Πλησιάζουμε στο τέλος...

[ΘΑΛΑΣΣΑ]

Μετά την εμπειρία του θηλασμού των τεσσάρων παιδιών μου επί 40 σχεδόν συνολικά μήνες, ήθελα εδώ και καιρό να συμμαζέψω τις σκέψεις μου και να τις βάλω σε μια τάξη και το γράψιμο πάντα με βοηθούσε σ' αυτό...

Όταν γέννησα το πρώτο μου παιδί ήξερα για το θηλασμό μόνο τα πολύ-πολύ βασικά: ότι ο θηλασμός γίνεται από το στήθος της μάνας, ότι το μωρό πίνει γάλα, ότι αυτό το γάλα είναι καλό για το παιδί... και είχα και οπτικές παραστάσεις: κάτι δυτικότροπες εικονίτσες με την Παναγία να ταϊζει το Χριστό... κοινώς ήμουν απολύτως άσχετη.

Κι απ' την άλλη ήξερα ότι ήθελα πολύ να θηλάσω το παιδί μου, αλλά αυτό πίστευα ότι θα γινόταν αυτόματα. Στο μαιευτήριο είδα ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Εγώ είχα επίπεδες θηλές, το μωρό γεννήθηκε με καισαρική, ήταν πολύ νωθρό και δεν έπιανε το στήθος. Η (πώς να την πω τώρα...)...η... υπάλληλος που ήρθε όταν ζήτησα βοήθεια να βάλω το παιδί στο στήθος, έριξε μια ματιά (ίσως μιάμιση, μην την αδικήσω) και με απόλυτη απαξίωση μου είπε:" Με τέτοιες θηλές, σιγά να μη θηλάσεις!".

Βέβαια εγώ έχω πείσμα. Και πολύ μάλιστα. Κι έχω και μια φίλη μαία. Πού να'ναι καλά η κοπέλα ήρθε την τρίτη μέρα και έμεινε μαζί μου και βάζαμε, ξαναβάζαμε και ματαβάζαμε το μωρό στο στήθος, μέχρι που κατάφερε να αρχίσει να τρώει....

Θήλασα το παιδάκι μου 11 μήνες χωρίς καθόλου ταλαιπωρία, αφού έτρωγε ανά τετράωρο και από δύο μηνών κοιμόταν όλη τη νύχτα!

 

Τέσσερα χρόνια μετά ήρθαν τα δίδυμα!:smile:

Ε, τώρα λέω, θα θηλάσω, κανείς δε θα μου πει ότι οι θηλές μου είναι ακατάλληλες. Αμ, δε! Τα μωρά δέκα φορές πιο νωθρά από το πρώτο δεν έτρωγαν τίποτα, με τίποτα. Το στήθος μου πρίστηκε, σκλήρυνε και πονούσε ανυπόφορα. Οι νοσηλεύτριες από τις οποίες ζητούσα βοήθεια μου έλεγαν να βγάλω γάλα με το θήλαστρο. Καμία ανακούφιση. Ευτυχώς ήρθαν δύο φίλες μου και μου έκαναν μαλάξεις (εγώ ούρλιαζα από τον πόνο), βγήκε λίγο γάλα, το έδωσα στα μικρά. Αλλά η νωθρότητα, νωθρότητα... Στο τέλος υπέκυψα, φεύγοντας από το μαιευτήριο έδωσα από ένα μπουκαλάκι στο καθένα, το οποίο ρούφηξαν σε χρόνο d.t. Στο σπίτι μια από τα ίδια. Τα μωρά να κοιμούνται πεντάωρα και να μην ξυπνούν, η παιδίατρος μου ξεκαθάρισε ότι πρέπει να τα ξυπνήσω και να φάνε οπωσδήποτε, αν δεν τρώνε το δικό μου, να τους δώσω ξένο.

Θήλασα τελικά 13 μήνες. Για ένα διάστημα με συμπλήρωμα, μετά αποκλειστικά. Έτρωγαν ανά τρίωρο και από δύο μηνών κοιμούνταν όλη νύχτα! :grin:

Κάπου εκεί ανοίξαμε συζήτηση με μια φίλη μου, λάτρη του θηλασμού. Πολύωρες και έντονες διαφωνίες για το πρόγραμμα, για το νυχτερινό ύπνο, για την αγκαλιά και το κλάμα, για τις ανασφάλειες που δημιουργούνται στο παιδί...

Κλονίστηκα! Κλονίστηκα πολύ! Τόσο κακή μάνα ήμουν; Τι έκανα τόσο καιρό στα παιδιά μου;:cry:

Στο τέταρτο παιδί αποφάσισα να είμαι διαφορετική: Κανένα πρόγραμμα, θηλασμός όποτε και όσο θέλει το παιδί, αγκαλιά με το παραμικρό...

Το πρώτο τετράμηνο ήταν πραγματικά μια απόλαυση: Το μωρό πολύ βολικό. Μ' άφηνε το πρωί και τετράωρο ακόμα, να κάνω καμιά δουλειά, ν' ασχοληθώ και με τ'άλλα, και το βράδυ ξυπνούσε μια με δύο φορές. Πριν τους δύο μήνες κοιμήθηκε κι αυτό όλη τη νύχτα. Τεσσάρων μηνών άρχισαν τα ζόρια. Θηλασμός κάθε μια ώρα, γκρίνια όλη τη μέρα (άρα αγκαλιά, άρα φτύσιμο στα υπόλοιπα παιδιά και φυσικά δουλειές τέλος) και το βράδυ δύο-τρεις ώρες για ν' αποκοιμηθεί και μέσα τη νύχτα πολλά ξυπνήματα (χωρίς γεύματα) με μία ώρα προσπάθεια για να ξανακοιμηθεί.

Άντεξα τρεις μήνες. Είχα εξαντλήσει τα όριά μου. Μες στα νεύρα όλη μέρα και απελπισία τη νύχτα. Τα τρία μεγαλύτερα παιδιά μου έβλεπαν μια μουτρωμένη, γκρινιάρα, κακοδιάθετη μαμά, που δεν ανεχόταν και πολλά πολλά...

Έτσι αποφάσισα να βάλω πρόγραμμα. Το μωρό πήγαινε για ύπνο νωρίς το βράδυ μαζί με αδελφια του. Έκλαψε βέβαια την πρώτη φορά αρκετά, μέχρι να το πάρει ο ύπνος. Μετά κοιμήθηκε όλη τη νύχτα και για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό ξύπνησε χαρούμενο. Τη δεύτερη μέρα έκλαψε λιγότερο. Την τρίτη καθόλου. Την ημέρα την τάιζα ανά τρεις ώρες, είχαμε στο μεταξύ ξεκινήσει και τις στερεές τροφές. Διατήρησα τρεις θηλασμούς το 24ωρο, γιατί διαπιστώθηκε αλλεργία στο γάλα, οπότε τη θήλαζα και το απόγευμα. Έφτασε σχεδόν 15 μηνών. Ξεκινήσαμε υποαλλεργικό γάλα σε σκόνη, το οποίο πίνει ευχαρίστως. Και σε λίγες μέρες, που θα γίνει 15 μηνών, θα σταματήσω.

 

Πού θέλω να καταλήξω;

Έχω διαβάσει αρκετές σελίδες για το θηλασμό και τα προβλήματά του, έχω μελετήσει τις πολύτιμες συμβουλές που δίνονται εδώ και αισθάνομαι πολύ τυχερή και πράγματι ευγνώμων που αυτό το φόρουμ έπεσε στα μάτια μου και μου πρόσφερε τόσα πολλά.

Αλλά... θα τολμούσα να πω και το εξής: Αν μια μαμά έχει τόση ανάγκη το πρόγραμμα στη ζωή της, όπως εγώ, λόγω ιδιοσυγκρασίας, λόγω κουλτούρας, δεν ξέρω, θα χρειαζόταν ίσως ν' ακούσει ότι, ναι, κάποια στιγμή, όχι ασφαλώς απ' την πρώτη μέρα ή τον πρώτο μήνα, αλλά μετά το τρίμηνο ή το εξάμηνο, δεν ξέρω, μπορεί να καταφέρει να συνδυάσει το θηλασμό με το πρόγραμμα. Δεν είναι απαγορευτικό... δεν είναι αμαρτία.

Δύο μήνες κάθε φορά είχα διακεκομμένο ύπνο κι ακόμα θυμάμαι την κούρασή μου. Ναι, τα μωρά μας έχουν ανάγκες... Κι ανάγκες που ίσως ούτε φανταζόμαστε. Αλλά για να μπορέσουμε να καλύψουμε αυτές τις ανάγκες τους, είναι απαραίτητο να στεκόμαστε στα πόδια μας. Τουλάχιστον. Όσο και να μας συμπαραστέκονται οι άντρες μας, η φροντίδα ενός ή περισσότερων παιδιών είναι ούτως ή άλλως ένας πολύ απαιτητικός ρόλος. Και δυστυχώς ή ευτυχώς και ο κοινός με τα παιδιά μας ύπνος για κάποιες από μας δεν είναι λύση. Είναι ένα ακόμα πρόβλημα...

 

Και συνοψίζοντας: δεν είναι αλήθεια ότι ο μητρικός θηλασμός αυτός καθ'αυτός είναι κάτι που πρέπει να επιδιώξει μια μητέρα; Έστω και με πρόγραμμα, έστω και με μετρημένα γεύματα την ημέρα, δεν αξίζει να την υποστηρίξουμε να προσπαθήσει όπως της ταιριάζει;

Έκανα άσχημα που θήλασα, έστω κι έτσι, τα παιδιά μου;

 

Ας σταματήσω όμως εδώ. Ούτε τα μισά απ'όσα ήθελα να πω δεν έγραψα... (Ναι, είμαι λίγο φλύαρη, το ξέρω)

[evie]

Νομίζω το αποτέλεσμα σε δικαιώνει.Τα κατάφερες και θήλασες και τα τέσσερά σου παιδιά παρά τις δυσκολίες.Πιστεύω ότι η έννοια του θηλασμού χωρίς πρόγραμμα είναι το ότι δεν υπάρχουν γενικοί κανόνες (ως προς το ωράριο,τη στάση θηλασμού,τον χώρο,κ.α.) που ισχύουν για όλα τα μωρά αλλά η κάθε μητέρα με το μωρό της φτιάχνουν το πρόγραμμα θηλασμού.Για σένα και το μώρό σου είχε καλό αποτελεσμα αυτό που έκανες,οπότε καλά έκανες!

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

νομιζω αν και εγω δεν θηλασα σχεδον καθολου οτι σημασια δεν εχει ο τροπος , οι ωρες,η θεση αλλα η διαθεση και το αποτελεσμα της διαρκειας του θηλασμου.

εσυ καταφερες να θηλασεις 4 παιδακια και μπραβο σου.και να σου πω και κατι δεν βρισκω κατι κακο στο οτι ειχατε προγραμμα.το πιο πιθανο ειναι και τα ιδια τα παιδακια να θελανε κατι τετοιο και για αυτο να συνεχισατε με προγραμμα.

εκανες οτι καλυτερο μπορουσες θηλασες οσο μπορουσες και μπραβο σου!!!!!!

[pichon]

Δανείζομαι το θέμα για να ευχαριστήσω όλες τις κοπέλες που μου στάθηκαν και με στήριξαν εδώ και 14 μήνες. Ιδιαιτερως την Αγλαία που μου απάντησε εκτενώς και τεκμηριωμένα και με καθησύχασε τους πρώτους μήνες που δεν ήξερα πολλές φορές τι να κάνω. Μέσα από την καρδιά μου χίλια ευχαριστώ! Ο Θεός να σας δίνει δύναμη και πολλές χαρές.

Ένα χρόνο θήλασα αποκλειστικά. Λίγο αργότερα έδωσα ξένο γάλα. Τώρα θηλάζουμε μόνο για να κοιμηθούμε το βράδυ. ίσως θα μπορούσα να θήλαζα και παραπάνω, αλλά και ο μικρός δεν το ζητούσε πια τόσο πολύ κι εγώ (ντρέπομαι που το λέω) είχα κουραστεί.

Όπως και να έχει σας ευχαριστώ!! Πάρα πάρα πολύ!

 

ΥΓ. Αγλαϊα, αν μπορείς, θα μας ξαναδώσεις τη συνταγή για τα μελομακάρονα; Δεν μπορώ να τη βρω...

[madq]

Έκανα άσχημα που θήλασα, έστω κι έτσι, τα παιδιά μου;

 

Πλάκα μας κάνεις;;; Τα κατάφερες τέλεια! Οκ! Στην αρχή ήταν ένα. Μετά γίναν ξαφνικά 3 εκ των οποίων τα δύο θέλαν ταυτόχρονα να φάνε! Και μετά γίναν 4...

 

Όσον αφορά στο προβληματισμό σου για το "πρόγραμμα", δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με την παραπάνω φίλη

 

Νομίζω το αποτέλεσμα σε δικαιώνει.Τα κατάφερες και θήλασες και τα τέσσερά σου παιδιά παρά τις δυσκολίες.Πιστεύω ότι η έννοια του θηλασμού χωρίς πρόγραμμα είναι το ότι δεν υπάρχουν γενικοί κανόνες (ως προς το ωράριο,τη στάση θηλασμού,τον χώρο,κ.α.) που ισχύουν για όλα τα μωρά αλλά η κάθε μητέρα με το μωρό της φτιάχνουν το πρόγραμμα θηλασμού.Για σένα και το μώρό σου είχε καλό αποτελεσμα αυτό που έκανες,οπότε καλά έκανες!

[ΘΑΛΑΣΣΑ]

Ευχαριστώ για την υποστήριξη!

[ΜΑΡΙΑΛ]

Λοιπόν ΘΑΛΑΣΣΑ.

Σκευτόμουν όπως ακριβώς ΕΣΥ...

 

Μέχρι που διαβασα στο βιβλίο της κυρίας Πατσούρου το εξής: Αν θηλάζετε τα παιδιά σας με κάποιον τρόπο και αυτός ο τρόπος αποδείδει (δηλ: το μωρό κερδίζει βάρος κ.α.), μην αλαξετε τίποτα από ότι κάνετε ακόμα και αν διαβάσετε σε χίλιες πηγές ότι αυτό που κάνετε είναι λάθος

[despoina pontikaki]

Λοιπόν ΘΑΛΑΣΣΑ.

Σκευτόμουν όπως ακριβώς ΕΣΥ...

 

Μέχρι που διαβασα στο βιβλίο της κυρίας Πατσούρου το εξής: Αν θηλάζετε τα παιδιά σας με κάποιον τρόπο και αυτός ο τρόπος αποδείδει (δηλ: το μωρό κερδίζει βάρος κ.α.), μην αλαξετε τίποτα από ότι κάνετε ακόμα και αν διαβάσετε σε χίλιες πηγές ότι αυτό που κάνετε είναι λάθος

 

Αυτό τα λέει ΟΛΑ!!!Μπράβο και απο εμένα για το κουράγιο σου,εγώ είμαι ακόμα στην αρχή και ελπίζω να έρθουν και άλλα μωράκια στην αγκαλιά μου.

[ΘΑΛΑΣΣΑ]

Αν θηλάζετε τα παιδιά σας με κάποιον τρόπο και αυτός ο τρόπος αποδείδει (δηλ: το μωρό κερδίζει βάρος κ.α.), μην αλαξετε τίποτα από ότι κάνετε ακόμα και αν διαβάσετε σε χίλιες πηγές ότι αυτό που κάνετε είναι λάθος

 

Αχ, αυτό πόσο μου ταιριάζει!

[ANABELA]

θαλασσα τα θερμα μου συγχαρητηρια!μπραβο σου ,1000 μπραβο για οσα εχεις καταφερει!τιποτα δεν εκανες λαθος.

κι εγω καπως ετσι την πατησα...τεσπα να μην λεω τα δικα μου .

 

το ελευθερο προγραμμα απο οτι ξερω ειναι για τον πρωτο καιρο μεχρι να εδραιωθει το γαλα της μητερας.μετα μπαινει σε προγραμμα το μωρο απο μονο του.φυσικα αν το ζητησει το δινουμε απλοχερα...

[sternchen]

Συγχαρητήρια κορίτσι μου , μια χαρά τα κατάφερες !!!! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!!!

[pax]

Συγχαρητήρια, πολύ καλά τα κατάφερες. Πολύ μου άρεσε που διάβασα την ιστορία σου και τις απαντήσεις των άλλων μητέρων.

[ΘΑΛΑΣΣΑ]

Να'στε καλά για τα καλά σας λόγια!