Γιατί δεν εμπιστεύεστε τους γιατρούς που επιλέγετε????

[mimika2011]

Κορίτσια καλημέρα!

έχω παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό από διάφορα post που διαβάζω οτι μιλάτε πολύ απαξιωτικά για τους γιατρούς τους οποίους στο κάτω κατω εσεις επιλέγετε...Και επειδή και οι δύο γονείς μου ανήκουν σε αυτό τον χώρο, θα με ενδιέφερε να μάθω το γιατί!Και κυρίως γιατί εφόσον δεν σας καλύπτουν, δεν βρίσκετε κάποιον που να ανταποκρίνεται στα θέλω σας και να τον εμπιστεύεστε σαν επιστήμονα???

[MY TREASURE]

προσωπικά έχω νιώσει από γιατρούς οτι φορτώνουν τα παιδια μου με φαρμακα, οτι συνταγογραφούν οτι πιο ακριβό υπάρχει στην αγορα (παλαιοτερα αυτα), οτι δεν μου εξηγουν με πολλες λεπτομεριες και δε με αφηνουν περιθωριο να ρωτησω και πολλα, αν δεν τους πληρωνεις σε "ξεπετάνε" και διαφορα τέτοια

[mimika2011]

άσχημο αυτό...

είχες από όλους την ίδια αντιμετώπιση???γιατί δεν άλλαξες??

[MY TREASURE]

απο πολλους, όπου είχα τη δυνατοτητα άλλαξα γιατρο αλλα αυτό δε γινεται πάντα για λόγους κυρίως οικονομικούς. Παραδειγμα τον παθολόγο που έχω ως οικογενειακο γιατρο απο το ικα τον εμπιστευομαι ως επιστημονα αλλά σαν ανθρωπος ειναι γαιδούρι τον κρατάω λοιπον γιατι δεν υπάρχει αλλος δωρεαν. Παιδιατρους έχω αλλαξει πολλους και το βλεπω να μεγαλωνει η λιστα τώρα με τον εοπυυ που δε βρισκεις γιατρο δωρεαν (άλλη πονεμενη ιστορια).

Παντως αν πας στα ιατρεια του ικα-εοπυυ η εξέταση ειναι ξεπετα και το φέρσιμο σκ@τ@ αλλά ειναι δωρεαν, αν πας στο ιατρειο εξω και πληρώνεις επισκεψη σου φερεται καλά αλλα δεν εισαι σιγουρος αν σου δινει φαρμακα γιατι τα παιρνει απο τις φαρμακευτικές ή αν τα χρειαζεσαι γιατι αν ρωτησεις σου βαζει παγο και δεν σου εξηγει... κάπως ετσι με τους περισσοτερους γιατρους εκτος από ελαχιστες εξαιρεσεις οι οποιες υπάρχουν και εχω συναντησει σε νεαρους κυριως γιατρους.

[mariab]

Νομίζω ότι η mytreasure έχει δίκιο στις παρατηρήσεις της, ειδικά στο σημείο που λέει ότι οι γιατροί δεν δίνουν επαρκείς εξηγήσεις στους ασθενείς (τους γονείς εν προκειμένω) ούτε για τις παθήσεις ούτε για τις θεραπείες. Γενικά οι περισσότεροι είναι στο στυλ "τι να σου εξηγώ τώρα... κάνε αυτό που σου λέω και μη με ζαλίζεις".

Δίκιο όμως έχει και η Μιμίκα στο ότι άμα δεν μας καλύπτει ένας γιατρός πρέπει να τον αλλάζουμε. Ειδικά τον παιδίατρο. Εγώ είχα αλλάξει 4 παιδιάτρους ώσπου να βρω μία που με κάλυπτε. Δυστυχώς έφυγε στην επαρχία και τώρα επί 5 μήνες έχω δει 3 παιδιάτρους και ακόμη δεν έχω καταλήξει. Θέλει ψάξιμο.

[jackrussel]

Κορίτσια καλημέρα!

έχω παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό από διάφορα post που διαβάζω οτι μιλάτε πολύ απαξιωτικά για τους γιατρούς τους οποίους στο κάτω κατω εσεις επιλέγετε...Και επειδή και οι δύο γονείς μου ανήκουν σε αυτό τον χώρο, θα με ενδιέφερε να μάθω το γιατί!Και κυρίως γιατί εφόσον δεν σας καλύπτουν, δεν βρίσκετε κάποιον που να ανταποκρίνεται στα θέλω σας και να τον εμπιστεύεστε σαν επιστήμονα???

 

δεν νομιζω οτι οι ελληνες δεν εμπιστευονται τοσο τους γιατρους αλλα το συστημα στο οποιο αναγκαζεται να δουλεψει ενας γιατρος και που το οποιο ειναι τοσο διεστραμμενο που πολλες φορες δεν επιτρεπει σε κανεναν καλο επιστημονα να κανει οπως θα επερεπε τη δολεια του, γιατι η ιατρικη ειναι πανω απ ολα ηθικη κι οχι απλα γνωσεις

 

κι αν ενας γιατρος προσπαθει να κανει τη δουλεια του σωστα θα πολεμηθει απ ολους οσους το συστημα εχει καταφερει να διαφθειρει

 

κι ολο αυτο αφορα ολους τους επαγγελματιες κοπελα μου,,στην ελλαδα ειμαστε ολοι καχυποπτοι, οχι αδικα, και κανουμε δυστυχως και λιγο τους γιατρους η τους μηχανικους γιατι φοβομαστε οτι θα μας ριξουν κι οτι δεν θα βρισκουμε το δικιο μας μετα

 

το εχω πει χιλιες φορες και κατανταω γραφικη σε γαλλια και ιταλια οπου εχω ζησει αρκετα χρονια ωστε να εχω αποψη, οι ανθρωποι δεν ξεκινανε εκ πρωμιου καχυποπτα με τους γιατρους, εχουν εμπιστοσυνη στους γιατρους που τους περιθαλπτουν γενικοτερα γιατι τα πραγματα ελεγχονται λειτουργουν δεν υπαρχουν φακελακια ας πουμε, οι γιατροι που παρακολουθουν τους ασθενεις ειναι οι οικογενειακοι γιατροι που οριζονται απο το κρατος, τα επειγοντα λειτουργουν, οι γυναικες γεννουν με τους γιατρους της εφημεριας οι περισσοτερες γεννουν φυσιολογικα και θηλαζουν με επιτυχια για μεγαλο διαστημα, δεν εχεις να αγχωθεις για τιποτα,,,δεν λεω οτι ειναι ολα τελεια απλα οτι υπαρχουν μηχανισμοι που ελεγχουν και αξιολογουν

 

ο ελληνας αναγκαζεται για να επιβιωσει να το ψαξει, κανει τη δουλεια που πρεπει να κανουν αλλοι, και πολλες φορες επειδη δεν ξερει πως να το κανει, κανει χειροτερες μπουρδες και περισσοτερα λαθη, σπασμοδικες κινησεις ακομα και σε σωστες διαγνωσεις

 

τελος ως λαος ειμαστε ιδιαιτερα υποχονδριοι με εντονο αγχος θανατου,,,τρεχουμε με το παραμικρο για εξετασεις και θεοποιουμε τους γιατρους, η τους αποκαθηλωνουμε οταν δεν μας αρεσει αυτο που μας λενε,,, και τρεχουμε κι εμεις αλλα και τα παιδια μας,,,

 

διαβασε και θα δεις,,δεν μιλησε 2 χρονων, δεν περπατησε 14 μηνων, αλλεργιες, ο σκυλος εγλειψε το νεογεννητο, τρεχα εξετασεις παιδοαναπτυξιιολογοι λογοθεραπευτες κι οτι αλλο θες,,,και σχεδον παντα τα πραγματα ειναι στα πλαισια του φυσιολογικου

 

αλλα οχι, ο ελληνας τρεχει να προλαβει, την ανωμαλια, την αρρωστεια τον θανατο,,,μα ειναι 2,5 σου λεει και δεν μιλαει καθαρα, δεν τα λεει δηλαδη οπως η φακλανα η μανα του η 500 ετων, τρεχα αγχωσου νιωσε οτι το παιδι σου υστερει εναντι της κυρας που παει ροδανι η γλωσσα του,,,διαβασε τα ολα αυτα να σου στριψει

 

ειναι καπου η ιδιοσυγκρασια μας και η νευρωση μας αλλα κατα πολυ ειναι θεμα πολιτικοκοινωνικοοικονομικο, θεμα παιδειας, θεμα συστηματος

[kounelitsa]

Κι εμείς ψάξαμε παιδιάτρους και γυναικολόγους ουκ ολίγους. Αλλά δεν μπορείς και μονίμως να είσαι στο ψάξιμο. ΕΙδικά σε αυτές τις δύο ειδικότητες που σε παρακολουθούν συνέχεια πρέπει να έχεις κάποιον που θα ξέρεις ότι αν γίνει κάτι θα σου σηκώσει το τήλ, θα σε ξέρει και δεν θα χρειάζεται κάθε φορά να αναλύεις το ιστορικό σου. Να νιώθεις ασφάλεια ότι έχεις κάποιον.

 

Οπότε συμβιβάζεσαι και με μερικά πράγματα που δεν σου κάθονται καλά. πχ αν είναι ψυχρός αλλά άψογος στη δουλειά του θα τον προτιμήσεις από κάποιον που είναι πιο κοινωνικός αλλά δεν έχει πελατεία ή έχει "κακό" όνομα. Επίσης πλεον έχει μεγάλη σημασία το ποσό επίσκεψης και σε ποιο ταμείο ανήκει ο καθένας. Οι καιροί είναι δύσκολοι και πάλι πρέπει να συμβιβαστείς με καποιον που ανήκει στο ταμείο σου ή είναι σε δημόσιο νοσοκομείο.

[sofi@p]

η επιλογή ενός γιατρού γίνεται με διάφορα κριτήρια (οικονομικό, να έχεις ακούσει θετικά σχόλια κλπ). η εμπιστοσύνη όμως χτίζεται με τον καιρό και μέσα από διάφορα περιστατικά, που θα επιβεβαιώσουν την καλή φήμη του γιατρού ή θα την καταρρίψουν.

[MY TREASURE]

η επιλογή ενός γιατρού γίνεται με διάφορα κριτήρια (οικονομικό, να έχεις ακούσει θετικά σχόλια κλπ). η εμπιστοσύνη όμως χτίζεται με τον καιρό και μέσα από διάφορα περιστατικά, που θα επιβεβαιώσουν την καλή φήμη του γιατρού ή θα την καταρρίψουν.

 

ναι...προυποθεση να τον επισκεπτεσαι στο ιδιωτικο του ιατρειο και οχι στη μοναδα ικα εοπυυ κτλ.

Για ποια εμπιστοσυνη μιλαμε όπου ήθελε ο ωρλ του ΙΚΑ να μου αφαιρεσει τις αμυγδαλες 32 χρονων γυναικα (σημ. το ικα δεν κάλυπτε τοτε την κλινικη με την οποια συνεργαζοταν ο γιατρος!!!)

άλλος ωρλ του ικα μου εκανε διαγνωση ιγμοριτιδας χωρις υπερηχο- ακτινογραφια κτλ... έτσι μονο απο την όψη (σημ. τελικα ειχα αλλεργικη ρινιτιδα, αφου τα ακουμπησα σε ιδιωτη μου έκανε εναν υπερηχο και με βρηκε καθαρη)

 

και ρωταω γιατι αυτη η σχεση εμπιστοσυνης πρεπει να περναει απο την τσεπη μου? γιατι να μην μπορω να χτισω μια καλη σχεση με ενα γιατρο του ικα? να τον παιρνω τηλεφωνο αν κατι με ανησυχει και να μη νιωθω οτι με βλεπει σαν 30αρι? Δεν ειναι η δουλεια του αυτή ? δεν πληρωνεται έμμεσα και απο μενα όταν εγώ πληρωνω την ασφαλεια μου? γιατι δε με υπολογιζει?

[sofi@p]

ναι...προυποθεση να τον επισκεπτεσαι στο ιδιωτικο του ιατρειο και οχι στη μοναδα ικα εοπυυ κτλ.

Για ποια εμπιστοσυνη μιλαμε όπου ήθελε ο ωρλ του ΙΚΑ να μου αφαιρεσει τις αμυγδαλες 32 χρονων γυναικα (σημ. το ικα δεν κάλυπτε τοτε την κλινικη με την οποια συνεργαζοταν ο γιατρος!!!)

άλλος ωρλ του ικα μου εκανε διαγνωση ιγμοριτιδας χωρις υπερηχο- ακτινογραφια κτλ... έτσι μονο απο την όψη (σημ. τελικα ειχα αλλεργικη ρινιτιδα, αφου τα ακουμπησα σε ιδιωτη μου έκανε εναν υπερηχο και με βρηκε καθαρη)

 

και ρωταω γιατι αυτη η σχεση εμπιστοσυνης πρεπει να περναει απο την τσεπη μου? γιατι να μην μπορω να χτισω μια καλη σχεση με ενα γιατρο του ικα? να τον παιρνω τηλεφωνο αν κατι με ανησυχει και να μη νιωθω οτι με βλεπει σαν 30αρι? Δεν ειναι η δουλεια του αυτή ? δεν πληρωνεται έμμεσα και απο μενα όταν εγώ πληρωνω την ασφαλεια μου? γιατι δε με υπολογιζει?

δε διαφωνώ μαζί σου γι'αυτό λέω ότι η εμπιστοσύνη χτίζεται. σίγουρα όμως υπάρχουν και στα ταμεία και στα νοσοκομεία αξιόλογοι γιατροί που κάνουν σωστά τη δουλειά τους (η μειοψηφία έστω).

[zouzounel]

H δική μου (πικρή) εμπειρία μου εχει διδάξει ότι απολυτη εμπιστοσύνη δεν πρεπει να εχουμε σε κανεναν γιατρό. Ο γιατρός (οποιασδήποτε ειδικότητας) ειναι άνθρωπος, δεν ειναι θεός να ξερει και να προβλεπει τα παντα.

Και θα μιλήσω πολυ συγκεκριμένα, ξεκινώντας από τα απλά:

Η μητερα μου ετων 70 υποφερει με πόνους στην κοιλιά. Παει στον παθολόγο (της γειτονιάς, που την ξερει καμποσα χρόνια), γαστρεντερίτιδα της λεει, κανε διαιτα. Συνεχίζει ο πόνος, παει σε άλλον παθολόγο, αυτός τη στέλνει σε γυναικολόγο και η διαγνωση: συστροφή ωοθηκών, άμεσα χειρουργείο, αφαίρεση.

Ο αδελφός μου ετών 45 επίσης με πόνους στην κοιλιά και εμετούς. Η συμβουλή του παθολόγου παλι διαιτα. Ο πόνος επιμένει, παει μεσα στη νύχτα σε ιδιωτική κλινική και η διάγνωση: κολικός νεφρού λόγω πέτρας και ανευρισμα αορτής 6,5 εκατοστών! Δεν τον αφησαν ούτε σπίτι του να γυρίσει, εμεις του πήγαμε τα αναγκαια και σε όλες τις μετακινήσεις τον εβαζαν σε καροτσάκι. Χειρουργήθηκε 2 μερες μετα.

 

Και τώρα τα χειρότερα... τι να προτοθυμηθώ...

Ο πατερας μου παιδευόταν επί 13 χρόνια με πολυποδα στην ουροδόχο κύστη. Επιστευοταν απολυτα τον ουρολόγο του. Αυτός αντι να ενημερωθεί για τις τρέχουσες μεθόδους θεραπείας (δε θα αναφερθω, για να μην πλατιαζει το θεμα) συνέχιζε τη μεθοδο των καυτηριάσεων. Εν τελει του ανακοινωσε ότι δεν παει αλλο και τον έστειλε σε μεγάλο δημοσιο παν/κο νοσοκομειο, στον διευθυντή μεγαλογιατρό, ο οποιος τσεπωσε 4.000 ευρώ (το 2006 αυτα) για το χειρουργείο (αφαιρεση ουροδόχου κύστης & ουρητηροστομία -φυσικά δεν ειχαμε πια να αντιμετωπισουμε πολύποδα, αλλά καρκίνο). Εγινε το χειρουργείο, όλα καλά μας ελεγε ο γιατρός, εγώ προσωπικα τον ρωτησα "γιατρε μου δε χρειάζονται χημειοθεραπείες?" "οχι οχι καθαρισα καλα την περιοχή και τους λεμφαδένες"... εντάξει? ενταξει... Μάιο εγινε το χειρουργειο, οι "μετεγχειρουργικοί" πόνοι όμως δεν ελεγαν να περάσουν, πηγαμε κάμποσες φορές για επανέλεγχο "ολα καλα, απλά τα όργανα βρίσκουν τις θεσεις τους μετα το χειρουργειο" μας διαβεβαιωνε ο μεγαλογιατρός (ο οποιος τσεπωνε και ενα 100ρικάκι σε καθε πεντάλεπτη εξεταση στο δημοσιο νοσοκομείο), μεχρι που μετά απο επιμονή δικιά μας προτεινε αξονική τομογραφία (τον Δεκέμβη πια!) και εκει φανηκαν οι μεταστασεις στους λεμφαδενες. Το απιστευτο σχόλιο του γιατρού, όταν ειδε την αξονική "Δε μου λετε κύριε ταδε μου, γιατί δεν καναμε χημειοθεραπείες μετά το χειρουργείο?"... Να το σχολιάσω? Οχι ας μην το σχολιάσω... Συνεχίζω...

Με τη διάγνωση της μετάστασης παμε σε ογκολόγο στον Αγιο Σαββα, παλι συστημενοι. Ξεκινάμε χημειοθεραπείες κλπ κλπ, από Ιανουάριο μεχρι Ιούνιο. Τον Ιούνιο που τελειωσε το σχήμα ο γιατρός ήταν ενθουσιασμένος "έχουμε τέλεια ίαση!"... Ο πόνος όμως συνεχιζόταν. Και εκτός από τον κοιλιακό πόνο, ξεκίνησε και πόνος στο πλεύρο. Κάνουμε σπινθηρογράφημα οστών και παρότι οι πλάκες εδειχναν εστίες, η γραπτή διαγνωση ήταν αρνητική. Ισως μας ειπαν να ειναι καποια θλαση. ΟΚ, το αφηνουμε προς το παρόν και εστιάζουμε στον κοιλιακό πόνο. Μας συστησαν γαστρεντερολόγο. Ο γαστρεντερολόγος διάγνωσε ραγάδα δακτυλιου. Πήγαινε στον ταδε γιατρο στην ταδε ιδιωτική κλινικη, λεει του πατερα μου. Κανουμε το "λαθος" και πηγαίνουμε σε άλλη, κανει το χειρουργείο και ο πονος συνεχίζεται. Ξαναπαμε στον γαστρεντερολόγο "α, δεν εγινε καλή δουλειά, πηγαινε εκει που σου ειπα", παμε λοιπον στην ιδιωτικη κλινική, δινουμε 2.000 ευρώ, γινεται το χειρουργείο και ο πόνος εξακολουθει. Παμε σε νευρολόγο, ο οποιος ζητησε μαγνητική τομογραφία για να δει την ιππουρίδα και τελικά διαπιστώνει ότι οι λεμφαδένες ειναι διογκωμένοι... Από την "τέλεια ίαση" του Ιουνίου, στις αρχές Σεπτέμβρη που εγινε η τελευταία αξονική η διάγνωση ήταν εκτεταμενος Ca τελευταίου σταδίου... Και φυσικά όταν ο ογκολόγος ειδε το σπινθηρογράφημα οστών απεφάνθη ότι ο γιατρός έκανε λαθος (κατι που παραδεχθηκε και ο ιδιος ο υπευθυνος γιατρός του τμήματος όταν πήγα, κατοπιν εορτής βεβαια...)

Ακομα και μεσα στο νοσοκομείο την τελευταία του μερα παρακαλούσα τους γιατρούς να του δωσουν παυσίπονο "ποναει, ΦΕΥΓΕΙ" θυμαμαι ειπα στον γιατρό, "οχι, οχι μην ανησυχείτε, μου ελεγε, δεν υπαρχει λόγος"... ακομα και τότε δεν ηξεραν τι τους γίνεται (λετε να μην ήθελαν να με στεναχωρέσουν? χμμμ χμμμ)

Να πεσαν όοοολες οι αναποδιές στους δικούς μου? Να ειναι τυχαίο? Δεν ξερω... Πάντως απολυτα όχι, δε θα εμπιστευτώ ΚΑΝΕΝΑΝ γιατρό ποτε μου! Θα ακουσω τη γνωμη τους, θα παω και αλλού για δεύτερη και τρίτη γνωμη, θα ενημερωθω στο νετ και μετά θα αποφασίσω.

 

Sorry για το μεγάλο ποστ...

[Marija]

Εγώ νομίζω ότι το πρόβλημα είναι ότι μερικοί άνθρωποι:

 

1/ Δεν ξέρουν τι θέλουν και πώς να το βρουν

2/ Δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα

3/ Είναι υπερβολικά απαιτητικοί

 

Ειδικά το τελευταίο παίζει πάρα πολύ. Θέλουμε και γιατρό που να είναι παντογνώστης, και αλάνθαστος, να έχει πολλή πελατεία (πετυχημένος) αλλά να έχει χρόνο και διάθεση να μας μιλάει λες και είμαστε η μοναδική ασθενής της εβδομάδας, να είναι φτηνός, να τον καλύπτει το ταμείο μας, να μην μας τρελαίνει στις εξετάσεις αλλά και να βρίσκει τι έχουμε με τη μία, να τον βρίσκουμε στο κινητό του 24 ώρες το 24ωρο και (στην περίπτωση παιδίατρου) να κάνει επισκέψεις κατ' οίκον για ψύλλου πήδημα. Ε τέτοιοι γιατροί απλά δεν υπάρχουν, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά πουθενά στον κόσμο.

 

Μου κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν γυναίκες που θέλουν ο γιατρός τους να είναι υποστηρικτικός του φυσιολογικού τοκετού και διαθέσιμος να τις περιμένει τρεις μέρες να γεννήσουν, αλλά από την άλλη θέλουν πριν γεννήσουν να μπορούν να τον βρίσκουν στο ιατρείο οποιαδήποτε μέρα με ραντεβού και χωρίς καθυστέρηση για τις τακτικές τους εξετάσεις. Καθότι φυσικά ο γιατρός αυτός θα είναι πανταχού παρών, και στο νοσοκομείο να ξεγεννάει μέρες ολόκληρες και στο ιατρείο να δέχεται με πρωινά-απογευματινά-βραδυνά ραντεβού και εννοείται μες την καλή χαρά, να μας μας εξηγεί τα πάντα με τις ώρες και να μας λέει και κανένα αστειάκι για να χαλαρώνουμε!!

 

Ειδικά στο θέμα των παιδιάτρων, έχουμε παράπονα και από αυτούς που είναι καθησυχαστικοί και από αυτούς που μας αγχώνουν με τζάμπα εξετάσεις. Δυστυχώς κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Ένα παιδάκι που είναι 2 χρονών και δεν μιλάει ή 14 μηνών και δεν περπατάει, κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει τίποτα. Άρα είναι λάθος οι γιατροί που μας βάζουν να κάνουμε εξετάσεις και σωστοί αυτοί που μας καθυσηχάζουν. Οι γονείς όμως των παιδιών που έχουν κάτι και οι γιατροί τους δεν το έψαξαν, κατηγορορούν τους γιατρούς που είναι καθυσηχαστικοί. Κοινώς, θέλουμε και την πίτα ολόκληρη, και το σκύλο χορτάτο.

 

Η στάση μας αλλάζει και ανάλογα με το θέμα. Στο ένα θέμα μία εγκυούλα με πιθανότητες 1/90 για σύνδρομο Down λέει το γιατρό της υπερβολικό και εκμεταλλευτή γιατί προτείνει αμνιοπαρακέντηση. Σε άλλο θέμα για την κυστική ίνωση, διαμαρτυρόμαστε που οι γιατροί δεν προτείνουν τις σχετικές εξετάσεις, παρότι οι πιθανότητες να γεννηθεί μωρό με ΚΙ είναι πολύ μικρότερες (1/2500). Τρέχα γύρευε δηλαδή.

 

Ας μην ξεχνάμε πάντως ότι όσο καλύτερα και να παρουσιάζονται τα συστήματα στο εξωτερικό (και πάντα νομίζουμε ότι είναι καλύτερα "στο εξωτερικό" γενικώς και απροσδιορίστως) η Ελλάδα έχει παγκοσμίως το χαμηλότερο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας, δηλ. θανάτου της εγκύου την ώρα του τοκετού. Ε δεν μπορεί, κάτι θα κάνουν καλά οι Έλληνες γιατροί.....

[mimika2011]

Τι να πω βρε κορίτσια, έχετε δίκιο στα περισσότερα...Και σας ευχαριστώ πολύ, που απαντήσατε...Η αλήθεια είναι οτι οι απορίες μου ξεκίνησαν από απλά ερωτήματα, δηλ, όταν έμεινα έγκυος ήξερα οτι θέλω έναν γυναικολόγο που να μην με κάνει να νιώθω τόφαλος επειδή έβαλα κάποια κιλά επιπλέον κι έναν παιδίατρο θετικό στον θηλασμό, και θετικό στο γεγονός οτι δεν επρόκειτο να κάτσω μέσα λεπτό (έβγαλα την κόρη μου για πρώτη φορά έξω 15 ημερών καρδιά Ιανουαρίου, το καλοκαίρι πήγαμε σε δύο νησια ενώ ήταν 6 μηνών, φέτος έχουμε οργώσει τα χιονοδρομικά)

Αν επέλεγα συντηρητικό παιδίατρο ή παιδίατρο μη θετικό στον θηλασμό, αυτός θα έφταιγε???

[mimika2011]

Η μητερα μου ετων 70 υποφερει με πόνους στην κοιλιά. Παει στον παθολόγο (της γειτονιάς, που την ξερει καμποσα χρόνια), γαστρεντερίτιδα της λεει, κανε διαιτα.

Ο αδελφός μου ετών 45 επίσης με πόνους στην κοιλιά και εμετούς. Η συμβουλή του παθολόγου παλι διαιτα...

 

Ελπίζω να μην ξαναπάτε...Αυτός ήθελε να σας ξεκάνει οικογενειακώς...Το ακούσαμε κιαυτο, κάνε δίαιτα κι όλα θα φτιάξουν!

[MY TREASURE]

Τι να πω βρε κορίτσια, έχετε δίκιο στα περισσότερα...Και σας ευχαριστώ πολύ, που απαντήσατε...Η αλήθεια είναι οτι οι απορίες μου ξεκίνησαν από απλά ερωτήματα, δηλ, όταν έμεινα έγκυος ήξερα οτι θέλω έναν γυναικολόγο που να μην με κάνει να νιώθω τόφαλος επειδή έβαλα κάποια κιλά επιπλέον κι έναν παιδίατρο θετικό στον θηλασμό, και θετικό στο γεγονός οτι δεν επρόκειτο να κάτσω μέσα λεπτό (έβγαλα την κόρη μου για πρώτη φορά έξω 15 ημερών καρδιά Ιανουαρίου, το καλοκαίρι πήγαμε σε δύο νησια ενώ ήταν 6 μηνών, φέτος έχουμε οργώσει τα χιονοδρομικά)

Αν επέλεγα συντηρητικό παιδίατρο ή παιδίατρο μη θετικό στον θηλασμό, αυτός θα έφταιγε???

Ο παιδιατρος και ο καθε γιατρος ειναι επιστημονας, δεν ειναι η φίλη μας που αν ταιριαζουμε κανουμε παρεα. Αν σου τεκμηριώνει τις αποψεις του επιστημονικά και σου εμπνεει εμπιστοσύνη δε βρισκω λόγο να ριχνεις ευθυνες. Δε θα ρωτουσα τον παιδιατρο για να παω διακοπες ή για να θηλάσω, αλλα αν το παιδι μου έχει πυρετο θέλω να ειμαι σιγουρη οτι δε θα του δοσει αντιβιοση χωρις λόγο (αν δηλαδη ειναι απο ιωση) και το πιο απλο αν ανησυχησω για την εξελιξη της ασθενειας μετα απο την επισκεψη να μπορω να τον βρω στο τηλεφωνο -οχι στις 12 τα μεσανυχτα- αλλα να μπορω να επικοινωνησω. Και οσον αφορα το γυναικολογο με ενδιεφερε να γεννησω ενα γερο παιδι οσο πιο ανωδυνα γινοταν το αν θα εβαζα 15 κιλα ή 20 αυτο δεν επηρεαζει την γεννα.

[Nina-Nana]

Τι να πω βρε κορίτσια, έχετε δίκιο στα περισσότερα...Και σας ευχαριστώ πολύ, που απαντήσατε...Η αλήθεια είναι οτι οι απορίες μου ξεκίνησαν από απλά ερωτήματα, δηλ, όταν έμεινα έγκυος ήξερα οτι θέλω έναν γυναικολόγο που να μην με κάνει να νιώθω τόφαλος επειδή έβαλα κάποια κιλά επιπλέον κι έναν παιδίατρο θετικό στον θηλασμό, και θετικό στο γεγονός οτι δεν επρόκειτο να κάτσω μέσα λεπτό (έβγαλα την κόρη μου για πρώτη φορά έξω 15 ημερών καρδιά Ιανουαρίου, το καλοκαίρι πήγαμε σε δύο νησια ενώ ήταν 6 μηνών, φέτος έχουμε οργώσει τα χιονοδρομικά)

Αν επέλεγα συντηρητικό παιδίατρο ή παιδίατρο μη θετικό στον θηλασμό, αυτός θα έφταιγε???

 

Σορι για το οφ τοπικ αλλα πήρατε την μικρη στο χιονοδρομικό ε; Πες μου πως τα πηγε γιατι με ενδιαφέρει για του χρόνου μήπως τα καταφέρω να κάνω snowboard γιατι 2 χρονιές έχασα!

[mimika2011]

Ο παιδιατρος και ο καθε γιατρος ειναι επιστημονας, δεν ειναι η φίλη μας που αν ταιριαζουμε κανουμε παρεα. Αν σου τεκμηριώνει τις αποψεις του επιστημονικά και σου εμπνεει εμπιστοσύνη δε βρισκω λόγο να ριχνεις ευθυνες. Δε θα ρωτουσα τον παιδιατρο για να παω διακοπες ή για να θηλάσω, αλλα αν το παιδι μου έχει πυρετο θέλω να ειμαι σιγουρη οτι δε θα του δοσει αντιβιοση χωρις λόγο (αν δηλαδη ειναι απο ιωση) και το πιο απλο αν ανησυχησω για την εξελιξη της ασθενειας μετα απο την επισκεψη να μπορω να τον βρω στο τηλεφωνο -οχι στις 12 τα μεσανυχτα- αλλα να μπορω να επικοινωνησω. Και οσον αφορα το γυναικολογο με ενδιεφερε να γεννησω ενα γερο παιδι οσο πιο ανωδυνα γινοταν το αν θα εβαζα 15 κιλα ή 20 αυτο δεν επηρεαζει την γεννα.

 

Αυτά που αναφέρεις τα θεωρώ δεδομένα!Αυτό που ήθελα να πω, είναι οτι κάνεις μια λίστα με τα αδιαπραγμάτευτα και μετά βλέπεις κι αν ταιριάζεις με τον άλλο ώστε να συνεργαστείς...Γιατί μια συνάδελφος είχε έναν γυναικολόγο που όποτε πήγαινε για έλεγχο στην εγκυμοσύνη της της έλεγε ¨είσαι χοντρη, είναι ΄ζητημα χρόνου να πάθεις καρκίνο¨...Η κοπέλα όταν είχε ραντεβού έτρωγε μόνο μαρούλι με ξύδι κι έβγαλε όλη την εγκυμοσύνη κλαίγοντας..Κι ακόμα και τώρα, 4 χρόνια μετά συνέχεια έχει το αγχος οτι έχει καρκίνο...Και την έβαλε να γενήσει πριν της ώρας της με κ.τ γιατί ήθελε να φύγει διακοπές 15αυγουστο!Αυτό εγώ δεν το περνάω για τίποτα...Αυτό εννοούσα...

[peony]

Τι να πω βρε κορίτσια, έχετε δίκιο στα περισσότερα...Και σας ευχαριστώ πολύ, που απαντήσατε...Η αλήθεια είναι οτι οι απορίες μου ξεκίνησαν από απλά ερωτήματα, δηλ, όταν έμεινα έγκυος ήξερα οτι θέλω έναν γυναικολόγο που να μην με κάνει να νιώθω τόφαλος επειδή έβαλα κάποια κιλά επιπλέον κι έναν παιδίατρο θετικό στον θηλασμό, και θετικό στο γεγονός οτι δεν επρόκειτο να κάτσω μέσα λεπτό (έβγαλα την κόρη μου για πρώτη φορά έξω 15 ημερών καρδιά Ιανουαρίου, το καλοκαίρι πήγαμε σε δύο νησια ενώ ήταν 6 μηνών, φέτος έχουμε οργώσει τα χιονοδρομικά)

Αν επέλεγα συντηρητικό παιδίατρο ή παιδίατρο μη θετικό στον θηλασμό, αυτός θα έφταιγε???

 

Κοίτα, η άποψή μου ειναι ότι όλοι οι παιδίατροι οφείλουν να είναι θετικοί στο θηλασμό, οπότε ναι, όταν σου σπρώχνουν γάλα σκόνη χωρίς κανέναν εμφανή λόγο, φταίνε κι αυτοί. Επίσης, δεν θα έπρεπε να διαχωρίζονται οι παιδίατροι σε συντηρητικοί ή μη. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σαφώς υπάρχουν στυλ επαγγελματιών και διάφορες προσεγγίσεις, μερικά όμως θέματα (π.χ. δεν δίνουμε αντιβίωση όταν πρόκειται για ίωση) δεν θα έπρεπε να επηρεάζονται από το στυλ του γιατρού.

 

Αντίστοιχα, σε γυναικολόγο: προφανώς ο γιατρός κρίνει πότε θα πρέπει να γίνει κ.τ. αλλά αυτό το "έλα μωρε, να σε βάλω 2 βδομάδες νωρίτερα για καισαρική να μην περιμένεις" το βρίσκω απαράδεκτο.

[mimika2011]

Σορι για το οφ τοπικ αλλα πήρατε την μικρη στο χιονοδρομικό ε; Πες μου πως τα πηγε γιατι με ενδιαφέρει για του χρόνου μήπως τα καταφέρω να κάνω snowboard γιατι 2 χρονιές έχασα!

 

Να μην το χάσεις τρίτη!!!Βασικά την ντύνουμε σαν κρεμμυδάκι, ανεβαίνουμε στο σαλέ και καθόμαστε εκει η πιτσιρικοπαρέα!!Μια μέρα αναλαμβάνουν την φύλαξη οι μαμαδες και μία οι μπαμπάδες!!Έχουμε περισσότερο άγχος για τραυματισμούς, αλλα να σου πω και κάτι...Κάθε μέρα κάνω 50 χλμ για να πάω στην δουλειά, βγαίνοντας Εθνική Οδό και τρέχοντας με πάνω από 130 στην περισσότερη διαδρομή...Άρα...Ας σκεφτόμαστε θετικά!!

[peony]

Αυτά που αναφέρεις τα θεωρώ δεδομένα!Αυτό που ήθελα να πω, είναι οτι κάνεις μια λίστα με τα αδιαπραγμάτευτα και μετά βλέπεις κι αν ταιριάζεις με τον άλλο ώστε να συνεργαστείς...Γιατί μια συνάδελφος είχε έναν γυναικολόγο που όποτε πήγαινε για έλεγχο στην εγκυμοσύνη της της έλεγε ¨είσαι χοντρη, είναι ΄ζητημα χρόνου να πάθεις καρκίνο¨...Η κοπέλα όταν είχε ραντεβού έτρωγε μόνο μαρούλι με ξύδι κι έβγαλε όλη την εγκυμοσύνη κλαίγοντας..Κι ακόμα και τώρα, 4 χρόνια μετά συνέχεια έχει το αγχος οτι έχει καρκίνο...Και την έβαλε να γενήσει πριν της ώρας της με κ.τ γιατί ήθελε να φύγει διακοπές 15αυγουστο!Αυτό εγώ δεν το περνάω για τίποτα...Αυτό εννοούσα...

 

Ε αυτό που περιγράφεις ειναι αντιδεολογική συμπεριφορά. Η φίλη σου όμως πιθανόν να ηταν σε ευάλωτη ψυχολογικά φάση και μόνον εκ των υστέρων να κατάλαβε ότι αυτή η προσέγγιση δεν την βοηθούσε. Αυτό δεν δικαιολογεί τον οποιονδήποτε γιατρό που παραβαίνει τους κανόνες δεοντολογίας του λειτουργήματός μου.

 

Σημείωση: ο πατέρας μου, ο αδερφός μου και άλλοι τρεις από τον πολύ στενο μου κύκλο ειναι γιατροί. Είμαι δηλαδή θετικά διακείμενη προς τους γιατρούς, και ευτυχώς δεν την έχω πατήσει (ακόμη) από ιατρικό λάθος. Ίσα ίσα με εξοργίζουν αυτοί που βγάζουν στον κλάδο κακό όνομα

[mimika2011]

προφανώς ο γιατρός κρίνει πότε θα πρέπει να γίνει κ.τ. αλλά αυτό το "έλα μωρε, να σε βάλω 2 βδομάδες νωρίτερα για καισαρική να μην περιμένεις" το βρίσκω απαράδεκτο.

 

Επειδή η μαμα μου είναι μαία, έχουμε ζήσει απειρες φορές (σε γέννες φιλενάδων της, ή πλέον και δικών μου φιλενάδων) πόσο απαράδεκτοι είναι μερικοί γιατροί

[DALIA]

Δόξα τον καλό Θεούλι οι 2 σημαντικότεροι γιατροί που χρειάστηκα μέχρι τώρα γυναικολόγος & παιδίατρος έχω μόνο τα καλύτερα να πω...

Νιώθω ότι είχα πολύ πολύ μεγάλη τύχη....

[kopela]

Κορίτσια καλημέρα!

έχω παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό από διάφορα post που διαβάζω οτι μιλάτε πολύ απαξιωτικά για τους γιατρούς τους οποίους στο κάτω κατω εσεις επιλέγετε...Και επειδή και οι δύο γονείς μου ανήκουν σε αυτό τον χώρο, θα με ενδιέφερε να μάθω το γιατί!Και κυρίως γιατί εφόσον δεν σας καλύπτουν, δεν βρίσκετε κάποιον που να ανταποκρίνεται στα θέλω σας και να τον εμπιστεύεστε σαν επιστήμονα???

 

Διότι όταν επιλέγεις έναν γιατρό με Χ κριτήρια, δεν είσαι μέντιουμ να γνωρίζεις εκ των προτέρων πως θα προχωρήσει η συνεργασία σας, πώς θα ανταπεξέλθει σε κάποιο έκτακτο ή σοβαρό συμβάν, πώς θα αντιμετωπίσει τις βασικές και σημαντικές εξετάσεις όπως τη Β' επιπέδου ή την αυχενική διαφάνεια κλπ. Είναι κατά τη γνώμη μου ακριβώς ίδια περίπτωση με τον σύντροφο ή τον συνέταιρο που εσύ επιλέγεις αλλά στην πορεία αποδεικνύεται ότι δεν τα βρίσκετε οπότε και το διαλύετε. Είχα κι εγώ έναν γυναικολόγο για χρόνια με τον οποίο-όταν έμεινα έγκυος-αποφάσισα να συνεχίσω. Δυστυχώς όμως όταν αιμορραγούσα και δεν τον έβρισκα στο τηλέφωνο ή όταν ήρθε η ώρα της Β' επιπέδου και μου έστειλε έναν συνεργάτη του ο οποίος μου έλεγε ότι το παιδί μου έχει κοντό μηριαίο οστό και πρέπει να κάνω διακοπή κύησης, τί έπρεπε να κάνω; Να συνεχίσω να συνεργάζομαι μαζί του επειδή όταν τον επέλεγα, δεν μύρισα τα νύχια μου πως θα διαχειριζόταν έτσι τη κατάστασή μου; Οι άνθρωποι και οι καταστάσεις είναι για να αλλάζουν και σε μια τόσο σημαντική περίοδο, η γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να αισθάνεται ασφάλεια και εμπιστοσύνη.Στην τελική 1500-2000 ευρώ είναι αυτά, αν μη τί άλλο να τα δίνουμε κάπου που να αξίζει.

[viki35]

Η επιλογη γιατρου ειναι λαχειο για μενα , και φυσικα αρκετα δυσκολη.Λιγοι επιστημονες εκει ε3ω ειναι οντως επιστημονες που 3ερουνε τι κανουνε και ειναι και ανθρωποι .Ευτυχως λιγες φορες ετυχα σε κακο γιατρο απο καθε αποψη , παιδιατρους αλλα3α αρκετες αλλα οχι γιατι δεν τις εβρισκα καλές στη δουλεια τους αλλα κυριως γιατι ειτε δεν ειχανε ποτε μα ποτε χρονο για τηλ και ραντεβου ή απλα δεν ειχανε τη χημεια με τα παιδια . Γενικως δεν δισταζω να αλλα3ω γιατρο αμα αυτος δεν με ικανοποιει .

[mimika2011]

Οι άνθρωποι και οι καταστάσεις είναι για να αλλάζουν και σε μια τόσο σημαντική περίοδο, η γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να αισθάνεται ασφάλεια και εμπιστοσύνη..

 

Συμφωνώ απόλυτα!Και μάλλον ο λόγος για τον οποίο μερικές μαμαδες κολάνε με έναν γιατρό παρόλο που δεν τους κάνει και μπαίνουν εδώ και τον κράζουν, είναι ακριβώς ο ίδιος που τις κανει να κολάνε και με έναν σύντροφο και παρόλο που δεν τους κάνει και μπαίνουν εδώ και τον κράζουν!!!Μου έλυσες την απορία, τέλειο παράδειγμα!!!