Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΓΙΑΤΡΟΥ-ΔΙΑΒΟΛΟΥ


Recommended Posts

Επειδη το θεμα ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΓΙΑΤΡΟΥ κατεληξε να γινει 2 θεματα, και μαλιστα πιο πολυ του καπνισματος ανοιξα αυτο το θεμα για να πω την δικη μου ιστορια ΣΥΜΕΡΙΦΟΡΑ ΓΙΑΤΡΟΥ-ΔΙΑΒΟΛΟΥ.

 

Εμεινα για πρωτη φορα εγκυος στα 39-40 μου. Πετουσαμε απο την χαρα μας. Πηγαμε στον επι 8 χρονια γυναικολο μου να ακουσαμε την καρδουλα στους 6 εβδομαδες. Αφου επιβεβαιωθηκε η εγκυμοσυνη, τον ρωτησα τι πρεπει να τρωω, τι δεν πρεπει να τρωω τι συμπληρωματα πρεπει να παρω, κλπ, μου πεταει ενα φυλαδιο του ΙΑΣΩ που εγγραφε μερικες πληροφοριες. Μου εκανε πολυ ασχημη εντυπωση αυτο. Στις 9 εβδομαδες ειχα ξανα ραντεβου, μια Πεμπτη. Ο συζυγος μου ειχε μια δουλεια να κανει αυτο το απογευμα και μου ζητησε να το ακυρωσω και να το καναμε την επομενη αλλα εγω δεν κρατιομουν και πηγα μονη μου μετα την δουλεια. Ξαπλωσα στο κρεβατι χαμογελαστη, και με το που ξεκινησε το υπερηχο και ηταν ανεκφραστος, παγωσα!!! Τον ρωτησα αν συμβαινει κατι και ψυχρα μου ειπε, "δεν υπαρχουν παλμοι, και απ οτι βλεπω ειναι νεκρο εδω και 2 εβδομαδες." Νομιζα οτι θα πεθαινα αυτη τη στιγμη. Εννοιωθα οτι χανομουν, ζαλιζομουν, κλπ και βαζω κατι κλαματα, μεσα στους λυγμους ημουν. Ο γιατρος, με σκουνταει στο μπουτι, και μου λεει "ε, πως κανεις ετσι? Σηκω, ντυσου και ελα διπλα να σου πω τι πρεπει να γινει". Δευτερο σοκ!!!! Πως μιλαει ετσι. Σαν να ημουν ενα κομματι κρεας. Αντι να κατσει λιγο να με παρηγορησει θεωρησε οτι επρεπε να πεταω απ τη χαρα μου.

 

Στο γραφειο του πια μου λεει "Εχεις ασφαλεια?" Του ειπα οτι εχω. Μου λεει "Αυτο πρεπει να βγει το συντομοτερο, αυριο το πρωι στις 7.30 να εισαι στο ΙΑΣΩ και να εχεις 500 Ευρω μαζι σου".

 

Φυσικα δεν κοιμηθηκα εκεινο το βραδυ. Εκλαιγα, εκλαιγα, και μονο εκλαιγα. Τα ματια μου ηταν σαν να τα ειχα ματωσει. Ο συζυγος μου προσπαθουσε να με παρηγορησει οσο μπορουσε λεγοντας οτι η φυση κανει αυτο που πρεπει και οτι θα κανουμε αλλο μωρο αλλα οταν αποκοιμηθηκε μηλουσε στον υπνο του και εκλαιγε λεγοντας "οχι, το μωρο μου". Ζουσα εναν πραγματικο εφιαλτη. Την αλλη μερα πηγαμε στο ΙΑΣΩ και απο το τριτο που μας ειχαν μαζεψει ολες οσες ηταν για αποξεση, εκτρωσεις, κλπ μας πηγαν στο υπογειο σαν να πηγαιναμε για μαζικη σφαγη. Εγω ακομα εκλαιγα. Ο γιατρος πουθενα. Με αναλαβαν νοσοκομες οι οποιες προσπαθουσαν να με ηρεμησουν και μετα απο μια ωρα ηρθε η σειρα μου. Με πηγαν εξω απο το χειρουργειο που θα γινοταν η αποξεση και εκει ειδα για πρωτη φορα το γιατρο. Περιμενοντας να τελειωσει η προηγουμενη για να μπουμε εμεις. μου ειπε να ξερω και ανεκφραστο "Γεια" και εγω....εκλαιγα. Η νοσοκομα παλι μου ειπε "μα σας παρακαλω, πως κανετε ετσι? Θα παθετε κατι. Θα κανετε αλλο μωρακι" Και της λεω εγω με οση δυναμη μου απεμεινε "ειμαι 40, δεν ξερω αν θα μπορεσω να μεινω εγκυος ξανα" και γυριζει ο γιατρος-διαβολος και μου λεει ψυχρα "γι'αυτο ισως να εγινε αυτο!!!!!". Μονο που δεν λυποθυμισα. Δεν θυμαμαι τιποτε μετα. Αλλα θυμαμαι που με ξυπνησε στην ανανυψη ο γιατρος "ξυπνα, τελειωσαμε. Οταν νοιωθεις καλυτερα μπορεις να φυγεις" Φυσικα δεν ενοιωθα καλυτερα αλλα δεν αντεχα εκει μεσα αλλο, επρεπε να φυγω. Παραπατωντας στους διαδρομους, μου εδειξε μια νοσοκομα που ηταν τα ασανσερ και πηγα στον ανδρα μου. Υποβασταζομενη εφυγα και καθως πηγαινα προς την εξοδο τον ειδα στην καφετερια να πινει καφε και να καπνιζει γελωντας με 2 νοσοκομες. Με πηρε πολυ καιρο να το ξεπερασω, πρωτα το που εχασε το μωρο μου και δευτερο την συμπεριφορα του γιατρου που ειχα για 8 χρονια αλλα δεν ειχα καταλαβει τη καθαρμα ηταν γιατι πηγαινα καθε 6-12 μηνες για τα check-up μου και μονο και Δοξα Τω Θεο ήμουν παντα καλα.

 

Να σημειωσω επισης οτι τα λεφτα που πηρε για την αποξεση ηταν μαυρα γιατι δεν μου εδωσε αποδειξη, ουτε απο το ΙΑΣΩ μου δωσαν αποδειξη, ουτε εισητηριο/εξιτηριο. Αφου συνηλθα μετα απο λιγες μερες μου ηρθε φλας. Πηρα την ασφαλιστικη μου και μου ειπαν οτι βεβαιως και θα καλυπταν το 80% αλλα επρεπε να εχω ολα τα παραπανω. Τον παιρνω τηλεφωνο το σηκωνει η γραμματεας η οποια μου ειπε οτι εχει δουλεια, τον ξαναπαιρνω και τα ιδια μου λεει και μετα την απειλησα λεγοντας οτι θα τον καταγγειλω κλπ κλπ......με εκοψε στη μεση και μου περασε την γραμμη. Με τσαμπουκα του θυμισα οτι με ρωτησε την μοιραια Πεμπτη αν εχω ασφαλεια και του ειπα οτι εχω. Μου λεει "γιατι δεν μου το θυμισες στο ΙΑΣΩ" και του ειπα "κατ αρχην δεν σας ειδα παρα μονο εξω απο το χειρουργειο και δευτερον, ξερετε, ειχα το μυαλο μου τοσο καθαρο και ανεμελω που παρελειψα να σας υπενθυμισω οτι εχω ασφαλεια. Τι μου λετε τωρα, εδω εχασα το μωρο μου και εσεις λετε οτι θα επρεπε να σας θυμισω οτι εχω ασφαλεια!!!!" Στην αρχη μου ειπε οτι δεν γινοταν τιποτα αλλα εδωσα πανω, εδωσα κατω τον απειλησα οτι θα τον βγαλω στα καναλια και οτι δεν θα το αφηνα το θεμα ετσι, και τον καταφερα να μου τα δωσει ολα. Εστειλα τον συζυγο βεβαια γιατι αν πηγαινα εγω δεν ξερω πως θα αντιδρουσα οταν τον εβλεπε. Βεβαια πηρε 120 Ευρω παραπανω απο τον συζυγο μου για να του δωσει την αποδειξη τη δικη του!!!!

 

Τελειωνω εδω γιατι τα θυμηθηκα και φουντωσα.

 

Ηρθα ομως στην πραγματικοτητα και το ονειρο μου κοιμαται ησυχα στο δωματιο της και τα ξεχνω ολα. Η Ραφαελλα μου γεννηθηκε 2 χρονια (παρα 6 μερες) απο τοτε που εγινε αυτο το περιστατικο, και στο ιδιο μαιευτηριο. Ειναι το Δωρο που μου εστειλε ο Θεος γιατι μαλλον με λυπηθηκε και εκανε τις προσευχες μου πραγματικοτητα. Σημειωνω οτι εχασα και αλλη μια εγκυμοσυνη 5 μηνες μετα την πρωτη, με αποβολη στην 5η εβδομαδα και ετυχε να ειμασταν στα Χανια. Ο δε γυναικολογος που με ανελαβε εκει ηταν και ειναι ο ανθρωπος "Αγιος". Γυναικολογος και ψυχολογος μαζι. Εκεινος μου ειχε πει "εσυ λοιπον θα κανεις 2 παιδια να με θυμηθεις." Μα του λεω, ειμαι 41. Και η απαντηση "ε και, τωρα πια δεν ειναι κατι το ασυνηθες" Με επαιρνε τηλεφωνο στην Αθηνα να δει πως ειμαι, με συμβουλευε τι εξετασεις να κανω και ποιες οχι, μου ελεγε πραγματα που ψυχολογικα με ανεβαζαν τοσο πολυ που πιστευα πραγματικα οτι θα κανω παιδι. Μακαρι να ηταν πιο κοντα και θα τον ειχα γιατρο μου. Και πιο κοντα εννοω οχι μια γειτονια της Αθηνας αλλα ακομα και στη Χαλκιδα να ηταν, θα πηγαινα. ΑΡΙΣΤΟΣ

 

Η τριτη μου εγκυμοσυνη με την Ραφαελλα ηταν τελεια. Ευλογημενη απ την αρχη μεχρι το τελος. Πριν μαθω οτι ημουν εγκυος και ενω ημουν λιγων ημερων ειδα τον Αγιο μου, τον Ραφαηλ στο προσκεφαλη μου και απλα μου χαμογελασε. Οταν πια το εμαθα οτι ημουν εγκυος και θυμηθηκα το περιστατικο, ημουν πια σιγουρη οτι ολα θα πανε καλα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


πολυ χαιρομαι που πηγαν ολα καλα στην ζωη σου και απεκτησες την κουκλιτσα σου και τωρα εισαι ευτηχησμενη.ειναι κριμα να περνουν τετοιες καταστασεις γυναικες εξαιτιας καποιων χασαπιδων και προπαντος ζωων :evil: γιατι αυτος ο γιατρος πρεπει να ειναι εκτος απο κακος γιατρος αλλα και κακος ανθρωπος και κριμα που δεν τον καταλαβες νωριτερα.πιστευω οτι κατι τετοιοι πρεπει να τιμωρουντε ειτε με προσωπικη μηνυση ειτε με καταγγελια στο ιατρικο συλλογο,δεν τους αξιζει να ασκουν αυτο το επαγγελμα.εσυ ευτυχως ησουν απο τις τυχερες σκεψου ποσες αλλες κοπελες μπορει να περασουν χειροτερα.καταλαβαινω οτι μετα το σοκ που περασες που μυαλο για τετοια αλλα την αδυναμια μας εκμεταλευονται αυτοι οι τυποι και την βγαζουν καθαρη.σου ευχομαι παντα να σαι καλα και συ και η μικρη σου και να μην ξαναβρεθει στο δρομο σου τετοιος <ανθρωπος>. :evil: ο θεος να τον κανει!!

Link to comment
Share on other sites

Τι κουκλίτσα είναι αυτή!! Φτου Φτου Φτου !!! Να σου ζήσει!!

 

Θα ήταν παράλογο να σου ζητούσα όνομα γιατρού, αλλά μπορείς να μας δώσεις κάποιο στοιχείο, π.χ. περιοχή του ιατρείου του, ή μικρό όνομα γραμματέως του ή δεν ξέρω τι άλλο, όχι τίποτα άλλο, να'χουμε το νου μας...γιατί πολλές από μας με γιατρό του Ιασώ έχουμε πάρε δώσε...

Link to comment
Share on other sites

Να χαίρεσαι την κορούλα σου και όλα τα άλλα να τα αφήσεις πίσω σου και να τα ξεχάσεις.

Αυτό που θέλω να σου πω,είναι οτι και ΄γω πιστεύω στον Άγιο Ραφαήλ και έχω δώσει στον γιό μου το 2ο όνομά του .Νίκος-Ραφαήλ.

Εύχομαι να προστατεύει πάντα τα παιδάκια μας!

716217ybmeeuyfgz.gif

Μανόλης:9/9/95_Νίκος:8/12/06

Link to comment
Share on other sites

Με συγκινησες απιστευτα.

Να κοιτας το χαμογελο της Ραφαελλας σου και να ξεχνας οτι κακο,γιατι ολα περασαν.

Να χαιρεστε την ζουζουνα σας. :D

FWusp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

είχα καιρό να βουρκώσω από συγκίνηση..νόμιζα οτι οι ορμόνες της λοχείας είχαν περάσει..

με συγκίνησε πολύ πολύ η ιστορία σου.βγάζει όμως και μια γλύκα με αυτό το αίσιο τέλος.

να χαίρεσαι τη μικρή σου Ραφαέλα κι εύχομαι σύντομα να έρθει μια αδελφούλα/ένας αδελφούλης και να μεγαλώσει η οικογένειά σας!

Link to comment
Share on other sites

Πολύ λυπάμε καλή μου για όλα αυτά που πέρασες! :(:(:(

 

Να σου ζήσει το κοριτσάκι σου που είναι μια πραγματική κουκλίτσα!

Να είναι τυχερούλα, και πάντα ευτυχισμένη, και εσείς πάντα καλά για να την δείτε όπως ονειρέυεστε!!! :D:D:D

7uEBp2.png M3GSp2.png
Link to comment
Share on other sites

Τι όμορφο μωρό που είναι η κορούλα σου.

Φτου φτου, να σου ζήσει.

Όσο για το γιατρό - διάβολο, καλά του έκανες και τον απείλησες.

Βέβαια οι περισσότεροι δεν δίνουν απόδειξη, γιατί, αν δώσουν, θα πρέπει να πληρώσουμε σχεδόν τα διπλά.

Αλλά του άξιζε που του πήρες απόδειξη, μόνο και μόνο για την απαίσια συμπεριφορά του.

5f27b8bd0c.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Την αλλη μερα πηγαμε στο ΙΑΣΩ και απο το τριτο που μας ειχαν μαζεψει ολες οσες ηταν για αποξεση, εκτρωσεις, κλπ μας πηγαν στο υπογειο σαν να πηγαιναμε για μαζικη σφαγη. Εγω ακομα εκλαιγα. Ο γιατρος πουθενα. Με αναλαβαν νοσοκομες οι οποιες προσπαθουσαν να με ηρεμησουν και μετα απο μια ωρα ηρθε η σειρα μου. Με πηγαν εξω απο το χειρουργειο που θα γινοταν η αποξεση και εκει ειδα για πρωτη φορα το γιατρο. Περιμενοντας να τελειωσει η προηγουμενη για να μπουμε εμεις. μου ειπε να ξερω και ανεκφραστο "Γεια" και εγω....εκλαιγα.

 

Aχ Raphaella μου! Με την διήγησή σου η ζωή μου πέρασε σαν ταινία μπροστά απο τα μάτια μου. Δεν είχα βέβαια αντιμετώπιση απο γιατρό αλλά είχα την κακία εμπειρία των παλίνδρομων.

Μου αρέσει το happy end της ιστορίας. Να σου ζήσει!!

Animation3-6.gif

"Some only dream of Angels, I held three in my arms"

 

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια, όταν δεν αισθάνεστε άνετα με το γιατρό σας, δεν είναι ντροπή να τον αλλάζετε. Άλλο ο γιατρός που είναι λίγο ψυχρός και άλλο ο απάνθρωπος και ο παλιάνθρωπος - διάβολος.

Θα σας πω ένα περιστατικό, για να καταλάβετε.

Κάποτε σε μια επαρχιακή πόλη της Πελοποννήσου, πήγαν έναν γυναικολόγο στα δικαστήρια, γιατί κατά τη διάρκεια απόξεσης ή έκτρωσης, βίαζε τις ασθενείς. Κάποιες γυναίκες το αντιλήφθηκαν, τον έσυραν στα δικαστήρια και καταδικάστηκε. Παράλληλα βέβαια, έγινε από την αρμόδια υπηρεσία ανάκληση της άδειας άσκησης ιατρικού επαγγέλματος (αυτό γίνεται αυτεπάγγελτα, αμέσως μόλις διαβιβαστεί η δικογραφία στην υπηρεσία που χορηγεί τις άδειες άσκησης επαγγέλματος).

Αυτός ο γιατρός άσκησε έφεση και κατάφερε να πετύχει αποφυλάκιση, μέχρι να εκδικαστεί η έφεση.

Βγήκε λοιπόν από τη φυλακή και πήγε σε ένα νησί, για να συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμά του. Όμως, για να ανοίξει ιατρείο εκεί, έπρεπε να βγάλει πάλι άδεια άσκησης επαγγέλματος.

Ήρθε λοιπόν στην υπηρεσία που δουλεύω και με τα χαρτιά της έφεσης και της αποφυλάκισης, ζήτησε να ανακληθεί η ανάκληση της άδειάς του.

Πήγε με δικηγόρο και προσπάθησε να πείσει τον αρμόδιο υπάλληλο να του χορηγήσει την άδεια.

Ο υπάλληλος έστειλε την άδεια με παρατήρηση στα ανώτερα κλιμάκια και ζήτησε απάντηση και οδηγίες σχετικά με το αν πρέπει να χορηγηθεί ή όχι η άδεια.

Η έκπληξη όλων μας (εγώ είμαι απλή υπάλληλος που ελέγχω τη νομιμότητα των δικαιολογητικών για τη χορήγηση της άδειας, αλλά και των ανωτέρων μου, καθώς και της πολιτικής ηγεσίας) ήταν τεράστια.

Διαβάζαμε τη δικογραφία και είχαμε φρίξει.

Η πρόθεση όλων και ειδικά των ανωτέρω ήταν να μη χορηγηθεί η άδεια, αλλά έπρεπε να υπάρχει και νομικό έρεισμα.

Να μη σας τα πολυλογώ, η Νομική Υπηρεσία ξεσκόνισε τους νόμους και κρατούσαμε την άδεια, μέχρι να βρεθεί το νομικό έρεισμα για τη μη χορήγησή της, όταν ο γιατρός έκανε αναφορά ότι τον καθυστερούμε παράνομα.

Τελικά, η υπόθεση έφτασε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο αποφάνθηκε ότι ο γιατρός δεν μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα και τελικά δεν του χορηγήθηκε η άδεια.

Έτσι γλιτώσανε αρκετές γυναίκες από του γιατρού-διαβόλου τα δόντια.

 

Να σημειώσω έτσι για την ιστορία ότι στη δικογραφία υπήρχαν και αρκετές καταθέσεις υπεράσπισης του γιατρού από ασθενείς, οι οποίες υπήρξαν ευχαριστημένες μαζί του, πράγμα που δείχνει πόσο υποκειμενικό είναι τελικά, το αν κάποιος γιατρός είναι καλός ή όχι.

5f27b8bd0c.png

Link to comment
Share on other sites

Δεν θα σταθώ καθολου στον πρώτο γιατρό σου ... δεν έχω λόγια να σχολιάσω την απάνθρωπη συμπεριφορά του ....

Θα σταθώ στο κουκλί σου που βλέπω στις φωτογραφίες .... στο μικρό θαυματάκι σας ... να σας ζήσει και να την χαίρεστε ... τελικά όταν κυνηγάμε το όνειρο κάποια στιγμή ανταμοιβόμαστε :wink: ... φιλια πολλά!!!

1aLup3.png

 

BtUIp3.png

Link to comment
Share on other sites

:lol: που να δειτε εδω στη μυτιληνη τι γινεται.φακελακιιιιιιιιιιιιια!τελοσπαντων βρεθηκα και γω στο κολονακι για αμνιοπαρακεντηση εσκασα 500 ευρω και πηρα αποδειξη για 50.το ικα μου επεστρεψε ελαχιστα και μου εδωσε ενα χαρτι για την φορολογικη δηλωση!αερας κοπανιστος δηλαδη.να χαιρεσε το κοριτσακι σου τη ραφαελα και οταν θα παω στον αγιο ραφαηλ θα σου αναψω κερακι.ειμαστε τυχεροι που τον εχουμε εδω στη μυτιληνη1
Link to comment
Share on other sites

καλημερα.λυπαμαι πολυ για το τι τραβηξες με τον γιατρο και για τον τροπο που σου ανακοινωσε ενα τετοιο δυσαρεστο γεγονος απανθρωπο εντελως,αλλα χαιρομαι πολυ που απεκτησες αυτο το αγγελουδι που βλεπω στην φωτο να το χαιρεσαι και να το δεις οπως επιθυμεις.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Τί να πω..........Νιώθω πολύ άσχημα με ότι πέρασες....Τί γιατρός ήταν αυτος!!

Το μόνο που πρέπει να θυμάσαι από εδώ και πέρα είναι ότι έχεις μία κουκλάρα.....ένα υγιέστατο και πανέμορφο μωρό!!!Συγχαρητήρια!!Είναι κούκλα!

Link to comment
Share on other sites

καλησπέρα!Είχα και εγώ παλλίνδρομη στις 16 εβδομάδες.Μου φέρθηκαν και εμένα με πάρα πολύ άσχημο τρόπο. Μέχρι πριν διαβάσω την ιστορία σας νόμιζα ότι μου συμπεριφέρθηκαν έτσι γιατί ίσως λόγω ηλικίας δεν με υπολόγιζαν αρκετά. Για να καταλάβετε λόγω 16 εβδομάδων χρειάστηκε να κάνω κανονική γέννα με τεχνητούς πόνους.Μου έβαλαν αυτά τα υπόθετα που τους προκαλούν όταν η ώρα ήταν 12 το βράδυ και μου είπαν να κοιμηθώ γιατί οι πόνοι αποκλείεται να αρχίσουν πριν να ξημερώσει.΄Μετά όμως από 2 ώρες άρχισα να αιμορραγώ και να πονάω τόσο που τα πόδια και την κοιλιά μου δεν την ένιωθα. Η μητέρα μου φώναζε τις νοσοκόμες να έρθουν και εκείνες χωρίς να με κοιτάνε από κάτω έλεγαν ότι είναι φυσιολογικό να πονάω λιγο.Έμπαιναν μέσα και με κοίταζαν σαν να ήμουν κάποιο κακομαθημένο κοριτσάκι που δεν μπορω να αντέξω ούτε και τον πιο μικρό πόνο. Όταν η ώρα πήγε 4 λοιπόν και μόνο που δεν λιποθύμησα, με 39 πυρετό, και αφόρητους πόνους ευτυχώς ο άντρας μου ξεσήκωσε όλο το νοσοκομείο και απαίτησε από τις νοσοκόμες να με κοιτάξουν από κάτω. Τι είδαν; Ο τράχηλος είχε ανοίξει κανονικότατα εδώ και πολύ ώρα και το μωρό είχε πέσει μέσα στον κόλπο και είχε "σφινώσει" εκεί. Αμέσως κινητοποιήθηκαν και με κατέβασαν κάτω όπου πήραν την γιατρό μου να έρθει. Σημειώστε ότι η ώρα ήταν 4. Η γιατρός φιλοτιμήθηκε να έρθει στις 8, αφού καθόμουνα όλες αυτές τις ώρες με το μωρό και τον πλακούντα στον κόλπο μου.Οι νοσοκόμες δεν ήθελαν να το τραβήξουν για να με ανακουφίσουν και δεν ήταν αυτή η δουλειά τους τελοσπάντων.Όταν ρώτησα την γιατρό γιατί δεν μου έδιναν σημασία ενώ ούρλιαζα μου είπε ότι συνήθως τα υπόθετα ανοίγουν τον τράχηλο μετά από δώδεκα ώρες. Αν είναι δυνατόν. Δεν τους πήγε καν στο μυαλό ότι μπορεί να λέω την αλήθεια όταν φώναζα ότι πονάω.Αναρωτιέμαι λοιπόν ,δεν μου φτανε ο ψυχολογικός μου πόνος και η μεγάλη μου στεναχώρια που πέθανε το παιδί έπρεπε να τραβήξω και όλα αυτά;Για να μην μιλήσω για το άλλο, που με έβαλαν μαζί με τις επίτοκες και όταν ξύπνησα με είχαν σε ένα θάλαμο με όλες τις γυναίκες που είχαν γεννήσει κανονικά και με ρώταγαν τι φύλο είναι το παιδί, αν το κανα με καισαρική και να μου ζήσει. Αυτό όμως που με στεναχώρησε ιδιαίτερα είναι ότι πλησίαζαν οι νοσοκόμες τις συγκεκριμένες κοπέλες και τους εξηγούσαν κρυφα την ιστορία μου. Αυτό ήταν χειρότερο γιατί σταματούσαν να μου εύχονται και άρχιζαν να με κοιτάνε από την κορφή μέχρι τα νύχια και να με ρωτάνε με ανοιχτό το στόμα πόσο χρονών είμαι. Διακριτικότητα μηδέν. Δεν έχω ξεπεράσει τίποτα από όλα αυτά, ακόμα και τώρα που είμαι ετοιμόγεννη. Τα θυμάμαι και μου στοιχειώνουν το μυαλό. Όσο για τα λεφτά πληρώσαμε στην γιατρό κανονική γέννα όπως και στο νοσοκομείο.

mKndp2.png
Link to comment
Share on other sites

Λυπάμαι πάρα πολύ όταν υπάρχουν γύρω μας τόσοι γιατροί απάνθρωποι... Κρίμα πραγματικά.

 

 

Raphaela να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου... Να σου ζήσει και να την καμαρώνεις... είναι υπέροχη... μια μικρή θεά :D

Όταν παίρνω...γεμίζουν τα χέρια μου. Όταν δίνω, γεμίζει η ψυχή μου...

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα σε όλες

 

Σας ευχαριστώ καθε μια ξεχωριστα για τις απαντήσεις σας. Με συγκινησατε διαβαζοντας τες.

 

Τον γιατρο-διαβολο τον ειχα ξεχασει η αληθεια ειναι, και μονο οταν ειδα το θεμα ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΓΙΑΤΡΟΥ τον θυμηθηκα. Ποτε ομως δεν θα ξεχασω το παλμο της καρδουλας του μωρου μου που χαθηκε. Στο δευτερο δεν ειχαμε ακουσει καν την καρδουλα και απο την αρχη φαινοταν οτι δεν θα ηταν τελειομηνη η εγκυμοσυνη. Παντα θα υπαρχει ενα «γιατι» μονο και μονο γι αυτα τα δυο περιστατικα, γιατι για ΟΛΑ τα αλλα ασχημα που εχουν συμβει και που θα συμβουν στη ζωη μου δεν εχουν απολύτως καμμια σημασια οταν αντικριζω το βλεμμα, το χαμόγελο και το γελιο της Ραφαελλας μου. Το μονο που θελω πια ειναι να ειναι καλα, χαρουμενη και τυχερη. Μονο αυτο εχει σημασια.

 

Οπως προαναφερα σας ευχαριστω όλες για τις απαντήσεις σας και για τα καλα σας λογια, για να μην ευχαριστήσω σε καθε προταση παρακατω:

 

Dina και Ioanna D, με το καλο να γεννήσετε τα μωρακια σας, με ενα πονο

 

Foivi, το γιατρειο του ειναι στην Κηφισιας απενταντι απο το ξενοδοχειο President διπλα ακριβως απο την εκκλησια που παιρνει ολοκληρω τετραγωνο (δεν θυμαμαι τον αριθμο) και η γραμματεας του λεγεται Αντωνία. Με το καλο να γεννήσεις το μωρακι σου, με ενα πονο.

 

Helen18, κουκλος ο Νικος-Ραφαηλ. Να χαιρεσαι τα παιδακια σου και να εισαι σιγουρη αν το πιστευουμε πραγματικα και προσευχομαστε για αυτο, οτι ο Αγιος Ραφαήλ και οχι μονο, θα προστατεψουν τα παιδακια μας.

 

Angi, να χαιρεσαι την κορουλα σου και σου ευχομαι συντομα να της κανεις αδελφια

 

Gerakina, να χαιρεσαι την κορουλα σου. Ευχαριστώ για την ευχη που μου δινεις. Πολυ θα ηθελα ακομα ενα μωρο για να εχει αδελφακι η Ραφαελλα και για να μοιρασω αυτη την τεραστια αγαπη που εχω γιατι πολυ φοβαμαι οτι θα γινει κακομαθημενη με τοση αφοσιωση και λατρεια που της εχουμε. Και σε εσενα ευχομαι να κανεις μια μεγαλη και ομορφη οικογενεια.

 

Skybeam, και εγω αναζητουσα ιστοριες αλλων γυναικων ανω των 35 για να μου δινουν ελπιδες και χαιρομαι που ειμαι σε θεση τωρα να δινω και εγω σε αλλες γυναικες. Σου ευχομαι καθε καλο και συντομα να βρεθεις στη θεση μου και να δινεις και εσυ ελπιδες. Πιστεψε οτι μπορεις να το κανεις και θα το καταφερεις.

 

Mariantinos, να χαιρεσαι το κουκλακι αγγελουδακι σου.

 

BP ευχαριστώ για τα καλα σου λογια και για την ιστορια που μας ειπες. Παντα υπαρχει κατι χειροτερο απ’οτι συμβαινει σε εμας. Τι εξευτελισμος ειναι αυτος, να σε βιαζει ο γιατρος!!!!

 

Marilia 12 λυπαμαι που περασες και εσυ αυτη την εμπειρεια αλλα βλεπω οτι και εσυ εχεις happy end. Να σου ζησουν τα 3 σου αγγελουδια.

 

Olg@ να σου ζησει και εσενα το μωρακι σου και με το καλο ο ερχομος του δευτερου.

 

Eleni Achlati, εισαι οντως τυχερη να εχεις τον Αγιο Ραφαηλ στην Μυτιληνη. Εχω ερθει δυο φορες στην Μυτιληνη για τον Αγιο Ραφαηλ. Την πρωτη φορα εμεινα το βραδυ στα κελια και την δευτερη φορα ηρθα αυθημερων αεροπορικως. Την Ραφαελλα θα την βαπτισουμε στις 10 Γεναρη. Την ανοιξη θα ερθουμε μαζι στον Αγιο Ραφαηλ. Σε ευχαριστω εκ των προτερων που θα αναψεις κερακι και για εμας. Να χαιρεσαι και εσυ την οικογενεια σου.

 

Elena και Neamanoula, με το καλο να γεννησετε τα μωρακια σας.

 

Stiliani, με συγκινησες πολυ με την ιστορια σου. Σαφως και ησουν σε χειροτερη κατασταση απο εμενα αφου ειχαν περασει τοσες εβδομαδες εγκυμοσυνης και ειχες και αυτη την απαισια συμπεριφορα απο τις νοσοκομες. Ευχομαι να πραγματοποιηθουν οι επιθυμιες σου και πολυ συντομα. Παντως σαν γενικα αισιοδοξο ατομο οταν κατι ασχημο συμβαινει πιστευω οτι «παντα βγαινει ο ηλιος μετα απο την καταιγιδα» και οτι «εχει ο Θεος και για εμας απλα δεν εχει ερθει η σειρα μας».

 

Sissi μου, δυστυχως υπαρχουν και δυστυχως αυτοι οι ανθρωποι μας εχουν καταντησει να βλεπουμε τον κοσμο με καχυποψια και να μην επιστευομαστε τον διπλανο μας. Ευτυχως ομως ειναι μειοψηφια.

 

Nικη μου και εσυ να χαιρεσαι την κορουλα σου και συντομα αλλο ενα μωρακι, αν το επιθυμεις φυσικα.

 

Καλη Κυριακη και ελπιζω να τα λεμε συχνα και μονο για ευχαριστα γεγοντα.

 

Πολλα φιλια σε ολες.

Link to comment
Share on other sites

stiliani τι να πω φριτω!!!!!!!!!!!!!! :!::evil::!: δεν γινονται αυτα τα πραγματα ρε παιδι μου..................αν ειναι δυνατον κοριτσι μου φανταζομαι τι περασες και απορω πως αντεξες...........θα τις εδερνα μια μια τις νοσοκομες και μετα τον γιατρο!ποσο υποαναπτυκτη χωρα ειμαστε να λεει ο αλλος οτι ποναει και να νομιζουν οτι το λεει ετσι για χαβαλε!νυχτα τα περνουν τα πτυχια.αυτοι και αν θελουν μυνηση για σωματικη και ψυχικη οδυνη :evil:

ευχομαι με το καλο τωρα να γεννησεις με ενα πονο που λενε :D

Link to comment
Share on other sites

να σου ζήσει το κουκλάκι σου, φτου φτου!!

περασμένα, ξεχασμένα!!!!!!

δεν είναι χώρα αυτή που ζούμε,δυστυχώς..σε τέτοιους αναίσθητους έπρεπε να τους παίρνουν την άδεια αλλά... :?:?

4Z1vp3.png

είμαι ερωτευμένη με την κόρη μου!!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Raphaella μου,

 

να σου ζήσει η κουκλίτσα σου. Κάπου είχα διαβάσει ότι τα παιδιά που γεννιούνται από κάπως μεγαλύτερους γονείς είναι γονιδιακά "πιο ανθεκτικά, πιο προικισμένα" από τα υπόλοιπα. Πραγματικά με συγκίνησε η ιστορία σου και θαύμασα ακόμη περισσότερο την επιμονή σου και την υπομονή ώσπου να κατορθώσεις το μικρό θαύμα που έχεις σήμερα. Τι να σου πω κοπέλα μου;; Μπράβο σου!!! Σύντομα να χαρίσεις στη μικρή σου ένα αδερφάκι.

Στυλιανή μου,

είναι φρικτό αυτό που πέρασες. Ευτυχώς τώρα απ' ότι κατάλαβα περιμένεις το μωρό σου. Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη που παλινδρόμησε δυστυχώς πέρασα μια νύχτα στο μαιευτήριο με τις επίτοκες. Εγώ να αιμορραγώ συνέχεια και αυτές να με κοιτούν με οίκτο... Δεν τον αντέχω τον οίκτο. Εν τω μεταξύ τα νεογέννητα έκλαιγαν όλη τη νύχτα κι εγώ σπάραζα στο κλάμα που θα έφευγα "άδεια" την άλλη μέρα. Ήταν φρικτά, ένοιωθα απαίσια.... Αλλά βέβαια δε συγκρίνεται με αυτό που πέρασες εσυ. Με το καλό να φέρεις στον κόσμο το μωράκι σου.

Όσο για τους γιατρούς κορίτσια, είμαι της γνώμης ότι πρέπει να αναφέρουμε τα ονόματα, αφού δεν τους τιμωρεί κανείς για την απάνθρωπη συμπεριφορά τους ας τους τιμωρήσουμε εμείς με το ανακοινώνουμε τα ονόματα τους.

T5Zop3.png

 

Link to comment
Share on other sites

Καταλαβαίνω οτι οταν είσαι σε τέτοια φάση το μόνο που δεν σκέφτεσαι είναι η καταγγελία... Εγώ έχω πιο light ιστορία και εννοείται όχι απο την

"άγγελο-γιατρό" μού. Εμεινα έγκυος τέλη Μαρτίου αλλά παράλληλα είχα κάποιες ενοχλήσεις χαμηλά. Περίπου στις 15/4 παίρνω την γιατρό μου γιατί υποψιαζόμουν οτι είμαι έγκυος και φοβόμουνα για εξωμήτριο (το είχε πάθει η κουνιάδα μου πρόσφατα και απο αλλη διάβολο -γιατρό έχασε και τις 2 σάλπιγγες :shock: .... αλλά άλλη ιστορία αυτή).

 

Πάω στο Αλεξάνδρα και διαπιστώνουμε υγρό πάνω απο την δεξιά οωθήκη και επειδή ήταν νωρίς εννοείται οτι δεν διαπιστώσαμε εγκυμοσύνη. Μου λέει αμέσως ότι είναι σκωληκοειδής και πρέπει να είμαι σ'επιφυλακή... Πάω στις 17/4 στα εξωτερικά της κλινικής του ταμείου μου και τους λέω ότι πονάω... Μόνο με μια προσβλητική δακτυλοσκοπική εξέταση και ένα αρνητικό πρεντίκτορ (ενώ τους είπα ότι έχω καθυστέρηση και προσπαθώ να μείνω έγκυος) μου δινουν αγωγή με αντιβίωση (3γρ) για τη σκωληκοειδή.... Το Σαββάτο 19/4 ξαναπάω και πάλι τα ίδια και αρνήθηκαν αιματολογική γιατί δεν λειτουργούν τα μικροβιολογικά... και το αχνό κόκκινο τεστ δεν σημαίνει οτι είμαι κι έγκυος.... Την Δευτέρα το πρώι (αφού έκανα ξανά την Κυριακή τέστ και ήταν κατακόκκινο) πάλι εγώ εκεί.... Μου κάνουν αιματολογική (επιτέλους) και βγαίνει θετικό.... Επειγόντως υπέρηχο και εδώ αρχίζει η παράνοια. Βγαίνει η τύπισσα στο ακτινολογικό και φωνάζει!!! στον χειρουργό πιο είναι το επείγον και γιατί βιάζομαι?? Να δω τι φύλο ειναι το παιδί?? Τελος πάντων μου κάνει αγκαρία υπέρηχο και μου λέει ότι δεν βλέπει τίποτα υγρά πάνω απο ωοθήκες και δεν έχω τίποτα και με τελείως άσχημο ύφος με είπε και υποχόνδρια!!!! Ο χειρουργός με αυτά τα στοιχεία μου ευχήθηκε η ώρα η καλή και να μην ανησυχώ και να κόψω την αντιβίωση γιατί δεν έχω τίποτα...

 

Πάω στο καπάκι στην γιατρό μου και βλέπει όχι μόνο υγρό αλλά και πλαστρόν πάνω στην δεξιά ωοθήκη.... (φλεγμονή που είχε καλύψει τόσο την ωοθήκη και δεν φαινότανε!!!)....

 

Η "άγγελος-γιατρός" μου στεναχωρήθηκε τόσο και με φρόντισε τόσο, με ενημέρωσε, με έπαιρνε καθημερινά τηλέφωνο και επείδή ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΩ ήταν τέτοια η περίοδος (δεν είχε γίνει ακόμα η εμφύτευση στην μήτρα!) δεν επηρεάστηκε το έμβρυο απο την φαρμακεύτική αγωγή... Αλλά επειδή η γιατρός μου φοβόταν μην πάθω κάτι (περιτονίτιδα ή αποβολή) το Μ. Σαββατο ή την Κυριακη του Πάσχα αύρωσε το ταξίδι της για Γαλλία για να είναι κοντά μου!!!! Τελικά με συντηρητική αγωγή και συνεχείς εξετάσεις (όλο αυτό τον καιρό κάθε 15 μέρες με εξετάζει!!) και θέλημα της Παναγίας το μωράκι μου αναπτύσσεται καλά και πρώτα ο Θεός θα το έχω στην αγκαλιά μου τα Χριστούγεννα!!

 

ΥΓ ακόμα σκέφτομαι αν έπρεπε ή πρέπει να κάνω αναφορά σ'αυτήν την "ακτινολόγο" στο ΤΥΠΕΤ αλλά δεν το κάνω.... αν και έχω τα στοιχεία (τον "υπέρηχό" της και τον υπερήχο απο το Αλεξάνδρας 3 ώρες μετά....!!)

Link to comment
Share on other sites

Raphaella,

αν είναι ο γιατρός αυτός που υποψιάζομαι, χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί τον είχα κι εγώ γιατρό για μερικά χρόνια κι εξαιτίας ενός περιστατικού τον άλλαξα.

Θα ήθελα να μου πεις αν τα αρχικά του ονόματός του είναι Χ.Κ. (Χ=το όνομα, Κ=το επίθετο).

Ήμουν γύρω στα 22, όταν τον επισκέφτηκα πρώτη φορά. Δεν ήξερα πως ακριβώς ήταν οι γυναικολόγοι και δεν μου έκανε κακή εντύπωση, παρόλο που ήταν κάπως ψυχρός, γιατί ήμουν και κοριτσάκι άπραγο τότε.

Πήγαινα μια φορά το χρόνο, έκανα ένα τεστ παπ και τίποτε άλλο. Μέχρι τότε ήμουν αρκετά ευχαριστημένη.

 

Κάποια φορά στη μέση του μήνα, είχα στο εσώρουχο μια καφέ κηλίδα. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, όταν τον επόμενο μήνα μου συνέβη ξανά το ίδιο.

Θορυβήθηκα και πήγα στο ιατρείο του. Του εξήγησα τι συμβαίνει και μου είπε ότι είναι πιθανόν να είναι εξαιτίας της ωορρηξίας. Η απορία μου ήταν μεγάλη, γιατί συνέβη αυτό, αφού ποτέ έως τότε δεν μου είχε ξανασυμβεί.

Του επισήμανα ότι εκείνους τους δύο μήνες που είχα τις καφέ κηλίδες, έτυχε να έχω ξεκινήσει κολυμβητήριο και μήπως το κολυμβητήριο με επηρέαζε κατά κάποιον τρόπο.

Η απάντησή του ήταν "όλα τά'χει η μαριορή, ο φερετζές της λείπει".

Από τότε δεν ξαναπάτησα στο ιατρείο του.

Τη γραμματέα του δεν θυμάμαι πως τη λένε, αλλά το ιατρείο του είναι στη Λ. Κηφισίας απέναντι από το PRESIDENT και δίπλα στην εκκλησία που τη λένε "Αγ. Τριάδα".

Τουλάχιστον επιβεβαίωσέ μου αν θέλεις τα αρχικά του.

5f27b8bd0c.png

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...