Πραγματα - Αναμνήσεις

[LaLuna]

Να' μαι κι εγώ πάλι...ζητώντας την βοήθεια σας άλλη μια φορά.

πριν 10 μήνες είχα μια εξωμήτρια εγκυμοσύνη που μου στοίχισε πολύ, με καταλαβαίνετε και το ξέρω.

όταν έμαθα οτι είμαι έγκυος είχα πάρει κάποια μωρουδιακά για να το ανακοινώσω στο αντράκι μου (πιπίλα, φορμάκι κτλ)

Όλα αυτά ακόμα τα θεωρώ τον θησαυρό μου, είναι κρυμμένα και συχνά τα κοιτάζω και τα χαϊδεύω.

Πρέπει να αλλάξει αυτό? Είναι κακό? Με κρατάει πίσω? Και αν ναι, περάζει που δεν θέλω να προχωρήσω?

Είναι οτι μου έχει απομείνει απο αυτό, δεν είναι σαν να το προδίδω αν κάνω αλλιώς? έτσι το αισθάνομαι......

Φοβάμαι οτι αν το μοιραστώ με κάποιον άλλον, θα με περάσουν για μισότρελλη....δεν είμαι όμως. Απλά κρατάω την ανάμνηση μιας καρδούλας

[XRYS]

Να' μαι κι εγώ πάλι...ζητώντας την βοήθεια σας άλλη μια φορά.

πριν 10 μήνες είχα μια εξωμήτρια εγκυμοσύνη που μου στοίχισε πολύ, με καταλαβαίνετε και το ξέρω.

όταν έμαθα οτι είμαι έγκυος είχα πάρει κάποια μωρουδιακά για να το ανακοινώσω στο αντράκι μου (πιπίλα, φορμάκι κτλ)

Όλα αυτά ακόμα τα θεωρώ τον θησαυρό μου, είναι κρυμμένα και συχνά τα κοιτάζω και τα χαϊδεύω.

Πρέπει να αλλάξει αυτό? Είναι κακό? Με κρατάει πίσω? Και αν ναι, περάζει που δεν θέλω να προχωρήσω?

Είναι οτι μου έχει απομείνει απο αυτό, δεν είναι σαν να το προδίδω αν κάνω αλλιώς? έτσι το αισθάνομαι......

Φοβάμαι οτι αν το μοιραστώ με κάποιον άλλον, θα με περάσουν για μισότρελλη....δεν είμαι όμως. Απλά κρατάω την ανάμνηση μιας καρδούλας

και εγώ με τον ίδιο τρόπο του το ανακοίνωσα . όχι δεν είσαι τρελή και να τα κρατήσεις γιατί θα σου χρειαστούν σύντομα (σου εύχομαι) . Ελπίζω κάποια στιγμή απλά να πονάει λιγότερο η ανάμνηση για όλες μας

[Mother of three]

Καλησπερα LaLuna μου!

Λυπαμαι πολυ για την εμπειρια που ειχες!Αυτο που υποστηριζω παντα και χωρις να θελω να γινω γραφικη,ειναι πως Ο Θεος σου εδωσε αυτη την ευλογια,ασχετα εαν δεν προχωρησε!Ετσι ηταν γραφτο!Θα στην ξαναδωσει παλι!

Παιρνω το θαρρος να σε ρωτησω,ποσο χρονων εισαι και ποσων εβδομαδων ησουν οταν εγινε η αποβολη?

ΠΡΕΠΕΙ να συνεχισεις κοπελα μου!Η αναμνηση θα παραμεινει,αλλα εσυ πρεπει να συνεχισεις!Και ναι,για μενα προσωπικα κανεις κακο με το να κοιταζεις τα πραγματακια που ειχες παρει!Ειναι τρομερα ψυχοφθορο ολο αυτο!

Αντιλαμβανεσαι και η ιδια πως δε σου κανει καλο!Καταλαβαινω ομως πως δεν εισαι στη φαση να το διορθωσεις,μαλλον δεν βρισκεις τον τροπο!Εχουν περασει ηδη 10 μηνες!Γιατι στερεις απο τον εαυτο σου την μητροτητα και απο τον αντρα σου την πατροτητα!ΜΗΝ το κανεις αυτο!

Θες να σου πω 2 παραδειγματα δυναμης?Τα οποια θετω καθε φορα...

Συναδελφος του αντρα μου,η οποια εχει κανει πολλες αποβολες!Εχει ενα κοριτσακι,και κυοφορει ηδη το 2ο παιδακι της!Μεταξυ των 2 εγκυμοσυνων,ειχαν προηγηθει απειρες αποβολες!ΔΕΝ το εβαζε ομως κατω!Παντα την εβλεπες με το χαμογελο!

Να σου πω και το 2ο?Πιο τραγικο μεν,αλλα να δεις πως η ζωη συνεχιζεται!

Μια γνωστη,οπου γεννησε το παιδακι της και μεσα σε 13 ωρες πεθανε!Γνωριζαν πως ειχε καποιο προβλημα υγειας,αλλα πιστευαν πως μπορει να επανελθει!Υπαρχει χειροτερο απο το να γεννας και μετα να το χανεις?

Γι αυτο λοιπον οπλισου με κουραγιο κοριτσι μου,και προσπαθηστε παλι με τον αντρα σου!Η ζωη δεν τελειωνει εκει!Ο Θεος μας δινει ευκαιριες!Να τις δεχομαστε με ευλαβεια!

[smak]

Να' μαι κι εγώ πάλι...ζητώντας την βοήθεια σας άλλη μια φορά.

πριν 10 μήνες είχα μια εξωμήτρια εγκυμοσύνη που μου στοίχισε πολύ, με καταλαβαίνετε και το ξέρω.

όταν έμαθα οτι είμαι έγκυος είχα πάρει κάποια μωρουδιακά για να το ανακοινώσω στο αντράκι μου (πιπίλα, φορμάκι κτλ)

Όλα αυτά ακόμα τα θεωρώ τον θησαυρό μου, είναι κρυμμένα και συχνά τα κοιτάζω και τα χαϊδεύω.

Πρέπει να αλλάξει αυτό? Είναι κακό? Με κρατάει πίσω? Και αν ναι, περάζει που δεν θέλω να προχωρήσω?

Είναι οτι μου έχει απομείνει απο αυτό, δεν είναι σαν να το προδίδω αν κάνω αλλιώς? έτσι το αισθάνομαι......

Φοβάμαι οτι αν το μοιραστώ με κάποιον άλλον, θα με περάσουν για μισότρελλη....δεν είμαι όμως. Απλά κρατάω την ανάμνηση μιας καρδούλας

 

Κοριτσάκι ξέρεις οτι σε καταλαβαίνουμε... εγώ πέρυσι το Γενάρη είχα μια παλλίνδρομη στις 9,5 βδομάδες που φαντάζεσαι πόσο μου στοίχισε...

Φίλοι και γνωστοί μας είχαν πάρει διάφορα μικροδωράκια για το μωρό τα οποία είχα φυλλάξει μαζί με το τεστ εγκυμοσύνης και τους υπερήχους σε ένα κουτί στην αποθήκη. Πού και πού το άνοιγα και τα χαζευα...

Σήμερα που μιλάμε είμαι πάλι έγκυος στις 9 εβδομάδες (τρέμω την εξέλιξη όπως θα φαντάζεσαι...) και σκέφτηκα οτι ίσως να ήταν καλό και ίσως λίγο γουρλίδικο να τα ξεθάψω αυτά τα πραγματάκια και έτσι τα έβαλα σε ένα΄όμορφο καλαθάκι μαζί με ένα γουράκι και τα έχω στο δωμάτιο το οποίο με το καλό θα γίνει το παιδικό. Ίσως δώσει θετική αύρα...

Εννοείται οτι η καθεμιά μας πρέπει να κάνει όπως αισθάνεται αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να σε κρατάνε πίσω. Εννοείται επίσης οτι ήταν κομμάτι της ζωής σου, για όσο αυτό κράτησε, και δεν το πετάς σε καμιά περίπτωση. Και θα τα κοιτάς, και θα τα μυρίζεις και οτι εσύ αγαπάς.

Σου εύχομαι οτι καλύτερο και σε όσες απο εμάς έχουν ταλαιπωρηθεί για αυτό το θαύμα της ζωής...

[LaLuna]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.

Η αλήθεια ειναι οτι πονάει πολύ αλλά έχω στο μυαλό μου οτι αυτός ο πόνος είναι πλέον κομμάτι μου.

Μαρία_thess, είμαι 31 χρονών και ήμουν 8 εβδομάδων όταν τελικά μου το πήραν, έπρεπε να αφαιρεθεί, μαζί με την μία σάλπιγγα.

Δεν στερώ απο τον εαυτό μου και τον άντρα μου αυτό το θαύμα επίτηδες, απλά οι προσπάθειες μας ακόμα δεν είναι επιτυχημένες.

Ελπίζουμε όμως και δεν το βάζουμε κάτω.

Στο μυαλό μου όμως είναι 2 διαφορετικά πράγματα, είναι σαν να μην μπορώ και να μην θέλω να ξεχάσω αυτό που είχα και δεν μπόρεσα να κρατήσω, άσχετα με το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στην συνέχεια της ζωής μας.

Smak, κοριτσάκι μου όλες οι ευχές μου πέφτουν πάνω σου. Να είσαι καλά, να νιώθεις γεμάτη και να γελάς! Σου συμβαίνει ένα θαύμα.

Τώρα όμως πρέπει να σκέφτεσαι μόνο όμορφα πράγματα.....γιατί χαρά μου μπαίνεις σε τέτοια θέματα?

Οι συμβουλές σας είναι παρηγοριά για εμένα, αλλά θέλω το καλό σου, σε προτρέπω λοιπόν για διαβάζεις μόνο ευχάριστα! Μην με παρεξηγήσεις, για σένα το λέω. Θέλω μόνο γελαστές κοιλίτσες!!!!!!

[Mother of three]

Ελπίζουμε όμως και δεν το βάζουμε κάτω.

 

ΜΠΡΑΒΟ!Αυτο μονο να ακουω!Ο Θεος μαζι σας κοπελα μου!

[alexioa]

πριν 6 μηνες περασα και εγω αυτο το φοβερο πραγμα που λεγετε εξωμητριο!μεχρι να αποφασισιυν ο ιγιατροι εαν ηταν οντως εξωμητριο οι εβδομαδες ηταν μαρτυριο!οταν τελικα εκανα την λαπαροσκοπηση και τελειωσε ενιωσα αδεια!απο αμυνα προσπαθω να μην το σκεφτομαι να μην θυμαμαι λεπτομερειες και γενικα να μην μιλαω για αυτο!

μιλαω για το ποσο θελω να ξαναμεινω εγκυος και πως θα κανω οτι χρειστει για να τα καταφερω!ας εχω το φοβο να το ξαναπαθω!θελω περισοτερο ενα μωρακι απο τον φοβο να το ξαναπαθω και ετσι προχοραω μπροστα και οτι φερει η ζωη....

[smak]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.

Η αλήθεια ειναι οτι πονάει πολύ αλλά έχω στο μυαλό μου οτι αυτός ο πόνος είναι πλέον κομμάτι μου.

Μαρία_thess, είμαι 31 χρονών και ήμουν 8 εβδομάδων όταν τελικά μου το πήραν, έπρεπε να αφαιρεθεί, μαζί με την μία σάλπιγγα.

Δεν στερώ απο τον εαυτό μου και τον άντρα μου αυτό το θαύμα επίτηδες, απλά οι προσπάθειες μας ακόμα δεν είναι επιτυχημένες.

Ελπίζουμε όμως και δεν το βάζουμε κάτω.

Στο μυαλό μου όμως είναι 2 διαφορετικά πράγματα, είναι σαν να μην μπορώ και να μην θέλω να ξεχάσω αυτό που είχα και δεν μπόρεσα να κρατήσω, άσχετα με το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στην συνέχεια της ζωής μας.

Smak, κοριτσάκι μου όλες οι ευχές μου πέφτουν πάνω σου. Να είσαι καλά, να νιώθεις γεμάτη και να γελάς! Σου συμβαίνει ένα θαύμα.

Τώρα όμως πρέπει να σκέφτεσαι μόνο όμορφα πράγματα.....γιατί χαρά μου μπαίνεις σε τέτοια θέματα?

Οι συμβουλές σας είναι παρηγοριά για εμένα, αλλά θέλω το καλό σου, σε προτρέπω λοιπόν για διαβάζεις μόνο ευχάριστα! Μην με παρεξηγήσεις, για σένα το λέω. Θέλω μόνο γελαστές κοιλίτσες!!!!!!

 

Έχεις πολύ δίκιο LaLuna, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ ακόμα να το απολαύσω και να νιωσω ευτυχισμένη. Ίσως κατα βάθος προστατεύω τον εαυτό μου μέχρι ναπεράσει κάποιο διάστημα...? Δεν ξέρω.

Μίλησες σωστά, ελπίζουμε και δεν το βάζουμε κάτω!

Σε φιλώ...

[LaLuna]

πριν 6 μηνες περασα και εγω αυτο το φοβερο πραγμα που λεγετε εξωμητριο!μεχρι να αποφασισιυν ο ιγιατροι εαν ηταν οντως εξωμητριο οι εβδομαδες ηταν μαρτυριο!οταν τελικα εκανα την λαπαροσκοπηση και τελειωσε ενιωσα αδεια!απο αμυνα προσπαθω να μην το σκεφτομαι να μην θυμαμαι λεπτομερειες και γενικα να μην μιλαω για αυτο!

μιλαω για το ποσο θελω να ξαναμεινω εγκυος και πως θα κανω οτι χρειστει για να τα καταφερω!ας εχω το φοβο να το ξαναπαθω!θελω περισοτερο ενα μωρακι απο τον φοβο να το ξαναπαθω και ετσι προχοραω μπροστα και οτι φερει η ζωη....

 

τα είπες όλα όσον αφορά την περίοδο εκείνη! δεν έχω να προσθέσω λέξη.

[LaLuna]

Έχεις πολύ δίκιο LaLuna, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ ακόμα να το απολαύσω και να νιωσω ευτυχισμένη. Ίσως κατα βάθος προστατεύω τον εαυτό μου μέχρι ναπεράσει κάποιο διάστημα...? Δεν ξέρω.

Μίλησες σωστά, ελπίζουμε και δεν το βάζουμε κάτω!

Σε φιλώ...

 

Λογικό είναι να θες να προστατεύσεις τον εαυτό σου.

Προστάτευσε όμως και την ψυχούλα σου, κάνε ευχάριστες σκέψεις, έχεις παιδευτεί αρκετά, το αξίζεις.

[ZWH]

Oταν εχασα το πρωτο μου μωρο ημουν ηδη 33 εβδομαδων. Εννοειται οτι δεν πεταξα τιποτα. Τα εβαλε ολα η μητερα μου σε μια βαλιτσουλα και τα πηρε με την υποσχεση να μου τα φερει στο επομενο παιδακι, οπως και εγινε. Το ημερολογιο το εχω κρατησει και εχει μεσα φωτογραφιες μου απο την περιοδο της εγκυμοσυνης, υπερηχους κτλ. Ακομη πιστευω οτι εκανα πολυ καλα και δεν πεταξα τιποτα γιατι ειναι ενα κομματι απο εμενα.

[LaLuna]

Oταν εχασα το πρωτο μου μωρο ημουν ηδη 33 εβδομαδων. Εννοειται οτι δεν πεταξα τιποτα. Τα εβαλε ολα η μητερα μου σε μια βαλιτσουλα και τα πηρε με την υποσχεση να μου τα φερει στο επομενο παιδακι, οπως και εγινε. Το ημερολογιο το εχω κρατησει και εχει μεσα φωτογραφιες μου απο την περιοδο της εγκυμοσυνης, υπερηχους κτλ. Ακομη πιστευω οτι εκανα πολυ καλα και δεν πεταξα τιποτα γιατι ειναι ενα κομματι απο εμενα.

 

είσαι πολύ δυνατός άνθρωπος ζωή.....

[ZWH]

Σε ευχαριστω laluna... απλα βρισκεις την δυναμη και προχωρας πιστευοντας οτι θα γινουν ολα καποτε, οπως τα εχεις ονειρευτει.

[ioanna81]

γνωμη μου θα ηταν να κοιταξεις πιο αισιοδοξα τα πραγματα γιατι πραγματικα υπαρχουν και πολυ χειροτερα. Πριν προλαβατε να μου φωναξετε θελω να πω οτι εχω περασει κι εγω απο εξωμητριο κι επισης εχουμε θαψει και δυο μωρακια που γεννηθηκαν στις 23 εβδομαδες οποτε γι αυτο λεω υπαρχουν και χειροτερα. Σιγουρα δεν ειναι οτι καλυτερο να σου συμβει αλλα δεν ειναι και το τελος του κοσμου, κρατα την αναμνηση σου αλλα προχωρα τη ζωη και ηρεμησε γιατι ετσι θα ειναι δυσκολο να προχωρησει μια εγκυμοσυνη, ζησε καλα με τον αντρουλη σου, περαστε καλα και θα ερθει και το μωρακι απλα προσπαθησε η σκεψη του πρωτου παιδιου να μην σε κραταει πισω

[LaLuna]

γνωμη μου θα ηταν να κοιταξεις πιο αισιοδοξα τα πραγματα γιατι πραγματικα υπαρχουν και πολυ χειροτερα. Πριν προλαβατε να μου φωναξετε θελω να πω οτι εχω περασει κι εγω απο εξωμητριο κι επισης εχουμε θαψει και δυο μωρακια που γεννηθηκαν στις 23 εβδομαδες οποτε γι αυτο λεω υπαρχουν και χειροτερα. Σιγουρα δεν ειναι οτι καλυτερο να σου συμβει αλλα δεν ειναι και το τελος του κοσμου, κρατα την αναμνηση σου αλλα προχωρα τη ζωη και ηρεμησε γιατι ετσι θα ειναι δυσκολο να προχωρησει μια εγκυμοσυνη, ζησε καλα με τον αντρουλη σου, περαστε καλα και θα ερθει και το μωρακι απλα προσπαθησε η σκεψη του πρωτου παιδιου να μην σε κραταει πισω

 

έχεις δίκιο....

Και φυσικά υπάρχουν πολύ χειρότερα, δε το συζητώ.Πως μπορώ να μιλήσω εγώ ενώ υπάρχουν περιπτώσεις σαν την δική σου ή άλλων κοριτσιών, κι όμως εσείς μπορείτε και στέκεστε βράχος.

Θέλησα όμως την γνώμη σας στο θέμα των πραγμάτων για να καταλάβω αν αυτό που αισθάνομαι είναι φυσιολογικό και αν εσάς σας βοηθάει ή σας πηγαίνει πίσω.

Σ' ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου, εύχομαι να σου έρθουν όλα όπως τα θες!

[ioanna81]

έχεις δίκιο....

Και φυσικά υπάρχουν πολύ χειρότερα, δε το συζητώ.Πως μπορώ να μιλήσω εγώ ενώ υπάρχουν περιπτώσεις σαν την δική σου ή άλλων κοριτσιών, κι όμως εσείς μπορείτε και στέκεστε βράχος.

Θέλησα όμως την γνώμη σας στο θέμα των πραγμάτων για να καταλάβω αν αυτό που αισθάνομαι είναι φυσιολογικό και αν εσάς σας βοηθάει ή σας πηγαίνει πίσω.

Σ' ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου, εύχομαι να σου έρθουν όλα όπως τα θες!

 

φυσιολογικο ειναι μεχρι το σημειο που δεν σε κραταει πισω στη ζωη. Εμενα προσωπικα δεν θα με βοηθαγε να τα βλεπω συνεχεια, δεν θα τα πεταγα φυσικα αλλα θα ηταν καπου μαζεμενα. Τα ρουχαλακια που ειχαμε παρει για τα παιδακια που πεθαναν τα κρατησα για το γιο μου, τα αλλα τα παιδακια ηταν ανιψακια μου. Ποτε δεν θα τα ξεχασω οπως και η αδερφη μου αλλωστε απλως προσπαθουμε οσο μπορουμε να χαρουμε τη ζωη αφου εχουμε την υγεια μας. Να τα κρατησεις αλλα να προχωρησεις, μη φοβασαι θα ερθει το παιδακι που επιθυμεις!!

[roubies]

Κοπέλα μου είναι φυσιολογικό να σκέφτεσαι το μωράκι που δεν ήρθε ποτέ,όμως πρέπει να προσπαθήσεις να προχωρήσεις.Φυσικά θα υπάρχουν στιγμές που θα το σκέφτεσαι και θα μελαγχολείς,αρκεί να είναι μόνο στιγμές.Εδώ εγώ που δεν έχω ζήσει κάτι τέτοιο και απλά προσπαθούμε με τον άντρα μου 1,5 χρόνο τώρα και υπαρχουν στιγμές που με παίρνει από κάτω και νιώθω ότι εμείς δεν θα τα καταφέρουμε και κλαίω και απογοητεύομαι,πόσο μάλλον εσύ.Όμως μετά αρχίζω να πιστεύω πάλι και ξαναπροσπαθώ.Έτσι πρέπει να κάνεις.Πάντα θα υπάρχει στο μυαλό σου το γεγονός αυτό,δεν πρέπει όμως να σε κρατά πίσω.Προχώρα μπροστά και θα δεις κοριτσάκι μου πως θα έρθει η στιγμή που το αγγελάκι σου θα σου φέρει το αδερφάκι του και τότε όλα θα φαίνονται πολύ διαφορετικά.Σου εύχομαι από καρδιάς να έρθει αυτό που τόσο λαχταράς το συντομότερο δυνατό.Σε φιλώ γλυκά!

[viki35]

Λαλουνακι καλημερα , καταλαβαινω οτι ειναι δυσκολες στιγμες αυτες που περασες , ομως θεωρω οτι σε κραταει πολυ πολυ πισω ολο αυτο . Δεν σου προσφερει τιποτα στην ζωη σου και το μονο που γινεται ειναι να εισαι πολυ στεναχωρημενη συνεχεια . Σχεδον ολες εχουμε περασει απο καποια αποβολη (εγω προσωπικα απο 2 στην προσπαθεια μας να κανουμε 3ο παιδι ) , καταλαβαινω φυσικα οτι δεν ειναι το ιδιο , γιατι και 2 παιδια ειχα και δεν ειχα μπλεξει με χειρουργια γιατι ευτυχως δεν ειναι εξωμητρια κυηση . Εχω γενικως μια τακτικη και εφαρμοζω στον εαυτο μου και αυτη δεν ειναι αλλη απο την ψυχρη μου σταση απεναντι σε τετοια θεματα . Δηλαδη δεν εκλαψα για καμια απο τις 2 αποβολες , ελεγα οτι ετσι επρεπε να συμβει , οτι εφοσον σταματησε να αναπτυσεται τοτε η φυση σταματησε κατι που δεν ητανε να μεγαλωσει , ελαχιστες φορες τα σκεφτικα σαν "παιδακια" και οχι σαν "ατυχεις εγκυμοσυνες" , ιδιαιτερα το 2ο , δεν το εχω σκεφτει ως παιδι ουτε μια φορα . Τελικα αποκτισαμε το 3ο παιδακι που τοσο θελαμε , ειναι 4μιση μηνων και ειναι κουκλος. Δεν ξερω πως αντεδρασα τοσο ψυχρα , ειναι γενικως μια σταση που εχω σε τετοια θεμματα , ισως επαιξε και ρολο οτι εχω ηδη 2 παιδια , δεν ειμαι σιγουρη πως θα αντιδρουσα αμα ηταν στο 1ο παιδακι μου . Απο την αλλη κατι αλλο που εκανα , ηταν να μην ενθουσιαζομαι με τις εγκυμοσυνες μου απο την αρχη , δηλαδη περνουσε το 1ο τριμηνο και εγω σιγα σιγα χαλαρωνα . Αντε για να μην το παιζω ρομποτ να πω οτι την τσαντα που ειχα παρει μαζι μου στην πρωτη αποξεση δεν την εχω κρατησει ακομα , την εχω γεματη με οσα πραγματα ειχα μαζι μου εκεινη τη μερα . Εχει 2 χρονια και 2 μηνες , ομως ο Αποστολακος μας ειναι εδω , παρολες τις δυσκολιες , παρολα οσα περασαμε , πορολο την καταθλιψη που περασα στην εγκυμοσυνη , παρολες τις βροχιολιτιδες , τις θερμοκοιτιδες ειναι εδω και ειναι πλεον καλα και μεγαλωνει . Ενα αλλο που ειχα σκεφτει μετα απο 2 αποβολες ηταν οτι μαλλον εχω καποιο προβλημα και απλα ημουνα τυχερη που ειχα κανει 2 παιδια , δεν ηθελα καν να προσπαθησω για 3ο επειτα , μετακομισαμε , αλλα3αμε ζωη γενικως , πηγανε τα παιδια σχολειο , και τελικα εμεινα εγκυος 8 μηνες μετα την 2η αποβολη , στην αρχη δεν προσεχα καθολου , ετρεχα παρα πολυ με την αρρωστη θεια μου που τελικα τη χασαμε και ολα περασανε απο τα χερακια μας , ειχαμε κανονισει διακοπες στη γαλλια οικογενειακες το φεβρουαριο , πριν μεινω εγκυος , οποτε αμα δεν πηγαιναμε θα χαναμε τα χρηματα οποτε και πηγαμε για να χαλαρωσω και απο το θανατο της θειας , εκει ειχε -7 μπορει και -10 , ολη μερα ημασταν ε3ω , περπατημα , ταλαιπωρια , οτι ναναι για φαγητο . Επειτα 2η μετακομιση σε μεγαλυτερο σπιτι , εκανα και εγω παρα πολλες δουλειες . Γενικως ολη η μερα ηταν κουραστικη , περασα 4 ιωσεις , οι 2 με υψηλο πυρετο και μια γαστρεντεριτιδα , παλι τα3ιδι το καλοκαιρι , παλι ταλαιπωρια , και μονο που ασχολιομουνα με τα 2 μεγαλυτερα παιδια ηταν κουραστικο . Οποτε πηγαινα στο γιατρο πιστευα οτι θα μου πει οτι δεν υπαρχει πια , οσο προχωρουσε η εγκυμοσυνη τοσο δεν το πιστευα , ακομα και μετα που γεννησα δεν το πιστευα .

Ηρεμησε κοπελα μου , και να εισαι σταθερη στις προσπαθειες σου , εφοσον το θελεις τοσο πολυ , τοτε θα σου συμβει αυτο ειναι σιγουρο

[fenval]

ειχα παρομοια εμπειρια με εξωμητριο στις 9 εβδομαδες κυησης πριν απο 4 χρ..με στιγματισε αυτο το γεγονος αλλα και εγω τοτε ειχα κρατησει τα τεστ κυησης σε μια βαλιτσουλα..ειναι απλα κοματι απο το παρελθον μας...με βοηθησε ο θεος και αποκτησα 2 παιδακια τωρα αλλα ακομα που και που σκεφτομαι εκεινη την ψυχουλα που χαθηκε..η καθεμια μας εχει τον δικο της τροπο να διατηρει τους δεσμους της με το παρελθον αρκει βεβαια αυτο να μην αποτελει εμποδιο να προχωραμε μπροστα.

[LaLuna]

Σας ευχαριστώ όλες πολύ πολύ!

Βοήθησε πολύ η κουβέντα, έχω πάρει θάρρος

[BarbieAmelie]

Να' μαι κι εγώ πάλι...ζητώντας την βοήθεια σας άλλη μια φορά.

πριν 10 μήνες είχα μια εξωμήτρια εγκυμοσύνη που μου στοίχισε πολύ, με καταλαβαίνετε και το ξέρω.

όταν έμαθα οτι είμαι έγκυος είχα πάρει κάποια μωρουδιακά για να το ανακοινώσω στο αντράκι μου (πιπίλα, φορμάκι κτλ)

Όλα αυτά ακόμα τα θεωρώ τον θησαυρό μου, είναι κρυμμένα και συχνά τα κοιτάζω και τα χαϊδεύω.

Πρέπει να αλλάξει αυτό? Είναι κακό? Με κρατάει πίσω? Και αν ναι, περάζει που δεν θέλω να προχωρήσω?

Είναι οτι μου έχει απομείνει απο αυτό, δεν είναι σαν να το προδίδω αν κάνω αλλιώς? έτσι το αισθάνομαι......

Φοβάμαι οτι αν το μοιραστώ με κάποιον άλλον, θα με περάσουν για μισότρελλη....δεν είμαι όμως. Απλά κρατάω την ανάμνηση μιας καρδούλας

 

 

Αν εσύ είσαι μισότρελη τότε εγώ είμαι θεότρελη που ξεκίνησα να αγοράζω ρουχαλάκια πριν καν μείνω έγκυος,μιλάμε για 2-3 χρόνια πριν! Και δεν προσπαθούσαμε κιόλας,απλά μου άρεσαν και τα έπαιρνα! Και μάλιστα δεν ήταν και ουδέτερα χιχιχιχι

 

Καλά κάνεις και τα κρατάς,είναι πραγματάκια που θα φορέσεις στο μωράκι που θα σας έρθει! Δεν χρειάζεται να τα πετάξεις εννοείται,σε λίγο καιρό που θα είστε έτοιμοι ξανά να κάνετε μωρό θα τα βάλεις σε εκείνο!!

[LaLuna]

Αν εσύ είσαι μισότρελη τότε εγώ είμαι θεότρελη που ξεκίνησα να αγοράζω ρουχαλάκια πριν καν μείνω έγκυος,μιλάμε για 2-3 χρόνια πριν! Και δεν προσπαθούσαμε κιόλας,απλά μου άρεσαν και τα έπαιρνα! Και μάλιστα δεν ήταν και ουδέτερα χιχιχιχι

 

Καλά κάνεις και τα κρατάς,είναι πραγματάκια που θα φορέσεις στο μωράκι που θα σας έρθει! Δεν χρειάζεται να τα πετάξεις εννοείται,σε λίγο καιρό που θα είστε έτοιμοι ξανά να κάνετε μωρό θα τα βάλεις σε εκείνο!!

 

χαχαχα! Πλάκα κάνεις τώρα!!!

:lol: