα μου επέμενε, και μπήκε και ο άντρας μου στο χορό. Του έλεγαν "δε σε μαλώνουμε, αλλά πρέπει να ζητάς ευγενικά". Αυτό κράτησε αρκετά και όλοι καταστεναχωρέθηκαν...

Εγώ πάλι, είπα στον άντρα μου πως είμαστε θείοι, έχουμε ένα ανιψάκι που αγαπάμε και το βλέπουμε σπάνια, και πως αυτή τη μια φορά στο τρίμηνο που έρχεται σπίτι μας, δεν είναι ωραίο να το μαλώνουμε. Έχει γονείς και σπίτι που μπορούν αν θέλουν να του μάθουν καλούς τρόπους.. Φοβάμαι πως θα σχηματίσει αρνητική άποψη για εμάς. Εγώ θέλω να μας σκέφτεται πάντα με αγάπη, κι όχι σαν αυτούς που δεν του δίνουν αυτό που θέλει. Θέλω να περνάει καλά στο σπίτι μας. Ε, και φυσικά με τα πολλά ο μικρός το πήρε το αεροπλανάκι.

Πείτε μου ρε κορίτσια τη γνώμη σας. Μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να επεμβαίνουμε σε τέτοια κατάσταση? Έχω άδικο??

[τον]

γνώμη μου πάντα

οι γονείς του θα του μάθουν πως συμπεριφερόμαστε , όμως δεν είναι κακό να του πεις την στιγμή που το δίνεις το παιχνιδι, ότι πάρτο ναι αλλα την επομενη φορά που θέλεις κάτι να μου το ζητήσεις καλέ μου ,καλοπροαίρετη πάντα δεν είναι κακό Αλλά σίγορα δεν θα γίνεις εσύ η κακιά θεία για να μάθει τρόπου του αλουνού το παιδί

[ARNIKOL]

Πάντως θα είσαι η αγαπημένη του θεία, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!

[my_Kelly]

τον, συμφωνώ, έτσι θα το δεχόμουν κι εγώ καλύτερα. Αλλά ο άντρας μου και η αδερφή του, του έκαναν κήρυγμα του μικρού ρε γμτ...

[my_Kelly]

Αχ το ελπίζω ρε Αρετή! Και ο μικρός έχει μεγάλη αδυναμία και στην μικρή τη θεία του (κι ας είναι η μόνη που τον βάζει τιμωρία) και στον άντρα μου.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Με την μεγάλη αδερφή του άντρα μου έχουμε άκρως τυπικές σχέσεις. Βρισκόμαστε αραιά και που, συνήθως στο σπίτι της πεθεράς μου που μένουν από κάτω της. Βέβαια όταν βρισκόμαστε, όλα μέλι γάλα..

Χτες λοιπόν, ήρθε στο σπίτι μας η μικρή αδερφή του άντρα μου φέρνοντας μαζί της το παιδάκι της πρώτης. Ο μικρός είναι 3,5 χρονών και αντικειμενικά μιλώντας, κακομαθημένος. Είναι πανέξυπνος όμως και γλυκούλης και γι'αυτό του συγχωρούνται πολλά από όλους μας. Κι εγώ πρέπει να πω πως του έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Ο μικρός λοιπόν έβγαλε οοοοοοοολα τα παιχνίδια της μπέμπας, τα άδειασε στο πάτωμα και έπαιζε, με τη δικιά μου να κοιτάει γελώντας. Του δώσαμε και το δώρο του για τις γιορτές, το περιεργάστηκε λίγο και το παράτησε. Σε κάποια φάση κίνησε την περιέργειά του ένα αεροπλανάκι, από αυτά που βάζεις στο πάτωμα και κινούνται για να το κυνηγάει το παιδί που μπουσουλάει. Χωρίς να ρωτήσει, τρέχει να το αρπάξει. Η κουνιάδα μου με ωραίο τρόπο του είπε πως για να το πάρει πρέπει πρώτα να ρωτήσει, και δεν τον άφησε να το πάρει. Κι εκεί κάπου ο μικρός άρχισε τις τσιρίδες και το ψεύτικο κλάμα. Χωρίς βέβαια να κάνει υποχώρηση και να το ζητήσει, ούτε καν για τους τύπους. Η κουνιάδα μου επέμενε, και μπήκε και ο άντρας μου στο χορό. Του έλεγαν "δε σε μαλώνουμε, αλλά πρέπει να ζητάς ευγενικά". Αυτό κράτησε αρκετά και όλοι καταστεναχωρέθηκαν...

Εγώ πάλι, είπα στον άντρα μου πως είμαστε θείοι, έχουμε ένα ανιψάκι που αγαπάμε και το βλέπουμε σπάνια, και πως αυτή τη μια φορά στο τρίμηνο που έρχεται σπίτι μας, δεν είναι ωραίο να το μαλώνουμε. Έχει γονείς και σπίτι που μπορούν αν θέλουν να του μάθουν καλούς τρόπους.. Φοβάμαι πως θα σχηματίσει αρνητική άποψη για εμάς. Εγώ θέλω να μας σκέφτεται πάντα με αγάπη, κι όχι σαν αυτούς που δεν του δίνουν αυτό που θέλει. Θέλω να περνάει καλά στο σπίτι μας. Ε, και φυσικά με τα πολλά ο μικρός το πήρε το αεροπλανάκι.

Πείτε μου ρε κορίτσια τη γνώμη σας. Μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να επεμβαίνουμε σε τέτοια κατάσταση? Έχω άδικο??

 

Aχ τι καλη που εισαι !!!!!!!!

[MarcoPolo]

Βρε παιδια παιδι ειναι και αυτο και ειδε ενα παιχνιδακι και ηθελε να παιξει που ειναι το κακο???

[Aeriko]

Κακώς επενέβηκε ο άντρας σου Αργότερα όταν θα βάζετε εσείς όρια στην μπέμπα σας... θα θέλετε να μην επεμβαίνουν οι άλλοι σε αυτή την επικοινωνία με το παιδί σας Αυτό να του το θυμίσεις

 

Κατά τα άλλα... μην αγχώνεσαι! Σίγουρα θα είσαι η αγαπημένη του θεία!

[my_Kelly]

Αχ Σωτηρία μου σ'ευχαριστώ! Ειλικρινά μ'ανέβασες!

Αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, φέρομαι όπως ακριβώς θα ήθελα να φερθούν και στο δικό μου παιδί αύριο-μεθαύριο. Αν μαλώσει κάποιος τη μικρή μου θα του κόψω τον κ@#ο, ακόμα κι αν είναι ο ίδιος μου ο αδερφός.

[my_Kelly]

MarcoPolo, ναι οκ, αλλά ήταν ολίγον τι άσχημος ο τρόπος του. Του στυλ, αρπάζω γιατί έτσι γουστάρω και δε με νοιάζει τπτ.

 

Αερικούλι μου, τα ίδια του είπα κι εγώ. (Σμουτς!!)

[ZWH]

Koιτα να δεις απο την μια ως θειες ειμαστε πιο ελαστικες.. απο την αλλη....

Εχω και εγω εναν ανηψιο που λογω αποστασης τον βλεπω μονο 3 φορες τον χρονο.

Τις τελευταιες 20 μερες εστειλαν το παιδι στην πολη μας. (οι γονεις μενουν σε αλλη πολη).

Το εχω κρατησει 4 φορες. Την μια απο αυτες τις φορες λοιπον, μπηκε στο δωματιο του γιου μου και αναποδογυρισε ολα τα κουτια με τα παιχνιδια. Γεμισε ολο το παιδικο και το σαλονι και ηθελε να ανοιξει και ολα τα επιτραπεζια και να τα σκορπισει. Του ειπα οτι θα μαζεψουμε μερικα παιχνιδια και θα παιξουμε με τα υπολοιπα. επεσε κατω και χτυπιοταν.

Τον ρωτησα ποιος θα τα μαζεψει τα παιχνιδια τα παιχνιδια? Και μου απαντησε με αυθαδει "Εσυ". Εκει τα πηρα. Μιλαμε για 4 ετων παιδακι χωρις στοιχειωδους τροπους. Εννοειται οτι δεν περιμενω απο ενα μωρο να ειναι αψογο ή να καθεται σε μια γωνια, (παιδια εχω και ξερω) αλλα καποιες βασεις μπαινουν απο μωρο.

Μιλωντας με τον αδελφο μου μου ειπε οτι καλα κανω και του βαζω ορια και να προσεξω να μην με κανει οτι θελει.

Ο μικρος με λατρευει και θελει να ειναι στο σπιτι μου συνεχεια .

[MarcoPolo]

Οκευ μπορει να ηταν ασχημος ο τροπος αλλα εγω νομιζω οτι σε μια τετοια περιπτωση αφηνεις αυτον που ειναι υπευθυνος για το παιδι εκεινη την στιγμη να κανει την παρατηρηση χωρις να δωσεις εσυ τοση εμφαση στην κακη συμπεριφορα αλλα στην καλη που μπορει να εχει καποια αλλη στιγμη. Διαφορετικα μεγαλοποιηται η κακη συμπεριφορα και αρχιζει η υστερια.

 

Εσυ μια χαρα σκεφτηκες ο αντρουλης σου το παρακανε λιγο.

[my_Kelly]

Ζωή, ακριβώς αυτό το στυλάκι είχε και ο δικός μας ανηψιός. Αλλά εσένα ο αδερφός σου κούκλα μου σου έχει δώσει το ελεύθερο. Η δικιά μου η κουνιάδα είναι παρεξηγιάρα κι αν τύχει και της ξεφουρνίσει τίποτα ο μικρός θα κάνει να μας έρθει σε γιορτή κανένα 5άρι χρόνια (την έχω ικανή).

[soevan07]

Εχεις δίκιο my beba

είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες!

 

Κι εγώ όταν έρχονται οι ανιψιές μου

προσπαθώ να έχω τον νου μου

 

και να κάνω παρατήρηση μόνο στη κόρη μου.

[Melduck]

και μην ξεχναμε πως ειναι ουτως η αλλως δυσκολη αυτη η ηλικια. τα πεισματα και το να τα θελουν ολα δικα τους ειναι καθημερινο φαινομενο...

mybeba κι εγω θα αισθανομουν καπως. ασε που παντα βρισκω ελαφρυντικα για τα παιδακια των αλλων (ενω το δικο μου θα το μαλωνα σε αντιστοιχη περιπτωση)