Κοινωνικός αποκλεισμός κατά την εγκυμοσύνη

[QueenEliz]

Καλησπέρα σε όλους ! είμαι εν δυνάμει μανούλα καθώς διανύω τον 7ο μήνα της εγκυμοσυνης μου .. θα ήθελα να μοιραστώ αυτό που βιώνω αυτούς τους μήνες .. ειμαι στην ηλικία των 31 ετών και γενικά ένας πολυάσχολος άνθρωπος με πολλούς διαφορετικούς κοινωνικούς κύκλους και γνωστούς..στην αρχή της εγκυμοσυνης μου όταν το ανακοίνωνα κλπ είχαν οι περισσότεροι  το ενδιαφέρον να μου ευχηθούν και να συμμεριστούν τη χαρά μας.. στην αρχή όμως .. πολύ αρχή .. ξαφνικά μετά από λίγες εβδομάδες μην πω μέρες άρχισαν να με αποκλείουν από ομαδικές δραστηριότητες , εξόδους και συναντήσεις .. όταν έφερα αντίρρηση η αντιμετώπιση ήταν του τύπου κάτσε να ξεκουραστείς εσυ ή δεν σου είπαμε γιατί ξέρουμε ότι δεν είσαι καλά ( όντως είχα εμετούς στην αρχή ) και τέτοια.. όσο περνάει ο καιρός όμως βλέπω ότι ακόμη και οι κοντινές μου φίλες που μεγαλώσαμε μαζί επειδή είναι σε άλλη φάση ζωής (αναζητηση σχέσης κλπ ) έχουν αρχίσει να απομακρύνονται και να κάνουν πράγματα μόνες τους ..δεν τις νιώθω κοντά μου και υποστηρικτικές .. όταν συναντιόμαστε μιλάνε μόνο για γκόμενους,επαφές και εξόδους .. να πω ότι εγώ ειμαι πολύ  κουλ με την εγκυμοσύνη μου και δεν ειμαι από αυτές που μιλάνε μόνο για αυτό ή είναι αυτό  που περίμεναν για να προσδιοριστούν σαν προσωπικότητες.. δυστυχως νιώθω μόνη μου με μονο φίλο μου τον άντρα μου ..δεν ξέρω γιατί ξαφνικά αποκλείστηκα και απομονώθηκα  έτσι..

[Έσπερος]

Σε καταλαβαίνω. Αν γενικα ο κύκλος σου είναι σε τελείως άλλη φάση, είναι πολύ πιθανό να συμβεί αυτό. Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο μπορεί και να συμβεί αν αρχίσετε να δουλεύετε σε τελειωσ αντίθετους ρυθμούς ή αν αλλάξουν πολύ τα οικονομικά και δεν γίνεται να έχετε παρόμοιες εξόδους, δλδ είναι μέσα στην ενήλικη ζωή δυστυχώς το να αλλάζουν οι συναναστροφεσ εξαιτίας των διαφορετικών συνθηκών ζωής. Όμως όταν αυτό γίνεται λίγη εγκυμοσύνης ή παιδιού χτυπάει άσχημα στην ψυχολογία της γυναίκας, νιώθεις αποκλεισμό λόγω της φυσησ σου χωρίς να φταις….

 

Δυστυχώς αυτό το εκνευριστικό «δεν θελουμε να ενοχλήσουμε» συνεχίζεται και μετά. Όχι συνεχίζεται, μπορεί να γίνει και χειρότερο.

 

Αν εχεις κάποιους πιο μακρινούς γνωστούς που έχουν μικρά παιδιά, ίσως στην πορεία καταφέρεις να έρθεις πιο κοντά. Θα υπάρχει ένα κοινό θέμα συζήτησης, όχι οτι θα μιλάς μόνο γι αυτό αλλά είναι ένα νέο κοινό στοιχείο. Αυτό είναι στο οποίο μπορείς να προσβλέπεις στο μέλλον. 
 

Γενικα όμως, αν δεν εχεις κοινωνικό κυκλο σε παρόμοια φάση, τα πράγματα είναι περίεργα. Αναγκαστικά κάτι θα αλλάξει στη σχέση σας. Και δυστυχώς χρειάζεται μια ευελιξία να αναζητήσεις άλλους δρόμους κοινωνικοποίησης. Όταν το παιδί πάει σχολείο θα είναι κάπως πιο εύκολο και μάλλον έρχεται πιο φυσικά. 

[annoulen]

καλημέρα και με το καλό !

Θα σου μιλήσω από την αντιπέρα όχθη.  

 

Είσαι 3 "επεισόδια" πιο μπροστά από αυτές. Σύντροφος, γάμος, εγκυμοσύνη. Εκείνες ακόμα είναι στο 0. Ειδικά εάν δεν έχουν σταθερή σχέση. 

 

Χωρίς να θέλω να τις δικαιολογήσω, είναι "λογικό" να αισθάνονται ότι "τι να σου λέμε τώρα για τον έναν και τον άλλον, εσύ έχεις άλλα στο μυαλό σου".....

Δεν έχετε πλέον πολλά κοινά ενδιαφέροντα, είναι αλήθεια αυτό. 

 

Επειδή έχω υπάρξει στη θέση των φίλων σου, η αλήθεια είναι ότι η κοπέλα-φίλη μου που είχε "προχωρήσει" στη ζωή της έκανε υπερπροσπάθειες για να διατηρηθεί η σχέση μας. Διατηρήθηκε αλλά μετά από ένα διάλειμμα κάποιων ετών. Γιατί τώρα όση καλή διάθεση και να έχεις για περαιτέρω επαφές, όταν έρθει το μωρό, θα αλλάξουν οι συνθήκες. 

 

Εσύ πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο και να τους δείξεις ότι θέλεις να συμμετέχεις στη ζωή τους. Ναι, θα ακούσεις για τους "γκόμενους" και θα τις συμβουλέψεις, θα πεις τις απόψεις σου κλπ.  Μπορεί να σου φαίνονται "κάπως" όλα αυτά τώρα, αλλά για τις φίλες σου αυτά είναι αυτά που θέλουν να συζητούν. Και νομίζω ότι εσύ πρέπει να είσαι υποστηρικτική προς εκείνες, όχι τόσο εκείνες προς εσένα. 

 

Για εκείνες, εσύ έχεις φτάσει σε κάποιους σταθμούς στη ζωή σου, τους οποίους οι ίδιες ούτε ξέρουν εάν θα φτάσουν ποτέ. Θα βρούν σύντροφο ? δεν θα βρούν ? θα παντρευτούν ? δεν θα παντρευτούν? θα γίνουν μητέρες ? δεν θα γίνουν μητέρες ? 

 

Επίσης μην ξεχνάς ότι εσύ έχεις περάσει από το "πόστο τους",  άρα ξέρεις πως είναι, ενώ εκείνες δεν έχουν περάσει ακόμα από το "πόστο σου" και δεν ξέρουν πως είναι. 

 

Είναι μια πραγματικότητα. Με κάποιους ανθρώπους μας δένουν κοινές εμπειρίες, κοινοί στόχοι, κοινά πιστεύω, κοινοί "πόνοι" αν θες. 'Οταν αυτά "λήξουν" αλλάζουν και οι σχέσεις. Εννοείται ότι μια αληθινή φιλία θα διατηρηθεί χρόνια, όσο διαφορετικές ζωές και να έχουν οι φίλοι αυτοί. Αλλά θέλει προσπάθεια και από τις δύο πλευρές. 

 

Και πάλι σου εύχομαι με το καλό το μωράκι σου.  

[azumi]

Καλησπέρα κ με το καλό το μωράκι σου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα δεν είναι κάτι περίεργο όλο αυτό που βιώνεις αλλά μπορείς ξανά κ ξανά να κάνεις εσύ προτάσεις πλέον ώστε να δείξεις ότι είσαι οκ κ τις δυνατότητες σου. Αν συνεχιστεί η κατάσταση τότε απλά σιγά σιγά θα αλλάξεις κ εσύ παρέες.εγω έζησα το ανάποδο από εσένα κ πριν κ μετά την εγκυμοσύνη γιατί ήμουν για μήνες χάλια κ είχα το να μην με καταλαβαίνουν το πόσο χάλια ήμουν αλλά κ μετά ότι έπρεπε να βρω ρυθμούς ότι δν μπορώ να βγαίνβ το ίδιο όπως παλιά κτπλ όποτε το εξήγησα μια κ δύο έκανα τις δικές μ προτάσεις οπότε μπορούσα να αφήσω το μωρό κτπλ όσοι μπορούσαν κ ήθελαν έμειναν οι άλλοι δν πειράζει. 

Το μωρό σου να ξέρεις θα ναι όπως λέει κ η μαμά Μ η καλύτερη παρεούλα!!

[QueenEliz]

On 8/1/2023 at 3:57 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Σε καταλαβαίνω. Αν γενικα ο κύκλος σου είναι σε τελείως άλλη φάση, είναι πολύ πιθανό να συμβεί αυτό. Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο μπορεί και να συμβεί αν αρχίσετε να δουλεύετε σε τελειωσ αντίθετους ρυθμούς ή αν αλλάξουν πολύ τα οικονομικά και δεν γίνεται να έχετε παρόμοιες εξόδους, δλδ είναι μέσα στην ενήλικη ζωή δυστυχώς το να αλλάζουν οι συναναστροφεσ εξαιτίας των διαφορετικών συνθηκών ζωής. Όμως όταν αυτό γίνεται λίγη εγκυμοσύνης ή παιδιού χτυπάει άσχημα στην ψυχολογία της γυναίκας, νιώθεις αποκλεισμό λόγω της φυσησ σου χωρίς να φταις….

 

Δυστυχώς αυτό το εκνευριστικό «δεν θελουμε να ενοχλήσουμε» συνεχίζεται και μετά. Όχι συνεχίζεται, μπορεί να γίνει και χειρότερο.

 

Αν εχεις κάποιους πιο μακρινούς γνωστούς που έχουν μικρά παιδιά, ίσως στην πορεία καταφέρεις να έρθεις πιο κοντά. Θα υπάρχει ένα κοινό θέμα συζήτησης, όχι οτι θα μιλάς μόνο γι αυτό αλλά είναι ένα νέο κοινό στοιχείο. Αυτό είναι στο οποίο μπορείς να προσβλέπεις στο μέλλον. 
 

Γενικα όμως, αν δεν εχεις κοινωνικό κυκλο σε παρόμοια φάση, τα πράγματα είναι περίεργα. Αναγκαστικά κάτι θα αλλάξει στη σχέση σας. Και δυστυχώς χρειάζεται μια ευελιξία να αναζητήσεις άλλους δρόμους κοινωνικοποίησης. Όταν το παιδί πάει σχολείο θα είναι κάπως πιο εύκολο και μάλλον έρχεται πιο φυσικά. 

Σε ευχαριστώ για την απάντηση Έχεις δίκιο .. νομίζω είναι ένας συνδυασμός των διαφορετικών συνθηκών που ζούμε και της εγκυμοσύνης μου που τα παίρνω λίγο πιο πολύ μέσα μου .. έχω μοα φίλη επίσης έγκος αλλά δυστυχώς μένουμε μακριά και είχε και κάποιες δυσκολίες στην εγκυμοσύνη  της   και έχει κλειστεί λίγο μέσα στο σπίτι και γενικά έχει βάλει την εγκυμοσύνη της κέντρο όλη της τη ζωή τη δεδομένη στιγμή … μιλάμε συχνά γιατί θέλω να μάθω και πως είναι και να την παρηγορήσω αλλά στο τέλος αισθάνομαι τύψεις σχεδόν που όλα πάνε καλά για εμένα .. 

η αλήθεια είναι ότι με παίρνουν τηλ και ενδιαφέρονται φίλες που είμαστε πιο μακριά και αυτές έχουν παιδάκια.. χαίρομαι πολύ να μιλάω μαζί τους γιατί αυτές καταλαβαίνουν.. αλλά δεν παύουν να είναι λίγο πιο μακρινές.. και σε απόσταση ( Κρήτη ) και συναισθηματικά..

βασικα περίμενα άλλη αντιμετώπιση από τις κοντινές μου φίλες .. μου έχουν βγάλει μια απογοήτευση και μια πικρία .. 

Θα γίνει αναπόφευκτα αυτό που λες .. θα αλλάξει η σχέση μας με τις κοντινές..

Δε θέλω να σκέφτομαι ότι μέχρι να πάει σχολείο θα ειμαι τόσο απομονωμένη ..δεν ξέρω τι να κάνω στη συγκεκριμένη φάση να βρω άλλες εγκυούλες .. σκέφτηκα  να ξεκινήσω pregnancy Pilates να ανοίξω λίγο τον κύκλο μου στη γειτονιά .. 

 

[QueenEliz]

On 9/1/2023 at 12:42 ΜΜ, annoulen είπε:

καλημέρα και με το καλό !

Θα σου μιλήσω από την αντιπέρα όχθη.  

 

Είσαι 3 "επεισόδια" πιο μπροστά από αυτές. Σύντροφος, γάμος, εγκυμοσύνη. Εκείνες ακόμα είναι στο 0. Ειδικά εάν δεν έχουν σταθερή σχέση. 

 

Χωρίς να θέλω να τις δικαιολογήσω, είναι "λογικό" να αισθάνονται ότι "τι να σου λέμε τώρα για τον έναν και τον άλλον, εσύ έχεις άλλα στο μυαλό σου".....

Δεν έχετε πλέον πολλά κοινά ενδιαφέροντα, είναι αλήθεια αυτό. 

 

Επειδή έχω υπάρξει στη θέση των φίλων σου, η αλήθεια είναι ότι η κοπέλα-φίλη μου που είχε "προχωρήσει" στη ζωή της έκανε υπερπροσπάθειες για να διατηρηθεί η σχέση μας. Διατηρήθηκε αλλά μετά από ένα διάλειμμα κάποιων ετών. Γιατί τώρα όση καλή διάθεση και να έχεις για περαιτέρω επαφές, όταν έρθει το μωρό, θα αλλάξουν οι συνθήκες. 

 

Εσύ πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο και να τους δείξεις ότι θέλεις να συμμετέχεις στη ζωή τους. Ναι, θα ακούσεις για τους "γκόμενους" και θα τις συμβουλέψεις, θα πεις τις απόψεις σου κλπ.  Μπορεί να σου φαίνονται "κάπως" όλα αυτά τώρα, αλλά για τις φίλες σου αυτά είναι αυτά που θέλουν να συζητούν. Και νομίζω ότι εσύ πρέπει να είσαι υποστηρικτική προς εκείνες, όχι τόσο εκείνες προς εσένα. 

 

Για εκείνες, εσύ έχεις φτάσει σε κάποιους σταθμούς στη ζωή σου, τους οποίους οι ίδιες ούτε ξέρουν εάν θα φτάσουν ποτέ. Θα βρούν σύντροφο ? δεν θα βρούν ? θα παντρευτούν ? δεν θα παντρευτούν? θα γίνουν μητέρες ? δεν θα γίνουν μητέρες ? 

 

Επίσης μην ξεχνάς ότι εσύ έχεις περάσει από το "πόστο τους",  άρα ξέρεις πως είναι, ενώ εκείνες δεν έχουν περάσει ακόμα από το "πόστο σου" και δεν ξέρουν πως είναι. 

 

Είναι μια πραγματικότητα. Με κάποιους ανθρώπους μας δένουν κοινές εμπειρίες, κοινοί στόχοι, κοινά πιστεύω, κοινοί "πόνοι" αν θες. 'Οταν αυτά "λήξουν" αλλάζουν και οι σχέσεις. Εννοείται ότι μια αληθινή φιλία θα διατηρηθεί χρόνια, όσο διαφορετικές ζωές και να έχουν οι φίλοι αυτοί. Αλλά θέλει προσπάθεια και από τις δύο πλευρές. 

 

Και πάλι σου εύχομαι με το καλό το μωράκι σου.  

Σε ευχαριστώ για την απάντηση  
Θεωρώ πως η υποστήριξη πρέπει να είναι αμφίδρομη και όχι επειδή εγώ έχω προχωρήσει πρέπει να τις παρηγορώ… εμένα αλλάζει όλη μου η ζωή .. δεν ξέρω τι έπεται και θέλω να μοιραστώ τους φόβους και τα άγχη μου .. 

εννοειται πως ακούω τις ιστορίες -εμπειριες τους και συμβουλεύω και προσπαθώ να συμμετέχω σε όλες τις συζητήσεις … αλλά έχω χάσει πόσα επεισόδια αφού δεν με καλούν πάντα στις εξόδους ή δεν έχουμε αυτη τη συνεχόμενη  24ωρη επικοινωνία μέσω μνμ .. και όλο αυτό ξαφνικά  επειδή ειμαι έγκυος .. 

νιώθω ότι μόνο εγώ προσπαθώ δυστυχώς ..

[QueenEliz]

1 hour ago, azumi είπε:

Καλησπέρα κ με το καλό το μωράκι σου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα δεν είναι κάτι περίεργο όλο αυτό που βιώνεις αλλά μπορείς ξανά κ ξανά να κάνεις εσύ προτάσεις πλέον ώστε να δείξεις ότι είσαι οκ κ τις δυνατότητες σου. Αν συνεχιστεί η κατάσταση τότε απλά σιγά σιγά θα αλλάξεις κ εσύ παρέες.εγω έζησα το ανάποδο από εσένα κ πριν κ μετά την εγκυμοσύνη γιατί ήμουν για μήνες χάλια κ είχα το να μην με καταλαβαίνουν το πόσο χάλια ήμουν αλλά κ μετά ότι έπρεπε να βρω ρυθμούς ότι δν μπορώ να βγαίνβ το ίδιο όπως παλιά κτπλ όποτε το εξήγησα μια κ δύο έκανα τις δικές μ προτάσεις οπότε μπορούσα να αφήσω το μωρό κτπλ όσοι μπορούσαν κ ήθελαν έμειναν οι άλλοι δν πειράζει. 

Το μωρό σου να ξέρεις θα ναι όπως λέει κ η μαμά Μ η καλύτερη παρεούλα!!

Ευχαριστώ για την απάντηση
 Έχω αρχίσει ήδη να αναθεωρώ και ξέρω ότι κάποιοι δε θα μείνουν .. 

Στεναχωριεμαι γιατί μπορεί να κανω μια πρόταση αλλά να έχουν κανονισει ήδη κάτι άλλο μεταξύ τους χωρίς να με έχουν συμπεριλάβει .. και δεν νιώθω καλά να έρχομαι συνέχεια σε αυτή τη θέση .. νιώθω πολύ άσχημα.. 

δεν μπορώ να το ελέγξω πια και όσοι μείνουν τελικά .. 

απλα μου φαίνεται άδικο να αντιμετωπίζω κάτι τέτοιο επειδή εμεινα έγκυος .. 

[azumi]

Για μένα το καλύτερο είναι να μιλήσετε να τους πεις τι σε στεναχωρεί οι ορμόνες θα κάνουν χορό για πολύ καιρό κ μετά την εγκυμοσύνη οπότε καλό είναι να τους πεις ότι νοιωθεις έτσι απομόνωση γιατί δν σε περιλαμβάνουν σε αυτά που κάνουν δεν είναι καλο να τα κρατάμε μέσα μας γιατί μετά θα κάνουμε έκρηξη στο τέλος!!μπορεί να περασει κ η όλη κατάσταση κ να το δούνε αλλιώς μετά πόλοι άνθρωποι επειδή δν έχουν ζήσει κάποιες καταστάσεις δν μπορούν να τις καταλάβουν γι'αυτό κ πρέπει να τους το λέμε εάν κ πάλι δν υπάρχει ανταπόκριση δν πειράζει κ μην στεναχωριέσαι (τι λεω κ εγώ ... ) Το ξέρω ότι φυσικά κ θα στεχωρεθεις αλλά σκέψου αυτό π είπες να ασχοληθείς με άτομα που είστε στην ίδια κατάσταση θα σε βοηθήσει πολύ!! Εγώ φαντάσου γνώρισα 2 κοπέλες όταν νοσηλεύτηκε η μικρή Μ 13 μέρες στη μενν κ ακόμα μιλάμε αν μακριά μας έδεσε όλο αυτό τόσο πολύ όσο δν μιλαω με άτομα χρόνια που ξέρω γιατί πλέον ξεχωρίζω τις παρέες Μ έχω διαφορετική σχέση με τον καθένα! Να πας κ τις πιλάτες σου ! Θα σ αρέσει πιστεύω!! Κ εμείς εδώ είμαστε!

[Έσπερος]

8 ώρες πρίν, QueenEliz είπε:

ε θέλω να σκέφτομαι ότι μέχρι να πάει σχολείο θα ειμαι τόσο απομονωμένη ..δεν ξέρω τι να κάνω στη συγκεκριμένη φάση να βρω άλλες εγκυούλες ..

Δεν δουλεύεις; Στη δουλειά δεν εχεις φίλους; 

Εμενα αυτό με είχε ζορίσει, το ότι είχα την 9 μηνη άδεια του δημοσίου, επειδή όμως είμαι καθηγήτρια, είχαν μεσολαβήσει κ δυο καλοκαίρια, συν τη λοχείας, δλδ έλειψα πολύ απ το σχολείο κ εκεί ένιωσα μόνη, μετά γύρισα κ σε 6 μήνες ήρθε ο covid, ξανά μοναξιά. Αν