ΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ????

[genuine]

Καλησπέρα! Έχω ένα κοριτσάκι σχεδόν 14 μηνών. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι μου φαίνεται ότι είναι πολύ δειλή και άβουλη απέναντη στα άλλα παιδάκια.. Γενικά της λέμε ότι τα παιδάκια τα κάνουμε μακια και τα αγαπάμε κτλ,κτλ.. Ετσι και αυτή όταν βλέπει παιδάκια χαίρεται, και τους στέλνει φιλάκια, τα χαιρετά κτλ. Τελευταία την πηγαίνουμε σε έναν παιδότοπο. Πηγαίνουμε ώρες που ξέρω ότι δεν θα έχει πολλά παιδάκια γιατί είναι μικρούλα. Αυτό που παρατηρούμε με τον άντρα μου είναι ότι δεν είναι καθόλου διεκδητική αλλά αντιθέτως είναι υπερβολικά υποχωρητική. Σας αναφέρω παραδείγματα για να καταλάβετε. Σε ολόκληρο τον παιδότοπο ήταν μόνο 2 παιδάκι. Η κόρη μου κι ένα κοριτσάκι 17 μηνών. Επαιρνε η δική μου ένα παιχνιδάκι και το άλλο κοριτσάκι της το έπαιρνε. Δεν το ζητούσε πίσω. Πήγαινε κι έπαιρνε άλλο.. Το κοριτσάκι της .επαιρνε όλα τα παιχνιδάκια..συνέχισε να μην τα ζητάει ή να προσπαθεί να τα ξαναπάρει. Ώσπου άδειασε το ντουλαπάκι με τα παιχνίδια και δεν είχε να πάρει κάποιο άλλο..τότε ήρθε κοντά μου και μου ζήτησε να φύγουμε.. Το δεύτερο παράδειγμα συνέβη σήμερα. Πάλι μόνο 2 παιδάκια στον παιδότοπο. Το δικό μου κι ένα κοριτσάκι 18 μηνών. Παίζανε ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Δηλαδή το καθένα μόνο του.Ξαφνικά πάει το άλλο κοριτσάκι και άρχισε να την τραβάει με θυμό από την μπλούζα ώσπου την έριξε κάτω. Δεν υπήρχε γονιός κοντά να την εποπτεύει και αυτό που πρόλαβα να κάνω ήταν να φωνάξω απλά στο άλλο κοριτσάκι να μην τη σπρώχνει. Η δικιά μου απλά παραπονιάρικα έστελνε φιλάκι. Σαν να έλεγε ότι τα παιδάκια τα κάνουμε μακια.Μετά από 1-2 λεπτά κι εκεί που έπαιζε πάλι μόνη της η δικιά μου αρχίζει η μικρή να την σπρώχνει. Ωσπου να προλάβω να βγάλω παπούτσια και να μπω μέσα την έριξε πάλι κάτω και μάλιστα πολύ άγαρμπα και αυτή τη φορά άρχισα να κλαίει.Ο άλλος γονιός άφαντος .. Πήρα τη μικρή αγκαλίτσα και δεν ήθελε να τη ξαναβάλω μέσα.. Όταν μετά από πολύ ώρα την έπεισα καθόταν σε μια γωνίτσα και με το που πλησίαζε το άλλο παιδάκι η μικρή μου έβαζε τα κλάμματα. Ο άντρας μου λέει ότι την έχουμε κάνει πολύ χαδιάρα και μαλακή και άρχισε να της λέει ότι όταν ένα παιδάκι σε κάνει ντα θα το κάνεις κι εσύ ντα. Εμένα δεν μου αρέσει αυτή η συμπεριφορά..Πρέπει να μάθω το παιδί μου να δέρνει και να είναι τραμπούκος? Από την άλλη ξέρω ότι οι εποχές και οι άνθρωποι είναι σκληροί..αλλά δεν ξέρω πως πρέπει να τη διαπαιδαγωγήσω..Τι έχετε να πείτε? εσείς τι κάνετε?

Συγγνώμη για το σεντόνι..

[my billy]

μωρε ειναι μικρουλα ακομα. εμενα παντως μια χαρα παιδακι μου ακουγεται! θα πρτιμουσες το αλλο κκοριτσακι για κορη σου μηπως...?? πιστευω οτι δεν φταιει κατι που κανατε ή δεν κανατε, ειναι ο χαρακτηρας τη ηρεμος.προφανως ειναι αυτο που εισπρατει απο το οικογενειακο σας κλιμα. η ανηψια μου ηταν μικρη ετσι. οταν την πλησιαζε ο ανηψιος μου δεν αντιδρουσε, απλα σηκωνε τα χερι για να προστατευσει το κεφαλι της επειδη την χτυπουσε συνεχως. τωρα να την δεις ειναι 7 κ τον βαζει κατω λεκτικα ομως, οχι με χειρονομιες. δωστε της χρονο κ εμπιστοσυνη κ θα δειτε τι λιονταρακι θα εξελιχθει!

[genuine]

Αχ, μακάρι να είναι έτσι.. όμως και το άλλο ήταν μικρούλι..στεναχωρέθηκα πολύ σήμερα..όμως και το γι αυτό δεν κοιμάμαι..ναι..εννοείται ότι δεν θα ήθελα να έχω το άλλο κοριτσάκι.. με νευρίασε τόσο πολύ..μα τι σόι γονείς έχει? ήθελα να τους αλλά αλλά ήταν εξαφανισμένοι..προφανώς έπιναν τον καφέ τους στη καφετέρια και δεν έδιναν μία..Μήπως όμως τελικά αυτά τα παιδάκια επιβιώνουν??? Αααα..ξαναδιάβασα το μήνυμα μου..συγγνώμη για τα ορθογραφικά..κεκτημένη ταχύτητα..

[agentP]

... Γενικά της λέμε ότι τα παιδάκια τα κάνουμε μακια και τα αγαπάμε κτλ,κτλ.. Ετσι και αυτή όταν βλέπει παιδάκια χαίρεται, και τους στέλνει φιλάκια, τα χαιρετά κτλ.

...

... Ο άντρας μου λέει ότι την έχουμε κάνει πολύ χαδιάρα και μαλακή και άρχισε να της λέει ότι όταν ένα παιδάκι σε κάνει ντα θα το κάνεις κι εσύ ντα. Εμένα δεν μου αρέσει αυτή η συμπεριφορά..Πρέπει να μάθω το παιδί μου να δέρνει και να είναι τραμπούκος? ...

Είναι πολύ μικρούλι το παιδάκι σας... Δεν νομίζω ότι έχετε κάνει κάτι λάθος, το να μην είναι επιθετικό το παιδί, πιστεύω ότι είναι προτέρημα.

Λάθος θα είναι σίγουρα ν΄αλλάξετε πορεία εντελώς (στείλε φιλάκι στο παιδάκι - κάνε ντα το παιδάκι). Κατ' αρχήν είναι πολύ μικρούλα για να παίζει μαζί με άλλα παιδάκια, απλά συνυπάρχουν στο χώρο. Ίσως θα ήταν καλό να επεμβαίνεις όταν πιστεύεις ότι είναι απαραίτητο, π.χ. όταν της πήρε τα παιχνίδια, να της δώσεις πίσω κάποιο. Νομίζω γύρω στα δύο, καταλαβαίνουν πια τον εαυτό τους και διεκδικούν και το χώρο τους και τα πράγματά τους.

[my billy]

τωρα αυτο που λες το εχουμε συζητησει πολλες φορες με τον αντρα μου. μεγαλη πληγη! με αφορμη ατομα τριγυρω μας που εξελισσονται ιεραρχικα μονο κ μονο απο ατιμιες, θρασσος, παρατυπιες χωρις να εχουν αρχες κ ταμπου.ενω οι υπολοιποι μενουμε συνεχως στασιμοι στις αρχες μας τα πιστευω μας κ τις θεσεις μας...!

τελικα πρεπει να μεγαλωουμε το παιδι μας με αρχες κ σεβασμο προς τους αλλος ή να του μαθουμε να παταει επι πτωματων προκειμενου να προκοψει???

δεν ξερω... παντως επιμενω οτι ειναι μικρουλα. το αλλο παιδακι ισως απλα να αναζητουσε καποια προσοχη αφου το ειχαν γραμμενο. το δικο σας παιδακι φαινεται σαφως πιο ισσοροπημενο!

[genuine]

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ πολύ -πολύ για της απαντήσεις..κι εγώ θεωρώ ότι είναι μικρούλα αλλά ήταν και τα άλλα μικρούλια..ελπίζω να γίνει ένα καλό παιδάκι και να έχει υγεία..τίποτε άλλο..

[mmdad]

Και εμενα ο μεγαλος ετσι ηταν μεχρι που εγινε "μεγαλος αδελφος"... Ο μικρος ομως που τωρα εχει την ηλικια της κορης σου ειναι πιο ενεργιτικος και ή θα δωσει μια φαπα ή θα τρεξει σε καποιο ασφαλες μερος..

[Rea_1971]

Δεν είμαι παιδοψυχολόγος, αλλά...

 

Αν με γνώριζες σε παιδική ή εφηβική ηλικία (σαν άτομο, σαν χαρακτήρα) και με έβλεπες σήμερα πχ στ δουλειά μου ή στη προσωπική μου ζωή θα έλεγες ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ.

 

Ήμουν τόσο ήσυχο, γλυκό παιδάκι...Και όταν βρισκόταν κάποιο πιο "κολοπετσωμένο" εγώ υποχωρούσα. Αν κάποιος με γνώριζε ίσως θα αναρωτιόταν αν θα μπορούσα να "επιβιώσω".

Είχα όμως ένα πολύ καλό εισιτήριο. Την πίστη στον εαυτό μου και την πεποίθηση ότι μορώ να καταφέρω ότι θελω.

 

Αυτό χρειάστηκα όταν μεγάλωσα. Και να σου πω κάτι; Και τη καριέρα που ήθελα έκανα (σε ένα πολύ ανταγωνιστικο περιβάλλον) και τον άνθρωπο που επέλεξα έχω και ξεπερνώ μια χαρά τις όποιες δυσκολίες χωρίς να με φοβίζει το μέλλον ή το αγνωστο και ζω μια ευτυχισμένη ζωή, με τα πάνω της και τα κάτω της.

 

Σκέψου, θα ήθελες ένα επιθετικό παιδί, γεματο ανασφάλειες;

[marandnik]

Κοίτα, κάποιες συμπεριφορές σε μικρά παιδάκια είναι φυσιολογικές μέσα στην αθωότητά τους, μέσα στο πλαίσιο ότι μεγαλώνουν, μαθαίνοντας τον κόσμο γύρω τους. Θέλω να πω, το ότι το να πάρει ένα παιχνίδι ένα παιδάκι 17 μηνών από ένα άλλο παιδάκι δεν καθιστά αυτόματα το πρώτο παλιοχαρακτήρα που πατάει επί πτωμάτων ούτε το άλλο παθητικό οσιομάρτυρα.

Προσπάθησε να τα δεις όλα στο πραγματικό τους πλαίσιο, αυτό του παιχνιδιού δυο μωρών. Δεν είναι αυτό ενδεικτικό σε καμιά περίπτωση του χαρακτήρα που θα αποκτήσει το παιδί σου ή το παιδί του άλλου στα 30 του.

Είμαι άλλωστε σίγουρη ότι λίαν συντόμως θα δεις και τη δική σου κόρη να τραβάει παιχνίδια και να διεκδικεί το χώρο της και θα τρίβεις τα μάτια σου.

[Aeriko]

Είμαι άλλωστε σίγουρη ότι λίαν συντόμως θα δεις και τη δική σου κόρη να τραβάει παιχνίδια και να διεκδικεί το χώρο της και θα τρίβεις τα μάτια σου.

 

Ειδικά αν πάει παιδικό σταθμό!

[genuine]

Ρέα μου μακάρι να έχει τέτοια εξέλιξη!!! Το ελπίζω γιατί μου φαίνεται πολύ δειλούλα..Εμείς αυτό που της προσφέρουμε είναι αγάπη και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον..απλά γενικά δεν είμαστε άνθρωποι των εντάσεων..μήπως αυτή η ησυχία και το γουτσου-γούτσου της έκανε κακό?? Μαραντικ δεν θεωρώ το παιδάκι που έπαιρνε τα παιχνίδια παλιοχαρακτήρα!!ίσα-ίσα ήταν πολύ χαρούμενο παιδάκι κι έπαιζε με αυτόν τον τρόπο..μάλλον δεν με διάβασες καλά..Με τη δικιά μου απόρησα που αντέδρασε έτσι..αλλά όμως δεν θεωρώ και φυσιολογικό το άλλο κοριτσάκι που χωρίς λόγο κι αιτία φερόταν με τέτοια επιθετικότητα..Μα να βλέπατε το αγριεμένο βλέμμα της.. αφού ο άντρας μου λέει ότι ήταν σαν αυτά τα παιδάκια στα θρίλερ..Δεν θέλω να μιλάω έτσι για παιδάκια..αλλά ορμούσε με κακία..Ζέττα σε αυτό που λες με την επέμβασή μου θα σου πω πως το χειρίζομαι.. Ποτέ δεν επεμβαίνω όταν βλέπω ότι το δικό μου παιδάκι έχει δίκιο..απλά θα προσπαθήσω να την απομακρύνω αν κινδυνεύει.. θεωρώ ότι οι άλλοι γονείς πρέπει να μαλώσουν το παιδάκι τους.Άλλά όταν νοιώσω ότι το δικό μου παιδί γίνεται ενοχλητικό,τότε επεμβαίνω και τη μαλώνω..Δεν κάνω σωστά?

[Niki81]

Καλημέρα....κι εγω θεωρω πως δεν κανατε κατι λαθος,ειναι αυτος ο χαρακτηρας του παιδιου.Αν γνωρζες εμενα και τον αδερφο μου..θα εβλεπες 2 αδερφια μεγαλωμενα με τον ιδιο τροπο απο την ιδια μανα...το ενα με ενα δυναμικο χαρακτηρα και το αλλο επιφυλακτικο και φοβιτσιαρικο απο τη μερα που γεννηθηκε.Το καθε παιδάκι έχει το χαρακτηρα του απο τη μερα που γεννιεται.

Ουτε θεωρω οτι το θεμα ειναι το αν θα μαθεις στην κορη σου να ειναι επιθετικη ή οχι.Εγω στη θεση σου θα προσπαθουσα να βοηθησω το παιδι απο μικρο να μαθει να παταει στα ποδια του και να εχει εμπιστοσυνη στον εαυτο του και στις δυναμεις του.Εκει ειναι ολη η ουσια.Αν το παιδι εχει εμπιστοσυνη στον εαυτο του μια χαρα θα καταφερει να υπερασπιστει οτι του ανηκει.

[Active Member]

Εμενα μια χαρα μου φαινεται το παιδακι...γλυκο -γλυκο και τρυφερο! παιδακι δλδ!

 

Τι ηθελες? Να ειναι κανενα σκατοπαιδο απο αυτα που δε "δινουν" στα αλλα παιδακια?

 

Δε νομιζω οτι πρεπει να ανησυχεις....ασε που ειναι και πολυ μωρο ακομα για να "πονηρευτει" σχετκα με τις διεκδικησεις....

[genuine]

Ράνια μου σε ευχαριστώ για την απάντηση.. Παρεπιμπτόντως...πεθαίνω για τους στίχους του Κινδύνη που έχεις στην υπογραφή σου..

 

Πώς να σωπάσω μέσα μου

την ομορφιά του κόσμου;

Ο ουρανός δικός μου

η θάλασσα στα μέτρα μου

 

Πώς να με κάνουν να τον δω

τον ήλιο μ'άλλα μάτια;

Στα ηλιοσκαλοπάτια

Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

 

Στου βούρκου μέσα τα νερά

ποια γλώσσα μου μιλάνε

αυτοί που μου ζητάνε

να χαμηλώσω τα φτερά;

[Αγγελίνα#2]

Κι εγώ νομίζω ότι η μπουμπού σου είναι απλά πάρα πολύ μικρή ακόμα!

Ούτε κατά διάνοια να μη σου περνάει από το μυαλό ότι κάνεις λάθος που μεγαλώνεις το παιδί σου με ηρεμία, αγάπη και τρυφερότητα. Την ωφέλεια απο αυτά που της δίνετε σήμερα ίσως την δείτε λίγο αργότερα, αλλά θα τη συνοδεύει σε όλη της τη ζωή (αυτοεκτίμηση, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της, σταθερότητα χαρακτήρα).

Τον άντρα σου μην τον ακούς. Όλοι τους κάτι τέτοιες ανασφάλειες έχουν, αλλά κάνουν λάθος και το ανακαλύπτουν μετά. Σου το λέω αυτό γιατί κάπως έτσι ήταν κι εμένα ο πρώτος γιος μου. Ποτέ δεν έτρεξε να μου κλαφτεί, ακόμα κι όταν τον χτυπούσανε, απλά απομακρυνόταν κι ασχολούνταν με κάτι άλλο. Τώρα βέβαια που πάει στο προνήπιο έχει αλλάξει και δεν τον λες ούτε υποχωρητικό ούτε παθητικό, αλλά εξακολουθεί να είναι ένα παιδί ήπιων τόνων. Είναι και θέμα χαρακτήρα άλλωστε. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι το χαρακτηριστικό αυτό είναι μειονέκτημα και δεν προσπάθησα ποτέ να το αλλάξω. Έτσι είμαι κι εγώ άλλωστε και ποτέ δεν μου βγήκε σε κακό. Μην ξεχνάς κιόλας ότι τα πρωτότοκα, επειδή στο σπίτι είναι βασιλιάδες, θεωρούν πολλά πράγματα ως δεδομένα και δεν έχουν τη διάθεση να καυγαδίσουν για να διεκδικήσουνε...αντίθετα τα δεύτερα, από την πρώτη στιγμή αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να διεκδικήσουν για να έχουν το οτιδήποτε! Γι' αυτό και παρατηρείται τόσο μεγάλη απόκλιση στη συμπεριφορά δυο αδελφών που μεγαλώνουν με τις ίδιες συνθήκες. Το έβλεπα με μένα και τον αδελφό μου στο παρελθόν, το βλέπω και με τα παιδιά μου τώρα.

Όσο για τη συμπεριφορά του άλλου παιδιού που περιέγραψες, κατά 99% οφείλεται στην αδιαφορία των γονιών και στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν τους κανόνες τους με το μάλωμα και το ξύλο. Τι να σου κάνει και το μωρό? Αυτά βλέπει, αυτά κάνει. Αυτή τη συμπεριφορά θεωρεί φυσιολογική και, φυσικά, την αντιγράφει. Δυστυχώς τη συναντάμε όλοι συχνα. Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ότι αυτο το παιδί "νικάει" τα υπόλοιπα, αλλά ο Θεός να σε φυλάει από τέτοιες "νίκες" και το πώς εξελίσσονται στην πορεία!

Κι αυτό όμως δεν είναι απόλυτο. Έχω δει εγώ κοριτσάκι 15 μηνών μιας φίλης μου που με τον άντρα της τους θεωρώ υποδειγματικούς γονείς, πολύ ήρεμο και αγαπημένο ζευγάρι, και τους έχει βγει η μικρή μια τσαούσα αθεόφοβη...να ορμάει, να χτυπάει, να αρπάζει πράγματα από τα χερια των άλλων, να σπάει...ντρέπονται να την κυκλοφορήσουν οι άνθρωποι! Αυτούς να δεις, τους έχει πιάσει απελπισία, από την ανάποδη πλευρά!

[Active Member]

Ράνια μου σε ευχαριστώ για την απάντηση.. Παρεπιμπτόντως...πεθαίνω για τους στίχους του Κινδύνη που έχεις στην υπογραφή σου..

 

Πώς να σωπάσω μέσα μου

την ομορφιά του κόσμου;

Ο ουρανός δικός μου

η θάλασσα στα μέτρα μου

 

Πώς να με κάνουν να τον δω

τον ήλιο μ'άλλα μάτια;

Στα ηλιοσκαλοπάτια

Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

 

Στου βούρκου μέσα τα νερά

ποια γλώσσα μου μιλάνε

αυτοί που μου ζητάνε

να χαμηλώσω τα φτερά;

 

Λεξη-λεξη.....συγκλονιστικο....

[Marigoula]

Κι εγώ πιστεύω ότι είναι ακόμα πολύ μικρή η μικρή σου για να βγάλεις συμπεράσματα για το μέλλον. Ισως επειδή τα άλλα παιδάκια ήταν μεγαλύτερα από αυτην γι'αυτό και να αντέδρασε έτσι. Ας πούμε η κόρη μου που δεν τη λες δειλό παιδί, όταν είναι με μεγαλύτερα παιδάκια είναι πιο υποχωρητική ενώ όταν είναι με μικρότερα είναι πιο τσαούσα και τους παίρνει τα πράγματα κλπ. Ισως τυχαίο, ίσως όμως να βλέπει που την "παίρνει". Πάντως από το να είναι επιθετική και λυσσασμένη απέναντι στα άλλα παιδιά χίλιες φορές να είναι τρυφερή όπως είναι. Μου τη σπαει να βλεπω παιδιά να μη θελουν άλλο παιδί δίπλα τους όταν παίζουν, να σπρωχνουν επίτηδες ή να μη μοιραζονται τιποτα δικό τους.

[gavramid]

Καλησπερα.Κι εγω πιστευω οτι ειναι πολυ μικρουλα.Κι εμενα η δικη μου στην ηλικια της δικης σου ηταν ακριβως ετσι.Παρομοια σκηνικα σε παιδοτοπους εζησα κι εγω αλλα δεν θελησα ποτε να μπω μπροστα.Μονο μια φορα που την ειχαν βαλει κατω κατι μεγαλυτερα τα βουτηξα ευγενικα και τα πηγα στη μανα τους που επινε καφε απεναντι στην πλατεια(στηνκοσμαρα της η κυρια).

Γενικα ηταν το παιδακι που τις ετρωγε απο τα αλλα.Ερχοταν με κλαματα να μου πει οτι της πηραν τα παιχνιδια και της ελεγα να παει να τα παρει πισω.Την χτυπαγανε και της ελεγα να παιζει μακρια τους...Οταν αρχισε αν ανταποδιδει ελεγα απο μεσα μου καλα τους εκανε αλλα μετα την μαλωνα και την εστελνα να τα ξαναβρουν..

Τελος παντων εχει βρει την ακρη τωρα και τα βρισκει μονη της και με το μεγαλυτερο τερατακι χωρις να ζηταει βοηθεια.

θα την βρει μεγαλωνοντας την ακρη και η δικια σου και το οτι ξεκιναει με το δεδομενο οτι τα αλλα παιδακια τα κανουμε μα ειναι μεγαλο εφοδιο πιστευω.Μην αλαξετε πορεια.

[genuine]

Κορίτσια συγκλονίστηκα..πήγαμε πάλι στον παιδότοπο και ήταν παλι το κοριτσάκι που μας έσπρωξε εκεί. Η δικιά μου έπαιζε μοναχούλα της και τσίριζε από τη χαρά της που έβλεπε τα παιδάκια να τρέχουν!! ώσπου η μικρή τραμπούκος πιάνει ένα αγοράκι από τα μαλλιά (γύρω στα 2 πρεπει να ήταν) και άρχισε να το σέρνει. Η μαμά του αγοριού όρμησε μέσα και μάζεψε το αγοράκι που έκλαιγε..Πάλι οι γονείς της μικρής δεν ήταν εκεί.. τους φωνάζουν από την καφετέρια..η μάνα του αγοριού λέει τα καθέκαστα και τι απάντησε ο τρομερός μπαμπάς???? έ, έτσι είμαστε εμείς!! Δυναμικές γυναίκες!έτσι λιζάκι?? Δεν σας περιγράφω τον διάλογο που εκτιλύχθηκε αλλά πάντως δεν είπε ούτε ένα υποτυπώδες συγγνώμη στο αγοράκι..ή να πει στην κόρη του :τυ έχουμε πει?δεν δερνουμε τα παιδάκια αλλά τα αγαπάμε κτλ..όχι!ένιωθε περήφανος για τον δυναμισμό της κόρης..

[Αγγελίνα#2]

Α, ακόμα καλύτερα! Εύγε! Ήθελα να ήξερα τι θα πει αυτός ο πατέρας αύριο, που το παιδί του θα σηκώσει χέρι στον ίδιο και στη γυναίκα του...πάλι μπράβο θα πει? Ή μήπως θα αρχίσει να αναρωτιέται το γιατι? Έλα ντε...

[DaF]

αυτο που περιγραφεις για τον πατερα αυτον, ειναι το 'δεν υπαρχει κανενα οριο, κανενας ελεγχος' και φυσικα αντιγραφη στη χρηση βιας, απο τη μικρη. δεν νομιζω οτι δεν τις τρωει στο σπιτι το πιτσιρικι....κ φυσικα απεχει απο τη φυσιολογικη βια μεταξυ των νηπιων, οπου υπαρχει ο γονεικος ελεγχος κ σιγα σιγα εξομαλυνονται οι συμπεριφορες... υπαρχουν τελοσπαντων κανονες και κοινωνικη συμπεριφορα (πραγματικα εξοργιστικος ο τυπος!)

 

απο τοσο προβληματικες καταστασεις καλυτερα να ειναι κανεις μακρια..δες κ εδω στο φορουμ πως να αντιμετωπιζεις τετοια περιστατικα, αν πατησεις στην αναζητηση θα βρεις 4-5 θεματα.

 

οσο για τον χαρακτηρα της μικρης σας, ετσι ειναι κ η δικια μου. βλεπω ομως οτι οσο συναναστρεφεται με παιδακια , σιγα σιγα αλλαζει, ευτυχως.

αν παρει καααααποια στιγμη παιχνιδι απο καποιο παιδι (μη φανταστεις με χρηση βιας, απλα να το βουτηξει....)το θεωρω μεγαλο κατορθωμα!

 

παντως, σχετικα με το 'ξυλο' η γνωμη μου ειναι, οσο πασιφιστρια κ να δηλωνω γενικως, οτι πραγματι αν καποιο παιδακι τη χτυπησει, δεν θελω να κατσει να κανει διαλογο, θελω να του φωναξει κ αν συνεχιστει η βια να το χτυπησει κ εκεινη. συμφωνω δλδ με τον αντρα σου. δεν ειναι τραμπουκισμος, ειναι αυτοπροστασια. και ουτε θα μοιραζει σφαλιαρες αδιακριτως, αλλα νομιζω οτι χρειαζεται να ξερει να προστατευει τον εαυτο της ΚΑΙ με αυτον τον τροπο.

 

οσο για τη δικη σας συμπεριφορα, πολυ καλα κανετε να ειστε ηρεμοι μαζι της κ να δειχνει την τρυφεροτητα της..τι πιο σημαντικο, ενα ασφαλες και σταθερο συναισθηματικα, περιβαλλον!

(τη μικρη μας την εχουν μαθει ολες οι μαμαδες της παιδικης χαρας σαν το παιδακι που στελνει φιλακια σε ολα τα παιδακια οταν κλαινε!μιλαμε για τη μητερα τερεζα ειμαι πολυ περηφανη γι'αυτο, που εχω ενα τοσο συναισθηματικο κ ηρεμο παιδακι!)

Παντως ειλικρινα, διαβασε τα θεματα για τη διαχειριση της βιας, εχει πολυ καλες συμβουλες για την ενισχυση πρωτα απο ολα της αυτοπεποιθησης, σε καταστασεις που απεχουν απο την ιδιοσυγκρασια ή και τα βιωματα του παιδιου.

 

πλησιαζοντας παντως τα 2, σιγουρα η μικρη θα αρχισει να διεκδικει κ οσο περισσοτερο συναναστρεφεται με παιδακια τοσο θα βλεπεις αλλαγη...

[genuine]

Πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα μου γράψατε κορίτσια..σας ευχαριστώ που μπαίνετε στη διαδικασία να απαντήσετε..θα ανατρέξω άμεσα στο forum για να βρω τα θέματα που μου είπες daf..Αγγελίνα πολύ ωραίο αυτό με τα αδερφάκια..δεν το είχα σκεφτεί..έχεις δίκιο..

[Ellemphriem]

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ πολύ -πολύ για της απαντήσεις..κι εγώ θεωρώ ότι είναι μικρούλα αλλά ήταν και τα άλλα μικρούλια..ελπίζω να γίνει ένα καλό παιδάκι και να έχει υγεία..τίποτε άλλο..

 

Ενα θα σου πω. Τα παιδια περνουν φασεις. Φασεις που ερχονται και παρερχονται. Η δικια μου περασε φασεις που της περναν πραγματα και εκλαιγε, την εσπρωχναν και επεφτε, και περναει τωρα φαση που αρπαζει χερια και δαγκωνει αμα πανε να της παρουν κατι, και κλωτσαει.....κατι που ποτε δεν της εδειξα......θα κατασταλαξει τελικα οπως ΟΛΑ τα παιδια. Ειναι μικρα ακομα. Και η δικη μου και η δικη σου........

[kyra]

Όταν πήγαμε το γιο μου στον παιδικό (ετών 3), τους είχαμε προειδοποιήσει ότι παρά τις προσπάθειές μας, το παιδί μας είναι λιγουλάκι 'επιθετικό'. Μου έκανε εντύπωση αυτό που μου είπαν:

Η επιθετικότητα, όταν δεν ενισχύεται από την οικογένεια και το σχολείο, είναι κάτι που αντιμετωπίζεται εύκολα. Περισσότερο μας ανησυχεί να μην διεκδικεί το παιδί τα δικαιώματά του και σε αυτό δουλεύουμε. Κάποια παιδιά είναι από τη φύση τους υποχωρητικά. Ειδικά αν δεν συναναστρέφονται με άλλα παιδάκια, οπότε τους προσφέρονται όλα και δεν έχουν ανάγκη να διεκδικήσουν τίποτα. Αυτο το θέμα το δουλεύουν στο σχολείο, γιατί τα μαθαίνουν αυτό ακριβώς, όχι να δέρνουν αλλά να διεκδικούν αποτελεσματικά.

 

Η συμβουλή μου είναι να την φέρνεις σε επαφή με παιδάκια όσο μπορείς και ... να ακολουθείς τους ρυθμούς της. Θα το αντιμετωπίσει μόνη της όταν θα αιστανθεί την ανάγκη, και σίγουρα στο σχολείο.

[vaw]

Καλησπέρα! Έχω ένα κοριτσάκι σχεδόν 14 μηνών. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι μου φαίνεται ότι είναι πολύ δειλή και άβουλη απέναντη στα άλλα παιδάκια.. Γενικά της λέμε ότι τα παιδάκια τα κάνουμε μακια και τα αγαπάμε κτλ,κτλ.. Ετσι και αυτή όταν βλέπει παιδάκια χαίρεται, και τους στέλνει φιλάκια, τα χαιρετά κτλ. Τελευταία την πηγαίνουμε σε έναν παιδότοπο. Πηγαίνουμε ώρες που ξέρω ότι δεν θα έχει πολλά παιδάκια γιατί είναι μικρούλα. Αυτό που παρατηρούμε με τον άντρα μου είναι ότι δεν είναι καθόλου διεκδητική αλλά αντιθέτως είναι υπερβολικά υποχωρητική. Σας αναφέρω παραδείγματα για να καταλάβετε. Σε ολόκληρο τον παιδότοπο ήταν μόνο 2 παιδάκι. Η κόρη μου κι ένα κοριτσάκι 17 μηνών. Επαιρνε η δική μου ένα παιχνιδάκι και το άλλο κοριτσάκι της το έπαιρνε. Δεν το ζητούσε πίσω. Πήγαινε κι έπαιρνε άλλο.. Το κοριτσάκι της .επαιρνε όλα τα παιχνιδάκια..συνέχισε να μην τα ζητάει ή να προσπαθεί να τα ξαναπάρει. Ώσπου άδειασε το ντουλαπάκι με τα παιχνίδια και δεν είχε να πάρει κάποιο άλλο..τότε ήρθε κοντά μου και μου ζήτησε να φύγουμε.. Το δεύτερο παράδειγμα συνέβη σήμερα. Πάλι μόνο 2 παιδάκια στον παιδότοπο. Το δικό μου κι ένα κοριτσάκι 18 μηνών. Παίζανε ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Δηλαδή το καθένα μόνο του.Ξαφνικά πάει το άλλο κοριτσάκι και άρχισε να την τραβάει με θυμό από την μπλούζα ώσπου την έριξε κάτω. Δεν υπήρχε γονιός κοντά να την εποπτεύει και αυτό που πρόλαβα να κάνω ήταν να φωνάξω απλά στο άλλο κοριτσάκι να μην τη σπρώχνει. Η δικιά μου απλά παραπονιάρικα έστελνε φιλάκι. Σαν να έλεγε ότι τα παιδάκια τα κάνουμε μακια.Μετά από 1-2 λεπτά κι εκεί που έπαιζε πάλι μόνη της η δικιά μου αρχίζει η μικρή να την σπρώχνει. Ωσπου να προλάβω να βγάλω παπούτσια και να μπω μέσα την έριξε πάλι κάτω και μάλιστα πολύ άγαρμπα και αυτή τη φορά άρχισα να κλαίει.Ο άλλος γονιός άφαντος .. Πήρα τη μικρή αγκαλίτσα και δεν ήθελε να τη ξαναβάλω μέσα.. Όταν μετά από πολύ ώρα την έπεισα καθόταν σε μια γωνίτσα και με το που πλησίαζε το άλλο παιδάκι η μικρή μου έβαζε τα κλάμματα. Ο άντρας μου λέει ότι την έχουμε κάνει πολύ χαδιάρα και μαλακή και άρχισε να της λέει ότι όταν ένα παιδάκι σε κάνει ντα θα το κάνεις κι εσύ ντα. Εμένα δεν μου αρέσει αυτή η συμπεριφορά..Πρέπει να μάθω το παιδί μου να δέρνει και να είναι τραμπούκος? Από την άλλη ξέρω ότι οι εποχές και οι άνθρωποι είναι σκληροί..αλλά δεν ξέρω πως πρέπει να τη διαπαιδαγωγήσω..Τι έχετε να πείτε? εσείς τι κάνετε?

Συγγνώμη για το σεντόνι..

 

καλημέρα΄και απο εμένα καλό μήνα και καλή εβδομάδα! Λοιπόν εμένα η δικιά μου που κατα τα φαινόμενα είναι δυναμικό και ανεξάρτητο παιδάκι ακόμη και σήμερα φέρεται οπως η δικιά σου! Τα άλλα παιδάκια της αρπάζουν παιχνίδια και η δικιά μου δεν λέει τίποτα! Μόνο με ένα καροτσάκι που το λατρεύει γίνεται διεκδηκιτική!!!! Κατα τά άλλα αφήνει και τις παίρνουν τα παιχνίδια και δεν ανταποδίδει χτυπήματα γιατί δεν την ενθαρρύνω να χτυπά. Οπ΄ποτε η συμπεριφορά που περιγράφεις για την κόρη σου μου φαίνεται απολύτως φυσιολογική! Απλά και εμένα με πείράζει όταν βλέπω αλλα παιδάκια να της αρπάζουν πράγματα και να φεύγουν!!! Η δικιά μου όμως δεν στεναχωριέται, απλά παίρνει κα΄ποιο άλλο παιχνίδι.