που πάει η αγάπη όταν φεύγει?

[kazolina]

πως παίρνεις απόφαση για να χωρίσεις?

υπάρχει τρόπος να πάρεις την σωστή απόφαση?

Είναι προτιμότερο να θυσιαστείς για τα παιδιά?

[MaRiA06]

Αναλογος το προβλημμα.Σε καθε περιπτωση η απαντηση ειναι διαφορετικη πιστευω.

[Mother of three]

πως παίρνεις απόφαση για να χωρίσεις?

υπάρχει τρόπος να πάρεις την σωστή απόφαση?

Είναι προτιμότερο να θυσιαστείς για τα παιδιά?

 

Γεια σου kazolina!

Θα συμφωνούσα με την Μαρία!

Υπάρχουν προβλήματα σε μια σχέση τα οποία οδηγούν άμεσα σε χωρισμό για να αποφευχθεί σωματική και βαριά ψυχική βλάβη!

Τα προβλήματα σε μια σχέση δεν νομίζω πως έχουν τέλος.Το θέμα είναι κατά πόσο είμαστε και εμείς διατεθειμένοι να τα αντιμετωπίσουμε και σίγουρα,όπως προανέφερα εξαρτάται και από τη σοβαρότητα του κάθε προβλήματος.

Δε ξέρω εάν αναφέρεσαι σε προσωπικό επίπεδο,οπότε θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο αντικειμενικά μπορώ.

Δεν είναι εύκολη απόφαση,ιδίως όταν υπάρχουν παιδιά.Καλό είναι το ζευγάρι πριν πάρει την απόφαση αυτή να εξαντλήσει κάθε συζήτηση, όχι μόνο με το άλλο πρόσωπο αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό.Ας απομονωθεί για λίγο διάστημα,να αναλογιστεί που είναι το λάθος και πώς/εάν μπορεί να διορθωθεί.

Όχι,δεν είναι λύση να ''θυσιαστείς'' για τα παιδιά.Τα παιδιά από μικρή ηλικία αντιλαμβάνονται τα αρνητικά συναισθήματα.Να παλέψεις για τα παιδιά όταν μπορεί να δοθεί λύση,όταν όμως οι καταστάσεις οδηγούν σε αδιέξοδο,δε θεωρώ πως ωφελεί!

Παραδείγματος χάρη,δε θα μου άρεσε να συνεχίσω να ζω με έναν άνθρωπο με τον οποίο δε μας συνδέει τίποτε άλλο πέραν από τα παιδιά και συγχρόνως να προσπαθώ να έχω και την ιδιωτική μου ζωή,πχ έναν άλλο σύντροφο!Γιατί σίγουρα σαν άντρας/γυναίκα θα θέλεις κάποια στιγμή να έχεις στη ζωή σου έναν άνθρωπο που θα σε γεμίζει ερωτικά(ΌΧΙ σεξουαλικά,καταλαβαίνεις τι θέλω να πω)!

Εάν η έσχατη λύση είναι ο χωρισμός,τότε καλό είναι να γίνετε σε τόνους που δε θα πλήγωναν τα παιδιά.Μπορεί να συγχωρήσουν τους γονείς που θα διαλέξουν διαφορετικούς δρόμους,όχι όμως όταν αυτό γίνει μέσα σε κλίμα διαμαχών.

Και φυσικά πρέπει να υπάρχει συζήτηση με τα παιδιά.Γιατί πολλές φορές θεωρούν τον εαυτό τους υπαίτιο για μια τέτοια κατάσταση.

Όταν μεγαλώσουν θα καταλάβουν,όταν είναι μικρά όμως δημιοργούν άλλες εικόνες.

Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο.Πάντως προτού θεωρήσουμε πως κάποια κατάσταση έχει τελειώσει,ας ρίξουμε άλλη μια ματιά.

Το λέω εκ πείρας,όπου ήμουν στα πρόθυρα χωρισμού,αλλά όταν αγαπάς κοιτάς πιο βαθειά τα πράγματα και προσπαθείς να βρεις λύσεις!Σε μένα ευτυχώς ήρθαν,διότι εάν τότε έκανα την κίνηση αυτή τώρα θα το μετάνιωνα!

[Μπουλίνος]

Πολύ ωραία τα τοποθέτησες maria thess!Έτσι είναι τα πράγματα αλλά πες μας φίλη μας τις δικές σου σκέψεις πιο συγκεκριμένα γιατί στο..... γενικά η maria thess καλύψε από όλες τις πλευρές αυτο το δύσκολο θέμα,με πολύ λίγα λόγια!

[MaRiA06]

Συμφωνω με την Μαρια και εγω γι'αυτο εγραψα οτι αναλογος το προβλημα.Με βαση τον τιτλο ''Που παει η αγαπη οταν φευγει''.....εχω να σου πω πως συνηθως αυτο που μας προβληματιζει ειναι οταν φευγει ο ερωτας τι γινετε(και οχι σαν πραξη,αλλα σαν συναισθημα)...ξερουμε ομως οτι μενει η αγαπη που ειναι πολυ βασικο οπως στην περιπτωση της Μαρια που λειτουργησε ετσι (βαση αγαπης) και εμεινε με τον ανθεωπο της.Τωρα αν οντος δεν υπαρχει ουτε αγαπη ειναι πολυ δυσκολη κατασταση.

[G.Geo]

Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να το παλέψεις και να παλέψεις πολύ πριν αποφασίσεις να χωρίσεις. Για να είσαι σίγουρος ότι έκανες ότι μπορούσες για να σώσεις μια αγάπη, έναν έρωτα, ένα γάμο και μια οικογένεια πριν φύγεις οριστικά. Κανείς γάμος δεν είναι τέλειος, όλοι έχουν προβλήματα και ειδικά με τα παιδιά οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις, η καθημερινότητα εύκολα μπορεί να σε παρασύρουν και να "χαθείς" με τον άνθρωπο σου. Θυμίσου όμως ότι κάποτε αυτόν τον άνθρωπο τον διάλεξες για να κάνεις οικογένεια, άρα κάτι υπήρχε που έξιζε για σένα. Μιλήστε μαζί, προσπαθήστε να βρείτε λύσεις στα προβλήματα σας, πάρε τον χρόνο σου και εσύ, πολλές φορές το να κάνουμε πράγματα και μόνο για τον εαυτό μας, μας κάνει αμέσως να νιώσουμε καλύτερα και να είμαστε καλύτεροι και στην σχέση μας μετά. Εύχομαι να είναι μια φάση που περνάς και λίγο καιρό μετά να περάσει, σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο να διαλύεται μια οικογένεια. Εσύ θα κρίνεις αν μπορείς να την σώσεις ή όχι..

[Mother of three]

Συμφωνω με την Μαρια και εγω γι'αυτο εγραψα οτι αναλογος το προβλημα.Με βαση τον τιτλο ''Που παει η αγαπη οταν φευγει''.....εχω να σου πω πως συνηθως αυτο που μας προβληματιζει ειναι οταν φευγει ο ερωτας τι γινετε(και οχι σαν πραξη,αλλα σαν συναισθημα)...ξερουμε ομως οτι μενει η αγαπη που ειναι πολυ βασικο οπως στην περιπτωση της Μαρια που λειτουργησε ετσι (βαση αγαπης) και εμεινε με τον ανθεωπο της.Τωρα αν οντος δεν υπαρχει ουτε αγαπη ειναι πολυ δυσκολη κατασταση.

 

Πραγματικα ειναι πολυ σημαντικο να μην εχει σβησει η αγαπη!

Και οταν υπαρχουν τα προβληματα δεν καταλαβαινεις εαν εχει σβησει απο μεσα σου καθε συναισθημα!Κινησε εγωιστικα και κοιτας να υπερεχεις!

Αλλα οταν εχεις τη διαθεση να δεις πιο ξεκαθαρα τα πραγματα,τοτε καταλαβαινεις πως νιωθεις για τον αλλον!

Και πραγματικα μπορω να πω,πως οχι μονο η αγαπη μου για τον αντρα μου μεγαλωσε,αλλα ξαναγεννηθηκε και ο ερωτας που ειχαμε οταν πρωτογνωριστηκαμε(πριν 10 χρονια)!

Γι αυτο οπως ειπατε ηδη,ΑΞΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!

[MaRiA06]

Πραγματικα ειναι πολυ σημαντικο να μην εχει σβησει η αγαπη!

Και οταν υπαρχουν τα προβληματα δεν καταλαβαινεις εαν εχει σβησει απο μεσα σου καθε συναισθημα!Κινησε εγωιστικα και κοιτας να υπερεχεις!

Αλλα οταν εχεις τη διαθεση να δεις πιο ξεκαθαρα τα πραγματα,τοτε καταλαβαινεις πως νιωθεις για τον αλλον!

Και πραγματικα μπορω να πω,πως οχι μονο η αγαπη μου για τον αντρα μου μεγαλωσε,αλλα ξαναγεννηθηκε και ο ερωτας που ειχαμε οταν πρωτογνωριστηκαμε(πριν 10 χρονια)!

Γι αυτο οπως ειπατε ηδη,ΑΞΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!

 

Μαρια μου χαιρομαι τοσο πολυ για αυτο που γραφεις και ευχομαι να ειστε παντα ευτυχησμενοι και ερωτευμενοι.Συγουρα ολοι μας αξιζουμε μια προσπαθεια ακομα.

[altiport]

πως παίρνεις απόφαση για να χωρίσεις?

υπάρχει τρόπος να πάρεις την σωστή απόφαση?

Είναι προτιμότερο να θυσιαστείς για τα παιδιά?

 

Οι απαντήσεις στις πρώτες δύο ερωτήσεις είναι πανεύκολες:

- Πως παίρνεις οποιαδήποτε άλλη σημαντική απόφαση;

- Υπαρχει τρόπος να πάρεις την σωστή απόφαση σε οποιοδήποτε άλλο σημαντικό ζήτημα;

 

Στην τρίτη ερώτηση τώρα. Πάντα είναι προτιμότερο να θυσιαστείς για τα παιδιά. Όμως υπάρχει μία διαφορά ανάμεσα στην αυτοθυσία και στην αυτοκτονία. Αν πέσω μπροστά από μία νταλίκα είναι μία ανούσια αυτοκτονία. Αν πέσω μπροστά από την νταλίκα για να σπρώξω το παιδί μου να γλυτώσει τότε είναι αυτοθυσία. Νομίζεις λοιπόν ότι αν μείνεις σε μία σχέση προβληματική θα κάνεις καλό στο παιδί; Αν ναί τότε θυσιάζεσαι και μπράβο σου. Αν όχι τότε απλώς αυτοκτονείς. Δεν ξέρω τις συνθήκες της σχέσης σου, οπότε δεν μπορώ να σου πω τι από τα δύο κάνεις. Αυτό μόνο εσύ μπορείς να το κρίνεις.

 

Τελικά μάλλον ερωτήματα έβαλα παρά απαντήσεις

[Μαρία1982]

Γνώμη μου είναι όταν πλέον η αγάπη πάει περίπατο, δεν υπάρχει σωτηρία για τον γάμο. Όμως το τονίζω η αγάπη, όχι ο έρωτας. Ο έρωτας είναι φυσικό κάποια στιγμή να εξασθενίσει ή και να φύγει, αλλά από τη στιγμή που αγαπάς τον άλλο μπορέις και συνεχίζεις, ειδικά για τα παιδιά σου. Όταν όμως αισθάνεσαι ότι δεν αγαπάς πλέον τον σύντροφό σου, όση προσπάθεια και να κάνεις να σώσεις το γάμο σου και να "θυσιαστείς", που δεν μου αρέσει η έκφραση, για τα παιδιά σου αυτό δεν γίνεται. Άνθρωποι είμαστε, χρειαζόμαστε ψυχική υγεία ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι. Τα παιδιά μας νομίζω ότι είναι ευτυχισμένα όταν είναι σε υγειές περιβάλλον και αισθάνονται την αγάπη μας. ΚΑταλαβαίνουν τα πάντα, οπότε είναι προτειμότερο να βλέπουν αγαπημένους μεν χωρισμένους δε γονείς, παρά να ακούν καβγάδες και να βλέπουν "μίσος" ή αδιαφορία στα πρόσωπα των γονιών τους αλλά να μένουν στο ίδιο σπίτι. Αλλά όλα αυτά είναι λόγια που ο καθένας τα εκλαμβάνει όπως θέλει. Ο καθένας μεσα του ξέρει τι πρέπει να κάνει και ποιο είναι το πιο σωστό για την οικογένεια του.

[kazolina]

σας ευχαριστώ πολύ......προσπάθησα πολλές φορές αυτές τις μέρες να ξαναγράψω αλλά ήταν αδύνατο!

 

δεν έχω καν συγκροτημένη σκέψη....

δεν έχω περάσει ακόμα από την φάση του σοκ.....

Πραγματικά πιστεύω ότι τα παιδιά θέλουν αγάπη και να νοιώθουν και γύρω τους αγάπη.....απλά όλο αυτό το διάστημα που παλεύω να αποφασίσω ελπίζω ίσως άδικα ότι κάτι θα αλλάξει και θα νοιώσω αλλιώς .....θα συγχωρήσω......θα ξεχάσω......θα το δω αλλιώς!

 

νοίωθω ότι με περιμένουν δύσκολες μέρες και φοβάμαι!

[Mother of three]

σας ευχαριστώ πολύ......προσπάθησα πολλές φορές αυτές τις μέρες να ξαναγράψω αλλά ήταν αδύνατο!

 

δεν έχω καν συγκροτημένη σκέψη....

δεν έχω περάσει ακόμα από την φάση του σοκ.....

Πραγματικά πιστεύω ότι τα παιδιά θέλουν αγάπη και να νοιώθουν και γύρω τους αγάπη.....απλά όλο αυτό το διάστημα που παλεύω να αποφασίσω ελπίζω ίσως άδικα ότι κάτι θα αλλάξει και θα νοιώσω αλλιώς .....θα συγχωρήσω......θα ξεχάσω......θα το δω αλλιώς!

 

νοίωθω ότι με περιμένουν δύσκολες μέρες και φοβάμαι!

 

kazolina μου,πρεπει να εισαι δυνατη,για να μπορεις να παρεις τη σωστη αποφαση και να την υποστηριξεις!

Εχετε συζητησει τα προβληματα που υπαρχουν,με τον συζυγο σου?

Σαφεστατα και πληγωνομαστε πολυ απο καποιες καταστασεις!Ειδικα οταν και η δικια μας ψυχολογια βρισκεται σε χαμηλα επιπεδα!

Δε ξερω εαν αξιζει να συνεχισεις ή οχι,δεν ξερω τα προβληματα που σε οδηγησαν στις σκεψεις αυτες!

Απλα αναλογισου εαν θα αντεχες να εισαι μακρυα απο τον ανθρωπο αυτο!Εαν μπορει να σου προσφερει αυτα που ζητας!Γιατι οι ανθρωποι γινονται εγωιστες οταν υπαρχουν προβληματα!Ειναι σα να λεμε,κοιταω το δεντρο και οχι το δασος!

Δειτε λιγο πιο αντικειμενικα τα πραγματα!

Γραψε σε ενα χαρτι τι ειναι αυτα που σε οδηγησαν σε αυτη την κατασταση!

Δες σε τι βαθμο μπορεις να συγχωρησεις τον αντρα σου!

Να δεις ομως και τα δικα σου λαθη!Να τα αξιολογησεις ωριμα!

Ασε τον φοβο στην ακρη!Παρε μια βαθεια ανασα και ανετρεξε στο παρελθον!

Μην το βαζεις κατω κοπελα μου!

Οποια και αν ειναι η αποφαση σου,κοιτα να την στηριξεις και να εισαι ΣΙΓΟΥΡΗ!

Εν αναγκη,μιλησε με εναν ψυχολογο ή με εναν πνευματικο!