Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

με βαριεται????


alice-t

Recommended Posts

η κατασταση εχει ως εξης και πειτε μου τι να κανω-εχω το μπεμπη 4 μηνων κι ο μπαμπας ερχεται το βραδυ απ τη δουλεια-ειμαι λοιπον μονη με το μωρο 15 ωρες τη μερα και σπανιως βλεπουμε αλλο κοσμο-γενικα δεν εχει προβλημα οταν βλεπει καινουργια προσωπα αλλα τωρα τελευταια νιωθω οτι με βαριεται και δεν ξερω τι κανω λαθος-δεν μπορω να καλω κοσμο καθε μερα σπιτι ουτε να παρω τους δρομους με το καροτσι για να βλεπει ο μπεμπης κοσμο-φοβαμαι πως η συνεχης συναναστροφη μονο με μενα του κανει κακο-μηπως γινει αντικοινωνικος?μηπως του μεταδιδω τα νευρα και το αγχος μου?μηπως ειμαι κακη μανα????:(βοηθεια!!!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καλησπέρα alice-t. Δεν νομίζω να σε βαριέται το παιδί σου.. Και εγώ πέρασα απο αυτή τη φάση. Η μικρή μου νόμιζα ότι με βαριέται και ότι προτιμάει να είναι με άλλους. Το συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι γενικά βαριούνται εύκολα. Μην προβληματίζεσαι τόσο. Ο καιρός έχει ανοίξει οπότε λίγο θα πάτε μια βόλτα, λίγο θα τον έχεις στο μπαλκόνι να χαζεύει, λίγο παιχνίδι και στο μπάνιο και θα γεμίζει η μέρα του. Η δικιά μου δεν μπορεί τα ίδια πράγματα για πολύ ώρα. Ενώ αν τα κάνω εναλάξ δεν έχει πρόβλημα. Σε αυτές τις ηλικίες μαθαίνουν πράγματα και είναι περίεργα για τα πάντα.... Ασχολήσου άφοβα μαζί του και θα δεις ότι είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που δεν βαριέται....

Link to comment
Share on other sites

Καλε??? Τι κατεγησμος ερωτηματων ειναι αυτος??? Μην αγχωνεσαι και γω τα ιδια σκεφτομαι οτι θα αρχισει να με βαριεται το παιδι.....αλλα πιο παιδι δε θελει τη μαμα του συνεχεια μαζι του?! Νομιζω οτι αν χαλαρωσεις εσυ και βρεις δημιουργικους τροπους να περνατε τη μερα, οσο δημιουργικη μπορει να ειναι μια μερα για ενα ζουζουνι 4 μηνων, θα αισθανεσαι και εσυ καλυτερα και θα βλεπεις ενα χαρουμενο παιδακι!

 

Το να αισθανεσαι πως το παιδακι σου βαριεται ή δεν περναει καλα και να θες να βρεις τροπους να το κανεις πιο χαρουμενο σιγουρα σε κανουν μια πολυ γλυκια και τρυφερη μαμα! Εγω νομιζω πως εισαι η καλυτερη μαμα του κοσμου γι αυτο το μικρακι.....:wink:

 

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ και γω ότι είναι πολύ μωράκι για να βαριέται τη μαμα του. Εγώ παλι τί να πω βρε κορίτσια που κοντεύω να πέσω σε κατάθλιψη. Έχω ένα μικρό ζουζούνι 20 μηνών που αναγκαστικά μέσα στην εβδομάδα μοιράζεται ανάμεσα στις δύο γιαγιάδες γιατί δουλεύω. Ε, όταν πάμε να τον πάρουμε από τις γιαγιάδες τις πιο πολλές φορές δεν μας δίνει σημασία. Αντίθετα όταν πάω να τον πάρω από την αγκαλία της γιαγιάς, παππού, της θείας κλπ κλαίει και δεν θέλει να έρθει. Τώρα τελευταία επίσης δεν ξεκολλάει από τον μπαμπά του και δεν θέλει κανέναν άλλον.! Ούτε εμένα εννοείται. Μόλις τον πάρω αγκαλιά κλαίει και φωνάζει τον μπαμπά του!

Και να πω ότι είμαι από τις μαμάδες που δεν ασχολούνται με τα παιδιά τους , να το καταλάβω. Το αντίθετο μάλιστα. Προσπαθώ όταν γυρίζω από την δουλειά να ασχολούμαι με το παιδί μου.

Ειλικρινά νομίζω ότι δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Δεν ξέρω, θεωρείτε ότι είμαι υπερβολική?

Κορίτσια , όσες δεν δουλεύετε είσαστε πραγματικά τυχερές που μπορείτε μόνες σας να μεγαλώσετε τα παιδιά σας. Εγώ προσωπικά σας ζηλεύω. Αν είχα την επιλογή να μην εργάζομαι θα το έκανα χωρίς 2η σκέψη.!

[sIGPIC][/sIGPIC] Η ανάσα της ζωής μου, το μωρό μου!

:P

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

alice-t μην ανησυχείς καθόλου!!! Σήμερα διάβαζα σε ένα βιβλίο για την ανάπτυξη ότι στους 4 μήνες τα μωράκια βαριούνται πολύ εύκολα! Εγώ θα αρχίσω να τα περνάω από την επόμενη βδομάδα (τη κυριακή κλείνουμε 3 μήνες)... οπότε μανούλες κέφι κ φαντασία να έχουμε για να διασκεδάζουμε τα μπεμπουλινάκια μας! ;)

Link to comment
Share on other sites

Καλε ειναι δυνατον ενα μωρακι 5 μηνων να βαριεται τη μαμα του???? Λογικο ειναι να θελουν να βλεπουν νεα προσωπα κ πραγματα, γιατι απλουστατσ τωρα ανακαλυπτουν τον κοσμο. Κ δεν ειναι καθολου κακο να απολαμβανουν την παρεα κ αλλων ανθρωπων εκτος τη δικη μας..

Οσο για το να παρεις τους δρομους, φανταζομαι ετσι κ αλλιως τωρα που καλοκαιριαζει θα το κανεις.. Εμεις τη βγαζαμε καθε απογευμα σχεδον βολτα απο μωρο κ τα πρωινα τη βγαζει κ η κυρια που την κραταει κ πραγματικα απολαμβανει τις βολτες μας. δε χρειαζεται παιδικος απαραιτητα για να κοινωνικοποιηθει..

Κ να ξερεις οτι ανασφαλειες εχουν ολες οι μαμαδες του κοσμου, δεν εισαι η μονη....

Link to comment
Share on other sites

Αλήθεια... γιατί να μη βγαίνεις έξω με το καρότσι; Δεν το καταλαβαίνω...; Κι εσύ θα χαλαρώνεις κι εκείνο. Τι μπορεί να κάνεις 15 ώρες μέσα στο σπίτι .... χωρίς να βαριέσαι (εσύ, όχι το μωρό); :?:

 

 

Εμείς βγαίνουμε σχεδόν κάθε μέρα, ακόμα και χειμώνα (εκτός βροχής ή αέρα). Με όλα τα παιδιά.... :) Αν μείνουμε πολλές μέρες κλεισμένοι μέσα.... δυσκολευόμαστε όλοι μας. Είμαστε πιο νευρικοί, βαριόμαστε κτλ.. κι ας έχουμε τα χίλια-δυο να κάνουμε. Πιστεύω πως είναι σημαντική η έξοδος.

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα με την alkyon. Δοξα το Θεό ζούμε σε μια χώρα που μας επιτρέπει να είμαστε έξω απο το σπίτι τις περισσότερες μέρες του χρόνου. Εγω τον μπέμπη απο 30 ημερών τον πάω κάθε μέρα βόλτα, εκτός φυσικά απο τις μέρες που βρέχει. Αυτό ξεκουράζει και εμένα αλλά και τον ίδιο αφου αν μη τί άλλο, αλλάζουμε παραστάσεις. Επίσης βρίσκω πολύ σημαντική την επαφή με άλλα παιδάκια, μεγάλους ακόμα και με τα ζωάκια !!! Είναι πραγματικότητα οτι πρίν καλά καλά κλείσει τους 8 μήνες είναι πολύ κοινωνικός, δε φοβάται τα ζώα, και ζητάει επαφή και παιχνίδι με τα παιδάκια.

 

Φυσικά τα μωράκια βαριούνται κλεισμένα σε ένα σπίτι. Μη ξεχνάς οτι η αγαπημένη τους ασχολία είναι η ανακάλυψη του κόσμου, και εμείς πρέπει να τα βοηθήσουμε και να τα παροτρύνουμε σε αυτή τους την προσπάθεια.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ παλι τί να πω βρε κορίτσια που κοντεύω να πέσω σε κατάθλιψη. Έχω ένα μικρό ζουζούνι 20 μηνών που αναγκαστικά μέσα στην εβδομάδα μοιράζεται ανάμεσα στις δύο γιαγιάδες γιατί δουλεύω. Ε, όταν πάμε να τον πάρουμε από τις γιαγιάδες τις πιο πολλές φορές δεν μας δίνει σημασία. Αντίθετα όταν πάω να τον πάρω από την αγκαλία της γιαγιάς, παππού, της θείας κλπ κλαίει και δεν θέλει να έρθει.

 

Αυτή είναι η μεγαλύτερη φοβία μου... και τη βλέπω να έρχεται... Απο τη μια χαίρεσαι γιατί βλέπεις οτι το μωρό σου είναι καλά και χαρούμενο με τη γιαγιά (που είναι μεγάλο πράγμα να έχεις την σιγουριά αυτή) αλλά απο την άλλη, βλέπεις την πραγματικότητα...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αααχ άστα να πάνε.!!!!! Ειδικά τον πρώτο καιρό δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Βέβαια τα παιδιά περνάνε και από φάσεις διάφορες. Δηλαδή θυμάμαι ένα διάστημα ήμασταν δεν ήμασταν στο σπίτι της γιαγιάς δεν μας έδινε καμία απολύτως σημασία ,αντίθετα όλα όσα ήθελε τα ζητούσε από την κουνιάδα μου. Να φάει , να πιει, να παίξει. Να σημειώσω εδώ τώρα και μία μικρή κακιούλα. Ότι στο τσακ προλάβαμε αυτή η αδυναμία που τρέφει στο παιδί μου να μην καταλήξει σε ψύχωση!!! Γιατί ήταν στο όριο το όλο θέμα! Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν του χαλούσε χατίρι, ό,τι ζητούσε το είχε και γενικότερα παιδιά δεν μπορούσε να αντέξει μία ημέρα αν δεν τον έβλεπε!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τι να σας πω, μεγάλο πρόβλημα γιατί καταλαβαίνετε ότι έσκαγε μύτη στο σπίτι από το πουθενά για να δει τον μικρό! Μέχρι και εκεί που κάναμε διακοπές εμφανίστηκε μία ωραία ημέρα για να δει τον μικρό επειδή είχε να τον δει μία εβδομάδα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τα νεύρα μου , τα χάπια μου και ένα ταξί να φύγω ήμουν! Ή μαλλον να φύγει. Ευτυχώς όμως ξεπεράστηκε το πρόβλημα. Όχι τίποτε άλλο αλλα κακό στο παιδί θα έκανε όλη αυτή η συμπεριφορά.

Τώρα είμαστε σε μία φάση που πάμε να τον πάρουμε από την γιαγιά, μας φιλάει μεν όταν μπαίνουμε , χαίρεται, αλλά εντάξει δεν θα τρελλαθεί κιόλας. Βέβαια με το που μπαίνουμε στο σπίτι των γιαγιάδων δεν αφήνω περιθώρια όπως κακώς άφηνα ,και τον απασχολώ με παιχνίδια και διάφορα, μέχρι να φύγουμε. Γιατί είχαμε και ένα θέμα , ειδικά από πλευρά πεθερικών και κουνιάδας , ότι να μην παρεμβαίνω όταν παίζουν μαζί τους και νομίζουν ότι δεν θέλω να έχουν επαφές με το παιδι μου. Γιατί πάντα με τα πεθερικά και γενικότερα το σόι των αντρών μας είναι λεπτές οι ισορροπίες. Αλλά μάλλον κάποια στιγμή είχα αφήσει μεγάλα περιθώρια και όταν προσπαθούσα, ακούστε, προσπαθούσα , να ασχοληθώ με το παιδί μου , τσουπ , ερχοταν η μία ερχόταν η άλλη και τον απασχολούσε με κάτι άλλο.

Βέβαια όλα αυτά κόπηκαν, γιατί αγανάκτησα και το κατάλαβαν, ευτυχώς!

Τώρα έχω ξεφύγει μάλλον από το θέμα της φίλης μας αλλά είπα να πω και γω τον πόνο μου η μανούλα.!!

Μανούλες που δεν δουλεύετε είστε πολύ τυχερές!!!!!!!!!

[sIGPIC][/sIGPIC] Η ανάσα της ζωής μου, το μωρό μου!

:P

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...