Τριδυμα - προβλημα υπνου - Βοηθηστε με!

[Sophie*]

Γεια σε ολους

εχω τριδυμα 2 1/2 χρονων, 2 αγορια κ 1 κοριτσι. ποτε μεχρι σημερα δεν ειχαμε προβλημα στον υπνο. Επεφταν νωρις, το γαλα στην κουνια και υπνος. Αλλοτε αμεσως, αλλοτε οχι, αλλα εμεναν στις κουνιες τους. Προσφατα βγαλαμε τα μπροστινα καγκελα απο τις κουνιες, (γιατι καναμε σαλτο και σπαστηκαμε) και πλεον ειμαστε με προστατευτικη μπαρα, καιφυσικα, ανεβοκατεβαινουμε οποτε θελουμε.

Απο την 1η μερα που βγαλαμε τα καγκελα, στο βραδινο υπνο δεν ειχαμε κανενα προβλημα. Επεφταν, εβγαινα απο το δωματιο, ολα καλα.

2 εβδομαδες τωρα, γινεται χαμος. Ανταρσια θα ελεγα. Η κορη μου, δεν εννοει να κοιμηθει με τιποτα, σηκωνεται, και ξεσηκωνει και τους αλλους 2. Προσπαθω να την βαλω πισω, παλι κατω.

Θελω τσισα..

θελω κακα..

θελω νερο..

θελω να με σκεπασεις.. θελω.. θελω... θελωω που κορυφωνονται και γινονται υστεριες, οταν πια την γυρναω στο κρεβατι χωρις να της λεω κουβεντα. Προσπαθω να κρατησω ηρεμια, πειθαρχια και να κανω υπονομη να την γυριζω πισω, αλλα μεχρι ποτε? Ποσες φορες? Δεν ξερω αν αυτα που κανω ειναι σωστα ή τι τελος παντων ειναι το σωστο, δεδομενου οτι εχω 3 παιδια στην ιδια ηλικια με τις ιδιες αναγκες και φυσικα στο ιδιο δωματιο! Ξερω οτι τους λειπω, δουλευω, ξερω οτι με ζητανε, αλλα κανει σαν υστερικια. Χτες πηγε 12 παρα με τα χιλια ζορια στο κρεβατι.

Υπαρχει καποιος ειδικος- εμπειρος- ομοιοπαθων - οποιοσδηποτε να με συμβουλεψει?

ειμαι σε δυσκολη θεση γιατι παλευω και δεν ξερω αν τα κανω σωστα.

Δε με νοιαζει να κανω οτι χρειαστει, αρκει να ξερω οτι αυτο που θα κανω, ειναι το σωστο και το καλυτερο για τα παιδια μου.

Help!

[AthinaP]

Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω καταλάβει ακριβώς τι συμβαίνει. Παλιά πώς τα έπαιρνε ο ύπνος; Με μπουκάλι; Τώρα έχουν μπουκάλι; Όταν τα πάρει ο ύπνος δεν ξυπνάνε μέσα στη νύχτα; Εμείς σε αυτές τις ηλικίες είχαμε καθιερώσει να κάθομαι να τους διαβάζω βιβλία μέχρι που τα έπαιρνε ο ύπνος. Κάποια στιγμή όταν είδαμε ότι δεν ξυπνάνε τη νύχτα, αυτό το έκανα στο διπλό κρεβάτι για πιο βολικά. Μετά τα σηκώναμε αγκαλιά και πήγαιναν στα κρεβατάκια, όπου έμεναν μέχρι το πρωί. Τώρα που είναι πέντε, δεν μου δίνουν και πολλή σημασία και μου λείπει τότε που τα έβαζα για ύπνο! Ενδιαφέρονται πιο πολύ για τηλεόραση και ηλεκτρονικά παιχνίδια! Το βράδυ τα βάζω για ύπνο στο δωμάτιό τους, φιλάκι, καληνύχτα. Βιβλίο βαριούνται συνήθως πια...

 

Αν όμως δεν κοιμούνται καλά όλο το βράδυ, το να ξεκινήσεις τώρα το κρεβάτι σου είναι κακή ιδέα, γιατί μπορεί να ξυπνάνε τη νύχτα και να έρχονται σε εσάς για να ξανακοιμηθούν.

 

Μήπως κρυώνουν και δεν ξέρουν πώς να το πουν;

 

Μήπως άλλαξε κάτι άλλο τις τελευταίες δύο εβδομάδες; Άλλαξε το πρόσωπο που τα προσέχει τη μέρα και μήπως τα κοιμίζει παραπάνω για να έχει το κεφάλι του ήσυχο; Το είχα ακούσει και αυτό παλιά...

 

Το άλλο που κάναμε ήταν ότι μόλις καταργήσαμε τα κάγκελα, 1,5 ετών γιατί τότε άρχισε ο δικός μας τις αποδράσεις, τα αντικαταστήσαμε με κάγκελο στην πόρτα του παιδικού δωματίου. Οπότε δεν είχαμε και το άγχος ότι θα τριγυρνάνε και τέλος πάντων ήταν πιο εύκολο για όλους να γίνει κατανοητό ότι ήταν η ώρα να μείνουν στα κρεβατάκια. Πάντως γύρω στα 2,5 μπορούσαν να περνάνε και πάνω από αυτό το κάγκελο. Γενικά όμως επειδή από 1,5 είχαμε μια σχετικά σταθερή συμπεριφορά, δεν υπήρχαν πολλές ιστορίες γύρω από τον ύπνο.

 

Α και αν ξεκινήσεις κάποιο πρόγραμμα ή κάτι τέλος πάντων νέο, καλό είναι να το ξεκινήσετε Παρασκευή βράδυ, ώστε να μην υποκύψετε εύκολα... Αν είστε σταθεροί, σε γενικές γραμμές τα παιδιά ακολουθούν.

 

Όπως και να έχει, σε λίγο καιρό θα καταλαβαίνουν καλύτερα και θα καταλαβαίνουν καλύτερα ότι κουράζεσαι, χρειάζεσαι ύπνο κλπ κλπ. Τώρα δεν είναι σίγουρο ότι καταλαβαίνουν.

 

Α και έχω δίδυμα, εκ των οποίων το ένα είναι υπναρούδικο όπως εγώ. Το άλλο μας έκανε κάτι νουμεράκια σποραδικά και τότε έψαξα πολύ για το θέμα του ύπνου, γιατί δεν είναι λίγο να μεγαλώνεις δίδυμα χωρίς ύπνο και να δουλεύεις κιόλας! Γενικά όμως τα 2,5 ήταν η τελευταία φάση που μας ζόρισαν, εμάς από άλλα θέματα, πείσματα, γκρινίτσες, βαρεμάρα. Εύχομαι και για εσάς την ανάσα σύντομα.

[Sophie*]

Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω καταλάβει ακριβώς τι συμβαίνει. Παλιά πώς τα έπαιρνε ο ύπνος; Με μπουκάλι; Τώρα έχουν μπουκάλι; Όταν τα πάρει ο ύπνος δεν ξυπνάνε μέσα στη νύχτα;

 

Ναι δεν ημουν σαφης, συγνωμη.

εχουμε ρουτινα για τα παντα. Μεχρι τωρα εδινα το μπουκαλι γαλα στο κρεβατι του καθενος, λεγαμε τραγουδακι, φιλακι καληνυχτα. τελος, εβγαινα απο το δωματιο κι ολα καλα

 

Εμείς σε αυτές τις ηλικίες είχαμε καθιερώσει να κάθομαι να τους διαβάζω βιβλία μέχρι που τα έπαιρνε ο ύπνος. Κάποια στιγμή όταν είδαμε ότι δεν ξυπνάνε τη νύχτα, αυτό το έκανα στο διπλό κρεβάτι για πιο βολικά.

 

Καλη ιδεα, ισως το αρχισς κι εγω

Μετά τα σηκώναμε αγκαλιά και πήγαιναν στα κρεβατάκια, όπου έμεναν μέχρι το πρωί. Τώρα που είναι πέντε, δεν μου δίνουν και πολλή σημασία και μου λείπει τότε που τα έβαζα για ύπνο! Ενδιαφέρονται πιο πολύ για τηλεόραση και ηλεκτρονικά παιχνίδια! Το βράδυ τα βάζω για ύπνο στο δωμάτιό τους, φιλάκι, καληνύχτα. Βιβλίο βαριούνται συνήθως πια...

 

Αν όμως δεν κοιμούνται καλά όλο το βράδυ, το να ξεκινήσεις τώρα το κρεβάτι σου είναι κακή ιδέα, γιατί μπορεί να ξυπνάνε τη νύχτα και να έρχονται σε εσάς για να ξανακοιμηθούν.

 

Μήπως κρυώνουν και δεν ξέρουν πώς να το πουν;

Οχι τιποτα τετοιο δε συμβαινει, γιατι ακομα δεν τους εχει παρει υπνος. Μιλαμε οτι σηκωνονται με το που τελειωσουν το γαλα. Και καλα τ'αγορια, οκ δε σηκωνονται παντα, Η μικρη ειναι που δεν καθεται με τιποτα στο κρεββατι της

 

Το άλλο που κάναμε ήταν ότι μόλις καταργήσαμε τα κάγκελα, 1,5 ετών γιατί τότε άρχισε ο δικός μας τις αποδράσεις, τα αντικαταστήσαμε με κάγκελο στην πόρτα του παιδικού δωματίου. Οπότε δεν είχαμε και το άγχος ότι θα τριγυρνάνε και τέλος πάντων ήταν πιο εύκολο για όλους να γίνει κατανοητό ότι ήταν η ώρα να μείνουν στα κρεβατάκια. Πάντως γύρω στα 2,5 μπορούσαν να περνάνε και πάνω από αυτό το κάγκελο. Γενικά όμως επειδή από 1,5 είχαμε μια σχετικά σταθερή συμπεριφορά, δεν υπήρχαν πολλές ιστορίες γύρω από τον ύπνο.

Ναι νομιζω οτι κι εγω δεν με παιρνει να βαλω πορτακι γιατι το πηδανε ανετα.

 

Α και αν ξεκινήσεις κάποιο πρόγραμμα ή κάτι τέλος πάντων νέο, καλό είναι να το ξεκινήσετε Παρασκευή βράδυ, ώστε να μην υποκύψετε εύκολα... Αν είστε σταθεροί, σε γενικές γραμμές τα παιδιά ακολουθούν.

 

Όπως και να έχει, σε λίγο καιρό θα καταλαβαίνουν καλύτερα και θα καταλαβαίνουν καλύτερα ότι κουράζεσαι, χρειάζεσαι ύπνο κλπ κλπ. Τώρα δεν είναι σίγουρο ότι καταλαβαίνουν.

 

Α και έχω δίδυμα, εκ των οποίων το ένα είναι υπναρούδικο όπως εγώ. Το άλλο μας έκανε κάτι νουμεράκια σποραδικά και τότε έψαξα πολύ για το θέμα του ύπνου, γιατί δεν είναι λίγο να μεγαλώνεις δίδυμα χωρίς ύπνο και να δουλεύεις κιόλας! Γενικά όμως τα 2,5 ήταν η τελευταία φάση που μας ζόρισαν, εμάς από άλλα θέματα, πείσματα, γκρινίτσες, βαρεμάρα. Εύχομαι και για εσάς την ανάσα σύντομα.

Ευχαριστω για την απαντηση, μου δινεις ιδεες

απλα κι εγω απο τη μερια μου σαν συμπεριφορα, δεν ξερω τι να κανω και πως να φερθω στο παιδι μου, αυτη τη δυσκολη ωρα. Που πρεπει να μεινει στο κρεββατι, να το καταλαβει και να μην εχει και υστεριες. Οπως επισης δε θα θελα να αισθανεται οτι αδιαφορω ή οτι ειναι παραμελλημενη, γιατι μεσα στην υστερια της, φωναζει "μανουλα ελα" και "μη φευγεις" και διαφορα τετοια, που με κανουν να λυγιζω πολλες φορες. Και δεν ξερω αν πρεπει ή δεν πρεπει....

[AthinaP]

Συμπλήρωσα και κάτι άλλο στο τέλος. Δεν ξέρω αν το διάβασες...

 

"Μήπως άλλαξε κάτι άλλο τις τελευταίες δύο εβδομάδες; Άλλαξε το πρόσωπο που τα προσέχει τη μέρα και μήπως τα κοιμίζει παραπάνω για να έχει το κεφάλι του ήσυχο; Το είχα ακούσει και αυτό παλιά..."

 

Τι να σου πω. Δεν ξέρω αν τα δικά μου ήταν πιο καλόβολα... Αλλά τέλος πάντων, όταν ήμουν συνεπής, έδειχναν να καταλαβαίνουν. Για να πω την αλήθεια, ο άντρας μου ήταν πιο "μαλακός" και εκείνος τους έδινε νερό, από μόνος του, χωρίς καλά να το ζητήσουν, έτσι γιατί ίσως είχε και εκείνος την εικόνα από μικρός ότι μπορεί και να θέλουμε νερό, τσίσα ή δεν ξέρω τι άλλο. Εγώ που βλέπω το νερό στο υπνοδωμάτιο με πιάνει κάτι, το βρίσκω εντελώς περιττό και από εμένα δεν το ζητάνε, ούτε τα βάφουν και μαύρα. Νιώθουν όμως ότι είμαι κοντά τους με άλλους τρόπους. Τέλος πάντων, μην τα πολυλογώ, ο άντρας μου κάποιες φορές, στο ένα παιδί που έκανε νούμερα, ανταποκρινόταν και εγώ είχα το στυλ, αφού σου φαίνονται λογικά αυτά, σήκω εσύ, εγώ δεν σηκώνομαι! Φάση ήταν και πέρασε, αλλά στο τέλος ο σύζυγος μου φαίνεται και αυτός έβαλε τα όριά του.

 

Εκείνος επίσης τα πήγαινε με την όποια έλλειψη ύπνου και ξεκούρασης πολύ καλύτερα σε σχέση με εμένα, οπότε φαινόταν δίκαιο αφού δεν τον πολυπείραζε σε κανένα επίπεδο, να σηκώνεται. Πάντως δεν είχαμε πολλά σε αριθμό ούτε πολύ ενοχλητικά επεισόδια. Κρατουσαν λίγες μέρες, πολύ σποραδικά οι φάσεις αυτές.

 

Δεν ξέρω όμως, είναι πολύ υποκειμενικό. Πραγματικά είχα την αίσθηση ότι ο δικός μου ο αντάρτης δεν χρειαζόταν αυτά που ζητούσε, όπως και όταν τα ζητούσε, τουλάχιστον. Δεν είμαι σίγουρη για κάποιο άλλο παιδί. Αν είχα άλλο παιδί και αισθανόμουν ότι είχε ανάγκη κάτι, μπορεί να υπέκυπτα.

[IRINARI]

Τα ίδια μου έκανε ο γιος μου και κυρίως η κόρη μου που είναι και πολύ δύσκολη στον ύπνο. Μαμά τσίσα, κακά, νερό, φιλάκι, μαλλάκια, δεν νυστάζω....κτλ

Αυτό που έκανα ήταν να πηγαίνω κάθε φορά και να την ηρεμώ, κυρίως της χαϊδευα τα μαλλάκια. Υπήρχαν και φορές που δεν μπορούσα να κρατήσω τα νεύρα μου αλλά παρατήρησα πως όσες φορές ήμουν έτοιμη να εκραγώ και το αντιλαμβανόταν αυτό το παιδί ηρεμούσε πιο δύσκολα.Όσες φορές ήμουνα εγώ ήρεμη και συμπεριφερόμουνα σαν να μην συμβαίνει τίποτα, ηρεμούσε πολύ πιο εύκολα.

Πάντως κρίνοντας από τα δικά μου φάση είναι και θα περάσει.

Κουράγιο σου εύχομαι...

[minoan]

Γεια σου και από μένα!

Οταν εμένα ήταν 2,5 κοιμόταν το μεσημέρι 2 ώρες και το βράδυ φτάναμε 11 με τα "θέλω νερό"-"θέλω τσισακια" κτλ κτλ..κάπου εκεί έκοψα τον μεσημεριανό ύπνο και κοιμάται γρήγορα και εύκολα.συνολικα μέσα στο 24ωρο κοιμάται τις ίδιες ωρες (11 στο σύνολο) αλλά δεν έχουμε αυτές τις ιστορίες το βράδυ...

[Sophie*]

Τα ίδια μου έκανε ο γιος μου και κυρίως η κόρη μου που είναι και πολύ δύσκολη στον ύπνο. Μαμά τσίσα, κακά, νερό, φιλάκι, μαλλάκια, δεν νυστάζω....κτλ

Αυτό που έκανα ήταν να πηγαίνω κάθε φορά και να την ηρεμώ, κυρίως της χαϊδευα τα μαλλάκια. Υπήρχαν και φορές που δεν μπορούσα να κρατήσω τα νεύρα μου αλλά παρατήρησα πως όσες φορές ήμουν έτοιμη να εκραγώ και το αντιλαμβανόταν αυτό το παιδί ηρεμούσε πιο δύσκολα.Όσες φορές ήμουνα εγώ ήρεμη και συμπεριφερόμουνα σαν να μην συμβαίνει τίποτα, ηρεμούσε πολύ πιο εύκολα.

Πάντως κρίνοντας από τα δικά μου φάση είναι και θα περάσει.

Κουράγιο σου εύχομαι...

 

 

Ευχαριστω για την απαντηση. Βασικα το σκεφτηκα κι εγω να αρχισω να κανω κατι να την ηρεμω, αλλα με αλλα 2 παιδια στο δωματιο που ειναι ετοιμα να πηδησουν ανα πασα στιγμη απο τις κουνιες, δεν εχω πολλες επιλογες. Μονο 'αυστηρη' πρεπει να ειμαι. Ελπιζω οτι θα περασει συντομα. Μακαρι.Χτες τους πηγα παιδοτοπο, εξαντληθηκαν. Γυρισαμε σπιτι, επεσαν στις κουνιες, ηπιαν γαλα, περιμενα λιγο μεσα στο δωματιο με κλειστα τα φωτα. Ολα καλα, ησυχια. Βγηκα στο 20λεπτο. Μετα απο ενα τεταρτο... αρχισε η υστερια. Τσισα. Τσισα. Τσισα... Τσισαααααααα!!!!!!

ΜΙση ωρα την αφησα σχεδον να ωριεται, και την πηγαινα στο κρεββατι τησ καθε φορα που εβγαινε απο το δωματιο.

Οταν εκανε τσισα, (γιατι φανηκε μετα απο ωρα οτι οντως ηθελε) πηγε, επεσε κοιμηθηκε.

Σημερα δεν ξερω παλι τι με περιμενει...

[Sophie*]

Γεια σου και από μένα!

Οταν εμένα ήταν 2,5 κοιμόταν το μεσημέρι 2 ώρες και το βράδυ φτάναμε 11 με τα "θέλω νερό"-"θέλω τσισακια" κτλ κτλ..κάπου εκεί έκοψα τον μεσημεριανό ύπνο και κοιμάται γρήγορα και εύκολα.συνολικα μέσα στο 24ωρο κοιμάται τις ίδιες ωρες (11 στο σύνολο) αλλά δεν έχουμε αυτές τις ιστορίες το βράδυ...

 

 

Το σκεφτηκα κι εγω να τουος κοψω το μεσημεριανο υπνο, αλλα δεν ειναι ολοι στην ιδια φαση. Τα αγορια μου θελουν να κοιμηθουν λιγο αλλιως υπαρχει πολυ γκρινια απο νωρις το απογευμα. Η κορη μου σιγουρα θα τον εκοβε ανετα, αλλα δε γινεται ενας ορθιος και 2 να κοιμουνται... Αλλωστε, στη ρουτινα του σπιτιου το μεσημερι ειναι ωρα ξεκουρασης. Για ολους. Και σκοπος μας ειναι (θα δουμε κατα ποσο θα το καταφερουμε γενικοτερα)... πεφτουμε να ξεκουραστουμε. Οποιος θελει κοιμαται. αλλιως, μενουμε στο κρεββατι για ξεκουραση. Ακομα δεν το καταλαβαινουν, αλλα στο μελλον, θα το εξηγησουμε...

προς το παρον το μεσημερι πεφτουμε για υπνο, καμια ωριτσα μη φανταστειτε. Τοσο...Οσο..

[Sophie*]

Συμπλήρωσα και κάτι άλλο στο τέλος. Δεν ξέρω αν το διάβασες...

 

"Μήπως άλλαξε κάτι άλλο τις τελευταίες δύο εβδομάδες; Άλλαξε το πρόσωπο που τα προσέχει τη μέρα και μήπως τα κοιμίζει παραπάνω για να έχει το κεφάλι του ήσυχο; Το είχα ακούσει και αυτό παλιά..."

Οχι οχι, δεν αλλαξε τιποτα. Απο την αρχη επεφταν για υπνο, απλα σκεφτομαι... μεγαλωσαν.. μας δοκιμαζουν.. και τους λειπω. Το βλεπω αυτο γενικοτερα.. Και η κορη μου γενικα ειναι πεισματαρα.Η κοπελα που τα κραταει το μεσημερι, τα κοιμιζει σχεδον μια ωρα,ουτε καν μιαμιση. Και εκεινη την ωρα ειναι ηδη ο αντρας μου σπιτι, οποτε και δεν κανει οτι της καπνισει. Τωρα που το σκεφτομαι... μια μερα ξεσηκωθηκαν με πολυ παιχνιδι πριν τιν ωρα του υπνου, και απο κεινη τη μερα κανουν τα κολπα... ισως κι αυτο συνεβαλε. Τωρα προσπαθουμε να ειναι ηρεμη η ατμοσφαιρα, χαλαρη, λιγα φωτα, ψιθυριστα.. δεν ξερω ποσο πιανει. μαλλον εχω πολυ δρομο ακομα

 

Τι να σου πω. Δεν ξέρω αν τα δικά μου ήταν πιο καλόβολα... Αλλά τέλος πάντων, όταν ήμουν συνεπής, έδειχναν να καταλαβαίνουν. Για να πω την αλήθεια, ο άντρας μου ήταν πιο "μαλακός" και εκείνος τους έδινε νερό, από μόνος του, χωρίς καλά να το ζητήσουν, έτσι γιατί ίσως είχε και εκείνος την εικόνα από μικρός ότι μπορεί και να θέλουμε νερό, τσίσα ή δεν ξέρω τι άλλο. Εγώ που βλέπω το νερό στο υπνοδωμάτιο με πιάνει κάτι, το βρίσκω εντελώς περιττό και από εμένα δεν το ζητάνε, ούτε τα βάφουν και μαύρα. Νιώθουν όμως ότι είμαι κοντά τους με άλλους τρόπους. Τέλος πάντων, μην τα πολυλογώ, ο άντρας μου κάποιες φορές, στο ένα παιδί που έκανε νούμερα, ανταποκρινόταν και εγώ είχα το στυλ, αφού σου φαίνονται λογικά αυτά, σήκω εσύ, εγώ δεν σηκώνομαι! Φάση ήταν και πέρασε, αλλά στο τέλος ο σύζυγος μου φαίνεται και αυτός έβαλε τα όριά του.

Κι εμεις καπως ετσι ημασταν αλλα δεν ειχαμε θεματα. Τωρα που αλλαξαν τα πραγματα και η κατασταση, ευτυχως εχουμε μια κοινη γραμμη. Αλλα να δουμε που θα μας βγαλει, και τι ωρα θα πεφτουμε για υπνο. Δεν μενει χρονος για τιποτα!

 

Εκείνος επίσης τα πήγαινε με την όποια έλλειψη ύπνου και ξεκούρασης πολύ καλύτερα σε σχέση με εμένα, οπότε φαινόταν δίκαιο αφού δεν τον πολυπείραζε σε κανένα επίπεδο, να σηκώνεται. Πάντως δεν είχαμε πολλά σε αριθμό ούτε πολύ ενοχλητικά επεισόδια. Κρατουσαν λίγες μέρες, πολύ σποραδικά οι φάσεις αυτές.

 

Δεν ξέρω όμως, είναι πολύ υποκειμενικό. Πραγματικά είχα την αίσθηση ότι ο δικός μου ο αντάρτης δεν χρειαζόταν αυτά που ζητούσε, όπως και όταν τα ζητούσε, τουλάχιστον. Δεν είμαι σίγουρη για κάποιο άλλο παιδί. Αν είχα άλλο παιδί και αισθανόμουν ότι είχε ανάγκη κάτι, μπορεί να υπέκυπτα.

Κι εγω αυτη την αισθηση εχω, οτι δεν εχει αναγκη τιποτα απο ολα αυτα, ισως τις περισσοτερες φορες τουλαχιστον... Ελπιζω να περασει συντομα

[IRINARI]

Ευχαριστω για την απαντηση. Βασικα το σκεφτηκα κι εγω να αρχισω να κανω κατι να την ηρεμω, αλλα με αλλα 2 παιδια στο δωματιο που ειναι ετοιμα να πηδησουν ανα πασα στιγμη απο τις κουνιες, δεν εχω πολλες επιλογες. Μονο 'αυστηρη' πρεπει να ειμαι. Ελπιζω οτι θα περασει συντομα. Μακαρι.Χτες τους πηγα παιδοτοπο, εξαντληθηκαν. Γυρισαμε σπιτι, επεσαν στις κουνιες, ηπιαν γαλα, περιμενα λιγο μεσα στο δωματιο με κλειστα τα φωτα. Ολα καλα, ησυχια. Βγηκα στο 20λεπτο. Μετα απο ενα τεταρτο... αρχισε η υστερια. Τσισα. Τσισα. Τσισα... Τσισαααααααα!!!!!!

ΜΙση ωρα την αφησα σχεδον να ωριεται, και την πηγαινα στο κρεββατι τησ καθε φορα που εβγαινε απο το δωματιο.

Οταν εκανε τσισα, (γιατι φανηκε μετα απο ωρα οτι οντως ηθελε) πηγε, επεσε κοιμηθηκε.

Σημερα δεν ξερω παλι τι με περιμενει...

 

Μη νομίζεις...και εγώ άλλα δυο παιδιά έχω και μάλιστα ο μικρός είναι 3 μηνών! Δοκίμασε το όμως να δεις μήπως πιάσει και σε εσάς!

Κάτι άλλο που μπορείς να κάνεις είναι να της δίνεις το γάλα πολύ νωρίτερα, εγώ δηλαδή τα βάζω για ύπνο αφού έχουν κάνει τα βραδυνά τσίσα μετά το γάλα.

Και εμένα κοιμούνται το μεσημέρι 2-2,5 ώρες και το βράδυ ξαπλώνουν κατά τις 10. Δεν θέλω όμως να τους κόψω τον μεσημεριανό ύπνο γιατί θεωρώ ότι τους κάνει καλό.

Σίγουρα όλο αυτό το τσίσα-νερό-κακά κλπ δεν είναι απαραίτητα η αληθινή ανάγκη που έχουν εκείνη την ώρα όσο το ότι δεν θέλουν να τα αφήσεις. Γι΄αυτό σου είπα να το αντιμετωπίσεις με αρκετή υπομονή (και όχι με αυστηρότητα) και να προσπαθήσεις να ικανοποιήσεις αυτές τις πλασματικές ανάγκες. Και θα δεις ότι σε λίγο καιρό θα επανέλθετε στο αρχικό σας πρόγραμμα.

[Sophie*]

Νομιζω οτι το γαλα ειναι το σημα κατατεθεν οτι ειναι ωρα υπνου και δε με παιρνει να το αλλαξω.

αλλα ηδη τους βαζω νωρις για υπνο, 8:30-9:00 οποτε,,, δεν παει να το δινω και νωριτερα.

Θα κανω αυτο που ειπες, υπομονη και σταθερη, και εχει ο Θεος.

Θα σας ενημερωσω για τις εξελιξεις μεσα στο ΣΚ

[minoan]

Αλλωστε, στη ρουτινα του σπιτιου το μεσημερι ειναι ωρα ξεκουρασης. Για ολους. Και σκοπος μας ειναι (θα δουμε κατα ποσο θα το καταφερουμε γενικοτερα)... πεφτουμε να ξεκουραστουμε. Οποιος θελει κοιμαται. αλλιως, μενουμε στο κρεββατι για ξεκουραση.

 

Ναι,και εμείς ένα χρόνο μετά, μετά το φαγητό πάντα ξεκουραζομαστε "γιατί τώρα είναι μεσημέρι"