Παθαίνουν Κολλήματα?

[didumomama]

Γεια σας.

 

Τα ζουζούνια μου έγιναν κιόλας 2 ετών. Είναι γλύκες, πολυ καλά παιδάκια αλλά μερικές φορές τρώνε κάτι τρελλά κολλήματα. Πάμε να βάλουμε τις κάλτσες και αρχίζουμε την ίδια ιστορία " οχι δεν είναι καλά η κάλτσα, πονάει, κλπ" Ζητάνε νερό και κάνουμε μια ώρα να διαλέξουμε ποτήρι, "όχι αυτό, όχι το αλλο" και πάει λέγοντας...

 

Το παθαίνουν και τα δικά σας? Πως το αντιμετωπίζετε?

[mmaria]

με υπομονη....

[DALIA]

με υπομονη....

 

με τον ίδιο τρόπο

[yasemi]

με υπομονη και με πολυ υπομονη και δινε τους 2 εναλακτικες....ου θα πιουμε νερο πχ ..σε αυτο ή στο αλλο???ποια απο τις 2 καλστες θα βαλουμε τη κοκκινη ή τη ροζ....θελουν να εχουν τον ελεγχο ...μεγαλωνουνε

[didumomama]

Μωρέ αυτό κάνουμε. Υπομονή και συζήτηση. Μάλλιασε η γλώσσα μας!!

Το καταλαβαίνω να θέλουν να γίνουν ανεξάρτητα και τα βοηθώ προς αυτή την κατεύθυνση. Τους αφήνω να επιλέξουν ρούχα , κάλτσες, κουτάλι, ποτήρι, να προσπαθήσουν να φάνε μόνα τους και να ντυθούν-ξεντυθούν. Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ότι κολάνε μερικές φορές ότι δεν θέλουν να φορέσουν κάλτσες. Λένε ότι δεν είναι καλά βαλμένες και πονάνε... Θέλουν να τρέχουν ξυπόλητα και χωρίς πάμπερς (γυμνοκώλικα που λένε κι αυτά)

[ivet]

Μωρέ αυτό κάνουμε. Υπομονή και συζήτηση. Μάλλιασε η γλώσσα μας!!

Το καταλαβαίνω να θέλουν να γίνουν ανεξάρτητα και τα βοηθώ προς αυτή την κατεύθυνση. Τους αφήνω να επιλέξουν ρούχα , κάλτσες, κουτάλι, ποτήρι, να προσπαθήσουν να φάνε μόνα τους και να ντυθούν-ξεντυθούν. Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ότι κολάνε μερικές φορές ότι δεν θέλουν να φορέσουν κάλτσες. Λένε ότι δεν είναι καλά βαλμένες και πονάνε... Θέλουν να τρέχουν ξυπόλητα και χωρίς πάμπερς (γυμνοκώλικα που λένε κι αυτά)

 

 

Ολα το ιδιο κάνουν αυτο με την κάλτσα πάντως το ειχα και εγω θέμα με την μαμα μου με ποναγαν οι ραφές και νομιζα οτι εφτεγε εκείνη τώρα το καταλαβα, οταν κάνουν κατι τα μικρά μας αν το σκεφτούμε λίγο θα θυμηθούμε και τα δικά μας οταν ειμασταν παιδιά σχεδον τα ιδια καναμε.

[yasemi]

Μωρέ αυτό κάνουμε. Υπομονή και συζήτηση. Μάλλιασε η γλώσσα μας!!

Το καταλαβαίνω να θέλουν να γίνουν ανεξάρτητα και τα βοηθώ προς αυτή την κατεύθυνση. Τους αφήνω να επιλέξουν ρούχα , κάλτσες, κουτάλι, ποτήρι, να προσπαθήσουν να φάνε μόνα τους και να ντυθούν-ξεντυθούν. Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ότι κολάνε μερικές φορές ότι δεν θέλουν να φορέσουν κάλτσες. Λένε ότι δεν είναι καλά βαλμένες και πονάνε... Θέλουν να τρέχουν ξυπόλητα και χωρίς πάμπερς (γυμνοκώλικα που λένε κι αυτά)

 

 

χαλια εχεις κατω στρωμενα??αστα να τρεξουν γυμνα...οσο για το χωρις πανα ευκαιρια να την κοψουν κιολας....

 

οσο για την καλτσα παρε τους καλτσουλες που εχουν μπροστα και φατσουλες ζωων μηπως και τους αρεσουν οι αυτα τα παντοφλακια-ζωακια που βαζεις ολο το ποδι μεσα (που φοραγαμε και εμεις καποτε εαν δε θες να τα αφησεις ξυπολυτα....και εμενα καμια φορα δε θελει τη καλτσα και παρατηρησα και εγω οτι σε καποιες ειναι σκληρες οι ραφες και σε καποιες αλλες την κοβει το λαστιχο της καλτσας (Αυτο το εχω και εγω ολες τις κλατσες μου τις κοβω πανω πανω...)

[Eleftheria]

Και εμείς έχουμε κάποια κολλήματα κατά διαστήματα.

Για παράδειγμα, υπάρχει 1 κούπα καφέ που μόλις την είδε ο Νικ. την ήθελε δική του. Είδε μία μέρα το μπαμπά να πίνει καφέ σ’ αυτήν την κούπα και έγινε επανάσταση. Τώρα να κάτσω και να αναχαιτίσω αυτήν την επανάσταση, δεν το έχω κάνει. Δεν το θεωρώ σημαντικό να φωνάξω, να βάλω τιμωρία,… Η μόνη επίπληξη που του έκανα ήταν εντάξει αφού σου αρέσει τόσο πολύ αυτή η κούπα θα είναι δική σου, αλλά να το ζητάς με πιο ωραίο τρόπο,…

Επίσης, τρώμε στο τραπέζι και ο καθένας έχει διαλέξει τη θέση του. Έχει τύχει να έρθει σπίτι η γιαγιά, να κάτσει στην καρέκλα του Νικ ή της Κατ, και να μην πούνε κάτι. Δύο τρεις φορές, ενοχλήθηκαν γιατί η γιαγιά δεν τους ρώτησε πριν καθίσει στην καρέκλα τους (τους έχω πει να ρωτάνε πρώτα για κάποια πράγματα, οπότε αυτά το αντέγραψαν στην καρέκλα).

Αυτό με τις κάλτσες, τελικά συμβαίνει σε όλους. Μάλλον αισθάνονται πιο ελεύθερα. Τις κάλτσες τις έχουμε κόψει μέσα στο σπίτι, γιατί έβαζα εγώ έβγαζαν αυτά. Φοράμε μόνο παντόφλες. Που πολλές φορές τις βγάζουν και αυτές.

Είπα «θα κρυώσουν τα πόδια σας και θα φτερνίζονται τα δάχτυλα σας». Προφανώς, είδαν ότι δεν φτερνίζονται τα δάχτυλα οπότε το ψιλοπαραβλέπουν αυτά και εγώ επίσης!

Τελικά πιστεύω ότι κάποια κολλήματα δικά τους έχουν σχέση με δικά μας κολλήματα! Εκτός του ότι περνάνε με τον καιρό, κάποια από αυτά τα θεωρώ «δική τους άποψη» και όχι «κόλλημα». Μάλλον για να παρηγοριέμαι!

[PASOUMI]

εχουν πολυ πλακα ομως αυτα τα κολληματα. τουλαχιστον ετσι προσπαθω να τα βλεπω εγω.

εμεις διανυουμε μια περιοδο που αυτο ακουγεται περισσοτερο ειναι το "μονος μου"

 

μονος μου να φαω, μονος μου να ντυθω-ξεντυθω, να κανω μπανιο, να ταισω το σκυλο μας, να κουβαλησω τα ψωνια απ το ασανσερ...ολα μονος μου. δεν δινω πολυ σημασια στ κολληματα γιατι εχω δει οτι κρατανε για λιγες μερες κ μετα του περνανε. οποτε υπομονη κ το ριχνουμε στο αστειο.

[ΜαρΚ]

εχουν πολυ πλακα ομως αυτα τα κολληματα. τουλαχιστον ετσι προσπαθω να τα βλεπω εγω.

εμεις διανυουμε μια περιοδο που αυτο ακουγεται περισσοτερο ειναι το "μονος μου"

 

μονος μου να φαω, μονος μου να ντυθω-ξεντυθω, να κανω μπανιο, να ταισω το σκυλο μας, να κουβαλησω τα ψωνια απ το ασανσερ...ολα μονος μου. δεν δινω πολυ σημασια στ κολληματα γιατι εχω δει οτι κρατανε για λιγες μερες κ μετα του περνανε. οποτε υπομονη κ το ριχνουμε στο αστειο.

Ναι συμφωνώ έχουν πλάκα και σ'εμάς περνάνε σχετικά γρήγορα. Το μόνο κόλλημα που έχει φάει για μεγάλο διάστημα είναι η αγελάδα στο σαλόνι

Εννοείται ότι δεν υπάρχει καμία αγελάδα! Εδώ και 2 μήνες όμως επιμένει ότι στο σαλόνι "περιφέρεται" απ'ότι κατάλαβα μια αγελάδα και αυτός είναι ο λόγος που καμιά φορά ενώ έχει βάλει πλώρη για εκεί γυρίζει τρέχοντας πίσω: "μαμά φοβάμαι πάγια πάγια πολύ γιατί είναι μέσα η αγελάδ!". Παρ'το αυγό και κούρευτο. Λέγε ό,τι θέλεις. Η αγελάδα εκεί!

[didumomama]

Ναι συμφωνώ έχουν πλάκα και σ'εμάς περνάνε σχετικά γρήγορα. Το μόνο κόλλημα που έχει φάει για μεγάλο διάστημα είναι η αγελάδα στο σαλόνι

Εννοείται ότι δεν υπάρχει καμία αγελάδα! Εδώ και 2 μήνες όμως επιμένει ότι στο σαλόνι "περιφέρεται" απ'ότι κατάλαβα μια αγελάδα και αυτός είναι ο λόγος που καμιά φορά ενώ έχει βάλει πλώρη για εκεί γυρίζει τρέχοντας πίσω: "μαμά φοβάμαι πάγια πάγια πολύ γιατί είναι μέσα η αγελάδ!". Παρ'το αυγό και κούρευτο. Λέγε ό,τι θέλεις. Η αγελάδα εκεί!

Εμεις αγελάδα δεν έχουμε, ακόμη τουλάχιστον !΄Έχουμε το λύκο, που όμως είναι φίλος μας και θέλουμε την ώρα που πάμε για ύπνο να γυρίσουμε στο σαλόνι να του πούμε καληνύχτα Τι σκαρφίζονται για να μην κοιμηθούν ρε παιδί μου!!

[didumomama]

χαλια εχεις κατω στρωμενα??αστα να τρεξουν γυμνα...οσο για το χωρις πανα ευκαιρια να την κοψουν κιολας....

 

οσο για την καλτσα παρε τους καλτσουλες που εχουν μπροστα και φατσουλες ζωων μηπως και τους αρεσουν οι αυτα τα παντοφλακια-ζωακια που βαζεις ολο το ποδι μεσα (που φοραγαμε και εμεις καποτε εαν δε θες να τα αφησεις ξυπολυτα....και εμενα καμια φορα δε θελει τη καλτσα και παρατηρησα και εγω οτι σε καποιες ειναι σκληρες οι ραφες και σε καποιες αλλες την κοβει το λαστιχο της καλτσας (Αυτο το εχω και εγω ολες τις κλατσες μου τις κοβω πανω πανω...)

Κάλτσες έχουμε δοκιμασει τα πάντα. Τελικά όταν θέλουν να τις βγάλουν, και ο θεός ο ίδιος δεν τους σταματά. Ππότε μένουν ξυπόλητα. τι να κάνουμε

 

Πρόσφατα έχουμε φάει κι άλλο κόλλημα! Ο μικρός είναι λιοντάρι και η μικρή είναι ο Πλάτωνας απο τους mazoo and the zoo. Αυτό έχει πολλή πλάκα.

[DALIA]

:lol: εμείς πάντως έχουμε πολύ σοβαρά κολλήματα και το χειρότερο από όλα είναι ότι τα εννοεί

1ο κάνανε στο σχολείο για την 25η Μαρτίου, ήρθε στο σπίτι και επέμενε ότι είμαστε Τούρκοι. Όταν του εξηγούσα μου έλεγε " ααα δεν τα ξέρεις καλά, η κυρία είπε ότι είμαστε Τούρκοι.

2ο κοιμάται στο σαλόνι γιατί επιμένει ότι το δωμάτιο του είναι αποθήκη παιχνιδιών και μου λέει ξέρεις κανέναν που να κοιμάτε στις αποθήκες ?

[ΜαρΚ]

Εμεις αγελάδα δεν έχουμε, ακόμη τουλάχιστον !΄Έχουμε το λύκο, που όμως είναι φίλος μας και θέλουμε την ώρα που πάμε για ύπνο να γυρίσουμε στο σαλόνι να του πούμε καληνύχτα Τι σκαρφίζονται για να μην κοιμηθούν ρε παιδί μου!!

:D:D:D Άκου να δεις πονηριά...Είναι απίστευτα!!

Εμένα το βράδυ με φωνάζει για διάφορους λόγους πριν κοιμιθεί (νερό, τσίσα κ.τ.λ.) και όταν κάποια στιγμή δεν άλλο λέει:"Μαμάααα, θέλω εεεε...θέλω...μαμά έρχεσαι? (πάω εγώ) μαμά? Είσαι καλά?" και φοράει κι ένα γλυκήτατο χαμόγελο και εγώ κρατιέμαι να μη σκάσω στα γέλια!

[didumomama]

:lol: εμείς πάντως έχουμε πολύ σοβαρά κολλήματα και το χειρότερο από όλα είναι ότι τα εννοεί

1ο κάνανε στο σχολείο για την 25η Μαρτίου, ήρθε στο σπίτι και επέμενε ότι είμαστε Τούρκοι. Όταν του εξηγούσα μου έλεγε " ααα δεν τα ξέρεις καλά, η κυρία είπε ότι είμαστε Τούρκοι.

2ο κοιμάται στο σαλόνι γιατί επιμένει ότι το δωμάτιο του είναι αποθήκη παιχνιδιών και μου λέει ξέρεις κανέναν που να κοιμάτε στις αποθήκες ?

Καλά σου λέει το παιδί Ξερεις κανένα να κοιμάται στις αποθήκες???

 

Απίστευτα! Η φαντασία τους είναι απύθμενη

[ΒΕΡΑ]

Καλημέρα, η κόρη μου είναι 2 χρονών και 3ών μηνών και τρώει τέτοια κολλήματα που έχω αρχίσει να πιστεύω ότι είναι ψυχαναγκαστική. Ήθελα να σας πω κάποια να μου πείτε αν τα κάνουν και τα δικά σας ή αν τα έκαναν σε αντίστοιχη ηλικία.

 

1. Δεν ακουμπάει τίποτα βρεγμένο. Αν της δώσω ένα ποτήρι με νερό κι έχει μια σταγόνα απ' έξω φωνάζει ότι είναι βρεγμένο (λες και έχει οξύ!!). Πρέπει να το σκουπίσω πολύ καλά για να της το δώσω. (συμβαίνει με πάρα πολλά πράγματα). Επίσης αν πέσει νερό πάνω της (στο δέρμα όμως) πάλι τα ίδια.

 

2. Στο δρόμο περπατάει από συγκεκριμένες ευθείες που της αρέσουν, πατάει όλα τα καλύματα των υπονόμων και όλες τις πλάκες στο πεζοδρόμια μία μία (συνήθως βέβαια ... όχι πάντα)

 

3. Τα πράγματα στο σπίτι πρέπει να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο. Αν ξεχαστούμε πχ και πατήσουμε το καζανάκι ενώ έχει συνηθίσει ότι το κάνει αυτή γίνεται χαμός (κλάμα!)

 

4. Το πιάτο μπροστά της πρέπει να μπει με συγκεκριμένο τρόπο που της αρέσει. Αν της βάλεις κάτι που δε θέλει στο πιάτο της (όπως σαλάτα) κλαίει. Της λέω: "αν δεν το θες αστο στην άκρη" αλλά δε θέλει με τίποτα. Είναι ικανή να μη φάει.

 

5. Μας υποδεικνύει που να καθόμαστε στο σπίτι (όχι ότι το κάνουμε κιόλας βέβαια)

 

6. Γενικά θέλει να γίνονται τα πράγματα με το δικό της τρόπο (όπως δλδ τα έχει φανταστεί στο μυαλό της) και αλλάζει γνώμη συνέχεια. Πχ πρέπει στο δρόμο να την κρατάς από το χέρι που θέλει, αλλά μετά από μισό λεπτό μπορεί να θέλει από το άλλο χέρι.

 

7. Στο σταθμό όταν την παίρνω πρέπει πρώτα να κατέβω εγώ τα σκαλιά και μετά αυτή ... αλλιώς μου βγάζει την πίστη.

 

8. Και τώρα τελευταία μου έχει αρχίσει και γδύνεται στο δρόμο ... δλδ κατεβάζει χαμηλά το παντελόνι, ανεβάζει και τη μπλούζα και θέλει την κοιλιά έξω.

 

Βασικά έχω άπειρα παραδείγματα να γράψω εδώ αλλα νομίζω το πιάσατε το νόημα. Επίσης όσες φορές της εξηγώ κάτι μου λέει εντάξει αλλά μετά είτε το είπα είτε όχι ... το ίδιο κάνει. Και άμα δεν την πάω πχ βόλτα γιατί έκανε κάτι κακό πάλι είτε το έκανα είτε όχι το ίδιο. Την άλλη μέρα το έχει ξεχάσει και πάλι τα ίδια. Σε ποια ηλικία αρχίζουν να καταλαβαίνουν λογικά επιχειρήματα και να τα κάνουν κιόλας αυτά που τους λες?

[DALIA]

BEΡΑ χα χα χα χα χα χα χα χα χα

 

τα περισσότερα ναι τα κάνει και ο δικός μου...

[ΒΕΡΑ]

Τώρα που είναι μεγάλος τα κάνει ή τα έκανε στην ηλικία της δικιάς μου?

 

Εμένα τώρα έχει φάει και κόλλημα με το depon!!! ¨Ολο μου λέει ότι κάτι πονάει για να της δίνω depon ...

[DALIA]

ΒΕΡΑ δυστυχώς τώρα που είναι μεγάλο επιμένει περισσότερο στα κολλήματα του και είναι σίγουρος από πάνω....άμα κάτσω να γράψω παραδείγματα θα ξημερωθούμε...

[ΒΕΡΑ]

Ωχ θεέ μου!!!! Και πίστευα ότι ηρεμούν μετά τα 3!!! Όλοι λένε για terrible 2!!!

[DALIA]

ΒΕΡΑ μετά τα 3 που έχει αναπτυχθεί και πολύ καλά η ομιλία ζεις κωμικοτραγικές καταστάσεις...

[ΒΕΡΑ]

Μάλιστα ... και μετά μου λένε εμένα να κάνω 2ο!!!!

[ΘΑΛΑΣΣΑ]

Μα βρε παιδιά κι εσείς... Κάλτσες; Μα κάλτσες; Οι κάλτσες στη ζωή των μωρών έχουν μόνο ένα λόγο ύπαρξης: Να μας τις φοράνε οι μαμάδες για να τις βγάζουμε εμείς!

Η μικρή μου μόνο στο ύπνο τις φοράει και μέσα από υπνόσακο, εννοείται με πόδι!...

[ΘΑΛΑΣΣΑ]

Ουπς, σόρρυ, τώρα είδα ότι έχει προχωρήσει η συζήτηση... Συνεχίστε, συνεχίστε...

[ΘΑΛΑΣΣΑ]

Βέρα η λύση είναι να κάνεις 4ο. Ούτε που θα τα παίρνεις είδηση τα κολλήματα... Άκου με και μένα...