ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΟΝΙΩΝ

[Lia]

Τα Σ/Κ και τις μέρες που έχω ρεπό, και εφόσον το επιτρέπει ο καιρός πηγαίνουμε βόλτα με τη μικρή σε ένα παρκάκι που μας αρέσει πολύ και τις δυο. Στη μαμά γιατί έινα καθαρό, έχει κάτω γρασίδι, είναι γενικά περιποιημένο (μια και ανήκει στο ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ) και έχει παιχνίδια για την ηλικία της μικρής και στη Μαρία γιατί έχει πολύυυυυ άπλα για να τρέχει.

Πήγαμε το Σάββατο λοιπόν, και όπως είναι λογικό υπήρχαν και άλλα παιδάκια. Δύο από αυτά -αδερφάκια- μεγαλύτερα από τη δικιά μου αρκετά (μάλλον 4-5 χρονών) έβαλαν από την αρχή "στο μάτι" τη μικρούλα μου. Ειδικά το κοριτσάκι. Εγώ μάλιστα το έπιασα και κουβέντα μια και αγαπώ και όλα τα παιδάκια και χαμογελάω και σε όλα και τους μιλάω. Και άρχισε η μικρή να λέει διάφορα τα οποία έδειχναν μάλλον ζήλεια για τη μικρή μου. Δεν έδωσα σημασία γιατί παιδάκι ήταν κι αυτό αλλά μας είχε συνέχεια από πίσω και κάποια στιγμή -επειδή η δικιά μου δεν πολυέδινε σημασία, μικρούλα είναι άλλωστε αυτή να τρέξει ήθελε- άρχισε να τη σπρώχνει και μάλιστα τη μια φορά την έριξε και κάτω. Την ψευτομάλωσα λέγοντάς της ήρεμα αλλά λίγο αυστηρά ότι η Μαρία είναι μικρούλα και δεν μπορεί να ισορροπήσει καλά και να μην την σπρώχνει. Τέλος πάντων, φρόντισα να αποφεύγω τα παιδάκια αυτά αλλά έλα μου δεν ξεκολλούσαν αυτά από μας. Και αυτό που μου έκανε εντύπωση δεν ήταν τα παιδιά, αυτά μικρά ήταν στο κάτω κάτω τόσο "τα έκοβε". Με ενόχλησε η αδιαφορία του πατέρα. Που καθόνταν στο πεζούλι και ούτε καν τους έλεγε τίποτε. Σήκωνε λίγο τα μάτια του και συνέχιζε το διάβασμα της εφημερίδας του....

 

Ρε, γάιδαρε, αφού βλέπεις ό τι τα παιδιά σου ενοχλούν το μωρό. Μην τα φωνάζεις αλλά πάρτα να τα εξηγήσεις ότι δεν πρέπει να κάνουν αυτά που κάνουν. Εγώ δεν θέλω να μαλώσω ξένα παιδιά. Και πραγματικά, δεν φταίνε τα παιδιά. Αφού ο γονιός τους είναι "πέρα βρέχει" κάνουν κι αυτά ό,τι θέλουν......

Ίσως κανονικά θά'πρεπε να του λεγα τίποτε αλλά δεν είχα όρεξη για καυγά πρωινιάτικα. ......

[maryp]

Ο πατέρας τους είπες τα συνόδευε ε???

 

τελικά οι μπαμπάδες είναι πολύ cool...

[Lia]

Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τους μπαμπάδες γενικά (αν και δεν το πιστεύω αυτό). Πάντως, μέχρι στιγμής με τις μαμάδες δεν είχα κανένα πρόβλημα. Πάντα ήταν από κοντά στα παιδιά τους -είτε μικρά ή μεγάλα- και εννοείται πως ποτέ δεν αφήναν να κάνουν οτιδήποτε που δεν ήταν σωστό. Ακόμα και παππούς μου έτυχε μια φορά (που θεωρητικά οι παππούδες είναι πιο ελαστικοί) που ήταν πάρα πολύ εντάξει με την εγγονή του. Είχε πάρει η εγγονούλα του μια μπαλίτσα της μικρής μου και δεν ήθελε να τη δώσει πίσω με τίποτε. Ε, λέω και γω.... να κλαίει για μια παλιομπάλα το παιδί.... ας της την δώσω.... Και όμως, εκτός του ότι όλη την ώρα την πρόσεχε πάρα πολύ, όταν είπα να δώσω στο παιδί το μπαλάκι αρνήθηκε και είπε πως δεν πρέπει να κακομαθαίνει.....

[dora]

Δεν μου κανει και μεγαλη εντυπωση..... Εγω χτες χρειαστηκε να κανω παρατηρηση με μια μαμα η οποία ειχε βαλει την κωλαρα της πανω στην κουνια για τα μωρα και δεν ελεγε να σηκωθει ενω μας εβλεπε οτι περιμεναμε... Τα δε παιδια της ηταν πανω απο 10-12 χρονων και πηγαιναν και χτυπουσαν ολα τα μικρα και δεν τους ελεγε κουβεντα..

Μιλαμε για πολυ αναισθησία..

Παλι προχτες ηταν ενα κοριτσακι που εσπρωχνε το Χαρη με τον παππου του και του λεω "επειδη δεν συνηθίζω να μαλωνω ξενα παιδια σας παρακαλω να το απομακρυνετε απο το μωρο μου για να μην αναγκαστω να το κανω.."

Καλα δε για τον παιδοτοπο δεν το συζηταμε... Αφηνουν τα παιδια τους και λυσσανε και καθονται και πινουν καφε αμεριμνοι περιμενοντας απο την κοπελα να κανει τα παντα.. και σιγα μην ακουσει ενα παιδι 10 χρονων (που βαση νομου απαγορευεται να ειναι καν μεσα στον παιδοτοπο) την κοπελα.

[VassoP]

Του είπες τίποτα?

[Lia]

Τελικά, όχι δεν αδιαφορούν μόνο οι μπαμπάδες. Χθες πετύχαμε και γιαγιά, που μάλλον αγγαρεία ήταν για αυτή η βόλτα στο πάρκο με τα εγγόνια της. Ο πιο μεγάλος μας ενοχλούσε - αν και ήμουν όσο μπορούσα φιλική και ευγενική με το παιδί. Η γιαγιά στην άλλη άκρη το μόνο που την ένοιαζε ήταν ο πιο μικρός εγγονός της. Το τί έκανε ο πιο μεγάλος (5 χρονών) σκασίλα της....

Κάποια στιγμή, έκανε κούνια η Μαρία και ο πιτσιρικάς ήθελε και καλά να της πετάξει τη μπάλα. Δεν πίστευα πως θα το κάνει και τον ψευτομάλωνα. Τελικά την πέταξε, όχι δυνατά μεν, αλλά η δικιά μου τρόμαξε και άρχισε να χαζοκλαίει. Την κατέβασα από την κούνια και η μικρή μου μου ράγισε την καρδιά.... "φοβηθηκα μαμά", "τι φοβήθηκες αγάπη μου;" "μπάλα".....

Την πήρα να φύγουμε και ο μικρός μας πήρε από πίσω. Του έκανα όσο μπορούσα πιο ήρεμα παρατήρηση ότι προσέχουμε τα μωρά και φύγαμε. Η δε γιαγιά στην κοσμάρα της. Αφού δεν πείραζε το μικρό αδερφάκι του, τα υπόλοιπα παιδιά δεν την ένοιαζαν.....

[Lia]

Βάσω..... είδα την ερώτηση πολύ καθυστερημενα.... (πολύ όμως...)

 

 

Όχι, δεν είπα τίποτε.... Είχα νευριάσει τόσο πού αν ξεκινούσα κουβέντα δεν ξέρω τι θα έλεγα και μετά θα στενοχωριόμουν πολύ. Εξάλλου στο πάρκο πήγα για να ξεσκάσει το παιδί και όχι για να μαλώνω με τους άλλους γονείς. Και γενικά αποφεύγω να μαλώνω. Προτιμώ να απομακρύνομαι όταν μου φταίει κάποιος (ξένος).

 

Το ίδιο έκανα και χθες.... Πήρα το παιδί μου και φύγαμε για πιο φιλικά ... μέρη..... Έτσι ξεχάστηκε και η μικρή που μου έλεγε συνέχεια στο δρόμο ότι φοβήθηκε.....

[Νίκη]

Και σε εμάς έχει συμβεί.. και στη θάλασσα και σε τράπεζα και γενικότερα να έρχεται κάποιο μεγαλύτερο παιδάκι και να θέλει να της τσιμπήσει τα μάγουλα είτε να της πιάσει το μαλλί είτε με πρόθεση καθώς κολυμπούσαμε ενώ στην αρχή της έπιανε ένα κοριτσάκι λίγο το χέρι λίγο αργότερα να την τραβάει (εννοείται ότι δεν επέτρεψα κάτι τέτοιο) και εξηγούσα με ήρεμο τρόπο μην το κάνεις αυτό γιατί είναι μικρούλα και πονάει κτλ κτλ... οι γιαγιά/μαμά/μπαμπάς κτλ παραδίπλα και ουδεμία σημασία.. !

 

Πραγματικά λυπηρό...

[Lia]

Με ενοχλεί γιατί εγώ την έχω πάντα από κοντά τη δική μου - πέρα από του να μην πάθει κάτι, αλλά να μην πειράξει και κανένα άλλο μικρότερο, έστω κατά λάθος (αν και δεν το κάνει). Ποτέ δεν την αφήνω να πειράζει ξένα πράγματα (εκτός αν μας τα δώσουν οι...κάτοχοι), αντιθέτως πάντα την προτρέπω να δίνει τα δικά της στα άλλα παιδιά όταν θέλουν να παίξουν.

 

Σε καμία, καμία ποτέ των ποτών περίπτωση δεν θα αφήσω το παιδί μου ελεύθερο να δημιουργήσει οποιοδήποτε πρόβλημα (έστω και κατά λάθος, σαν παιδί). Δεν τη μαλώνω, απλά είμαι δίπλα της και αν δω πρόβλημα την απομακρύνω και της αποσπώ την προσοχή με κάτι άλλο.

 

Αλλά απ΄ότι κατάλαβα, αδιαφορία δείχνουν συνήθως αυτοί που φέρνουν τα παιδιά τους αναγκαστικά στο πάρκο, σαν αγγαρεία και τους νοιάζει κυρίως να ξεκουραστούν αυτοί. Και γω θέλω να βιδωθώ πολλές φορές σε΄ενα παγκάκι και να μη με κουνήσει κανείς αλλά προέχει η ασφάλεια της κόρης μου, των άλλων παιδιών και επίσης με ξεκουράζει και το να βλέπω το παιδί μου χαρούμενο να παίζει και να το ευχαριστιέται.....

[Νίκη]

Έχεις απόλυτο δίκιο Λία κι αν όλοι οι γονείς/παππουδογιαγιάγες κτλ σκέφτονταν όπως εσύ όλα θα ήταν καλύτερα.. αλλά δυστυχώς..

[elenik]

Προσωπικα μου ετυχε μια γιαγια με 2 εγγονια που εφτυναν (τρομερα ενοχλητικο).

Εκεινη την στιγμη φαινοταν σαν μια γιαγια που ειχε φορτωσει την επιβλεψη του μικρου στον μεγαλο και εκατσε στο παγκακι.

Δεν ηθελα να πω κατι αλλα το φτυσιμο πανω στα χερουλια κουνιας και γενικα στα παιδια με αηδιαζει τρομερα.

Τους λεω θα το πω στην γιαγια σας. Μου λενε δεν μας μαλωνει πες το.

Παω λοιπον και το λεω. Η γυναικα κοκκινησε τοσο πολυ και μαζεψε οσο κουραγιο ειχε να σηκωθει να παει να τα πιασει να τα μαλωσει. Εκεινα την αγνοουσαν και η γιαγια ηταν ετοιμη να σωριαστει.

Ντραπηκα και μετανοιωσα τοσο που το ειπα και τα πηρα με τους γονεις που δεν σεβονται οτι αυτη η γιαγια δεν αντεχει και της τα δωσαν να τα παει και βολτα .

[Αντιγόνη]

Αλλά απ΄ότι κατάλαβα, αδιαφορία δείχνουν συνήθως αυτοί που φέρνουν τα παιδιά τους αναγκαστικά στο πάρκο, σαν αγγαρεία και τους νοιάζει κυρίως να ξεκουραστούν αυτοί. Και γω θέλω να βιδωθώ πολλές φορές σε΄ενα παγκάκι και να μη με κουνήσει κανείς αλλά προέχει η ασφάλεια της κόρης μου, των άλλων παιδιών και επίσης με ξεκουράζει και το να βλέπω το παιδί μου χαρούμενο να παίζει και να το ευχαριστιέται.....

 

Έτσι. Και γω στην παιδικά χαρά είμαι πάντα στην τσίτα γιατί την έχω συνέχεια έννοια και μην πειράξει άλλο παιδάκι (είχε το συνήθειο να θέλει τα παιχνίδια τους π.χ.) και να μην την πειράξουν. Έτσι κάπως περιμένω να κάνουν και οι άλλοι γονείς.

[Christie]

Έχετε απόλυτο δίκιο... Ο γονιός πρεπει να έιναι πάντα σε εγρήγορση, να παρακολουθεί διακριτικά τι γίνεται και όταν τα πράγματα παρεκτρέπονται να επεμβαίνει κατευναστικά... Σε καμια περίπτωση δεν μπορώ να πάω το παιδι μου στις κούνιες ή στο πάρκο και να το αφήσω να κάνει ό,τι θέλει ή να το χτυπουν άλλα παιδια...

 

Η δική μου έχει το ελάττωμα να θέλει τα παιχνίδια των άλλων παιδιών, παρόλο που της μιλάμε όλοι επανειλημμένα ότι έχει τα δικά της και δεν πρεπει να παιρνει με το ζόρι τα παιχνίδια των άλλων παιδιών... Γι΄ αυτό και όταν παμε για παιχνίδι θα της πάρουμε πάντα μια τσαντα παιχνίδια... Βέβαια όλο και κατι θα δει που το θέλει και αυτό με κανει να αισθάνομαι άσχημα γιατι κάνεις δεν την κακομαθαίνει και πάντα της εξηγούμε το σωστό..

 

Να χτυπήσει παιδάκι δεν το κάνει ποτέ, μάλλον το αντίθετο... Αν όμως δω ότι κάποιο παιδάκι είναι επιθετικό κλπ θα προσπαθήσω πρώτα να το λύσουμε το θέμα χωρίς να ανακατέψω το γονιό και χωρις να μάλωσω βέβαια το παιδακι γιατί και μένα θα με πειραζε πολύ καποιος ξένος να μαλώσει το παιδί μου... Αν όμως δω ότι ο γονιός έιναι αναίσθητος΄, τότε θα παω και θα του το πω και δεν παει να παρεξηγηθεί, σκασίλα μου.... Ειδικά όταν στις περισσότερες των περιπτώσεων τα παιδια είναι πολυ μεγαλύτερα από το δικό μου κι εύκολα μπορούν να το χτυπήσουν άσχημα... Και δε μιλάω για περιπτώσεις που γίνεται κατα λάθος, αλλά εσκεμμενα...

[Nikole00]

που να δειτε μια μακρινη ξαδελφουλα του γιου μου, που καθε φορα που τον βλεπει για να δειξει την χαρα της, τον φιλαει στο στομα!

[Lia]

Η δική μου έχει το ελάττωμα να θέλει τα παιχνίδια των άλλων παιδιών, παρόλο που της μιλάμε όλοι επανειλημμένα ότι έχει τα δικά της και δεν πρεπει να παιρνει με το ζόρι τα παιχνίδια των άλλων παιδιών... Γι΄ αυτό και όταν παμε για παιχνίδι θα της πάρουμε πάντα μια τσαντα παιχνίδια... Βέβαια όλο και κατι θα δει που το θέλει και αυτό με κανει να αισθάνομαι άσχημα γιατι κάνεις δεν την κακομαθαίνει και πάντα της εξηγούμε το σωστό.

 

Δεν είναι ελάττωμα. Αν όχι όλα, τα περισσότερα παιδάκια θέλουν τα ξένα πράγματα. Και η δικιά μου το κάνει, και σχεδόν όλα τα παιδάκια που συναντάμε στο πάρκο. Δεν με πειράζει το να δώσουμε να παίξουν τα παιδιά με τα παιχνίδια μας (μιλάω λες και παίζω και γω ). Με ενοχλεί ΜΟΝΟ όταν παιδάκι άλλο χτυπήσει εσκεμμένα ή ρίξει (πάλι εσκεμμένα) το παιδί μου κάτω. Είτε χτυπήσει, είτε δεν χτυπήσει με ενοχλεί. Η κίνηση και μόνο η επιθετική είναι αρκετή.

 

Η Μαρία πάλι έχει το εξής ελάττωμα: αν δει παιδάκι άλλο να κάνει κούνια θέλει ντε και καλα να κάνει σε εκείνη την κούνια. Τι να κάνω; Να την αφήσω να διώξει το άλλο παιδί λες και την ανήκει η κούνια;

 

Όλα τα παιδιά, σαν παιδιά, κάνουν διάφορα. Μα θα χτυπήσουν, μα θα κοροϊδέψουν, μα θα προσπαθήσουν να αποσπάσουν το ξένο παιχνίδι...

Είναι παιδιά όμως. Δεν το καταλαβαίνουν αυτό που κάνουν. Και στο κάτω κάτω εκεί ξεκινάει ο δικός μας ρόλος, να τα μάθουμε πως πρέπει να συμπεριφέρονται, έξω από το σπίτι και σε σχέση με τον ξένο κόσμο.