Συμπεριφορά στους τσακωμούς

[tzoutzouka]

Λοιπόν κορίτσια και αγόρια...

 

πολύ μεγαλη απορία το έχω.. όταν τσακώνεστε χοντρά με το έτερον ήμισι έχετε φτάσει ποτέ σε σημεία που μετά τα σκέφτεστε και ντρέπεστε? Έχετε ξεστομίσει αυτό που λέμε "μεγάλα λόγια"? Ή αντίστοιχα έχετε γίνει δέκτης τέτοιας συμπεριφοράς απο τον άλλον? Έχετε πιαστεί στα χέρια ποτέ? Ξέρετε τι εννοώ, πάνω στον θυμό και στην ένταση. Πως νιώσατε? Σκεφτήκατε να χωρίσετε γιαυτόν τον λόγο?

 

Εμείς δυστυχώς δεν έχουμε αυτοσυγκράτηση, άμα πιάσουμε να τσακωνόμαστε γίνεται ο κακός χαμός και στενοχωριέμαι πάρα πολύ γιαυτό. Εγώ έχω μάθει να χαλιναγωγώ τον θυμό μου αλλά ο άντρας μου άμα νευριάσει, νευριάζει χοντρά και φέρεται τόσο άσχημα που μού ρχεται να τον πιάσω και να τον πλακώσω στις φάπες..

[Μαμά Ελένης και Χριστίνας]

Στα χερια οχι .......

Αλλα για χοντρους τσακωμους, 2 φορες στα

17 χρονια ναι .

 

Και δυστυχως εγω τα εκανα ροιδο και τις

2 φορες !!!Και μετα ζητησα συγνωμη !!

Ευτυχως πλεον ξερουμε ο ενας τον αλλον,

ξερουμε πως θα αντιδρασει και ετσι οι καυγαδες

ειναι μικροκαυγαδες και για λαλακιες !!

[tzoutzouka]

Άντε ρε παιδιά μη ντρέπεστε, τόσα και τόσα έχουμε μοιραστεί..

 

(εκτός κι αν το θεωρήτε πολύ προσωπικό το θέμα οπότε πάω πάσο)

[liarena]

Εμεις οταν τσακωνομαστε εγω συγκρατιεμαι για να μην πω βαριες κουβεντες και σιγουρα θα το μετανοιωσω μετα!!αυτος δεν μιλαει πολυ ,αλλα οταν του λεω να το συζητησουμε μου λεει γιατι αφου μονολογο θα εχουμε!!!παντως το καταλαβαινει καλα οταν θυμωνω γιατι τον πιανει πονοκεφαλος(απο αυτα που λεω απο μεσα μου)το εχει τσεκαρισμενο και λεει σε ολους να μην με τσατιζουνε!!!

[athinabr]

Εμεις τσακωνομαστε για λαλακιες οπως γραφεις αλλα τωρα τελευταια εχουμε αρχισει και το μειωνουμε για το παιδι.Δε θελουμε μπροστα στο παιδι να φωναζουμε για να μη το κανουμε νευρικο,ευτυχως που βρισκω πατημα εκει γιατι ο αντρας μου ειναι φωνακλας,οχι μονο οταν τσακωνομαστε αλλα και οταν μιλαμε κανονικα!! Το εχω παρατηρησει οταν γινεται κατι σοβαρο το αντιμετωπιζουμε με ψυχραιμια, οταν γινεται λαλακια αμεσως φωναζουμε!!Τι να πω,νομιζω δεν ειμαστε και οι μοναδικοι!!

[elachl]

και μεις δεν μαλωνουμε μπροστα στο μωρο και γενικα δεν μαλωνουμε παρα μονο αν θιξουμε το θεμα δικοι μου και δικοι σου.ειναι το θεμα ποου ποναει.δεν μου αρεσουν οι χοντρες κουβεντες και δεν μου αρεσει να χανουμε το σεβασμο μας μεταξυ μας οσο νευριασμενη και να ειμαι.υπαρχει μετρο!

[μαρακικ]

εγω παντως τσακωνομαι μονη μου γιατι ο αντρας μου ειναι χαμηλων τονων.σε αντιθεση με εμενα που ειμαι νευρικη.αλλα βαριες κουβεντες οχι μια φορα θυμαμαι του ειπα θα σε χωρισω ρεε και εκει που θα παω ουτε η εμακ δεν θα με βρισκει και φυσικα πατησε τα γελια.καλο ειναι να αποφευγουμε τους τσακωμους συζητηση πανω απ ολα και αν εισαι οπως εγω λιγακι νευρικη απλα ντυσου πηγαινε μια βολτα να ξεθυμανεις και μετα πισω σπιτι..με καλη διαθεση και κουβεντα ολα φτιαχνουν.

[Lucy]

Χοντρό καυγά δεν έχουμε κάνει ποτέ... Ψιλοπαρεξηγησούλες ναι, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο...

[nnm004]

και εμεις χαζοτσακωνομαστε για βλακειες , λ.χ: γιατι μιλησες σε αυτο το στυλ αααα κατι εχεις και αντε βουρ για καυγαδακι αν και τα εχουμε κοψει τους τελευταιους μηνες φτουφτου . Εχουμα μαλωσει σοβαρα οχι ομως τσιριζοντας 4 φορες , τη μια πριν το γαμο μας , την επομενη το καλοκαιρι που ο μικρος ητανε μωρακι ακομα , μια ακομα οταν λεγαμε για 2ο παιδακι και μια ακομα 4 μηνες πιο πριν . Γενικως οταν μαλωνουμε σοβαρα ουτε βριζομαστε αν και τον εχω πει μαλακα πανω στο θυμο σε αυτες τις φασεις και το μετανοιωσα , ουτε τσιριζουμε και φυσικα ουτε απλωνουμε χερι ο ενας στον αλλο , αυτο το θεωρω απαραδεκτο . Πανω σε εναν απο αυτους τους 4 καυγαδες του ειχα πει να τα μαζεψει και να φυγει αλλα οταν ηρεμησαμε και το συζητησαμε καταλαβα ποσο μεγαλη βλακεια ειχα πει και δεν το ξαναειπα ποτε .

[tzoutzouka]

Αλλα για χοντρους τσακωμους, 2 φορες στα

17 χρονια ναι .

 

 

2 φορές στα 17 χρόνια?

Αυτό για μένα είναι όνειρο..

 

ουφφφφφφφφφφ

[TARA]

Ο άντρας μου είναι άνθρωπος που δεν μπορεί τους διαξιφισμούς. Είναι το ήρεμο στοιχείο στο σπίτι και πολλές φορές, ομολογώ πως αν έχω τα νεύρα μου προσπαθώ να βρω αφορμές να κάνω καυγά για να ξεσπάσω κάπου και λες και το παίρνει χαμπάρι, δε μου δίνει σημασία! ΄Οσο και να τον τσιγκλάω, είναι δύσκολο να τον κάνω να θυμώσει. Ειδικά από τότε που γεννήθηκε το παιδί.

[Jean]

Είναι το ήρεμο στοιχείο στο σπίτι και πολλές φορές, ομολογώ πως αν έχω τα νεύρα μου προσπαθώ να βρω αφορμές να κάνω καυγά για να ξεσπάσω κάπου και λες και το παίρνει χαμπάρι, δε μου δίνει σημασία! [/b.

 

Δεν σε βγαζει απο τα ρουχα σου αυτο; Οταν διεκδικεις ενα καυγα της προκοπης με τα ολα του κι αυτος κανει οτι μπορει να τον αποφυγει; Με κανει τρελη αυτο, ειμαι ικανη να σπασω τασακια, βαζα, κεφαλια...

[TARA]

Σαφώς με βγάζει από τα ρούχα μου, αλλά ότι και να κάνω, Βούδας ατάραχος!!! Παλιά έβγαζα και καπνούς απ΄τ΄αυτιά εκτός απ΄τα ρούχα μου, αλλά δεν έχει αλλάξει τίποτα!

[melina_m]

Αχ τι θέμα ανοίξατε !!!!!!!!!!!!!

 

τους πιο πολλους τσακουμώς τους είχαμε κανει στον πρώτο χρόνο του γάμου .....

 

Μια φορά λοιπόν τσακωνόμαστε ....και του λεώ θα φύγω.....και μου απαντά αν περάσεις την πόρτα ΧΩΡΊΖΟΥΜΕ και γω του ξαναλέω ΚΟΙΤΑΜΕ !!!!

Ανοίγω την πόρτα φεύγω .....και πήγα να παρω σουβλάκια να φάω

Βγαίνει ο καλός μου έξω να με ψάξει με το αυτοκίνητο και δεν με βρήκε ......

(Ε δεν σκέφτηκε και αυτός να κοιτάξει στο σουβλατζίδικο )

και καθώς γύριζε σπιτι αυτός με το αυτοκίνητο αγχωμένος που δεν με βρήκε με συναντά στην πυλωτή με την τσαντούλα με τις πιτουλες

Και μου λέει καλά εγώ τρελάθηκα απο την αγωνία μου και συ πήγες για σουβλάκι ????????

Ε και του απαντώ καλά να πάθεις......έλα σου πήρα και σένα. !!!!

 

 

Ακόμα το θυμόμαστε και γελάμε !!!!!!!

[Γιωτούλα]

Και εμείς στο παρελθόν είχαμε τσακωθεί πολλές φορές

και πάντα για τρίτους.Μέχρι που έφυγαν οι τρίτοι τέταρτοι πέμπτοι

από τη ζωή μας και τώρα...τίποτα...νεκρική σιγή....μπρρρρρ....

εεε εντάξει σαν ζευγάρι κι εμείς μπορεί να τσακωθούμε αλλά με το γάντι τώρα πια..του τύπου ξεχνάει να μου πάρει τσιγάρα από το ψιλικατζίδικο γυρνώντας από την δουλειά

(τον χριστιανό τον έχω πρήξει) εεε το ξέχασα μου λέει...και γω ξέχασα να σου μαγειρέψω του λέω και του παίρνω το πιάτο.. ... είμαι κακούργα το παραδέχομαι!!!

[christiana08]

Αχ,βρε melina-m,τι γελια εκανα .

 

Λοιπον,εγω με τον συζυγο δεν μπορω να πω αν τσακωνομαστε....

Οταν τσακωνομαι εγω μονη μου και χτυπιεμαι και αυτος με κοιταει καπως ετσι ,θεωρειται τσακωμος?.

Στο τελος καθε τετοιου σκηνικου,απελπιζομουν,ειχε τοσο θλιμμενο υφος,που και απολυτο δικιο να ειχα,μου ερχοταν να βαρεσω το κεφαλι μου στον τοιχο απο τις τυψεις .

Μεχρι που εφτασα στο σημειο να πω οτι παει,Χριστιανα,παρτο αποφαση,αυτος ο ανθρωπος δεν θα σε αφησει ποτε να το ευχαριστηθεις,τελος .

[tzoutzouka]

Εμείς πάλι, απ' όσα διαβάζω είμαστε οι χειρότεροι της παρέας. Άμα πούμε και τσακωθούμε θα σφαχτούμε. Τσιμπάμε αμέσως και οι δύο και ανάβουμε με το παραμικρό. Και το αστείο είναι ότι αυτό γίνεται μόνο μεταξύ μας όχι και με τους φίλους μας ας πούμε. Με αυτούς είμαστε πολύ ψύχραιμοι. Εντάξει ντρέπομαι που θα το πω, αλλά μια φορά που είχαμε πιει τον Βόσπορο, παρεξηγηθήκαμε μεταξύ μας για μια βλακεία και πιαστήκαμε στα χέρια. 'Οχι απλά ανώριμη συμπεριφορά, αλλά μετά ντρεπόμασταν να κοιταχτούμε και στα μάτια.

 

Σας θεωρώ πολύ τυχερούς που είσαστε τόσο ψύχραιμοι μεταξύ σας..

[Christie]

Χοντρό καυγά δεν έχουμε κάνει ποτέ... Ψιλοπαρεξηγησούλες ναι, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο...

 

Καπως ετσι κι εμεις... Η αληθεια ειναι οτι ο αντρας μου ειναι πιο νευρικος απο μενα και παρεξηγειται πολυ πιο ευκολα, αποτε για ασημαντα θεματα τις πιο πολλές φορες κανω τον βλακα και δε μιλαω γιατι βαριεμαι τα επακολουθα... Παντως μεγαλο καυγα δεν εχουμε κανει ποτε, δεν εχει δοθει και καμια ιδιαιτερη αφορμη γι' αυτο...

[NANA]

Δεν ξέρω σε ποιον ειδυλλιακό πλανήτη ζείτε και πως τα καταφέρνετε αλλά εγώ με τον άντρα μου μιας και είμαστε τελείως αντίθετοι και πάρα πολύ νευρικοί χαρακτήρες μαλώνουμε κάθε μέρα. Γέρους τσακωμούς στον πρώτο και δεύτερο χρόνο είχαμε κάθε μήνα μετά ελαττώθηκαν και τώρα γίνονται κάθε εξάμηνο. Μιλάω με μέσο όρο. Μετά τα 3 πρώτα χρόνια πάντα ανταλλάσσουμε χοντράδες και έχουμε πιαστεί στα χέρια (τραβήγματα, σπρωξίματα και λοιπά) τουλάχιστον 10 φορές στα 4.5 χρόνια γάμου. Δυστυχώς 2 από αυτές και ντρεπόμαστε πάρα πολύ για αυτό ήταν μπροστά στα παιδιά. Όσο άσχημα γίνονται τα πράγματα όταν μαλώνουμε άλλο τόσο με ευκολία το ξεπερνάμε και την επόμενη μέρα σχεδόν πάντα είναι σαν να μην έγινε τίποτα. Επίσης πάντα είναι για μικρολόγους και ποτέ δεν κοιμηθήκαμε χώρια. Κοιμόμαστε μαζί ακόμα και θυμωμένοι. Γενικά είμαστε «των άκρων» ή γίνεται χαμός όταν τσακωνόμαστε ή είμαστε τρελά αγαπημένοι που και τα 2 δύσκολα τα συναντάω σε άλλες οικογένεια. Μεγάλο μερίδιο στην όλη κατάσταση έπαιξε ότι με τον άντρα μου πρώτα παντρευτήκαμε και μετά γνωριστήκαμε. Επίσης στα 4.5 χρόνια γάμου είχαμε 3 εγκυμοσύνες, 3 μετακομίσεις και 3 χρόνια από αυτά χτίζαμε ένα τεράστιο σπίτι μόνοι μας. Αποτέλεσμα μόνο τρέξιμο κούραση και προσπάθεια . Συνεχόμενη πίεση ... και σχεδόν ποτέ διασκέδαση. Τα γνωρίζουμε όλα αυτά ως επιβαρυντικά και έχουμε υποσχεθεί στους εαυτούς μας και μεταξύ μας ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.

[tzoutzouka]

Δεν ξέρω σε ποιον ειδυλλιακό πλανήτη ζείτε και πως τα καταφέρνετε αλλά εγώ με τον άντρα μου μιας και είμαστε τελείως αντίθετοι και πάρα πολύ νευρικοί χαρακτήρες μαλώνουμε κάθε μέρα. Γέρους τσακωμούς στον πρώτο και δεύτερο χρόνο είχαμε κάθε μήνα μετά ελαττώθηκαν και τώρα γίνονται κάθε εξάμηνο. Μιλάω με μέσο όρο. Μετά τα 3 πρώτα χρόνια πάντα ανταλλάσσουμε χοντράδες και έχουμε πιαστεί στα χέρια (τραβήγματα, σπρωξίματα και λοιπά) τουλάχιστον 10 φορές στα 4.5 χρόνια γάμου. Δυστυχώς 2 από αυτές και ντρεπόμαστε πάρα πολύ για αυτό ήταν μπροστά στα παιδιά. Όσο άσχημα γίνονται τα πράγματα όταν μαλώνουμε άλλο τόσο με ευκολία το ξεπερνάμε και την επόμενη μέρα σχεδόν πάντα είναι σαν να μην έγινε τίποτα. Επίσης πάντα είναι για μικρολόγους και ποτέ δεν κοιμηθήκαμε χώρια. Κοιμόμαστε μαζί ακόμα και θυμωμένοι. Γενικά είμαστε «των άκρων» ή γίνεται χαμός όταν τσακωνόμαστε ή είμαστε τρελά αγαπημένοι που και τα 2 δύσκολα τα συναντάω σε άλλες οικογένεια. Μεγάλο μερίδιο στην όλη κατάσταση έπαιξε ότι με τον άντρα μου πρώτα παντρευτήκαμε και μετά γνωριστήκαμε. Επίσης στα 4.5 χρόνια γάμου είχαμε 3 εγκυμοσύνες, 3 μετακομίσεις και 3 χρόνια από αυτά χτίζαμε ένα τεράστιο σπίτι μόνοι μας. Αποτέλεσμα μόνο τρέξιμο κούραση και προσπάθεια . Συνεχόμενη πίεση ... και σχεδόν ποτέ διασκέδαση. Τα γνωρίζουμε όλα αυτά ως επιβαρυντικά και έχουμε υποσχεθεί στους εαυτούς μας και μεταξύ μας ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.

 

ουφ ουφ ουφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ

θα σκάσω

περίπου τα ίδια κι εμείς και στενοχωριέμαι απίστευτα

πάλι τα ζουμιά με έπιασαν

σήμερα ξεσπάω απίστευτα..

θα με συγχωρέσετε ε?

[TARA]

Νανά μου με όλα αυτά που έχετε περάσει, πάλι καλά που είσαστε ακόμη μαζί! Τι λες τώρα! Εγώ δεν ξέρω αν θα άντεχα τόση πίεση...

[sofia_nefeli]

καλη μου τζουτζουκα σταματα να απολογησε!!

κ εμεις τσακωνομαστε κ ναι εχουμε τσακωθει και χοντρα αρκετες φορες...

τωρα εχω χαλαρωσει εγω αρκετα δε ξερω πως (καλα μη φανταστεις πααααρα πολυ ) οποτε τσακωνομαστε πιο χαλαρα...

υπομονη πολυ χρειαζεται και κατανοηση αμφιδρομα!!

τωρα δε μπορω να γραψω ανετα θα επανελθω ομως!

φιλια πολλα κ μη σε παιρνει απο κατω!

[TARA]

Κορίτσια εγώ τέτοιες καταστάσεις βίωνα στον πρώτο μου γάμο, μέχρι που χώρισα και ηρέμησα. Είχα προσπαθήσει πολύ ν΄αλλάξουν τα πράγματα, αλλά μονίμως έφταιγα για όλα και επειδή είχα κουραστεί πολύ ζητούσα συγνώμη χωρίς να το πιστεύω, μόνο και μόνο γιατί δεν άντεχα άλλους καβγάδες... Φυσικά έφτασα στο σημείο να μη νιώθω τίποτα πλέον για αυτόν τον άνθρωπο.

[NANA]

Νανά μου με όλα αυτά που έχετε περάσει, πάλι καλά που είσαστε ακόμη μαζί! Τι λες τώρα! Εγώ δεν ξέρω αν θα άντεχα τόση πίεση...

 

Αυτα ειναι 3-4 απο τα 100. Τα ξερουμε και τα αναγνωριζει ο ένας στον αλλον.

 

Κορίτσια εγώ τέτοιες καταστάσεις βίωνα στον πρώτο μου γάμο, μέχρι που χώρισα και ηρέμησα. Είχα προσπαθήσει πολύ ν΄αλλάξουν τα πράγματα, αλλά μονίμως έφταιγα για όλα και επειδή είχα κουραστεί πολύ ζητούσα συγνώμη χωρίς να το πιστεύω, μόνο και μόνο γιατί δεν άντεχα άλλους καβγάδες... Φυσικά έφτασα στο σημείο να μη νιώθω τίποτα πλέον για αυτόν τον άνθρωπο.

 

Ποτέ δεν κουράζομαι εφόσον με πνίγει το δίκιο. Ίσως είναι και ένα μυστικό γιατί δεν κρατάω πράγματα μέσα μου. Αν κάνω πάσο και υπομονή σε κάποιες φάσεις είναι για τα παιδιά, βλέπω όμως οτι κάποιες φορές εκεί που θα περίμενα να χαλάσει τον κόσμο κάνει πάσο και ο άντρας μου. Άρα κάνει και αυτός πίσω όσο αντέχει ο χαρακτήρας του (εγώ αντέχω πολύ περισσότερο σαν μάνα) ακόμα και αν δεν το νιώθω εγώ. Δεν έχω φτάσει σε σημείο να μην νιώθω τίποτα γιατί όπως προείπα οι καλές μας στιγμές είναι εξίσου δυνατές. Με ρίχνει με τα λόγια του (Ποια είναι η γυναίκα της ζωής μου? που μόλις την είδα τρελάθηκα? που μου τα έχει όλα καθαρά? Που θα την πάω εγώ εκεί...που μου κάνε τόσο τέλεια παιδάκια κλπ) και με τις πράξεις του (δωράκια, αστειάκια κλπ) ο μπαγάσας. Αλλά ...σε κάποιους από τους τσακωμούς μας θέλω να τον σκοτώσω.

[tzoutzouka]

Εγώ όταν έχουμε τσακωθεί χοντρά φτάνω σε σημείο να μην θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου.

 

Μετά απο κανά δυό μέρες κι εκεί που το πάιζω αδιάφορη, με πνίγει ξαφνικά το παράπονο.

 

Περίπου στην τέταρτη μέρα αρχίζει και μου λείπει.

 

Την πέμπτη μέρα συζητάμε δειλά δειλά τα νέα μας. Πως περάσαμε τις μέρες που είμασταν τσακωμένοι, κανονική έκθεση.

 

Μωρέεεε.. δεν πάω καλά ψυχολογικά λέμε!!