ΝΟΙΩΘΕΤΕ ΕΝΟΧΕΣ ;

[mariakeh]

Είμαι 30 χρονών και πιστεύω ότι τελικά δεν έχω χαρεί τα πράγματα που θα ήθελα στη ζωή μου.

Είχα μια καταπιεστική μητέρα. Την πρώτη φορά που πήγα μόνη μου για καφέ γνώρισα τον άντρα μου, σε ηλικία 22 χρονών. Έπεσα με τα μούτρα, με αυτόν έγινα γυναίκα, σύζυγος και τώρα μητέρα.

Αλλά αποδώ και πέρα τι; πάμε για τη σύνταξη και καλά γηρατειά; από τώρα; από τα τριάντα; δεν θα είμαι ποτέ τίποτε άλλο εκτός από σύζυγος και μητέρα ;

Πολλές φορές νιώθω ότι δεν είμαι αρκετά καλή μαμά για το παιδί μου.

Και ακόμα περισσότερες ότι δεν είμαι καλή σύζυγος για τον άντρα μου.

Να μην σας πω για το νοικοκυριό........................................

Αυτό με τον άντρα προς το παρόν το παραβλέπω το ίδιο και για το σπίτι.

Αλλά για το μικρό μου αγγελούδι δεν μπορώ να είμαι κάτι λιγότερο από καλή μαμά.

Δεν του αξίζει μια μαμά που το παραμελεί.

Γυρνάω στο σπίτι το μεσημέρι μετά τη δουλειά και με περιμένει ένα κουκλάκι να το πάρω αγκαλίτσα να το παίξω να το κάνω να γελάσει.

Μα εγώ το μόνο που θέλω είναι να βγάλω τα ρούχα μου χωρίς να κλαψουρίζει .

Να κάτσω να φάω επίσης χωρίς να κλαψουρίζει

Και μετά να κοιμηθώ.

 

Τελικά μήπως δεν ήμουν έτυμη να γίνω μητέρα;

Γιατί να νοιώθω έτσι;;;;;;;;;;;;

Εσείς έχετε νοιώσει ποτέ έτσι ;

[sofia_nefeli]

ΝΑΙ Ω ΝΑΙ...

και οι μπαμπαδες νοιωθουν ετσι. εχει κανενας μπαμπας ενοχες?

οι μαμαδες το χανουμε το παιχνιδι. εγω εκτος απο τυψεις νοιωθω πολυ και πολυ αγχος...σε σημειο αηδιας. χαλαρες πρεπει να ειμαστε...

 

οσον αφορα στα υπολοιπα ... τι να σου πω? αλλες ειναι ευτυχισμενες που ειναι παντρεμενες με τον πρωτο τους. αλλες οχι... τωρα ομως καλυτερα να κοιτας μπροστα...

[mata]

Αν βρείς κάποια μαμά που να μην νοιώθει ενοχές και να μην είναι υλικού μπετόν αρμέ, θα είναι 1 στο 1.000.000.000!!!!!!!!!!

Είναι απόλυτα φυσιολογικά όσα αισθάνεσαι. Όλοι οι άνθρωποι τα έχουμε αισθανθεί και ακόμα περισσότερο εμείς οι μανούλες που από τα πολλά που προσπαθούμε να καλύψουμε στο τέλος αδειάζουμε οι ίδιες!

Όσο για αυτά που θέλεις; Επίσης φυσιολογικά. Μην κοιτάς που αν τα λές κάπου, μπορεί να σου απαντήσουν ότι θέλεις πολλά!Όοοοοοοοοοοοχι!!!!!Όλες τα έχουμε σκεφτεί αυτά και όλες τα έχουμε νοιώσει.

Κάνε πράγματα για τον εαυτό σου, για να ομορφύνεις την καθημερινότητα σου και να νοιώθεις ότι η ζωή είναι ωραία. Αφιέρωσε όσο χρόνο θέλεις στο παιδάκι σου, αλλά τις στιγμές που το κάνεις ζήσε το πραγματικά και ολοκληρωτικά!!!!!!!!!!!

Σου αφιερώνω το παρακάτω που έχω διαβάσει σε ένα από τα βιβλία του αγαπημένου μου Richard Carlson.

ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΤΕ ΤΗΝ ΟΔΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΔΟΣ!!!

Διάβασε το σε βάθος ξανά και ξανά και ρούφηξε το νόημα του!!!!!Δες τη ζωή από άλλο μάτι!!!!!!!!!

[Ειρήνη]

Κάθε μέρα!

 

Και στο λέει μια γυναίκα που έχει ζήσει και χαρεί την ζωή της λιγάκι περισσότερο από σένα, που Μαράκι μου, που στα 22 σου έτυχε να γνωρίσεις τον άνδρα της ζωής σου.

 

Δυστυχώς όλα πρέπει να γίνονται με τους «σωστούς» ρυθμούς τους γιατί αργότερα μας βγαίνουν αυτά και αυτό ισχύει για όλον τον κόσμο.

 

Η δεκαετία των 20, για μένα, είναι για να χαρούμε την ζωή. Τον έρωτα, το φλερτ, τις εκδρομές, τα πάθη. Όποιος λοιπόν, δεν ζήσει όλα αυτά, κάποια στιγμή, στο πλήρωμα του χρόνου που λένε, θα τα αναζητήσει.

 

Δεν είναι κακό! Αλίμονο είναι εντελώς ανθρώπινο.!

 

Προσπάθησε με την οικογένειά σου να ζήσει όσα μπορείς. Μην ξεχνάς πως η δεκαετία των 30 είναι καταπληκτική και γεμάτη εμπειρίες. Δεν σε πήρανε τα χρόνια! Φρόντισε να κάνεις ένα πρόγραμμα, δηλαδή αυτά που θέλεις να δεις και να κάνεις. Και προσπάθησε να ενσωματώσεις την οικογένειά σου ή έστω μόνο τον άντρα σου. Να πας σε θέατρα, να επισκεφτείς χώρους που σε ενδιαφέρουν, να ταξιδέψεις. Νομίζω πως έτσι θα αισθανθείς πολύ καλύτερα!

 

.. Και εδώ είμαστε εμείς!

[jena]

Συνέχεια!!!

Αλλά πιστεύω πως και μόνο το γεγονός πως προβληματίζεσαι δείχνει ότι είσαι έξυπνη και έχεις ευαισθησίες και θα γίνεις καλή μαμά.

Πιστεύω πως πρέπει να το παλέψεις με τον άντρα σου και να προσπαθήσεις να διατηρήσεις την αγάπη ζωντανή γιατί ένα αγαπημένο ζευγάρι είναι σίγουρα καλύτεροι γονείς από ένα ζευγάρι με προβλήματα.

Η ζωή σου τώρα αρχίζει και πίστεψέ με μπορεί να είναι υπέροχη!!!

[Skybeam]

Μήπως θέλεις ένα διάλλειμμα, να αφήσετε παιδί και δουλειές για δυο-τρεις μέρες και σε συνδυασμό με ένα σ-κ να πάτε κάπου να ξεδώσεις λίγο, να αισθανθείς ανέμελη? Εύχομαι να μην είναι τίποτα άλλο από ένα παροδικό "φόρτωμα", που θα ξεπεραστεί...

[livinath]

Το ανεκπλήρωτο λίγο-πολύ το έχουμε νιώσει όλοι οι άνθρωποι, έστω και μια φορά στη ζωή μας. Και είναι πολύ φυσιολογικό. Αν ικανοποιούνταν όλα μας τα θέλω τόσο απλά δεν θα υπήρχε η φιλοδοξία κι ο κόσμος δεν θα πήγαινε μπροστά. Το τράβηξα πολύ, έτσι;;

 

Για να σου κάνω έναν παραληρισμό από την ανάποδη, θα σου πω ότι υπάρχουν φορές που σκέφτομαι ότι αν είχα παντρεφτεί πιο μικρή ή έστω αν έκανα αμέσως παιδιά με τον άντρα μου 4+ χρόνια πριν, στα 40 μου τα παιδιά μου θα ήταν 13 ετών το μεγαλύτερο και στα 50 μου 23. Και νεότατη θα ζούσα με τον αντρούλη μου τότε όλα αυτά που δεν θα ζούσα στα 24 μου. Θα είχα και πιο πολλά κότσια να τρέχω με ένα μικρό παιδί, δεν θα είχα και προβλήματα με εγκυμοσύνες κοκ. Από την άλλη πάλι δεν θα είχα πάει τα ταξίδια που ήθελα με τον άντρα μου και χίλια δυο άλλα πράγματα που έκανα αυτά τα 4 χρόνια.

 

Όλα λοιπόν έχουν δύο όψεις. Όχι απαραίτητα θετική και αρνητική αλλά σίγουρα διαφορετικές. Δεν μετανιώνω για τις αποφάσεις μου γιατί αν κάτι δεν με ευχαριστεί στη ζωή μου ξέρω πως μπορώ να το αλλάξω.

 

Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορείς να ζήσεις με την οικογένεια σου, τόσες όμορφες αναμνήσεις να δημιουργήσεις. Ειλικρινά, πολύ λίγες γυναίκες πιστεύω πως ήταν πραγματικά έτοιμες να γίνουν μητέρες, ίσως γιατί από τη χαρά της προσμονής να εξιδανικεύουμε λίγο τα πράγματα. Έχουμε λίγο την εικόνα από τις διαφημίσεις φρουτόκρεμας στο μυαλό μας. Η χαρούμενη και ξεκούραστη μαμά, ταϊζει το αγγελούδι που τρώει και χαίρεται χωρίς να φτύνει το φαί του. Αυτές οι εικόνες έχουν "φάει" πολύ μοντάζ και πολύ απέχουν από την πραγματικότητα. Μην αισθάνεστε ενοχές γιατί θέλετε να κοιμηθήτε, είναι πολύ φυσιολογικό!! Είσαστε μάνες αλλά αυτό δεν αναιρεί την ανθρώπινη σας υπόσταση. Αλλίως βάλτε και μπλέ στολή με κόκκινο βρακί να σας φωνάζουν superwoman...!!

 

Συζήτησε με τον σύζυγο σου ότι σε απασχολεί, είμαι σίγουρη πως θα σε ακούσει και θα σε βοηθήσει να το ξεπεράσετε μαζί.

 

Αχχχ.... Τελικά όσα και να έχω πάντα θέλω ή περισσότερα ή αυτά που δεν έχω...!!

[Ειρήνη]

Έχουμε λίγο την εικόνα από τις διαφημίσεις φρουτόκρεμας στο μυαλό μας. Η χαρούμενη και ξεκούραστη μαμά, ταϊζει το αγγελούδι που τρώει και χαίρεται χωρίς να φτύνει το φαί του.

 

Μου την δίνουν αυτού του είδους οι διαφημίσεις (λέμε τώρα)...

ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΣ

 

[livinath]

Έχουμε λίγο την εικόνα από τις διαφημίσεις φρουτόκρεμας στο μυαλό μας. Η χαρούμενη και ξεκούραστη μαμά, ταϊζει το αγγελούδι που τρώει και χαίρεται χωρίς να φτύνει το φαί του.

 

Μου την δίνουν αυτού του είδους οι διαφημίσεις (λέμε τώρα)...

ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΣ

 

 

Εμένα να δεις!!! Και είμαι σίγουρη για κάποιο ανεξήγητο λόγο ότι ο σκηνοθέτης είναι άντρας...!!

[Athena]

Σε καταλαβαινω,δεν ξερω τον χαρακτηρα σου αλλα μπορω να φανταστω οτι καποια στιγμη πολλες αναγκες σου καταπιεσμενες ή μη να βγουν στην επιφανεια..Εγω ειπα και σε αλλο ποστ οτι δεν μπορω να φανταστω τον εαυτο μου να εχω εμπειρια ζωντας μονο με εναν αντρα...τι να πω..κοιτα να περνας καλα και με αλλο κοσμο,φιλες εχεις;να κοινωνικοποιηθεις περισσοτερο να νιωσεις καλα με εσενα.

 

 

Ενοχες για ποιο λογο νιωθεις;

[mpizoudaki]

Κι εγω θεωρώ οτι είναι λογικό να νιώθεις έτσι απο τη στιγμή που δεν γνώρισες άλλον άντρα,δεν έκανες πράγματα της ηλικίας σου όπως φλερτ,εκδρομές,γλέντι,παρέες,διασκέδαση.Νιώθεις οτι έχασες ένα κοματι της εφηβείας σου αλλά μην κοιτάς πια πίσω σου.Δες τι μπορείς να κάνεις απο δω και πέρα με τον άντρα σου και το παιδάκι σου.Επίσης βρες λίγο χρόνο και για τους δυο σας.Κάντε και καμία τρέλλα που και που δεν είναι κακό.

Να ρωτήσω κάτι χωρίς παρεξήγηση.Μήπως σε φλερτάρει κάποιος αυτό τον καιρό κι ίσως γι αυτό ασυναίσθητα νιώθεις ενοχές?

Γιατι κι αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωης κι απο σένα εξαρτάται πως θα το χειριστείς χωρίς ενοχές αρκεί να αγαπιέστε με τον άντρα σου κι όλοι οι πειρασμοί ξεπερνιούνται.

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και όλα θα πάνε καλά.

[MSM2]

Φυσικά και έχουμε νιώσει όλες έτσι κάποια στιγμή είναι ανθρώπινο και δεν σε κάνει λγότερο κάλη μητέρα, αλοίμονο.

Θα σου πω τηνδική μου ιστορία -εμπειρια 24 χρόνων βρέθηκα παντρεμένη και με παιδί πολλές φορές ξυπναγά το πρωί και έλεγα Θεέ μου αυτή θα ειναι τώρα η ζωή μου ;Δούλευα 12 ώρες την ημέρα ( είχα παρατήσει τις σπουδές μου ) γύρναγα σπίτι και το μόνο που ήθελα ήταν να μην ακούω τίποτα και να ξέραθω στον καναπέ, όσο για το νοικοκυριό τι σήμαινε δεν ήξερα ( απορώ πως δεν είχαμε γεμίσει ποντίκια ).Αλλά δεν τα παράτησα ,όχι έζησα την ζώη μου σχέδον σαν ελέυθερη το μωρό παντού μαζί μας σε πάρτυ, σε συναυλίες ελέυθερο καμπινγ το καλοκαίρι και τα Σ/Κ με την παρέα μας όπυ πηγαίναμε ήταν μαζί μας ,μεγαλώσαμε μαζί σήμερα είναι 10 έτων και λέω ποια να συνέχισω και εκείνες τις ρημαδοσπουδές.

Επίσης η στάση του άντρα μου με βόηθησε πολύ ΄γιατί όταν ένιωθα πιεσμένη με έσπρωχνε να βγώ μόνη με τις φίλες μου οι οποίες ήταν όλες ελέυθερες και ο ίδιος κρατούσε το μωρό.

Σήμερα μετά από 10 χρόνια δεν νιώθω ότι έχασα κάτι ισα-ισα που κέρδισα πολλά.

[iro]

Είμαι 30 χρονών και πιστεύω ότι τελικά δεν έχω χαρεί τα πράγματα που θα ήθελα στη ζωή μου.

Είχα μια καταπιεστική μητέρα.

 

Μια καταπιεστική μαμά είναι ο βασικότερος αυτουργός για το κυριότερο εσωτερικό βάρος που κάποιοι από εμάς κουβαλάμε: τελειομανία. Αμείλικτες προσδοκίες για τελειότητα στο σχολείο, στη δουλειά, στο γάμο, στη μητρότητα, σε κάθε πρόκληση της ζωής: ο,τιδήποτε κάτω από το τέλειο, είναι απλώς αφορμή για να βάλουμε τον εαυτό μας σε σύγκριση "όλοι-οι-άλλοι-είναι-καλύτεροι-στο-ρόλο-τους-από-εμένα".

 

Γινόμαστε μετά 30, 40 και βάλε, και εξακολουθούμε να κυνηγάμε αυτή την χίμαιρα. Γιατί; Γιατί κάπου μέσα μας, το παιδί που όλοι κουβαλάμε μέσα μας, νιώθει πολύ "λίγο", πολύ ανεπαρκές, πολύ ανέτοιμο.

 

Σταδιακά κατάλαβα οτι αν δεν συγχωρέσουμε πρώτοι εμείς αυτό το μικρό παιδί, αν δεν του πούμε "δεν πειράζει για όσα έκανες ή δεν έκανες", θα είναι πολύ δύσκολο να συμφιλιωθούμε με την πραγματικότητα.

 

Φιλενάδα, εύχομαι να αγκαλιάσεις αυτό το μικρό πιτσιρίκι που κρύβεις μέσα σου. Ίσως τότε ανακαλύψεις οτι όλα όσα κάνεις, είναι κατά βάθος αυτά για τα οποία είσαι πλασμένη.

 

Να είσαι καλά.

 

Φιλικά,

Ηρώ

[helen18]

Φιλενάδα, εύχομαι να αγκαλιάσεις αυτό το μικρό πιτσιρίκι που κρύβεις μέσα σου. Ίσως τότε ανακαλύψεις οτι όλα όσα κάνεις, είναι κατά βάθος αυτά για τα οποία είσαι πλασμένη.

 

Καταπληκτικό!!!!!

Συμφωνώ απόλυτα!

[supermama]

εγω ειμαι 24. και εχω 2 αγγελουδια.παντρευτικα 20 χρονων και αμεσως εμεινα εγκυος.ΑΛΛΑ ο αντρας μου δεν ηταν ο πρωτος (ουτε ο δευτερος....).θελω να πω οτι παιζει και αυτο το ρολο του.συμφωνω με μια ερωτηση που σου κανανε..-οτι αν υπαρχει κατι καινουργιο στη ζωη σου..-

αν υπαρχει παντως αποφασισε τι να κανεις.οτι και αν σημαινει αυτο...

αν οχι.συζητησε το σοβαρα με τον αντρα σου και βρειτε μαζι μια λυση.ξαναερωτευθητε απο την αρχη.θα βοηθησει πολυ!!!

 

εμενα με επηρεαζει πολυ η σεξουαλικη ζωη μετον αντρα μου .οσο για το παιδακι σου,προσπαθησε εστω μιση ωρα την ημερα να του την αφιερωνεις θασου κανει πολυ καλο.αυτο ειναι κατι που καιγω με ολο το τρεξιμο το αμελω και ειναι κριμα....

[Ειρήνη]

εμενα με επηρεαζει πολυ η σεξουαλικη ζωη μετον αντρα μου....

 

Και μένα... και μπορώ να πω με σιγουριά πως μετά από τόσα χρόνια μαζί (περί τα 10) είναι κομματάκι δύσκολο να ξανα-ερωτευθείς τον άνθρωπό σου όσο και αν τον αγαπάς, εκτιμάς, γουστάρεις κλπ...

[supermama]

αρα τι λυση μενει???

μπορουν απλα να κανουν καποιες αλλαγες στη ζωη τους.Κατι απλο.. να κλεισουν καπου ραντεβου να βγουν αντι να ξεκινησουν μαζι απο το σπιτι,να κανουν κατι που δεν τοχουν ξανακανει.δε ξερω...κατι παντως πρεπει να υπαρχει.. φυσικα ειναι κρισεις και περνανε τα περισσοτερα... εγω μετα απο 8 χρονια μαζι το καλοκαιρι θυμαμαι ειμασταν καλυτερα και απο οταν γνωριστηκαμε.. καναμε πραγματα που δεν τα ειχαμε κανει..μια βολτα, μια κινηση κατι καινουργιο.

τωρα βεβαια μιλαμε με το δεδομενο οτι η κοπελα εχει καποιο προβλημα με το συζηγο οχι απλα με τα παιδια.(εγω προσωπικα πιστευω οτι απο τον συζηγο ξεκιναει.τα μικρα αγγελουδια τι μπορει να σου κανουν τοσο τραγικο και νανιωθεις ετσι???)

[Νινεττα]

Ενοχες?????Φυσικα ,ακου λεει....

οταν δεν μαγειρευω και ταιζω την οικογενεια μου οτι μας φερνουν οι ντελιβεραδες(μεγαλη η χαρη τους!)

Οταν βαριεμαι να απλωσω τα ρουχα,βρωμιζουν και τελικα τα ξαναπλενω

Οταν τρωω γλυκα ενω πρεπει να κανω διαιτα(γιορτες ερχονται ποσα κιλα θα παρω πια)

Οταν εχω μαζι μου το παιδι στον παιδοτοπο και αργει να πεσει για υπνο

Οταν αρρωσταινει το παιδι(να δεις κατι θα κανω λαθος)

οταν βγαινω εξω με τον αντρα μου χωρις το παιδι

Οταν δεν βγαινω εξω με τον αντρα μου χωρις το παιδι

οταν αγοραζω κατι για μενα.

Οταν βαλω λιγο παραπανω την φωνη

Οταν φωναζω τις γιαγιαδες να μεινουν με το παιδι να παω στην δουλεια και αργω να γυρισω(κινηση,παρκαρισμα)

κ.λ.π.,κ.λ.π.

Η σειρα δεν ειναι σωστη μα τωρα βαριεμαι να την αλλαξω

και τελος

οταν γκρινιαζω για τα παραπανω,λεω μεσα μου πως υπαρχουν σοβαροτερα προβληματα στον κοσμο. Εκειιιιιιι να δεις ενοχες!!!!!!!!!!

[mor@ki_K]

Μαράκι μου ενοχές νιώθουμε ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ.

Δεν υπάρχει μανούλα που να ΝΗΝ ΝΙΩΘΕΙ ΕΝΟΧΕΣ, γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς θέλουμε να είμαστε οι super μαμάδες για όλους.

Δεν γίνετε όμως αυτό γλυκειά μου, γιατί απλούστατα εκτός από μανούλες, σύζυγοι, γυναίκες καριερίστες, κόρες, αδερφές, νύφες κ.τ.λ. δεν παύουμε να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Μάθε στη ζωή σου να βάζεις "τάξη" και αν δεν προλλάβεις να κάνεις και κάτι, δεν τρέχει και τίποτα βρε αδερφέ...

'Ομως δε σου φταίει τίποτα το αγγελούδι σου επειδή τα έφερε έτσι η ζωή σου να είσαι καταπιεσμένη...

 

Τον άνδρα σου τον αγαπάς?

 

Γιατί τα παιδιά που φέρνουμε στη ζωή αυτή, είναι παιδιά της αποκορύφωσης του έρωτά μας με τον σύντροφό μας. Βγήκε αυτό το αγγελούδι μέσα από τα σπλάχνα σου, χάρισέ του λίγες στιγμές ευτυχίας για να γίνει ευτυχισμένο παιδάκι και όχι στερημένο.

 

Εγώ ζω και αναπνέω για να δω τα ματάκια της κορούλας μου, να ακούσω το γέλιο της, να ακούσω αυτό το γλυκό "μαμά" κάθε φορά που το ξεστομίζει... Σίγουρα όταν ήταν μηνών είχαν γίνει τα νεύρα μου τσατάλια από την αυπνία και την γκρίνια όμως αυτά έστρωσαν με τον καιρό.

Θα δεις πως όσο πιο ήρεμα μιλάς το παιδάκι σου, τόσο πιο καλό θα γίνεται και όλα θα πάρουν το δρόμο τους.

Και ΜΗΝ σε ξανακούσω να λες ότι "Μια ζωή θα είμαι με αυτόν τον άνδρα" γιατί θα σε μαλώσω!

Έκανες την επιλογή σου, παντρεύτηκες τον άνδρα που αγάπησες (εκτός κι αν τον πήρες και αυτόν υπό την πίεση της μαμάς σου-αυτό θέτει άλλη συζήτηση), έχεις το παιδάκι σου, έχεις την δουλίτσα σου, δόξα το Θεό να λες!

 

Να μάθεις να είσαι αγωνίστρια στη ζωή σου, να μάθεις να υποστηρίζεις τις επιλογές σου, τι νόμιζες πως είναι ο γάμος και η οικογένεια? τραλαλά?'Αντε με την παραμικρή δυσκολία απελπιζόμαστε και την κάνουμε?

Όλα είναι αγώνας δρόμου σ'αυτή τη ζωή.

Ξύπνησε αύριο κούκλα μου, ΦΟΡΕΣΕ ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟ και δες την ζωή από την θετική πλευρά

Μην απελπίζεσε με το παραμικρό και μην αφήσεις τον ευτό σου να πάθει κατάθληψη, γιατί πάνω απ'όλα σε χρειάζετε το παιδάκι σου!

 

Εγώ είμαι αισιόδοξη, όλα θα πάνε καλά για το Μαράκι, δεν συμφωνείτε κορίτσια?

[monbebe]

και νομιζα οτι ειμαι η μονη μαμα που σκεφτεται ποσο λιγη ειναι στο μωρο της... και ποσο ιδανικες μοιαζουν ολες οι αλλες στα ματια της... και ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΣΕ ΠΕΙΡΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΝ "ΚΑΛΑ ΜΑΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ?", απο μεσα τους ή απ'εξω με το γαντι...