Κατάθεση ψυχής

[elina 78]

Εγω ελινα μου θελω δεν θελω πρέπει να είμαι καλά. Είμαι καλά. Ζώ το παρόν. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι το μέλλον και ότι αυτό θα μου φέρει.. Ζω το τώρα. Βλέπω τα καμάρια μου. Τα καμαρώνω που το μυαλό τους είναι σαν τετράχρονα. Που μου κάνουν κανονικές προτάσεις. Του τύπου "μάμμα θέλουμε να πάμε στο πάρκο". Ολοκληρωμένα. Τα υπόλοιπα θα τα παλέψω σιγά σιγά. Άμαν δουλεύει το μυαλό, τ'άλλα θα γίνουν έτσι δεν είναι κορίτσια? Έτσι κι αλλιώς η νευρολόγος μου το τόνισε πώς θα περπατήσουν ανεξάρτητες κι αυτό είναι το πιο σημαντικό απ'όλα.

Η μάνα μου μετά το αρχικό και αναμενόμενο σοκ, κλάματα, φωνές, τώρα το περιμένει πώς και πώς το μωρό. Δόξα το Θεό. Έκανε και την εξέταση για το Down η αδερφή μου, όλα καλά.

 

Αντε θ'αποκτησουν ξαδερφακι τα μπουμπουκια σου!! Τι καλα!! Και οπως ειπες(αυτη ηταν κι η δικη μου αγωνια) αφου δουλευει το μυαλο ολα γινονται μετα!

[Mianmar]

Καλησπέρα κι από εμένα!

 

Διάβασα όλα τα μηνύματα κι έχω να προσθέσω κάτι.

Παρατηρώ στα περισσότερα μηνύματα διατυπώσεις όπως "Χριστέ μου και Παναγία μου τι θα κάνουμε;" "Χριστέ μου και Παναγία μου τι συμβαίνει;" "Χριστέ μου πως θα το πούμε στη μάνα;"..

 

Δε χρειάζεται τόσο άγχος.. Άλλωστε η δική σου ιστορία σου αποδεικνύει περίτρανα ότι τα πράγματα στο τέλος δεν είναι τόσο άσχημα όσο νομίζουμε!

 

Καταλαβαίνω πως αν καείς απ' το χυλό, φυσάς και το γιαούρτι.. αλλά πίστεψέ με κι εμένα.. το άγχος δε βοηθάει σε τίποτα...

 

Είδες που όλα διορθώνονται και πηγαίνουν προς το καλύτερο;

 

Εύχομαι (και είμαι σίγουρη γι' αυτό) πως θα συνεχίσουν να πηγαίνουν έτσι τα πράγματα!

 

Είσαι πολύ δυνατή και το αποδεικνύεις κάθε μέρα!!

 

καλή συνέχεια σε όλα!!:D

[Mytwinsroses]

Γειά σας κορίτσια.... Χαμένη καθημερινά στις σκέψεις μου, σκεφτόμενη το μέλλον, πώς θα το ζήσουμε τι θα μας φέρει.....

Είναι τελικά απόλυτο, ότι ένα παιδί με μια εγκεφαλική διάγνωση, όταν περνούν τα χρόνια και γίνεται 3-4 χρ και δεν περπατά μόνο του, όταν κι αν έρθει εκείνη η ώρα να περπατήσει, δεν θα περπατήσει φυσιολογικά? Θα είναι παιδί με ταμπέλα? Πρόβλημα στα πόδια? Αναπηρία? Τι?

Δεν περιμένω απαντήσεις γιατί κανείς δεν ξέρει να μου πει το μέλλον..

Απλά θέλω να πω αυτό που νιώθω που σκέφτομαι. Και σόρυ αν σας πρίζω. Γιατί στον άντρα μου δεν λέω τίποτε τέτοια μην μου πέσει άρρωστος πάλι... Θα'ναι το παιδί μου δαχτυλοδειχτούμενο?

Που είναι 2μιση και δεν ισσοροπά στα πόδια του? Που εκτίνονται τα γόνατα του πίσω και φοράμε νάρθηκες γιατί πατά στις μύτες? Που τωρα κοιμάται στην αγκαλιά μου? Και ίσως να μην το πάρω σε ένα κανονικό σχολείο σαν την αδερφή της που τώρα ξεκίνησε και κάνει βηματάκια μόνη της χωρίς να μας κρατά?

Που σήμερα το πρωί παίζανε στην κουζίνα και όταν πήγα κοντά τους προς στιγμής δεν ξεχώρισα ποια ήταν ποια? Τα μωρά μου....

Την μια μέρα σκέφτομαι έτσι την άλλη αλλιως....λογικό είναι ε?

[θαυμα]

Η καθημερινοτητα ειναι ενας δυσκολος δρομος που δεν ξερεις που θα σε βγαλει απλα τον περπατας και ελπιζεις για το καλυτερο.......πεντε χρονια παρακαλουσα το θεουλη να μου χαρισει ενα παιδακι,πολλα γιατι.....γιατι οχι σε μενα,ποτε θα γινω μανουλα και αλλα τοσα ερωτηματα.....ωσπου εγινε το θαυμα και το μωρακι μου ειναι στο δρομο,την περιμενω το οκτωμβρη.θα ειναι ομως ενα ιδιαιτερο παιδακι,η μικρη μου απο οτι μας εχουν πει θα τις λειπουν δυο δαχτυλακια στο χερακι της η θα ειναι κοντουλικα,ο θεος ακομη και μετα απο τοσα δακρυα επελεξε να περπατησω με την μονακριβη κορουλα αυτο το μονοπατι......ολο αυτο το διαστημα μαζι με την μπεμπα μου μεγαλωνει και ο φοβος αν θα μπορεσω να την βοηθησω.τελικα το μονο που κανω ειναι να εχω πιστη στην παναγια.....το ιδιο κανε και εσυ και μεσα απο την καρδια μου ευχομαι στα κοριτσακια σου υγεια....

Νιωθω οτι ολες οι μανουλες που περνανε προβληματα με τα παιδακια τους,διαβαζοντας μηνυματα οπως τα δικα μας θα προσευχηθούν για τα μωρα μας οπως θα κανω και εγω για τα αγγελουδια σου...

[Xristinaki91!]

Καλησπέρα mytwinsroses..!

Επειδη καταλαβα πως δεν ειστε σίγουροι για το τι επιφυλάσσει το μέλλον, μηπως να κάντε φυσικοθεραπείες ή ακομη και καποιο είδος γυμναστικής σε πισινα προς το παρόν...;

Το λεω γιατι πήγαινα πιλατες και είχαμε ενα κοριτσακι με προβληματα!

Δηλαδη οταν περπατούσε πολυ διαφορετικα σήκωνε το πόδι πολυ, γενικα ειχε προβληματα στην ομιλία κτλ....

Αυτα τα παιδια εχουν αλλα καλα!!!!

Λοιπόν ομως ήθελα να πω πως καναμε πιλατες με αυτο το κοριτσι και την ειδα μετα απο ενα μηνα και ειχε απίστευτη βελτίωση!!!

καθε παιδι ίσως βρει κατι αντίστοιχο να το βοηθήσει και αυτο φυσικα θα το προτείνει ο γιατρος!

Δυναμη θελει και μην το σκεφτεσαι πολυ γιατι οι πολλες σκέψεις δεν κανουν καλο!

Μια χαρα θα ειναι το παιδακι σας ιδιαίτερο ομως!

Πάντως εύχομαι να μην ειναι σε δυσκολη κατασταση στο μέλλον και οσο γινεται να βρεθούν λύσεις να γινεται καλυτερα!

Μακάρι να γίνονταν θαύματα βρε κοριτσια!!!!

Ολα τα παιδακια να ηταν ανέμελα χωρις προβληματα!