fay p.

ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΕΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ!

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΟΝΤΟΝΤΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ. ΕΙΧΑ ΕΝΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΚΑΙ ΕΚΤΟΤΕ ΕΧΩ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΦΑΓΑΝΕ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΑ ΠΟΝΑΝΕ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ. ΣΠΑΝΕ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΑ, ΠΟΝΑΝΕ ΣΤΟ ΖΕΣΤΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΧΕΙ ΥΠΟΨΙΝ ΤΟΥ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΛΟ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟ, ΠΕΡΙΟΧΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ, ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΕ ΧΑΜΕΝΑ ΤΑ ΛΙΓΟΣΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΟΥ, ΣΑΣ ΑΚΟΥΩ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

γεννησα δυο παιδια με φυσιολογικο τοκετο. φοβομουν οπως κι εσυ, οπως και ολες μας λιγο-πολυ. στο πρωτο παιδι με προκληση 40 εβδομαδων. το δευτερο ηρθε μονο του 39 εβδομαδων. ε, λοιπον, αλλα δεκα γεννουσα! μολις ενιωσα πονους και στις δυο γεννες, μου καναν μια ωραιοτατη επισκληριδιο που με πονεσε πολυ πολυ λιγοτερο απο τη μαια που εψαχνε τη φλεβα στο χερι μου για να περασει φλεβοκαθετηρα! μετα δεν πονουσα ΚΑΘΟΛΟΥ, συνεργαζομουν, εσπρωχνα και ξεμπερδευα. ΕΝΤΕΛΩΣ! ουτε ιδιαιτερος πονος μετα απο κατω, ουτε να παω να μου κοψει τα ραμματα, ουτε τιποτα! θα σου προτεινα να χαλαρωσεις και να εμπιστευτεις τον γιατρο σου και κυριως το σωμα σου!

ο μπαμπας βλεπει τα παιδια το σαββατοκυριακο και τις καθημερινες τις ωρες που τα βλεπει ειναι φαγωμενα και ετοιμα για υπνο. τον εχω βαλει πολλες φορες να τα ταισει και τα δυο τα ΣΚ με προφαση οτι κατι εχω να κανω και απο ενα σημειο και μετα μου λεει, φαιη δεν θελει αλλο και τα παραταει... τι να κανω, παω εγω μετα και συνεχιζω να την ταιζω αφου ξερω πως θα φαει κι αλλο αμα προσπαθησω.. και δεν με πειραζει να κανω τα παντα γι αυτα, ακομη και για κεινον, αλλα δεν μπορει να μην βλεπει την υπερπροσπαθεια που κανω και να με "κραζει" για ενα μαρμαρο! κι εκεινος χαλασε το παρκε στο παιδικο καθως κουβαλουσε κατι και του επεσε, δεν του ειπα τιποτα! (εκεινος βεβαια εβριζε τον εαυτο του!)

ακριβως...

δυστυχως το μαρμαρο δεν φτιαχνετε τοσο ευκολα αν πεσει οξινο. ηρθε ο μαρμαρας, το τριψε εβαλε και ενα φαρμακο αλλα η σταμπα σταμπα. ισως στο μελλον με καποιο βερνικι σε ολο το πατωμα... αυτο που μου τη δινει ειναι οτι τα ακουσα και τσακωθηκα ενω θα μπορουσε να συμβει και σε εκεινον, απλα δεν ασχολειται να κυνηγαει τη μικρη μην τυχων και δεν πιει χυμο σαν εμενα την τρελλαμενη τη μανα!!! τι να πω.. εχω καταστεναχωρηθει γιατι μου ειπε το ποναει το σπιτι μας!!!! ενω εγω οχι δηλαδη;;;; επειδη ποναω πιο πολυ τα παιδια απο το μαρμαρο;;;

ακριβως αυτο. αν την ρωτησεις, οχι θα πει... και η δικη μου κανονικη ειναι προς αδυνατη. 13 κιλα. τι να την κανω, αμα κανουμε αλλη ζημια στο σαλονι αλιμονο μας!!!

σιγουρα αντιδρα και με το μωρο, και γενικως ειναι αντιδραστικη σε αυτη τη φαση με οτιδηποτε θελεις να της επιβαλλεις.. παιδικο σταθμο πηγαινει, οπου ειναι φοβερη, αλλα δυστυχως ΔΕΝ τρωει. γυρναει νηστικη... ρωταω καθε μερα τη δασκαλα και το βλεπω και γραμμενο τρωει λιγοτερο απο το μισο φαγητο που τους βαζουν και αυτο οχι παντα. δεκατιανο δε, δεν τρωει καθολου...

οχι δεν θα ερθει.. θα πει δεν θελω αλλο και τελος! ενω αν της εχω πχ κομμενο το μηλο, θα ερχεται να παιρνει ενα κομματι και μετα κι αλλο κι αλλο αλλα για να κατσει κατω καθιστη να το φαει ολο με τιποτα... θα πει απλα δεν θελω αλλο χορτασα και δεν θα φαει...

το προβλημα ειναι ο αντρας μου που νομιζει πως ολα ειναι ευκολα και δεδομενα εδω μεσα. η μικρη ειναι πολυ συνεργασιμη κατα τ αλλα, ξερω οτι δεν πρεπει να τρωει στο σαλονι, ΕΓΩ την ταιζω ετσι-ΚΑΚΩΣ-επειδη αλλιως δεν τρωει.. δεν την νοιαζει αν δε φαει το αυγο, απλως ΔΕΝ θα το φαει.. Ε, και δεν την προλαβαινω να την καθαρισω σε καθε μπουκια που τρωει, παιζει, κρυβεται, κυνηγιεται και νατα...

Μην αγχώνεσαι όμως γι αυτά που λεν οι σύζυγοι αν δεν τα περάσουν δεν τα καταλαβαίνουν... εδώ εμένα όταν καθόμουν με άδεια και θήλαζα μου έλεγε ότι "κάθομαι όλη μέρα" κι ας με έβλεπε που ήμουν σαν ζόμπι με 2 και 3 ώρες ύπνο κάθε μέρα.... Τι να πεις μετά απλά εμείς είμαστε οι "μαμάδες" κανένας άλλος δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτό! Κάτι μέρες όμως που είχε μείνει και κείνος μόνος του τα είχε δει όλα Τρελλενομαι που δεν καταλαβαινει ποσο δυσκολο ειναι να εισαι στο σπιτι με δυο παιδια ενω δουλευες και 7 με 3 το πρωι και τρελενομαι που δεν σκαει οπως ΣΚΑΩ εγω για το αν θα φανε... θα τον αφησω κανα ΣΚ μονο του εδω μεσα κι αν δεν τα βρω ολα ρημαδιο, να μου τρυπησετε τη μυτη!

ετσι του ειπα κι εγω και φυσικα πλακωθηκαμε! μετανιωσε βεβαια, να λεω και την αληθεια, μετα απο καποιες ωρες, μαλλον καταλαβε κι αυτος οτι δεν γινεται να τα προλαβω ολα. η μικρη μου δεν κανει καθολου μα καθολου ζημιες, δεν εχω μαζεψει τιποτε απο το σπιτι απο τοτε που γεννηθηκε, ουτε κατι γυαλινα βαζα που εχω στο τραπεζι να φανταστειτε! απλα δεν τα πειραζει. ειναι απλως λιγο δυσκολη στο φαγητο και προκειμενου να φαει, την ταιζω και στο σαλονι... παει και μου κρυβεται πισω απ τις κουρτινες με λαδωμενο το στομα, τρεχει (ολο τρεχει αυτο το παιδι) με λερωμενα χερια και σκαρφαλωνει στους καναπεδες και τις πολυθρονες... θα την αφησω νηστικη για να εχω "σπιτι"... και το κ@λ@μαρμαρο δεν φτιαχνει ρε κοριτσια... θα με ψελνει ο συζυγος για μηνες!!!

καλημερα! εχω μια κόρη 33 μηνων και ενα αγορακι 7 μηνων το οποιο προς το παρων περιοριζεται στο παρκο και το καρεκλακι του φαγητου! με τον συζυγο τσακωνομαστε αρκετα με αποκορυφωμα το χθεσινο, για το οτι δεν προσεχουμε το σπιτι! η αληθεια ειναι οτι η μικρη παιζει τρωει και κινειται γενικως κυριως στο σαλονι. δεν καθεται πλεον πολυ ωρα στην καρεκλα για να φαει και αν δεν την κυνηγαω απο πισω απλα δεν θα φαει τιποτα! εχουμε λαδωσει κουρτινες, εχουμε κατουρησει καναπεδες, εχουμε χτυπησει ποδια απο επιπλα με τα αυτοκινητακια μας, χθες χυσαμε και πορτοκαλαδα στο πατωμα με αποτελεσμα να αφησει σταμπα το μαρμαρο... ο αντρας μου εξαλλος... οτι δεν προσεχουμε το σπιτι. σημειωτεον οτι λειπει οοολη μερα, εγω λειπω την μιση, αλλα ουτε εχει κατσει ποτε να σκασει να τα ταισει τα παιδια. σκασιλα του αν θα πιει το γαλα, αν θα φαει το αυγο, εχω αγχωνομαι... που να αρχισει να σουλατσαρει κι ο μικρος... εσεις πως προστατευετε το σπιτι σας με τα παιδια; τα ταιζετε μονο στην κουζινα;;;; γινεται αυτο; ειμαι εξαλλη μαζι του, δεν μπορειτε να καταλαβετε τι φασαρια εκανε για το μαρμαρο κοριτσια. θα την αφηνω νηστικη, εγω φταιω που την κυνηγαω γυρω γυρω να πιει λιγο χυμο...

Ένιωθα ακριβώς έτσι, πριν επιδιώξω εγκυμοσύνη πέντε μήνες μετά από την απώλειά μου. Δεν θα σου πω ψέμματα, 9 ολόκληρους μήνες φοβόμουνα, ξυπνούσα και κοιμόμουνα με αυτή την έννοια, αν θα προκύψει πάλι κανένα πρόβλημα με το έμβυο... Σε κάθε υπέρηχο, σε κάθε ραντεβού πήγαινα ... ημιλυπόθημη απο τον φόβο μου! Έλεγα, πως θα βγει αυτό το παιδί με τόσο αγχος και θλίψη που κουβαλάω.. Λοιπόν, σε βεβαιώνω, τέτοιο χαρούμενο και ευτυχισμένο κορίτσι, ήρεμο όταν ήταν μωρό, ζωηρό και τετραπέρατο τώρα, δεν το περίμενα! πάρε το χρόνο σου, οπλίσου με θάρρος και υπομονή και ξεκίνα! Ο φόβος δεν θα φύγει τελείως ποτέ!

Ρέα, διέκοψα την πρώτη εγκυμοσύνη μου στον τέταρτο μήνα λόγω προβλήματος του εμβρύου. Πόνεσα πάρα πολύ αλλά κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου μετά όμως από πέντε ολόκληρους μήνες. Έπαθα κρίσεις πανικού, πέρασα από πολλά στάδια (θυμού, θλίψης κλπ.) και φυσικά έγινα απίστευτα υποχόνδρια και φοβιτσιάρα-μέχρι σήμερα... Η κουβέντα που με ταρακούνησε ήταν αυτή μιας συναδέλφου που έχει ένα παιδί ανάπηρο. Μου είπε τότε: κλάψε τωρα, σε καταλαβαίνω. Αλλά εγώ κλαίω 12 χρόνια τώρα, κάθε μερα.. Σκέφτηκα τότε πως οι πιθανότητες να πάει κάτι στραβά δεν ειναι μόνο για τους άλλους, είναι και για μένα. Σκέφτηκα τι πόνο βιώνει αυτή η γυναίκα, τι πόνο βιώνουν αυτοί οι γονείς που έχουν άρρωστα παιδιά και που μπορεί να τα χάσανε στην παιδική ηλικία - το χω δει κι αυτο, καθώς δουλεύω στο χώρο της υγειας... Οπλίστηκα τότε με θάρρος, υπομονή και συγκρατημένη αισιοδοξία. Και τότε, ήρθε το φάρμακό μου! Η κόρη μου! Και μετά ήρθε και ο γιός μου! Κι αυτό που έζησα τότε ειναι πια πολύ μακρινό, το θυμάμαι μόνο όταν διαβάζω αντίστοιχες ιστορίες και σφίγγεται η καρδιά μου και το στομάχι μου για λίγα δευτερόλεπτα... Έτσι θα γίνει και για σένα, μια μακρινή πικρή ανάμνηση, όταν αποφασίσεις να προχωρήσεις και αποκτήσεις το αγγελούδι σου! Σου εύχομαι ότι καλυτερο!

νομιζω πως απλα δεν το βαζεις πουθενα! δεν δηλωνονται αυτα! ετσι μου ειχαν πει απο την δουλεια μου το 2012 ομως που γεννησα.

μακαρι παναγια μου.. αν και στεναχωριεμαι για τις κοπελες που δε θα το παρούν, αν το κοψουν.. ολα τα κοψανε πια.. Ευχαριστω και με το καλο το μωρακι σου!

sofia που το ακουσες? προσπαθω κι εγω να βγαλω ακρη.. μπαινω στον εξαμηνο 10 Μαιου, ελπιζω να το παρω..

κι εγω ενδιαφερομαι κοριτσια!

μηπως μπορεις να μου στειλεις τα στοιχεια??? Γουδι ερχεται?

κοριτσια μηπως καμια σας ξερει καποιον καλο διαιτολογο που να κανει επισκεψη κατ οικον? Γουδι μενω...

Γεια σας κορίτσια!΅ Εμένα η κόρη μου (2 ετών τώρα), θήλαζε αποκλειστικά και κοιμήθηκε 7 ώρες συνεχόμενες λίγο πριν σαραντίσει. Μόλις ξεκινήσαμε στερεές τροφές άρχισε να κοιμάται 9 ώρες σερί. Ο γιός μου, είναι σήμερα 23 ημερών και απόψε το βράδυ κοιμήθηκε 5 ώρες σερί. Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι και καλύτερα. Σίγουρα έχει να κάνει και με το παιδί, αλλά ανεξάρτητα από αυτό, εγώ έκανα τα εξής: Παρακολουθούσα με ζυγαρία το βάρος της και εφ όσον ήταν ικανοποιητικό, ποτέ μα ποτέ δεν ξύπνησα το μωρό για να φάει τη νύχτα. Ξυπνούσε βέβαια μόνη της στην αρχή κάθε τρεις ή τέσσερις ώρες. Δεν άνοιγα φώτα τις νύχτες, την άλλαζα μόνο όταν ήταν απαραίτητο, δεν της μιλούσα καθόλου. Την ημέρα την έβαζα να κοιμάται σε καλαθούνα στο σαλόνι με όλους μα όλους τους θορύβους του σπιτιού, ενώ το βράδυ σε λίκνο στο δωματιό μου και μετά στην κούνια της σε περιβάλλον απόλυτης ησυχίας και χαμηλού φωτισμού. Τα ίδια κάνω τώρα και με τον μικρό, ελπίζω να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα!

στου ζωγράφου

κορίτσια καλησπέρα. θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι σήμερα πήγα στο κέντρο μάνας και παιδιού της περιοχής μου να δω τι γίνεται, καθώς έχω αναρρωτική έγκυμοσυνης σε εκκρεμότητα εδω και καιρό. με βάλανε να συμπληρώσω μια αίτηση και κράτησαν και τα δικαιολογητικά της αναρρωτικής μου, καθώς λέει θα σταλούν άλλου (δεν ξέρω που). οπότε όσες έχετε εκκρεμότητα περάστε να δείτε τι γίνεται γιατί θα κλείσουν λέει και κρατήστε και φωτοτυπίες από τα χαρτιά σας μην χαθούν με το μπάχαλο που γίνεται..

Για να μην πω όταν τον στείλω σούπερ μάρκετ... δράμα... είμαστε on line στο τηλέφωνο... γράφω εγώ στο χαρτί μπρόκολο και με παίρνει τηλ και με ρωτάει: ποιό μπρόκολο θες??? το ...άσπρο ή το πράσινο?????????????????????????? συγνώμη, λέω, τι γράφει κάτω από το άσπρο? αααα, κουνουπίδι... έλα γεια! χαχαχαχα! τα θυμάμαι και λιώνω!