SOS! ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ!

[G.STONE]

Κορίτσια ο μικρός 2,5 ετών έχει ζωηρέψει απίστευτα! έχει γίνει και επιθετικός,πετάει συνεχώς αντιμείμενα, μου τραβάει τα μαλλιά, δαγκώνει δεν στέκεται καθόλου να τον αλλάξω γιατί κλωτσάει. Τις προάλλες μου έσπασε και δυο αντικείμενα. Όλο τρελλίτσες κάνει. Προχθές έβαλε μια σκοτωμένη μύγα στο στόμα του ενώ ξέρει ότι είναι κακό αυτό που κάνει! τα κάνει όλα από αντίδραση.

Ρε κορίτσια ούτε τιμωρία πιάνει πια, ούτε συζήτηση ούτε τίποτα! τον έχασα τον έλεγχο πάει. Μόλις τον βάζω τιμωρία του λέω θα το ξανακάνεις; ναι μου λέει! και το ξανακάνει.

 

Με βγάζει εκτός ορίων!!!! δεν κρύβω ότι του δίνω και καμία στον ποπό (μόνο επάνω στο πάμπερς, το αναφέρω για να μην αρχίσουμε πάλι τα περί σωματικής βίας κ.λ.π. δεν έχω σκοπό ποτέ στην ζωή μου να χτυπήσω το παιδί μου) αλλά φυσικά ούτε αυτό έχει αποτέλεσμα.Αναμενόμενο άλλωστε αλλά δεν αντέχω ρε σείς με έσκασε σας λέω!! Εχτές σκαρφάλωσε στον πάγκο της κουζίνας και τον έπιασα στο τσακ!παραλίγο να μου πέσει και να τρέχουμε...

 

Να σας πώ επίσης ότι δυστυχώς με τον άντρα μου δεν ακολουθούμε μια κοινή πορεία αντιμετώπισης και αυτό πιστεύω ότι τα δημιουργεί όλα. Τον βάζω τιμωρία και επειδή δεν θέλει να τον ακούει να κλαίει, μου λέει μπροστά του ''φτάνει τώρα εντάξει...''με αποτέλεσμα φυσικά να μαλώνουμε και μεταξύ μας.Είμαι σε απόγνωση κορίτσια...ότι κάνω το κάνω μόνη όσον αφορά την συμπεριφορά του μικρού. Το ίδιο πρόβλημα μου έχει δημιουργήσει και με τον ύπνο του παιδιού.

 

Πείτε μου σας παρακαλώ καμία συμβουλή αντιμετώπισης. Πως να συμπεριφερθώ; μιλάω για μένα γιατί με τον άντρα μου σε αυτό το θέμα δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε...άσπρο εγώ μαύρο αυτός.

[Eliza]

Ωχ, ωχ, ωχ! Τα terrible twos σας χτύπησαν την πόρτα.

Εγώ μόνο ένα μπορώ να συμβουλέψω με την κατάσταση που περιγράφεις.

Προσπαθησε να ασχοληθείς ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ μαζί του περισσότερο. Παίξτε μαζί περισσότερο. Δώσε τον εαυτό σου 100% την ώρα που παίζετε -ούτε δουλειές, ούτε τηλέφωνα, ούτε τίποτα. Βγείτε έξω περισσότερο να εκτονώνεται η ενέργεια του.

Όταν φέρεται άσχημα αδιαφόρησε. Σταμάτα το παιχνίδι. Μην ασχολείσαι μαζι του. Μετά, όταν θα είναι ήρεμος του εξηγείς, πάντα με λίγα λόγια.

Σίγουρα ο μικρός σας δοκιμάζει τα όριά σας.

Εμένα όμως μου φαίνεται ότι ζητά απεγνωσμένα και την προσοχή σας. Μήπως συμβαίνει κάτι που μπορεί να το προκαλεί αυτό? Γαι σκέψου καλά?

[νελλίτσα]

σε αυτή την ηλικία αρχίζει το παιχνίδι των ορίων, όσο πιο ελαστικοί είστε εσείς τόσο πιο τραβηγμένη συμπεριφορά θα έχει το ζουζούνι σου. συζήτησέ το με τον άντρα σου ως προς το να βρείτςε μια κοινή γραμμή και σκέψου πως όσο πιο εύκολα ή δύσκολα περάσετε αυτό το στάδιο ανάπτυξης, αντίστοιχα θα περάσετε και την εφηβεία του. οι γονείς κρινόμαστε δυστυχώς από το παοτέλεσμα (και όχι από τοις καλές προθέσεις που όλοι έχουμε), επομένως είναι σημαντικό να διδάξουμε στα παιδιά μας τα όρια. θυμίσου σε όλο αυτό πως είναι σημαντικό να παραμένεις ψύχραιμη και ήρεμη γιατί διαφορετικά ο μικρός θα ξέρει τα "ευαίσθητα σημεία" σου και θα τα χρησιμοποιεί εναντίον σου για να κάνει αυτό που θέλει (απ'ότι γράφεις αυτό κάνει και με τον μπαμπά του). αν του δείξεις ότι δεν έχει τρόπο να σε προκαλέσει ή να σε εκνευρίσει θα απορρίψει και αυτή τη συμπεριφορά. καλό κουράγιο σου εύχομαι

[Lucy]

Προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή. Οταν δεν κάνει κάτι επικίνδυνο, μην δίνεις ιδιαίτερη σημασία και μην έρχεσαι σε σύγκρουση μαζί του με το παραμικρό.Αν κάνει κάτι επικίνδυνο να είσαι κάθετη (κάθε φορά όμως) ότι δεν πρέπει να το κάνει εξηγώντας το γιατί, αλλιώς θα υποστεί τις συνέπειες. Θα πρέπει όμως να έχετε κοινή γραμμή με τον άντρα σου. Αν υποκύπτεται κάθε φορά που κλαίει, το αποτέλεσμα θα είναι να κλαίει εντονότερα την επόμενη φορά για να σας κάνει να λυγίσετε.

 

Παράλληλα, φροντίστε να του αφιερώνετε χρόνο και να του υπενθυμίζετε συνέχεια ότι τον αγαπάτε.

[rkt]

Σου έχω ευχάριστα ....και δυσάρεστα.

Καταρχήν, ειναι φάση η οποία θα περάσει! Την ίδια συμπεριφορά ξεκίνησε η μία μου κόρη, περίπου στην ηλικία του γιού σου. Αυτό κράτησε περίπου ένα μήνα. Μαρτυρικό για όλους. Και εγώ δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν έπιανε τίποτα.

Μέχρι που αποφάσισα να την αγνοώ όταν συμπεριφέρετε έτσι και να επεμβαίνω μόνο όταν έβλεπα ότι κινδύνευε. Αλλιώς της έλεγα ότι όσο συμπεριφέρετε έτσι δεν θα της μιλάω και δεν θα την ακούω, και επιπλέον της επέβαλα τιμωρία και δεν πήγε πχ βόλτα στην γιαγιά της μαζί με την αδελφή της, αλλά έκατσε σπίτι. Ε, μετά από λίγο, άρχισε να το σκέφτεται να συμπεριφερθεί άσχημα, γιατί της υπενθύμιζα ότι δεν θα πάει βόλτα κλπ.

Τώρα πια είναι άγγελος!!

[culte]

στο σταθμό πώς συμπεριφέρεται κοριτσάκι?

 

σου έχουν πει για καμμιά αλλαγή στη συμπεριφορά του??

[loukomamy]

Πριν ασχοληθείς με τον μικρό, νομίζω οτι πρέπει να κάνετε μια κουβέντα με τον σύζυγο. Αν δεν έχετε μια κοινή γραμμή, δε θα καταφέρετε εύκολα να διαπαιδαγωγήσετε τον μικρούλη. Ξέρεις, μπερδεύονται και τα ίδια τα παιδιά, οταν ο ένας γονιός τα τιμωρεί και ο άλλος άρει την τιμωρία. Επομένως, εγω θα ξεκινούσα με μια κουβέντα με τον σύζυγο για να αποφασίσετε μαζί τί όρια θα θέσετε στον μικρό.

 

Απο εκεί και πέρα, λίγο εως πολύ ξέρεις. Φάση είναι και θα περάσει. Απλώς στο πέρασμά της θα πρέπει το παιδί να έχει διαχωρήσει την καλή απο την κακή συμπεριφορά και την αποδεκτή απο τη μη αποδεκτή συμπεριφορά. Αυτό είναι δύσκολο, θέλει υπομονή, επιμονή, και πολύ πολύ πολύ γερά νεύρα...

 

Κουράγιο σε όλες μας...

[G.STONE]

Αχ κορίτσια ευχαριστώ για τις συμβουλές.

Να σας πώ ότι όσο μπορώ ασχολούμαι μαζί του και φυσικά τα χάδια είναι ατελείωτα και από μέρους μας και απο μέρους του.Καλό ή κακό αυτό δεν ξέρω...Όχι όμως όλη μέρα είναι αδύνατον! ωστόσο ο μπαμπάς του κάνει όλα τα χατήρια! για αυτό μας κάνει ότι θέλει. Δεν τον βλέπει πολλές ώρες λόγω δουλειάς με αποτέλεσμα φυσικά να απαιτεί την προσοχή του συνεχώς...

 

Αυτό θα κάνω θα αδιαφορώ, αν και το κάνω πολλές φορές αλλά γκρρρρρρ τα νεύρα μου!!!

 

Culte μου στο σταθμό είχαν πεί στον άντρα μου ότι στις αρχές δεν έπαιζε με τα άλλα παιδάκια αλλά μόνος του. Επίσης ότι ζητούσε πολλές φορές αγκαλιά από τις δασκάλες. Πριν λίγο καιρό όμως του είπαν ότι έχει αρχίζει και παίζει με τα παιδιά, συμμετέχει σε δραστηριότητες και γενικά είναι καλός. Θέλω όμως να πάω εγώ να ΜΟΥ πουν. Είναι πολύ δύσκολο λόγω δουλειάς δυστυχώς για αυτό τον παίρνει ο άντρας μου. Θα ρωτήσω το αύριο το πρωϊ την Διευθύντρια.

[loukomamy]

Ακου, και εμένα ο άντρας μου δουλεύει πολλές ώρες, δε βλέπει το μικρό όσο θέλει, και φυσικά δε θέλει αυτές τις λίγες ώρες να τον μαλώνει. Για να πω την αλήθεια, ούτε εγω το θέλω. Εχουμε συμφωνήσει όμως, όταν μαλώνω τον Παναγιώτη για κάτι κακό που έκανε, τουλάχιστον να μην επεμβαίνει παιρνοντας το μέρος του.

[candy1234]

Κουράγιο...Ο δικός μου είναι 26 μηνών...κάνει διάφορες τρέλες...επικύνδινες αρκετές φορές και προσπαθώ να τον συγκρατώ...Όταν δεν γίνεται το δικό του κλαίει-φυσικά- και ευθύνη επιρρίπτω αποκλειστικά σε εμένα..γιατί του έχω τρομερή αδυναμία (θα μου πεις ποια μανούλα δεν έχει αδυναμία στο παιδί της..εεε..εγώ κάνω τη βλακεία κ δεν μπορώ να συγκρατηθώ). Όταν κλαίει (φυσικά ψεύτικα) για να γίνει το δικό του...και εφόσον δεν αφορά κάτι επικύνδινο...τον αφήνω στο τέλος να το κάνει...μόνο και μόνο επειδή δεν μπορώ να τον βλέπω να κλαίει και να με κυνηγάει από πίσω..με κρεμασμένο το κάτω χειλάκι του..λέγοντας..."Έλαααα...μαμά...μαμάαααααα" ..ε..εκεί δεν μπορώ..λιώνω και γίνομαι χαλί να με πατήσει. Και ο αντρας μου δεν θέλει να τον βλέπει να κλαίει..και πιστεύω πως στο τέλος θα κλαίμε εμείς..για το ριμαγμένο σπιτι/έπιπλα, κλπ....

Παραδόξως όμως, όταν πάμε επίσκεψη σε άλλο σπιτι...μας ακουει..!!!! Ότι του πούμε το κάνει..και ας έχουν παιδάκια εκεί που πάμε..δεν ξεσαλώνει..έχει το νου του στο τι του λέμε... και όλοι μας επιβραβεύουν..τι καλό παιδί που έχουμε...!!! (αχ...και να' ξεραν)

[Access]

αχ βρε κοριτσάκι μου και εμείς τα ίδια έχουμε αυτή την εποχή

Συμφωνώ με όσα αναφέρει η loukomamy πρώτα πρέπει να συζητήσετε με τον σύζυγο για τα όρια ή έστω να μην επεμβαίνει όταν τον τιμωρείς

 

Η δασκάλα της στον παιδικό μου είπε ότι κάνει αταξίες για να τραβάει την προσοχή.

Αλλά λύση για το πως θα το ξεπεράσουμε ανώδυνα αυτό δεν μας έδωσε, ρώτησε μόνο αν ασχολούμαστε αρκετά με το παιδί:roll:

Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω, παρατήρησα ότι όσο αντιδρούσα έντονα τόσο έκανε αυτό που δεν έπρεπε. Οπότε και εγώ σταμάτησα να αντιδρώ έντονα ούτε φωνές ούτε τίποτα

πετάει πράγματα κάτω? της λέω ξέρεις αυτά μετά θα πρέπει να τα μαζέψεις (και την βάζω να το κάνει όταν της περάσει το γινάτι)

Της έχω επίσης εξηγήσει ότι τούμπες και σκαρφαλώματα μπορεί να κάνει μόνο όταν η μαμά είναι δίπλα (προς το παρόν συμμορφώνετε αργότερα βλέπουμε)

[G.STONE]

candy1234 και ο δικός μου τα ίδια κάνει! όταν είμαστε έξω είναι κύριος!!! αφού μου λένε τι ήσυχος που είναι! στο σπίτι λυσσάει!!!

 

Σε λίγο που θα πάω σπίτι, ποιός ξέρει σε τι κατάσταση θα το βρω...ο άντρας μου θα τον κυνηγάει να τον αλλάξει και ο Δημητράκης θα τρέχει γύρω γύρω φωνάζοντας ''ε τέλω που είπα'' (δεν θέλω σου είπα) και να ουρλιάζει και φυσικά στο πέρασμά του να σαρώνει τα πάντα!!!!