Δεν θέλω να πάω παιδικό-2,5 χρονών

[marianna9880]

Η κόρη μου είναι 2,5 χρονών. Ξεκίνησε παιδικό σταθμό την Δευτέρα. Την 1η μέρα έκλαψε 3 φορές, την 2η έκλαιγε συνεχώς μέχρι τις 10 που πήγα και την πήρα( από τις 8:40 που πέρασε το λεωφορείο) και σήμερα δεν ήθελε καν να ανέβει στο λεωφορείο, την ανέβασα και την έβαλαν να καθίσει με το ζόρι. Τρελαίνομαι. Και τώρα που πήρα τηλέφωνο συνεχίζει και κλαίει. Έτσι συνηθίζεται να γίνεται, δηλαδή. Αφήνεις το παιδί σου να λιώσει στο κλάμα, μέχρι να κουραστεί και να μην μπορεί άλλο να κλαίει; Τι στο καλό προσαρμογή είναι αυτή; Μήπως φταίει το σύστημα που έχει ο παιδικός; Μου λένε να πάω να την πάρω στις 10 και πως πρέπει το παιδί να πηγαίνει με το λεωφορείο. Μπορώ να κάνω κάτι ή απλά να βρω έναν ψυχίατρο για μένα ώστε να μάθω να αντέχω στο κλάμα της;

[ΜΑΜΑ ΘΟΔΩΡΗ ΑΛΙΚΗΣ]

ΜΗ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣΑΙ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ. ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΑΝΤΙΔΡΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΑΣ. ΑΡΓΗΣΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ. ΕΚΛΑΙΓΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ (ΜΙΛΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ) ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ. ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΕΚΛΑΙΓΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΩΣΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΕΛΕΙΩΣ. ΞΑΦΝΙΚΑ!!! ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ. ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΣΟΥ ΡΑΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. Η ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗ ΞΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕ ΤΑ ΛΥΠΗΜΕΝΑ ΤΗΣ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΤΑΝ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ. ΒΛΕΠΕΙΣ Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ! ΝΙΩΘΕΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ. ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ.

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Η κόρη μου είναι 2,5 χρονών. Ξεκίνησε παιδικό σταθμό την Δευτέρα. Την 1η μέρα έκλαψε 3 φορές, την 2η έκλαιγε συνεχώς μέχρι τις 10 που πήγα και την πήρα( από τις 8:40 που πέρασε το λεωφορείο) και σήμερα δεν ήθελε καν να ανέβει στο λεωφορείο, την ανέβασα και την έβαλαν να καθίσει με το ζόρι. Τρελαίνομαι. Και τώρα που πήρα τηλέφωνο συνεχίζει και κλαίει. Έτσι συνηθίζεται να γίνεται, δηλαδή. Αφήνεις το παιδί σου να λιώσει στο κλάμα, μέχρι να κουραστεί και να μην μπορεί άλλο να κλαίει; Τι στο καλό προσαρμογή είναι αυτή; Μήπως φταίει το σύστημα που έχει ο παιδικός; Μου λένε να πάω να την πάρω στις 10 και πως πρέπει το παιδί να πηγαίνει με το λεωφορείο. Μπορώ να κάνω κάτι ή απλά να βρω έναν ψυχίατρο για μένα ώστε να μάθω να αντέχω στο κλάμα της;

 

 

Μαριαννα,εχεις κι αλλο παιδακι;(συγνωμη,αλλα δεν καταλαβα καλα απο το τικερακι σου...)Αν ναι.......να η απαντηση στην ερωτηση σου,ζηλευει που μενεις μονη σου σπιτι με το μωρο!Θα σταματησει σιγα-σιγα.......

[marianna9880]

Κορίτσια τα πράγματα πάνε καλύτερα.Δεν θέλει βέβαια να πάει με το λεωφορειάκι του σταθμού, όμως πηγαίνει με τον μπαμπά της και ενώ δηλώνει πως δεν περνάει καλά στον παιδικό, κάθε μέρα που πάω να την πάρω και την βλέπω στην τάξη , την βλέπω καλύτερα. Αύριο πάλι θα δούμε. Το κακό είναι πως ζωήρεψε πολύ και συνεχίζει να προσπαθεί να κυνηγά την αδερφή της.

[KANGOO]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

 

Η υπομονη και απο τις δυο πλευρες ειναι το παν!Οταν καταλαβει οτι αυτο πρεπει να γινει, θα σταματησει απο μονη της. Ο δικος μου εκλαιγε μια βδομαδα. Ξαφνικα σταματησε. Του ειχα εξηγησει οτι δεν γινεται να μενει σπιτι και τους λογους βεβαια αλλα οχι συνεχεια γιατι αντιλαμβανεται την αδυναμια μας και συνεχιζει το κλαμα μετα για εκβιασμο. Την επομενη κιολας εβδομαδα εχε παρει αερα και εκανε και εξυπναδες και κολπα που εμαθε στο σχολειο βλεπε γκριματσες, αστεια,,,ηταν πλεον ενα αλλο παιδι.

[Kiki]

Σου ευχομαι πραγματικά κάθε μέρα και καλύτερα γιατί και εγώ σκέυτομαι από Σεπτέμβριο να τον πάω παιδικό και τώρα με άγχωσες.

[marianna9880]

Σου ευχομαι πραγματικά κάθε μέρα και καλύτερα γιατί και εγώ σκέυτομαι από Σεπτέμβριο να τον πάω παιδικό και τώρα με άγχωσες.

Νομίζω πως τελικά θα τον λατρέψει τον παιδικό. Είναι σαν να την ξεκλείδωσες ... Ενώ ήταν ένα πολύ ήσυχο και συνεσταλμένο κοριτσάκι , τώρα δεν συμμαζεύεται. Νομίζω πάντως πως τελικά δεν αξίζει να αγχωνόμαστε και να στενοχωριόμαστε τόσο... όλα αντιμετωπίζονται, ειδικά όταν έχεις τόσο καλή παρέα ...Ευχαριστώ κορίτσια για όλα...

[elenik]

Τέλεια η μικρη Μπραβο σας

[Maya]

Μπράβο στο κοριτσάκι σου. Πάντως, αν και δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος να σου το πω τώρα, νομίζω ότι μπορούσε να γίνει λίγο πιο ήπια η προσαρμογή της. Να την πηγαίνεις καταρχήν εσύ, να μένεις λίγο στο σταθμό, να γνωρίσει τους ανθρώπους, να τους εμπιστευθεί και μετά να την αφήσεις. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο βέβαια, αλλά εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα για αυτά που έννοιωσες.. Και όσο και να λένε οι ιδιοκτήτες των παιδικών (ευτυχώς όχι όλοι) ότι πρέπει να γίνει έτσι ο αποχωρισμός, εμένα μου φαίνεται ότι κοιτάζουν μόνο την βολή τους και τίποτα άλλο. Ούτε την ψυχολογία της μητέρας, ούτε του παιδιού.

Σημασία βέβαια έχει ότι η μικρή σου πρέπει να περνάει καλά, για να έχει προσαρμοστεί τόσο εύκολα. Εμένα ο δικός μου είναι η δεύτερη εβδομάδα στον παιδικό (ίδια ηλικία με τη δική σου) και από την ώρα που θα μπούμε στο αυτοκίνητο, αρχίζει τα παζάρια. Να πάμε στη θάλασσα, να πάμε στη γιαγιά, να πάμε παιδότοπο κλπ. Όταν τον χαιρετάω είναι πολύ πολύ σοβαρός αλλά μετά με ξεχνάει. Ακόμα όμως δεν έχουμε τελειώσει, θα το ξανασκεφτεί και θα αντιδράσει μου είπε η διευθύντρια.

Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο έπρεπε να διαχειριστώ τις δικές μου ενοχές που το πήγα το παιδί σχολείο, ενώ μπορούσα να το κρατήσω σπίτι.

[marianna9880]

Maya η διευθύντρια επέμενε στο να πηγαίνει μόνη της με το λεωφορειάκι. Αν δεν αντιδρούσε τόσο η κόρη μου( έκανε μία φορά εμετό μέσα στο λεωφορείο και μία φορά περιμένοντας το) ίσως να πήγαινε ακόμη με αυτό.

Να μην έχεις πάντως ενοχές. Εγώ δεν ήθελα να πάει για να μην χάσω αυτές τις ώρες μαζί της, βλέπω όμως πως το παιδί εκεί άρχισε να τρώει( κάτι που ήταν δύσκολο απ' την αρχή, αλλά ειδικά τις τελευταίες μέρες δεν έτρωγε καθόλου) ...

Δυστυχώς και χτες αλλά και σήμερα περισσότερο , έκλαιγε και με ζητούσε... Σήμερα μου έλειπε και μένα πολύ από το πρωί. Τα ρουχάκια της, τα παιχνίδια της... Χριστέ μου, πως είναι όταν φεύγουν τελικά από το σπίτι?

Αλλά ενώ ήταν "μη μου άπτου" και φοβόταν τ' άλλα παιδάκια έφτασε να σπρώξει τον νταή της πολυκατοικίας και ενώ σε όλα ήθελε την βοήθεια μου τώρα λέει συνεχώς "εγώ μόνη μου" και το κάνει. Ενώ δεν τολμούσε να υπερασπιστεί τον χώρο της τώρα διεκδικεί.

Το παιδί μου μεταλλάχθηκε, τι να πω? Εξακολουθεί όμως να ζηλεύει την αδερφή της