Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΗΣ


ΣΩΤΗΡΙΑ

Recommended Posts


Διαφημίσεις


Η πορεια της ζωη σου πρεπει να προσαρμοζεται με τα δεδομενα που εχεις.

 

Αν ειχα παντρευτει τον "πριγκηπα" μου τοτε η ζωη μου με ή χωρις παιδια φανταζομαι θα ηταν φανταστικη...

Το θεμα ειναι πριγκηπες υπαρχουν??????

Ολα για μενα εξαρτιωνται απο τι σχεση εχεις με τον συντροφο σου. Ποσο σε γεμιζει η ζωη σου και η κοινη ζωη σας.

Ξερω ενα πολυ φιλικο ζευγαρι που αν και μεγαλοι τωρα γυρω στα 55 με 60 δεν μπορεσαν ποτε να αποκτησουν παιδια αλλα ζουν την ζωη τους στο επαρκο. Με τα ταξιδια τους τις βολτες τους και αυτο που εχω παρατηρησει ειναι οτι η γυναικα εχει το ανδρα της σαν μωρο παιδακι. χιχιχι ΤΟν προσεχει παρα πολυ. Ομως ρε παιδια αγαπιουνται και παντρευτηκαν ερωτευμενοι. Πολυ σημαντικο.!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Ναι πολυ ωραιο θεμα πραγματικα κοριτσι. Θα ηταν ΠΟΛΥ πιο χαλαρος, με σχεδον καθολου καυγαδες, κουραση και εγωισμους, πραγματα τα οποια το παιδι εφερε στην επιφανεια (προφανως προυπηρχαν) αλλα η συνεχης τριβη και κουραση τα μεγενθυναν σε σημειο βρασμου. Δεν θα περναγε απο 40 κυμματα και αλλα 50 που μας περιμενουν στην πορεια. Δεν θα ειχαμε κοντεψει να χωρισουμε κανα 2-3 φορες συνεχομενα. Βλεπω μια κολλητη που ειναι παντρεμενη 4 χρονια τωρα χωρις μωρο. Χαλαραααααααα......ολα κουλ. Την διασκεδαση τους, τον υπνο τους, τα ταξιδια τους. Ο καθενας τα ενδιαφεροντα του κλπ. Οπως ολα τα ζευγαρια ανευ βρεφους. Τους ζηλευω μεταξυ μας κιολας μερικες φορες. Ζηλευω την ανεμελια τους και το γεγονος οτι δεν εχουν ζοριστει ακομα και ο γαμος τους ειναι μια χαρα. Φυσικα δεν λεω οτι ολοι οι γαμοι μετα απο το παιδι καταρρεουν αλλα ολοι τρωνε μια γερη φαπα. Μα ΠΟΛΥ γερη. Εν ολιγης ζηλευω πως ειμασταν πριν τον γαμο με τον αντρα μου, αλλα βλεποντας την κορη μας αισθανομαι ευλογημενη για αυτο το θαυμα και πιστευω το ιδιο και εκεινος. Και προσπαθουμε αν οχι να επιστρεψουμε εκει που ειμασταν (δεν γινεται νομιζω πλεον), αλλα να βρουμε τις διαφορετικες ισσοροπιες.

 

Εν ολιγης.....χωρις την μικρη θα ηταν ενας μαλλον 'ψευτικος' παραδεισος που δεν χαλασαν ακομα οι ισσοροπιες του.....

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Με τα ταξιδια τους τις βολτες τους και αυτο που εχω παρατηρησει ειναι οτι η γυναικα εχει το ανδρα της σαν μωρο παιδακι. χιχιχι ΤΟν προσεχει παρα πολυ. Ομως ρε παιδια αγαπιουνται και παντρευτηκαν ερωτευμενοι. Πολυ σημαντικο.!!!!!

 

Ετσι παντρευτικαμε και εμεις. Βασικα δεν μπορω να φανταστω καποιον να ΜΗΝ παντρευεται με αυτες τις συνθηκες. Το παραπανω ζευγαρι μου θυμιζει την φιλεναδα που σου ειπα που ειναι 4 χρονια παντρεμενη. Ειμαι λιγο χαλαστρα το ξερω αλλα αν αυτη η γυναικα εκανε παιδι ΔΕΝ θα ειχε τον αντρα της στην θεση του παιδιου......θα ηταν διαφορετικες οι ισσοροπιες ΕΝΤΕΛΩΣ.

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ναι πολυ ωραιο θεμα πραγματικα κοριτσι. Θα ηταν ΠΟΛΥ πιο χαλαρος, με σχεδον καθολου καυγαδες, κουραση και εγωισμους, πραγματα τα οποια το παιδι εφερε στην επιφανεια (προφανως προυπηρχαν) αλλα η συνεχης τριβη και κουραση τα μεγενθυναν σε σημειο βρασμου. Δεν θα περναγε απο 40 κυμματα και αλλα 50 που μας περιμενουν στην πορεια. Δεν θα ειχαμε κοντεψει να χωρισουμε κανα 2-3 φορες συνεχομενα. Βλεπω μια κολλητη που ειναι παντρεμενη 4 χρονια τωρα χωρις μωρο. Χαλαραααααααα......ολα κουλ. Την διασκεδαση τους, τον υπνο τους, τα ταξιδια τους. Ο καθενας τα ενδιαφεροντα του κλπ. Οπως ολα τα ζευγαρια ανευ βρεφους. Τους ζηλευω μεταξυ μας κιολας μερικες φορες. Ζηλευω την ανεμελια τους και το γεγονος οτι δεν εχουν ζοριστει ακομα και ο γαμος τους ειναι μια χαρα. Φυσικα δεν λεω οτι ολοι οι γαμοι μετα απο το παιδι καταρρεουν αλλα ολοι τρωνε μια γερη φαπα. Μα ΠΟΛΥ γερη. Εν ολιγης ζηλευω πως ειμασταν πριν τον γαμο με τον αντρα μου, αλλα βλεποντας την κορη μας αισθανομαι ευλογημενη για αυτο το θαυμα και πιστευω το ιδιο και εκεινος. Και προσπαθουμε αν οχι να επιστρεψουμε εκει που ειμασταν (δεν γινεται νομιζω πλεον), αλλα να βρουμε τις διαφορετικες ισσοροπιες.

 

Εν ολιγης.....χωρις την μικρη θα ηταν ενας μαλλον 'ψευτικος' παραδεισος που δεν χαλασαν ακομα οι ισσοροπιες του.....

 

Δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση μέχρι στιγμής. Πολύ πολύ σημαντικό αυτό που είπες! Μπράβο Ellephriem

Link to comment
Share on other sites

Θα ήταν σίγουρα πιο ησυχος και ηρεμος αλλά χωρίς νόημα, ουσία. Παντρεόμαστε για να κάνουμε παιδιά και αυτά μετά είναι που σου δίνουν νόημα στη ζωή. Κι εγώ παντρεύτηκα γιατί ερωτεύτηκα και αγάπησα τον άντρα μου, αλλά το παιδί μου είναι η ζωή μου όλη! Δεν ξέρω πως θα είμασταν χωρίς αυτόν. Ακόμη και στα δύσκολα που περιγράφει η Ellemphriem πολύ σωστά, εμένα μου δίνει δύναμη και κουράγιο αυτό το μικρό φατσάκι που κοιμάται στην κούνια του!! Αν για κάποιο λόγο δεν μπορούσαμε να κάνουμε παιδιά, πραγματικά δεν ξέρω τι θα κάναμε..δεν θέλω να το σκέφτομαι..

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

σιγουρα θα ηταν ολα πιο χαλαρα, στην τρελη χαρα που λενε

αλλα κατι λειπει.....

κ επειδη το εχω νοιωσει αυτο το λεω με σιγουρια

περασαν 7 χρονια παντρεμενοι μεχρι να κανουμε τις μικρουλες κ ενοιωθα αυτο το κενο

ναι μεν ολα καλα ουτε φασαριες ουτε τιποτα αλλα οπως κ να το κανεις η ρουτινα θα σε πιασει κ αν δεν υπαρχουν κ παιδια ειναι ακομη χειροτερο

 

δεν συγκρινω την ζωη με τα παιδακια μου με τιποτα στον κοσμο

ξαναγιενιεσαι.

αν δεν μπορουσα να εχω παιδια δεν ξερω τι θα εκανα, κατι θα εβρισκα παντος

Link to comment
Share on other sites

Αυτή τη συζήτηση την έχουμε κάνει με τον άντρα μου και έχουμε συμφωνήσει ότι σε καμία περίπτωση δεν θα χωρίζαμε. Απλώς αν είχαμε εξαντλήσει τις προσπάθειες, θα υιοθετούσαμε.

ldnHp3.png?vud3HaCz

Mother of 4

:)

Χρήστος - 22/3/2008

Μιχάλης - 30/11/2009

Δημήτρης - 3/4/2012

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αν εχεις αποδεχθει οτι η ζωη ειναι ωραια με ή χωρις παιδια και οτι αγαπας βαθια και ουσιαστικα τον ανδρα σου δεν βρισκω τον λογω να χωρισεις......

 

Εξαλου το καλυτερο ειναι για μενα

"παντρευομαι καποιον γιατι η ζωη μου νοιωθω οτι ειναι αδεια χωρις αυτον. και οχι για να κανω παιδια και να γινω μητερα." Τα παιδια ειναι η συνεχιση του ερωτα και της αγαπης που τρεφεις για τον συντροφο σου. Αν ειναι να ερθουν θε να ρθουν αλλιως ζουμε την ζωη μας μαζι και σχεδιαζουμε αλλη πορεια για την ζωη μας.

Link to comment
Share on other sites

Εξαντλούμε όλες τις προσπαθειες ή εφόσον δεν θέλει ο Θεός συνεχίζουμε την ζωη μας και δεν προβαίνουμε σε καμία ενέργεια........... κι αν προβούμε σε όλες τις ενέργειες μέχρι πότε θα γίνεται αυτό

 

Συγνώμη αν φαίνονται όλα αυτά σαν ανάκριση αλλα είχα την ίδια κουβέντα προηγουμενως και συνεχώς η κουβέντα πηγαινε και παρα περα και ήθελα να την μεταφέρω και εδώ

Link to comment
Share on other sites

Αλλη ερώτηση κρίσεως που με γεννάται....... θα φοβόσασταν μήπως χωρίζατε?

 

Δε σε προλαβαινω βρε Σωτηρια...μια-μια τις ερωτησεις...σιγα σιγα

 

λοιπον επειδη το χω ζησει,δηλαδη ημασταν 4 χρονια παντρεμενοι και δεν προεκυπτε το παιδι (παρ'ολο που προσπαθουσαμε) θα σου πω τα εξης :

 

χωρις παιδι ημασταν εντελως χαλαροι δηλαδη κοιμομασταν οποτε θελαμε βγαιναμε οποτε θελαμε κλπ διασκεδαζαμε πολυ,γελουσαμε πολυ,καναμε τρελες,πηγαιναμε ταξιδακια στο εξωτερικο,στις διακοπες γυρνουσαμε την Ελλαδα και γενικως το σπιτι δεν μας εβλεπε καθολου.....με λιγα λογια περνουσαμε υπεροχα....ΑΛΛΑ.....

 

παντα ειχαμε στο μυαλο μας το θεμα του παιδιου,παντα στεναχωριομουν οταν μου ερχοταν περιοδος...παντα αγχωνομασταν με το τι θα κανουμε αν τελικα δεν τα καταφερουμε να κανουμε παιδι....ωσπου ηρθαν τα μαντατα απο τους γιατρους οτι ειναι σχεδον αδυνατο να κανουμε παιδι με φυσικο τροπο και πρεπει να βιαστουμε για εξωσωματικη γιατι μπορει να μην προλαβουμε....

 

περασαμε σοκ και οι δυο.υπηρχε πλεον πολυ πολυ πιθανο το ενδεχομενο να μην κανουμε ποτε παιδι και τοτε αντιμετωπη μ'αυτη την θλιβερη πραγματικοτητα το φιλοσοφησα και ειπα......αν η μοιρα μου ειναι να μεινω ατεκνη θα το δεχθω και θα απολαυσω το δωρο που λεγεται ζωη με τον αντρα μου που υπεραγαπαω....κι αργοτερα αν το θελουμε τοσο πολυ θα υιοθετησουμε ενα παιδακι...

 

ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δν σκεφτηκα να χωρισουμε,ουτε ο αντρας μου φυσικα...κι επειδη ξερω κι αλλα ζευγαρια χωρις παιδια που ειναι πολυ αγαπημενα καταληγω στο συμπερασμα οτι σπανια χωριζεις αν δεν εχεις παιδι....γιατι αναγκαστικα δενεσαι με τον ανθρωπο σου αφου αυτον εχεις μονο να φροντιζεις;)

 

τωρα φυσικα που εχω την κορουλα μου (και μαλιστα εμεινα εγκυος με φυσικο τροπο,αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα για το ποσο ελεινοι ειναι οι γιατροι)...δεν την αλλαζω τη ζωη μας με τιποτα......σιγουρα χασαμε ολα τα προνομια της ατεκνης κι ανεμελης ζωης αλλα αυτο που ζουμε τωρα δεν περιγραφεται...ειναι ανεκτιμητο!!!!

 

με λιγα λογια οσοι δεν εχουν παιδια περνανε πολυ ωραια αλλα κι οσοι εχουν ζουνε μοναδικες στιγμες.....δεν χρειαζεται στεναχωρια...ειτε ετσι ειτε αλλιως αν υπαρχει αγαπη η ζωη κυλαει ομορφα!!!

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω οτι ειναι ενα θεμα που εχουμε σκεφτει και συζητησει ολοι μας. Φυσικά θα ηταν τελειως διαφορετικα χωρις το παιδι. σιγουρα πιο ξεγνοιαστα, πιο ξεκουραστα αλλα και πιο ατονα. τωρα που εχουμε τον μικρουλη μας, καθε μερα ειναι διαφορετικη. καθε στιγμη μοναδικη.

πριν το γιο μας καναμε πολλα ταξιδια, βγαιναμε, κοιμομασταν...(αυτο είναι που μου λειπει πιο πολυ απο ολα). τωρα λιγο κλειστηκαμε, πηγαινουμε με το προγραμμα του μικρου. δεν μας νοιαζει ομως. σε λιγο καιρο που θα ειναι μεγαλυτερος, τωρα ειναι 1 ετους, θα μας ακολουθει και θα ξεκινησουμε παλι βολτες.

τον γιο μας, τον αποκτησαμε 2 χρονια απο οταν παντρευτηκαμε. αλλα και να μην ειχε ερθει στη ζωη μας, είχαμε αποφασισει οτι παλι μαζι θα ημασταν. η αγαπη δεν αλλαζει, ειτε εχεις μωρο, ειτε οχι.

Link to comment
Share on other sites

Εξαντλούμε όλες τις προσπαθειες ή εφόσον δεν θέλει ο Θεός συνεχίζουμε την ζωη μας και δεν προβαίνουμε σε καμία ενέργεια........... κι αν προβούμε σε όλες τις ενέργειες μέχρι πότε θα γίνεται αυτό

 

Συγνώμη αν φαίνονται όλα αυτά σαν ανάκριση αλλα είχα την ίδια κουβέντα προηγουμενως και συνεχώς η κουβέντα πηγαινε και παρα περα και ήθελα να την μεταφέρω και εδώ

 

και για να απαντησω και σ'αυτο (ειπα δε σε προλαβαινω)....πιστευω το καλυτερο ειναι να ζουμε τη ζωη μας κανοντας παραλληλα προσπαθειες χωρις ομως να μας γινεται εμμονη κι αν τελικα δεν τα καταφερουμε το αφηνουμε χαλαρωνουμε τελειως και σε μια ηλικια 38-43 υιοθετουμε ενα παιδακι....αν το θελουμε τοσο πολυ.

 

δηλαδη ουτε να τ'αφησεις στην τυχη του και να πεις αν ειναι να ρθει θε να ρθει (αν και καλυτερο θα ηταν αυτο μεταξυ μας)...αλλα ουτε και να κανεις 6-7 εξωσωματικες οπως ακουω ,σπαταλωντας ετσι τον χρονο στη ζωη και την σχεση σου.

 

εγω προσωπικα ειχα αποφασισει να κανω μια αντε δυο εξωσωματικες και τελος.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ουτε θα χωριζα απο τον αντρα μου γιατι δεν μπορω να κανω παιδι αλλα ουτε και θα αναλονομουν σε αυτο. Θα συνεχιζα τις προσπαθειες και ξερω και μεχρι που. Λιγο πριν απο την εξωσωματικη. Για προσωπικους λογους ΔΕΝ θα προχωρουσα σε αυτη. Μετα θα προσπαθουσαμε για υιοθεσια αν ηθελε και εκεινος και τελος. Αν δεν προεκυπτε θα συνεχιζαμε την ζωη μας ως ειχε.

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Αν εχεις αποδεχθει οτι η ζωη ειναι ωραια με ή χωρις παιδια και οτι αγαπας βαθια και ουσιαστικα τον ανδρα σου δεν βρισκω τον λογω να χωρισεις......

 

Εξαλου το καλυτερο ειναι για μενα

"παντρευομαι καποιον γιατι η ζωη μου νοιωθω οτι ειναι αδεια χωρις αυτον. και οχι για να κανω παιδια και να γινω μητερα." Τα παιδια ειναι η συνεχιση του ερωτα και της αγαπης που τρεφεις για τον συντροφο σου. Αν ειναι να ερθουν θε να ρθουν αλλιως ζουμε την ζωη μας μαζι και σχεδιαζουμε αλλη πορεια για την ζωη μας.

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα....:)

Link to comment
Share on other sites

Δε σε προλαβαινω βρε Σωτηρια...μια-μια τις ερωτησεις...σιγα σιγα

 

λοιπον επειδη το χω ζησει,δηλαδη ημασταν 4 χρονια παντρεμενοι και δεν προεκυπτε το παιδι (παρ'ολο που προσπαθουσαμε) θα σου πω τα εξης :

 

χωρις παιδι ημασταν εντελως χαλαροι δηλαδη κοιμομασταν οποτε θελαμε βγαιναμε οποτε θελαμε κλπ διασκεδαζαμε πολυ,γελουσαμε πολυ,καναμε τρελες,πηγαιναμε ταξιδακια στο εξωτερικο,στις διακοπες γυρνουσαμε την Ελλαδα και γενικως το σπιτι δεν μας εβλεπε καθολου.....με λιγα λογια περνουσαμε υπεροχα....ΑΛΛΑ.....

 

παντα ειχαμε στο μυαλο μας το θεμα του παιδιου,παντα στεναχωριομουν οταν μου ερχοταν περιοδος...παντα αγχωνομασταν με το τι θα κανουμε αν τελικα δεν τα καταφερουμε να κανουμε παιδι....ωσπου ηρθαν τα μαντατα απο τους γιατρους οτι ειναι σχεδον αδυνατο να κανουμε παιδι με φυσικο τροπο και πρεπει να βιαστουμε για εξωσωματικη γιατι μπορει να μην προλαβουμε....

 

περασαμε σοκ και οι δυο.υπηρχε πλεον πολυ πολυ πιθανο το ενδεχομενο να μην κανουμε ποτε παιδι και τοτε αντιμετωπη μ'αυτη την θλιβερη πραγματικοτητα το φιλοσοφησα και ειπα......αν η μοιρα μου ειναι να μεινω ατεκνη θα το δεχθω και θα απολαυσω το δωρο που λεγεται ζωη με τον αντρα μου που υπεραγαπαω....κι αργοτερα αν το θελουμε τοσο πολυ θα υιοθετησουμε ενα παιδακι...

 

ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δν σκεφτηκα να χωρισουμε,ουτε ο αντρας μου φυσικα...κι επειδη ξερω κι αλλα ζευγαρια χωρις παιδια που ειναι πολυ αγαπημενα καταληγω στο συμπερασμα οτι σπανια χωριζεις αν δεν εχεις παιδι....γιατι αναγκαστικα δενεσαι με τον ανθρωπο σου αφου αυτον εχεις μονο να φροντιζεις;)

 

τωρα φυσικα που εχω την κορουλα μου (και μαλιστα εμεινα εγκυος με φυσικο τροπο,αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα για το ποσο ελεινοι ειναι οι γιατροι)...δεν την αλλαζω τη ζωη μας με τιποτα......σιγουρα χασαμε ολα τα προνομια της ατεκνης κι ανεμελης ζωης αλλα αυτο που ζουμε τωρα δεν περιγραφεται...ειναι ανεκτιμητο!!!!

 

με λιγα λογια οσοι δεν εχουν παιδια περνανε πολυ ωραια αλλα κι οσοι εχουν ζουνε μοναδικες στιγμες.....δεν χρειαζεται στεναχωρια...ειτε ετσι ειτε αλλιως αν υπαρχει αγαπη η ζωη κυλαει ομορφα!!!

 

 

Επειδή βιώνω παρόμοια φάση θα συμφωνήσω 100000% με την rrrrr

Link to comment
Share on other sites

Δε σε προλαβαινω βρε Σωτηρια...μια-μια τις ερωτησεις...σιγα σιγα

 

λοιπον επειδη το χω ζησει,δηλαδη ημασταν 4 χρονια παντρεμενοι και δεν προεκυπτε το παιδι (παρ'ολο που προσπαθουσαμε) θα σου πω τα εξης :

 

χωρις παιδι ημασταν εντελως χαλαροι δηλαδη κοιμομασταν οποτε θελαμε βγαιναμε οποτε θελαμε κλπ διασκεδαζαμε πολυ,γελουσαμε πολυ,καναμε τρελες,πηγαιναμε ταξιδακια στο εξωτερικο,στις διακοπες γυρνουσαμε την Ελλαδα και γενικως το σπιτι δεν μας εβλεπε καθολου.....με λιγα λογια περνουσαμε υπεροχα....ΑΛΛΑ.....

 

παντα ειχαμε στο μυαλο μας το θεμα του παιδιου,παντα στεναχωριομουν οταν μου ερχοταν περιοδος...παντα αγχωνομασταν με το τι θα κανουμε αν τελικα δεν τα καταφερουμε να κανουμε παιδι....ωσπου ηρθαν τα μαντατα απο τους γιατρους οτι ειναι σχεδον αδυνατο να κανουμε παιδι με φυσικο τροπο και πρεπει να βιαστουμε για εξωσωματικη γιατι μπορει να μην προλαβουμε....

 

περασαμε σοκ και οι δυο.υπηρχε πλεον πολυ πολυ πιθανο το ενδεχομενο να μην κανουμε ποτε παιδι και τοτε αντιμετωπη μ'αυτη την θλιβερη πραγματικοτητα το φιλοσοφησα και ειπα......αν η μοιρα μου ειναι να μεινω ατεκνη θα το δεχθω και θα απολαυσω το δωρο που λεγεται ζωη με τον αντρα μου που υπεραγαπαω....κι αργοτερα αν το θελουμε τοσο πολυ θα υιοθετησουμε ενα παιδακι...

 

ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δν σκεφτηκα να χωρισουμε,ουτε ο αντρας μου φυσικα...κι επειδη ξερω κι αλλα ζευγαρια χωρις παιδια που ειναι πολυ αγαπημενα καταληγω στο συμπερασμα οτι σπανια χωριζεις αν δεν εχεις παιδι....γιατι αναγκαστικα δενεσαι με τον ανθρωπο σου αφου αυτον εχεις μονο να φροντιζεις;)

 

τωρα φυσικα που εχω την κορουλα μου (και μαλιστα εμεινα εγκυος με φυσικο τροπο,αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα για το ποσο ελεινοι ειναι οι γιατροι)...δεν την αλλαζω τη ζωη μας με τιποτα......σιγουρα χασαμε ολα τα προνομια της ατεκνης κι ανεμελης ζωης αλλα αυτο που ζουμε τωρα δεν περιγραφεται...ειναι ανεκτιμητο!!!!

 

με λιγα λογια οσοι δεν εχουν παιδια περνανε πολυ ωραια αλλα κι οσοι εχουν ζουνε μοναδικες στιγμες.....δεν χρειαζεται στεναχωρια...ειτε ετσι ειτε αλλιως αν υπαρχει αγαπη η ζωη κυλαει ομορφα!!!

 

Τι λες βρε κοπέλα μου ! Ολα τα καλα του Θεου να έχει το μωράκι σου και ολα τα μωρακια του κόσμου...... τρομερή η ιστορία σου

Link to comment
Share on other sites

και για να απαντησω και σ'αυτο (ειπα δε σε προλαβαινω)....πιστευω το καλυτερο ειναι να ζουμε τη ζωη μας κανοντας παραλληλα προσπαθειες χωρις ομως να μας γινεται εμμονη κι αν τελικα δεν τα καταφερουμε το αφηνουμε χαλαρωνουμε τελειως και σε μια ηλικια 38-43 υιοθετουμε ενα παιδακι....αν το θελουμε τοσο πολυ.

 

δηλαδη ουτε να τ'αφησεις στην τυχη του και να πεις αν ειναι να ρθει θε να ρθει (αν και καλυτερο θα ηταν αυτο μεταξυ μας)...αλλα ουτε και να κανεις 6-7 εξωσωματικες οπως ακουω ,σπαταλωντας ετσι τον χρονο στη ζωη και την σχεση σου.

 

εγω προσωπικα ειχα αποφασισει να κανω μια αντε δυο εξωσωματικες και τελος.

 

 

Έγραψες και για μένα, thanks. Εμείς πάλι δεν προλάβαμε να ζήσουμε καθόλου μόνοι μας. Με το που αποφασίσαμε να παντρευτούμε και λίγο πριν το ανακοινώσουμε βρέθηκα έγκυος. Από το κρεββάτι κανόνισα γάμο και με το που σηκώθηκα από το κρεββάτι παντρευτήκαμε και ήμουν ήδη 5 μηνών. Άρα η μόνη εντελώς ανέμελη φάση μας ήταν πριν μείνω έγκυος και μετά τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης (τέλεια φάση αυτή!! Μου λείπει...). Δεν ξέρω αν θα βαριόμουνα τον πολύ καιρό οι δυο μας μόνο , δεν το έζησα.

 

Ένα θα πω όμως, όσες δεν έχετε ακόμα παιδιά (Ζωή μου) ζήστε όμορφα με τον σύντροφό σας γιατί όταν με το καλό έρθουν τα παιδάκια, θα ξεχάσετε ότι υπάρχει και σύντροφος. Είναι πραγματικά παράδεισος τα παιδιά όπως έγραψε και η Elli πιο πάνω αλλά συνάμα και ένα γερό σοκ για το γάμο.

Link to comment
Share on other sites

Έγραψες και για μένα, thanks. Εμείς πάλι δεν προλάβαμε να ζήσουμε καθόλου μόνοι μας. Με το που αποφασίσαμε να παντρευτούμε και λίγο πριν το ανακοινώσουμε βρέθηκα έγκυος. Από το κρεββάτι κανόνισα γάμο και με το που σηκώθηκα από το κρεββάτι παντρευτήκαμε και ήμουν ήδη 5 μηνών. Άρα η μόνη εντελώς ανέμελη φάση μας ήταν πριν μείνω έγκυος και μετά τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης (τέλεια φάση αυτή!! Μου λείπει...). Δεν ξέρω αν θα βαριόμουνα τον πολύ καιρό οι δυο μας μόνο , δεν το έζησα.

 

Ένα θα πω όμως, όσες δεν έχετε ακόμα παιδιά (Ζωή μου) ζήστε όμορφα με τον σύντροφό σας γιατί όταν με το καλό έρθουν τα παιδάκια, θα ξεχάσετε ότι υπάρχει και σύντροφος. Είναι πραγματικά παράδεισος τα παιδιά όπως έγραψε και η Elli πιο πάνω αλλά συνάμα και ένα γερό σοκ για το γάμο.

 

Ωραία τα γράφεις :D

Link to comment
Share on other sites

Τι λες βρε κοπέλα μου ! Ολα τα καλα του Θεου να έχει το μωράκι σου και ολα τα μωρακια του κόσμου...... τρομερή η ιστορία σου

 

ευχαριστω πολυ!!!να εισαι καλα....σημερα γιορταζει κιολας,ασχετο.

Link to comment
Share on other sites

Αν ήξερα πριν παντρευτω ότι δεν θα κανω παιδια απλα δεν θα παντρευόμουν ποτέ...αν το μαθαινα κατα τη διαρκεια του γαμου ίσως και να μην συνέχιζα γιατι το θεωρώ αδικο για καποιον που μπορεί να του στερήσεις το θείο δωρο...

Link to comment
Share on other sites

Σωτηρια...ωραια θεματακι ......

Με τον αντρα μου είμαστε 21 χρονια μαζι και σημερα εχουμε 4 παιδια.....3 χρονια σχεσης,3 χρονια αρραβωνα και μετα τον γαμο για 3 χρονια χωρις παιδι......είναι ο εραστης μου,ο άντρας μου,ο είναι ο εραστης μου,ο άντρας μου,ο πατερας των παιδιων μου,ο φίλος μου......ζουμε για μας και για τα παιδια μας και εχοντας περασει καποια χρονια χωρις παιδια στην αρχη με επιλογη και στην συνεχεια επειδη δεν μπορούσαμε να κανουμε..... αναθεωρρησαμε πολύ τις αποψεις μας για τον γαμο και την οικογένεια......

Για μας τα παιδια μας είναι πανω απο τις προσωπικες μας επιθυμιες και θελω.....είναι η ζωή μας και δεν μπορούμε να την φανταστούμε χωρις αυτα......αν και εχουμε ζησει χωρις παιδια.....ωραια χρονια γεματη στοργη και αγαπη αλλά παντα ελειπε κατι......τωρα είμαστε πλήρεις...!!!!!!

Και οσο για το αν δεν υπήρχαν τα παιδια αν θα χωριζαμε.....νομιζω πως μετα απο αυτα που εχουμε περασει για να τα αποκτήσουμε μαλλων οχι......υπάρχει δεσιμο και αγαπη....και κοινος στοχος να αποκτησουμε παιδια με οπιονδηποτε τροποο....μεχρι και με υιοθεσια....(αχ τι μου θυμησατε......!!!)

Link to comment
Share on other sites

Αλλη ερώτηση κρίσεως που με γεννάται....... θα φοβόσασταν μήπως χωρίζατε?

 

όχι για πιο λόγο να φοβόμουν ?

 

"παντρευομαι καποιον γιατι η ζωη μου νοιωθω οτι ειναι αδεια χωρις αυτον. .

 

και εγώ γι'αυτό τον παντρεύτηκα:)

αυτό που λέει η nantia είναι η ουσία...

Το παιδί απλά ίσως συμπλήρωσε κάποια κενά...ίσως

Βασικά ΣΩΤΗΡΙΑ πιστεύω ότι κανείς δεν ξέρει....

είναι αυτό που λένε " άμα η γιαγιά μου είχε ρόδες θα ήταν πατίνι"

rQGhp3.png
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...