ΖΗΛΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΩΡΟ

[mariana 30]

Καλημέρα κορίτσια , έχω ένα κοριτσακι 4 χρονών και μια μπέμπα 10 μηνών.Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω έχει να κάνει με τη μεγάλη μου κόρη.Οταν γεννήθηκε η μπέμπα δεν είχαμε προβλήματα ζήλειας ,απο τη στιγμή πο έγινε η μπέμπα 6 μηνών όμως άλλαξαν τα πράγματα.Η κόρη μου άρχισε να ζηλέυει πολύ λέι τη μπέμπα συνέχεια κακιά, τη τσιμπαει το χέρι και της φωνάζει συνέχεια.Επίσης έχω παρατηρησει ότι αρχισε να μπεμπεκιζει .Εμείς της δίνουμε μεγαλύτερη προσοχη απο πρίν για να μη νιώθει αυτη τη ζήλεια αλλα βλέπω την κατάσταση να γίνετε όλο και χειρότερη.Προσπαθω να της εξηγήσω ότι η μαμά αγαπάει και τα δύο παιδάκια το ίδιο και ότι κατανοώ ότι ίσως να νιώθει κάποια ζήλεια αλλά οταν μεγαλώσει και το μώρο θα παιζουν μαζί και ότι θα έχει μια παρέα.Δείχνει να καταλαβαίνει αυτα που της λέω αλλά μετά παλι τα ίδια.Είμαι σε απόγνωση!Τι θα μπορούσα να κάνω για να βοηθήσω το παιδί μου να μη νιώθει έτσι΅?

[nipsofia]

Αγαπητή Μαριάννα,

ελπίζω να μου επιτρέπεις να σου δώσω μία συμβουλή.

Καταρχήν,θα πρέπει να θέσουμε ως αξίωμα ότι το συναίσθημα της κόρης σου είναι απόλυτα φυσιολογικό.Δεν υπάρχει τρόπος να μη νιώθει έτσι αλλά υπάρχει τρόπος να μάθει να το διαχειρίζεται.

Η ζήλια είναι το φυσιολογικό συναίσθημα που πλημμυρίζει κάθε παιδί, όταν αντιλαμβάνεται ότι κάποιος άλλος «εισβάλλει» σε μια στενή δυαδική του σχέση, όταν νοιώσει ότι χάνει ή ότι πρέπει να μοιραστεί την αποκλειστική αγάπη των γονιών του.

 

Η ζήλια εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τις συνθήκες του οικογενειακού αστερισμού . Μπορεί να έχει τη μορφή της προσκόλλησης σε ένα αντικείμενο ή σχέση ( συνήθως με τη μητέρα), της υπεράσπισης της ιδιοκτησίας ή της ζωηρής ανησυχίας και καταβολής κάθε δυνατής προσπάθειας για να ξανακερδίσει τη χαμένη του θέση (Το παιδί μπορεί να επιστρέψει σε συμπεριφορές που είχε σε μικρότερη ηλικία ή να έχει προκλητική και αρνητική συμπεριφορά με στόχο την αναζήτηση προσοχής).

Θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το συναίσθημα της ζήλειας σαν κάτι φυσιολογικό και αναμενόμενο, να το χειριστείς με ψυχραιμία και να μην του δώσεις υπερβολικές διαστάσεις.

Μπορείς να της εξηγήσεις ότι θα προτιμούσε να μην μοιράζεται με

κανέναν τα αγαπημένα του πρόσωπα, ότι δεν είναι κακό να αισθάνεται έτσι και ότι μπορεί να συζητά μαζί σου τα συναισθήματά της. Ίσως ο χρόνος της

μαμάς να είναι μοιρασμένος αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με την αγάπη της. Θα πρέπει να ζητά χρόνο από τη μαμά, όταν νιώθει ότι της λείπει, χωρίς να

νιώθει ένοχα γι’ αυτό. Μπορείς συγχρόνως να της τονίσεις τα θετικά που

υπάρχουν στο να έχει κανείς αδέλφια, κι ότι θα πρέπει να αποδεχθεί αυτή την κατάσταση.

Μην επιτρέπεις στο παιδί να κακομεταχειρίζεται το αδελφάκι του. Όταν

τη δεις να ταλαιπωρεί το μωρό θα πρέπει να το σταματήσεις αμέσως –με λόγια ή με έργα.

Για να βοηθήσουν οι γονείς τα παιδιά τους να ξεπεράσουν το συναίσθημα της ζήλειας θα πρέπει ενισχύουν την διαφοροποίηση μεταξύ τους αντί να

προσπαθούν να τα ‘’εξισώσουν’’.Υπάρχουν διαφορετικά προνόμια και δικαιώματα για κάθε ηλικία μέσα στην οικογένεια. Π.χ. συνιστάται για το μεγαλύτερο παιδί να έχει κάποιο δικό του αποκλειστικό χρόνο με τους γονείς ή χωριστά με τον ένα γονιό, για να κάνουν κάτι ‘’μεγαλίστικο’’ στο οποίο ένα μωρό δεν μπορεί να συμμετάσχει.

Επίσης,νομίζω ότι θα σε βοηθήσει να θυμάσαι ότι δεν είναι δυνατόν να αγαπάς τα παιδιά σου με τον ίδιο τρόπο.Κάθε παιδί είναι μοναδικό και,ως εκ τούτου, μοναδική είναι και η αγάπη που έχεις γι αυτό.Προσπάθησε να δώσεις στην κόρη σου να καταλάβει τη μοναδικότητα της σχέσης σας και μη δίνεις βαρύτητα στην ομοιομορφία.

Φυσικά,όλα τα παραπάνω απαιτούν χρόνο και υπομονή.Καλή δύναμη!

[KonstantinaDimitris]

Αχ μια απο τα ίδια κ γω...η μπέμπα μου ειναι 11 μηνών κ απο την στιγμή που κυκλοφορεί ελεύθερη στο σπίτι, αρχίζει ο πόλεμος. Μολις του πάρει ένα παιχνιδάκι (ο γιος μου ειναι 2,5 χρ) ξεκινάει να την σπρώχνει,να την χτυπάει κ ολα αυτα τα ωραία. Στην αρχή τον μαλωνα, αλλα μπήκα στην θεση του κ ένιωσα σκουπίδι...ξαφνικά πρεπει να διαχειριστεί κατι τόσο μεγαλο κ με το να τον μαλώνω ,αισθάνεται πιο μειονεκτικά. Οπότε προστατεύω ναι μεν την μπέμπα, αλλα σταμάτησα να του λέω: μη, σταμάτα κτλ..... Πίστεψε με εχω δει τεράστια διαφορα. Ασε που όσο του εκανα παρατηρήσεις, αυτός την χτύπαγε πιο πολυ....μ΄αρεσει που μου έλεγαν όλοι οτι λόγω μικρής διαφοράς ηλικίας δεν θα την ζηλεύει...ναι καλά