Σήμερα χάσαμε την Λούσι μας!!!!

[ivet]

Θα μου πείτε τωρα οτι χάνοντε παιδακια μικρά και άνθρωποι αλλα για εμας η λουσι ήταν σαν παιδί μας την είχα απο οταν παντρέυτηκα και τα παιδιά μου την είχαν μελος της οικογένειας μας ο γιωργος μου συστηνόταν και ελεγε για εμας τον αδερφό του και την λούσι πάντα ήταν η λούσι και παντού παίζανε και γελάγαμε παρα πολύ και οταν η λουσι κουραζότανε μετά τους μουγκριζε για να της αφήσουν την ταλαιπωρούσαν κιόλας αλλα μικρά και αυτα!!

Βγηκα στην αυλη το πρωι και ειδα την γκαραζόπορτα λίγο ανοιχτή ίσα που χόραγε ήταν πεκινουά μικρό άσπρο πανέμορφη, ημουν με το μωρό εκεινη την ωρα και είπα θα την κλείσω λιγο αργότερα μετα απο πολυ ώρα μου γρατζούνισε την πόρτα για να της βάλω να φαει της βάζω εξω γιατι τα παιδια δεν την αφήνουν πανε και την ταίζουν και αυτη νευριαζει ετσι της βγάζω το μπολ της εξω και κλεινω την πόρτα για να την αφήσουν να φάει την κακομοίρα ξεχνώντας η βλαμένη οτι δεν ειχα κλειση την πόρτα, ειχε βγει αρκετες φορες εξω και ξαναγυρνούσε αλλα δεν την αφηνα γιατι φοβόμουν, μετα απο λίγο αρχησα να την φωνάζω για να την βάλω μεσα οταν ανοιξα και ειδα οτι δεν ερχόταν ετρεξα εξω και της φώναζα τίποτα σκύβω στον δρομο τα μάτια και την βλέπω μας την πάτησε αμάξη απο τοτε κλαίω και λεω οτι φταίω που δεν εκλεισα την πόρτα οπως και βρίζω οποιον μπαίνει και αφήνει ανοιχτά, την πήρα αγκαλια και με τον αντρα μου την θάψαμε δίπλα απο το σπίτη μας σε ενα οικόπεδο πριν ερθει ο μεγαλος μου απο το σχολείο, οταν ηρθε του ειπαμε οτι ήταν γριουλα και αρρώστησε και παίθανε έκλεγε το μαναρι μου και κλαίγαμε ολοι μαζί ιδιώς οταν του είπαμε οτι δεν θα την ξαναδούμε και θα την θυμόμαστε και θα την αγαπάμε πάντα, ρώτησε τι θα κάνουμε το μαξηλάρι της ενα μαξηλάρι του καναπέ μας εκει πήγαινε και ξάπλωνε και του είπαμε οτι θα το εχουμε για να την θυμόμαστε κλάψαμε πολύ και κλαίω ακόμα που σας γράφω αλλα μας ζήτησε ο μικρος να σταματήσουμε να κλαίμε προς το παρον εχουν περάσει δυο ωρες και δεν εχει πει κάτι αλλα φοβάμαι την ώρα που θα μου την ζητήση!!!

Τελικά τα σκυλιά ειναι η καλητεροι φίλοι των ανθρώπων οσα χρόνια και να περάσουν δεν προκειτε να την ξεχάσω της χαρες που εκανε οταν με εβλεπε, το βράδυ ξάπλωνε στα πόδια μου και με βάρενε και την μάλωνα ή οταν ήθελε να παίξει με τράβαγε απο τα μπατζακια και οταν με εβλεπε να κλαίω με έγλειφε α ρε λούσι τι φταις εσυ?? εγω φταίω....

[kagly81]

Λυπαμαι παρα πολυ και σε καταλαβαινω απολυτα.Εχω χασει δυο σκυλια πριν εναμιση χρονο. Δεν θα μπω σε λεπτομερειες γιατι ηδη κλαιω. Το μυαλο μου εχει σταματησει σε αυτα οταν τα θυμαμαι κλαιω ακομα. Δεν προκειται να ξανα παρω αλλο.Κουραγιο...

[barbita]

Επίσης λυπάμαι πολυ... κι εμεις χασαμε το δικο μας πριν 2 χρονια (Αναγκαστηκαμε και του καναμε ευθανασια... αστα... δραμα... 15 χρονων το μωρο μας) Αν καποιος δεν εχει σκυλο δεν μπορει να σε καταλαβει τετοια συζητηση ειχα εχθες...

Λυπάμαι πολυ.... δεν μπορω να πω κατι αλλο..

[Aeriko]

Κάπως έτσι είχα χάσει την πρώτη μου Πουπέ Έφυγα από το σπίτι για να πάω στο μαγαζί της μητέρας μου, σφουγγάρισε η γιαγιά άφησε ανοικτή την πόρτα και η σκυλίτσα έφυγε για να έρθει να με βρει. Προσπάθησε να περάσει το δρόμο από το ίδιο σημείο που πέρασα κι εγώ και την πάτησαν

 

Ήμουν 12 χρονών. Σε μία εβδομάδα η μητέρα μου, μου πήρε άλλο ίδιο σχεδόν... αλλά ποτέ δεν έγινε η πουπέ ΜΟΥ. Το αγάπησα και αυτό για άλλους λόγους αλλά εκείνο το πρώτο μου σκυλάκι είναι πάντα στην καρδιά μου.

[μινουλα]

Λυπαμαι παρα πολυ...Εχω ενα μικρο σκυλακι και γω, δεν μπορω να σκεφτω οτι θα παθει κατι, κλαιω και μονο στην ιδεα. Σε καταλαβαινω απολυτα πως νιωθεις...

[Aeriko]

Κάθε φορά που διαβάζω κάποιον που θρηνεί για ζώο να λέει "δεν θα ξαναπάρω άλλο" στεναχωριέμαι... αν μπορείς να αγαπήσεις ένα ζώο γιατί να μην του δώσεις ένα σπίτι και αγάπη τη στιγμή που εκεί έξω πεινάνε εκατοντάδες σκυλιά και γατιά.

[ivet]

Κάθε φορά που διαβάζω κάποιον που θρηνεί για ζώο να λέει "δεν θα ξαναπάρω άλλο" στεναχωριέμαι... αν μπορείς να αγαπήσεις ένα ζώο γιατί να μην του δώσεις ένα σπίτι και αγάπη τη στιγμή που εκεί έξω πεινάνε εκατοντάδες σκυλιά και γατιά.

 

Εχεις απολυτο δίκιο εγω θέλω ο αντρας μου ομως οχι δεν ξερω γιατι, ειπα στον μικρό οτι χρειάζομαι λίγο χρόνο να το ξεπεράσω και θα του πάρω άλλο θα δούμε ομως δεν θα είναι ποτε ιδιο βέβαια, πριν λίγο ηρθε και μου λεει μαμα θελω να γυρίσει η λούσι και του λεω δεν γίνεται αυτο και με πήραν τα κλάματα μου λεει κλαις?? ναι του λεω γιατι στεναχωριεμαι ποτε δεν του εκρυψα στεναχωρια μου του δείχνω ολα τα συναισθηματα μου πω πω με ποναει τρελα το κεφάλι και οντως καποιοι θα το διαβάσουν και θα πουν εδω χανονται παιδια και αυτη τη μας λεει και ομως η λουσι ήταν σαν παιδί μου!!

[ladycat]

την περασμενη εβδομαδα εχασα εναν απο τους γατους μου σε καταλαβαινω απολυτα πολυ μας λειπει απο το σπιτι ηταν το πρωτο γατι που ηρθε σαν μωρο μεσα στο σπιτι< αφηστε το παιδι να θρηνησει κ οταν σας ζητησει νεο σκυλακι μην του το αρνηθητε

[kagly81]

Κάθε φορά που διαβάζω κάποιον που θρηνεί για ζώο να λέει "δεν θα ξαναπάρω άλλο" στεναχωριέμαι... αν μπορείς να αγαπήσεις ένα ζώο γιατί να μην του δώσεις ένα σπίτι και αγάπη τη στιγμή που εκεί έξω πεινάνε εκατοντάδες σκυλιά και γατιά.

 

Εγω το ειπα πτι δεν θα ξανα παρω αλλο. Μακαρι να μπορουσα για ολα αυτα που ειναι εξω να κανω κατι και να μην πεινανε και να χουν ενα σπίτι. Εγω ομως δεν μπορω να βαλω κατι αλλο στη καρδια μου.Μπορει να ειμαι αδυναμη αλλα πραγματικα αν επερνα αλλο θα ενιωθα πολυ χειροτερα.Γιατι ακομα δεν τα εχω ξεπερασει.Και ετσι νιωθει ολη η οικογενια μου. Ισως στο μελλον να μπορεσω αλλα τωρα με τπτ...

[vickypap]

αχ κοριτσακι μου σε καταλαβαινω απολυτα.λυπαμαι για την λουσι σας αλλα να θυμασαι κουκλα μου οτι δεν φταις εσυ,η κακια η ωρα ηταν και εγινε.οταν αισθανθειτε ετοιμοι θα παρετε αλλο σκυλακι.

ειλικρινα δεν μπορω να φανταστω την στιγμη που θα φυγει ο μπετοβενακος μου, το σκεφτομαι απο την πρωτη μερα που τον πηρα σπιτι μου,μολις 26 ημερων.στις 29 του μηνα κλεινουμε 8 χρονια συντροφιας,η κορη μου τον λατρευει τον παιζει τον αγκαλιαζει και τον μαλωνει οταν χρειαζεται.

λυπαμαι πολυ...

[amande]

Ivet κρίμα...λυπήθηκα πολύ....έχουμε κι εμείς μια σκυλίτσα την τρελοNiba μας και πραγμάτικα με πιάνει ταραχή όταν σκέφτομαι μήπως της συμβεί οτιδήποτε....κι εμείς σαν παιδί μας την έχουμε,πρωτότοκη τη φωνάζουμε....σε καταλαβαίνω απόλυτα. Πάντως όταν νιώσεις έτοιμη πάρε άλλο σκυλάκι, θα κάνει καλό σε όλους σας.

[Aeriko]

Εγω το ειπα πτι δεν θα ξανα παρω αλλο. Μακαρι να μπορουσα για ολα αυτα που ειναι εξω να κανω κατι και να μην πεινανε και να χουν ενα σπίτι. Εγω ομως δεν μπορω να βαλω κατι αλλο στη καρδια μου.Μπορει να ειμαι αδυναμη αλλα πραγματικα αν επερνα αλλο θα ενιωθα πολυ χειροτερα.Γιατι ακομα δεν τα εχω ξεπερασει.Και ετσι νιωθει ολη η οικογενια μου. Ισως στο μελλον να μπορεσω αλλα τωρα με τπτ...

 

Ναι καλή μου για σένα το είπα και δεν το είπα σαν μομφή (καταλαβαίνω τώρα ότι ακούστηκε έτσι αλλά εκείνη την ώρα βιαζόμουν και δεν ήμουν προσεκτική). Όμως κάθε ζώο που παίρνουμε στο σπίτι μας και το περιβάλλουμε με στοργή και αγάπη παίρνει διαφορετική θέση στην καρδιά μας. Έγραψα για την πρώτη μου πουπέ και για την δεύτερη... δεν έγραψα για τα άλλα 7 κανίς που ακολούθησαν και για τις 5 γάτες Κάθε ένα από αυτά τα ζωάκια τα λάτρεψα. Απλώς η πρώτη έχει πάντα έχει ξεχωριστή θέση... ήταν και ο τρόπος που πέθανε τέτοιος που δεν τον έχω ξεπεράσει ακόμα κι ας πέρασαν από τότε 28 χρόνια...

 

Αυτό ήθελα να σου πω... να μην το βλέπεις σαν "προδοσία" γιατί δεν είναι.

[Aeriko]

ειλικρινα δεν μπορω να φανταστω την στιγμη που θα φυγει ο μπετοβενακος μου, το σκεφτομαι απο την πρωτη μερα που τον πηρα σπιτι μου,μολις 26 ημερων.στις 29 του μηνα κλεινουμε 8 χρονια συντροφιας,η κορη μου τον λατρευει τον παιζει τον αγκαλιαζει και τον μαλωνει οταν χρειαζεται.

λυπαμαι πολυ...

 

και να μην το σκέφτεσαι λογικά έχετε άλλα τόσα χρόνια συντροφιάς μαζί του

[Aeriko]

και με πήραν τα κλάματα μου λεει κλαις?? ναι του λεω γιατι στεναχωριεμαι ποτε δεν του εκρυψα στεναχωρια μου του δείχνω ολα τα συναισθηματα μου πω πω με ποναει τρελα το κεφάλι και οντως καποιοι θα το διαβάσουν και θα πουν εδω χανονται παιδια και αυτη τη μας λεει και ομως η λουσι ήταν σαν παιδί μου!!

 

και πολύ καλά κάνεις... όταν έγινε όλο αυτό με εμένα όλοι έλεγαν στη μαμά μου "ρε συ μην την πάρεις άλλο... θα το ξεπεράσει και μετά θα έχετε τα ίδια"... με έπιασε λοιπον και μου το είπε ότι "ξέρεις και το άλλο σκυλάκι κάποια στιγμή θα φύγει" και της είχα απαντήσει "και η γιαγιά έφυγε και η πουπέ και εμείς κάποτε θα φύγουμε" (είχε πεθάνει πρόσφατα η άλλη μου γιαγιά) οπότε;

 

Θέλω να πω πως είναι καλό για τα παιδιά να ξέρουν καταρχήν πως μπορούν να κλαίνε όταν στεναχωριούνται αλλά και να εξοικειώνονται με κάτι φυσικό όπως είναι ο θάνατος. Εμένα τουλάχιστον μέχρι στιγμής καλό μου έκανε... θρηνώ αλλά ξέρω ότι είναι αναπόφευκτο και προχωράω ίσως ευκολότερα απ' ό,τι άλλοι άνθρωποι.

[ivet]

Ρε παιδια ο μικρος απο το μεσημερι και μετα ειναι πιο κουλ ισως επειδη οποτε λεει λουσι εγω κλαιω μαλον του γύρισε σε άρνηση μου ζήτησε να του πάρω αλλο που να μην δαγκώνη γιατι αυτα τα σκυλάκια που δαγκώνουν τα παίρνει ο θεούλης ναι τον δάγκωνε αφου της εβγαζε τα άντερα και οταν γυρίσαμε σπίτη το απογευμα μπαίνουμε και λεει α τι καλά ουτε γαυγίζει συνέχεια τώρα καλήτερα μαλον το κάνει απο αντίδραση δεν πιστευω οτι ειναι τοσο γαιδούρι, δεν εχει περάσει ωρα να μην την σκεφτώ ετσι οπως την ειδα στο δρόμο.

Θα πάρω αλλο αλα οχι ακόμα πρώτον τωρα ειναι χειμώνας και με δυο μικρά και ενα σκύλο να λερώνει δεξιά και αριστερα δεν ειναι ευκολο μαλον απο το καλοκαίρι αλλα μου κακοφαίνετε απο την άλλη δεν μπορώ πω πω πρωτο βράδυ σπίτη χωρις την λούσι..............:cry::cry::cry::oops:

[aggeliki]

λυπαμαι πολυ για το σκυλακι σας,σε καταλαβαινω απολυτα,εχω ζωακια απο 4 χρονων,εχω περασει πολλα,αλλα παντα βρισκω καποιο στο δρομο που εχει αναγκη και ετσι εχω παρα πολλα.στις 12 οκτωβριου πεθανε και εμας το πρωτο μας σκυλακι,η Νταστυ,ηταν 18 χρονων,μεσα στο σπιτακι της,απο καρδια.....τουλαχιστον πεθανε ηρεμα ,στον υπνο της.

 

οταν αποφασισεις να παρεις αλλο σκυλακι σκεψου τα σκυλακια στα καταφυγια ζωων,ειναι πολυ καλο να σωσεις ενα απο εκει μεσα,ειναι παντα κλειδωμενα σε κλουβια 2χ2,μονα,χωρις το ανθρωπινο χαδι,εχω βοηθησει σε τετοιο καταφυγιο για 2 χρονια και παντα οταν πηγαινα εκλαιγα,ελπιζω να το σκεφτεις αυτο...κουραγιο και παλι!

[kikileuteris]

Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σου!Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός...

Το σκυλί μου τον Απρίλιο κλείνει τα 10,ούτε να το σκέφτομαι δε θ΄λελω.

[kikileuteris]

λυπαμαι πολυ για το σκυλακι σας,σε καταλαβαινω απολυτα,εχω ζωακια απο 4 χρονων,εχω περασει πολλα,αλλα παντα βρισκω καποιο στο δρομο που εχει αναγκη και ετσι εχω παρα πολλα.στις 12 οκτωβριου πεθανε και εμας το πρωτο μας σκυλακι,η Νταστυ,ηταν 18 χρονων,μεσα στο σπιτακι της,απο καρδια.....τουλαχιστον πεθανε ηρεμα ,στον υπνο της.

 

οταν αποφασισεις να παρεις αλλο σκυλακι σκεψου τα σκυλακια στα καταφυγια ζωων,ειναι πολυ καλο να σωσεις ενα απο εκει μεσα,ειναι παντα κλειδωμενα σε κλουβια 2χ2,μονα,χωρις το ανθρωπινο χαδι,εχω βοηθησει σε τετοιο καταφυγιο για 2 χρονια και παντα οταν πηγαινα εκλαιγα,ελπιζω να το σκεφτεις αυτο...κουραγιο και παλι!

 

Αγγελική μίλησες στην καρδιά μου!

 

Σας παρακαλώ όλους όσους έχετε κατοικίδια, να ενημερωθείτε για το πραγματικό νόημα της φιλοζωίας.Να προτιμάτε αδέσποτα ή από κάποια φιλοζωική που στενάζουν από σκυλιά.Να μην αγοράζετε ποτέ ζώα από πετ σοπ, καλύτερα ακόμη να μην αγοράζεται τίποτα από πετ σοπ που πουλάνε ζώα για να τους μποϋκοτάρετε.

Όλα προέρχονται από τα puppy mills. Ψάξτε στο ίντερνετ να δείτε πως λειτουργεί αυτή η βιομηχανία.

Αν θέλετε σώνει και ντε κάποια ράτσα προτιμήστε εκτροφέα που θα τον έχετε ψάξει.

Το καλύτερο όμως είναι να πάρετε έναν κοπριτάκο.Υπάρχει και σύνθημα των φιλοζωικών για τέτοιες εκστρατείες(ΔΕ ΘΕΛΩ ΡΑΤΣΑ, ΘΕΛΩ ΦΑΤΣΑ).

Τέλος, όσοι έχετε ζώα εκτός από τους κανόνες υγιειν'ης κτλ φροντίστε σας παρακαλώ πάρα πολύ να στειρώνετε τα ζώα σας.Όλα τα αδέσποτα που κυκλοφορούν στο δρόμο προέρχονται από γέννες δεσποζόμενων.Ποτέ δυστυχώς δε μπορεί να είσαι σίγουρος πως θα καταλήξει εκεί που το δίνεις.

 

Κι εγώ δεν ήξερα πάντα τι ακριβώς σημαίνει έχω κατοικίδιο ή θέλω ένα.Στην πορεία έμαθα (καμμιά 5ετία έχει).Δεν ήξερα τίποτα από αυτά.Σας παρακαλώ όμως να το ψάξετε όλες και να μάθετε.

 

Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά είναι ένα θέμα που με απασχολεί πολύ.

[Aeriko]

O μικρός σου ivet μόνο αναίσθητος δεν είναι! Βρίσκει τα θετικά για να κάνει εσένα να νιώσεις καλύτερα. Είναι μια άμυνα που αναπτύσσουν τα παιδιά όταν βλέπουν τη μητέρα τους πραγματικά στεναχωρημένη Μπράβο στο μικρό σου

[ivet]

O μικρός σου ivet μόνο αναίσθητος δεν είναι! Βρίσκει τα θετικά για να κάνει εσένα να νιώσεις καλύτερα. Είναι μια άμυνα που αναπτύσσουν τα παιδιά όταν βλέπουν τη μητέρα τους πραγματικά στεναχωρημένη Μπράβο στο μικρό σου

 

Αερικό μου εχεις απόλυτο δικιο και δεν το περίμενα μου ειπε μια ψυχολογος οτι ειναι η αμυνα των παιδιων για να νιωθουν καλα οταν κατι τα στεναχωρή μακαρι να ειμασταν και η μεγάλοι ετσι παω να σκάσω μου λείπει και τη σκέφτομαι συνέχεια νομίζω οτι ειναι στην αυλη και θα ερθει, το απογευμα χθες μπαίνοντας στο αμάξη ήρθε ενα μικρο αδέσποτο με κοίταγε στα μάτια και εκλεγε ρε ειχε κάτσει κάτω εξω απο την πόρτα μου αφου θα το πάταγαμε δεν εφευγε με το ζόρι το πήρα πιο μακρια θα το έπαιρνα αλλα δεν ειμαι ετοιμη ψυχολογικά ισως αργότερα...

[sabrina]

λυπάμαι ivet......

ξέρω πως ειναι να χάνεις μέλος της οικογένειας,γιατί εγώ ετσι τα θεωρώ....

[smartaki09]

Λυπαμαι και σε καταλαβαινω πως νιωθεις κοριτσακι μου εχω και εγω ενα μικρουλι σκυλακι και στην σκεψη οτι μπορει να παθει κατι τρελενομαι.Παρε τον χρονο σου να το ξεπερασεις και μετα κοιτα να παρεις αλλο.

[smartaki09]

λυπάμαι ivet......

ξέρω πως ειναι να χάνεις μέλος της οικογένειας,γιατί εγώ ετσι τα θεωρώ....

Αυτο ακριβως ειναι μελος της οικογενειας,και μην βιαστεις να το αντικαταστησεις γιατι μετα θα νιωθεις οτι το προδωσες.

[Aeriko]

Αερικό μου εχεις απόλυτο δικιο και δεν το περίμενα μου ειπε μια ψυχολογος οτι ειναι η αμυνα των παιδιων για να νιωθουν καλα οταν κατι τα στεναχωρή μακαρι να ειμασταν και η μεγάλοι ετσι παω να σκάσω μου λείπει και τη σκέφτομαι συνέχεια νομίζω οτι ειναι στην αυλη και θα ερθει, το απογευμα χθες μπαίνοντας στο αμάξη ήρθε ενα μικρο αδέσποτο με κοίταγε στα μάτια και εκλεγε ρε ειχε κάτσει κάτω εξω απο την πόρτα μου αφου θα το πάταγαμε δεν εφευγε με το ζόρι το πήρα πιο μακρια θα το έπαιρνα αλλα δεν ειμαι ετοιμη ψυχολογικά ισως αργότερα...

 

χα! κάπως έτσι απόκτησα το δεύτερο γατί μου... όταν πέθανε ο γατούλης μου από ποντίκι που είχε φάει ποντικοφάρμακο είχα πει δεν ξαναπαίρνω γάτο... κι έφυγα για διακοπές... όταν γύρισα ήταν ένα γατάκι στη ρόδα του αυτοκινήτου όση ώρα ξεφόρτωνα τα πράγματα... πάω πάνω την πρώτη δόση και γυρνάω και το βρίσκω στο πορτ παγκάζ μέσα... σκέφτηκα "βρε λες; να είναι η ψυχούλα του blackie και να μου στέλνει μήνυμα;" και το υιοθέτησα Περάσαμε μαζί 5 ευτυχισμένα χρόνια.

[PASOUMI]

εχασα το γατο μου, ενα μπασταρδακι που το χα βρει τυχαια στο δρομο, μετα απο 15 χρονια. αν δεν ειχε γεννηθει το μωρο μου 5 μηνες πριν γινει αυτο, ειμαι σιγουρη οτι θα ειχα πεθανει κ γω μαζι του απ την στενοχωρια!! μονο ο μικρος μου μπορεσε να αναπληρωσει το κενο που ενιωθα. μετα απο καποιους μηνες εφερα σπιτι αλλο μπασταρδακι. σκυλακι αυτη τη φορα.κ ειμαστε πλεον οικογενειακως ολοι αχωριστοι!

εγω ειμαι της αποψης αν εχεις συνηθισει με ζωα, δεν μπορεις να μεινεις χωρις μετα. κ ουτε ενα καινουργιο ζωακι, σε κανει να ξεχασεις τις αναμνησεις/συναισθηματα του παλιου.