Ομοφυλοφιλία ...

Πως θα αντιδρούσατε αν κάποια μέρα ο γιος/ η κόρη σας, σας αποκάλυπτε ότι έχει τάσεις ομοφυλοφιλίας...? Γιατί δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στα αγόρια αλλά και στα κορίτσια κάποιες φορές όχι με τη συχνότητα όμως ίσως που προκύπτει στα αγόρια... Παρ'όλα αυτά ποιά θα ήταν η αντίδρασή σας αλλά και πως θα το χειριζόσασταν?

Βοήθεια μου έρχεται κάτιιιιι....νερό...γρήγορα το πιεσόμετρο... τον αιθέρα...σβύνω!!!

Ε, μετά πιστεύω άμα συνερχόμουνα θα το συζητούσαμε και πιστεύω ότι και να γίνει το παιδί μου είναι και θα είναι, αρα... αν δεν μπορούμε να το αποφύγουμε τουλάχιστον ας το αποδεχτούμε!!!

Θα μπορούσε να ήταν πολύ χειρότερα αυτά που θα ήθελε να μου ανακοινώσει ή να ανακαλύψω!

Για φαντάσου να μάθεις ότι το παιδί σου είναι ναρκωμανείς, ή βιαστής ή δολοφόνος... πάντα έχει και χειρότερα

Μπράβο βρε Αγγέλα, πού ψύχραιμη σε βρίσκω………

Εγώ δεν θέλω να το σκέφτομαι, δεν ξέρω πως θα μπορούσα να αντιδράσω…. .

Αμάν βρε Νίκη τι φωτιές ανάβεις

Μπράβο βρε Αγγέλα, πού ψύχραιμη σε βρίσκω………

Μη ξεχνάμε ότι πάντα υποθετικά μιλάμε!!! Έτσι λέω τώρα άμα ... χτύπα ξύλο...αν έρθει εκείνη η ώρα δεν ξέρω πόσο ψύχραιμη και λογική θα είμαι... πάντως με τις τωρινές ιδές μου έτσι νομίζω ότι θα αντιδρούσα! ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΣΟΚ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΛΟΓΙΚΑ!!!

Εύχομαι να μην χρειαστεί να βρεθούμε ποτέ αντιμέτωπες με τέτοιες καταστάσεις

Φαντάζομαι θα είναι μεγάλη ανακούφιση για μένα όταν μου πει ο μικρός είμαι ερωτευμένος με κάποιο κοριτσάκι. Διαφορετικά θα πάθω ένα σοκ, θα στεναχωρηθώ αλλά θα προσπαθήσω να τον στηρίξω όσο μπορώ και να του μάθω ό,τι και κάνει στη ζωή του να το κάνει με αξιοπρέπεια. Όλα αυτά βέβαια σε θεωρητικό επίπεδο.

Εύχομαι να μην χρειαστεί να βρεθούμε ποτέ αντιμέτωπες με τέτοιες καταστάσεις

συμφωνω...

ειναι πραγματι πολυ στεναχωρω αλλα αν τυχει θα το αντιμετωπισω με ψυχραιμια και θα ειμαι παντα διπλα του.

και εγώ πιστεύω ότι θα το αντιμετώπιζα με ψυχραιμία - ο μπαμπάς του μάλλον όχι!

Το θέμα για μένα είναι να αποτελεί συνειδητή επιλογή του παιδιού και όχι απλά μίμηση κλπ.

Ψύχραιμαααααααααααααα Τι είναι αυτό????????????????

θα σας περιγράψω την εμπειρία μου σχετικά με το θέμα για να καταλάβετε πόσο ψύχραιμη θα ήμουν…………….

Καλοκαιρι 1999 (25ετών εγώ..)

Μαζί με την κολλητή μου στην Αιγινα… Σαββατοκύριακο

Μας έχει βρεί ένας γνωστός μου από τη δουλειά πολύ ωραίο ξενοδοχείο με πισινες κτλ σε τιμή πολύ καλή λόγω της επαγγελματικής μας γνωριμίας…

Παμε Παρασκευή απογευμα λοιπόν …. Βγαίνουμε στο μπαλκόνι να απολαύσουμε τη θεα να κάνουμε ένα τσιγάρο πριν ετοιμαστούμε για έξοδο.. (Τότε κάπνιζα..)

Όπως είμαστε στο μπαλκόνι ακούμε ακριβώς δίπλα αντρικές φωνές, βαριές , βραχνές…

Έχουν απλώσει και τα πόδια τους στο μπαλκόνι ξεχωρίζουμε φόρμες, και αθλητικά γνωστής μαρκας… ως αθλητριες γοητευομαστε και ακολουθουν οι εξής κοριτσιστικες σκέψεις… τι κωλοφαρδες δίπλα μας ακριβώς να ναι δυο αγόρια, και σε τέτοιο ξενοδοχειο ματσό θα ναι και αθλητες πρέπει να τους δούμε…

Περνάει η ώρα παμε για τα μπάνια μας και όπως βγαίνουμε μπαλκόνι για τσιγάρο μετά το μπάνιο βάψιμο νύχια κλπ… τους βλέπουμε να φεύγουν δυο παιδαράδες ο ένας πιο ψηλός από τον άλλον γεροδεμένοι τους ξεχωρίσαμε από τις φωνές τους γιατί ήταν πολύ χαρακτηριστικές βραχνές είδικά του ενός…

Φεύγουμε και μεις πάμε για φαγητό και μετά ποτό… περάσαμε πολύ ωραια και κάποια στιγμή κατά τις 3 (τι εποχές θεέ μου!!) γυρνάμε στο ξενοδοχείο… Βγαίνουμε στο μπαλκόνι για το καθιερωμένο τσιγάρο και ανασκόπηση της βραδυάς… (τα κορίτσια καταλαβαίνουν τι εννοώ)

Την ώρα που βγαίνουμε εμεις τους ακούμε.. Αυτοί μόλις έμπαίναν μέσα… ρε γαμώτο δεν τους προλάβαμε λέμε και τετοια …τελος παντων δεν πολυσκοτιστίκαμε κανουμε το τσιγαράκι μας και μπορμπουριάζουμε… ώσπου…………….

Μετά από κάνα 15λεπτο ακούμε ΑΧ ΒΑΧ από τις αντρικές κατά τα αλλα αισθησιακές φωνές… όπως και ολους του ήχους που μπορείτε να φανταστείτε όπως και εκφράσεις όπως πιο σιγα ρε μ…. είχαν αφήσει οι μάγκες το παράθυρο μισανοιχτο…

Αυτό που έπαθα εκείνο το βραδυ δεν μπορείτε να το φανταστείτε ΕΝΙΩΣΑ ΤΟΣΟ ΑΠΑΙΣΙΑ όσο ποτέ στη ζωή μου… μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο κλειδαμπάρωσα τα πάντα να μην ακούω… αν ήταν δυνατον θα έφευγα από το νησί…

Νράπηκα τόσο γιαυτούς... δεν ξέρω πως και γιατί ένιωσα έτσι.. σοκαρίστικα..

Τελος πάντων το πρωί κοιμόμουν και η κολλητη μου ξύπνησε πηγε για πρωινό και μου έφερε και μένα στο δωμάτιο.. Βγαίνουμε στο μπαλκόνι να πιουμε καφέ και να φάω… και για κακή μας τύχη.. τους ακούω με τις αγριοφωνάρες τους… Πω πω ρε μ…. λέει ο ένας με γ……. το ποτό εχθές…. Και απαντάω φωναχτά… να ταν το ποτο μόνο.....καλά θα ήταν……

Δεν έχω τίποτα με τους ομοφυλόφιλους προς θεού αρκεί να μην με προκαλούν και ζευγάρι να άκουγα σίγουρα θα αισθανόμουν περίεργα αλλά αυτό ήταν το κατι άλλο… πολύ δυσάρεστη εμπειρία…

Σημειώνω ότι η περιγραφή μου δεν έχει υπερβολή είναι 100% πραγματική…

Κάτι αντίστοιχο έχω ζήσει και εγώ αλλά πολύ πιο ακραίο... Παραλία Αγίας Τριάδας Θεσσαλονίκης... Πίνουμε συχνά καφέ εκεί και παίζουμε τάβλι με το Βαγγέλη ενώ η μαμά μου αν τύχει να έρθει καμιά φορά μαζί μας ρίχνει και καμιά βουτιά.... Το λοιπόν ένα μεσημέρι έρχεται η μαμά μου έντρομη εκεί που καθόμασταν... 2 Νεαροί (ΚΟΥΚΛΟΙ) το έκαναν κανονικά μέσα στη θάλασσα ... Περιττό να σας πω ότι δεν ξαναμπήκε στη συγκεκριμένη θάλασσα έτσι?

Εγώ να σας πω την αλήθεια με τα μυαλά που κουβαλάω τώρα, θεωρώ ότι θα ήμουν ήρεμη

Όχι ότι θα μου άρεσε η κατάσταση, απλά προσπαθώ γενικότερα να αποφεύγω τις κρίσεις πανικού γιατί δεν οδηγούν πουθενά

Σίγουρα δεν θα μου άρεσε κάτι τέτοιο, αλλά εφόσον είναι επιλογή του, δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω και τίποτα όσα κυρήγματα και ότι και να εκανα ή να έλεγα...

Επίσης έχει τύχει να γνωρίζω (αν και όχι τόσο καλά) άτομα που είχαν τέτοιες τάσεις, αλλά η αντίδραση των γονιών τους δεν είταν και η καλύτερη, δυστυχώς τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά

Αν κρίνω από το δικό μου χαρακτήρα, αλλά και το χαρακτήρα του άντρα μου (και θεωρήσω ότι και τα παιδιά μας είναι πολύ πιθανό θα βγούν έτσι) πιστεύω ότι μια έντονη αντίδραση από μέρους μας θα είχε σαν αποτέλεσμα να τραβήξει και το παιδί μας το σκοινί και μετά να τρέχουμε να συμμαζεύουμε τα ασυμμάζευτα. Δεν λέω ότι θα είμαι άψογη ή ότι θα αντιδράσω όπως θα ηθελα. Λάθη θα κάνω, άνθρωπος είμαι και εγώ, αλλά τουλάχιστον προσπαθώ για το καλύτερο!!

Εκεί που θα προσπαθήσω να του δώσω καλή ανατροφή είναι στο να είναι διακριτικός τη ζωή του, ότι και να κάνει, να σέβεται το έτερον του ήμισυ..Γενικότερα να μην μου γίνει σούργελο από αυτά που βγαίνουν κάθε μέρα στην τηλεόραση (είται Gay είτε stright, είτε με πτυχία είτε χωρίς) γιατί αυτό πραγματικά δεν θα το αντέξω όσο υπομονή και να έχω!!

Δυστυχως πρέπει να υπάρχει τρομερή υπομονη και ψυχραιμία από την πλευρά των γονιών..Ακόμα χαιρόμαστε με τα πιτσιρίκια μας, όμως πρέπει από τώρα να είμαστε δίπλα τους και να τους συμπαραστεκόμαστε..Εξάλλου έχουμε και μια εφηβία να τραβήξουμε...

Δυστυχώς ο ρόλος του γονέα είναι πολύ δύσκολος. Ειδικά σε αυτή τη φάση δεν πρέπει ούτε να πιέζουμε, αλλά ουτε να είμαστε οι άνετοι, χαλαροί γονείς. Σε όλα τα θέματα της εφηβίας, πρέπει να υπάρχει μια ισσοροπία στην συμπεριφορά των γονιών, η οποια πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα τη συμπεριφορά του παιδιού.

Αυτά που λέω είναι η γνώμη μου, δεν τα έχω διαβάσει πουθενά και είναι συμπεράσματα που έχω βγάλει παρατηρώντας εμενα ή φιλους/ες μου (και συζητώντας μεζί τους) από την πλευρά του εφήβου!! Επίσης πλεόν είμαστε σε ηλικία που έχουμε καταλήξει όλοι να κάνουμε κάτι στην ζωή μας, και πολλές φορές όταν μαζευόμαστε κάνουμε τέτοιες συζητήσεις συγκρίνοντας την συμπεριφορά των γονιών μας..

Επίσης μπορώ να ανοίξω άπειρα θέματα, αλλά είναι πολύ νωρίς για να αρχίσουμε να φρικάρουμε όλοι(εφόσον δεν έχει τύχει κάποιος από εμάς να τα αντιμετωπίσει ακόμα)

Προπονηθήτε από τώρα!!!!

Καλό είναι να συζητάμε διάφορα θέματα μπορεί κάποια να διστάζει να γράψει και γενικά όσοι απλά διαβάζουν το φόρουμ ίσως τους βοηθάμε χωρίς να το ξέρουμε... Eντάξει είναι και ότι μου αρέσει να συζητάω διάφορα θέματα και να βρίσκω λύσεις να ακούω και άλλες απόψεις....Αν έχεις κάποια σκέψη Μαράκι μου ας το συζητήσουμε...Να υπάρχει ως θέμα και όποιος/α θέλει ας σχολιάσει

Έπειτα αν ποτέ μου συνέβαινε θα πάθαινα ένα σοκ... Η αντίδρασή μου ίσως να ήταν και υπερβολική στην αρχή... Αλλά σιγά σιγά θέλοντας και μη θα το συνήθιζα πιστεύω...

Εκεί που θα προσπαθήσω να του δώσω καλή ανατροφή είναι στο να είναι διακριτικός τη ζωή του, ότι και να κάνει, να σέβεται το έτερον του ήμισυ..Γενικότερα να μην μου γίνει σούργελο από αυτά που βγαίνουν κάθε μέρα στην τηλεόραση (είται Gay είτε stright, είτε με πτυχία είτε χωρίς) γιατί αυτό πραγματικά δεν θα το αντέξω όσο υπομονή και να έχω!!

 

 

Προπονηθήτε από τώρα!!!!

Μαρακι Συμφωνώ απολύτως..

Ούφ!! με αγχώσατε….. πραγματικά δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι………

Μπράβο σας ρε κορίτσια που είστε τόσο ψύχραιμες…….

Ούφ!! με αγχώσατε….. πραγματικά δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι………

Μπράβο σας ρε κορίτσια που είστε τόσο ψύχραιμες…….

Για να μην αγχώνεσαι... ξέρεις τι μου λεει ο αντρας μου χαριτολογώντας 'αυτά κορίτσι μου είναι κληρονομικά'' Ο γιος μου είναι και θα είναι αρσενικός 100% πήρε καλά γονίδια... Ψώνιο ε?

Καλά τέτοια και ο δικός μου λέει

Πάντως στο θέμα άγχους, έχω φάει πολλά γυμνάσια από τον άντρα μου και ομολογώ ότι έχω στρώσει. Βεβαια έχει παίξει ρόλο και το γεγονός ότι υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που θα με άγχωναν, αλλά δεν προλαβαίνω να αγζωθώ για όλα.

Λοιπόν σας λέω αυτό που μου έλεγε ο άντρας μου (μερικές φορές σε βαθμο που τσακωνόμασταν) είναι τα εξής

Αγχωνόμουν για ένα θέμα και με έπιανε πανικός

Γ:Τι αγχώνεσαι????

Μ:Αυτό, μπλα μπλα και τι θα κάνουμε και κλπ κλπ

Γ: Γιατί συναίβει κάτι τέτοιο?

Μ: Όχι!

Γ: Έχεις δείγματα ότι θα συμβεί κάτι?

Μ: π.χ. ναι αυτό κλπ κλπ

Γ: Δηλαδή αν συμβεί αυτό από μόνο του, τότε συμβαίνει και το άλλο??

Μ: Όχι απαραίτητα, αλλά στις περισώτερες περιπτώσεις κλπ κλπ

Γ: Μπορείς αυτή την στιγμή να κάνεις κάτι γι αυτο??

Μ: Όχι

Γ: Ε, τότε τι το σκέφτεσαι και αγχώνεσαι αφού δεν θα κάνεις τίποτα.

Αφού σε πειράζει τόσο, κάνε κάτι αντί να σε πιάνει πανικός

Δεν ξέρω αν σας έδωσα μια ιδέα, αλλά κάπως έτσι έχω αρχίσει να σκέφτομαι.. Όλα περνάνε από το μυαλό μου και προσπαθώ να ανοίγω τα μάτια μου και να βλέπω, όμως αν αρχίσω να αγχώνομαι στις περισότερες περιπτώσεις θα είναι χωρίς λόγο και θα εκνευρίζω και τους υπόλοιπους, πόσο μάλλον τα παιδιά μου και αυτό είναι κακό για όλους μας

Αγχώνομαι ακόμα, αλλά προσπαθώ να βάλω την λογική μπροστά ώστε να έχω μια σωστή εικόνα της κατάστασης, και όχι αυτή που δημιουργεί το μυαλό μου...

Ε!! αν είναι έτσι τότε όλα ΟΚ… ……..ο μπαμπάς ( για να διαβάζει και να καμαρώνει ) είναι 100% αρσενικό… ..άρα και γιος 101% ????

Καλό μου ακούγεται

Εγώ πιστεύω ότι για προβλήματα που είναι μάστιγες της νεολαίας καλό είναι να συζητάμε... Όπως η ομοφυλοφιλία, τα ναρκωτικά και άλλα πολλά...

Όχι να πορωνόμαστε ή να φανατιζόμαστε... Αλλά να τα συζητάμε έξω απ'τα δόντια γιατί αυτή είναι η καθημερινότητα που υπάρχει γύρω μας και αυτή που θα ζήσουν τα παιδιά μας αύριο-μεθαύριο.

Σίγουρα δεν είναι μία κατάσταση στην οποία θα επιθυμούσα να βρεθώ, αλλα ούτε και να τα βάψω μαύρα. Αγαπώ και θα αγαπώ το παιδί μου όπως και να είναι και θα το αποδεχτώ ανεξάρτητα από το πόσο "άντρας" είναι. Νομίζω οτι υπάρχουν πολύ σημαντικότερες αξίες τις οποίες θα ήθελα να έχει το παιδί μου (να αγαπά την οικογένειά του, να είναι τίμιος, συμπονετικός και τόσα άλλα). Προσπάθησα κάποες φορές να συζητήσω το θέμα με τον άντρα μου (σύχνά συζητάμε θέματα "ταμπου") αλλά δεν είναι σε θέση να εντιμετωπίσει ένα θέμα. Τι να κανουμε όπως λένε εξάλλου η μητέρα αγαπά το παιδί της παρόλο (... που είναι στραβό, κοντο κλπ) και ο πατέρας επειδή (ειναι το καλύτερο, το εξυπνότερο, το ομορφότερο). Θεωρώ οτι οποια από εμάς βρεθεί σε τέτοια δύσκολη θέση θα βρει τις δυνάμεις να το αποδεχτεί.

ilonka συμφωνώ 100% με τα λόγια σου...

έτσι όπως ένα άλλος ενήλικας (που κάποτε ήταν και αυτός παιδί) έτσι και ένας ομοφυλόφυλος έχει το δικαίωμα να είναι διαφορετικός... και να μην τον κατακρίνουν για αυτό. (απο τη στιγμή που δεν προσβάλει ή κάνει κακό σε κάποιον)

αυτά τυχαίνουν και είναι κρίμα να μην μπορουν οι γονείς να το αποδεχτούν.

είναι σαν να διώχνεις το παιδί σου επειδή η φύση το έκανε έτσι - έτσι όπως ακριβώς και εδώ χιλιάδες χρόνια συμβαίνει.

νομίζω ότι και στην Ελλάδα προχωράει η αποδοχή της ομοφυλοφυλίας, σιγά σιγά...

αφού στο κάτω κάτω πραγματικά, οι αρχαίοι Ελληνες έκαναν και το γεγονός θέμα σε αγγεία, διακοσμητικά - τι είμαστε εμείς που θα πούμε ότι

α- είναι ξαφνικά κάτι πολύ περίεργο....

νομίζω απλώς ότι πολλοί ομοφυλόφιλοι είναι ακόμα αναγκασμένοι να το κρύβουν και να ζουν ψεύτικη ζωή (τι υποκρισία για την ίδια την κοινωνία να πρέπει να συμβαίνει αυτό) και έτσι δεν βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλοί που έχουν αυτή την προτίμηση.

(δεν εννοώ φυσικά να το ακούμε απο το μπαλκόνι αλλά να είναι ένας απο τους γείτονες γκέι και να μήν μας φαίνεται περίεργο.

Τυχαίνει και γνώρισα και γνωρίζω πολλούς γκέι άντρες, όλοι τους πολύ αξιοπρεπή άτομα, επίσης γνώρισα και λεσβίες

- να ξέρετε, δεν ισχύει το ότι είναι περισσότεροι οι ομοφυλόφιλοι....!

(στην Γερμανία όπου σπούδασα αυτά είναι εντελώς αποδεκτά πράγματα ώς επι το πλείστον, ενώ πχ στην διπλανή αυστρία πάλι καθόλου) σε κάθε τάξη στο πανεπιστήμιο όλο και μία λεσβία και ένας ομοφυλόφυλος ήταν.

Εδώ μέχρι να βρούν το θάρρος να το πούν ήδη έχει σχηματιστεί η άποψη όλων των υπολοίπων και θεωρούν ότι αυτά δεν υπάρχουν και είναι κάτι όχι νορμάλ.

το τι είναι νορμάλ λοιπόν είναι σχετικό γιατί όταν μεγαλώνεις και ξέρεις ότι το τάδε ποσοστό θα είναι λεσβίες το τάδε ομοφυλόφιλοι και το τάδε στρέιτ, τότε εάν κάποιος ανήκει σε αυτό το ποσοστό, δεν θα σου φανεί διόλου περίεργο, αλλά ίσα ίσα νορμάλ.

Ισχύει το ίδιο που ισχύει και για όλες τις άλλες διαφορετικότητες στην ζωή, νομίζω.

Ξέρω ζευγαράκια λεσβιων και ομοφυλόφιλων που έχουν σχέσεις κανονικές όπου συζούν και είναι ευτυχισμένοι - φυσικά δεν μπορούν λόγω της φύσης να ολοκληρώσουν τη σχέση τους κάνοντας παιδιά.

Είναι κρίμα όμως, μιάς και μπορούν να δώσουν αγάπη και στοργή, όπως ακριβώς και όλοι οι υπόλοιποι οι άνθρωποι...

Στην γερμανία γνωρίζω ζευγάρι το οποίο κανόνισε με δότρια ωαρίου που κυοφόρησε το παιδί, απέκτησε παιδί και το μεγαλώνει με όλη την αγάπη που γίνεται.

Πρέπει να πώ ότι η πρώτη επαφή με αυτά ήταν όταν ήμουν 17 χρονών έτυχε και πήγαμε καταλάθος σε κοντινή ντίσκο στο Μόναχο όπου εκεί είχε γκει και lesbian night.

Εγώ και η αδερφή μου κατααπογοητευτήκαμε και φρικάραμε(αηδιάσαμε λίγο αλλά πρώτα το πρώτο) όταν είδαμε πανέμορφους κούκλους να φιλιούνται... αντί να μας κοιτάζουν (το απόλυτο γράψιμο!!!!)για τις κοπέλες που φιλιόντουσαν αδιαφορήσαμε πλήρως ...

ε μετά το συνηθίζεις νομίζω δεν θα είχα πρόβλημα εάν το παιδί μου όταν μεγάλωνε εξέφραζε τέτοιες προτιμήσεις.. αναγκαστικά, θα το αποδεχόμουν και εάν έβρισκε και σχέση σταθερή, θα τον ενθάρρυνα να προχωρήσει και πιό πέρα όπως το ζευγάρι που ανέφερα.

Εδώ στην Ελλάδα αυτό φαίνεται ακόμα ΠΟΛΥ περίεργο, όμως αυτό οφείλεται όχι στο ότι δεν υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις, αλλά απλώς επειδή όλα γίνονται ακόμα στα κρυφά...

να σας πω... αλήθεια... ο Σάκης Ρουβάς... είχαμε πεί ότι παντρεύτηκε????? .. χμ....!!!! ξαφνικά έγινε στρειτ ? αυτό δηλαδή δεν έκανε μπάμ? τι δείχνει για την ελλάδα? ότι - για να γίνει κάποιος αποδεκτός πρέπει να αποβάλλει κ να απαρνηθεί τις προτιμήσεις του εάν αυτές δεν συμφωνούν με κάποια "φτιαχτά" κριτήρια? ...

Ας μας λυπηθεί ο Θεός!!! Οχι μη μας δοκιμάσει και με αυτό!!!

Το χαστούκι που έχεις φάει δεν γίνεται χειρότερο.

Με αυτό το σκεπτικό θα σου πω πως έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές , τι καλά θα ήταν ο μικρός μου να μου μιλούσε συνηδειτά κι ας ήταν ομοφυλόφυλος.

Βεβαίως τα λέω αυτά με τόση ευκολία , έχοντας φάει "το δικό μου χαστούκι" σε ανύποπτο χρόνο.

Τα παιδιά μας αν δεν τα στηρίξουμε ότι και να 'ναι δεν θα μας βγει σε καλό.

Ψυχραιμία λοιπόν , κι αν έλθει "το μακριά από μας" ας το υποδεχθούμε με την πρέπουσα ψυχραιμία και τον δέοντα σεβασμό.

Απ΄οτι εχω ακούσει για την ομοφυλοφιλία, οι λόγοι που μπορουν να την προκαλέσουν ειναι είτε οργανικοι είτε ψυχολογικοι... Αν ειναι οργανικοι, φανταζομαι οτι ενας γονιος ο οποίος ασχολείται με το παιδι του θα το αντιληφθει από μικρή ηλικία (και προφανως για δικο του καλό καλά θα κανει να το αποδεχτει). Στις περιπτωσεις που οφειλεται σε ψυχολογικα αιτια ο υπαιτιος στις περισσοτερες περιπτωσεις ειναι οι γονεις και κυριως η μητερα, οπότε ας φροντισουμε από τωρα ωστε να μην δουμε κανα τοπικ σε 20 χρονια του στυλ "Βοηθεια ο γιος μου ειναι ομοφυλοφιλος"

Πάντως οπως κι αν ειναι τα πράγματα και επειδη κανεις δεν ξερει τι του επιφυλασει το μέλλον για μενα μετραει η ευτυχία του παιδιου μου.. Αν κατι τετοιο θα τον εκανε ευτυχισμενο, εγω θα στεκόμουν στο πλάι του και θα τον στηριζα.. να αποδεχτει τον εαυτο του, να μην ντρεπεται γι αυτο..

Ο πατερας του εχει δηλώσει από τωρα οτι θα τον κρεμασει από το φωτιστικο αλλα οταν το ειπε του εδωσα ενα σκοινι της μπουγαδας και του ειπα οτι αν εχει τετοιες απόψεις μπορει να κρεμαστει ο ιδιος εκεινη την στιγμη..

.

Το χαστούκι που έχεις φάει δεν γίνεται χειρότερο.

Αυτό αρχίζω να το πιστεύω!!!