SOS 3 παιδια κάτω των 3 ετών!

[melangel]

Καλησπερα σε ολες τις μανουλες . θελω τη πολυτιμη βοηθεια σας ακομη μια φορα. καταρχην ν πω οτι εχω αλλο λογαριασμο αλλα τον κλειδωσα η εξυπνη οποτε επειδη επειγομαι εκανα αλλον. μεχρι ν βγει ακρη.

εχω ενα μωρακι 5 μηνων εναν μπομπιρα 1,5 ετων και εναν ακομα μπομπιρα 2.5 ετων. αντιμετωπιζουμε πολυ δυσκολες καταστασεις με τ ο συζυγο, λογω του οτι δεν εχουμε βοηθεια, εχει δυσκολα ωραρια ο συζυγος, και τα παιδια ειναι ανεξελεγκτα να το πω?? για να καταλαβετε την κατασταση. ελπιζω μη μακρυγορησω πολυ.

το βασικο που με κουραζει και ψυχικα και σωματικα ειναι το οτι με αγνοουν, δεν ακουνε οτι κ να τους πω και για να γινει αυτο πρεπει να τσιριξω φωναξω κλπ. το οτι μαλωνουν ειναι λογικο αλλα μαζι με ολα τα αλλα δεν μπορω ν το διαχειριστω σωστα. κανουν οτι μπορειτε ν φανταστειτε. η υπομονη μ αρχισε να εξαντλειτε διοτι εχω ν νταντεψω και ενα βρεφος παραλληλα. εν συντομια τα κατορθωματα τους:

δαγκωνουν το δερμα του καναπε και με κοιτανε και το σκιζουν, χτυα]υπανε το τραπεζι με παιχνιδια για το κανουν σημαδια, ανεβαινουν στη σομπα πανω, σκαρφαλωνουν στο τζακι, ανεβαινουν στο τραπεζι, χοροπηδανε στο τραπεζι, χαλανε παιχνιδια επιτηδες, τρωνε οτι βρουνε απο κατω, δεν υπαρχει στο σπιτι μπογια σωα. και ολα αυτα για να με προκαλεσον. και γελανε κιολας.

ο μικρος οταν βρει ευκαιρια επιτειθεται στο μωρο. δεν τρωνε πολλες φορες επιτηδες. πρεπει κ εκει ν φωναξω. υπαρχουν κ μερες που ειναι τα καλυτερα ππαιδια αλλα πολυ σπανια... τα παμε οποτε ευκαιρισουμε εξω να εκτονωθουν σε παιδιακες χαρες σε αλλα σπιτια με παιδακια με αυλη κλπ. αλλα ακομα κ τοτε οταν επιστρεψουμε συμβαινει το ιδιο. κανουν κ αλλα πολλα που δεν μπορω ν απαριθμησω τωρα. δυστυχως εχουμε και τους γειτονες που μας κανουν πολλα γτ τους ενοχλουν τα παιδια, οποτε πιεζομαι και απο εκει. για να σας προλαβω , να φυγουμε απο εκει δεν υπαρχει καμια δυνατοτητα οικονομικη. καποια προταση, λυση ιδεα δεκτη!ευχαριστουμε πολυ. 

εχω να κανω με λιγα λογια με ατιθασα παιδια, αντριδραστικα, ζηλεια. πως μπορω ν τα διαχειριστω. επισης ν πω πως δεν τολμαω ν βγω εκτος σπιτιου μονη μ γτ εκτος του οτι ειναι δυσκολο στο δευτερο οροφο χωρις ασανσερ με το μωρο κ τους δυο που δεν με ακουνε, μολις ανοιξω τη πορτα εχουν φυγει ηδη κατω και δεν ακουνε στο μεινετε εδω γυριστε πισω ν παμε ολοι μαζι τπτ... γενικα στο σπιτι επικρατει ενας χαμος. 

[mama16]

19 ώρες πρίν, melangel είπε:

Καλησπερα σε ολες τις μανουλες . θελω τη πολυτιμη βοηθεια σας ακομη μια φορα. καταρχην ν πω οτι εχω αλλο λογαριασμο αλλα τον κλειδωσα η εξυπνη οποτε επειδη επειγομαι εκανα αλλον. μεχρι ν βγει ακρη.

εχω ενα μωρακι 5 μηνων εναν μπομπιρα 1,5 ετων και εναν ακομα μπομπιρα 2.5 ετων. αντιμετωπιζουμε πολυ δυσκολες καταστασεις με τ ο συζυγο, λογω του οτι δεν εχουμε βοηθεια, εχει δυσκολα ωραρια ο συζυγος, και τα παιδια ειναι ανεξελεγκτα να το πω?? για να καταλαβετε την κατασταση. ελπιζω μη μακρυγορησω πολυ.

το βασικο που με κουραζει και ψυχικα και σωματικα ειναι το οτι με αγνοουν, δεν ακουνε οτι κ να τους πω και για να γινει αυτο πρεπει να τσιριξω φωναξω κλπ. το οτι μαλωνουν ειναι λογικο αλλα μαζι με ολα τα αλλα δεν μπορω ν το διαχειριστω σωστα. κανουν οτι μπορειτε ν φανταστειτε. η υπομονη μ αρχισε να εξαντλειτε διοτι εχω ν νταντεψω και ενα βρεφος παραλληλα. εν συντομια τα κατορθωματα τους:

δαγκωνουν το δερμα του καναπε και με κοιτανε και το σκιζουν, χτυα]υπανε το τραπεζι με παιχνιδια για το κανουν σημαδια, ανεβαινουν στη σομπα πανω, σκαρφαλωνουν στο τζακι, ανεβαινουν στο τραπεζι, χοροπηδανε στο τραπεζι, χαλανε παιχνιδια επιτηδες, τρωνε οτι βρουνε απο κατω, δεν υπαρχει στο σπιτι μπογια σωα. και ολα αυτα για να με προκαλεσον. και γελανε κιολας.

ο μικρος οταν βρει ευκαιρια επιτειθεται στο μωρο. δεν τρωνε πολλες φορες επιτηδες. πρεπει κ εκει ν φωναξω. υπαρχουν κ μερες που ειναι τα καλυτερα ππαιδια αλλα πολυ σπανια... τα παμε οποτε ευκαιρισουμε εξω να εκτονωθουν σε παιδιακες χαρες σε αλλα σπιτια με παιδακια με αυλη κλπ. αλλα ακομα κ τοτε οταν επιστρεψουμε συμβαινει το ιδιο. κανουν κ αλλα πολλα που δεν μπορω ν απαριθμησω τωρα. δυστυχως εχουμε και τους γειτονες που μας κανουν πολλα γτ τους ενοχλουν τα παιδια, οποτε πιεζομαι και απο εκει. για να σας προλαβω , να φυγουμε απο εκει δεν υπαρχει καμια δυνατοτητα οικονομικη. καποια προταση, λυση ιδεα δεκτη!ευχαριστουμε πολυ. 

εχω να κανω με λιγα λογια με ατιθασα παιδια, αντριδραστικα, ζηλεια. πως μπορω ν τα διαχειριστω. επισης ν πω πως δεν τολμαω ν βγω εκτος σπιτιου μονη μ γτ εκτος του οτι ειναι δυσκολο στο δευτερο οροφο χωρις ασανσερ με το μωρο κ τους δυο που δεν με ακουνε, μολις ανοιξω τη πορτα εχουν φυγει ηδη κατω και δεν ακουνε στο μεινετε εδω γυριστε πισω ν παμε ολοι μαζι τπτ... γενικα στο σπιτι επικρατει ενας χαμος. 

Αχ κοπέλα μου δύσκολη η κατάσταση σου, απ' ότι κατάλαβα έχεις κ αγόρια που συνήθως είναι κ πιο ζωηρά... Δεν έχω να σου προτείνω κάτι ουσιαστικό γιατί κ εγώ 2 παιδιά έχω, το πρώτο είναι 2,5 κ το δεύτερο 2 μηνών κ μόνη μου δεν μπορώ να τα βγάλω... Ίσως θα μπορούσες να πάρεις ένα μάρσιπο να έχεις το μωράκι κ όταν βγαίνεις, το μεσαίο στο καρότσι κ το μεγαλύτερο σε σκαλοπατακι πάνω.. Όσο για το σπίτι να βρίσκεις δημιουργικά παιχνίδια για να τους απασχολεις.. πχ ζωγραφική, παραμυθακια (παιχνίδια που δεν θα τρέχουν πολύ) κ πολύ υπομονή μέχρι να μεγαλώσουν!!

[Fenia27]

Υπομονη!!! Εγω εχω δυο αγορια σχεδον 2 ο ενας και 3 ο μεγαλος...Καταλαβαινω πολυ την φαση που ειναι τωρα τα παιδια γιατι και τα δικα μου παρατηρω οτι μεγαλωνοντας κανουν ομαδα και μπορει να γινουν ατιθασα...Μεχρι το απογευμα εχω εξαντληθει απο τις παρατηρησεις τα μη και τα οχι, να εξηγω και να βαζω ορια...Δεν μπορω να φανταστω και με ενα μωρο 5 μηνων!!!!

 

Θελει πολυ υπομονη και ηρεμια...Καλο ειναι να μην σε βλεπουν να νευριαζεις και να τα χανεις γιατι αισθανονται οτι εχουν το πανω χερι...Ομως εσυ εισαι ο γονιος και μπορεις να βρεις μεσα σου την δυναμη και ψυχραιμια να ανταπεξελθεις και να βαλεις τα ορια σου...

 

Αυτο που θα σου προτεινα ειναι να γινεσαι καθετη σε μερικα πραγματα χωρις να νευριαζεις και να φωναζεις...Για παραδειγμα, οταν σπανε ενα παιχνιδι ή οταν το χτυπανε στο τραπεζι, θα τους παιρνεις το παιχνιδι και θα τους εξηγεις  "το πηρα γιατι το χτυπας στο τραπεζι. το τραπεζι θα χαλασει"...Αυτο ομως θα πρεπει να το κανεις 500 φορες μεσα στην ημερα...Το ξερω οτι ειναι εξαντλητικο...Αυτο κανω στα παιδια μου και εχουν πιασει το νοημα, ξερουν τι επιτρεπεται και τι οχι και δεν ξεφευγουν...

 

Την επομενη φορα που θα βγειτε βολτα και δεν σε ακουσουν ωστε να μεινουν κοντα σου στην πορτα, θα τους εχεις πει πριν βγειτε" οταν παμε βολτα ημαστε κοντα στην μαμα, αν ανοιξω την πορτα και φυγετε τρεχοντας, τοτε θα γυρισουμε σπιτι και δεν θα παμε βολτα" ...Και αυτο θα κανεις...1,2,3 φορες...οσες χρειαστει...θα ξεκινησετε, θα ντυθειτε αλλα οταν δεν κανουν αυτο που τους πεις, σπιτι πισω...Οσο κλαμα και τσιριδες κι αν ριξουν, πρεπει να καταλαβουν οτι καποια πραγματα ειναι για την ασφαλεια μας και οτι αν η μαμα δεν μας εχει εμπιστοσυνη τοτε δεν αισθανεται καλα να βγαινουμε βολτες...

 

Ευτυχως οι γειτονες μας ειναι φιλοι μας...και ξερω τι ωρα γυρνανε απο την δουλεια το απογευμα οποτε εκεινη την ωρα σταματανε ολα τα χτυπηματα στο πατωμα κτλ...

 

Προσπαθησε να θεσεις ορια ξεκαθαρα..βαλε στο νοημα και τον μπαμπα...οσο κουραστηκο και να ειναι στην αρχη, στο τελος θα δεις αποτελεσμα και θα ησαστε καλυτερα...

[Melitoula]

Σας ευχαριστώ πολύ.. επανήλθε ο λογαριασμός Μ οπότε γράφω από εδώ. Από δραστηριότητες τι προτεινετε? Γτ ότι ξεκινάμε αμέσως το καταστρέφουν.δλδ ξεκινάμε ζωγραφική Κ δαγκώνουν τις μπογιές. Τους λέω Όχι τα μαζεύω στη Τρίτη παρατήρηση Κ αμέσως πάνε κάνουν σκανταλιες.Εκεί τι να κάνω? 

Είναι Κ δύσκολη ηλικία Γτ Ο μεγάλος μπορεί ν συνεργαστεί κάποιες φορές όπως στο Ν παίξουμε αμαξακια ή μπάλα αλλά ο μικρός έρχεται Κ τα αρπάζει Κ τρέχει τον χτυπάει. Ενώ του λέω Ν έρθει Ν παίξει μαζί μας. Προσπαθώ Ν Τον έχω πάνω Μ Αλλά πάντα αντιδράει. Κ θέλουν αποκλειστικότητα. Δεν δέχονται Ν τους πάρω αγκαλιά μαζί πχ. Ή Ν παίξουμε όλοι μαζί. Κ δεν ξέρω πως Ν το χειριστώ. Ν μη παίξω καθόλου μαζί τους? Πως θέτεις όρια εκεί?

[xaroumenh mama]

On 19/7/2019 at 3:44 ΜΜ, melangel είπε:

Καλησπερα σε ολες τις μανουλες . θελω τη πολυτιμη βοηθεια σας ακομη μια φορα. καταρχην ν πω οτι εχω αλλο λογαριασμο αλλα τον κλειδωσα η εξυπνη οποτε επειδη επειγομαι εκανα αλλον. μεχρι ν βγει ακρη.

εχω ενα μωρακι 5 μηνων εναν μπομπιρα 1,5 ετων και εναν ακομα μπομπιρα 2.5 ετων. αντιμετωπιζουμε πολυ δυσκολες καταστασεις με τ ο συζυγο, λογω του οτι δεν εχουμε βοηθεια, εχει δυσκολα ωραρια ο συζυγος, και τα παιδια ειναι ανεξελεγκτα να το πω?? για να καταλαβετε την κατασταση. ελπιζω μη μακρυγορησω πολυ.

το βασικο που με κουραζει και ψυχικα και σωματικα ειναι το οτι με αγνοουν, δεν ακουνε οτι κ να τους πω και για να γινει αυτο πρεπει να τσιριξω φωναξω κλπ. το οτι μαλωνουν ειναι λογικο αλλα μαζι με ολα τα αλλα δεν μπορω ν το διαχειριστω σωστα. κανουν οτι μπορειτε ν φανταστειτε. η υπομονη μ αρχισε να εξαντλειτε διοτι εχω ν νταντεψω και ενα βρεφος παραλληλα. εν συντομια τα κατορθωματα τους:

δαγκωνουν το δερμα του καναπε και με κοιτανε και το σκιζουν, χτυα]υπανε το τραπεζι με παιχνιδια για το κανουν σημαδια, ανεβαινουν στη σομπα πανω, σκαρφαλωνουν στο τζακι, ανεβαινουν στο τραπεζι, χοροπηδανε στο τραπεζι, χαλανε παιχνιδια επιτηδες, τρωνε οτι βρουνε απο κατω, δεν υπαρχει στο σπιτι μπογια σωα. και ολα αυτα για να με προκαλεσον. και γελανε κιολας.

ο μικρος οταν βρει ευκαιρια επιτειθεται στο μωρο. δεν τρωνε πολλες φορες επιτηδες. πρεπει κ εκει ν φωναξω. υπαρχουν κ μερες που ειναι τα καλυτερα ππαιδια αλλα πολυ σπανια... τα παμε οποτε ευκαιρισουμε εξω να εκτονωθουν σε παιδιακες χαρες σε αλλα σπιτια με παιδακια με αυλη κλπ. αλλα ακομα κ τοτε οταν επιστρεψουμε συμβαινει το ιδιο. κανουν κ αλλα πολλα που δεν μπορω ν απαριθμησω τωρα. δυστυχως εχουμε και τους γειτονες που μας κανουν πολλα γτ τους ενοχλουν τα παιδια, οποτε πιεζομαι και απο εκει. για να σας προλαβω , να φυγουμε απο εκει δεν υπαρχει καμια δυνατοτητα οικονομικη. καποια προταση, λυση ιδεα δεκτη!ευχαριστουμε πολυ. 

εχω να κανω με λιγα λογια με ατιθασα παιδια, αντριδραστικα, ζηλεια. πως μπορω ν τα διαχειριστω. επισης ν πω πως δεν τολμαω ν βγω εκτος σπιτιου μονη μ γτ εκτος του οτι ειναι δυσκολο στο δευτερο οροφο χωρις ασανσερ με το μωρο κ τους δυο που δεν με ακουνε, μολις ανοιξω τη πορτα εχουν φυγει ηδη κατω και δεν ακουνε στο μεινετε εδω γυριστε πισω ν παμε ολοι μαζι τπτ... γενικα στο σπιτι επικρατει ενας χαμος. 

Για αρχή αυτό που έχω να σου πω εγώ είναι πως οι αντιδράσεις των παιδιών σου είναι απόλυτα φυσιολογικές για την ηλικία τους ..!!! Βρίσκονται στη ποιο δύσκολη ηλικία που τους αρέσει να διεκδικούν κ κυριαρχεί το εγώ ..! Ξέρω είναι πάρα πολύ δύσκολο ειδικά αν υπάρχει κ ένα βρέφος 5 μηνών που κ αυτό χρειάζεται την αποκλειστικότητα σου ..!!!

Έχω ένα αγοράκι σχεδόν 4 χρόνων κ ένα μωρό 14 μηνών κ για εμένα είναι πάρα πολύ δύσκολο να διαχειριστώ καταστάσεις έχω φτάσει σε σημείο να μη θέλω να είμαστε σπίτι γιατί με κουράζει να πρέπει να τους χωρίζω συνέχεια κ να κάνω τον διαιτητή..!!

Βασικά χρειάζεται ηρεμία ψυχραιμία σταθερότητα ...ξέρω πως είναι πάρα πολύ δύσκολο ..!! Κ προσπάθησε να διαλέγεις τις μαχες σου αν κάποια στιγμή είσαι τόσο κουρασμένη κ ξέρεις πως θα ενδώσεις απλά μη τους πας κόντρα κάνε τα στραβά μάτια αν δεν είναι κάτι επικυνδινο βέβαια ..εγώ. Πχ όταν ο μεγάλος γιος μου βάζει τους ξυλομοογιες στο στόμα του δε του λέω τίποτα καταλαβαίνει ότι δε του αρέσουν κ τους φτυνει μια δυο τρεις φορές δε το ξανά έκανε 

Προσπάθησε όταν βγαινετσι βόλτα να έχεις κ κάποιο άλλο άτομο μαζί σου γιατί είναι δύσκολο να τα ελέγξεις είναι η ηλικία τέτοια που τους αρέσει να μαθαίνουν κάτι καινούργιο κ να εξερευνούν πχ εγώ δεν έχω πάει ποτέ μέχρι τώρα στη παιδική χαρά μόνη μου με τους δύο τους ακόμα κ όταν το μωρό ήταν βρέφος που τον είχα σε μάρσιπο γιατί ήξερα πως ήταν δύσκολο να ελεγξω τον μεγαλο μου γιο ήταν κ η κούραση κιόλας ..!!σε εμάς βέβαια το καλό είναι πως το αυτοκίνητο το εχουμε στην αυλή του σπιτιού κ έτσι όταν χρειαζόταν να βγουμε πηγενα πρώτα τον ένα στο αυτοκίνητο κ μετά πηγενα τον άλλον πλέον τους πηγενω μαζί γιατί ξέρω πως ο μεγάλος μου γιος δε θα απομακρυνθεί πολύ από εμένα πάντα βέβαια μέσα στην αυλή .. κ συνήθως όταν θέλω να τους πάω μόνη κάπου να ξεδωσει ο μεγάλος τους πάω σε παιδότοπο ...

Γενικά στο φαγητό είναι τέτοιος κ ο χαρακτήρας μου βέβαια που δε τους πιέζω αν θέλουν τρώνε αν θέλουν δε τρώνε κάποια στιγμή θα πεινασουν κ θα φάνε όταν γεννήθηκε ο μικρός μου γιος για κάποιες μέρες ο μεγάλος όλη μέρα είχε φάει μόνο δύο κομματάκια μήλο δε του είπα τίποτα .. μόνο κάποιες στιγμές μέσα στην ημέρα τον ρωτησα αν πεινάει η αν είχα ελεύθερο χρόνο αν θέλει να μαγειρέψουμε κάτι μαζί να φάει.. ήταν αρνητικός δε το πίεσα σιγά σιγά ξανά επανήλθε ..!! 

Φρόντιζε όσο μπορείς να τους βάζεις να συμμετέχουν στης δουλειές στου σπιτιού πχ να σου δίνει ο ένας τα ρούχα να τα απλώσεις κ ο άλλος τα μανταλάκια δίνε τους πανακια να σε βοηθάνε στο ξεσκωνισμα να έχεις τα πιατακια τους σε τέτοιο σημείο ώστε να τα φτανουν να τα βάζουν στο τραπέζι γενικά εύκολες δουλειές που είναι για την ηλικία τους κ τους βοηθάει να περνάει η ώρα τους ...!!!