ΑΛΛΑΓΉ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

[xrisaki]

Έχω 2 κοριτσάκια, 17 μηνών και 4 χρονών. Το μεγάλο πάει ήδη σχολείο (παιδικό σταθμό) από τον Σεπτέμβριο, ενώ το μικρό θα το στείλω τον άλλο μήνα.Εγώ εργάζομαι και η μαμά μου που πρόσεχε το μικρό αλλά και η πεθερά που πηγαινοέφερνε το μεγάλο από τον σταθμό, τον άλλο μήνα ξεκινάνε δουλειά κι έτσι αναγκάζομαι να πάω τα παιδιά σε σταθμό κοντά στην δουλειά μου για να μπορώ να τα πηγαίνω και να τα παίρνω εγώ.

Ενώ το αρχικό μου άγχος ήταν η μικρούλα που θεωρώ ότι είναι μικρή για σταθμό και λίγο στεναχωριέμαι, δεν μιλάει κιόλας να μπορεί να εκφραστεί κι αυτό μου εντείνει το άγχος, αλλά σιγά σιγά διαβάζοντας εδώ στο φόρουμ άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, ηρέμησα κάπως. Τώρα όμως με ανησυχεί η μεγάλη στην οποία μίλησα για το καινούριο σχολείο και πόσο ωραίο θα είναι κλπ κλπ και το παιδί αντέδρασε και γενικώς αντιδράει όποτε ακούει για το άλλο σχολείο. Έχει δεθεί με την δασκάλα της και με τα υπόλοιπα παιδάκια και δεν θέλει να αλλάξει σχολείο. Και λέω, άντε θα περάσουν λίγες μέρες και θα συνηθίσει πάλι, το θέμα είναι πως από Οκτώβριο που θα σταματήσουν από την δουλειά μαμά και πεθερά θα ξαναγυρίσουμε στο τωρινό μοτίβο, δηλ. το μωρό με την μαμά μου και η μεγάλη στο σχολείο κοντά στις γιαγιάδες για να γλυτώνει την ταλαιπωρία (40 λεπτά διαδρομή να πας και άλλο τόσο να γυρίσεις) το ξύπνημα από τις 6:30 και το κρύο του χειμώνα. Τι να κάνω και μόνο που το γράφω με πιάνει το άγχος. Λέτε να το τρελάνουμε το παιδί με τις συνεχείς εναλλαγές ή θα μάθει να προσαρμόζεται πιο εύκολα? Μακάρι να είχα άλλη επιλογή, αλλά δεν έχω, η δουλειά πιέζει και άνθρωπος για τα παιδιά δεν υπάρχει.

[mkcm]

Xrisaki,

να σου ζήσουν τα βλαστάρια σου και να μη νιώθεις άγχος για την κατάστασης που βρίσκεστε, καθώς είναι επιβεβλημένη.

Πάντως, προσωπική μου γνώμη είναι, ότι εφόσον θα κάνετε την αλλαγή τώρα, να μην ξανακάνετε αλλαγή τον Οκτώβρη. Απ' ότι κατάλαβα πεθερά και μαμά εργάζονται σε εποχικά επαγγέλματα, πράγμα που σημαίνει, ότι τον επόμενο χρόνο θα ξαναγυρίσετε στα ίδια. Πόσες αλλαγές να κάνουν τα μικρά σου;

Νομίζω, ότι εφόσον επιβάλλεται τώρα η αλλαγή, να παραμείνετε και μετά τον Οκτώβρη σε αυτό το μοτίβο. Ούσα μαμά χωρίς βοήθεια (όλοι μα όλοι είναι μακριά) πήγα τη μικρή μου σε βρεφικό από 12 μηνών και δεν το έχω μετανιώσει ούτε λεπτό. Θα δεις ότι θα προσαρμοστεί πάρα πολύ καλά και ότι θα ενταχθεί γρήγορα και εύκολα στο νέο περιβάλλον. Μια γνωστή μου βρεφονηπιοκόμος μου είχε πει κάποτε: "Αν είναι να μείνει το παιδί μαζί σου, να το κρατήσεις μέχρι τα 2,5, αν είναι να κάθετε με παπουδογιαγιάδες να πάει σταθμό. Η χειρότερη βρεφονηπιοκόμος είναι καλύτερη από την καλύτερη γιαγιά".

Όσο για τη μεγάλη, εκεί θα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Νέο περιβάλλον, νέοι φίλοι και μάλιστα στα μέσα της χρονιάς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προσαρμοστεί, όμως σκέψου, ότι το ίδιο θα χρειαστεί να ξαναπεράσει τον Οκτώβρη, αφού το Σεπτέμβρη θα ξεκινήσει σε ένα σχολείο και μετά πάλι αλλαγή και ίσως παλι το Μάη, αφού οι γιαγιάδες θα ξαναπάνε για δουλειά.

Κατά τη γνώμη μου λοιπόν, σκέψου μια λύση μόνιμη που δεν θα απαιτήσει μελλοντικά πολλές αλλαγές για τα παιδιά.

[xrisaki]

Σε ευχαριστώ για την απάντηση σου. Για την μαμά μου είναι η τελευταία χρονιά που δουλεύει, επομένως από Οκτώμβριο τέλος η δουλειά για πάντα και θα είναι διαθέσιμη για τα εγγονάκια. Η μικρή θα σταματήσει τελείως για να αποφύγουμε τις ιώσεις του χειμώνα και γιατί κοντά στις γιαγιάδες δεν υπάρχει ιδιωτικός και στον κρατικό δεν θα την παίρνουν λόγω ηλικίας. Επειδή δεν θέλω να ταλαιπωρώ το μεγάλο παιδί με τα ξυπνήματα στις 6:30 και το κρύο του χειμώνα, γιατί άλλο τώρα που θα είναι καλοκαίρι....και άλλο τον χειμώνα, θα επιστρέψει στον αρχικό σταθμό ή στο προνήπιο κοντά στα σπίτια μας. Εξάλου νηπιαγωγείο θα πάει όπως και να έχει στην περιοχή κοντά μας, οπότε ο κύκλος (παιδάκια) θα είναι ο ίδιος με του σταθμού ή του προνήπιου, έπειτα εγώ φεύγω από το σπίτι στις 7:00 και επιστρέφω στις 16:00 και επομένως από τον άλλο μήνα και τα παιδιά, θα το κάνω τώρα που δεν έχω άλλη επιλογή αλλά δεν θέλω να το συνεχίσω και μετά γιατί τα παιδιά θα είναι πτώματα τόσες ώρες εκτός σπιτιού + την διαδρομή..... Ξέρω το καλοκαίρι με την ζέστη θα είναι κόλαση αλλά τι να κάνω ένα καλοκαίρι είναι θα περάσει......Όσο το σκέφτομαι τόσο αγχόνομαι......

[katepin]

Νομίζω ότι θα ταλαιπωρηθούν έτσι τα παιδιά. Δύσκολο το ωράριο. Η μεγάλη σου πάνω που θα συνηθίσει θα πρέπει να ξαναλλαξει πάλι, η μικρή πάνω που θα κάνει προσαρμογή και θα χαίρεται με τα παιδάκια θα την ξανακλείσεις σπίτι και άντε να τις εξηγήσεις μετά γιατί δεν πάει και αυτή σχολειό όπως η μεγάλη.

Εάν αντί όλες αυτές τις αλλαγές έπαιρνες για λίγους μήνες μια γυναίκα να κρατάει τα παιδιά? Έτσι δεν θα αλλάξει το πρόγραμμα των παιδιών σου σημαντικά.

[xrisaki]

Ναι το ξέρω ότι είναι ταλαιπωρία, αλλά χρήματα για γυναίκα στο σπίτι δεν περισεύουν, επίσης δύσκολα θα εμππιστευτώ....... Ο λόγος που στεναχωριέμαι είναι η ταλαιπωρία και οι εναλλαγές των παιδιών στην καθημερινότητα τους. Σκέφτομαι όμως και δεν μπορώ να βρω λύση. Ουφ θα σκάσω αυτό το καλοκαίρι.........

[miriki]

Για το θέμα της εμπιστοσύνης έχεις δίκιο. Τα χρήματα όμως θα σου έρθουν μία η άλλη νομίζω.

 

Κοίτα από ό,τι καταλαβαίνω την απόφασή σου την έχεις πάρει ήδη, απλά χρειάζεσαι κάποιον να σου πει ότι θα πάνε όλα ΟΚ. Θα πάνε όσο καλύτερα γίνεται, λοιπόν, θα σου πω εγώ, αλλά να έχεις στο νου σου και ένα δεύτερο, εναλλακτικό πλάνο έτσι να σου βρίσκεται.

[xrisaki]

Για το θέμα της εμπιστοσύνης έχεις δίκιο. Τα χρήματα όμως θα σου έρθουν μία η άλλη νομίζω.

 

Κοίτα από ό,τι καταλαβαίνω την απόφασή σου την έχεις πάρει ήδη, απλά χρειάζεσαι κάποιον να σου πει ότι θα πάνε όλα ΟΚ. Θα πάνε όσο καλύτερα γίνεται, λοιπόν, θα σου πω εγώ, αλλά να έχεις στο νου σου και ένα δεύτερο, εναλλακτικό πλάνο έτσι να σου βρίσκεται.

 

Ίσως να έχεις δίκιο, απλά δεν ψάχνω κάποιον να μου πει ότι όλα θα πάνε καλά, αλλά κάποιον που να έχει παρόμοια εμπειρία για να μου πει πως εξελίχθηκε η κατάσταση. Ξέρω βέβαια πως κάθε παιδί είναι διαφορετικό, αλλά ίσως με παρόμοια κατάσταση που είχε καλή πορεία να ηρεμούσα λίγο. Στον σταθμό θα πληρώνω 500? και για τις 2, τα οποία θα μας τα επιστρέφει η εταιρεία που εργάζεται ο άντρας μου (πληρώνουν τα δίδακτρα μέχρι και το προνήπιο) ενώ η γυναίκα θα παίρνει το ελάχιστο 700? (και λίγα λέω) για δύο παιδιά και θα πρέπει να τα πληρώνουμε εμείς γιατί η εταιρία δεν τα δικαιολογεί. Η εναλλάκτική που έχω είναι να σταματήσω να εργάζομαι εγώ για αυτό το καλοκαίρι.

[xrysiida]

Xrisaki,

να σου ζήσουν τα βλαστάρια σου και να μη νιώθεις άγχος για την κατάστασης που βρίσκεστε, καθώς είναι επιβεβλημένη.

Πάντως, προσωπική μου γνώμη είναι, ότι εφόσον θα κάνετε την αλλαγή τώρα, να μην ξανακάνετε αλλαγή τον Οκτώβρη. Απ' ότι κατάλαβα πεθερά και μαμά εργάζονται σε εποχικά επαγγέλματα, πράγμα που σημαίνει, ότι τον επόμενο χρόνο θα ξαναγυρίσετε στα ίδια. Πόσες αλλαγές να κάνουν τα μικρά σου;

Νομίζω, ότι εφόσον επιβάλλεται τώρα η αλλαγή, να παραμείνετε και μετά τον Οκτώβρη σε αυτό το μοτίβο. Ούσα μαμά χωρίς βοήθεια (όλοι μα όλοι είναι μακριά) πήγα τη μικρή μου σε βρεφικό από 12 μηνών και δεν το έχω μετανιώσει ούτε λεπτό. Θα δεις ότι θα προσαρμοστεί πάρα πολύ καλά και ότι θα ενταχθεί γρήγορα και εύκολα στο νέο περιβάλλον. Μια γνωστή μου βρεφονηπιοκόμος μου είχε πει κάποτε: "Αν είναι να μείνει το παιδί μαζί σου, να το κρατήσεις μέχρι τα 2,5, αν είναι να κάθετε με παπουδογιαγιάδες να πάει σταθμό. Η χειρότερη βρεφονηπιοκόμος είναι καλύτερη από την καλύτερη γιαγιά".

Όσο για τη μεγάλη, εκεί θα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Νέο περιβάλλον, νέοι φίλοι και μάλιστα στα μέσα της χρονιάς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προσαρμοστεί, όμως σκέψου, ότι το ίδιο θα χρειαστεί να ξαναπεράσει τον Οκτώβρη, αφού το Σεπτέμβρη θα ξεκινήσει σε ένα σχολείο και μετά πάλι αλλαγή και ίσως παλι το Μάη, αφού οι γιαγιάδες θα ξαναπάνε για δουλειά.

Κατά τη γνώμη μου λοιπόν, σκέψου μια λύση μόνιμη που δεν θα απαιτήσει μελλοντικά πολλές αλλαγές για τα παιδιά.

 

Ο παιδικός σταθμός κρύβει πράγματι πολλά οφέλη για ένα παιδάκι αλλά το ότι η χειρότερη βρεφονηπιοκόμος είναι καλύτερη από την καλύτερη γιαγιά μόνο ως σχήμα λόγου μπορώ να το κατανοήσω.

[miriki]

Ίσως να έχεις δίκιο, απλά δεν ψάχνω κάποιον να μου πει ότι όλα θα πάνε καλά, αλλά κάποιον που να έχει παρόμοια εμπειρία για να μου πει πως εξελίχθηκε η κατάσταση. Ξέρω βέβαια πως κάθε παιδί είναι διαφορετικό, αλλά ίσως με παρόμοια κατάσταση που είχε καλή πορεία να ηρεμούσα λίγο. Στον σταθμό θα πληρώνω 500? και για τις 2, τα οποία θα μας τα επιστρέφει η εταιρεία που εργάζεται ο άντρας μου (πληρώνουν τα δίδακτρα μέχρι και το προνήπιο) ενώ η γυναίκα θα παίρνει το ελάχιστο 700? (και λίγα λέω) για δύο παιδιά και θα πρέπει να τα πληρώνουμε εμείς γιατί η εταιρία δεν τα δικαιολογεί. Η εναλλάκτική που έχω είναι να σταματήσω να εργάζομαι εγώ για αυτό το καλοκαίρι.

 

Σε καταλαβαίνω γιατί έχω βρεθει σε παρόμοια θέση.Όταν δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, κάνεις αυτό που μπορείς και τέλος. Το πώς θα λειτουργήσει σ' εσάς είναι εντελώς μοναδικό σε σχέση με το τι έγινε σε άλλο σπίτι.

 

Σκεφτόμουν ότι στη μεγάλη θα μπορούσες να το παρουσιάσεις ως το καλοκαιρινό σχολείο (τύπου κατασκήνωση) που πάνε τα παιδιά το καλοκαίρι για αλλαγή. Κι εμείς κάνουμε κάτι αντίστοιχο, αλλά και οι δυο χώροι είναι οικείοι πια και δεν έχουμε σπουδαία δράματα (κάτι αϋπνίες στην αρχή και μετά όλα οκ).

[xrisaki]

Σε καταλαβαίνω γιατί έχω βρεθει σε παρόμοια θέση.Όταν δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, κάνεις αυτό που μπορείς και τέλος. Το πώς θα λειτουργήσει σ' εσάς είναι εντελώς μοναδικό σε σχέση με το τι έγινε σε άλλο σπίτι.

 

Σκεφτόμουν ότι στη μεγάλη θα μπορούσες να το παρουσιάσεις ως το καλοκαιρινό σχολείο (τύπου κατασκήνωση) που πάνε τα παιδιά το καλοκαίρι για αλλαγή. Κι εμείς κάνουμε κάτι αντίστοιχο, αλλά και οι δυο χώροι είναι οικείοι πια και δεν έχουμε σπουδαία δράματα (κάτι αϋπνίες στην αρχή και μετά όλα οκ).

 

Αληθειά????? Το κάνετε κι εσείς το ίδιο σύστημα και πάτε καλά απ' ότι βλέπω, ωραία άρα έχουμε ελπίδες να συνηθήσει και το μεγάλο μου κορίτσι και να μην στεναχωριέται.

[xrisaki]

Αχ, βρε κορίτσια τι πάθαμε......Πήγαμε προχθές με το παιδί να αποχαιρετήσουμε την κυρία της και τα άλλα παιδάκια στο σχολείο γιατί ήταν η τελευταία μέρα αφού μετά τις διακοπές του Πάσχα ξεκινάμε την προσαρμογή στο άλλο σχολείο και συγκινήθηκα πάρα πολύ. Η κυρία της την αγκάλιασε και της είπε πως δεν θα την ξεχάσει (δεν θα είναι από Σεπτέμβριο γιατί είναι έγκυος και θα σταματήσει), να προσπαθήσει να περνά καλά και στο άλλο σχολείο και να είναι το ίδιο καλό παιδί και εκεί, χαιρέτησε και αγκάλιασε τα άλλα παιδάκια.........Και δεν άντεξα...ήμουν που ήμουν φορτισμένη και αγχωμένη αποτελειώθηκα, έσκασα στο κλάμα.

ΓΙΑΤΙ...χίλιες φορές ΓΙΑΤΙ να ζορίζονται οι σημερινοί γονείς έτσι? Και γιατί να είναι πολυτέλεια να μεγαλώνουν τα παιδιά με τις μαμάδες τους στη εποχή μας?

[miriki]

Χρυσάκι καταλαβαίνω ότι σου είναι δύσκολο, αλλά βρε κορίτσι φυτεύεις ιδέες στο μυαλό του παιδιού έτσι.

 

Αν το πράγμα το χειριστείς χαλαρά (η κατασκήνωση που λέγαμε), αλλά αφήσεις και περιθώρια να εκφράσει το παιδί τυχόν δυσαρέσκεια την οποία θα χειριστείς ψύχραιμα σαν ο,τιδήποτε άλλο τότε τα πράγματα θα είναι μια χαρά. Αν βρίσκεσαι υπό το κράτος των ενοχών σου για πράγματα που δεν αλλάζουν τότε ζόρικα τα πράγματα....

[arieta]

Κάποια πράγματα δεν κατάλαβα:

 

αφού μπορείς στον κοντινό σου σταθμό να τα πας και να τα γυρίζεις εσύ, γιατί το Χειμώνα να ξαναπάνε στις γιαγιάδες τους? Πριν έμεναν μόνιμα με τη γιαγιά ή τις πηγαινοέφερνες καθημερινά? Γιατί εξαρχής τα πήγες στις γιαγιάδες αφού υπήρχε κοντινός σταθμός που σε εξυπηρετούσε για να τα πας και να τα φέρεις?

 

Οι υπόλοιπες κοπέλες φαίνεται να έπιασαν το πρόβλημα , αλλά , sorry , εγώ όχι από ό,τι φαίνεται...

[xrisaki]

Κάποια πράγματα δεν κατάλαβα:

 

αφού μπορείς στον κοντινό σου σταθμό να τα πας και να τα γυρίζεις εσύ, γιατί το Χειμώνα να ξαναπάνε στις γιαγιάδες τους? Πριν έμεναν μόνιμα με τη γιαγιά ή τις πηγαινοέφερνες καθημερινά? Γιατί εξαρχής τα πήγες στις γιαγιάδες αφού υπήρχε κοντινός σταθμός που σε εξυπηρετούσε για να τα πας και να τα φέρεις?

 

Οι υπόλοιπες κοπέλες φαίνεται να έπιασαν το πρόβλημα , αλλά , sorry , εγώ όχι από ό,τι φαίνεται...

 

 

Μένουμε σε χωριό και οι γιαγιάδες και το σχολείο είναι πολύ κοντά, απόσταση που την κάνεις με τα πόδια, η δουλειά μας όμως είναι στην πόλη (40 λεπτά απόσταση). Εγώ φεύγω από τις 7 το πρωί και επιστρέφω μεσημέρι, επομένως τώρα που οι γιαγιάδες θα δουλεύουν δεν θα υπάρχει κανένας για τα παιδιά, ούτε για να προσέχει το μικρό, ούτε για να πηγαινοφέρνει το μεγάλο από το σταθμό αφού εμείς φεύγουμε τόσο πρωί και γυρνάμε όταν το παιδί έχει ήδη σχολάσει. Για τον λόγο αυτό αναγκάζομαι να τις παίρνω μαζί μου στην πόλη και να πηγαίνουν εκεί σταθμό για να μπορώ να δουλέψω και εγώ. Τον χειμώνα που θα σταματήσουν οι γιαγιάδες την δουλειά θα μένουν τα παιδιά και πάλι στο χωριό για να γλυτώνουν την ταλαιπωρία.

Δεν θα άφηνα τα παιδιά να μείνουν με τις γιαγιάδες, μακρυά από μένα δηλαδή. Άλλο να τα αποχωρίζομαι αναγκαστικά για λίγες ώρες (ώρες εργασίας) και άλλο για μέρες, δεν θα το άντεχα με τίποτα.......

[xrisaki]

Χρυσάκι καταλαβαίνω ότι σου είναι δύσκολο, αλλά βρε κορίτσι φυτεύεις ιδέες στο μυαλό του παιδιού έτσι.

 

Αν το πράγμα το χειριστείς χαλαρά (η κατασκήνωση που λέγαμε), αλλά αφήσεις και περιθώρια να εκφράσει το παιδί τυχόν δυσαρέσκεια την οποία θα χειριστείς ψύχραιμα σαν ο,τιδήποτε άλλο τότε τα πράγματα θα είναι μια χαρά. Αν βρίσκεσαι υπό το κράτος των ενοχών σου για πράγματα που δεν αλλάζουν τότε ζόρικα τα πράγματα....

 

Ναι αισθάνομαι ενοχές, τύψεις και δεν σημαζεύεται..... Τις μιλάω όμως και της εξηγώ καθημερινά πως έχουν τα πράγματα και ότι το καλοκαίρι θα πάει στο καλοκαιρινό σχολείο και τον χειμώνα πάλι στο άλλο και θα ξαναβρεί τις φίλες της και ότι στο καινούριο σχολείο θα κάνει καινούριες φίλες κλπ και έχει αρχίσει να καταλαβαίνει και να συνεργάζεται.

[arieta]

Ευχαριστώ για την εξήγηση, είχα μπερδευτεί . Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να περάσετε ένα καλό καλοκαίρι, μπορεί η μικρή να το διασκεδάσει, να κάνει και καινούριους φίλους, μετά τον παιδικό μπορείτε να πηγαίνετε για ένα παγωτό ή για μπάνιο.

Καταλαβαίνω ότι νοιώθεις άσχημα ( όπως πολλές φορές αισθάνονται οι εργαζόμενες μητέρες) , αλλά εφόσον δεν υπάρχουν άλλες επιλογές , βαθιά ανάσα για να αντιμετωπίσετε τις δυσκολιες!

[xrisaki]

Γράφω για την ιστορία και για να βοηθήσω σε παρόμοιες καταστάσεις.

Λοιπόν, ξεκινήσαμε στον καινούργιο παιδικό σταθμό από 28/4 και τελικά όλα καλά!!!

Το μεγάλο παιδί είναι ξετρελαμένο, δεν χρειάστηκε καν προσαρμογή και όταν πάω να την πάρω από τον σταθμό παραπονιέται ότι δεν της έφτασε και ότι θέλει να μείνει παραπάνω, πάει 9:00 έως 14:00. Η μικρούλα έκλαιγε στην αρχή και το πήγαμε αργά αργά, αλλά μέσα σε μία εβδομάδα είχε σταματήσει να κλαίει κι' έτσι μένει όσο και η μεγάλη. Εγώ βέβαια στεναχωριέμαι ακόμα για την μικρούλα μου γιατί ενστικτωδώς καταλαβαίνω ότι μπορεί να μην κλαίει πλέον αλλά κατα βάθος είναι στεναχωρημένη, εύχομαι σύντομα να την νιώθω χαρούμενη που πάει στο σχολείο, αλλά όσον αφορά την μεγάλη αισθάνομαι μεγάλη ανακούφιση και έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως συνεχίσουμε και τον χειμώνα παρά την ταλαιπωρία, θα δούμε.....

[xrisaki]

Ξέχασα δε να πω πως τελικά η διαδρομή και τα ξυπνήματα δεν τις ταλαιπωρούν καθόλου, κοιμούνται βέβαια από τις 20:00 με 20:30 το πολύ και 6:45 είναι στο πόδι από μόνες τους, το μεσημέρι κοιμούνται στην διαδρομή και συνεχίζουν και στο σπίτι και το απόγευμα είναι γεμάτες ενέργεια. Εγώ βέβαια ζορίζομαι διπλά τώρα αλλά δεν με πειράζει για μένα χαλάλι....

[miriki]

Άντε βρε κορίτσι πολύ ευχάριστα όλα αυτά.....